The Union story ဦးႏုေျပာခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုပံုျပင္

 

Dr. Tint Swe

 

The Union story ဦးႏုေျပာခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုပံုျပင္

၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံၾကီးကို တီဗြီကေနတိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲတာက ညီလာခံလိုပဲ သမိုင္းတင္တဲ့ ျဖစ္ထြန္းမႈတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းအာဏာမသိမ္းခင္ေလးမွာ ၁၉၆၂ ခုေဖေဖၚဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႔နဲ႔ မတ္လ ၁ ရက္ေန႔၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ျပည္လမ္းအသံလႊင့္ရံုခန္းမေဆာင္မွာ က်င္းပတဲ့ ျပည္ေထာင္စုမူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲၾကီး က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ တက္ေရာက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြေျပာၾကားတဲ့မိန္႔ခြန္းမွတ္တမ္းဟာ လ်ိဳ ႔ဝွက္သတ္မွတ္ထားလို႔ ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွသ အမ်ားျပည္သူဖတ္ရွဳခြင့္ရတာပါ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၊ ရွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒၊ ဝန္ႀကီး သတိုးမဟာသေရစည္သူ ေစာခြန္ခ်ိဳ ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဒူးဝါးေဇာ္လြန္း၊ ခ်င္းအထူးဝိေသသတိုင္း ကိုယ္စားလွယ္ မဟာသေရစည္သူ ကပၸတိန္မန္းတုံႏုန္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးထြန္းျမင့္(ေတာင္ႀကီး)၊ ကယားျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ မဟာသေရစည္သူ ဦးစိန္၊ ပမညတ ကိုယ္စားလွယ္ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္နဲ႔ ဖဆပလ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘေဆြတို႔မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုမူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမွာဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္

လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ား ႕႕႕
ေရွးတုန္းက ဘရုတ္သုကၡတိုင္းျပည္ဆိုတာရွိပါတယ္။ အဲဒီဘရုတ္သုကၡတိုင္းျပည္ရဲ႕ ငါတေကာ နယ္က ဒူလာဘို၊ ငါတဗိုလ္နယ္က အိုေလေလ့၊ ငါတလူနယ္က ငတြတ္ႀကီး၊ ငါတမင္းနယ္က ေျဗာင္ေနာင့္ ေျဗာင္ေနာင္၊ ငါ့ျမင္းငါစိုင္း နယ္က၊ ဘုရင္ ဘုေနာင္-တတ္ဗိန္ဆိုတဲ့ ပညာသင္ ၅ ဦးဟာတကၠသိုလ္ ဆရာႀကီး ဦးဂ်မ္းထိ ဆီမွာ ပညာ သြားသင္ၾကပါတယ္။

အဲဒီလိုပညာသင္တဲ့အခါ ပညာေတာ္သင္ အိုေလေလ့က ရုပ္လံုးထုပညာမွာတဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ပါတယ္။ ပညာေတာ္သင္ ငတြတ္ႀကီးကပန္းခ်ီပညာမွာတဖက္ ကမ္းခတ္ တတ္ပါတယ္။ ပညာေတာ္သင္ ေျဗာင္ေနာင့္ ေျဗာင္ေနာင္က အရုပ္ကိုအသက္သြင္းတဲ့ပညာမွာတဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ပါတယ္။ ပညာေတာ္သင္ ဘုရင္ ဘုေနာင္-တတ္ဗိန္က ေလးအတတ္မွာတဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ပါတယ္။ ပညာေတာ္သင္ ဒူလာဘို ကေတာ့ ဘာပညာမွ မတတ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ တကၠသိုလ္ဆရာႀကီး ဦးဂ်မ္းထိကဘာပညာမွမတတ္တဲ့ ဒူလာဘိုကို ယမေနသား သစ္တံုးတတံုးကိုေပးၿပီး ပညာေတာ္သင္ေတြ အားလံုးကိုအိမ္ျပန္ခြင့္ ျပဳလိုက္ပါတယ္။

လမ္းေရာက္တဲ့အခါ ယမေနသားကို တကၠသိုလ္ျပန္ အိုေလေလ့က မိန္းမပ်ိဳေလးအရုပ္ ထုလိုက္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ျပန္ ငတြတ္ႀကီးက အင္မတန္လွတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ ေဆးျခယ္လိုက္တယ္။ တကၠသိုလ္ျပန္ ေျဗာင္ေနာင့္-ေျဗာင္ေနာင္ က အသက္သြင္းလိုက္တဲ့အတြက္ ဒီမိန္းမပ်ိဳရုပ္ေလးဟာ အင္မတန္ေခ်ာၿပီး အသက္ရွိတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးျဖစ္လာပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာကိုယ္ေရႊတကၠသိုလ္ျပန္ေတြဟာဒီမိန္းမပ်ိဳေလးကိုသူပိုင္ထိုက္တယ္၊ ငါပိုင္ထိုက္တယ္နဲ႔ ဝိုင္းၿပီးလုၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုသူတို႔ လုေနတုန္း ဝဠာယကၡငွက္ဆင္ တေကာင္ကအလစ္ဝင္ၿပီးအုပ္လိုက္တာ ယမေနမယ္ေလးဟာ ငွက္ဆင္ေနာက္ ပါသြားရွာပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာကံေကာင္းေထာက္မၿပီးတကၠသိုလ္ျပန္ဘုေႏွာင္တတ္ဗိန္က ေလးနဲ႔ ပစ္လိုက္တဲ့အတြက္ ငွက္ဆင္ႀကီးေသၿပီး ယမေနမယ္ေလးျပန္က်လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကၠသိုလ္ျပန္ေတြ အေဝမတည့္တာနဲ႔ အသက္သြင္းေပးတဲ့သူက အသက္ကို ျပန္ရုပ္သိမ္း၊ ပန္းခ်ီေဆးျခယ္တဲ့သူကေဆးေတြကို ျပန္ျခစ္၊ ပန္းပုဆရာကလည္းအရုပ္ကိုဖ်က္နဲ႔၊ လုပ္လိုက္ၾကတာ အင္မတန္လွတဲ့ ယမေနမယ္ေလးဟာခုတ္ရာထစ္ရာေတြ၊ ျခစ္ရာဖဲ့ရာေတြ အျပည့္ေနတဲ့ သစ္သားတံုး အေပါစားႀကီး ျဖစ္သြားရရွာပါတယ္။

လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ား ႕႕႕
တကၠသိုလ္ျပန္ေတြ မိုက္မဲတာေၾကာင့္ယမေနမယ္ အပ်ိဳေခ်ာေလးဟာကုတ္ရာျခစ္ရာဖဲ့ရာေတြနဲ႔ ဒင္းၾကမ္းျဖစ္ေနတဲ့ သစ္သားတံုးအေပါစားႀကီး ျပန္ျဖစ္သြားရသလိုအခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးဟာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕မိုက္မဲမႈေၾကာင့္ အင္မတန္အရုပ္ဆိုးလွတဲ့ ကြၽန္ဘဝကို ျပန္ေရာက္မသြားရေလေအာင္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ကိုယ္စြမ္းရွိသေရြ႕၊ ဥာဏ္စြမ္းရွိသေရြ႕ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔။ ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃-၉-၂ဝ၁၆