ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ သတိထားစရာ (၂)

Myotint Myo Tint added 7 new photos — feeling surprised in Shinjuku.

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ သတိထားစရာ (၂)
ဂ်ပန္လူမ်ိဳး Kobayashi ရဲ႕
ဖူဂ်ီးေတာင္ရဲ႕အရိပ္မွာခိုလံုျခင္း(End)
Kobayashi ဟာညေန ၅နာရီ ထိုးတဲ့အခ်ိန္မွာ Time cardလို႔ေခၚ တဲ့ အလုပ္ဝင္ရင္႐ိုက္ရတဲ့ ကဒ္ျပား မရွိတဲ့ အလုပ္သမား တေယာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီး....။ ခိုင္းသမွ် အကုန္ လုပ္ရတဲ့ kobayashiမွာပန္းကန္ ေဆး တာအျပင္ တသက္မွာတခါမွ မလုပ္ဖူး တဲ့အိမ္သာတိုက္ ဧည္ သည့္အံဖတ္ ရွင္းရတဲ့အလုပ္ ေတြ ကို လည္းခိုင္းသမွ်ေတာက္ေရွာက္ လုပ္ေနရလို႔ နားခ်ိန္ေတာင္ မရွိပါ ဘူး..။အလုပ္ေတြ ၿပီး သြားလို႔ နာရီ ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ မွာမနက္ ၄:၃၀ ကို ေက်ာ္ေနပါၿပီ။

ခဏထိုင္မယ္ အလုပ္မွာ "kobayashi" "ဒီလာ အုံး"လို႔ခၚတဲ့ သူကေလွခါး ေအာက္ မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းထည့္ တဲ့အ ခန္းကို ရွင္း ခိုင္းပါတယ္။အထဲကပစၥည္းတဝက္ ေလာက္ကိုထုတ္ၿပီး တဲ့အခါက် ေတာ့" ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ၿပီ" " ေရာ့ေစာင္နဲ႔ေခါင္းအုံး " "ဒါမင္းအိပ္ ခန္းပဲ" ။kobayashiက မယံုႏိုင္တဲ့ အၾကည့္ နဲ ႔ေျပာတဲ့ သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုလွမ္း ၾကည့္ မိပါတယ္။တဖက္ကလည္း အၿငိမ္မေနပါ "ဘာလဲအိမ္ခန္းခ ေတာင္းမယ္ ထင္လို႔လား" "အိမ္ခန္းခ ေပးဖို႔မလိုဘူးကြ"" ဟားဟား......"။ေနာက္တေယာက္က "kobayashi" "အိမ္ခန္းခ ေစ်းႀကီးတဲ့တိုက်ိဳ မွာအ ခန္းခမေပးရပဲေနရတဲ့ မင္းက အရမ္းကံေကာင္းပါ တယ္ကြာလို႔ "ေျပာသံအၿပီးမွာ က်န္တဲ့သူ ေတြက တဝါးဝါးနဲ႔ ဝိုင္း ဟား....ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေနာက္ကတ ေယာက္ကသူ႔ကိုတြန္း လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက်က္နိမ့္တဲ့ အခန္းရဲ႕ အေပၚပိုင္းနဲ႔မတိုက္မိ ေအာင္ ကဗ်ာကယာ အျမန္ေခါင္းငံု႔ လိုက္ရပါတယ္ အခန္းေသးေသး ေလးထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ တၿပိဳင္ ထဲ အျပင္က တေယာက္က တံခါး ကို ဒိုင္းကနဲ ေစာင့္ပိတ္သံ နဲ႔ အတူ ဂ်ေလာက္ ဆိုတဲ့ေသာ့ခ်သံကို လည္းေသေသခ်ာခ်ာ ၾကားလိုက္ ရပါတယ္။ဒီေနာက္မွာေတာ့ တဘက္က တဝါးဝါးနဲ႔ ရီေနၾကတဲ့ အသံကတျဖည္းျဖည္းေဝးသြားတာ ကို ၾကားေနရပါ တယ္ ။
စိုစိုထိုင္းထိုင္းနဲ႔ မိႈနံ့သင္းၿပီး မဲေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ Kobayashi ကေခါင္းအံုးနဲ႔ေစာင္ကို ခ်ၿပီးလွဲခ်လိုက္ပါတယ္။အဲေတာ့မွ တကိုယ္လံုးက နာက်င္ ကိုက္ခဲေန တာကို သတိထားမိသလို ေရမခ်ိဳး ရေသးတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကေခၽြးနံ ့က အ ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာေတာ္ ေတာ္စူးစူး ဝါးဝါးႀကီး နံေနတယ္လို႔ ခံစားမိ တယ္။ဒီအတိုင္းေတာ့ ေရ
ရွည္မျဖစ္ဘူးလို႔ စဥ္စားမိတာနဲ႔ သူတို႔တေတြ ေျပာတ့ဲ စကား ေတြကေခါင္းထဲကို ေရာက္လာပါ တယ္။
"မင္းဒီကေနထြက္ ေျပးမယ္ ေတာ့ မစဥ္းစားနဲ႔မင္းေမြးရပ္ဇာ ဇာတိ အထိကို ငါ့တို႔ကအေႂကြး လိုက္ ေတာင္းမွာ" ။"ရဲကိုသြားတိုင္ ဖို႔ လည္းမစဥ္းစားနဲ႔ မင္းက ငါ့တို႔ဆီ မွာ အေႂကြးတင္ၿပီး မေပးႏိုင္တာ.. "

kobayashiကလည္းစဥ္းစား မိ တယ္ ငါ့မွာ...."ဒီကေနထြက္ ေျပးလို ့ရတာ ေတာင္တျခားကို သြားဖို႔ ငါ့ မွာပိုက္ ဆံတျပားမွ မရွိ ေတာ့ဘူး....." "သူတို႔တေတြက ငါ့ပိုက္ဆံ အိတ္ထဲ ကပိုက္ဆံ အကုန္ႏိႈက္သြားၾကၿပီ.."
ခဏ...ေနပါအုံး..."မေန႔က လခထုတ္ရက္မွာ ရထားကဒ္( ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံက ရထားကဒ္မ်ားတြင္ ပိုက္ ဆံထည့္ ထားပါက ရထားစီးရံုတင္ မက ေစ်းဝယ္လို႔လဲရတဲ့ system လုပ္ ေပးထားပါတယ္.. )ထဲကို ယမ္း၁ေသာင္းေတာင္ထဲ ထားတာ ရွိေနေသးတယ္"..........¥
kobayashi ရဲ႕ ဒုတိယေန႔ ဆိုင္ အကူက အရမ္းသက္သာပါ တယ္...ည၈နာရီထိုးသည့္တိုင္ ေအာင္ လာ တဲ့ဧည္သည့္ကတ ေယာက္မွ မရွိ လို႔ပါ။kobayashiကဒီအတိုင္း ရပ္ေန တာ ကိုမ်က္စိစူးတဲ့သူတေယာက္ က"ဟိတ္ ေကာင္ေတြ ဧည့္သည္ သြားေခၚရင္ ဒီေကာင္လည္းေခၚ သြား "ဒါလည္းသူ႔ အလုပ္"...။"Kobayashi" "ထြက္ေျပးလို႔ ကေတာ့ ေသၿပီးသာ မွတ္ေပေတာ့"...။
ႏွစ္ေယာက္တဖဲြ႕နဲ႔ ရွင္ဂ်ဳကု ၿမိဳ႕လည္ထဲမွာ ဧည့္သည္ ေခၚဖို႔ ထြက္လာခ့ဲ ပါတယ္။သူနဲ႔အတူ ပါ လာသူက အမူးသမား၃ေယာက္ ကို စြယ္လိုက္တာ အဆင္ေျပသြားပါ တယ္။"koba yashi" " ဧည္သည့္ ေတြကို ဆိုင္ သြားပို႔ လိုက္မယ္ " "မင္းဒီမွာပဲဧည္ သည့္ေခၚေနေနာ္လို႔ " ေျပာရင္းနဲ႔ စူးရွတဲ့ မ်က္လံုးေတြက ေတာ့ ထြက္ေျပး လို႔က ေတာ့ေသၿပီး သာမွတ္ လို႔ေျပာ ေနသလို ပါပဲ။
ဆိုင္ဘက္ကိုဦးတည္သြားေန တဲ့သူေတြကလူအုပ္ထဲမွာေပ်ာက္သြားတာနဲ႔ တၿပိဳင္ထဲ kobayashi ဟာ ဘူတာဘက္ကို ရွိတဲ့အားကို အကုန္ထုပ္ၿပီး ေျပးေတာ့တာပါပဲ။
ခဏခဏ တိ္ုက္မိတဲ့လူတိုင္းကို ဂိုးမန္ နာစိုက္(sorry)....အႀကိမ္ႀကိမ္ တိုက္မိတဲ့ လမ္းေဘး ပစၥည္းေတြကို လည္း ဂိုးမန္နာစိုက္ လို႔ေတာက္ ေရွာက္ေျပာရင္ ေသလုနီးပါးဘူတာ ထိကို ေျပးေနပါတယ္။စိတ္ထဲမွာ တခုထဲပဲရွိေနပါတယ္...။ဒါက...... "ေမြးရပ္ဇာတိ လည္းမဟုတ္သလို..."
"ရဲစခန္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး...."
"အရမ္း အားကိုးရတဲ့ ေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္း ရဲ႕ အိမ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး......"
ငါ့ အဲဒီအထိကို သြားရမယ္............
.
.
.
( ဂ်ပန္လူမ်ိဳး Kobayashi ရဲ႕
ဖူဂ်ီးေတာင္ရဲ႕အရိပ္မွာခိုလံုျခင္း )
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သိတဲ့ Mt.fuji ဆိုတာဘယ္အခ်ိန္ ၾကည့္ၾကည့္ အရမ္းလွပါတယ္။ရွိစူးအိုကာကအဲဒီဖူဂ်ီေတာင္ႀကီးရဲ႕တေနရာGotenbaごてんば 「御殿場」လို႔ေခၚတဲ့ေနရာမွာအရမ္း ေၾကာက္ စရာေနရာ တခုကရွိေနၿပီး ဝင္သြား ရင္ ျပန္ထြက္ လာဖို႔ခက္ပါ တယ္။ တခ်ိန္တုန္းက လူတခ်ိဳ႕က ကိုယ္ကို ကိုယ္သတ္ေသဖို႔ သြား တဲ့ ေနရာတခု အျဖစ္ လည္းနာမည္ႀကီး ခဲ့ပါတယ္။အဲဒီသစ္ေတာႀကီးထဲကို ဝင္သြားရင္ အိမ္ေျမႇာင္ဆိုတဲ့အေရွ႕ အေနာက္ကို ေဖာ္ၿပတဲ့သံလိုက္ေတြ ကလည္းအေသအခ်ာအလုပ္မလုပ္ ႏိုင္ေတာ့ ပါခင္ဗ်။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲဇာတ္ေဆာင္ kobayashi ဟာ မသမာသူေတြ ရဲ႕လက္က ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ ၿပီး အဲဒီေတာနက္ႀကီး ထဲကလမ္း ေဘးတေနရာမွာလဲက်ေနတာကို တာဝန္ရွိတဲ့ရဲသားတ ေယာက္က ေတြရွိၿပီး ကယ္တင္လာ ႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္။kobayashi ဟာဒီ ေတာႀကီးထဲကိုေရာက္လာတာ အႏၲ ရာယ္ေတြကေနထြက္ေျပးလြတ္ ေျမႇာက္ႏိုင္မယ္ထင္လို႔လား....ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ထက္စီးႏွင္းလုပ္တဲ့ လူေလာကႀကီးကို ေက်ာခိုင္းေတာ့ မလို႔ ဒီအထိေရာက္လာရတာလား.. ..။လူဆိုတဲ့လူဟာ..တကယ္ဒုကၡ ေရာက္လာတဲ့ အခါ မစဥ္းစားႏိုင္တဲ့ အရာေတြလုပ္တတ္တာ အရမ္းထူး ဆန္းပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းအျဖစ္သာေရး ထားတာ ဒီအေပၚကအေၾကာင္းအ ကုန္လံုးက ၂၀၁၅ႏွစ္၁၂လပိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ တကယ္အျဖစ္အပ်က္တခု ပါ။တဘက္သားဆီက ぽったくり( ပို႔တကူရိ )ဆိုတဲ့ နည္းနဲ႔ ပိုက္ဆံ လိမ္ယူရံုတင္မဟုတ္ပဲ အိမ္သာေဆး ခိုင္းၿပီး အလုပ္သမားတေယာက္ အေနနဲ႔ ခိုင္းခဲ့တဲ့ က်ဗာကူလာ ဆိုင္ကို ရဲေတြက ဝင္ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။
အခု case မွာ က်ဗကုလာ (Cabacula) မွာ ၇နာရီေနတာနဲ႔ ယမ္း51ေသာင္း ေတာင္း လို႔ ဝင္ဖမ္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။အတင္းအဓမ အလုပ္လုပ္ခိုင္း တာနဲ႔၊ ထြက္ေျပးရင္သတ္ျပစ္မယ္ လို႔ ၿခိမ္းေခ်ာက္မူ ့အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ပို႔တာကုရိ (ぽったくり)ဆိုတဲ့ ဒီနည္းနဲ႔ ပိုက္ဆံအလိမ္ ခံ ရလို႔ ရဲကိုသြားတိုင္ရင္ ရဲကဘာလုပ္ ေပးႏိုင္တယ္ ထင္သလဲ...။
ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ပါဘူး...၊ဂ်ပန္လိုေျပာရင္ေတာ့ "あまり警察はあてにならない方がいいと考えた方がいい"( ရဲကို အားကိုးဖို႔ မစဥ္းစားပါနဲ႔တဲ့...... )
Myo Tint.