စာမွန္သမွ် အကုန္ဖတ္သင့္လား? စာဖတ္မွန္တယ္ ဆုိတာ ဘယ္လုိသိႏုိင္မလဲ ?
November 28, 2017 admin
(၁)
စာဖတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ အၾကမ္းအားျဖင့္ သံုးမ်ိဳးခြဲလို႔ရပါတယ္။
ပထမတစ္မ်ိဳးက စာဖတ္အရမ္းေၾကျပီး စာဖတ္သက္ရင့္ေနတဲ့ သူေတြပါ။ (ျပည္တြင္းစာေပသာမက ျပည္ပစာေပေတြအထိ တက္လွမ္းဖတ္ႏုိင္တဲ့သူေတြေပ
ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာက ဒီလုိလူမ်ိဳးေတြက လူတစ္စုစာလုိ႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ အရမ္းနည္းပါတယ္။)
ဒုတိယတစ္မ်ိဳးက အေတာ္အတန္ စာဖတ္ၾကတဲ့သူေတြပါ။ (တစ္ပတ္ကုိ စာအုပ္တစ္အုပ္။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္လလံုးေနရင္ စာအုပ္ သံုး၊ေလးအုပ္ဝန္းက်င္ ဖတ္ျဖစ္တဲ့သူေတြေပ့ါ။)
ေနာက္ဆံုးတစ္မ်ိဳးက အခုမွ စာဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့သူေတြနဲ႔ စာလံုးဝနီးပါး မဖတ္ျဖစ္တဲ့သူေတြပါ။ (က်ေနာ္တုိ႔ လူငယ္အသုိင္းအဝုိင္းေတြ.. အထူးသျဖင့္ တကၠသိုလ္အဆင့္မွာရွိတဲ့
အမ်ားစုေသာ လူငယ္ေတြက တတိယတစ္မ်ိဳးထဲပါေနတာ ဝမ္းနည္းစရာ အမွန္တရားတစ္ခုပါ။ Facebook မွာအလြယ္တကူ ဖတ္လုိ႔ရေနတဲ့ စာတုိေတြကလြဲရင္ တကယ္ကို စာမဖတ္ၾကပါဘူး။
က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ဒီလုိလူငယ္အသုိင္းအဝုိင္းေတ
တစ္ႏွစ္လံုး ဖတ္ခဲ့တဲ့ အေရအတြက္က လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။)
(၂)
စာမွန္သမွ် အကုန္ဖတ္သင့္လား? ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာေတာ့ စာဖတ္ကာစလူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ
အထူးသျဖင့္ စာနဲ႔ေဝးေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကုိယ္ဝါသနာပါရာ၊ ႏွစ္သက္ရာ စာအုပ္ေတြကေန စဖတ္သင့္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိ စာဖတ္ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တဲ့ စာေပအမ်ိဳးအစားမွန္သမွ် ဖတ္သင့္ပါတယ္။
(ဒီေနရာမွာ စာဖတ္သက္ ရင့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္နဲ႔ အကဲမျဖတ္သင့္ပါဘူး။ စာမဖတ္တဲ့လူငယ္ေတြက တကယ္ကို စာဖတ္ပ်င္းပါတယ္။)
.
ဒီလုိ စာမွန္သမွ် ဖတ္တဲ့ေနရာမွာ စာေရးဆရာေျပာတုိင္းေတာ့ မကုိးကြယ္မိဖုိ႔ေတာ့ လုိပါမယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ့္ရဲ႕စာဖတ္စြမ္းရည္ကို ျမွင့္တင္ဖို႔လည္း လုိပါမယ္။ ကုိယ္က အေပ်ာ္ဖတ္စာအုပ္ေတြကေန စဖတ္တယ္ဆုိရင္လည္း
ေနာက္တစ္ဆင့္ကို တက္ႏုိင္ရပါမယ္။ (က်ေနာ္ကုိ႔ စာဖတ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္နုိင္ခဲ့တဲ့သူေတြက တာယာမင္းေဝတုိ႔၊ အၾကည္ေတာ္တုိ႔ပါ။ ေဒးကာနက္ဂ်ီတုိ႔၊ နပုိလီယန္ေဟးလ္တုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေဖ်ာ္ေျဖေရးစာအုပ္ေတြမွာတင္
အဆိပ္အေတာက္စာေပေတြလို မျမင္မိသလို ေလးစားမႈလည္း ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာတင္ ရပ္တန္႔မေနဖို႔ေတာ့ လုိပါမယ္။) ကုိယ္ႏွစ္သက္ရာ စာေတြကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ စာဖတ္သက္ အေတာ္အသင့္ရလာတဲ့အခါ
စာေပနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ကုိယ္တုိင္ေဝဖန္ပုိင္းျခားတ
(၃)
ေနာက္ဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ အစ္ကုိတစ္ေယာက္ရဲ႕ Status ေလးလိုေပ့ါ… “မဖတ္သင့္တဲ့ စာဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဆက္ျပီး မဖတ္သင့္တဲ့ စာဆုိတာပဲ ရွိပါတယ္” လို႔ အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္။
ကမာၻစာေပေလာကမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆိပ္အေတာက္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ့ Machiavelli ရဲ႕ “The Prince” ေတာင္မွ ေလ့လာသင့္တဲ့ထဲမွာ ပါပါတယ္။ (အဆိပ္ဆုိျပီး ေဝးေဝးကမေရွာင္သင့္တဲ့
အဆိပ္အေတာက္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။) ဒီေတာ့ စာဖတ္တဲ့အခါ စာေရးသူေျပာသမွ် ပုတ္သင္ညိဳလုိ ေခါင္းမျငိမ့္ဘဲ စာမွန္သမွ် ဖတ္သင့္ပါတယ္။ စာဖတ္သက္ ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေဝဖန္ပုိင္းျခားနုိင္မွာပါ။
(ကိုယ္က စာဖတ္စြမ္းရည္ျမင့္ျပီး အလုပ္မ်ားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္နဲ႔အဆင္ေျပတဲ့ အဆင့္အတန္းရွိ စာေပေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ဖတ္သင့္ပါတယ္။) စာစဖတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဆ
ဘယ္စာေပအမ်ိဳးအစားမဆုိ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ (စဖတ္တဲ့ စာေပအမ်ိဳးအစားမွာပဲ ရပ္တန္႔မေနသင့္သလို စာေရးသူေျပာတုိင္းလည္း အဟုတ္မထင္ဖို႔ေတာ့ လုိပါမယ္။)
စာဖတ္ျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ..
Ref: ေရႊညာေမာင္(Focus Youth E-magazine)
November 28, 2017 admin
(၁)
စာဖတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ အၾကမ္းအားျဖင့္ သံုးမ်ိဳးခြဲလို႔ရပါတယ္။
ပထမတစ္မ်ိဳးက စာဖတ္အရမ္းေၾကျပီး စာဖတ္သက္ရင့္ေနတဲ့ သူေတြပါ။ (ျပည္တြင္းစာေပသာမက ျပည္ပစာေပေတြအထိ တက္လွမ္းဖတ္ႏုိင္တဲ့သူေတြေပ
ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာက ဒီလုိလူမ်ိဳးေတြက လူတစ္စုစာလုိ႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ အရမ္းနည္းပါတယ္။)
ဒုတိယတစ္မ်ိဳးက အေတာ္အတန္ စာဖတ္ၾကတဲ့သူေတြပါ။ (တစ္ပတ္ကုိ စာအုပ္တစ္အုပ္။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္လလံုးေနရင္ စာအုပ္ သံုး၊ေလးအုပ္ဝန္းက်င္ ဖတ္ျဖစ္တဲ့သူေတြေပ့ါ။)
ေနာက္ဆံုးတစ္မ်ိဳးက အခုမွ စာဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့သူေတြနဲ႔ စာလံုးဝနီးပါး မဖတ္ျဖစ္တဲ့သူေတြပါ။ (က်ေနာ္တုိ႔ လူငယ္အသုိင္းအဝုိင္းေတြ.. အထူးသျဖင့္ တကၠသိုလ္အဆင့္မွာရွိတဲ့
အမ်ားစုေသာ လူငယ္ေတြက တတိယတစ္မ်ိဳးထဲပါေနတာ ဝမ္းနည္းစရာ အမွန္တရားတစ္ခုပါ။ Facebook မွာအလြယ္တကူ ဖတ္လုိ႔ရေနတဲ့ စာတုိေတြကလြဲရင္ တကယ္ကို စာမဖတ္ၾကပါဘူး။
က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ဒီလုိလူငယ္အသုိင္းအဝုိင္းေတ
တစ္ႏွစ္လံုး ဖတ္ခဲ့တဲ့ အေရအတြက္က လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။)
(၂)
စာမွန္သမွ် အကုန္ဖတ္သင့္လား? ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာေတာ့ စာဖတ္ကာစလူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ
အထူးသျဖင့္ စာနဲ႔ေဝးေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကုိယ္ဝါသနာပါရာ၊ ႏွစ္သက္ရာ စာအုပ္ေတြကေန စဖတ္သင့္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိ စာဖတ္ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တဲ့ စာေပအမ်ိဳးအစားမွန္သမွ် ဖတ္သင့္ပါတယ္။
(ဒီေနရာမွာ စာဖတ္သက္ ရင့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္နဲ႔ အကဲမျဖတ္သင့္ပါဘူး။ စာမဖတ္တဲ့လူငယ္ေတြက တကယ္ကို စာဖတ္ပ်င္းပါတယ္။)
.
ဒီလုိ စာမွန္သမွ် ဖတ္တဲ့ေနရာမွာ စာေရးဆရာေျပာတုိင္းေတာ့ မကုိးကြယ္မိဖုိ႔ေတာ့ လုိပါမယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ့္ရဲ႕စာဖတ္စြမ္းရည္ကို ျမွင့္တင္ဖို႔လည္း လုိပါမယ္။ ကုိယ္က အေပ်ာ္ဖတ္စာအုပ္ေတြကေန စဖတ္တယ္ဆုိရင္လည္း
ေနာက္တစ္ဆင့္ကို တက္ႏုိင္ရပါမယ္။ (က်ေနာ္ကုိ႔ စာဖတ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္နုိင္ခဲ့တဲ့သူေတြက တာယာမင္းေဝတုိ႔၊ အၾကည္ေတာ္တုိ႔ပါ။ ေဒးကာနက္ဂ်ီတုိ႔၊ နပုိလီယန္ေဟးလ္တုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေဖ်ာ္ေျဖေရးစာအုပ္ေတြမွာတင္
အဆိပ္အေတာက္စာေပေတြလို မျမင္မိသလို ေလးစားမႈလည္း ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာတင္ ရပ္တန္႔မေနဖို႔ေတာ့ လုိပါမယ္။) ကုိယ္ႏွစ္သက္ရာ စာေတြကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ စာဖတ္သက္ အေတာ္အသင့္ရလာတဲ့အခါ
စာေပနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ကုိယ္တုိင္ေဝဖန္ပုိင္းျခားတ
(၃)
ေနာက္ဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ အစ္ကုိတစ္ေယာက္ရဲ႕ Status ေလးလိုေပ့ါ… “မဖတ္သင့္တဲ့ စာဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဆက္ျပီး မဖတ္သင့္တဲ့ စာဆုိတာပဲ ရွိပါတယ္” လို႔ အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္။
ကမာၻစာေပေလာကမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆိပ္အေတာက္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ့ Machiavelli ရဲ႕ “The Prince” ေတာင္မွ ေလ့လာသင့္တဲ့ထဲမွာ ပါပါတယ္။ (အဆိပ္ဆုိျပီး ေဝးေဝးကမေရွာင္သင့္တဲ့
အဆိပ္အေတာက္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။) ဒီေတာ့ စာဖတ္တဲ့အခါ စာေရးသူေျပာသမွ် ပုတ္သင္ညိဳလုိ ေခါင္းမျငိမ့္ဘဲ စာမွန္သမွ် ဖတ္သင့္ပါတယ္။ စာဖတ္သက္ ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေဝဖန္ပုိင္းျခားနုိင္မွာပါ။
(ကိုယ္က စာဖတ္စြမ္းရည္ျမင့္ျပီး အလုပ္မ်ားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္နဲ႔အဆင္ေျပတဲ့ အဆင့္အတန္းရွိ စာေပေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ဖတ္သင့္ပါတယ္။) စာစဖတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဆ
ဘယ္စာေပအမ်ိဳးအစားမဆုိ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ (စဖတ္တဲ့ စာေပအမ်ိဳးအစားမွာပဲ ရပ္တန္႔မေနသင့္သလို စာေရးသူေျပာတုိင္းလည္း အဟုတ္မထင္ဖို႔ေတာ့ လုိပါမယ္။)
စာဖတ္ျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ..
Ref: ေရႊညာေမာင္(Focus Youth E-magazine)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။