“၅ မိနစ္.....”

 ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး စာအုုပ္စင္

 

“၅ မိနစ္.....”

လြန္ခဲ ့တစ္လ ေလာက္က..အမိ်ဳးသမီးက ဆံပင္ညွပ္၊ေခါင္းေလ်ွာ္ဖုုိ ့သြားတာကိုု လိုုက္ပိုု ့ျဖစ္ခဲ ့တယ္။ ၄၅မိနစ္/တစ္နာရီ ၾကာေတာ ့ အမိ်ဳးသားတုုိ ့ထံုုးစံအတုုိင္း ထုုိင္ေစာင္ ့ရတာ ေတာ္ေတာ္ ပ်င္းလာတယ္။ဒါနဲ ့ ျပန္ခ်င္တာ ဖင္တၾကြၾကြ ျဖစ္လာတာေပါ ့. သူကေတာ ့ ေအးေအးပဲ။ ဒါနဲ “့အရင္ ျပန္ႏွင့္ မယ္.. ဘယ္ေလာက္ လုုိေသးသလဲ” လုုိ ့ေမးေတာ ့ ..”၅ မိနစ္ဆိုု ျပီးပါျပီ”..တဲ့။ အစက ျပန္ေတာ့မလိုု ့စဥ္းစားတာ၊ဒါေပမယ္ ့ေန ့လည္က ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ရုုရွက မိသားတစ္စုု သတင္းေလး သတိရလုိ ့.. မျပန္ျဖစ္ေတာ ့ဘူး။ကိုုယ္ ရဲ ့မရွည္တဲ ့”စိတ္” ကိုု သတိထား မိျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ဆက္ေစာင့္ ျဖစ္ခဲ့တယ္...

အဲဒီ ရုုရွသတင္းေလးက..မိသားစုုတစုု အေၾကာင္းပါ။ ၆ နွစ္သားအရြယ္ သားေလးကိုု အေမက ၾကက္တူေရြးပံုုစံ အေမာက္ခၽႊန္ခၽႊန္ နဲ့ ဆံပင္ ညွပ္ေပးလုုိ ့ ဖခင္ျဖစ္သူနဲ ့ စကားမ်ားျပီး ဖခင္က မိသားစုု ၅ ေယာက္လုံုုးကိုု သတ္ပစ္လုုိက္တာတဲ ့။ အဲဒီအခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္ ေဒါသထြက္ေနသလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ေပေတာ့။ သူလဲ ေနာက္ေတာ ့ေသြးေအးေအးနဲ ့ ျပန္ စဥ္းစားျပီး မျဖစ္စေလာက္ ကိစၥေလးကေန အၾကီးၾကီး ျဖစ္သြားတာကိုု အခုဆို ေနာင္တ ရေနေလာက္ျပီ.....

အခုုလဲ က်ေနာ္ တို ့ကိစၥ ေလးက တကယ္ အေသးအမႊားေလး။ဒါေပမယ္ ့ “ဒီ ၅မိနစ္” ကုိ က်ေနာ္က မေစာင္ ့ျဖစ္ပဲ ျပန္သြားခဲ ့ရင္ သူကလဲ အျပစ္တင္ေကာင္း တင္မယ္၊ ကိုုယ္ကလဲ ဒီေလာက္ၾကာရသလား လိုု ့ ျပန္ေျပာေကာင္း ေျပာမယ္၊ ဒီလုုိ ေျပာရင္းဆိုရင္း နဲ ့ စကားမ်ားရင္ မ်ား သြားနိုုင္တယ္..ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္တဲ ့ ၅မိနစ္က ျပသနာ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္သြားနိုု္င္တယ္..

က်ေနာ္ထင္တယ္..မိသားစုုအတြင္း ကေတာက္ကဆ ျဖစ္တဲ ့တခ်ိဳ ့ကိစၥေတြက "အမိႈက္က “စ” ျပာႆဒ္ မီးေလာင္” ဆုုိသလို အေသးအမႊားေလးကေန အၾကီးအက်ယ္ ျဖစ္သြားၾကတာ .လိုု႕။ဒါနဲ ့ဆက္စပ္ျပီး. EQ ထဲမွာပါတဲ ့ Self-awareness(ကိုယ္ ့စိတ္ မွာ ျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိတာ) နဲ ့ Self-Control ( မိမိကိုယ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္ နိုင္တာ) ဟာ ေတာ္ေတာ္ အေရးၾကီးတာပါလား.. လို ့က်ေနာ္ေတာ ့ေတြးမိတယ္...