Bamaw Thein Pe
ငိုေႂကြးျခင္း။
ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုမွာ ေဟာေျပာသူက ဟာသတစ္ခု ေျပာလိုက္တယ္။ သူ႔ဟာသက ေကာင္းလြန္းလို႔ ပရိသတ္ဟာ ေဝါကနဲ ပြဲက်ၿပီး ရယ္လိုက္ၾကတယ္။ ခနၾကာေတာ့ သူက ဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ေျပာလိုက္တယ္။ ပရိသတ္ရဲ႕ ရယ္ေမာသံ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ ခနၾကာေတာ့ သူက ဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ ပရိသတ္ထဲက ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ ရယ္ၾကတယ္။ ခနၾကာေတာ့ သူက ဒီဟာသကိုပဲ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ ထပ္ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ ဘယ္သူမွ မရယ္ၾကေတာ့ဘူး။
ငိုေႂကြးျခင္း။
ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုမွာ ေဟာေျပာသူက ဟာသတစ္ခု ေျပာလိုက္တယ္။ သူ႔ဟာသက ေကာင္းလြန္းလို႔ ပရိသတ္ဟာ ေဝါကနဲ ပြဲက်ၿပီး ရယ္လိုက္ၾကတယ္။ ခနၾကာေတာ့ သူက ဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ေျပာလိုက္တယ္။ ပရိသတ္ရဲ႕ ရယ္ေမာသံ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ ခနၾကာေတာ့ သူက ဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ ပရိသတ္ထဲက ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ ရယ္ၾကတယ္။ ခနၾကာေတာ့ သူက ဒီဟာသကိုပဲ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ ထပ္ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ ဘယ္သူမွ မရယ္ၾကေတာ့ဘူး။
ဒီေတာ့မွ သူက ျပံဳးၿပီး ခုလို ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ဟာသတခုကို အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကားတဲ့ အခါ မရယ္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအတြက္က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ထပ္ခါတလဲလဲ ငိုေႂကြးေနၾကတာလဲ"တဲ့။
ယေန႔ အင္တနက္ေပၚမွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ အေတြးေလးတစ္ခုပါ။
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၁၉-၀၇-၂၀၁၆
"ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ဟာသတခုကို အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကားတဲ့ အခါ မရယ္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအတြက္က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ထပ္ခါတလဲလဲ ငိုေႂကြးေနၾကတာလဲ"တဲ့။
ယေန႔ အင္တနက္ေပၚမွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ အေတြးေလးတစ္ခုပါ။
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၁၉-၀၇-၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။