ေၾကာက္စိတ္။

 

ဗန္းေမာ္သိန္းေဖရဲ႕မွ်ေဝလိုေသာအေတြးမ်ား

 

ေၾကာက္စိတ္။

တမနက္မွာ.အိမ္နားနီးခ်င္းတေယာက္ရဲ႕သား.(၁၀)တန္းေက်ာင္းသားေလးတေယာက္က.က်ေနာ့္ကို.ေမးခြန္းတခုေမးလိုက္ပါတယ္။.သူနာမည္ကို.ေမာင္ေဇာ္လို႔.အတိုေကာက္ေခၚရေအာင္။

ေမာင္ေဇာ္..."ဦးေလး.ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာ.ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲ။.ေၾကာက္စိတ္မရွိေအာင္.ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"တဲ့။

က်ေနာ္.သူ႔ေမးခြန္းကို.ေျဖဖို႔အေတာ္ေခါင္းစားသြားပါတယ္။.သူ႔မ်က္ႏွာၾကည့္လိုက္ေတာ့.က်ေနာ့္ကို.ေနာက္ၿပီးေမးတာမဟုတ္ပဲ.တကယ့္ကိုသိခ်င္ေနတဲ့အမူအရာျဖစ္ေနတာကို.ေတြ႕ရတယ္။.က်ေနာ္အေနနဲ႔.ကိုယ့္ကိုအားကိုးတႀကီးနဲ႔ေမးလာတဲ့လူငယ္တေယာက္ကို.လက္လြတ္စပယ္.ရမ္းသမ္းနမေျဖခ်င္သလို.လြယ္လြယ္ကူကူစကားနဲ႔ပဲရွင္းျပဖို႔.အခ်ိန္ယူရမွာမို.ညေနက်မွ.မင္းအိမ္လာခဲ့မယ္လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ညေနက်ေတာ့.သူ႔အိမ္ေရာက္သြားတယ္။.သူ႔မိဘေတြနဲ႔ခနစကားေျပာၿပီး.သူနဲ႔စကားေျပာပါတယ္။

က်ေနာ္..."ေအး.မနက္က.မင္းေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းအေၾကာင္းေျပာၾကရေအာင္။.အဲဒီေမးခြန္းေလးျပန္ေျပာစမ္းပါအုံး"

ေမာင္ေဇာ္..."က်ေနာ္.သိခ်င္တာက.ေၾကာက္စိတ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာတာလဲ။.ေၾကာက္စိတ္.မျဖစ္ေအာင္.ဘယ္လိုကာကြယ္ရမလဲဆိုတာပါ"

က်ေနာ္..."ေအး.မင္းရဲေမးခြန္းကို.မေျဖခင္.ဦး.ေမးခြန္းတခု.အရင္ေမးမယ္ကြာ။.ဟုတ္ၿပီလား"

ေမာင္ေဇာ္..."ဟုတ္ကဲ့။.ေမးပါ.ခင္ဗ်ာ"

က်ေနာ္..."ဒီလိုကြာ။.အခု.မင္းေနတဲ့လမ္းမေတာ္ကေန.မင္း.အင္းစိန္က.မင္းတက္ေနတဲ့ေက်ာင္းကို.သြားရမွာ.ေၾကာက္သလား"

ေမာင္ေဇာ္.."ဟာ.ဦးေလးကလဲ.လုပ္ၿပီ။.သား.အဲဒီကို.ေန႔တိုင္းေက်ာင္းတက္ေနတာပဲ။.ဘာလို႔.ေၾကာက္ရမွာလဲ"

က်ေနာ္..."ဘာလို႔မေၾကာက္တာလဲ"။.သူခနေတြေဝသြားၿပီး.ခ်က္ျခင္းျပန္ေျဖပါတယ္။

ေမာင္ေဇာ္..."ဘာေၾကာက္စရာရွိလို႔လဲ။.အဲဒီေက်ာင္းအသြား.အျပန္လုပ္ေနတာ.ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၾကာၿပီမို႔.အဲဒီလမ္းကို.ညျဖစ္ရင္ေတာင္.မ်က္စိမွိတ္လမ္းေလွ်ာက္ရဲတယ္ေလ"

က်ေနာ္..."ဟုတ္ပါၿပီ။.ေနာက္ေမးခြန္းတခုထပ္ေမးမယ္ကြာ။.မင္းကို.ညေမွာင္ေမွာင္မွာ.ေလယဥ္တစင္းေပၚကေန.ေလထီးနဲ႔ခုန္ခ်ခိုင္းရင္.မေၾကာက္ဖူးလား"

ေမာင္ေဇာ္..."ဟာ.ဦးေလးကလဲ.ေၾကာက္တာေပါ့ဗ်။.သားက.ေလထီးနဲ႔.တခါမွ.မခုန္ဆင္းဘူးတာ။.ေနာက္ၿပီး.ညအေမွာင္ႀကီးထဲမွာ.ခုန္ခ်ရမွာဆိုေတာ့.ေအာက္ေရာက္ရင္.ဘာရွိမွန္းမသိဘူး။.ေက်ာက္တံုးႀကီးေပၚက်ၿပီး.ေျခလက္က်ိဳးရင္.ကိ်ဳးမယ္။.ေသခ်င္ေသမယ္။.ဒါမွ.မဟုတ္.ပင္လယ္ထဲက်ၿပီး.ေရနစ္ေသခ်င္ေသမယ္။.သား.က.ေရမကူးတတ္ဘူးဗ်"

က်ေနာ္...အဲဒါေတြဟာ.မင္းေမးခြန္းရဲ႕အေျဖေတြပဲေလ"

ေမာင္ေဇာ္..."ဟာ.ဦးေလးကလဲ.က်ေနာ္မရွင္းဘူးဗ်"

က်ေနာ္...."ဒီလိုကြ။.မင္း.အင္းစိန္ကို.သြားဖို႔မေၾကာက္တာ.အဲဒီကိုသြားတဲ့လမ္းေၾကာေတြကို.ကြ်မ္းေနလို႔ေလ။.မင္း.ေလထီးခုန္ဆင္းရမွာ.ေၾကာက္တာ.ေလထီးခုန္ဆင္းလိုက္လို႔.ေအာက္မွာ.ဘာရွိတယ္။.ဘာျဖစ္မယ္မသိလို႔.မဟုတ္လား"

ေမာင္ေဇာ္..."ေအာ္.ဟုတ္ကဲ့။.ေၾကာက္စိတ္ကိုသိပါၿပီ။.အဲဒါ.မျဖစ္ေအာင္.ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ"

က်ေနာ္...မင္း.ျဖစ္လာမွာေတြကို.ႀကိဳတင္စဥ္းစာထားၿပီး.ၾကံဳလာမဲ့အခက္အခဲေတြကို.ေျဖရွင္းဖို႔နည္းလမ္းရွာ.ေလ့က်င့္ရမယ္ေလ။.ေလထီစစ္သားေတြလဲ.ေလယဥ္ေပၚက.ခုန္ခ်ရဲေအာင္.အထပ္ထပ္အခါခါက်င့္ရသလိုေပါ့"

ေမာင္ေဇာ္..."ဟုတ္ကဲ့။.က်ေနာ္.သေဘာေပါက္ၿပီ.ဦးေလး"

က်ေနာ္..."အခုမွ.သတိရတယ္။.မင္းအေဖက.ဦးကို.ေျပာဖူးတယ္။.မင္း.အခုလာမဲ့.၁၀တန္းစာေမးပြဲႀကီးေျဖရမွာကို.သိတ္ေၾကာက္ေနတယ္တဲ့။.ဟုတ္လား"

ေမာင္ေဇာ္..."ဟုတ္ပါတယ္.ဦးေလး။.က်ေနာ္.စာေမးပြဲေျဖရမွာ.သိတ္ေၾကာက္ေနတယ္။.စာေမးပြဲေမးခြန္းေတြကို.မေျဖႏိုင္လို႔.စာေမးပြဲက်မွာ.သိတ္ေၾကာက္ေနခဲ့တာပါ။.အခု.က်ေနာ္.မေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး"

က်ေနာ္..."ေဟ.ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ"

ေမာင္ေဇာ္..."ေစာေစာက.ဦးေျပာခဲ့တဲ့ေလထီးစစ္သားေတြ.ေလ့က်င့္သလိုေပါ့။.က်ေနာ္.ဒီေန႔ကစၿပီး.စာေတြကို.ေသခ်ာလုပ္ေတာ့မယ္။.စာေမးပဲြအတြက္.အထပ္ထပ္အခါခါ.ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ဖို႔.ဆံုးျဖတ္လိုက္လို႔ပါ။.ဦးေလးကိုလဲ.အမ်ားႀကီး.ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.ခင္ဗ်"

က်ေနာ္.သူမိဘေတြကို.ႏူတ္ဆက္ရင္း.က်ေနာ့္အိမ္ကို.စိတ္ရႊင္လန္းတက္ႂကြစြာနဲ႔.ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။.လူငယ္ေလးတေယာက္က.ကိုယ္ေျပာျပ.ရွင္းျပတာကို.သေဘာေပါက္နားလည္သြားတာမို႔.စိတ္ထဲမွာလဲ.ပီတိျဖစ္သြားမိတယ္။

ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၀၁၆၊ဇႏၷဝါရီ(၄)ရက္