( ၉ )ႏွစ္သားအ႐ြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးက ေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာ

 

Pyay Khaing

 

🇯🇵🇯🇵 ( ၉ )ႏွစ္သားအ႐ြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးက ေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာ 🇯🇵🇯🇵

ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္ေပၚလာပုံကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဖူကူရွီးမားၿမိဳ႕မွာ ရဲဝန္ထမ္း အျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ ကိုင္ေနတဲ့ ဟာမင္းသန္း ဆိုတဲ့ ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳးက ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆီ ေရးခဲ့တဲ့စာေလးက စခဲ့တာပါ ။ ကဲ ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း ဤသည္မေ႐ြး ေရးလိုက္ ပါ့မယ္။

ယင္းသည္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔၏ စိတ္ဓါတ္အင္အား ႀကံ့ခိုင္မႈ႕ ျပယုဂ္ သာဓက တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဖူကူရွီးမား ႏူကလီးယား ဓါတ္အား ေပးစက္႐ုံရွိ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ ေဘးဒုကၡ ႀကဳံရာ ဗဟိုခ်က္ အနီးမွ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဘဝ သ႐ုပ္ေဖၚ ျပကြတ္ တစ္ ခုလည္းျဖစ္သည္ ။ ၎ကို နယူး အေမရိက မီဒီယာမွ အင္ဒ႐ူးလမ္းက ဘာသာျပန္၍ ရွန္ဟိုင္းေန႔စဥ္ သတင္းစာတြင္ ေဖၚျပခဲ့သည္ ။

အစ္ကို -

အစ္ကိုနဲ႔မိသားစု ေနေကာင္းရဲ႕လား ။ ဒီမွာေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းမွာ ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ကုန္ပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လုံး မွိတ္လိုက္တဲ့ အခါ လူေသ အေလာင္းေတြ ျမင္ေနရတယ္ ဖြင့္လိုက္ရင္လည္း လူေသေတြပဲ ျမင္ေနရတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလုံး တစ္ေန႔ကို နာရီ ( ၂၀ ) အလုပ္လုပ္ ရပါမယ္ ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔ကို ( ၄၈ ) နာရီေလာက္ရွိေစခ်င္မိတယ္ ။ ဒီေတာ့မွ လူေတြကို ကူညီကယ္ဆယ္တာ ဆက္လုပ္ႏိုင္မယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ေရေရာ၊ လွ်ပ္စစ္မီးပါ မရွိေတာ့ ပါဘူး စားနပ္ရိကၡာ ခြဲတမ္း လည္း ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ဟာ ဒုကၡသည္ေတြကို အျခားတစ္ေနရာပို႔ေပးဖို႔ အမိန႔္သစ္မလာခင္မွာ ေျပာင္းတယ္ေ႐ႊ႕တယ္ ဆို႐ုံေလး လုပ္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ ကြၽန္ေတာ္ ဖူကူရွီးမား မွာပါ ။ ႏူကလီးယား စက္႐ုံနဲ႔ ( ၂၅ ) ကီလိုမီတာ အကြာမွာေပါ့ ။ ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို ရင္ထဲရွိသမွ် ေရးခ်လို႔ရရင္ ေရးခ်င္ ေျပာခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ ။ ေဘးဒုကၡႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္မွာ လူသားေတြရဲ႕ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အေပၚ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အျပဳအမူေတြ အေၾကာင္း ဝတၳဳရွည္ တစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္း ႀကီးေရးႏိုင္ေလာက္ ပါတယ္ ။

ဒီကလူေတြဟာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိၾကပါတယ္ ။ သူတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အျပဳအမူ အေပၚထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့ အသိစိတ္ဟာ အံ့ၾသေလာက္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနရပ္ရပ္ဟာ ထင္သေလာက္ဆိုးဝါးမသြားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ပါတ္ ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ႕နဲ႔ စည္းစနစ္တက်ရွိမႈ႕ကိုဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္မေပးႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနထိ ေရာက္မလာဘူးလို႔ေတာ့ အာမမခံႏိုင္ပါဘူး ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔လည္း လူသားေတြပဲေလ၊ အစာေရစာငတ္မြတ္မႈ႕က ဂုဏ္သိကၡာကို လႊမ္းမိုးသြား ( ဂုဏ္သိကၡထက္ ပိုအားေကာင္းသြား ) တဲ့ အခါမွာေတာ့ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္ ။ အစိုးရက အစားအစာနဲ႔ ေဆးဝါးေတြကို သယ္ယူၿပီး ေထာက္ပံ့မႈ႕ေတြကို ေလေၾကာင္းကေန ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ပင္လယ္ သမုဒၵရာထဲကို ဆားတစ္ဆုပ္ ႀကဲသလို သိပ္မထိေရာက္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။

ဒါနဲ႔ အစ္ကိုေရ ကြၽန္ေတာ့ရင္ကို တကယ္လႈပ္ခတ္ သြားေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခု ရွိတယ္ ဒီျဖစ္ရပ္မွာ ဂ်ပန္ကေလးတစ္ ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့လို အ႐ြယ္ ေရာက္ ေနတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို လူသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျပဳမူ သင့္တယ္ ( ဘာလုပ္သင့္တယ္ ) ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာကို ေပးသြားပါတယ္ ။ မေန႔ညက ကြၽန္ေတာ္ မူလတန္းေက်ာင္း တစ္ခုမွာ တာဝန္ က်တယ္ ဒုကၡသည္ေတြကို စားစရာေဝတဲ့ ေစတနာရွင္ အဖြဲ႕တစ္ခုကို ကူညီ ေပးဖို႔ပါ ။ စားစရာေဝ တာကိုယူဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ လူတန္းရွည္ႀကီးဟာ ေႁမြလိမ္ ေႁမြေကာတ္ လမ္းတစ္ခုလို အရွည္ႀကီးပါပဲ အဲဒီမွာ ( ၉ ) ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕တယ္ ။ ခ်ာတိတ္ေလးက တီရွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ထားတယ္ ။

ရာသီဥတုက သိပ္ကို ေအးေနၿပီး ေကာင္ေလးကို လူတန္းႀကီးရဲ႕ေနာက္ဆုံးဆိုမွ တကယ့္ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔အလွည့္ ေရာက္ေတာ့ စားစရာက်န္ပါ့မလားဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားမိတယ္ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စကားသြားေျပာၾကည့္ေတာ့ ငလ်င္လႈပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူကေက်ာင္းမွာ သူ႔အေဖက ေက်ာင္းအနီးမွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ေက်ာင္းကို ကားနဲ႔ လာေနတုန္း ဆူနာမီလႈိင္းလုံးႀကီးက တိုက္ခ်သြားတာကို သူက ေက်ာင္းရဲ႕ တတိယထပ္ လသာေဆာင္ကေန လွမ္းျမင္လိုက္သတဲ့ ။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အေမ အေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔အိမ္ဟာ ပင္လယ္ ကမ္းေျခမွာ ရွိတဲ့ အတြက္ သူ႔အေမေရာ ညီမေလးပါ လြတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆူနာမီထဲပါသြားေလာက္ၿပီလို႔ ေျပာတယ္ ။ သူ႔ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ အေၾကာင္းေမးတဲ့ အခါမွာ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး မ်က္ရည္စေတြ သုတ္ေနရွာတယ္ ။ ကေလးက ခ်မ္းတုန္ေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေပၚ အက်ၤ ီ ကိုခြၽတ္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚတင္ေပးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ရထားတဲ့ စားစရာ ခြဲတမ္း ( ရာရွင္ ) ထုပ္က ထြက္က်သြားတယ္ ကြၽန္ေတာ္ေကာတ္ၿပီး သူ႔ကို ေပးရင္း ညီေလးအလွည့္ ေရာက္ရင္ စားစရာကုန္ခ်င္ကုန္သြားမွာ ဒါက အစ္ကိုရထားတဲ့ ေဝစု အစ္ကိုေတာ့ စားၿပီးၿပီ ညီေလးစားလိုက္ပါ ဆိုေတာ့ ေကာင္ေလးက ကြၽန္ေတာ္ေပးတဲ့ စားစရာထုပ္ကို ယူၿပီး ဦးၫြတ္အ႐ိုအေသ ေပးတယ္ ။

သူခ်က္ခ်င္း စားလိမ့္မယ္ ထင္ေပမဲ့ မစားဘူးဗ်ာ သူက စားစရာ ထုပ္ကို ယူၿပီး လူတန္းႀကီးရဲ႕ ဟိုးတစ္ဘက္စြန္း ထိယူသြား ၿပီး ေဝဖို႔ပုံထားတဲ့ စားစရာပုံထဲကို ထည့္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားတာေပါ့ ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ မစားပဲနဲ႔ စားစရာပုံထဲ သြားထည့္တာလည္း ဆိုေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ထက္ ပိုၿပီး ဆာေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီအထဲမွာ ထည့္လိုက္ရင္ စားစရာကို ညီညီမွ်မွ် ေဝေပးမွာေပါ့ တဲ့။

ကြၽန္ေတာ္ရင္ထဲဆို႔သြားလို႔ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လႊဲလိုက္ရတယ္ မ်က္ရည္ က်တာကို လူေတြမျမင္ေအာင္လို႔ပါ ။ ျမင့္ျမတ္ တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ စြန႔္လႊတ္ အနစ္နာခံျခင္း သေဘာတရားကို နားလည္ သေဘာေပါက္တဲ့ ( ၉ ) ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ႀကီးျမတ္တဲ့ လူသားေတြ ျဖစ္ကို ျဖစ္ရမွာပါ ။

အစ္ကိုနဲ႔ အစ္ကို႔မိသားစု က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သလိုက္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္ခ်ိန္လည္း ျပန္စပါၿပီ။

- ဟာမင္းသန္း ( Ha Minh Thanh )

စာေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းပါးရွင္က ထပ္ျဖည့္ထားပါ ေသးတယ္

🇯🇵🇯🇵 ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အတုယူစရာ သင္ခန္းစာ ( ၁၀ ) ခ်က္ 🇯🇵🇯🇵🇯🇵

၁။ တည္ၿငိမ္မႈ႕

ရင္ဘတ္စည္တီး ငိုႀကီးခ်က္မ၍ ယူက်ဳံးမရ အပူလုံးႂကြသူ မေတြ႕ရ ။ ေသာကကို တည္ၿငိမ္စြာ ေျဖေဖ်ာက္ ႏိုင္ၾကသည္ ။

၂ ။ ဂုဏ္သိကၡာ

ေရႏွင့္ စားေသာက္ကုန္မ်ားကို စည္းစနစ္တက် တန္းစီယူၾကသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကား ႐ိုင္းစိုင္းေသာ အမူအရာ လုံးဝ မေတြ႕ရ ။

၃။ စြမ္းရည္

သာဓကအားျဖင့္ မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္ေသာ ဗိသုကာပညာရွင္ မ်ားရွိသည္။ အေဆာက္ အအုံမ်ားသည္ ယိုင္းယိုင္ သြားေသာ္လည္း ၿပိဳမက် ။

၄။ ေထာက္ထားညႇာတာမႈ႕

ေလာေလာဆယ္ လိုအပ္သမွ်သာ ဝယ္ၾကသည္ ။ အျခားသူမ်ားလည္း ရပါေစေတာ့ ဟူသည့္ စိတ္ကိုထားသည္ ( ေနာက္လူဝယ္စရာမက်န္ေအာင္ မိမိတစ္ဦးတည္း ေလာဘတႀကီး သိမ္းက်ဳံးဝယ္ယူျခင္းမ်ိဳးမလုပ္ )

၅။ စည္းကမ္းေသဝပ္မႈ႕

ဆိုင္မ်ားတြင္ လုယက္ျခင္းမရွိ လမ္းေပၚတြင္ ဟြန္းသံတညံညံ လုပ္ျခင္း ေက်ာ္တက္ျခင္းမ်ားမရွိ အခ်င္းခ်င္းနားလည္ ေပးမႈ႕ရွိသည္ ။

၆။ အနာခံမႈ႕

န်ဴကလီးယား ဓါတ္ေပါင္းဖိုမ်ားတြင္ ပင္လယ္ေရကို စုပ္ထုပ္ရန္ အလုပ္သမား ( ဝန္ထမ္း ၅၀ ) သည္ ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့သည္။ ( ေရဒီယို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ သင့္မႈ႕ ခံရမည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ စြန႔္လႊတ္ အနစ္နာခံျခင္းျဖစ္သည္ ) သူတို႔၏ ေက်းဇူးႏွင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားကို မည္သို႔ ေပးဆပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း ။

၇။ ၾကင္နာယုယမႈ႕

စားေသာက္ဆိုင္မ်ားက ေဈးႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးၾကသည္။ အေစာင့္အေရွာက္ မရွိေသာ ေအတီအမ္ ( ေငြထုတ္စက္ ) စက္တစ္လုံးကို ဒီအတိုင္းထားသည္။ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္သည္။

၈။ ေလ့က်င့္ထားမႈ႕

သက္ႀကီး႐ြယ္အိုမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားအပါအဝင္ လူတိုင္းသည္ ဘာလုပ္ရ မည္ကို တိတိက်က် သိသည္ သိသည့္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္သုံး ၾကသည္ ။

၉။ မီဒီယာ

သတင္း မီဒီယာမ်ားက အထိန္းအကြပ္ရွိသည္။ သတင္း ထုတ္ျပန္ရာ၌ ႏႈိင္းႏႈိင္း ခ်ိန္ခ်ိန္ ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း ရွိသည္ ။ ပရမ္းပတာ သတင္းေထာက္မရွိ ။

၁၀။ အသိစိတ္

စတိုးဆိုင္ တစ္ခုတြင္ ဓါတ္အား ျပတ္ေတာက္၍ အေမွာင္က် သြားေသာအခါ ေဈးဝယ္သူမ်ားသည္ ဝယ္ရန္ ယူထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို စင္ေပၚတြင္ ျပန္တင္၍ ေအးၿငိမ္းစြာ ထြက္ခြာ သြားၾကသည္ ။

Credit : ေဆာင္းပါးရွင္ ဦးဉာဏ္ဝင္းထက္

— with Myanmar Excellence Institute.