သစ္ပင္ကပဲ မခ်စ္တတ္တာလား၊ ေလကပဲ ဇဲြေကာင္းလို႔လား
--------------------------
ေလျပည္က သစ္႐ြက္ကိုပိုးပန္းေနပါတယ္။
ေလျပည္နဲ႔အတူသြားဖို႔ သစ္႐ြက္ေလးေတြေဝေနခဲ့လို႔ သစ္ပင္ကိုအႀကံဉာဏ္ေပးဖို႔ သစ္႐ြက္ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။
"နင္သာခဲြထြက္မသြားရင္ ငါလည္း နင့္ကိုစြန္႔လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူ
ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔မွာ ေလျပည္ရဲ႕ေခါင္းမာတင္းခံမႈက
"သစ္ပင္ ငါ့ကိုေနခဲ့ပါလို႔ ဘာျဖစ္လို႔ နင္မတားတာလဲ"
"ေလာကမွာ သစ္႐ြက္က နင့္တစ္႐ြက္တည္း႐ွိတာမွာ မဟုတ္တာ" တဲ့။ သစ္ပင္က မာနနဲ႔ဆိုတယ္။
"ငါ့ကို နင္ဘာျဖစ္လို႔ ပိုးပန္းတာလဲ ေလျပည္" သစ္႐ြက္က ေလျပည္ကို ေမးလိုက္တယ္။
"ေလာကမွာ ထပ္တူက်တဲ့သစ္႐ြက္ႏွစ္႐ြက္ဆ
သစ္ပင္နဲ႔ ေလျပည္ရဲ႕မတူတဲ့အေျဖႏွစ္ခုက
သစ္ပင္က အခ်စ္ကို နားမလည္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလျပည္ကပဲ သိပ္ေခါင္းမာ ဇြတ္တ႐ြတ္ႏိုင္တာပဲလား....
"ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို နင္ခဲြသြားခ်င္တာလဲ" တဲ့...သစ္ပင္က သစ္႐ြက္ကိုေမးတယ္။
"အျပင္ေလာကကို ငါသြားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ" သစ္႐ြက္က တက္တက္ၾကြၾကြ ေျဖတယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔ ငါနဲ႔အတူ နင္လိုက္ခဲ့တာလဲ" တဲ့...ေလျပည္က သစ္႐ြက္ကိုေမးတယ္။
"နင္က ငါ့ကို စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြေပးၿပီး ငါ့ကို ေက်နပ္ေလာက္ေစလို႔" လို႔ သစ္႐ြက္က ဝမ္းသားအားရေျဖတယ္။
ေလျပည္နဲ႔အတူေမ်ာလြင့္ၿပီး ေလာကႀကီးကို သစ္႐ြက္ေလး တအံ့တၾသၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ ေလၿငိမ္သြားပါတယ္။ သစ္႐ြက္ေလး ေျမျပင္ေပၚျဖဳတ္ခနဲျပဳတ္က်သ
သစ္ပင္ ေနာင္တရမိပါတယ္။ သစ္႐ြက္ကို မတားခဲ့မိတဲ့အတြက္၊ သစ္႐ြက္ကို တင္းတင္းတြယ္ေႏွာင္မထားမိတဲ
ေလျပည္က ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနပါတယ္။ ဘာမွ မခံစားရသလိုနဲ႔ ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနပါတယ္။ နင့္ကို ငါေက်နပ္ေစခဲ့ၿပီ.. အဲဒီအတြက္ နင္လည္းတစ္ခုခုေတာ့ ေပးဆပ္ရမွာေပါ့တဲ့...
သစ္႐ြက္ေလးက သစ္ပင္ရဲ႕တန္ဖိုးကို နားမလည္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလျပည္ကပဲ ရက္စက္လြန္းေနတာလား..
-----
တစ္ခါတေလမွာ ငါတို႔လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ေ႐ွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္မရတဲ့အေျခအေနေရာက္
ကိုယ္လက္လႊတ္လိုက္မိတဲ့အရာေ
တကယ္လို႔ စိတ္သာ မလႈပ္႐ွားခဲ့ရင္ ေလျပည္လည္း ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္တည္ၿငိမ္မွ ကိုယ့္စိတ္ရဲ႕အသံကို ကိုယ္ျပန္ၾကားႏိုင္မွာ၊
စိတ္တည္ၿငိမ္မွ အမွားအမွန္ကို ခဲြျခားသိႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
လက္မလႊတ္ရက္ဘူးဆိုတဲ့အရာတို
လူ႔ဘဝရဲ႕ေျခလွမ္းေတြဟာ အၿမဲတမ္း အေလာတႀကီးႏိုင္လြန္းတယ္၊ ကတိုက္က႐ိုက္ႏိုင္လြန္းတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ႈခင္းေတြကုိလည္း ရပ္နားၾကည့္႐ႈခံစားသင့္ပါတယ
ပန္းပြင့္တာကို ခဏေလာက္ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ ထိုင္ၿပီးၾကည့္မယ္၊ ကန္ေရမ်က္ႏွာျပင္လို ခဏေလာက္ တည္ၿငိမ္ၾကည့္မယ္၊ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေတးသီသံကို နားစြင့္ၾကည့္မယ္၊ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကို ကိုယ္နားေထာင္ၾကည့္မယ္ဆိုတာ
ဘာပဲ႐ႈံး႐ႈံး ခံစားခ်က္ေတာ့မ႐ႈံးေစနဲ႔တဲ့
စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုတာ ဘဝရဲ႕အရာအားလံုးမဟုတ္ေပမယ့္
စိတ္ခံစားခ်က္ေကာင္းရင္ ဘာကိုပဲၾကည့္ၾကည့္ မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေစၿပီး ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနေရာတဲ့။
စိတ္ခံစားခ်က္မေကာင္းရင္ ဘာကိုပဲၾကည့္ၾကည့္ မ်က္စိစူးေစၿပီး ဘာလုပ္လုပ္ အကုန္႐ႈပ္ကုန္ေရာတဲ့။
စိတ္သာမလႈပ္႐ွားရင္ ေလျပည္လည္း တိုးႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
---
http://www.52114.org/
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Nov. 10 . 2014)
--------------------------
ေလျပည္က သစ္႐ြက္ကိုပိုးပန္းေနပါတယ္။
ေလျပည္နဲ႔အတူသြားဖို႔ သစ္႐ြက္ေလးေတြေဝေနခဲ့လို႔ သစ္ပင္ကိုအႀကံဉာဏ္ေပးဖို႔ သစ္႐ြက္ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။
"နင္သာခဲြထြက္မသြားရင္ ငါလည္း နင့္ကိုစြန္႔လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူ
ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔မွာ ေလျပည္ရဲ႕ေခါင္းမာတင္းခံမႈက
"သစ္ပင္ ငါ့ကိုေနခဲ့ပါလို႔ ဘာျဖစ္လို႔ နင္မတားတာလဲ"
"ေလာကမွာ သစ္႐ြက္က နင့္တစ္႐ြက္တည္း႐ွိတာမွာ မဟုတ္တာ" တဲ့။ သစ္ပင္က မာနနဲ႔ဆိုတယ္။
"ငါ့ကို နင္ဘာျဖစ္လို႔ ပိုးပန္းတာလဲ ေလျပည္" သစ္႐ြက္က ေလျပည္ကို ေမးလိုက္တယ္။
"ေလာကမွာ ထပ္တူက်တဲ့သစ္႐ြက္ႏွစ္႐ြက္ဆ
သစ္ပင္နဲ႔ ေလျပည္ရဲ႕မတူတဲ့အေျဖႏွစ္ခုက
သစ္ပင္က အခ်စ္ကို နားမလည္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလျပည္ကပဲ သိပ္ေခါင္းမာ ဇြတ္တ႐ြတ္ႏိုင္တာပဲလား....
"ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို နင္ခဲြသြားခ်င္တာလဲ" တဲ့...သစ္ပင္က သစ္႐ြက္ကိုေမးတယ္။
"အျပင္ေလာကကို ငါသြားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ" သစ္႐ြက္က တက္တက္ၾကြၾကြ ေျဖတယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔ ငါနဲ႔အတူ နင္လိုက္ခဲ့တာလဲ" တဲ့...ေလျပည္က သစ္႐ြက္ကိုေမးတယ္။
"နင္က ငါ့ကို စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြေပးၿပီး ငါ့ကို ေက်နပ္ေလာက္ေစလို႔" လို႔ သစ္႐ြက္က ဝမ္းသားအားရေျဖတယ္။
ေလျပည္နဲ႔အတူေမ်ာလြင့္ၿပီး ေလာကႀကီးကို သစ္႐ြက္ေလး တအံ့တၾသၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ ေလၿငိမ္သြားပါတယ္။ သစ္႐ြက္ေလး ေျမျပင္ေပၚျဖဳတ္ခနဲျပဳတ္က်သ
သစ္ပင္ ေနာင္တရမိပါတယ္။ သစ္႐ြက္ကို မတားခဲ့မိတဲ့အတြက္၊ သစ္႐ြက္ကို တင္းတင္းတြယ္ေႏွာင္မထားမိတဲ
ေလျပည္က ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနပါတယ္။ ဘာမွ မခံစားရသလိုနဲ႔ ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနပါတယ္။ နင့္ကို ငါေက်နပ္ေစခဲ့ၿပီ.. အဲဒီအတြက္ နင္လည္းတစ္ခုခုေတာ့ ေပးဆပ္ရမွာေပါ့တဲ့...
သစ္႐ြက္ေလးက သစ္ပင္ရဲ႕တန္ဖိုးကို နားမလည္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလျပည္ကပဲ ရက္စက္လြန္းေနတာလား..
-----
တစ္ခါတေလမွာ ငါတို႔လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ေ႐ွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္မရတဲ့အေျခအေနေရာက္
ကိုယ္လက္လႊတ္လိုက္မိတဲ့အရာေ
တကယ္လို႔ စိတ္သာ မလႈပ္႐ွားခဲ့ရင္ ေလျပည္လည္း ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္တည္ၿငိမ္မွ ကိုယ့္စိတ္ရဲ႕အသံကို ကိုယ္ျပန္ၾကားႏိုင္မွာ၊
စိတ္တည္ၿငိမ္မွ အမွားအမွန္ကို ခဲြျခားသိႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
လက္မလႊတ္ရက္ဘူးဆိုတဲ့အရာတို
လူ႔ဘဝရဲ႕ေျခလွမ္းေတြဟာ အၿမဲတမ္း အေလာတႀကီးႏိုင္လြန္းတယ္၊ ကတိုက္က႐ိုက္ႏိုင္လြန္းတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ႈခင္းေတြကုိလည္း ရပ္နားၾကည့္႐ႈခံစားသင့္ပါတယ
ပန္းပြင့္တာကို ခဏေလာက္ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ ထိုင္ၿပီးၾကည့္မယ္၊ ကန္ေရမ်က္ႏွာျပင္လို ခဏေလာက္ တည္ၿငိမ္ၾကည့္မယ္၊ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေတးသီသံကို နားစြင့္ၾကည့္မယ္၊ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကို ကိုယ္နားေထာင္ၾကည့္မယ္ဆိုတာ
ဘာပဲ႐ႈံး႐ႈံး ခံစားခ်က္ေတာ့မ႐ႈံးေစနဲ႔တဲ့
စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုတာ ဘဝရဲ႕အရာအားလံုးမဟုတ္ေပမယ့္
စိတ္ခံစားခ်က္ေကာင္းရင္ ဘာကိုပဲၾကည့္ၾကည့္ မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေစၿပီး ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနေရာတဲ့။
စိတ္ခံစားခ်က္မေကာင္းရင္ ဘာကိုပဲၾကည့္ၾကည့္ မ်က္စိစူးေစၿပီး ဘာလုပ္လုပ္ အကုန္႐ႈပ္ကုန္ေရာတဲ့။
စိတ္သာမလႈပ္႐ွားရင္ ေလျပည္လည္း တိုးႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
---
http://www.52114.org/
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Nov. 10 . 2014)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။