လူ႔ရဲ႕ တစ္သက္။
လူ႔တစ္သက္မွာ
ေျပာမထြက္ႏိုင္တဲ့ လွိ်ဳ႕ ၀ွက္ခ်က္ေတြရွိမယ္၊
ျပန္ေကာက္ယူလို႔မရတဲ့ အတိတ္ေတြရွိမယ္၊
တုိ႔ထိခြင့္ေတာင္ မရွိတဲ့ အိပ္မက္ေတြရွိမယ္၊
ေမ့လို႔မရတဲ့ အခ်စ္ရွိမယ္၊
ထမင္းၾကမ္း၊ဟင္းၾကမ္းစားမွ သံေယာဇဥ္အစစ္ကိုေတြ႕ တာရွိမယ္၊
ဘ၀ဟာ တစ္ကယ္ေတာ့ လြယ္လြယ္ေလး…
မိမိကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပံဳးျပ ၊
ေဘးနားကသူကို ၾကင္နာ၊
အတိတ္ေတြကို အေရာင္တင္၊
ရိုးစင္းလြယ္ကူတာကို ကိုယ့္အတြက္ခ်န္၊
လူ႔ဘ၀ဟာ အၾကမ္းရည္ တစ္ခြက္လိုပဲ…
မ်ားလည္းေကာင္းတယ္၊ နည္းလည္းေကာင္းတယ္၊ ဘာကိုလုမွာလဲ ..
ပ်စ္လည္းေကာင္းတယ္၊ က်ဲလည္းေကာင္းတယ္၊ သူ႔အရသာနဲ႔ သူပဲ …
ခါးလည္းေကာင္းတယ္၊ ေပါ့လည္းေကာင္းတယ္၊ သူ႔အႀကိဳက္နဲ႔ သူပဲ …
ေလာေသာက္လည္းရတယ္၊ ျဖည္းျဖည္းေသာက္လည္းရတယ္၊ သူ႔ ဖီလင္နဲ႔သူပဲ…
ပူတုန္းေသာက္္လည္းေကာင္းတယ္
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ.. ကိုယ္က
သြားဂရုစိုက္လို႔ နာက်င္ရတာ၊
သံသယထားလို႔ ဒဏ္ရာရတာ၊
ေပါ့ေပါ့ေတြးေပးလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာ၊
ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျမင္ၾကည့္လို႔ စိတ္ခ်မ္းသာရတာ၊
က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ႕ ဧည့္သည္ေတြေလ…
လူ႔ဘ၀က ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ္တို႔စိတ္တုိင္းက် မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊
အားလံုးက ေရစက္ေၾကာင့္ပဲ၊
ေတြ႕ ဆံု ႀကံဳ ကြဲ ဓမၼတာပဲ ၊
သံေယာဇဥ္နက္ရိႈင္းလည္း ေစာေစာသြားတာနဲ႔ ေနာက္က်ၿပီးသြားတာ ကြာရံုပဲ… ၊
ေရစက္ရွိလို႔ ေတြ႕ဆံုတယ္၊ ေရစက္ကုန္ေတာ့ ကြဲကြာတယ္၊
ကမာၻေပၚက အရာေတြအကုန္လံုး အဲဒီလုိပဲ၊
လာသင့္တာအရာက သူ႔ဖာသာသူလာတယ္၊
မလာသင့္တဲ့အရာက ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္လင့္ ေမွ်ာ္လင့္… မလာဘူး၊
ေရစက္ဆံုဖို႔ ဖိအားမေပးဘူး၊ ေရစက္ကုန္လုိ႔ ျပန္ဆြဲမဆက္ဘူး၊
လာရင္ႀကိဳလိုက္တယ္၊ သြားရင္ ပို႔လိုက္တယ္၊
အားလံုးက ကံစီမံရာပဲ… ၿငိမ္းခ်မ္းလို႔ေနတယ္၊
လူျဖစ္ဖို႔ ..
တကယ္ေတာ့ ပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီးမလိုပါဘူး၊
သက္ရွင္က်န္းမာတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ရယ္၊ အခ်စ္စစ္တစ္ခုရယ္၊
အသက္မေသေအာင္ စားႏိုင္ေသာက္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ရယ္ရွိရင္ ေတာ္ၿပီ၊
ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့ေတြး၊ သံေယာဇဥ္ကို အေလးအနက္ေပး၊
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေရစက္တစ္မ်ိဳး၊
စိတ္တစ္ခုနဲ႔ စိတ္တစ္ခုၾကားမွာ အဆက္အသြယ္တစ္မ်ိဳး၊
အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔ အခ်စ္တစ္ခုၾကားထဲမွာ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳး၊
သံေယာဇဥ္တစ္ခုနဲ႔ သံေယာဇဥ္တစ္ခုၾကားမွာ စိတ္အရင္းခံတစ္မ်ိဳး၊
အမွားတစ္ခုနဲ႔ အမွားတစ္ခုၾကားမွာ ခြင့္လႊတ္မႈတစ္မ်ိဳး၊
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ အဲလိုေပါင္းသင္းမႈတစ္မ်ိဳး၊
ခ်မ္းသာမႈက ပိုက္ဆံနဲ႔ ဘာမွမသက္ဆုိင္ဘူး၊
ခ်မ္းသာမႈက ေရႊ၊ေငြ၊တိုက္တာ၊ကားေတြ မဟုတ္ဘူး၊
ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ေတြ မဟုတ္ဘူး၊
နာမည္ မဟုတ္ဘူး၊
ခ်မ္းသာမႈက …
ကိုယ္ငိုတဲ့အခ်ိန္ လူအခ်ိဳ႕ ကိုယ့္အတြက္ရင္နာေပးရင္၊
ပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္ လူတစ္ေယာက္မွီခိုစရာရွိရင္၊
လုိခ်င္တဲ့ ပိစိေသးေကြးေလးေမွ်ာ္လင့္ခ်
ကိုယ့္ကိုခ်စ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုနားလည္တဲ့သူတစ္ေယာ
သူ႔ဆီမွာ ဘာပဲရွိရွိ .. အၿမဲတမ္းအေကာင္းဆံုးဆိုတာကိ
အဲဒါ ခ်မ္းသာေနတာ ..
ရႈခင္းဘယ္ေလာက္္လွလွ တူတူခံစားေပးမယ့္သူမရွိရင္၊
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ သိမ္ေမြ႕တဲ့ ဒဏ္ရာတစ္ခုေတာ့ရမွာ အမွန္ပဲ၊
ဘ၀မွာ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ၊ တူတူေ၀မွ်မယ့္သူမရွိရင္
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ေအးစက္သိမ္ငယ္မႈ တစ္ခုေတာ့ရွိမွာ အမွန္ပဲ၊
ဒုကၡအၾကပ္အတည္းဘယ္ေလာက္ရွိရ
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုေတာ့ ရွိမွာအမွန္ပဲ၊
ေန႔ရက္ေတြဘယ္ေလာက္ခါးသီးခါး
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရရွိမွာအမွန္ပဲ၊
ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ ခံစားခ်က္ ေသးေသးေလးတစ္ခု၊
ဆင္းရဲခ်မ္းသာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊
အခ်စ္ဆိုတာလည္း မုိးေလာက္ႀကီးတဲ့ ရိုမက္တစ္ေပးမႈနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ဘူး၊
surprise အႀကီးႀကီးလုပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘ
ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုေမာင္းထုတ္ ေမာင္းထုတ္ မခြဲခြာ၊ မေျပာင္းေရြ႕ ဘဲ အစာေတာင္းတဲ့ေခြးလို သူ႔နားမွာကပ္ေနတာ…
ပိုက္ဆံအခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္သြားရင္ လက္ႏွစ္ဖက္ရွိေနသေရြ႕ ျပန္ရွာလုိ႔ရတယ္၊
အခ်စ္တစ္ခုေပ်ာက္သြားရင္ ႏွလံုးသားႏွစ္ခုရွိလည္း ဘယ္လိုုျပန္ရွာျပန္ရွာ ေတြ႕ မွာမဟုတ္ဘူး .. ၊
ပိုက္ဆံက အရာ၀တၳဳေပၚက ဆႏၵျပည့္၀မႈ၊
ခ်မ္းသာမႈက စိတ္၀ိညဥ္ေပၚက ဆႏၵျပည့္၀မႈ၊
အခ်စ္ကိုပုိက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လို႔မရသလို၊
ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လို႔ရရင္လည္း အခ်စ္စစ္မဟုတ္ဘူး၊
မိန္းကေလးေတြရုပ္ကို လွေအာင္ျပင္တာထက္၊ ဘ၀ကိုလွေအာင္ျပင္ေပါ့၊
ပိုက္ဆံသံုးျဖဳန္းလုိ႔ႏုိင္
ေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ခြင္တစ္စံု၊ မွီခိုအားထားရတဲ့ ပခံုးတစ္ဖက္၊
ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ နင့္ရဲ႕စိတ္ကို နားလည္တဲ့သူ၊
ေႏြးေထြးမႈဆိုတာ နင့္ကုိအေဖာ္ျပဳေနေပးခ်င္တဲ
ခ်မ္းသာမႈရဲ႕ အရင္းျမစ္က ခံစားခ်က္၊
ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဲ႕ အရင္းျမစ္က ခံယူခ်က္၊
သင့္ဟာဆိုရင္ သြားမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဆြဲမထားနဲ႔၊
သင့္ဟာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဆြဲထားလို႔မရဘူး၊ ေတာင္းမဆိုနဲ႔၊
ရိုးစင္းတဲ့ကိစၥကို နက္နက္နဲနဲထိ သြားေတြးရင္
ရႈပ္ေထြးသြားတတ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး စိတ္ညစ္ရတယ္၊
ရႈပ္ေထြးတဲ့ကိစၥကို ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးထားရင္
ဂရုစိုက္မႈနည္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္၊
အရမ္းႀကီး Serious ျဖစ္ရင္ ပင္ပန္းတယ္၊ အရမ္းႀကီးေပါ့ေတာ့လည္း အျပစ္ျဖစ္တယ္၊
ဥာဏ္ရွိတဲ့သူက ႏိုးတစ္၀က္၊ မႏိုးတစ္၀က္၊ မူးတစ္၀က္၊ ေျပတစ္၀က္နဲ႔ ကိစၥကို ေျဖရွင္းတတ္တယ္၊
ကမာၻႀကီးက အဲဒီတုိင္းပဲ. .
အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူကို သြားဂရုမစိုက္တာ ၾကာရင္. တစ္ျဖည္းျဖည္း ေမွးမွိန္သြားေကာ၊
အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ကိစၥကို သြားျပန္မေတြးရင္ ၾကာရင္. တစ္ျဖည္းျဖည္း ေမ့ေပ်ာက္သြားေကာ၊
သူ စိတ္ေျပာင္းသြားတာမဟုတ္ဘူး၊
ကမာၻႀကီးကိုယ္၌ကိုယ္က အဲဒီလုိပဲ ..
ႏွစ္၊ လ ေရက နင္နဲ႔ငါၾကားက သံေယာဇဥ္ကို တိုက္စားတယ္၊
အသက္ေလက နင္နဲ႔ငါၾကားက သစၥာကို တိုက္သြားတယ္၊
အခ်ိန္လက္ဖ၀ါးက နင္နဲ႔ငါရဲ႕ မ်က္လံုးႏွစ္စံုကို ပိတ္လိုက္တယ္၊
ဒါ့ျပင္ ငါနဲ႔ နင့္စိတ္ထဲက နင္နဲ႔ငါ့ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြကို ဖ်က္သြားတယ္၊
ဘယ္ေလာက္ပဲ အကြ်မ္းတ၀င္ျဖစ္တဲ့ လမ္းျဖစ္ေနပါေစ..
မေလွ်ာက္တာၾကာရင္
သူစိမ္းေတြ ျပန္ျဖစ္သြားတတ္တယ္ ..
အဲဒါ ဘ၀ပဲ …
Credit စာေပ
—လူ႔တစ္သက္မွာ
ေျပာမထြက္ႏိုင္တဲ့ လွိ်ဳ႕ ၀ွက္ခ်က္ေတြရွိမယ္၊
ျပန္ေကာက္ယူလို႔မရတဲ့ အတိတ္ေတြရွိမယ္၊
တုိ႔ထိခြင့္ေတာင္ မရွိတဲ့ အိပ္မက္ေတြရွိမယ္၊
ေမ့လို႔မရတဲ့ အခ်စ္ရွိမယ္၊
ထမင္းၾကမ္း၊ဟင္းၾကမ္းစားမွ သံေယာဇဥ္အစစ္ကိုေတြ႕ တာရွိမယ္၊
ဘ၀ဟာ တစ္ကယ္ေတာ့ လြယ္လြယ္ေလး…
မိမိကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပံဳးျပ ၊
ေဘးနားကသူကို ၾကင္နာ၊
အတိတ္ေတြကို အေရာင္တင္၊
ရိုးစင္းလြယ္ကူတာကို ကိုယ့္အတြက္ခ်န္၊
လူ႔ဘ၀ဟာ အၾကမ္းရည္ တစ္ခြက္လိုပဲ…
မ်ားလည္းေကာင္းတယ္၊ နည္းလည္းေကာင္းတယ္၊ ဘာကိုလုမွာလဲ ..
ပ်စ္လည္းေကာင္းတယ္၊ က်ဲလည္းေကာင္းတယ္၊ သူ႔အရသာနဲ႔ သူပဲ …
ခါးလည္းေကာင္းတယ္၊ ေပါ့လည္းေကာင္းတယ္၊ သူ႔အႀကိဳက္နဲ႔ သူပဲ …
ေလာေသာက္လည္းရတယ္၊ ျဖည္းျဖည္းေသာက္လည္းရတယ္၊ သူ႔ ဖီလင္နဲ႔သူပဲ…
ပူတုန္းေသာက္္လည္းေကာင္းတယ္
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ.. ကိုယ္က
သြားဂရုစိုက္လို႔ နာက်င္ရတာ၊
သံသယထားလို႔ ဒဏ္ရာရတာ၊
ေပါ့ေပါ့ေတြးေပးလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာ၊
ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျမင္ၾကည့္လို႔ စိတ္ခ်မ္းသာရတာ၊
က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ႕ ဧည့္သည္ေတြေလ…
လူ႔ဘ၀က ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ္တို႔စိတ္တုိင္းက် မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊
အားလံုးက ေရစက္ေၾကာင့္ပဲ၊
ေတြ႕ ဆံု ႀကံဳ ကြဲ ဓမၼတာပဲ ၊
သံေယာဇဥ္နက္ရိႈင္းလည္း ေစာေစာသြားတာနဲ႔ ေနာက္က်ၿပီးသြားတာ ကြာရံုပဲ… ၊
ေရစက္ရွိလို႔ ေတြ႕ဆံုတယ္၊ ေရစက္ကုန္ေတာ့ ကြဲကြာတယ္၊
ကမာၻေပၚက အရာေတြအကုန္လံုး အဲဒီလုိပဲ၊
လာသင့္တာအရာက သူ႔ဖာသာသူလာတယ္၊
မလာသင့္တဲ့အရာက ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္လင့္ ေမွ်ာ္လင့္… မလာဘူး၊
ေရစက္ဆံုဖို႔ ဖိအားမေပးဘူး၊ ေရစက္ကုန္လုိ႔ ျပန္ဆြဲမဆက္ဘူး၊
လာရင္ႀကိဳလိုက္တယ္၊ သြားရင္ ပို႔လိုက္တယ္၊
အားလံုးက ကံစီမံရာပဲ… ၿငိမ္းခ်မ္းလို႔ေနတယ္၊
လူျဖစ္ဖို႔ ..
တကယ္ေတာ့ ပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီးမလိုပါဘူး၊
သက္ရွင္က်န္းမာတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ရယ္၊ အခ်စ္စစ္တစ္ခုရယ္၊
အသက္မေသေအာင္ စားႏိုင္ေသာက္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ရယ္ရွိရင္ ေတာ္ၿပီ၊
ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့ေတြး၊ သံေယာဇဥ္ကို အေလးအနက္ေပး၊
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေရစက္တစ္မ်ိဳး၊
စိတ္တစ္ခုနဲ႔ စိတ္တစ္ခုၾကားမွာ အဆက္အသြယ္တစ္မ်ိဳး၊
အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔ အခ်စ္တစ္ခုၾကားထဲမွာ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳး၊
သံေယာဇဥ္တစ္ခုနဲ႔ သံေယာဇဥ္တစ္ခုၾကားမွာ စိတ္အရင္းခံတစ္မ်ိဳး၊
အမွားတစ္ခုနဲ႔ အမွားတစ္ခုၾကားမွာ ခြင့္လႊတ္မႈတစ္မ်ိဳး၊
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ အဲလိုေပါင္းသင္းမႈတစ္မ်ိဳး၊
ခ်မ္းသာမႈက ပိုက္ဆံနဲ႔ ဘာမွမသက္ဆုိင္ဘူး၊
ခ်မ္းသာမႈက ေရႊ၊ေငြ၊တိုက္တာ၊ကားေတြ မဟုတ္ဘူး၊
ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ေတြ မဟုတ္ဘူး၊
နာမည္ မဟုတ္ဘူး၊
ခ်မ္းသာမႈက …
ကိုယ္ငိုတဲ့အခ်ိန္ လူအခ်ိဳ႕ ကိုယ့္အတြက္ရင္နာေပးရင္၊
ပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္ လူတစ္ေယာက္မွီခိုစရာရွိရင္၊
လုိခ်င္တဲ့ ပိစိေသးေကြးေလးေမွ်ာ္လင့္ခ်
ကိုယ့္ကိုခ်စ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုနားလည္တဲ့သူတစ္ေယာ
သူ႔ဆီမွာ ဘာပဲရွိရွိ .. အၿမဲတမ္းအေကာင္းဆံုးဆိုတာကိ
အဲဒါ ခ်မ္းသာေနတာ ..
ရႈခင္းဘယ္ေလာက္္လွလွ တူတူခံစားေပးမယ့္သူမရွိရင္၊
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ သိမ္ေမြ႕တဲ့ ဒဏ္ရာတစ္ခုေတာ့ရမွာ အမွန္ပဲ၊
ဘ၀မွာ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ၊ တူတူေ၀မွ်မယ့္သူမရွိရင္
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ေအးစက္သိမ္ငယ္မႈ တစ္ခုေတာ့ရွိမွာ အမွန္ပဲ၊
ဒုကၡအၾကပ္အတည္းဘယ္ေလာက္ရွိရ
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုေတာ့ ရွိမွာအမွန္ပဲ၊
ေန႔ရက္ေတြဘယ္ေလာက္ခါးသီးခါး
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရရွိမွာအမွန္ပဲ၊
ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ ခံစားခ်က္ ေသးေသးေလးတစ္ခု၊
ဆင္းရဲခ်မ္းသာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊
အခ်စ္ဆိုတာလည္း မုိးေလာက္ႀကီးတဲ့ ရိုမက္တစ္ေပးမႈနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ဘူး၊
surprise အႀကီးႀကီးလုပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘ
ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုေမာင္းထုတ္ ေမာင္းထုတ္ မခြဲခြာ၊ မေျပာင္းေရြ႕ ဘဲ အစာေတာင္းတဲ့ေခြးလို သူ႔နားမွာကပ္ေနတာ…
ပိုက္ဆံအခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္သြားရင္ လက္ႏွစ္ဖက္ရွိေနသေရြ႕ ျပန္ရွာလုိ႔ရတယ္၊
အခ်စ္တစ္ခုေပ်ာက္သြားရင္ ႏွလံုးသားႏွစ္ခုရွိလည္း ဘယ္လိုုျပန္ရွာျပန္ရွာ ေတြ႕ မွာမဟုတ္ဘူး .. ၊
ပိုက္ဆံက အရာ၀တၳဳေပၚက ဆႏၵျပည့္၀မႈ၊
ခ်မ္းသာမႈက စိတ္၀ိညဥ္ေပၚက ဆႏၵျပည့္၀မႈ၊
အခ်စ္ကိုပုိက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လို႔မရသလို၊
ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လို႔ရရင္လည္း အခ်စ္စစ္မဟုတ္ဘူး၊
မိန္းကေလးေတြရုပ္ကို လွေအာင္ျပင္တာထက္၊ ဘ၀ကိုလွေအာင္ျပင္ေပါ့၊
ပိုက္ဆံသံုးျဖဳန္းလုိ႔ႏုိင္
ေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ခြင္တစ္စံု၊ မွီခိုအားထားရတဲ့ ပခံုးတစ္ဖက္၊
ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ နင့္ရဲ႕စိတ္ကို နားလည္တဲ့သူ၊
ေႏြးေထြးမႈဆိုတာ နင့္ကုိအေဖာ္ျပဳေနေပးခ်င္တဲ
ခ်မ္းသာမႈရဲ႕ အရင္းျမစ္က ခံစားခ်က္၊
ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဲ႕ အရင္းျမစ္က ခံယူခ်က္၊
သင့္ဟာဆိုရင္ သြားမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဆြဲမထားနဲ႔၊
သင့္ဟာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဆြဲထားလို႔မရဘူး၊ ေတာင္းမဆိုနဲ႔၊
ရိုးစင္းတဲ့ကိစၥကို နက္နက္နဲနဲထိ သြားေတြးရင္
ရႈပ္ေထြးသြားတတ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး စိတ္ညစ္ရတယ္၊
ရႈပ္ေထြးတဲ့ကိစၥကို ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးထားရင္
ဂရုစိုက္မႈနည္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္၊
အရမ္းႀကီး Serious ျဖစ္ရင္ ပင္ပန္းတယ္၊ အရမ္းႀကီးေပါ့ေတာ့လည္း အျပစ္ျဖစ္တယ္၊
ဥာဏ္ရွိတဲ့သူက ႏိုးတစ္၀က္၊ မႏိုးတစ္၀က္၊ မူးတစ္၀က္၊ ေျပတစ္၀က္နဲ႔ ကိစၥကို ေျဖရွင္းတတ္တယ္၊
ကမာၻႀကီးက အဲဒီတုိင္းပဲ. .
အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူကို သြားဂရုမစိုက္တာ ၾကာရင္. တစ္ျဖည္းျဖည္း ေမွးမွိန္သြားေကာ၊
အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ကိစၥကို သြားျပန္မေတြးရင္ ၾကာရင္. တစ္ျဖည္းျဖည္း ေမ့ေပ်ာက္သြားေကာ၊
သူ စိတ္ေျပာင္းသြားတာမဟုတ္ဘူး၊
ကမာၻႀကီးကိုယ္၌ကိုယ္က အဲဒီလုိပဲ ..
ႏွစ္၊ လ ေရက နင္နဲ႔ငါၾကားက သံေယာဇဥ္ကို တိုက္စားတယ္၊
အသက္ေလက နင္နဲ႔ငါၾကားက သစၥာကို တိုက္သြားတယ္၊
အခ်ိန္လက္ဖ၀ါးက နင္နဲ႔ငါရဲ႕ မ်က္လံုးႏွစ္စံုကို ပိတ္လိုက္တယ္၊
ဒါ့ျပင္ ငါနဲ႔ နင့္စိတ္ထဲက နင္နဲ႔ငါ့ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြကို ဖ်က္သြားတယ္၊
ဘယ္ေလာက္ပဲ အကြ်မ္းတ၀င္ျဖစ္တဲ့ လမ္းျဖစ္ေနပါေစ..
မေလွ်ာက္တာၾကာရင္
သူစိမ္းေတြ ျပန္ျဖစ္သြားတတ္တယ္ ..
အဲဒါ ဘ၀ပဲ …
Credit စာေပ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။