ေအာက္ခ်င္းငွက္လို ခ်စ္ရဲလားေဟ့...
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္၊ သစၥာတရားရယ္
ကိုယ့္ခ်စ္သူအေပၚမွာထားတဲ့ တာဝန္ယူမႈရယ္နဲ႔
ပတ္သက္လာရင္ က်ေနာ့္ရဲ႕စံျပပုဂၢိဳလ္ေတြက
လူသားေတြမဟုတ္ဘူး
လူသားေတြထက္ အစစအရာရာ နိမ့္က်တယ္လို႔
လက္ခံထားတဲ့ တိရစာၦန္ေတြထဲက တိရစာၦန္ျဖစ္တဲ့
ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြပဲ...
ဟုတ္ပါတယ္ ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြက
ငွက္ေတြထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးျခားတဲ့ငွက္ပါ
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အဖိုေသရင္
အမကလည္း လိုက္ေသတတ္ပါတယ္ ဒါမွမဟုတ္
တစ္ေကာင္ေကာင္က သစၥာပ်က္တယ္လို႔
သံသယဝင္ရံုနဲ႔လည္း သတ္ေသတတ္ပါတယ္
အခ်စ္ကို အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး သစၥာေစာင့္ၾကပါတယ္...
ေနာက္ၿပီး တျခားငွက္ေတြလို
မ်ိဳးတူတယ္ဆိုတာနဲ႔ ေတြ႕ကရာ အထီး၊ အမမွန္သမွ်နဲ႔
ေပ်ာ္ျမဴးေလ့မရွိပါဘူး
သူတို႔တကယ္ခ်စ္ခင္စံုမက္တယ္ဆိုမွ
မိတ္လိုက္ၿပီး တစ္သက္လံုး ေပါင္းသင္းေလ့ရွိပါတယ္
အထူးျခားဆံုးကေတာ့ အသိုက္ဖြဲ႕ျခင္းနဲ႔
သားသမီး၊ ဇနီးမယားကို ငွက္အဖိုက
ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တာ၊ ၾကင္နာယုယတာျဖစ္ပါတယ္...
ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြက အုပ္စုဖြဲ႕ေနရာကေန
အဖိုနဲ႔ အမက ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၿပီဆိုရင္
အဲ့ဒီအုပ္စုကေန ခြဲထြက္ၿပီး ႏွစ္ေကာင္တည္း
တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ၾကတယ္
သြားအတူ၊ လာအတူ၊ စားအတူ၊ အိပ္အတူေပါ့
အဲ့လိုအခ်ိန္မွာ မုဆိုးေတြ ဘာေတြက
တစ္ေကာင္ေကာင္ကို သတ္လိုက္ၿပီဆိုရင္
က်န္တစ္ေကာင္က မိုးစြန္တိမ္ၫြန္႔ဖ်ားအထိ
ပ်ံတက္သြားၿပီး အေတာင္ကို႐ုပ္ခ်ကာ
ေျမေပၚထိုးခ်အေသခံတတ္တယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြက
ရွားပါးစာရင္းဝင္ငွက္မ်ိဳးျဖစ္ေနၾကတာပဲ...
ငွက္အေတာ္မ်ားမ်ားက မိတ္လိုက္ၿပီးရင္
အထီးက အမကို စြန္႔ခြာသြားတာမ်ားတယ္
အဲ့ေတာ့ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့အမက
ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ပါတယ္
ဥဥ၊ ကေလးေမြး၊ ကေလးကိုေစာင့္ေရွာက္
အစာရွာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ ေအာက္ခ်င္းငွက္ကေတာ့ အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး
မိတ္လိုက္ၿပီးကတည္းက သူ႔ခ်စ္သူနားက
လံုးဝမခြာလိုက္တာ ရာသက္ပန္ပါပဲ
အစာလည္း သူကိုယ္တိုင္ပဲ မိန္းမကိုေရာ
ကေလးေတြကိုေရာ ရွာေကၽြးပါတယ္
ေျပာရရင္ လင့္ဝတၱရားေက်ပြန္လြန္းတယ္ေပါ့...
ငွက္မဥဥဖို႔ သစ္ေခါင္းကို အတူရွာၾကတယ္
အဖိုက အမကို ကိုယ္ဝန္ရွိၿပီဆိုတာနဲ႔
အရမ္းအလိုလိုက္တယ္ ဂ႐ုစိုက္တယ္
အိပ္ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္ခ်င္းကပ္ၿပီး ငွက္မက
သူ႔ေယာက္်ားရဲ႕ေတာင္ပံၾကားထဲ ေခါင္းေလးလွ်ိဳၿပီး
အိပ္တယ္ ေတြးၾကည့္ရင္ကို ၾကည္ႏူးစရာ...
သူတို႔က သူတို႔အိမ္ျဖစ္တဲ့ သစ္ေခါင္းကို
သူတို႔သဘာဝအရ ေသခ်ာေရြးတယ္
ေတြ႕ၿပီဆိုရင္ ငွက္မက အမႈိက္ေတြ၊ သစ္ရြက္ေတြကို
ၾကမ္းျပင္မွာ ခင္းၿပီး ညီေနေအာင္လုပ္တယ္
ပါေကးခင္းသလိုေပါ့ အဲ့လိုအခ်ိန္မွာ အဖိုကလည္း
အရမ္းအလုပ္မ်ားတယ္
သူကဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ ေတာင္ကၽြန္း၊ ေျမာက္ကၽြန္း
အေရွ႕ကၽြန္း၊ အေနာက္ကၽြန္းစတဲ့ ေလးကၽြန္းေျမကို
အေခါက္ေခါက္အခါခါ ကိုက္ခ်ီသယ္ေဆာင္ၿပီး
ခုနက ငွက္မပါေကးခင္းတဲ့ေနရာကို ယူလာေပးရတယ္
အဲ့လိုပံုစံနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕မီးေနခန္းကို ျပဳျပင္ၾကတယ္
ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီေလးကၽြန္းေျမကလည္း
အင္မတန္ေဆးဖက္ဝင္တယ္တဲ့...
ေလးကၽြန္းေျမရွာၿပီးေတာ့လည္း အဖိုရဲ႕တာဝန္က
မၿပီးေသးဘူး ဘာလုပ္ရေသးလဲဆိုေတာ့
သစ္ေစးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပတ္ရွာရေသးတယ္
ရွာၿပီးေတာ့မွ ငွက္မက အတြင္းကေန
ငွက္ဖိုက အျပင္ကေနၿပီး အဲ့ဒီသစ္ေစးေတြနဲ႔
သူတို႔ရဲ႕အသိုက္ကို အဂၤေတကိုင္ရတယ္
အဲ့ဒီမွာ ငွက္မရဲ႕ႏႈတ္သီးထြက္ရံုအေပါက္တစ္ေပါက္ပဲ
ခ်န္ထားေတာ့တယ္ ငွက္မလည္း ထြက္မရ
ငွက္ထီးလည္း ဝင္မရ...(ဓာတ္ပံုထဲမွာ ၾကည့္ၾကည့္ပါ)
ဒါသည္ သူတို႔ သားေပါက္သည္အထိပဲ...
အဲ့ဒီေတာ့ ငွက္မ သစ္ေခါင္းထဲမွာ
ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အစာရွာေကၽြးရဖို႔ တာဝန္သည္
လံုးဝငွက္ထီးပဲ...အဲ့ဒီလိုပဲ သားေပါက္လာရင္လည္း
သားသမီးအတြက္ေရာ မယားအတြက္ပါ
ရွာေကၽြးေပးေတာ့ပဲ အထဲက မထြက္မခ်င္း
အဖိုက အစာကို ႏႈတ္သီးနဲ႔ခ်ီတယ္
ေရကို သူ႔မွာအပိုပါတဲ့အေမာက္ထဲကို ထည့္တယ္
အဲ့ဒီအေမာက္ထဲက ေရေလွာင္ကန္လိုျဖစ္ေနေတာ့
မိန္းမအတြက္ေရာ သားသမီးအတြက္ေရာ ေရကမပူရဘူး
အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး အစာနဲ႔ေရကို သယ္သယ္ၿပီး
မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြဆီကို ေျပးရလႊားရတာ
အဖိုေတြမွာ တစ္ေန႔ကို အႀကိမ္ ၆ဝ၊ ၇ဝ ေလာက္
လြန္းထိုးေနရတာပါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ
စဥ္းစားသာၾကည့္...
အဲ့ဒီမွာ အဖိုက သူခုနက သစ္ေစးေတြနဲ႔
အျပင္ကေန အဂၤေတကိုင္ထားတဲ့ေနရာမွာ
သူ႔အမွတ္အသားနဲ႔သူကိုင္ထားတယ္
ျဖစ္သလို လုပ္ထားတာမဟုတ္ဘူး
ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္လဲဆိုေတာ့ သူမရွိတုန္း
တျခားတစ္ေကာင္က သူ႔မိန္းမကို လာေၾကာင္မွာစိုးလို႔
စိတ္မခ်လို႔ အဲ့လိုလုပ္ထားတာ ဒါမွ တျခားတစ္ေကာင္
သူ႔မိန္းမကို အစာလာေကၽြး၊ ေရလာတိုက္နဲ႔ လာလံုးရင္
သူသိမွာေလ...
အဲ့လိုပဲ အထဲက အမကလည္း
အျပင္က သူ႔ေယာက္်ား သူ႔ဆီကို ေပၚမလာဘဲ
နည္းနည္းၾကာေနရင္ စိတ္ကပူၿပီ
ငါ့ေယာက္်ား တျခားငွက္မနဲ႔မ်ား သြားၾကဴေနလားဆိုၿပီး
အထဲကေန အသဲကြဲၿပီ
အဲ့ဒီေတာ့ ငွက္ဖိုကလည္း အခ်ိန္မွန္ရတယ္
ၿပီးေတာ့ ငွက္ဖိုကလည္း သူ႔အမွတ္အသားေတြကို
ေန႔စဥ္စစ္တယ္...ပ်က္ေနလို႔ကေတာ့
အစာလည္းမေကၽြးေတာ့ဘူး ေရလည္းမတိုက္ဘူး
သူလည္းသတ္ေသတာပဲ...
အဖိုကလည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အေခါက္ ၆ဝ၊ ၇ဝ ေလာက္
သူ႔မိန္းမကို အစာေကၽြး ေရတိုက္လုပ္ရတာကို
နည္းနည္းမွ စိတ္မပ်က္ဘူး ေပ်ာ္ေနတာ
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔သီရိေဂဟာေလးမွာ
ကေလးေတြ ေမြးလာတယ္
အဲ့ဒီမွာ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သူ႔တို႔သစ္ေစးေတြနဲ႔
အဂၤေတကိုင္ထားတဲ့ အေပါက္ကို
ဝိုင္းခြာၾကတယ္ ပြင့္လည္းသြားေရာ
ငွက္ဖိုႀကီးမွာ သူ႔မိန္းမ မီးေနသည္ကိုၾကည့္ၿပီး
က႐ုဏာသက္ရျပန္ေရာ...
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔မိန္းမမွာ အေမႊးေတြ
အေတာင္ေတြ မရွိေတာ့ဘူးေလ
ကိုယ္တံုးလံုးျဖစ္ေနၿပီ ကေလးေတြလိုပဲ
အထဲမွာ လနဲ႔ခ်ီၿပီး ေနခဲ့ရတာကို
ပ်ံလည္းမပ်ံႏိုင္ေသးဘူး အေညာင္းမိေနလို႔
အဲ့ေတာ့ တစ္ခါ ငွက္ဖိုႀကီးမွာ မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြ
အေတာင္စံုၿပီး ပ်ံႏိုင္တဲ့အထိ မေမာမပန္းနဲ႔
ရွာေကၽြးရျပန္ေရာ...ဒါသူ႔ဝတၱရားကိုး...
ကဲ...ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရည္းစားေတြကို
စိန္ေခၚလိုက္ၾကစမ္းပါဦး
ေအာက္ခ်င္းငွက္လို ခ်စ္ရဲလားေဟ့လို႔...
(ဓာတ္ပံုေတြကို google က ရွာထားတာပါ
စာေတြကေတာ့ ေအာက္ခ်င္းငွက္အေၾကာင္း
ေရးထားသမွ် စာအုပ္စာတမ္းမ်ားမွ
ေကာက္ႏုတ္ထားတာပါ...)
Wai Phyo Maung
12.8.2016
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္၊ သစၥာတရားရယ္
ကိုယ့္ခ်စ္သူအေပၚမွာထားတဲ့ တာဝန္ယူမႈရယ္နဲ႔
ပတ္သက္လာရင္ က်ေနာ့္ရဲ႕စံျပပုဂၢိဳလ္ေတြက
လူသားေတြမဟုတ္ဘူး
လူသားေတြထက္ အစစအရာရာ နိမ့္က်တယ္လို႔
လက္ခံထားတဲ့ တိရစာၦန္ေတြထဲက တိရစာၦန္ျဖစ္တဲ့
ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြပဲ...
ဟုတ္ပါတယ္ ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြက
ငွက္ေတြထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးျခားတဲ့ငွက္ပါ
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အဖိုေသရင္
အမကလည္း လိုက္ေသတတ္ပါတယ္ ဒါမွမဟုတ္
တစ္ေကာင္ေကာင္က သစၥာပ်က္တယ္လို႔
သံသယဝင္ရံုနဲ႔လည္း သတ္ေသတတ္ပါတယ္
အခ်စ္ကို အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး သစၥာေစာင့္ၾကပါတယ္...
ေနာက္ၿပီး တျခားငွက္ေတြလို
မ်ိဳးတူတယ္ဆိုတာနဲ႔ ေတြ႕ကရာ အထီး၊ အမမွန္သမွ်နဲ႔
ေပ်ာ္ျမဴးေလ့မရွိပါဘူး
သူတို႔တကယ္ခ်စ္ခင္စံုမက္တယ္ဆိုမွ
မိတ္လိုက္ၿပီး တစ္သက္လံုး ေပါင္းသင္းေလ့ရွိပါတယ္
အထူးျခားဆံုးကေတာ့ အသိုက္ဖြဲ႕ျခင္းနဲ႔
သားသမီး၊ ဇနီးမယားကို ငွက္အဖိုက
ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တာ၊ ၾကင္နာယုယတာျဖစ္ပါတယ္...
ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြက အုပ္စုဖြဲ႕ေနရာကေန
အဖိုနဲ႔ အမက ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၿပီဆိုရင္
အဲ့ဒီအုပ္စုကေန ခြဲထြက္ၿပီး ႏွစ္ေကာင္တည္း
တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ၾကတယ္
သြားအတူ၊ လာအတူ၊ စားအတူ၊ အိပ္အတူေပါ့
အဲ့လိုအခ်ိန္မွာ မုဆိုးေတြ ဘာေတြက
တစ္ေကာင္ေကာင္ကို သတ္လိုက္ၿပီဆိုရင္
က်န္တစ္ေကာင္က မိုးစြန္တိမ္ၫြန္႔ဖ်ားအထိ
ပ်ံတက္သြားၿပီး အေတာင္ကို႐ုပ္ခ်ကာ
ေျမေပၚထိုးခ်အေသခံတတ္တယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြက
ရွားပါးစာရင္းဝင္ငွက္မ်ိဳးျဖစ္ေနၾကတာပဲ...
ငွက္အေတာ္မ်ားမ်ားက မိတ္လိုက္ၿပီးရင္
အထီးက အမကို စြန္႔ခြာသြားတာမ်ားတယ္
အဲ့ေတာ့ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့အမက
ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ပါတယ္
ဥဥ၊ ကေလးေမြး၊ ကေလးကိုေစာင့္ေရွာက္
အစာရွာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ ေအာက္ခ်င္းငွက္ကေတာ့ အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး
မိတ္လိုက္ၿပီးကတည္းက သူ႔ခ်စ္သူနားက
လံုးဝမခြာလိုက္တာ ရာသက္ပန္ပါပဲ
အစာလည္း သူကိုယ္တိုင္ပဲ မိန္းမကိုေရာ
ကေလးေတြကိုေရာ ရွာေကၽြးပါတယ္
ေျပာရရင္ လင့္ဝတၱရားေက်ပြန္လြန္းတယ္ေပါ့...
ငွက္မဥဥဖို႔ သစ္ေခါင္းကို အတူရွာၾကတယ္
အဖိုက အမကို ကိုယ္ဝန္ရွိၿပီဆိုတာနဲ႔
အရမ္းအလိုလိုက္တယ္ ဂ႐ုစိုက္တယ္
အိပ္ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္ခ်င္းကပ္ၿပီး ငွက္မက
သူ႔ေယာက္်ားရဲ႕ေတာင္ပံၾကားထဲ ေခါင္းေလးလွ်ိဳၿပီး
အိပ္တယ္ ေတြးၾကည့္ရင္ကို ၾကည္ႏူးစရာ...
သူတို႔က သူတို႔အိမ္ျဖစ္တဲ့ သစ္ေခါင္းကို
သူတို႔သဘာဝအရ ေသခ်ာေရြးတယ္
ေတြ႕ၿပီဆိုရင္ ငွက္မက အမႈိက္ေတြ၊ သစ္ရြက္ေတြကို
ၾကမ္းျပင္မွာ ခင္းၿပီး ညီေနေအာင္လုပ္တယ္
ပါေကးခင္းသလိုေပါ့ အဲ့လိုအခ်ိန္မွာ အဖိုကလည္း
အရမ္းအလုပ္မ်ားတယ္
သူကဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ ေတာင္ကၽြန္း၊ ေျမာက္ကၽြန္း
အေရွ႕ကၽြန္း၊ အေနာက္ကၽြန္းစတဲ့ ေလးကၽြန္းေျမကို
အေခါက္ေခါက္အခါခါ ကိုက္ခ်ီသယ္ေဆာင္ၿပီး
ခုနက ငွက္မပါေကးခင္းတဲ့ေနရာကို ယူလာေပးရတယ္
အဲ့လိုပံုစံနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕မီးေနခန္းကို ျပဳျပင္ၾကတယ္
ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီေလးကၽြန္းေျမကလည္း
အင္မတန္ေဆးဖက္ဝင္တယ္တဲ့...
ေလးကၽြန္းေျမရွာၿပီးေတာ့လည္း အဖိုရဲ႕တာဝန္က
မၿပီးေသးဘူး ဘာလုပ္ရေသးလဲဆိုေတာ့
သစ္ေစးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပတ္ရွာရေသးတယ္
ရွာၿပီးေတာ့မွ ငွက္မက အတြင္းကေန
ငွက္ဖိုက အျပင္ကေနၿပီး အဲ့ဒီသစ္ေစးေတြနဲ႔
သူတို႔ရဲ႕အသိုက္ကို အဂၤေတကိုင္ရတယ္
အဲ့ဒီမွာ ငွက္မရဲ႕ႏႈတ္သီးထြက္ရံုအေပါက္တစ္ေပါက္ပဲ
ခ်န္ထားေတာ့တယ္ ငွက္မလည္း ထြက္မရ
ငွက္ထီးလည္း ဝင္မရ...(ဓာတ္ပံုထဲမွာ ၾကည့္ၾကည့္ပါ)
ဒါသည္ သူတို႔ သားေပါက္သည္အထိပဲ...
အဲ့ဒီေတာ့ ငွက္မ သစ္ေခါင္းထဲမွာ
ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အစာရွာေကၽြးရဖို႔ တာဝန္သည္
လံုးဝငွက္ထီးပဲ...အဲ့ဒီလိုပဲ သားေပါက္လာရင္လည္း
သားသမီးအတြက္ေရာ မယားအတြက္ပါ
ရွာေကၽြးေပးေတာ့ပဲ အထဲက မထြက္မခ်င္း
အဖိုက အစာကို ႏႈတ္သီးနဲ႔ခ်ီတယ္
ေရကို သူ႔မွာအပိုပါတဲ့အေမာက္ထဲကို ထည့္တယ္
အဲ့ဒီအေမာက္ထဲက ေရေလွာင္ကန္လိုျဖစ္ေနေတာ့
မိန္းမအတြက္ေရာ သားသမီးအတြက္ေရာ ေရကမပူရဘူး
အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး အစာနဲ႔ေရကို သယ္သယ္ၿပီး
မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြဆီကို ေျပးရလႊားရတာ
အဖိုေတြမွာ တစ္ေန႔ကို အႀကိမ္ ၆ဝ၊ ၇ဝ ေလာက္
လြန္းထိုးေနရတာပါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ
စဥ္းစားသာၾကည့္...
အဲ့ဒီမွာ အဖိုက သူခုနက သစ္ေစးေတြနဲ႔
အျပင္ကေန အဂၤေတကိုင္ထားတဲ့ေနရာမွာ
သူ႔အမွတ္အသားနဲ႔သူကိုင္ထားတယ္
ျဖစ္သလို လုပ္ထားတာမဟုတ္ဘူး
ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္လဲဆိုေတာ့ သူမရွိတုန္း
တျခားတစ္ေကာင္က သူ႔မိန္းမကို လာေၾကာင္မွာစိုးလို႔
စိတ္မခ်လို႔ အဲ့လိုလုပ္ထားတာ ဒါမွ တျခားတစ္ေကာင္
သူ႔မိန္းမကို အစာလာေကၽြး၊ ေရလာတိုက္နဲ႔ လာလံုးရင္
သူသိမွာေလ...
အဲ့လိုပဲ အထဲက အမကလည္း
အျပင္က သူ႔ေယာက္်ား သူ႔ဆီကို ေပၚမလာဘဲ
နည္းနည္းၾကာေနရင္ စိတ္ကပူၿပီ
ငါ့ေယာက္်ား တျခားငွက္မနဲ႔မ်ား သြားၾကဴေနလားဆိုၿပီး
အထဲကေန အသဲကြဲၿပီ
အဲ့ဒီေတာ့ ငွက္ဖိုကလည္း အခ်ိန္မွန္ရတယ္
ၿပီးေတာ့ ငွက္ဖိုကလည္း သူ႔အမွတ္အသားေတြကို
ေန႔စဥ္စစ္တယ္...ပ်က္ေနလို႔ကေတာ့
အစာလည္းမေကၽြးေတာ့ဘူး ေရလည္းမတိုက္ဘူး
သူလည္းသတ္ေသတာပဲ...
အဖိုကလည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အေခါက္ ၆ဝ၊ ၇ဝ ေလာက္
သူ႔မိန္းမကို အစာေကၽြး ေရတိုက္လုပ္ရတာကို
နည္းနည္းမွ စိတ္မပ်က္ဘူး ေပ်ာ္ေနတာ
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔သီရိေဂဟာေလးမွာ
ကေလးေတြ ေမြးလာတယ္
အဲ့ဒီမွာ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သူ႔တို႔သစ္ေစးေတြနဲ႔
အဂၤေတကိုင္ထားတဲ့ အေပါက္ကို
ဝိုင္းခြာၾကတယ္ ပြင့္လည္းသြားေရာ
ငွက္ဖိုႀကီးမွာ သူ႔မိန္းမ မီးေနသည္ကိုၾကည့္ၿပီး
က႐ုဏာသက္ရျပန္ေရာ...
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔မိန္းမမွာ အေမႊးေတြ
အေတာင္ေတြ မရွိေတာ့ဘူးေလ
ကိုယ္တံုးလံုးျဖစ္ေနၿပီ ကေလးေတြလိုပဲ
အထဲမွာ လနဲ႔ခ်ီၿပီး ေနခဲ့ရတာကို
ပ်ံလည္းမပ်ံႏိုင္ေသးဘူး အေညာင္းမိေနလို႔
အဲ့ေတာ့ တစ္ခါ ငွက္ဖိုႀကီးမွာ မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြ
အေတာင္စံုၿပီး ပ်ံႏိုင္တဲ့အထိ မေမာမပန္းနဲ႔
ရွာေကၽြးရျပန္ေရာ...ဒါသူ႔ဝတၱရားကိုး...
ကဲ...ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရည္းစားေတြကို
စိန္ေခၚလိုက္ၾကစမ္းပါဦး
ေအာက္ခ်င္းငွက္လို ခ်စ္ရဲလားေဟ့လို႔...
(ဓာတ္ပံုေတြကို google က ရွာထားတာပါ
စာေတြကေတာ့ ေအာက္ခ်င္းငွက္အေၾကာင္း
ေရးထားသမွ် စာအုပ္စာတမ္းမ်ားမွ
ေကာက္ႏုတ္ထားတာပါ...)
Wai Phyo Maung
12.8.2016
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။