"အားငယ္ေနတဲ့ညီမေလးအတြက္ "
ဒီမွာ ညီမေလး ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာ
ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စားၿပီး ေဝဖန္ေပးၾကတာသူတို႔တာဝန္
ေကာင္းတာလည္းပါမယ္
အေကာင္းေျပာသည္လည္းပါမယ္
အဓိက "က" ကိုယ့္သာသူကိုေတြးရဲ႕အေရြးထဲမပါဖို႔
သာအေရးၿကီးတာပါ။
"ကဲ့ရဲ႕ခုႏွစ္ရက္ ခ်ီးမြမ္းခုႏွစ္ရက္"
ဆိုတဲ့စကားပုံေတာင္႐ွိေသးတာပဲ
ကိုယ္ေတာင္ေကာင္းေနရင္ဘယ္သူကိုမွဂ႐ုစိုက္ေနစရာမလိုဘူး။
လူဆိုတာ ကိုယ့္ဝမ္းနာကိုယ္သာထိတာမို႔
လိုက္႐ွင္းျပေနရင္ပို႐ႈပ္တယ္။
ေျပာခ်င္ရာေျပာ ေမာရင္ရပ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ခံယူထားလို႔ပါ။
လူဆိုတာအမွားနဲ႔ကင္းသူ႐ွိရဲ႕လား?
အမွားနည္းတာ မ်ားတာပဲကြားျခားလိမ့္မယ္
ဘယ္သူမွအျပစ္မကင္းခဲ့ၾကဘူး။
ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့အလုပ္ ဆက္လုပ္
ကိုယ္ေကာင္းမယ္လို႔ထင္တဲ့အရာကို
ရေအာင္ယူ မွားေနတယ္ ထင္တဲ့အရာကိုရပ္တန္႔
ဘဝႀကီးကသာယာပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္ဘဝကို ကိုယ္ပဲပိုင္တယ္ ကိုယ္ေက်နပ္ဖို႔သာ
အဓိက။
သူမ်ားစိတ္တိုင္းက်လိုက္ေနေပးစရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး
လူဆိုတာက ေပးပါမ်ားရင္ ေလာဘႀကီးလာၾကတတ္တယ္။
မေျပာပဲၿငိမ္ခံေနရင္ ပိုစြတ္စြဲတတ္ၾကတယ္
ေၾကာက္မွန္းသိရင္ျဖဲေျခာက္တတ္ုကတာ သဘာဝ။
မွန္တာကိုေျပာ ဟုတ္တာလုပ္ၿပီးေနလိုက္ ဘာမွေတြေဝေနစရာမလိုဘူး။
ေနတတ္ရင္ေၾကနပ္စရာပါဆိုတဲ့စကားကအရမ္းေပါ့တယ္။
မေက်နပ္ရင္လည္းေၾကနပ္သေရာင္ေဆာင္ေနခဲ့ရတဲ့
ေနရာေတြ အမ်ားၿကီး။ ဒါေပမယ့္ မေၾကနပ္တဲ့ၾကားက
ေနာင္တမ႐ွိတဲ့သင္ခန္းစာေတြ ယူၿပီးေနတတ္ခဲ့ရတာေတြအမ်ားႀကီး။
လူ႔ေလာကႀကီးထဲမွာ႐ွင္သန္ေနသေရြ႔ ့ ကာလပတ္လုံး
လူဆိုတဲ့သတၱဝါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ဆံေနရအုံးမွာပဲ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ အစြယ္အဆိပ္မ႐ွိတဲ့ လူေတြကိုအဝိ သတိဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပညာေလးနဲ႔ ေနတိုင္းရင္းဆက္ဆံပါ။
မေကာင္းရင္ေကာင္းေအာင္ေနမယ္။
မကင္းႏိုင္ေသးရင္ေကာင္းေအာင္ဆက္ဆံလုိက္မယ္။
ဒါေပမယ့္ လူေတြအႀကိဳက္လိုက္ၿပီး ဆက္ဆံေနရတဲ့မ်က္ႏွာဖုံး ဘယ္ေတာ့မွမတတ္ဆင္နဲ႔။
စိတ္အရမ္းပင္ပန္းသလို အကုသိုလ္ အရမ္းမ်ားပါတယ္။
သူမ်ားစိတ္နဲ႔ကေတာ့လုံးဝအသက္ကို မ႐ွင္သန္ခ်င္ပါနဲ႔။
မင္းတို႔ငါတို႔ေတြဟာ ဒီဘဝလူျဖစ္တာတာ ေနာင္ဘဝေကာင္းဖို႔ ဒီဘဝက္ိုရ႐ွိခဲ့ၾကတာမေမ့ပါနဲ႔။
သူမ်ားကိုမေကာင္းေျပာခ်င္ရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ျပန္စမ္းစစ္ သူမ်ားကိုအထင္နဲ႔ေျပာခ်င္ရင္
ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ျပန္ငဲ့ သူမ်ားကိုအၾကားနဲ႔စြတ္စြဲ
ခ်င္ရင္ ကိုယ္အရိပ္ကိုယ္ျပန္ျရည့္လိုက္ပါ။
လူတိုင္းမွာကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့သမိုင္ဆိုတာကိုယ္စီ
႐ွိၿပီးသားမို႔ ေနာက္ျပန္ေျမလွန္ၾကည့္ရင္
ကိုယ့္သမိုင္းက စကားျပန္ေျပာတတ္ပါတယ္။
ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး။
ဘယ္သူ႔ကိုမွကိုယ့္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီးသူတစ္ပါး
မ်က္ရည္က် ေသာ အလုပ္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ
မလုပ္ရဘူးဆိုတဲ့စိတ္ကေလးနဲ႔ လိပ္ျပာသန္႔စြာ
႐ွင္သန္ျခင္းကိုရယူလိုက္ပါညီမေလး။...
ဒီမွာ ညီမေလး ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာ
ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စားၿပီး ေဝဖန္ေပးၾကတာသူတို႔တာဝန္
ေကာင္းတာလည္းပါမယ္
အေကာင္းေျပာသည္လည္းပါမ
အဓိက "က" ကိုယ့္သာသူကိုေတြးရဲ႕အေရ
သာအေရးၿကီးတာပါ။
"ကဲ့ရဲ႕ခုႏွစ္ရက္ ခ်ီးမြမ္းခုႏွစ္ရက္"
ဆိုတဲ့စကားပုံေတာင္႐ွိေသ
ကိုယ္ေတာင္ေကာင္းေနရင
လူဆိုတာ ကိုယ့္ဝမ္းနာကိုယ္သာထိတာ
လိုက္႐ွင္းျပေနရင္ပို႐ႈ
ေျပာခ်င္ရာေျပာ ေမာရင္ရပ္သြားလိမ့္မယ္
လူဆိုတာအမွားနဲ႔ကင္းသူ႐ွိရ
အမွားနည္းတာ မ်ားတာပဲကြားျခားလိမ့္မယ္
ဘယ္သူမွအျပစ္မကင္းခဲ့ၾကဘ
ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့အလုပ
ကိုယ္ေကာင္းမယ္လို႔ထင္
ရေအာင္ယူ မွားေနတယ္ ထင္တဲ့အရာကိုရပ္တန္႔
ဘဝႀကီးကသာယာပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္ဘဝကို ကိုယ္ပဲပိုင္တယ္ ကိုယ္ေက်နပ္ဖို႔သာ
အဓိက။
သူမ်ားစိတ္တိုင္းက်လိုက္
လူဆိုတာက ေပးပါမ်ားရင္ ေလာဘႀကီးလာၾကတတ္တယ္။
မေျပာပဲၿငိမ္ခံေနရင္ ပိုစြတ္စြဲတတ္ၾကတယ္
ေၾကာက္မွန္းသိရင္ျဖဲေ
မွန္တာကိုေျပာ ဟုတ္တာလုပ္ၿပီးေနလိုက္ ဘာမွေတြေဝေနစရာမလိုဘူး။
ေနတတ္ရင္ေၾကနပ္စရာပါဆိ
မေက်နပ္ရင္လည္းေၾကနပ္
ေနရာေတြ အမ်ားၿကီး။ ဒါေပမယ့္ မေၾကနပ္တဲ့ၾကားက
ေနာင္တမ႐ွိတဲ့သင္ခန္းစာ
လူ႔ေလာကႀကီးထဲမွာ႐ွင္သန္
လူဆိုတဲ့သတၱဝါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ဆံေနရအုံးမွာပ
ဒါေၾကာင့္မို႔ အစြယ္အဆိပ္မ႐ွိတဲ့ လူေတြကိုအဝိ သတိဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပညာေလးနဲ႔ ေနတိုင္းရင္းဆက္ဆံပါ။
မေကာင္းရင္ေကာင္းေအာင
မကင္းႏိုင္ေသးရင္ေကာင္
ဒါေပမယ့္ လူေတြအႀကိဳက္လိုက္ၿပီး ဆက္ဆံေနရတဲ့မ်က္ႏွာဖုံး ဘယ္ေတာ့မွမတတ္ဆင္နဲ႔။
စိတ္အရမ္းပင္ပန္းသလို အကုသိုလ္ အရမ္းမ်ားပါတယ္။
သူမ်ားစိတ္နဲ႔ကေတာ့လုံးဝအ
မင္းတို႔ငါတို႔ေတြဟာ ဒီဘဝလူျဖစ္တာတာ ေနာင္ဘဝေကာင္းဖို႔ ဒီဘဝက္ိုရ႐ွိခဲ့ၾကတာမေမ့ပါ
သူမ်ားကိုမေကာင္းေျပာခ်င
ျပန္စမ္းစစ္ သူမ်ားကိုအထင္နဲ႔ေျပာခ်င္
ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ျပန္င
ခ်င္ရင္ ကိုယ္အရိပ္ကိုယ္ျပန္ျရည
လူတိုင္းမွာကိုယ္ေရးခဲ့တ
႐ွိၿပီးသားမို႔ ေနာက္ျပန္ေျမလွန္ၾကည္
ကိုယ့္သမိုင္းက စကားျပန္ေျပာတတ္ပါတယ္။
ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး။
ဘယ္သူ႔ကိုမွကိုယ့္ကိုအေၾ
မ်က္ရည္က် ေသာ အလုပ္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ
မလုပ္ရဘူးဆိုတဲ့စိတ္ကေလး
႐ွင္သန္ျခင္းကိုရယူလိုက္



No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။