ကလီယိုပါထရာ

 

ေစာႏြဲ ့ေနဆိုင္- ပူတာအို

 

ကလီယိုပါထရာ

ကလီယိုပါထရားသည္ (Cleopatra) ေရွးေခတ္ ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ အီဂ်စ္ဘုရင္မျဖစ္သည္။
ထူးျခားစြာလွပေသာ အဆင္းအဂၤါျပည့္စံုသည့္ ဘုရင္မျဖစ္သျဖင့္ထိုေခတ္ကအထူးခၽြန္ဆံုးဘုရင္
ႏွစ္ပါးအား သူ၏ ရူပါရံုေက်ာ့ကြင္းသို႔ သက္ဆင္းေစ၍ သူေစသမွ်က္ို တသေ၀မတိမ္း ျပဳလုပ္ေပးၾကရေသာ အေျခသို႔ေရာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကလီယိုပါထရားကို ႏိုင္းျမစ္ ေဒသေျမြေဟာက္မ-ဟူ၍ ေခၚၾကေလသည္။

ကလီယိုပါထရားမွာ အီဂ်စ္ေသြးမပါ။ မက္ဆီဒိုနီးယန္းႏွင့္ ဂရိေသြးေႏွာသည့္ အဆက္အႏြယ္၀င္ ဘုရင္မျဖစ္သည္။ သူသည္ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကို အုပ္စိုးခဲ့ေသာ ၁၁-ဆက္ေျမာက္ ေတာ္လမီ
ဘုရင္ႀကီး၏ သမီးေတာ္ျဖစ္သည္။ ဘီစီ ၅၁-ခုႏွစ္တြင္ ခမည္းေတာ္ဘုရင္ႀကီး ကံကုန္ေသာအခါ ၁၇-ႏွစ္အရြယ္ရွိ သမီးေတာ္ ကလီယိုပါထရားႏွင့္ ၁၀-ႏွစ္အရြယ္ရွိ သားေတာ္ ၁၂-ဆက္ေျမာက္ ေတာ္လမီမင္းသားတို႔သည္ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကို တြဲဖက္၍ အုပ္စိုးခဲ့ၾကသည္။

ခမည္းေတာ္ဘုရင္ႀကီး နတ္ရြာစံ၍ သံုးႏွစ္အၾကာ ေမာင္ေတာ္ဘုရင္ငယ္ႏွင့္ အေပါင္းပါတို႔သည္ ကလီယိုပါထရားကို နန္းခ်၍ တိုက္ထုတ္လိုက္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရာမဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဂ်ဴးလယပ္ဆီဇာသည္ ပြန္ပီကို လိုက္လံတိုက္ခိုက္လ်က္ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ
အယ္လယ္ဇျႏၵီးယားျမိဳ႔သို႔ ေရာက္ရွိလာခိုက္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ကလီယိုပါထရားသည္ မိမိ၏
ကိုယ္ကို ေကာ္ေဇာတြင္ထည့္၍ လိပ္ေစျပီးေနာက္ ဆီဇာဘုရင္၏ေရွ ႔ေမွာက္သို႔ ေရာက္ေအာင္ ၀င္ေလသည္။

ထိုစဥ္က အသက္ ၂၀-ခန္႔သာရွိေသး၍ အလွေသြးတက္ၾကြေနေသာ ကလီယိုပါထရားက ထီးနန္းျပန္ရေရးအတြက္ ကူညီေဖးမရန္ ဆီဇာဘုရင္ကို ျဖားေယာင္းေတာင္းပန္ေလသည္။ စစ္သားပီပီ တည္တည္ႀကီးေနေလ့ရွိေသာ ၅၂-ႏွစ္အရြယ္ ဆီဇာဘုရင္ႀကီးသည္ အလွဘုရင္မ ကလီယိုပါထရား၏ ညြတ္ကြင္းမွလြတ္ေအာင္ မေရွာင္တိမ္းႏိုင္ဘဲ အလွဘုရင္မ၏ လိုအင္ဆႏၵဟူသမွ်ကို ေဆာင္ရြက္ေပးရေလေတာ့သည္။

ဆီဇာသည္ ကလီယိုပါထရားအား အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ၏ တဦးတည္းေသာ ဘုရင္မအျဖစ္ ျပန္လည္ရရွိေအာင္ ရန္သူမ်ားကုိ တိုက္ခိုက္သုတ္သင္ေပးသည္။ ကလီယိုပါထရားသည္ ွဆီဇာဘုရင္ႀကီးႏွင့္ ေပါင္းသင္း၍ ဆီဇာရြန္းအမည္ရွိ သားတေယာက္ရရွိ၏။ ဘီစီ ၄၆-တြင္ ဆီဇာ ေရာမသို႔ျပန္သြားေသာအခါ ကလီယိုပါထရားလည္း လိုက္ပါသြားသည္။ ဘီစီ ၄၄-တြင္ ဆီဇာလုပ္ၾကံခံရျပီးေနာက္
ကလီယိုပါထရားသည္ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။

ကလီယိုပါထရား၏ ရူပါရံုေက်ာ့ကြင္းသို႔ ဒုတိယသက္ဆင္းလာေသာ ေရာမအာဇာနည္ႀကီးမွာ မတ္အန္တိုနီ ျဖစ္သည္။ မတ္အန္တိုနီသည္ ရန္သူမ်ားတို ႏွိမ္နင္းတိုက္ခိုက္လ်က္ အေရွ႔ဘက္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရာက္လာသည္။ တားဆပ္ျမိဳ႔သို႔ေရာက္လာေသာအခါ ကလီယိုပါထရားအား ရန္သူအားေပးသူအျဖစ္ စြပ္စြဲ၍ ထိုအေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းေခ်ပရန္ ဆင့္ေခၚေလသည္။
ကလီယိုပါထရားသည္ ဗီးနပ္နတ္သမီးကဲ့သို႔ လွပစြာ၀တ္ဆင္ျပီးလွ်င္ မတ္အန္တိုနီထံသို႔ ၀င္ေရာက္ေလသည္။ ကလီယိုပါထရား၏ အလွဒဏ္ကို မခံႏိုင္ရွာေသာ မတ္အန္တိုနီသည္ အျပစ္သေဘာျဖင့္ စစ္ေဆးရန္ကိုပင္ ေမ့ေပ်ာက္လ်က္ အယ္လယ္ဇျႏၵီးယားျမိဳ႔အေရာက္ ကလီယိုပါထရား၏ေနာက္သို႔ လိုက္ပါသြားေလေတာ့သည္။

အန္တိုနီဘုရင္ႀကီးသည္ ကလီယိုပါထရားႏွင့္ အတူ အယ္လယ္ဇျႏၵီးယားျမိဳ႔တြင္ တႏွစ္ခန္႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ျပီးေနာက္ ေရာမျမိဳ႔သို႔ ျပန္သြားေလသည္။ အန္တိုနီသည္ တြဲဖက္အုပ္ခ်ဳပ္သူ ေအာ့ေတးဗီးယန္းႏွင့္ ပိုမိုစည္းလံုးမိေစရန္ ေအာ့ေတးဗီးယန္း၏ႏွမႏွင့္ လက္ဆက္လိုက္သည္။ ကလီယိုပါထရားမွာ မတ္အန္တိုနီႏွင့္ ေပါင္းသင္းရရွိလာေသာ အျမႊာေမာင္ႏွမကို ေမြးဖြားခဲ့၏။ အန္တိုနီသည္ ေလးႏွစ္ခန္႔အၾကာ၌ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာ၍ ကလီယိုပါထရားႏွင့္
ေပ်ာ္ပါးေနျပီး ေရာမႏိုင္ငံေတာ္၏ အေရးကို ေမ့ေလ်ာ့၍ ေနေတာ့သည္။

ေအာ့ေတးဗီးယန္းသည္ ႏွမေတာ္အား စြန္႔ပစ္သြားသည့္ အန္တိုနီကို လက္စားေခ်လို၍ တေၾကာင္း၊ ဆီဇာရြန္း၏ ရန္စြယ္ကို ႀကိဳတင္ကာကြယ္လိုသည္ကတေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ မတ္အန္တိုနီအေပၚ စစ္ေၾကညာသည္။ ဘီစီ ၃၁-တြင္ အက္ရွမ္ေရေၾကာင္းတိုက္ပြဲ၌ အန္တိုနီႏွင့္ ကလီယိုပါထရားတို႔၏တပ္မ်ားကို အႏိုင္ရရွိေလသည္။ ကလီယိုပါထရားသည္ သူ၏သေဘၤာတပ္ကို ရုပ္သိမ္း၍ အလက္ဇျႏၵီးယားျမိဳ႔သုိ႔ ျပန္ေျပးေလသည္။ မတ္အန္တိုနီသည္ မိမိကုိယ္ကို အဆံုးစီရင္လိုက္သျဖင့္ ကလီယိုပါထရား၏ လက္ေပၚမွာပင္ အသက္ေပ်ာက္သြားေလသည္။

ကလီယိုပါထရားသည္ ေအာ့ေတးဗီးယန္းအား မိမိ၏ရူပါရံုျဖင့္ ေခ်ာ့ျမဴရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မရခဲ့ေပ။ မိမိအား သံႀကိဳးႏွင့္ခ်ည္ေႏွာင္ကာ ေရာမဗိုလ္ပံုအလယ္တြင္ အရွက္ခြဲမည္ကို ႀကိဳတင္သိျမင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ ၃၈-ႏွစ္အရြယ္ ကလီယိုပါထရားသည္ မိမိတြင္ အသင့္ေဆာင္ထားေသာ ေျမြေပြးငယ္အား မိမိ၏ရင္ကို ကိုက္ေစျပီးလွ်င္ အသက္ကို အဆံုးစီရင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ေအာ့ေတးဗီးယန္းသည္ ဆီဇာႏွင့္ ရထားခဲ့ေသာ ဆီဇာရြန္းကိုလည္း ကြပ္မ်က္လိုက္ေလသည္။ ေျမြေဟာက္သတၱ၀ါသည္ အဆိပ္ျပင္းထန္သျဖင့္ အကိုက္ခံရသူတိုင္း အသက္ဆံုးရႈံးၾကရသည္။ ထို႔အတူ ကလီယိုပါထရား၏ အလွယမက္သည္ ေယာက်္ားတိုင္းအား ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျပီး ၄င္း၏အလွမာယာ ေက်ာ့ကြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္လာသူကို အလြတ္မေပးဘို႔ သူ႔ဆႏၵအတိုင္း လိုက္ေလ်ာၾကရသည္ျဖစ္၍ ကလီယိုပါထရားကို ေျမြေဟာက္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုးကား

ဦးျမင့္ေစာ (သမိုင္းပါေမာကၡ၊ ပုသိမ္တကၠသိုလ္)
( မဂၤလာေမာင္မယ္ ၂၀၀၉-ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ)

Credit to Tin Maung