တစ္ကမၻာလုံး စိတ္ဝင္စားတဲ့ ၂ဝ၁၂ အေမရိကန္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ

စစ္ေအးကာလက ယန္းကီးမ်ားဟု နာမည္ေျပာင္ ေပးခံခဲ့ရေသာ လူမ်ားေနထိုင္ ရာ၊ နယ္ေျမသစ္
ရွာေဖြသူမ်ားႏွင့္ ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္သူမ်ား မွီတင္း ေနထိုင္ရာ၊ ကမၻာေပၚရွိ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ခ်င္၊ လည္ပတ္ခ်င္၊ ပညာသင္ခ်င္၊ ေနထိုင္ခ်င္စရာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္သည့္ အေမရိကသို႔ အေၾကာင္း အားေလ်ာ္စြာ ကြၽန္ေတာ္ ဒုတိယ အႀကိမ္ေရာက္ရေပၿပီ။ ပထမအႀကိမ္က သတင္းစာ ပညာဆိုင္ရာ ဖဲလိုးရွစ္ သင္တန္း တက္ရန္ ပညာသင္ရန္ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္း။ သည္တစ္ႀကိမ္က ပထမအႀကိမ္ႏွင့္မတူ။ ကမၻာတစ္ဝန္းလုံးက စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္သိခ်င္ ေနၾကသည့္ အေမရိကန္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ သတင္းကို စုံစမ္းေမးျမန္း ေရးသားေဖာ္ျပရန္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ၿမိဳ႕ေတာ္ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းစာ ဆရာမ်ား စင္တာ ICFJ က အေမရိကန္ သံ႐ုံးမွတစ္ဆင့္ စီစဥ္ေပးသည္။ ထုိအစီအစဥ္ အရ ကမၻာ တစ္ဝန္း လုံးရွိ ႏိုင္ငံေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္မွ သတင္းစာဆရာ ေလးဆယ့္ရွစ္ေယာက္ တစ္ေနရာတည္း တြင္ ဆုံမိၾကသည္။ ဆိုေတာ့ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ တစ္ႀကိမ္မတူ။ တူသည္က သတင္းပညာရပ္ ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းတစ္ခုသာ။

အႀကိတ္အနယ္၂ဝ၁၂
ယခင္တစ္ႀကိမ္ အေမရိကကို ပထမအႀကိမ္ ေရာက္ခဲ့စဥ္က စစ္ျပဳ ေရး ကိစၥမ်ားတြင္ လက္မတြန္႔သူ၊ တကၠဆက္နယ္သား ေကာင္းဘြဳိင္ ဟု နာမည္ ေက်ာ္ၾကားသူ ေဂ်ာ့ခ်္ဒဗလ်ဴဘြတ္ရွ္ တစ္ေယာက္ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဒီမိုကရက္ပါတီ သမၼတေလာင္း အယ္လ္ဂုိးကို ပြတ္ကာ သီကာ အႏိုင္ရၿပီး ဒုတိယသက္တမ္း ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ကာလဟု လည္း ဆိုႏိုင္သည္။ သည္ႏွစ္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ အေကာင္းဆုံး သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က် သတင္းလိုက္ခြင့္ ရေပၿပီ။ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ အေကာင္းဆုံးဟု ဆိုရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိသည္။ ဒီမိုကရက္ပါတီ ၏ စီးပြားေရးႏွင့္ ျပည္တြင္းေရးရာ စြမ္းေဆာင္ရည္ အခ်ဳိ႕ကို သိပ္သေဘာ မက်ေသာ အေမရိကန္ ျပည္သူအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေရွး႐ိုးစြဲ ဝါဒီမ်ား ျပန္လည္အားေကာင္းစ ျပဳလာျခင္းအျပင္ မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးစဥ္က အေဟာအေျပာ မ်ားႏွင့္ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္မႈတို႔ အၾကား ကြာျခားခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနျခင္းကို စိတ္တိုင္း မက်ေသာ မဲဆႏၵရွင္ အခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ယခုႏွစ္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ အႀကိတ္အနယ္ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္း ထားၾကသည္။ ဤအေျခအေန သည္ ကုန္ခဲ့သည့္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကာလ ဒီမိုကရက္ပါတီ သမၼတေလာင္း အယ္လ္ဂိုးႏွင့္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ သမၼတေလာင္း ေဂ်ာ့ခ်္ဒဗလ်ဴဘြတ္ရွ္ တို႔အၾကား ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ကဲ႔သို႔ပင္ ျဖစ္မည္ဟု ဆိုၾကသည္။
စင္စစ္အားျဖင့္ အေမရိကန္သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ား အတြက္သာမက ကမၻာအရပ္ရပ္မွ ျပည္သူ အားလုံးနီးပါး စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ ေရြးေကာက္ပြဲ ကဲ႔သို႔ျဖစ္ေနသည္။ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ အေမရိက သည္ ေလာေလာဆယ္ အခ်ိန္အထိ ကမၻာႀကီး၏ အေရႊ႕အေျပာင္းမ်ား ကို ဦးေဆာင္ ေနေသာ ႏိုင္ငံႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေနဆဲပင္။ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စု၏ ႏိုင္ငံျခားေရး ေပၚလစီက ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အင္အား ခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွ်ေရး အတြက္ အဓိက က်ေနဆဲျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စု၏ စီးပြားေရး အေျခအေနက ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ စီးပြားေရးကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ကိုယ္စား ျပဳေနဆဲျဖစ္သည္။ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစား ေတြးေခၚမႈႏွင့္ အတိုင္းအဆမဲ့ တီထြင္ဖန္တီး မႈကို အေလးေပးေသာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ ပညာေရးက ကမၻာ လုံးဆိုင္ရာ လူ႔ေဘာင္ လူ႔ေလာက လူ႔အဆင့္အတန္း ကို ေရွ႕ေဆာင္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္သုံးရာေက်ာ္ သက္တမ္းရွိ အေမရိကန္ ဒီမိုကေရစီ တန္ဖိုး မ်ားက ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ လူသား၊ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္း အားလုံးနီးပါး ၏ လူသားအေျခခံ အခြင့္အေရး ႏွင့္ လူ႔တန္ဖိုး မ်ားကို ၾသဇာသက္ေရာက္ ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ စြာက်ယ္က်ယ္၊ ေထာင္မတ္မတ္၊ စိတ္ႀကီး ဝင္ အေမရိက၏ မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ အားနည္းခ်က္ အခ်ဳိ႕ ရွိလင့္ကစား အားသာ ခ်က္ မ်ားစြာေၾကာင့္ ကမၻာ့ဦးေဆာင္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ အစိုးရ အႀကီးအကဲ အေမရိကန္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ ကို စိတ္ဝင္စား ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
အိုဘားမား ႏိုင္ပါ႕မလား
အမ်ား သိၾကသည့္ အတိုင္းပင္ ယခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက အေတာ္ ႀကီး စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသည္။ မၾကာေသးခင္က ေကာက္ယူထား သည့္ ေအာက္တိုဘာလ အေစာပိုင္း စစ္တမ္းမ်ား အရ အေမရိကန္လူထု အၾကား ေရပန္းစားမႈမွာ မစ္တ္ရြန္မ္ေန Mitt Romnay က ႏွာတစ္ဖ်ား အသာ ရေနသည္။ လကုန္ရက္ နီးလာေတာ့ အိုဘားမားက ျပန္ေက်ာ္ တက္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္နယ္တိုင္း ေတာ့မဟုတ္။ ယခုေဆာင္းပါး ေရးသားေန သည့္ အခ်ိန္အထိ ပါတီႏွစ္ခု၏ အမာခံ ျပည္နယ္မ်ားမွ အပ အျခား ျပည္နယ္မ်ားတြင္ မတိမ္းမယိမ္း ျဖစ္ေနဆဲ။ အထူးသျဖင့္ Swing States ဟုေခၚသည့္ မည္သည့္ပါတီ အမာခံနယ္ေျမမွ မဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္မေရြး တစ္ဖက္ဖက္ကို အဆုံးအျဖတ္ မဲေပးႏိုင္မည့္ ျပည္နယ္၊ က်န္ျပည္နယ္မ်ား အားလုံးတြင္ ႏွာတစ္ဖ်ား အသာရေန လင့္ကစား ထို Swing States ႐ႈံးနိမ့္ သြားသည္ႏွင့္ အိမ္ျဖဴေတာ္ႏွင့္ အလွမ္း ေဝးသြားႏိုင္သည္။ ထိုအတြက္ ေရွ႕တြင္ သင္ခန္းစာမ်ား ရွိႏွင့္ ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲရက္ နီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ထိုျပည္နယ္ မ်ားတြင္ ေကာက္ယူထားသည့္ စစ္တမ္းမ်ားကို မီဒီယာမ်ားတြင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေဖာ္ျပေနၾကသည္။ အကဲျဖတ္ သုံးသပ္သူမ်ားကလည္း သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲကို အဆုံးအျဖတ္ ေပးႏိုင္သည့္ ယင္းျပည္နယ္မ်ား ၏ စစ္တမ္းမ်ားကို ၾကည့္ကာ ခန္႔မွန္းခ်က္၊ ေဟာကိန္းမ်ား ထုတ္ၾကရ သည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အယ္လ္ဂိုး သည္ က်န္ျပည္နယ္မ်ားတြင္ ဘြတ္ရွ္ကို ၂၂ မဲ အသာစီး ရေနခဲ့ေသာ္လည္း Swing States တြင္ပါဝင္သည့္ ဖေလာ္ရီဒါတြင္ ငါးမဲ အသာျဖင့္ ဘြတ္ရွ္ အႏိုင္ရသြားကာ ျပည္နယ္ ကိုယ္စားျပဳ ၂၅ မဲ စလုံး ရရွိသြားေသာ ေၾကာင့္ ႏိုင္သူ အကုန္ယူ စနစ္အရ အယ္လ္ဂိုး အေပၚတြင္ ၅ မဲအသာ ျဖင့္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ ၄၃ ဦးေျမာက္ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ ခံခဲ့ရသည္။ သည္ႏွစ္ေတာ့ အိုဘားမားက ခပ္ပါးပါး ကေလးႏွင့္ အႏိုင္ရ သြားႏိုင္သည္ ဟုလည္း Dayton အေျခစိုက္ သတင္းသမား အခ်ဳိ႕က ေဟာကိန္း ထုတ္ၾကသည္။
Swing States ေခၚ အဆုံးအျဖတ္ ေပးႏိုင္သည့္ ျပည္နယ္မ်ား သည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေရွး႐ိုးစြဲဝါဒီ အမ်ားစု ေနထုိင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္မ်ား ဟုလည္း ေျပာ၍မရ။ အေမရိကန္ ျပည္သူ မ်ားအတြက္ ျပည္တြင္းေရးရာမ်ား စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ မည္ဟု သူတို႔ ယူဆသူမ်ားကို မဲေပးေလ့ ရွိသည္။ ႏိုင္ငံျခားေရး ေပၚလစီ၊ ႏိုင္ငံတကာ အေရးအရာမ်ား သိပ္စိတ္ဝင္စားလွသည္ မဟုတ္။ သူတို႔ဘဝ၊ သူတို႔အေၾကာင္း၊ သူတို႔ေနထုိင္ရာ ေကာင္တီ၊ ျပည္နယ္ အေၾကာင္းႏွင့္ ေရွး႐ိုးစြဲ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရးကိုသာ စိတ္ဝင္စားသည္။ ထိုအေျခခံ စ႐ိုက္လကၡဏာ မ်ားေၾကာင့္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီ ေထာက္ခံသူ မ်ားဟု ေယဘုယ်ေျပာႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ ဒီမိုကရက္ပါတီ သမၼတေလာင္း အိုဘားမားကို အမ်ားစု မဲေပးၾက ၏။ သည္ႏွစ္ေတာ့ အိုဟိုင္းယိုးက အဆုံးအျဖတ္ ေပးႏိုင္မည့္ Swing States အျဖစ္ နာမည္ေက်ာ္သည္။ အေၾကာင္းက ေဒသခံ Dayton Daily သတင္းစာ၏ စစ္တမ္းအရ သမၼတေလာင္း ႏွစ္ဦးအၾကား ေရပန္းစားမႈ က ၄၉ ရာခိုင္ႏႈန္းစီ တူညီေနသည္။
အမ်ဳိးသားမ်ား အၾကား ေထာက္ခံမႈ တြင္လည္း ၅၅ ရာခိုင္ႏႈန္းစီ တူညီေနၿပီး အမ်ဳိးသမီးထု အၾကား ေထာက္ခံမႈ တြင္ေတာ့ ရြန္မ္ေနက ၄၄ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ အိုဘားမား၏ ၄၃ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း အသာရေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး ဘယ္သူက စြမ္းေဆာင္ရည္ ပိုေကာင္း မလဲဆိုေသာ စစ္တမ္းတြင္ စီးပြားေရး ၌ ရြန္မ္ေနက ၅၁ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ အိုဘားမား ၄၅ ရာခုိင္ႏႈန္းထက္ ၆ ရာခုိင္ႏႈန္း အသာရၿပီး ႏိုင္ငံျခား ေရးေပၚလစီတြင္မူ အိုဘားမားက ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ ရြန္မ္ေန ၄၆ ရာခုိင္ႏႈန္း အေပၚ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္း အသာ ရလ်က္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင္ သမၼတေလာင္း ႏွစ္ဦးစလုံး အိုဟိုင္းယိုး မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးမႈကို လုံးဝ လက္လႊတ္မခံရဲၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဟာရီကိန္း စႏၵီမုန္တိုင္းဒဏ္ ခံေနရသည့္ ၾကားက အိုဟိုင္းယုိး မဲဆြယ္ပြဲကို လာျဖစ္ေအာင္ လာၾကသည္။ မစ္ရြန္မ္ေနကေတာ့ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားသည့္ရက္ ေအာက္တိုဘာ ၃ဝ အဂၤါေန႔ လာျဖစ္ ေသာ္လည္း အိုဘားမားကမူ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားသည့္ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ မလာျဖစ္ေတာ့ဘဲ ႏိုဝင္ဘာ ၁ ရက္ ေသာၾကာေန႔သို႔ ေရႊ႕လိုက္ရသည္။ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ေန႔က နယူးေယာက္တိုင္းမ္ သတင္းစာႏွင့္ စီဘီအက္စ္ သတင္းဌာနတို႔ တစ္ႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာ ႏွင့္ ပူးတြဲ ေကာက္ခံထားသည့္ စစ္တမ္း အရ အိုဘားမားက ၄၈ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ မစ္တ္ရြန္မ္ေနထက္ ၁ ရာခုိင္ႏႈန္း အသာရ ေရပန္းစားလ်က္ ရွိသည္။
အေမရိကန္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ စင္စစ္အားျဖင့္ အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ားက သမၼတကို တိုက္႐ိုက္ မဲေပးေရြးခ်ယ္ေသာ စနစ္မဟုတ္။ ျပည္နယ္ ၅ဝ ႏွင့္ ကိုလံဘီယာ ခ႐ိုင္အပါအဝင္ စုစုေပါင္း ၅၁ ေနရာတြင္ ျပည္နယ္အလိုက္ ျပည္ေထာင္စု ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားကို မဲေပးရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုျပည္ေထာင္စု ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ကမွ သမၼတ ႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတမ်ားကို လွ်ဳိ႕ဝွက္မဲေပး ေရြးခ်ယ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Popular Vote ေခၚ ေရပန္းစားမဲစစ္တမ္းမ်ားက အသာရေန ေသာ္လည္း Electoral Vote ေခၚ ျပည္နယ္အလိုက္ ျပည္ေထာင္စု ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားက ေပးသည့္ မဲမ်ားကသာ အဓိက အဆုံးအျဖတ္ေပးသည္။ ယခုေရြးေကာက္ပြဲက အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ားကို အထူးအမွတ္ ရေစမည့္ အခ်က္မွာ ထိုသို႔ အသည္း အသန္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရျခင္း တစ္ခုတည္း မဟုတ္။ အေမရိကန္ သမိုင္းတြင္ ပဥၥမေျမာက္ ဆုံး႐ႈံးမႈ တန္ဖိုးအမ်ားဆုံး ဟုဆိုရမည့္ ဟာရီကိန္း စႏၵီက အေရွ႕ဘက္ ကမ္းေျခ တစ္ခုလုံးကို ျပင္းထန္စြာ ႐ိုက္ခတ္ေနေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနျခင္း သည္လည္း အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ ထိုအတြက္ လက္ရွိသမၼတ ေနရာတြင္ ရွိေနသူ အိုဘားမားသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေကာင္းမြန္ပါက မဲအမ်ားအျပား ရရွိလာႏိုင္ဖြယ္ ရွိမည္ဟု အေမရိကန္ သတင္းစာဆရာ အခ်ဳိ႕က သုံးသပ္ ၾကသည္။ သမၼတေလာင္း ႏွစ္ဦးစလုံး မုန္တိုင္းေၾကာင့္ မဲဆြယ္စည္း႐ုံး ေရး ခရီးစဥ္ အခ်ဳိ႕ ဖ်က္သိမ္း၊ ေရႊ႕ေျပာင္းၾကရသည္။ သည္ေနရာတြင္ အိုဘားမားက အမွတ္အေတာ္ရသြား၏။ အေၾကာင္းမွာ ဖေလာ္ရီဒါ၊ ေအာ္လန္ဒိုတြင္ မဲဆြယ္ခရီး ေရာက္ေနရာမွ မုန္တိုင္းအႀကိဳ ျပင္ဆင္မႈ မ်ားျပဳလုပ္ရန္ ဝါရွင္တန္သို႔ ျပန္လာရာ မိုးေရထဲတြင္ အေဆာင္းမပါဘဲ အိမ္ျဖဴေတာ္သို႔ ျပန္လာသည့္ပုံက အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ား၏ အသည္းႏွလုံး ကို ဆြဲကိုင္လိုက္ျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဟာရီကိန္း စႏၵီသည္ သမၼတေလာင္း ႏွစ္ဦး အသည္းအသန္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ရမည့္ Swing State တစ္ခုျဖစ္သည့္ အိုင္ဟုိင္းယုိး သို႔ မဲဆြယ္စည္း႐ုံး ေရးခရီးစဥ္ လာရမည့္ အခ်ိန္ႏွင့္လည္း တုိက္ဆိုင္ေနသည္။ အိုဟိုင္းယိုး သည္ကား ယခု ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္ေနေသာ ျပည္နယ္ပင္တည္း။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အတူ အိႏၵိယသား သတင္းစာဆရာ Anshuman တစ္ေယာက္လည္း ပါသည္။ သူ႔သတင္းစာက ကမၻာေပၚတြင္ ပဥၥမ ေျမာက္ ေစာင္ေရအမ်ားဆုံး သတင္းစာႀကီး။ သတင္းေထာက္ေပါင္း ေထာင္ဂဏန္းကို ႀကီးၾကပ္ေနသူ လည္းျဖစ္သည္။ သူက ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာသမား ျဖစ္သည့္အတြက္ ေန႔တိုင္း အလုပ္ လုပ္ေနရသည္။ ေန႔စဥ္သတင္းစာ တစ္ေစာင္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနသူ သူႏွင့္အတူက် သည့္အတြက္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ ထုတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အဆင္ေျပလွသည္။ သည္တင္မကေသး။ ယခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရာက္ေနေသာ Dayton ၿမိဳ႕ရွိ Cox Media Group Ohio သည္ Dayton Daily News သတင္းစာ အပါအဝင္ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ သုံးေစာင္၊ အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ တစ္ေစာင္ႏွင့္ တီဗီခ်ယ္နယ္လ္၊ FM/AM ေရဒီယိုလိုင္း မ်ားလည္းရွိသည္။ မာလ္တီမီဒီယာကို အာ႐ုံ က်ေနသူ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မူ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက် ဆိုသလို အဆင္ ေျပလိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။
သည္ေန႔ ေအာက္တိုဘာလ ၃ဝရက္ အဂၤါေန႔။ သမၼတေရြး ေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ခုနစ္ရက္အလို။ ႀကိဳတင္ ေၾကညာထားသည့္အတိုင္း ရီပတ္ဘလစ္ကန္ သမၼတေလာင္း Mitt Romnay မဲဆြယ္လႈပ္ရွားမႈ အေန ႏွင့္ Dayton သို႔ ေရာက္လာသည္။ တနလၤာေန႔ ေန႔ခင္းပိုင္း တြင္မူ မုန္တိုင္း အေျခအေနေၾကာင့္ ခရီးစဥ္ပ်က္မည့္ သတင္း ထြက္လာေသး သည္။ ညပိုင္းေရာက္မွ ခရီးစဥ္ ေသခ်ာေၾကာင္း Connie ထံမွ အီးေမးလ္ ပို႔ၿပီး အေၾကာင္းၾကားသည္။ မနက္ ၉ နာရီတြင္ ဟုိတယ္မွထြက္ကာ သတင္းစာတိုက္သို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ထြက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ၁ဝ နာရီေလာက္တြင္ အခမ္းအနားက်င္းပမည့္ အထက္တန္းေက်ာင္း သို႔ Connie ႏွင့္အတူ သြားၾကသည္။ ရာသီဥတုက အေတာ္ေအး ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ Anshuman အတြက္ Connie က သိုးေမြးေခါင္းစြပ္ တစ္ခုစီ၊ လက္အိတ္ တစ္စုံစီႏွင့္ ပလတ္စတစ္ ဇြန္းသုံးေခ်ာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလုပ္စားပြဲတြင္ အရန္သင့္ ျပင္ထား သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ရန္ Connie က သူ အနီးရွိ လြတ္ေနေသာ စားပြဲႏွစ္ေနရာတြင္ ေနရာ ခ်ထားေပးသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါလာေသာ လက္ပ္ေတာ့ပ္ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ရန္သာ။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ယာယီဝန္ထမ္းကတ္ ထုတ္ ေပးသည္။ ထိုကတ္ျဖင့္ သတင္းစာတိုက္ အတြင္း တံခါးမရွိဓားမရွိ အခ်ိန္မေရြး ဝင္ထြက္ႏိုင္သည္။ လုံၿခဳံေရး ဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္း ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကား ထားၿပီးျဖစ္သည္။
ႏွင္းမိုးၾကားက မဲဆြယ္ပြဲ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ မဲဆြယ္စည္း႐ုံး လႈံ႔ေဆာ္ပြဲကို ေရာက္ေတာ့ ပရိသတ္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ေနႏွင့္ေပၿပီ။ ထူးျခားခ်က္က မိသားစုလိုက္ လာၾကေသာေၾကာင့္ ကေလးငယ္ ကေလးမ်ားပါ ေတြ႔ရ ျခင္းပင္။ မုန္တိုင္း အရွိန္ေၾကာင့္ မေန႔ည ကတည္းက မိုးက်ေနသည္။ မနက္ခင္း တြင္လည္း မိုးဖြဲဖြဲႏွင့္အတူ ႏွင္းပြင့္ကေလး မ်ားပါ က်ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မဲဆြယ္ပြဲ က်င္းပရာ အထက္တန္း ေက်ာင္းကိုေရာက္ ေတာ့ ႏွင္းမိုးက ဖြဲရာမွ အတန္ငယ္ သဲလာသည္။ ႏွင္းပြင့္ဖတ္မ်ား လည္း အရြယ္အစား ႀကီးလာသည္။ ေတာ္ပါေသးသည္။ မိုးလုံ၊ ႏွင္းလုံ ဘဲေမြး ဂ်ာကင္ပါေပလို႔။ ႏို႔မို႔ အေအးဒဏ္ကို ေက်ာစိမ့္ေအာင္ ခံရမည္။ ႏွင္းမိုးက မစဲ။ ဆက္တိုက္ ဆိုသလုိပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ က်ေနသည္။ ေကာင္းကင္က မိုးေရႏွင့္အတူ က်လာ ေသာ ႏွင္းပြင့္ႏွင္းစက္ တို႔က ဂ်ာကင္အက်ႌ ေပၚႏွင့္ ေျမေပၚအေရာက္ တြင္ေတာ့ မိုးစက္အျဖစ္ ေျပာင္းသြား၏။ ေက်ာင္းခန္းမအတြင္း သို႔ဝင္ရန္ ထိုသို႔ တၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ေနေသာ ႏွင္းမိုးထဲတြင္ မိနစ္ ၂ဝ ခန္႔ တန္းစီ ေစာင့္ရေသးသည္။ အပူဓာတ္ ေပးထားသည္မို႔ အထဲေရာက္ ေတာ့မွ ေႏြးသြားသည္။ လုံၿခဳံေရး စစ္ေဆးမႈျဖတ္အၿပီး ခန္းမအတြင္း ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။
Mitt Romnay မဲဆြယ္စည္း႐ုံးေရး လႈပ္ရွားမႈ အခမ္းအနား က်င္းပရာ ေနရာက အိုဟိုင္းယိုး ျပည္နယ္ Dayton ၿမိဳ႕၏ အထက္တန္း ေက်ာင္း အားကစားခန္းမ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပတ္ပတ္လည္ ပြဲၾကည့္စင္ ထိုင္ခုံမ်ား ႏွင့္ အေတာ္က်ယ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ သုဝဏၰ မိုးလုံ ေလလုံ အားကစား ခန္းမေလာက္နီးနီး ရွိသည္။ ခန္းမထဲတြင္ တစ္နာရီ ေက်ာ္ၾကာခန္႔ ေစာင့္ေနရသည္။ ခန္းမအလယ္တြင္ အတန္ငယ္ႀကီး သည့္ စင္ျမင့္ခုံတစ္ခု ျပင္ထားသည္။ ထိုစတိတ္ခုံ၏ ေနာက္တည့္ တည့္တြင္ အျဖဴအနီစင္းမ်ား ေနာက္ခံ၊ အျပာေရာင္ ေလးေထာင့္ကြက္ အတြင္း အျဖဴေရာင္ ၾကယ္ ငါးဆယ့္တစ္လုံးပါ ႀကီးမားလွသည့္ အေမရိကန္ အလံက ေနရာယူထားသည္။ စင္၏ညာဘက္ ယြန္းယြန္း တြင္ ဒရမ္ဆက္တစ္စုံႏွင့္ တီးဝိုင္းတစ္ခု။ ၾကည့္ရသည္မွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အတြက္ အသင့္ျပင္ထားပုံရသည္။ သို႔ေသာ္ ခန္းမ အတြင္းတြင္မူ ေဆာင္းေဘာက္စ္ျဖင့္ ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္းသံသာ ၾကားေနရသည္။ မဲဆြယ္စည္း႐ုံးေရးကို လာေရာက္ နားေထာင္ၾကမည့္ ပရိသတ္ အခ်ဳိ႕လက္တြင္ ဟာရီကိန္း စႏၵီေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္ေနၾကသူမ်ားကို ကူညီရန္ အစားအေသာက္ အထုပ္မ်ား ပါလာၾကသည္။ ထိုအထုပ္မ်ား ကို မဲဆြယ္ပြဲ စီစဥ္က်င္းပသည့္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ ပါတီတာဝန္ရွိသူမ်ား က လက္ခံထားကာ ပြဲၿပီးသည္ႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ား ရိွရာသို႔ ပို႔ေဆာင္ ေပးမည္ျဖစ္သည္။
ရြန္မ္ေန၏ မဲဆြယ္ဗ်ဴဟာေလာ
၁၁ နာရီေက်ာ္ေလာက္တြင္ ဆူဆူညံညံ အသံမ်ားႏွင့္ လက္ခုပ္ လက္ဝါး ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ တီးသံေၾကာင့္ Matt Romney ေရာက္လာေၾကာင္း သိရသည္။ အျပာႏုေရာင္ ေအာက္ခံတြင္ အျပာရင့္ ေလးေထာင့္ကြက္စိပ္ ရွပ္အက်ႌ လက္ရွည္ကို လက္ဖ်ံအထက္ နားအထိ ေခါက္တင္ထားၿပီး ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အျပာရင့္ေရာင္ျဖင့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဝတ္ဆင္လာေသာ သမၼတေလာင္းကို ေတြ႔ရသည္။ ေစာေစာပိုင္းက ျပင္ဆင္ထားသည့္ အတိုင္းဆိုပါက စင္ေပၚ တက္ၿပီး စကားေျပာမည္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။ ယခုမူ ပရိသတ္ ယူေဆာင္ လွဴဒါန္းေသာ အစားအေသာက္ မ်ားကို လက္ခံေနသည့္ ေနရာရွိ ခုံကေလးေပၚ တက္ကာ စကားေျပာသည္။ ႏိုင္ငံေရး မဲဆြယ္သည့္ အေၾကာင္း တစ္ခုမွမပါဘဲ ယေန႔ တကူးတက လာေရာက္ အားေပးၾကေသာ ပရိသတ္ကို အထူးအသိအမွတ္ျပဳ ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္း၊ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒုကၡေတြ႔ေနၾကသည့္ အေမရိကန္ျပည္ သူမ်ားကို ကူညီၾကရန္၊ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ၾကရန္သာ ငါးမိနစ္မရွိတရွိခန္႔ ေျပာသြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ က တစ္မ်ဳိး၊ တကယ့္ လက္ေတြ႔ ျမင္ရသည္က တစ္မ်ဳိး။ ႏိုင္ငံေရး မဲဆြယ္ပြဲ ကို ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္း တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် မေျပာဘဲ လူမႈေရးကိစၥမ်ား ကိုသာ ေျပာသြားသည္။ အထူးသျဖင့္ နယူးဂ်ာစီ ျပည္နယ္၏ မုန္တိုင္း ဒုကၡမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္း စာနာေၾကာင္း အေလးကဲေျပာသည္။ တိုေတာင္းလွ သည့္ မိန္႔ခြန္းအၿပီး ပရိသတ္က အုန္းအုန္းကြၽက္ကြၽက္ လက္ခုပ္တီး ေထာမနာျပဳၾကသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အပါအဝင္ စုစုေပါင္း တက္ေရာက္သူ ပရိသတ္ ၂၅ဝဝ အတိအက် ရွိသည္။ တက္ေရာက္သူမ်ားကို အတိအက် မွတ္တမ္းျပဳ ထားေသာေၾကာင့္ အတိအက် ေျပာႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အေမရိကတြင္ ဤသို႔ေသာ မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးပြဲမ်ားသာ မက စနစ္တက် က်င္းပေသာ အခမ္းအနားတိုင္း စာရင္း အတိအက် မွတ္တမ္းျပဳသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြကဲ႔သို႔ မလိုလွ်င္ ေလွ်ာ့ျပ၊ လိုလွ်င္ ပိုျပသည္မ်ဳိး လုပ္၍မရ။ ထိုသို႔ ပိုျပ၊ လိုျပျခင္းကို လူထု ပရိသတ္ သိသည့္ေန႔တြင္ ေျမာင္းထဲေရာက္ဖို႔ ေသခ်ာသည္။ ထို႔ေနာက္ လွဴဒါန္းထားသည့္ အစားအေသာက္ ပစၥည္းမ်ားကို သူကိုယ္တိုင္ ဝင္ထုပ္ပိုးသည္။ အေမရိကန္ သမၼတေလာင္း တစ္ေယာက္အဖို႔ သူ႔ကို ေထာက္ခံမည့္ ပရိသတ္ႏွင့္ ေတြ႔ရာတြင္ ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီး မရွိဘဲ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးသည့္ အသြင္၊ လူထုပရိသတ္ႏွင့္ ပို၍ နီးကပ္ေၾကာင္း ျပသည့္အသြင္ ေဆာင္သည္။ သမၼတေလာင္း အျဖစ္ သူ႔ကို မဲေပးၾက ရန္ အပါအဝင္ အာဏာႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္း လုံးဝမေျပာ။ ဒါသည္ပင္ လွ်င္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္မည္။ ေခါင္းေဆာင္တို႔ မည္သည္ လူထုႏွင့္ လက္ တစ္ကမ္းအကြာတြင္ ရွိေနေၾကာင္း ျပသရာေရာက္သည္။ ျပည္သူမ်ား ေဘးဒုကၡႀကဳံေနရခ်ိန္တြင္ အလုိက္ကမ္းဆိုး မသိစြာ အတၱကိုအေရာင္ တင္သည့္ကိစၥ ဘာမွ်မလုပ္။ ျပင္ထားသည့္စင္ေပၚသို႔ ေယာင္၍ပင္တက္ မသြား။ သူ႔ကိုေရြးခ်ယ္ မဲေပးမည့္ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္စြာ၊ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးစြာ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနၿပီး လူမႈေရးအရ အခုိင္အမာ စည္း႐ုံးလိုက္ျခင္း လည္းျဖစ္သည္။ အေဟာဝတ ေကာင္းေလစြ။

http://yoyarlay.com/international-news/usa/31935-2012-11-05-04-24-07