အေဖကိုေျမျမဳပ္သၿဂႋဳလ္ျပီးေနာက္ အေမ့ကို ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အတူ ျမိဳ႕မွာလိုက္ေနဖို႔ေခၚခဲ့တယ္။ ဆူညံတဲ့ ျမိဳ႕ျပလူေနမႈစရိုက္မွာ အေမက်င့္သားမရဘူး ရြာမွာပဲ ေအးေအးလူလူေနပါရေစလို႔ အေမျငင္းဆန္ေတာ့ အေဖန႔ဲႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနခဲ့တဲ့၊ အေဖေခါင္းခ်သြားတဲ့ေနရပ္ကို အေမမခဲြႏိုင္မွန္း ကြ်န္ေတာ္ရိပ္စားလိုက္မိတယ္။
“အရင္က ကြ်န္ေတာ္ေငြပို႔တာကုိ အေမလက္မခံခဲ့ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ လက္ခံေပးပါေနာ္အေမ။ တစ္လကို ၂ေထာင္ သားအၿမဲပို႔ပါရေစ”
“ရြာမွာေနေတာ့ ေငြသိပ္မကုန္ဘူး သား... တစ္လကို ၁ေထာင္ဆိုရင္ ေလာက္ပါျပီ”
အေမေနတဲ့ရြာက ေခါင္လြန္းတယ္။ စာပို႔သမား တစ္လေနမွ တစ္ခါေရာက္တဲ့ ေနရာျဖစ္တယ္။ ျမိဳ႕တက္ျပီး အလုပ္လုပ္တဲ့ လူငယ္ေတြကမ်ားေတာ့ ရြာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ လူၾကီးေတြက တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကိုယ္သားသမီး ေဆြမ်ဳိးေတြရဲ႕စာကို သယ္လာမယ့္ စာပို႔သမားရဲ႕အလာကိုပဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္ၾကတယ္။
စာပို႔သမားလာတဲ့ေန႔ဆိုရင္ ရြာသူရြာသားေတြ အရမ္းေပ်ာ္ၾကတယ္။ စာပို႔သမား ရြာထဲစဝင္ျပီဆိုတာနဲ႔ ရြာက ဦးၾကီးတို႔၊ ေဒၚႀကီးတုိ႔၊ အဘိုးအဘြား၊ အေဖအေမတို႔က စာပို႔သမားရဲ႕ ေဘးပတ္လည္မွာဝိုင္းဖဲြ႔ျပီး ကိုယ့္စာ၊ သူ႔စာပါလားလို႔ အလုအယက္ ေမးျမန္းတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ ပါလာတဲ့စာေတြကို စုေပါင္းဝိုင္းဖတ္ၾကရင္း အေပ်ာ္ေတြကိုေဝမွ်ၾကတယ္။
စာပို႔သမားလာတဲ့ေန႔က ေနာက္ေဖးစိုက္ခင္းမွာ အေမအလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ ေဘးအိမ္ကေဒၚၾကီး သံုးေလးခြန္း လွမ္းေခၚလိုက္မွ ပ်ာယီးပ်ာယာနဲ႔ အေမထြက္လာျပီး စာပို႔သမားဆီက ျဖတ္ပိုင္းေလးတစ္ခုကို လက္ခံလိုက္တယ္။ ေငြလဲႊျဖတ္ပိုင္းကို ျမင္ေတာ့ “သား ေငြလဲႊလာတာ” ဆိုျပီး အေမ့မ်က္ႏွာ အေပ်ာ္ရိပ္သန္းသြားခဲ့တယ္။ ပို႔လာတဲ့ေငြက ၂ေသာင္း ၄ေထာင္ၾကီးမ်ားေတာင္ဆိုေတာ့ ေဆြမ်ဳိးေတြက ေငြလဲႊျဖတ္ပိုင္းေလးကို တန္ဖိုးၾကီးတဲ့အရာတစ္ခုလို တယုတယကိုင္တြယ္ရင္း တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ လက္ဆင့္ကမ္းၾကည့္ၾကျပီး အေမ့ကို အားက်ေနခဲ့ၾကတယ္။
သားပထမဆံုးအၾကိမ္ပို႔လိုက္တဲ့ ေငြေတြေၾကာင့္ အေမတစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ ညသန္းေခါင္ထျပီး သားအတြက္ အေမစာေရးခဲ့တယ္။ အေမ စာမ်ားမ်ားမတတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရြာကမူလတန္းေက်ာင္းမွာ ဆရာလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေဖ့ေၾကာင့္ အေမ အနည္းအက်ဥ္း ေရးတတ္ဖတ္တတ္ခဲ့တယ္။ အေမေရးတဲ့စာက သံုးေလးေၾကာင္းပဲရွိတယ္။ စာထဲမွာ ဘာျဖစ္လို႔ တစ္လကို ေငြ ၁ေထာင္ထည့္လာမယ္ဆိုျပီး ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ေငြေတြထည့္ခဲ့ရသလဲ ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။
အေမ့စာကို ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ျပီး စာပို႔သမားက တစ္လမွတစ္ခါ ရြာေရာက္တာေၾကာင့္ အေမအသံုးစရိတ္ ျပတ္သြားမွာစိုးလို႔ တစ္ၾကိမ္တည္းနဲ႔ တစ္ႏွစ္စာပို႔လိုက္ေၾကာင္း အေမ့ကို စာျပန္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္စာကိုဖတ္ျပီး အေမ သေဘာက်ၿပံဳးရယ္ေနခဲ့မယ္ ထင္ပါတယ္။
လအနည္းငယ္ၾကာေတာ့ အေမ့ဆီက ေနာက္စာတစ္ေစာင္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ရလိုက္ျပန္တယ္။ အေမ့စာတိုတိုထဲမွာ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ အေမ့အတြက္အသံုးစရိတ္ကုိ တစ္ၾကိမ္တည္း မပုိ႔ဖုိ႔၊ တစ္လတစ္ၾကိမ္ ခဲြျပီးပို႔ဖို႔ ေရးထားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္လြန္ေျမာက္သြားခဲ့ျပန္တယ္။ အင္ဂ်င္နီယာကြ်န္ေတာ့္မွာ ရြာကအေမ့ကို ျပန္ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္ပိုသိပ္မရွိခဲ့ဘူး။ အေမမွာထားသလို တစ္လတစ္ၾကိမ္ ေငြေတြခဲြျပီးပို႔ဖို႔ အားလပ္ရက္မရခဲ့ဘူး။ လက်န္ျပီး မပို႔မိမွာလည္း စိုးတာေၾကာင့္ မအားတဲ့ၾကားထဲက အေမ့ကို တစ္ႏွစ္စာ ေငြ ၂ေသာင္း ၄ေထာင္ ကြ်န္ေတာ္ ထည့္လုိက္ျပန္တယ္။
ေငြထည့္ျပီး ေနာက္တစ္လမွာ အေမ့ဆီက ေငြ၂ေသာင္း၂ေထာင္ ျပန္လဲႊလာတဲ့ျဖတ္ပိုင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္ရလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားမရႏိုင္ျဖစ္ျပီး အရမ္းအံ့ၾသသြားမိတယ္။
အေမ ဘာေၾကာင့္ ေငြေတြျပန္လဲႊခဲ့ရသလဲ...
အေမ့ဆီစာေရးျပီး အက်ဳိးအေၾကာင္း ေမးျမန္းမယ္ၾကံတုန္းမွာ အေမ့ဆီက ေနာက္စာတစ္ေစာင္ကို ကြ်န္ေတာ္ရလိုက္ျပန္တယ္။ စာထဲမွာ ေငြေတြကို တစ္လတစ္ၾကိမ္ ခဲြပို႔ပါ၊ ခဲြမပို႔ရင္ လံုးဝ မပို႔ခဲ့ပါနဲ႔လို႔ ေရးထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ လံုးဝ နားမလည္ခဲ့ပါဘူး...
တစ္ေန႔ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ကအျပန္ ျမိဳ႕တက္ျပီး အလုပ္လာရွာတဲ့ ရြာက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ တိုးခဲ့တယ္။ အေမ့အေၾကာင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူမရွိဘဲ အေမတစ္ေယာက္တည္းေနေပမယ့္ အေမေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ စာပို႔သမားလာတဲ့ေန႔ဆိုရင္ အေမပိုေပ်ာ္ရႊင္ေၾကာင္း၊ ကြ်န္ေတာ့္ဆီက ေငြလဲႊစာရရင္ ရက္အေတာ္ၾကာ အေမေပ်ာ္ေနတတ္ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့တယ္။
အဲဒီစကားေတြၾကားေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲ ဆို႔နင့္လာခဲ့မိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နားလည္လိုက္ပါျပီ။ အေမဘာေၾကာင့္ တစ္လတစ္ၾကိမ္ ေငြခဲြလဲႊဖို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထပ္တလဲလဲမွာခဲ့သလဲဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္နားလည္လိုက္ပါျပီ အေမ။
တစ္ႏွစ္မွာတစ္ၾကိမ္ပဲ အေမေပ်ာ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘဲ တစ္ႏွစ္မွာ ၁၂ၾကိမ္ အေမေပ်ာ္ခ်င္မွန္း သားနားလည္လိုက္ပါတယ္။ အေမလိုခ်င္ခဲ့တာက သားပို႔တဲ့ေငြေၾကးေတြမဟုတ္ဘဲ သားရဲ႕သတိရျခင္းေတြ၊ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြဆိုတာကို သားနားလည္လုိက္ပါတယ္ အေမ...
Credit - Nine Nine Sanay @ ႏိုင္းႏိုင္းစေန | Facebook
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။