...
ကြ်န္မ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔က မဂၤလာလက္ဖဲြ႔အျဖစ္ ေငြစုစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေမေမက လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ ကြ်န္မအတြက္ အေမြမ်ားလားေပါ့။ စာအုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ စုထားတဲ့ေငြက က်ပ္ ၁ဝဝဝပဲရွိတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ မ်က္လံုးနဲ႔ ေမေမကို ကြ်န္မၾကည့္မိေတာ့ ေမေမက ျပံဳးရင္း “သမီး... ဒါ သမီးအတြက္ ေမေမအထူးလုပ္ထားတဲ့ “မဂၤလာစု”စာအုပ္ေလးပါ။ ေနာင္ေနာက္ အမွတ္တရျဖစ္ေစတဲ့ေန႔မ်ဳိးမွ
ေမေမေျပာတဲ့စကားကို ကြ်န္မ အမွတ္တမဲ့ပဲ ထားလိုက္မိတယ္။ ကြ်န္မ အမ်ဳိးသားက အဲဒီစကားကို ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ မွတ္သားေနခဲ့ပါတယ္။
မဂၤလာေဆာင္ျပီးေနာက္ အမ်ဳိးသားက စာအုပ္ထဲ က်ပ္ ၅ဝဝ ႏွစ္ၾကိမ္ စုလိုက္တယ္။ တစ္ၾကိမ္က သူရာထူးတိုးတဲ့အတြက္ျဖစ္ျပီ
သိပ္မၾကာဘူး... ကြ်န္မ ကိုယ္ဝန္ရွိလာတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္မ ေငြ၂ဝဝဝက်ပ္ စုလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ေမြးဖြားလာတဲ့ ရင္ေသြးငယ္ေလး သယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မ
ကြာရွင္းဖို႔အတြက္ ကြ်န္မတို႔ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့ ေမေမက “အဲဒီစာအုပ္ထဲက ေငြကို သမီးတို႔ အရင္ျဖဳန္းျပီးမွ ကြာရွင္းၾကပါ။ စာအုပ္ထဲက ေငြကသိပ္မမ်ားေပမယ့္ အဲဒီေငြက သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ပိုင္တဲ့ေငြျဖစ္တယ္” လို႔ေျပာတယ္။
စာအုပ္ထဲက ေငြ ၁ဝဝဝကို ကြ်န္မထုတ္ယူလိုက္တယ္။ လိုခ်င္တာ ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ့ အဝတ္အစားထုပ္ေတြကိုကိုင္ဆဲြ
ေခါင္းထဲမွာလည္း ဒီေငြ ၁ဝဝဝ ဟာ ငါတို႔ရဲ႕ မဂၤလာေတြ၊ အမွတ္တရေန႔ေတြ၊ အေပ်ာ္ေတြစုထားတဲ့ ေငြျဖစ္တယ္လို႔ ခ်က္ခ်င္းေတြး လိုက္မိတယ္။
ကြ်န္မ အမ်ဳိးသားက အရွက္ၾကီးသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါက လမ္းမေပၚမွာ “ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္” လို႔ ေအာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္မ ေငြတစ္ရာ စုခဲ့တယ္။
ကြ်န္မရဲ႕ ေမြးေန႔ကို သူမွတ္မိတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ဖိနပ္အတိုင္း၊ ကြ်န္မရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္နံပါတ္နဲ႔ ကြ်န္မ ေၾကာက္တတ္တဲ့ အရာအားလံုးကို သူမွတ္မိေနတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေမြးေန႔တုန္းက ကြ်န္မ ၃ဝဝက်ပ္ စုခဲ့တယ္။
မိန္းမေတြနဲ႔ သူကင္းရွင္းတယ္။ ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္တဲ့ သူ႔လက္ေအာက္က ဝန္ထမ္းမေလးေတြနဲ႔ သူကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနခဲ့တယ္။ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္မ ၅ဝဝက်ပ္ စုခဲ့တယ္။
ဒီေငြ ၁ဝဝဝထဲမွာ အေပ်ာ္ေတြ ဒီေလာက္စုမိေနပါလား? ဒီလိုဆိုရင္ စာအုပ္ထဲစုထားတဲ့ ေငြ ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ထဲမွာ .... ကြ်န္မမ်က္လံုးထဲ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံလာခဲ့တယ္။
ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စာအုပ္ကို သူ႔လက္ထဲ ထိုးအပ္လိုက္ျပီး “ ဒီထဲကေငြေတြ အျမန္သံုးလိုက္၊ သံုးကုန္မွ ကြာရွင္းမယ္” လို႔ ကၽြန္မေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ရက္ညမွာ ကြ်န္မလက္ထဲ ေငြစုစာအုပ္ကို သူျပန္အပ္ပါတယ္။ ကြ်န္မ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေငြေတြေလွ်ာ့မသြားတဲ့အျပင္ ၁ဝဝဝက်ပ္ ထပ္တိုးလာခဲ့တယ္။
“ဒီထဲက ေငြတစ္က်ပ္တစ္ပဲဟာ ငါတို႔အတူ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့လမ္းကို မွတ္သားထားတယ္။ ငါနင့္ကို အဲေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ခဲ့မွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္သတိထားမိ
ေမေမေျပာတဲ့စကားေတြ မွန္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ ဖြင့္ခဲ့တဲ့ အေကာင့္နံပါတ္ျဖစ္တယ္။ လက္ထပ္ျပီးေနာက္ လင္မယားၾကားမွာရွိတဲ့ အမွတ္တရ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ၊ ရိုမန္တစ္ျဖစ္ရပ္... ဒါေတြအားလံုးကို ဒီအေကာင့္ထဲ စုထည့္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလို ေန႔ေန႔၊ လလ အေပ်ာ္ေတြစုတဲ့ အစုစာအုပ္ေလးသာရွိခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲတဲ့လက္ထပ္ျခင္းမ်ဳိး၊
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Sunday, October 05, 2008)
ေမေမေျပာတဲ့စကားကို ကြ်န္မ အမွတ္တမဲ့ပဲ ထားလိုက္မိတယ္။ ကြ်န္မ အမ်ဳိးသားက အဲဒီစကားကို ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ မွတ္သားေနခဲ့ပါတယ္။
မဂၤလာေဆာင္ျပီးေနာက္ အမ်ဳိးသားက စာအုပ္ထဲ က်ပ္ ၅ဝဝ ႏွစ္ၾကိမ္ စုလိုက္တယ္။ တစ္ၾကိမ္က သူရာထူးတိုးတဲ့အတြက္ျဖစ္ျပီ
သိပ္မၾကာဘူး... ကြ်န္မ ကိုယ္ဝန္ရွိလာတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္မ ေငြ၂ဝဝဝက်ပ္ စုလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ေမြးဖြားလာတဲ့ ရင္ေသြးငယ္ေလး သယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မ
ကြာရွင္းဖို႔အတြက္ ကြ်န္မတို႔ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့ ေမေမက “အဲဒီစာအုပ္ထဲက ေငြကို သမီးတို႔ အရင္ျဖဳန္းျပီးမွ ကြာရွင္းၾကပါ။ စာအုပ္ထဲက ေငြကသိပ္မမ်ားေပမယ့္ အဲဒီေငြက သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ပိုင္တဲ့ေငြျဖစ္တယ္” လို႔ေျပာတယ္။
စာအုပ္ထဲက ေငြ ၁ဝဝဝကို ကြ်န္မထုတ္ယူလိုက္တယ္။ လိုခ်င္တာ ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ့ အဝတ္အစားထုပ္ေတြကိုကိုင္ဆဲြ
ေခါင္းထဲမွာလည္း ဒီေငြ ၁ဝဝဝ ဟာ ငါတို႔ရဲ႕ မဂၤလာေတြ၊ အမွတ္တရေန႔ေတြ၊ အေပ်ာ္ေတြစုထားတဲ့ ေငြျဖစ္တယ္လို႔ ခ်က္ခ်င္းေတြး လိုက္မိတယ္။
ကြ်န္မ အမ်ဳိးသားက အရွက္ၾကီးသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါက လမ္းမေပၚမွာ “ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္” လို႔ ေအာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္မ ေငြတစ္ရာ စုခဲ့တယ္။
ကြ်န္မရဲ႕ ေမြးေန႔ကို သူမွတ္မိတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ဖိနပ္အတိုင္း၊ ကြ်န္မရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္နံပါတ္နဲ႔ ကြ်န္မ ေၾကာက္တတ္တဲ့ အရာအားလံုးကို သူမွတ္မိေနတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေမြးေန႔တုန္းက ကြ်န္မ ၃ဝဝက်ပ္ စုခဲ့တယ္။
မိန္းမေတြနဲ႔ သူကင္းရွင္းတယ္။ ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္တဲ့ သူ႔လက္ေအာက္က ဝန္ထမ္းမေလးေတြနဲ႔ သူကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနခဲ့တယ္။ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္မ ၅ဝဝက်ပ္ စုခဲ့တယ္။
ဒီေငြ ၁ဝဝဝထဲမွာ အေပ်ာ္ေတြ ဒီေလာက္စုမိေနပါလား? ဒီလိုဆိုရင္ စာအုပ္ထဲစုထားတဲ့ ေငြ ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ထဲမွာ .... ကြ်န္မမ်က္လံုးထဲ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံလာခဲ့တယ္။
ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စာအုပ္ကို သူ႔လက္ထဲ ထိုးအပ္လိုက္ျပီး “ ဒီထဲကေငြေတြ အျမန္သံုးလိုက္၊ သံုးကုန္မွ ကြာရွင္းမယ္” လို႔ ကၽြန္မေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ရက္ညမွာ ကြ်န္မလက္ထဲ ေငြစုစာအုပ္ကို သူျပန္အပ္ပါတယ္။ ကြ်န္မ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေငြေတြေလွ်ာ့မသြားတဲ့အျပင္ ၁ဝဝဝက်ပ္ ထပ္တိုးလာခဲ့တယ္။
“ဒီထဲက ေငြတစ္က်ပ္တစ္ပဲဟာ ငါတို႔အတူ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့လမ္းကို မွတ္သားထားတယ္။ ငါနင့္ကို အဲေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ခဲ့မွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္သတိထားမိ
ေမေမေျပာတဲ့စကားေတြ မွန္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ ဖြင့္ခဲ့တဲ့ အေကာင့္နံပါတ္ျဖစ္တယ္။ လက္ထပ္ျပီးေနာက္ လင္မယားၾကားမွာရွိတဲ့ အမွတ္တရ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ၊ ရိုမန္တစ္ျဖစ္ရပ္... ဒါေတြအားလံုးကို ဒီအေကာင့္ထဲ စုထည့္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလို ေန႔ေန႔၊ လလ အေပ်ာ္ေတြစုတဲ့ အစုစာအုပ္ေလးသာရွိခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲတဲ့လက္ထပ္ျခင္းမ်ဳိး၊
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Sunday, October 05, 2008)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။