သူေတာ္ေကာင္း၏ ကလဲ႔စား အပိုင္း(၁)

 

သိမွတ္ဖြယ္ရာ ဗဟုသုတရြာ

 

ကိုကိုႏွင့္လွလွကား အရင္တုန္းက
ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ ဒုကၡေရာက္ရေလၿပီ။
ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာ ေတာ္သည္ ကရင္လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ျမ ဦးေဆာင္လာေသာ
ေကအင္ယူအဖြဲ႕ႏွင့္ ရင္းႏွီးသည္။ သို႔ ေသာ္
ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္သည္ ဗုဒၶဘာသာ
ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ဗုဒၶဘာသာစစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္
ဘာသာေရးအဆက္အဆံရွိသည္။

ခက္သည္က ဗိုလ္ျမသည္ ကရင္ျဖစ္ေသာ္လည္း
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနသည္။ ေကအင္ယူႏွင့္
ျမန္မာစစ္တပ္က မၾကာခဏတိုက္ပြဲျဖစ္ေနၾကသည္မွာ
ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
တစ္ခါတစ္ရံ စစ္တပ္က အႏိုင္ရသြားေသာအခါ
ဗုိလ္ျမက ဒီဘုန္းႀကီး ေစတီေတြတည္တာ၊
ငါတို႔စခန္းကို စစ္တပ္က ဗံုးခ်လို႔
လြယ္ေအာင္လမ္းျပေပးတာ။ စစ္တပ္ကလူဟု စြပ္စြဲသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ ေကအင္ယူက
စစ္တပ္ကိုအႏိုင္ရသြား သည္။

ထိုအခါ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒီဘုန္္းႀကီး
စစ္တပ္က အခ်က္အလက္ေတြကို ေကအင္ယူေတြ
သြား ေပးတာျဖစ္ရမယ္။ သူပုန္ဘုန္းႀကီးဟု စြပ္စြဲၿပီး
ရန္လုပ္ၾကသည္။ ဗိုလ္ျမဆိုလွ်င္
ဆရာေတာ္တည္ထားေသာ ေစ တီမ်ားကို
စစ္တပ္လမ္းျပျဖစ္သည္ဆိုကာ အေျမာက္ႏွင့္ပစ္၍
ၿဖိဳခ်ပစ္ခဲ့သည္။ ထိုအကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပး ေၾကာင့္
ဗုဒၶဘာသာကရင္မ်ားက ဒီေကဘီေအဟူေသာ
အမည္ျဖင့္ ေကအင္ယူမွခြဲထြက္ၿပီး ျပန္တိုက္ေတာ့ သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ စုစည္းေနေသာ ေကအင္ယူအဖြဲ႕ႀကီး
ၿပိဳကြဲပ်က္စီးသြားေတာ့သည္။ တိုက္ဆိုင္စြာပင္
အာဖဂန္စနစၥတန္ႏိုင္ငံ၊ ဘာမီယန္ၿမို႕မွ
ေပတစ္ရာနီးပါးခန္႔ရွိ ေက်ာက္ဆင္းတု
ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးႏွစ္ဆူကို တာ လီဘန္မြတ္စလင္
အစြန္းေရာက္သူပုန္မ်ားက ဒိုင္းနမိုက္မ်ားခြဲ၍
ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီး လမ္းခင္းပစ္လိုက္ၾကသည္။

ထိုအကုသိုလ္ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္
တာလီဘန္သူဘုန္မ်ားသည္ အေမရိကန္တပ္သားမ်ား၏
ပစ္သတ္ ျခင္းကို ခံၾကရသည္။ ထိုအခ်ိန္က
အစိုးရျဖစ္ခဲ့ေသာ တာလီဘန္မ်ားသည္ ယခုအခါ
ဓားျပသူပုန္ဘ၀ျဖင့္ လမ္း ေဘးေရာက္သြားၾကေလၿပီ။
အာဖဂန္နစၥတန္ႏိုင္ငံသည္ ယခင္က
ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ကိုကိုႏွင့္လွလွ သည္
ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ပင္ ႏွစ္ဖက္မိဘ၏ စြန္႔ပစ္ျခင္း
ခံၾကရသည္။ ကိုကို၏မိဘမ်ားက လွလွ…..ဘာသာထဲ
မ၀င္ေသာေၾကာင့္ စြန္႔ပစ္ၾကသည္။ လွလွမိဘမ်ားက
ကိုကို ဗုဒၶဘာသာထဲမ၀င္ေသာ ေၾကာင့္ စြန္႔ပစ္ၾကသည္။

အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ အလုပ္ရွင္မ်ားက ကိုကို႔ကို
ဒဏ္ခတ္ေသာအားျဖင့္ အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ၾကသည္။
ကိုကို အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေသာအခါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
စား၀တ္ေနေရး က်ပ္တည္းလာသည္။
ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရေသာ ရက္မ်ားပင္ရွိလာသည္။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ (၂) ရက္ေန႔ပင္ျဖစ္၏။
မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာႀကီးသံုးဦးႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာ
သူေဌးႏွစ္ေယာက္တို႔ လွလွတို႔အိမ္သို႔
လက္ဆြဲအိတ္ႀကီးတစ္လံုးႏွင့္ ေရာက္လာသည္။

“ ကိုကိုႏွင့္လွလွ ဆင္းရဲေနတာကို မၾကည့္ရက္လို႔
အစၥလာမ္ဘာသာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က သိန္းငါးဆယ္
လာေထာက္ ပံ့တာပါ။ ဒီေငြေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးစားေသာက္ၾကပါ”

“ ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေပးလွဴတဲ့အခါ
ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးမခြဲျခားပါဘူး။ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး
ဆိုရင္ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းအားလံုးမွာ မ်က္စိေဆးရံုေတြ
ေဆာက္လုပ္ၿပီး လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး
မ်က္စိခြဲေပးပါ တယ္။ ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)
္ဆိုရင္ တကၠသိုလ္ဆက္မတက္ႏိုင္တဲ့
ေက်ာင္းသားေတြကို ပညာ သင္စရိတ္
ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေနတာ အေယာက္သံုးရာေက်ာ္ပါတယ္”

“ အဲဒီသံုးရာေက်ာ္ထဲမွာ ဘာသာမ်ိဳးစံုပါပါတယ္။
ဒီလို ေထာက္ပံ့ကူညီတဲ့အတြက္၊ ဒီလိုမ်က္စိခြဲေပးတဲ့
အတြက္ ဘယ္ဘာသာျခားကိုမွ ဗုဒၶဘာသာထဲ၀င္ဖို႔
မစည္းရံုးခဲ့ပါဘူး။ အကူအညီတစ္ခုခုေပးၿပီး
မိမိဘာသာထဲ ကို အတင္းသြင္းတဲ့အလုပ္ဟာ
ေရနစ္ေနတဲ့လူကို အသက္ကယ္ၿပီးမွ
အခေၾကးေငြေတာင္းခံတဲ့ အလုပ္ထက္ပို ၿပီး
ေအာက္တန္းက်တဲ့အလုပ္လို႔ ခံယူထားတဲ့အတြက္
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းဟာ လူမ်ိဳးမေရြး၊
ဘာသာမေရြး အကူအညီေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ဒီလိုကူညီတဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာထဲ၀င္ဖို႔
ဘယ္ေတာ့မွမစည္းရံုးပါဘူး”

“ ဦးေလးတို႔ အစၥလာမ္ဘာသာကေရာ၊
ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ကူညီတာလဲ။ ဒီအကူအညီကို
ယူတဲ့အတြက္ ကၽြန္မ က အစၥလာမ္ဘာသာထဲ၀င္ေပးဖို႔
လိုေသးသလား”

မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာမ်ား ကြက္ကနဲ မသိမသာ
မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ကို လွလွ သတိထားလိုက္မိသည္။
ငယ္ငယ္ကတည္းက တရားမ်ားမ်ားနာခဲ့ျခင္း၊
စာအုပ္မ်ားမ်ားဖတ္ခဲ့ျခင္း အက်ိဳးမ်ားကို
ယခုလက္ေတြ႕ ခံစား ရေလၿပီ။
တကယ့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ကို
မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္ထင္ၿပီး
လာစည္းရံုးေန ၾကသည္မွာ သနားစရာေကာင္းလွ၏။

မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာတစ္ေယာက္က ေလေအးေလးႏွင့္
ထေျပာသည္။ မ်က္ႏွာေတာ့မေကာင္း။

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစၥလာမ္ဘာသာမွာ
တျခားဘာသာ၀င္ေတြကို မေထာက္ပံ့ဖို႔
တားျမစ္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လွလွအေနနဲ႔
အစၥလာမ္ဘာသာထဲကို၀င္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္”

“ ကိုယ့္ဘာသာကိုပဲ ေထာက္ပံ့ရမယ္၊
တျခားဘာသာ၀င္ေတြကို မေထာက္ပံ့ရဘူးဆိုတဲ့
က်ဥ္းေျမာင္း တဲ့၊ အတၱဆန္တဲ့ေမတၱာဟာ
ဘုရားဆိုတဲ့ဂုဏ္နဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ၀င္၊
ကိုယ့္ဂိုဏ္း၀င္ေတြ ခ်မ္း သာဖို႔ေလာက္
ေမတၱာကေတာ့ ဂ်ပန္က ဆာကူရာလူဆိုးဂိုဏ္း
ေခါင္းေဆာင္လည္း ထားႏိုင္တာပါပဲ”

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာသာမွာက ကုိအာရ္က်မ္းမွာ
ေဟာထားတာေတြကို မယံုမၾကည္သလိုနဲ႔
ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ ခြင့္မရွိပါဘူး။ က်မ္းမွာျပထားတဲ့အတိုင္း
တစ္ေသြမတိမ္း လိုက္နာရပါတယ္။
အစၥလာမ္ဘာသာထဲကို၀င္မွ ဒီေငြကိုေပး လို႔ရမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ အစၥလာမ္ဘာသာထဲကို ၀င္ခိုင္းေနတာပါ”

“ ဒါဆိုရင္ အေပးအယူတစ္ခုေတာ့ လုပ္ရမယ္”

“ ဘယ္လို အေပးအယူမ်ိဳးလဲ”

“ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရွင္တို႔သိခ်င္တာရွိရင္
ကၽြန္မကို ရွင္တို႔စိတ္ႀကိဳက္ေမးႏိုင္ပါတယ္။ ဘာမ်ား
ေမးစရာရွိလဲ အခုပဲေမးပါ”

“ ဘာမွ ေမးစရာမရွိပါဘူး”

“ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မက ရွင္တို႔ အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းသံုးခုေမးမယ္။
ကၽြန္မစိတ္ေက်နပ္ ေအာင္ တိတိက်က်ေျဖေပးႏိုင္ရင္
တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွမယူဘဲ အစၥလာမ္ဘာသာထဲကို
ေျခစံုပစ္၀င္ပါ့မယ္။ ၀င္တာမွ ရိုး ရိုးမဟုတ္ဘူး၊
အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္အားလံုးအတြက္
ကၽြန္ခံၿပီးမွ ၀င္မွာပါ”

“ ဒါဆိုလည္း ေမးပါ”

“ ဒီလိုေမးတဲ့အတြက္ ဘာသာေရးပဋိပကၡ
မျဖစ္ေစရပါဘူး ဆိုတာကိုလည္း ကတိေပးပါ”

“ ေပးပါတယ္”

ရွင္တို႔ဘုရားရဲ႕ မိခင္၊ ဖခင္ အမည္ကို ဘယ္လိုေခၚသလဲ။

ရွင္တို႔ဘုရား အမ်ိဳးအႏြယ္က ဘာလဲ။

ရွင္တို႔ ေသာၾကာေန႔တိုင္း သြားသြားၿပီး ၀တ္ျပဳေနတဲ့ ၀တ္ေက်ာင္းလိုက္ကာေနာက္ထဲမွာ ဘာရွိသလဲ။

အဲဒီ ေမးခြန္းေတြကို တိတိက်က်ေျဖႏိုင္ရင္
ပိုက္ဆံတစ္ျပားမွမယူဘဲ အစၥလာမ္ဘာသာထဲ
ခုခ်က္ခ်င္း၀င္ မယ္”

“ ဒုန္း…”

အသက္ေလးဆယ္ခန္႔ရွိေသာ အသက္အငယ္ဆံုး
ဗလီဆရာတစ္ေယာက္က အိမ္နံရံပ်ဥ္ျပားကို
လက္ သီးႏွင့္ထထိုးကာ ရန္ေတြ႕၏။

“ ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္ေစာ္ကားတာပဲ”

“ကၽြန္မ ရွင္တို႔ကို ကတိေတာင္းၿပီးမွ ေမးတာေနာ္။
ဘာမွ စိတ္ဆိုးရန္ေတြ႕စရာမလိုဘူး။ အဲဒီေမးခြန္း ေတြ
ကၽြန္မကို ျပန္ေမးလို႔ရတယ္။ စိ္တ္မဆိုးတဲ့အျပင္
ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ ၀မ္းပန္းတသာျပန္ေျဖလိုက္မယ္”

သို႔ေသာ္ မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာအဖြဲ႕သည္ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္
ေငြထုတ္ကိုျပန္ယူကာ ထြက္သြားေတာ့ သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ေစ်းထဲတြင္ ထိုသတင္းက
စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းဆံုး၊ ေျပာခ်င္စရာ
အေကာင္းဆံုး သတင္းျဖစ္ေနသည္။

“ ဟိုေကာင္မ လွလွႏွယ္၊ အ လိုက္တာ ေအ”

“ ဟဲ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

“သိန္းငါးဆယ္လာေပးတာေတာင္ အစၥလာမ္
ဘာသာထဲမ၀င္ဘူးတဲ့။ ဘယ္ေလာက္မိုက္လံုးႀကီး
လိုက္သလဲ လို႔။ ငါ့သာလာေပးစမ္း၊ ခ်က္ခ်င္း၀င္လိုက္မယ္”

“ ဟုတ္တယ္၊ ကၽြန္မဆိုလည္း အစၥလာမ္ဘာသာထဲ
၀င္လိုက္မွာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
သိန္းငါးဆယ္ဆို တာ ကၽြန္မတို႔တစ္သက္လံုးမွေတာင္
ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ”

“ ညည္းတို႔ရတဲ့ သိန္းငါးဆယ္က တစ္ဘ၀တည္း
စားရမွာ ေကာင္မရဲ႕။ ေသရင္ ငရဲေစာက္ထုိး
ဆင္းရမွာလည္း ထည့္တြက္ဦး”

“ အဲ ဟုတ္သားပဲ”

“ သိန္းငါးဆယ္လည္း ရေအာင္၊ ငရဲလည္းမက်ေအာင္
လုပ္တဲ့နည္းရွိပါတယ္”

အားလံုးက ထိုအမ်ိဳးသမီးထံ လွမ္းၾကည့္ၾကသည္
ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္ ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံ
ဘာသာမဲ့မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ။
သူတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာကို သိန္းငါးဆယ္ေလာက္ပင္
တန္ဖုိးမထားၾကေခ်။ ငရဲသာမက်ဘူးဆိုလွ်င္
သိန္းငါးဆယ္ကိုယူၿပီး ခ်က္ခ်င္း ဘာသာေျပာင္းမည့္
သူကမ်ား သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ငရဲမက်ဘဲ
သိန္းငါးဆယ္ရမည့္နည္းလမ္းကို
စိတ္၀င္စားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

“ ေဟ့ေကာင္မ၊ သိန္းငါးဆယ္လည္းရ၊
ငရဲလည္းမက်မယ့္နည္းကို ျမန္ျမန္ေျပာေလဟယ္”

“ ဒီလိုေလ၊ သူတို႔ေရွ႕က်ေတာ့ အစၥလာမ္ဘာသာထဲကို
၀င္လုိက္မယ္ေလ။ သူတို႔ကြယ္ရာက်ေတာ့
ဗုဒၶဘာ သာကိုပဲ ကိုးကြယ္ေနမွာေပါ့”

“ အံမယ္၊ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့အႀကံ”

“ ဘယ္က ေကာင္းရမွာလဲ”

“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေအ့”

“ ဗုဒၶဘာသာကေန တျခားဘာသာကို
ရိုးရိုးသားသားေျပာင္းတာက မိုက္တဲ့
အဆင့္ေလာက္ပဲရွိတယ္။ တျခားဘာသာကို
တကယ္မေျပာင္းဘဲ ေျပာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
ေငြယူတာမ်ိဳးက်ေတာ့ မိုက္ရံုတင္မကဘူး၊
ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့အဆင့္ပါ ေရာက္သြားၿပီ”

သူတစ္ပါးေျပာသမွ်ကို ၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္လ်က္ရွိေသာ
မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ထိုအခ်ိန္က်မွ တစ္လံုး ခ်င္း
ေသေသခ်ာခ်ာထေျပာလိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

“ ဗုဒၶဘာသာကေန အစၥလာမ္ဘာသာကို
ရိုးရိုးပဲေျပာင္းေျပာင္း၊ မလိမ့္တပတ္နည္းနဲ႔ပဲ
ေျပာင္းေျပာင္း၊ ငရဲက် မွာေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ”

“ဘာသာျခားျဖစ္တာနဲ႔ပဲ အပါယ္က်ရေတာ့မွာလား”

“ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြထက္ ေကာင္းတဲ့
တျခားဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။
သူတို႔ေသရင္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ထက္ျမင့္တဲ့
ဘံုကိုေတာင္ ေရာက္ဦးမွာ။ ဘာသာျမင့္ျမတ္ဖို႔ထက္
စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ဘာသာက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း
စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်ၿပီရင္ နိမ့္က်တဲ့ေနရာကို ေရာက္ မွာပဲ”

“ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့ပရဟိတအလုပ္ေတြကို
တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ဘာသာ မဲ့ျဖစ္ေပမယ့္
ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာကိုေရာက္မွာပဲ။ အစၥလာမ္ဘာသာထဲ
တခ်ိဳ႕၀င္သြားတဲ့အခါ စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်တဲ့
အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြက ေရႊတိဂံု၊ မဟာျမတ္မုနိစတဲ့
ဘုရားဓာတ္ပံုေတြအေပၚ ေျခေထာက္နဲ႔
နင္းခုိင္းတတ္ၾကတယ္”

“ဒါဟာ စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်တဲ့ သူေတြရဲ႕ အလုပ္ပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္မ်ိဳး ခိုင္းသူေရာ၊ လုပ္သူေရာ
ႏွစ္ဦးလံုးငရဲကို က်ၾကမွာပဲ ”

ႏိႈင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္ျဖင့္ ေျပာေနေသာ ထိုအမ်ိဳးသမီကို
အားလံုးက ဝိုင္းဝန္းၾကည့္ေနၾကသည္။

-------------

လွလွတို႔ အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔္အရတြင္
သူတို႔ဘဝထဲသို႔ သားေလးတစ္ေယာက္
ဝင္ေရာက္လာသည္။ ေဆးရံုတြင္ သားဖြားၿပီး
ေနာက္တစ္ရက္မွာပင္ ကိုကိုတစ္ေယာက္
အလုပ္မသြားခင္ ေဆးရံုသို႔ အရင္ေျပးလာသည္။
အေဝးမွလာေနေသာ ကိုကို႔ကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္
လွလွ အိပ္ယာေပၚမွ လူးလဲထကာ အႏွီးတစ္ထပ္၊
ေစာင္တစ္ထပ္ျဖင့္ ေထြးထားေသာ
နီတာရဲသားေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။

သားေလးကို အခန္းအလယ္ၾကမ္းျပင္တြင္
ခ်ကာကေလးေဘးတြင္ အသင့္ရပ္ေနလိုက္သည္။
အခန္းဝမွာ ကိုကိုေပၚလာသည္ႏွင့္ -

“ ကိုကို ခဏရပ္၊ ေရွ႕မတိုးမလာနဲ႔ ”

“ ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔လဲ လွလွ ”

ထမင္းခ်ိဳင့္ႏွင့္ ဓာတ္စာသီးမ်ား မုန္႔မ်ားထည့္ထားေသာ
ဆဲြျခင္းေလးကို ကိုင္ရင္း ကိုကိုတစ္ေယာက္
ေျခမကိုင္မိ၊ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားသည္။
လွလွမ်က္ႏွာကိုသာ အေၾကာင္သားစိုက္ၾကည့္ေနေသာ
ကိုကိုအား လွလွက သူ႔ေျခရင္းသို႔ လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္ရာ
ကိုကိုတစ္ေယာက္ “ အား ” ခနဲ မေအာ္မိေအာင္ ပါးစပ္ကို
အတင္းခ်ဳပ္တည္းလိုက္ရသည္။ ရက္စက္မႈအေပါင္း
သရဖူေဆာင္းသည့္ ဤျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ကိုကို႔ဘဝ
တစ္သက္တာ တစ္ခါမွ် မျမင္ခဲ့ဖူးေခ်။

အိပ္ေမာက်ေနေသာ နီတာရဲသားေလး၏
လည္မ်ိဳေပၚသို႔ လွလွ၏ ညာေျခဖဝါး တစ္ဖက္က
ခပ္ဆဆ တင္ထားသည္ မဟုတ္ပါလား။

“ လွလွ၊ လွလွ၊ မင္း ကေလးကို ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္ ”

“ အဲဒါ ရွင့္အေပၚ မူတည္တယ္ ”

“ ရွင္ ဒီေန႔က စၿပီးေတာ့ ဗုဒၶဘာသာစာအုပ္ေတြကို
ေလ့လာဖတ္ရႈပါေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိေပးရင္
ဒီကေလး အသက္ရွင္ခြင့္ေပးမယ္။ အဲသလိုမဟုတ္ဘဲ
ဗုဒၶဘာသာ စုအုပ္ေတြမဖတ္ဘူး၊ မေလ့လာဘူး
ဆိုရင္ေတာ့ ဒီကေလးကို အခုပဲကၽြန္မ
နင္းခ်သတ္လိုက္ေတာ့မယ္”

“ မင္း ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ဆံုးျဖတ္ရတာလဲ ”

“ ဒီကေလးကို ရွင္က ရွင္ဘာသာထဲ သြင္းမယ္။
ဒီေတာ့ ေသရင္ ဒီကေလးငရဲက်မယ္။ အခုကတည္းက
ကၽြန္မသတ္လို့ ေသသြားရင္ ေကာင္းရာသုဂတိ
ေရာက္သြားနိုင္ေသးတယ္။ ကၽြန္မ လူသတ္မႈနဲ႔
ေထာင္က်တာက သားေလးငရဲက်တာနဲ႔စာရင္
အမ်ားႀကီးသက္သာပါတယ္။ ကၽြန္မ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕
ေမတၱာနဲ႔ ဒီလို ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာပဲ။
ကဲ၊ ကိုကို ႀကိဳက္တဲ့အေျဖကို အခုခ်က္ခ်င္း ေပးပါ။
ကၽြန္မ အခ်ိန္မဆဲြမေနနိုင္ဘူး ”

ကိုကိုတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔
ဒူးၫႊတ္လဲက်သြားခဲ့ရသည္။ မ်က္ႏွာမွာလည္း
မ်က္ရည္ေတြ အရႊဲသားႏွင့္ လွလွေျခဖဝါးေအာက္မွ
သူ႔ပါးစပ္မွ စကားလံုးတခ်ိဳ႕ ထြက္အန္က်လာသည္။

“ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း စာအုပ္ေတြ၊ တရားေခြေတြကို
ဖတ္ရႈ၊ နာၾကား၊ ေလ့လာၾကည့္ဖို႔
ငါ ကတိေပးပါတယ္ လွလွရယ္ ”

“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုကို ”

လွလွ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွ သားေလးကို ေကာက္ေပြ႔ယူၿပီးလွ်င္
ကိုကိုရင္ခြင္ထဲ သြားထည့္ေပးလိုက္သည္။
ကိုကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္မ်ားၾကားမွ
သားေလး၏ပါးကို အခါခါ နမ္းၾကဴေနမိသည္။
လွလွက ေဘးဖက္ကေန၍ ကိုကိုႏွင့္ ကေလးကိုပါ
သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးလွ်င္ စကား စ” လိုက္သည္။

“ ကိုကို အေတြးပါတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပမယ္။
နားေထာင္မလား ”

“ ေျပာျပေလ၊ နားေထာင္မွာေပါ့ ”

“ ဟိုး… ေရွးေရွတုန္းက ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းထဲမွာ
ခင္မင္ရင္းႏွီးေနၾကတဲ့ လိပ္တစ္ေကာင္နဲ႔
ငါတစ္ေကာင္ ရွိၾကတယ္။ တစ္ခါေတာ့ လိပ္ဟာ
ေရထဲက ရႈခင္းေတြကို ၾကည့္ရတာ ရိုးသြားတဲ့အတြက္
ေျမျပင္က ရႈခင္းေတြကို ၾကည့္ဖို႔အတြက္
ကုန္းေပၚတက္သြားတယ္ ”

“ ကုန္းေပၚက်ေတာ့ အလြန္လွပတဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြကို
ျမင္ရတဲ့အခါ ဝမ္းသာအားရျဖစ္ၿပီး ေရထဲက
မိတ္ေဆြငါးကို ေျပာျပဖို႔အတြက္
ျမစ္ထဲျပန္ဆင္းသြားတယ္။ ျမစ္ထဲေရာက္တဲ့အခါ
မိတ္ေဆြငါးကို ကုန္းေပၚက ရႈခင္းေတြအေၾကာင္း
ေျပာျပၿပီး ကုန္းေပၚလိုက္ၾကည့္ဖို႔ ေခၚေတာ့တာေပါ့ ”

“ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုေခၚေခၚ ငါးက ကုန္းေပၚမွာ
လွပတဲ့ရႈခင္းေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို လံုးဝလက္မခံဘူး၊
လိုက္လညး္မလိုက္ဘူးတဲ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့
လိပ္ကလက္ေလွ်ာ့လိုက္ရတာေပါ့။ အခုလည္း
ကိုကိုတို႔ … ဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ အျဖစ္က ေရထဲက
ငါးနဲ႔တူေနတယ္။ အခု ကိုကိုပဲ ၾကည့္ေလ ”

“ ကၽြန္မက တတ္နိုင္သမွ် ဘာသာေလးခုလံုးက
စာေတြကို ဖတ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာစာေပ
တစ္ခုတည္း ဖတ္တုန္းက ဒီေလာက္ေကာင္းမွန္း
မသိေသးဘူး။ တျခားဘာသာက စာေပေတြကို
ေလ့လာၾကည့္ေတာ့မွ ဗုဒၶစာေပေတြက ပိုေကာင္းမွန္း
သိလာတယ္။ လူတစ္ေယာက္တည္း ေျပးေနရင္
ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္၊ ျမန္မွန္းမသိသာဘူး ”

“ တျခားလူေတြနဲ႔ ယွဥ္ေျပးမွ အဲဒီလူက
ျမန္မွန္းသိသာ လာတဲ့သေဘာမ်ိဳးေပါ့။ အခုလည္း
ကိုကို႔အေနနဲ့ ဗုဒၶစာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေစခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ႀကိဳက္မွ သဘာဝက်မွ လက္ခံပါ၊ မႀကိဳက္ရင္
သဘာဝမက်ရင္ ပယ္ပစ္နိုင္ပါတယ္ ”

“ တျခားဘာသာက စာေပေတြ၊ တရားေတြကို
ဖတ္ရႈေလ့လာရင္ အီမန္ (ယံုၾကည္မႈ ပ်က္တယ္)
ဆိုၿပီး တို႔…… ဘာသာေရးက တားထားတယ္ ”

“ အဲဒါကိုက အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္ေနတာေပါ့။
ကၽြန္မတို႔႔ ဗုဒၶကေတာ့ ဘယ္တရားေတာ့ မနာရဘူး၊
ဘယ္စာအုပ္ေတာ့ မဖတ္ရဘူးလို႔ တားျမစ္
ပိတ္ပင္ထားတာ မရွိဘူး။ တရားမ်ိဳးစံု နာခြင့္ျပဳတယ္။
ဒါေပမဲ့ မွန္ကန္ရမယ္၊ အျပစ္ကင္းရမယ္၊
ေကာင္းက်ိဳးေပးရမယ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြ
လက္ခံႏိုင္ရမယ္ ”

“ ဒီအခ်က္ေလးခ်က္ေလာက္နဲ႔ ညီရင္ လက္ခံက်င့္သံုး
ခြင္ျပဳပါတယ္။ မညီရင္ မျပဳပါဘူး။ ကဲ၊ ကိုကို႔ကို
ေမးခြန္းတစ္ခုေမးပါ့မယ္။ ကားေဘာ္ဒီ ရိုက္ဖို႔အတြက္
သံျပားတစ္ခ်က္ သြားဝယ္ပါၿပီတဲ့၊ တစ္ဆိုင္ထဲမွာပဲ
ဆိုတဲ့ေစ်းေပးၿပီး ဝယ္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သံုးေလး
ဆိုင္ေလာက္ ေမးၿပီးမွ ပစၥည္းလည္းေကာင္း၊
ေစ်းလညး္ သက္သာတဲ့ သံျပားကို ဝယ္သလား ”

“ တစ္ဆိုင္တည္း ဆိုေစ်းေပးၿပီးဝယ္ရင္၊
ပစၥည္းကလည္း မေကာင္း၊ ေစ်းကလည္း ႀကီးေနရင္
ကိုယ္ရႈံးမွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အနည္းဆံုး
သံုးေလးဆိုင္ေလာက္ေတာ့ ေမျမန္း၊ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆး
ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဝယ္ရတာေပါ့ ”

“ ေသာင္းဂဏန္းေလာက္တန္တဲ့ သံျပားေလးတစ္ခ်ပ္
ဝယ္တာေတာင္ သံုးေလးဆိုင္ေလာက္မွာ
စစ္ေဆးေမးျမန္း ဝယ္ၾကေသးရင္၊ သံသရာ
တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရမယ့္
ဘာသာေရးက်မွ မေရြးခ်ယ္ဘဲ၊ မဆန္းစစ္ဘဲ
မိဘေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္ မ်က္စိမွိတ္ ကိုးကြယ္မယ္ ဆိုရင္၊
ကိုယ့္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆံုးရံႈးလိုက္မလဲဆိုတာ
ကိုကို တစ္ခ်က္ေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ပါလား ”

ကိုကို ေတြခနဲျဖစ္သြားၿပီး လွလွကို လွမ္းၾကည့္သည္။
ၿပီးေတာ့ တစ္လံုးခ်င္း ေအးေဆးစြာ ေျပာလာသည္။

“ ေအး၊ လွလွ မင္းေျပာတာ သဘာဝက်တယ္။
ကိုယ္ ဗုဒၶစာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့မယ္ ”

(ဆက္ဖတ္ရန္)