"အီး ပံုျပင္"
=======
သတိ။...။ ရြံတတ္သူမ်ား မဖတ္ရ
=======
သတိ။...။ ရြံတတ္သူမ်ား မဖတ္ရ
တခါက...
သခၤ်ာဆရာတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေက်ာင္းသားေလးႏွစ္ေယာက္ က်ဴရွင္ယူျပီး စာသင္ေနသတ့ဲ။
ခက္တာက...
ေက်ာင္းႀကီးမွာ စာေမးပြဲေျဖတိုင္း
တစ္ေယာက္က သခၤ်ာအမွတ္ျပည့္ရၿပီး
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ၇၀ ေလာက္ပဲရတယ္။
ဒီေတာ့
အမွတ္နည္းတ့ဲေက်ာင္းသားက က်ဴရွင္ဆရာကို ေမးတယ္... ...
'ဆရာ... က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဆရာ႔ဆီမွာ က်ဴရွင္ယူၾကတယ္၊ သူအတန္းမွန္သလို က်ေနာ္လည္းမွန္တယ္ သူအိမ္စာလုပ္သလို က်ေနာ္လည္းလုပ္တယ္ သူႀကိဳးစားသေလာက္ က်ေနာ္လည္း ႀကိဳးစားတယ္၊ ဒါနဲ႔မ်ား စာေမးပြဲမွာ ဘာလို႔ က်ေနာ္က အမွတ္နည္းရတာလဲ ဆရာ၊ က်ေနာ္မသိေအာင္မ်ား သူ႔ကုိတစ္ေယာက္ထဲ ခြဲျပီး အခ်ိန္ပုိသင္ေပးေနတာလား'
ဆိုေတာ့... ...
ဆရာက တပည့္မိုက္ကုိ ၿပံဳးုျပီးၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္... ...
"သူ အမွတ္ပုိရေအာင္ ဆရာဘယ္တံုးကမွ ခြဲျခားျပီး မသင္ခ့ဲဘူး င့ါတပည့္"
"ဒါဆို သူကဘာလို႔ က်ေနာ္႔ထက္ အၿမဲတမ္း အမွတ္မ်ားေနတာလဲ ဆရာ"
"မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဗိုက္ထဲက ခ်ီးအေလးခ်ိန္ မတူလို႔ကြ၊ ပုိေလးတ့ဲအီးကုိ ပါႏိုင္တ့ဲေကာင္က ပုိျပီး စာေတာ္တယ္"
"ဗ်ာ..."
"ဟုတ္တယ္.... မယံုရင္ မနက္ဖန္မနက္ အိပ္ရာထလို႔ အီးပါတ့ဲအခါ အဲဒီအီးကုိ ခ်ိန္ခ့ဲၾက၊ ဘယ္သူက အီးပိုမ်ားမ်ားပါႏိုင္လဲ၊ ဘယ္သူ႔အီးက ပိုေလးလဲ ၾကည့္ၾကတာေပ့ါ၊ ဟုတ္ျပီလား"
"ဟုတ္က့ဲ..."
ဆိုျပီး ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ျပန္သြားတယ္။
ေနာက္ရက္ က်ဴရွင္လာတက္ေတာ့ ဆရာကေမးတယ္... ...
"ေျပာပါအံုး မင္းတို႔ရဲ႕ အီး အေလးခ်ိန္ေတြ"
စာည့ံတ့ဲေက်ာင္းသားက ေျဖတယ္... ...
"က်ေနာ္ဟာကေတာ့ ဂရမ္ ၁၅၀ ေလာက္ရိွတယ္ ဆရာ"
စာေတာ္တ့ဲ ေက်ာင္းသားက ေျဖတယ္... ...
"၈၅ ဂရမ္ ရိွပါတယ္ဆရာ"
အဲဒီမွာ...
စာည့ံတ့ဲေက်ာင္းသားက 'ဘယ့္ႏွယ့္ရိွစ' ဆိုတ့ဲ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ဆရာကုိၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္... ...
"ဆရာေျပာေတာ့ စာေတာ္ရင္ ပုိမ်ားမယ္ ပိုေလးရမယ္ဆို၊ ခု ဘယ့္ႏွယ့္လဲ"
ဆရာက တပည့္ကုိ ခြင့္လႊတ္တ့ဲ အၿပံဳးနဲ႔ၾကည့္ရင္း ေျဖတယ္... ...
"ငါ့တပည့္... မင္းရဲ႕ အီးအေလးခ်ိန္ ၁၅၀ ဂရမ္ကုိ သိရေအာင္ မင္းဘယ္လို ခ်ိန္ခ့ဲလဲ"
"ပလပ္စတစ္အိတ္ထဲ ပါခ်တယ္၊ ျပီးေတာ့ ခ်ိန္ခြင္ေပၚတင္ျပီး ခ်ိန္လိုက္တာပဲေလ"
"အဲလိုလုပ္ေတာ့ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"နည္းနည္းေတာ့ ဟိုေပဒီေပနဲ႔ ညစ္ပတ္တာေပ့ါ၊ နံလည္း နံတာေပ့ါ ေဝါ့ ေျပာရင္း ရြံလာျပီ"
"ကဲ... ဟုတ္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကေရာ 85 ဂရမ္ရေအာင္ ဘယ္လိုခ်ိန္ခ့ဲလဲ"
"က်ေနာ္က အီးမပါခင္ ကုိယ့္အေလးခ်ိန္ကုိ ခ်ိန္လိုက္တယ္ဆရာ၊ အီးပါျပီး ျပန္ခ်ိန္လိုက္တယ္၊ အေလးခ်ိန္ ၂ ခု ျခားနားလိုက္တ့ဲအခါ ထြက္သြားတ့ဲ အီးအေလးခ်ိန္ကုိ ရပါတယ္"
"ေအး... ဆရာေျပာခ်င္တာက အဲဒါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ အီး အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ စာည့ံစာေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီ ညစ္ပတ္ နံေစာ္ေနတ့ဲ မစင္ေတြကုိ လက္နဲ႔ မကိုင္ပဲ၊ ဘာကရိကထမွ မမ်ားေအာင္ သူ႔အေလးခ်ိန္ကုိ သိႏိုင္တ့ဲ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တ့ဲ ကုိယ္ပိုင္ဥာဏ္ကုိ သံုးတတ္ မသံုးတတ္ဆိုတာ ထင္ရွားေစခ်င္လို႔ ဆရာက ခိုင္းလိုက္တာပါ၊ ဘယ္သူက ပုိေတာ္တယ္ဆိုတာ သိဖို႔ ဗိုက္ထဲက အီးနဲ႔ မဆိုင္ဘူး၊ အီးအေလးခ်ိန္ကုိ အလြယ္တကူ သိေအာင္ လုပ္ႏိုင္တ့ဲ ေခါင္းထဲကဦးေႏွာက္နဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ င့ါတပည့္"
ဆိုေတာ့... ...
အမွတ္နည္းတ့ဲ တပည့္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ျပီး ဝန္ခံသြားတယ္... ...
"က်ေနာ္မွားပါတယ္ ဆရာ..."
.
.
(တပည့္ ၂ေယာက္ကုိ ႏွင္းရည္စုခိုင္းတ့ဲ ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီးအေၾကာင္း ေတြးမိရင္း ဗားရွင္းအသစ္ ျပန္ခ်ေရးလိုက္တာပါ)
.
သန္၄ကုိ - အီးသုေတသန https://www.facebook.com/thanlayko
သခၤ်ာဆရာတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေက်ာင္းသားေလးႏွစ္ေယာက္ က်ဴရွင္ယူျပီး စာသင္ေနသတ့ဲ။
ခက္တာက...
ေက်ာင္းႀကီးမွာ စာေမးပြဲေျဖတိုင္း
တစ္ေယာက္က သခၤ်ာအမွတ္ျပည့္ရၿပီး
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ၇၀ ေလာက္ပဲရတယ္။
ဒီေတာ့
အမွတ္နည္းတ့ဲေက်ာင္းသားက က်ဴရွင္ဆရာကို ေမးတယ္... ...
'ဆရာ... က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဆရာ႔ဆီမွာ က်ဴရွင္ယူၾကတယ္၊ သူအတန္းမွန္သလို က်ေနာ္လည္းမွန္တယ္ သူအိမ္စာလုပ္သလို က်ေနာ္လည္းလုပ္တယ္ သူႀကိဳးစားသေလာက္ က်ေနာ္လည္း ႀကိဳးစားတယ္၊ ဒါနဲ႔မ်ား စာေမးပြဲမွာ ဘာလို႔ က်ေနာ္က အမွတ္နည္းရတာလဲ ဆရာ၊ က်ေနာ္မသိေအာင္မ်ား သူ႔ကုိတစ္ေယာက္ထဲ ခြဲျပီး အခ်ိန္ပုိသင္ေပးေနတာလား'
ဆိုေတာ့... ...
ဆရာက တပည့္မိုက္ကုိ ၿပံဳးုျပီးၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္... ...
"သူ အမွတ္ပုိရေအာင္ ဆရာဘယ္တံုးကမွ ခြဲျခားျပီး မသင္ခ့ဲဘူး င့ါတပည့္"
"ဒါဆို သူကဘာလို႔ က်ေနာ္႔ထက္ အၿမဲတမ္း အမွတ္မ်ားေနတာလဲ ဆရာ"
"မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဗိုက္ထဲက ခ်ီးအေလးခ်ိန္ မတူလို႔ကြ၊ ပုိေလးတ့ဲအီးကုိ ပါႏိုင္တ့ဲေကာင္က ပုိျပီး စာေတာ္တယ္"
"ဗ်ာ..."
"ဟုတ္တယ္.... မယံုရင္ မနက္ဖန္မနက္ အိပ္ရာထလို႔ အီးပါတ့ဲအခါ အဲဒီအီးကုိ ခ်ိန္ခ့ဲၾက၊ ဘယ္သူက အီးပိုမ်ားမ်ားပါႏိုင္လဲ၊ ဘယ္သူ႔အီးက ပိုေလးလဲ ၾကည့္ၾကတာေပ့ါ၊ ဟုတ္ျပီလား"
"ဟုတ္က့ဲ..."
ဆိုျပီး ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ျပန္သြားတယ္။
ေနာက္ရက္ က်ဴရွင္လာတက္ေတာ့ ဆရာကေမးတယ္... ...
"ေျပာပါအံုး မင္းတို႔ရဲ႕ အီး အေလးခ်ိန္ေတြ"
စာည့ံတ့ဲေက်ာင္းသားက ေျဖတယ္... ...
"က်ေနာ္ဟာကေတာ့ ဂရမ္ ၁၅၀ ေလာက္ရိွတယ္ ဆရာ"
စာေတာ္တ့ဲ ေက်ာင္းသားက ေျဖတယ္... ...
"၈၅ ဂရမ္ ရိွပါတယ္ဆရာ"
အဲဒီမွာ...
စာည့ံတ့ဲေက်ာင္းသားက 'ဘယ့္ႏွယ့္ရိွစ' ဆိုတ့ဲ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ဆရာကုိၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္... ...
"ဆရာေျပာေတာ့ စာေတာ္ရင္ ပုိမ်ားမယ္ ပိုေလးရမယ္ဆို၊ ခု ဘယ့္ႏွယ့္လဲ"
ဆရာက တပည့္ကုိ ခြင့္လႊတ္တ့ဲ အၿပံဳးနဲ႔ၾကည့္ရင္း ေျဖတယ္... ...
"ငါ့တပည့္... မင္းရဲ႕ အီးအေလးခ်ိန္ ၁၅၀ ဂရမ္ကုိ သိရေအာင္ မင္းဘယ္လို ခ်ိန္ခ့ဲလဲ"
"ပလပ္စတစ္အိတ္ထဲ ပါခ်တယ္၊ ျပီးေတာ့ ခ်ိန္ခြင္ေပၚတင္ျပီး ခ်ိန္လိုက္တာပဲေလ"
"အဲလိုလုပ္ေတာ့ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"နည္းနည္းေတာ့ ဟိုေပဒီေပနဲ႔ ညစ္ပတ္တာေပ့ါ၊ နံလည္း နံတာေပ့ါ ေဝါ့ ေျပာရင္း ရြံလာျပီ"
"ကဲ... ဟုတ္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကေရာ 85 ဂရမ္ရေအာင္ ဘယ္လိုခ်ိန္ခ့ဲလဲ"
"က်ေနာ္က အီးမပါခင္ ကုိယ့္အေလးခ်ိန္ကုိ ခ်ိန္လိုက္တယ္ဆရာ၊ အီးပါျပီး ျပန္ခ်ိန္လိုက္တယ္၊ အေလးခ်ိန္ ၂ ခု ျခားနားလိုက္တ့ဲအခါ ထြက္သြားတ့ဲ အီးအေလးခ်ိန္ကုိ ရပါတယ္"
"ေအး... ဆရာေျပာခ်င္တာက အဲဒါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ အီး အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ စာည့ံစာေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီ ညစ္ပတ္ နံေစာ္ေနတ့ဲ မစင္ေတြကုိ လက္နဲ႔ မကိုင္ပဲ၊ ဘာကရိကထမွ မမ်ားေအာင္ သူ႔အေလးခ်ိန္ကုိ သိႏိုင္တ့ဲ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တ့ဲ ကုိယ္ပိုင္ဥာဏ္ကုိ သံုးတတ္ မသံုးတတ္ဆိုတာ ထင္ရွားေစခ်င္လို႔ ဆရာက ခိုင္းလိုက္တာပါ၊ ဘယ္သူက ပုိေတာ္တယ္ဆိုတာ သိဖို႔ ဗိုက္ထဲက အီးနဲ႔ မဆိုင္ဘူး၊ အီးအေလးခ်ိန္ကုိ အလြယ္တကူ သိေအာင္ လုပ္ႏိုင္တ့ဲ ေခါင္းထဲကဦးေႏွာက္နဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ င့ါတပည့္"
ဆိုေတာ့... ...
အမွတ္နည္းတ့ဲ တပည့္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ျပီး ဝန္ခံသြားတယ္... ...
"က်ေနာ္မွားပါတယ္ ဆရာ..."
.
.
(တပည့္ ၂ေယာက္ကုိ ႏွင္းရည္စုခိုင္းတ့ဲ ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီးအေၾကာင္း ေတြးမိရင္း ဗားရွင္းအသစ္ ျပန္ခ်ေရးလိုက္တာပါ)
.
သန္၄ကုိ - အီးသုေတသန https://www.facebook.com/thanlayko
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။