မႏၲေလးၿပီး ထပ္ေသမည့္ ၿမိဳ႕

Thet Aung Swe added 2 new photos — with Martin Swe and 4 others.

မႏၲေလးၿပီး ထပ္ေသမည့္ ၿမိဳ႕
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ လမ္းမႀကီးမ်ားႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေစ်းႀကီးကို သူတို႔ အပိုင္စီးထားၾကသည္။ သူတို႔ဆိုသည္ကား အျခားမဟုတ္။ ျမန္မာစကား မတတ္သည့္ ျပည္ႀကီးေပါက္ေဖာ္မ်ား။

ထိုအထဲတြင္ Xiao Yan တစ္ေယာက္လည္း အပါအဝင္။ တ႐ုတ္ျပည္၊ ေရႊလီသား Xiao Yan သည္ အခုေတာ့ ရန္ကုန္သား ေက်ာ္ေက်ာ္လြင္ ျဖစ္ေနၿပီ။
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ရွိ နာမည္ေက်ာ္ ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္ႀကီးတစ္ခုမွ ဆံပင္ညႇပ္ ဆရာေလး Xiao Yan ေခၚ ေက်ာ္ေက်ာ္လြင္သည္ အေရာင္ႏြမ္းေနၿပီ ျဖစ္သည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရး ကတ္ျပားႏွင့္ သစ္လြင္ ေတာက္ပေနေသာ ပန္းေရာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရး ကတ္ျပားေလးကို ထုတ္ျပလ်က္ တ႐ုတ္ ဘာသာစကားျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္က-

“မွတ္ပုံတင္က ႏွစ္ခုရွိတယ္။ ဒါက ျပည္မတုန္းက မွတ္ပုံတင္။ ဒါက ျမန္မာ မွတ္ပုံတင္ေလ။ အစိုးရက အသိအမွတ္ ျပဳထားတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားပဲေပါ့”
၎ကိုယ္တိုင္ ရန္ကုန္သား ေက်ာ္ေက်ာ္လြင္ဟု မိတ္ဆက္လာသည့္တိုင္ Xiao Yan သည္ ျမန္မာစကားကိုပင္ ေရေရလည္လည္ မေျပာတတ္ေသး။ ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရး ကတ္ျပား မွတ္ပုံတင္သည္ပင္လွ်င္ အတု၊ အစစ္ပင္ ခြဲျခားႏိုင္စြမ္း မရွိေသး။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရး ကတ္ျပားႏွစ္ခု ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ မရွိသည္ကိုလည္း သူမသိ။ သူအလုပ္လုပ္ေနသည့္ ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္တြင္လည္း Xiao Yan ကဲ့သို႔ပင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ လာေရာက္ လုပ္ကိုင္သည့္ ဆံပင္ညႇပ္ဆရာႏွင့္ ေခါင္းေလွ်ာ္၊ ေပါင္းတင္သည့္ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး ဝန္ထမ္း ၁၀ ဦး ရွိေနေသးသည္။
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္တြင္ တ႐ုတ္အမည္ျဖင့္ ဆိုင္ခြဲမ်ားစြာ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ယင္းကဲ့သို႔ အလွျပင္ဆိုင္မ်ားတြင္ တ႐ုတ္စကားကို ေျပာဆိုၾကၿပီး ျမန္မာစကား လည္လည္ပတ္ပတ္ မတတ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဟုဆိုေသာ Xiao Yan လို ဝန္ထမ္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။
အလွျပင္ဆိုင္မ်ား ကဲ့သို႔ပင္ တ႐ုတ္တိုင္းရင္း႐ိုးရာ ေဆးခန္းမ်ား၊ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ လက္ကိုင္ဖုန္းစင္တာ မ်ားတြင္လည္း ဗမာစကား လုံးဝမတတ္သည့္ တ႐ုတ္ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေတြ႕ရတတ္သည္။
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ရွိ နာမည္ေက်ာ္ အမ်ဳိးသား အထူးကု တ႐ုတ္တိုင္းရင္း ေဆးခန္းတစ္ခုမွ ဝန္ထမ္းျဖစ္သူ မေမရီခြၽမ္ကေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ ယူနန္ျပည္နယ္ ေက်း႐ြာေလးတစ္႐ြာမွ ျဖစ္သည္။ ေမရီခြၽမ္တြင္ေတာ့ Xiao Yan ကဲ့သို႔ မွတ္ပုံတင္ကတ္ျပား ပန္းေရာင္မရွိ။
၎အလုပ္လုပ္ရာ သူေဌး၏ စီမံေပးမႈျဖင့္ လမ္းမေတာ္ၿမဳိ႕နယ္ အတြင္းရွိ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းတြင္ ေနထိုင္ၿပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း မည္သည့္ ျပႆနာမွ် မရွိခဲ့ေၾကာင္း ေမရီခြၽမ္က ဆိုသည္။
လူနာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရာတြင္ “မေကြးသူ” ဟု သူ႔ကိုယ္သူ ေျပာေလ့ရွိသည့္ အသားျဖဴျဖဴ ေမရီခြၽမ္သည္ ျမန္မာစကားကို မပီကလာ ပီကလာျဖင့္ လည္လည္ပတ္ပတ္ ေျပာႏိုင္သည့္ အဆင့္သို႔ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အညာေလေတာ့ ေပါက္မေန။
တ႐ုတ္လူမ်ဳိး ဝန္ထမ္းမ်ားသာ ခန္႔ထားေသာ အလွျပင္ဆိုင္မ်ားအျပင္ ေနာက္ထပ္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္း ေနရာယူလာသည္က ေမရီခြၽမ္ကဲ့သို႔ တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ား လုပ္ကိုင္ေနသည့္ တ႐ုတ္ တိုင္းရင္းေဆးခန္းမ်ား ျဖစ္သည္။
ေဆးခန္း အမ်ားစုသည္ အမ်ဳိးသားမ်ားတြင္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါမ်ား၊ ကာမႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေရာဂါမ်ားကို အထူးဝန္ေဆာင္မႈ ေပးသည္ဟု ေဝေဝဆာဆာ ေၾကညာေလ့ ရွိၾကသည္။
ေဆးခန္းဝန္ထမ္း အမ်ားစုမွာလည္း ငယ္႐ြယ္သည့္ တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသမီးေလး မ်ားသာျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစကား ကြၽမ္းက်င္မႈ အားနည္းၾကသည္ဟု အဆိုပါ ေဆးခန္းမ်ားတြင္ သြားေရာက္ ကုသဖူးသူ ပန္းဘဲတန္း ၿမဳိ႕နယ္မွ ကိုလင္းမင္းက ဆိုသည္။
“ေစ်းကလည္း အရမ္းႀကီးတယ္ဗ်။ သူတို႔ေပးတဲ့ ေဆးလုံးေတြက ပလတ္စတစ္ အိတ္ထဲမွာ ဒီအတိုင္း ထည့္ထားတာ။ ဘာေဆးညြန္း၊ ဘာစစ္ေဆးေရး ေထာက္ခံခ်က္မွ မပါဘူး။ ပထမေတာ့ ေဆးေသာက္ ၾကည့္ေသးတယ္။ ေရာဂါလည္း သိပ္မထူးျခားတာနဲ႔ ရပ္ပစ္လိုက္ရတယ္” ဟု ကိုလင္းမင္းက ျဖည့္စြက္ေျပာသည္။
၂၀၁၄ ႏွစ္စပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ အတြင္းရွိ တရားမဝင္ တ႐ုတ္ေဆးခန္းမ်ားကို ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕က စိစစ္အေရးယူခဲ့သည္။
ထိုသို႔ အေရးယူရာတြင္ ေဆးခန္းအမ်ားစုမွာ ေဆးကုသခြင့္လိုင္စင္ မရွိျခင္း၊ ေဆးကုသသူ ပညာရွင္က ေဖာ္ျပထားသူ မဟုတ္ဘဲ အစားထိုးထားျခင္း စသည္တို႔ကို ေတြ႕ရွိရၿပီး ေဆးခန္းကို သီတင္းပတ္ တစ္ပတ္ပိတ္ျခင္း၊ တစ္လပိတ္ျခင္းတို႔ကို ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ရန္ကုန္တိုင္း က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန တာဝန္ရွိသူ ေဒါက္တာေအးကိုကိုက ေျပာၾကားသည္။
အေရးယူမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ ဆိုေသာ္လည္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ အတြင္းရွိ တ႐ုတ္ေဆးခန္း အမ်ားစုကေတာ့ ပန္းပန္လ်က္ပင္။ ေမရီခြၽမ္းကဲ့သို႔ ေခ်ာေမာလွပေသာ တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေလး မ်ားကလည္း ယင္းေဆးခန္းမ်ားတြင္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးလ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
Xiao Yan ႏွင့္ ေမရီခြၽမ္တို႔ ကဲ့သို႔ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ၎တို႔ ေမြးရပ္ေျမကို စြန္႔ခြာကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဝင္ေရာက္ လာၾကသနည္း။
“အေဖေရာ အေမေရာဆုံးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမလည္း မရွိဘူး။ ျပည္မမွာက ကြၽန္ေတာ္ တတ္ထားတဲ့ပညာနဲ႔ အလုပ္ေလွ်ာက္ရတာ လုံးဝမလြယ္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္တာၾကာၿပီ အဆင္ေျပေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရႊလီသား ဒီဆိုင္ပိုင္ရွင္ အစ္ကိုက လွမ္းေခၚတာ” ဟု Xiao Yan က ဆိုသည္။
လူဦးေရ ေပါက္ကြဲမႈႏွင့္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ လူတန္းစား ကြာဟမႈဒဏ္ကို ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ လူငယ္မ်ားအဖို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းစအတြက္ အခြင့္အလမ္း တစ္ခုအျဖစ္ ထင္ျမင္ယူဆ ထားၾကျခင္းက အေၾကာင္းအရင္း တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဂြမ္ေဒါင္းျပည္နယ္ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနက ထုတ္ျပန္သည့္ စာရင္း၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ China’s Overseas Chinese အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာႏွင့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္ရွိ တ႐ုတ္သံ႐ုံးတို႔က ထုတ္ျပန္သည့္ စာရင္းမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး ၂ ဒသမ ၅ သန္း ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။
ေဒးဗစ္စတိန္းဘတ္ကမူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေရာက္ရွိေနသည့္ တ႐ုတ္ဦးေရသည္ သုံးသန္းခန္႔ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။ ၎က တ႐ုတ္-ျမန္မာ ကျပားမ်ားပါ ထည့္သြင္း တြက္ခ်က္မည္ ဆိုပါက ျပည္တြင္းေရာက္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ၏ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ရွိမည္ဟု ဆိုထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ၏ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိေသာ တ႐ုတ္မ်ားကို မည္သူတို႔ ဖိတ္ေခၚ ခဲ့ၾကသနည္း။ ေမးခြန္းကရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အေျဖက မရွိ။ စီးပြားေရးကို ဦးတည္ေသာ တ႐ုတ္တို႔သည္ကား တ႐ုတ္ႀကီးပြားေရးသာ အဓိက။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း စီးပြားေရး လာေရာက္ လုပ္ကိုင္သည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ လုပ္ငန္းခြင္မ်ား၌ ေဒသခံ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအစား ၎တို႔၏ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသား မ်ားကိုသာ အသုံးျပဳေလ့ ရွိၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ရခိုင္ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္း အစရွိေသာ တ႐ုတ္စီမံကိန္း မ်ားတြင္လည္း အလုပ္ၾကမ္းသမားမွအစ အင္ဂ်င္နီယာအဆုံး ျပည္တြင္း အလုပ္သမားမ်ားကို အသုံးမျပဳဘဲ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ အလုပ္သမား မ်ားကိုသာ အသုံးျပဳသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။
အာဖရိကတြင္ တ႐ုတ္တို႔ သုံးသည့္ နည္းရွိသည္။ အာဖရိက ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တ႐ုတ္တို႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနေသာ စီမံကိန္းမ်ား၊ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ အက်ဥ္းသားမ်ားကို ေခၚယူၿပီး ေလွ်ာ့ရက္၊ လြတ္လပ္မႈ၊ အေနအစားတို႔ျဖင့္ မက္လုံးေပး အလုပ္ခိုင္းေၾကာင္း ေနာ္ေဝႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သည့္ ဘေလာ့ဂါ တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုညဳိက လကၤာဘေလာ့တြင္ သုံးသပ္ထားသည္။
“ဒီနည္းနဲ႔ အာဖရိက ျပည္သူေတြ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ လစာနဲ႔ အလုပ္ေတြမွာ တ႐ုတ္က ကိုယ့္အိတ္ထဲ ကိုယ္ျပန္ထည့္ သြားတာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း တ႐ုတ္က အာဖရိကလမ္းစဥ္ သုံးေနပါတယ္” ဟု ကိုညဳိက ေရးထားသည္။
Xiao Yan ကို ေခၚယူေသာ ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္မွာလည္း ယခင္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးပင္ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသူ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသမီး တစ္ဦးကို လက္ထပ္ၿပီးေနာက္ ယာယီ ႏိုင္ငံသားကတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူ ျဖစ္သည္ဟု Xiao Yan က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စီးပြားေရး လာေရာက္ လုပ္ကိုင္သည့္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ျပား က္ိုင္ေဆာင္ထားသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို လက္ထပ္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံသား ခံယူခြင့္ရရွိရန္ ႀကဳိးပမ္းေလ့ ရွိေၾကာင္းလည္း တ႐ုတ္ - ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ဒုလဝကမွဴး ဦးမင္းေဇာ္က ဆိုသည္။
Xiao Yan ထံမွ ပန္းေရာင္ မွတ္ပုံတင္သည္လည္း အဆိုပါ ဆိုင္ရွင္က စီမံေပးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ၎ထံမွ သိရသည္။ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ဝင္ေရာက္သည့္ နည္းလမ္း မ်ားကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနသည္။
ပထမနည္းလမ္းမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ခြင့္ဗီဇာကိုင္ကာ တရားဝင္ ပတ္စ္ပို႔ျဖင့္ လာေရာက္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး တရားဝင္ ေနထိုင္ျခင္း။ ဒုတိယနည္းလမ္းမွာ နယ္စပ္မွတစ္ဆင့္ ခိုးဝင္၍ မွတ္ပုံတင္အတုမ်ား ကိုင္ေဆာင္ကာ ေနထိုင္ျခင္း။
တတိယနည္းလမ္းမွာ ေရႊလီ-မူဆယ္ နယ္စပ္ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားမွ ေန႔ဗီဇာျဖင့္ ဝင္ေရာက္ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္းသုိ႔ ျပန္မသြားေတာ့ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။
ေရႊလီသား Xiao Yan က တတိယနည္းကို သုံးခဲ့သည္။ တ႐ုတ္နယ္စပ္မွ ေန႔ဗီဇာျဖင့္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အလုပ္ရွင္သူေဌး၏ အဆက္အသြယ္ျဖစ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕တစ္ခု၏ ေထာက္ခံစာ ကိုင္ေဆာင္ကာ ျပည္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕အခ်ဳိ႕ အေနႏွင့္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာမ်ား ျပဳလုပ္ေပးကာ ျပည္တြင္းသို႔ ေခၚသြင္းေပးေလ့ ရွိေၾကာင္း တ႐ုတ္ - ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ ဒုလဝကမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ဦးမင္းေဇာ္က ဆိုသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေသာကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ တ႐ုတ္ႏွင့္ နီးကပ္သည္ဟု စြပ္စြဲေျပာဆို ခံရေလ့ရွိေသာ ‘ဝ’ ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီက ျငင္းခ်က္ထုတ္သည္။
မိမိတို႔အေနႏွင့္ မည္သည့္ ႏိုင္ငံျခားသားကိုမွ ေထာက္ခံစာ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းမ်ဳိး မရွိဘဲ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ျပား မရွိသည့္ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား အစစ္အမွန္ကိုသာ ျပည္တြင္း ခရီးစဥ္မ်ားတြင္ လြယ္ကူေစရန္အတြက္ ေထာက္ခံစာ ေပးေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ ျဖစ္သည့္အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အရာရွိမ်ား၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အတြင္းကသာ လုပ္ကိုင္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးဆမ္ခြန္က ေျပာဆိုသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ၿမဳိ႕ေတာ္ မႏၲေလးသည္ကား ပုံသဏၭာန္ မ်ဳိးစုံျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာသည့္ စိနတိုင္းသား လက္တြင္းသို႔ သက္ဆင္းခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သည္။
ယခုေတာ့ စိနတိုင္းသားတို႔၏ ေနာက္ထပ္ ပစ္မွတ္သည္ကား ရန္ကုန္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္သို႔ တရားမဝင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ား ဝင္ေရာက္ ေနထိုင္ျခင္းႏွင့္အတူ ႀကီးထြားလာသည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရး ကတ္ျပား အတုေစ်းကြက္ ျဖစ္သည္။
ပန္းဆိုးတန္း အနီးတစ္ဝိုက္ရွိ ပြဲစားမ်ားႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီဆိုင္မ်ားသည္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးတို႔၏ ျပည္ဝင္ခြင့္ ဂိတ္ေပါက္။ မွတ္ပုံတင္ အတုတစ္ခုလွ်င္ အရည္အေသြးေပၚ မူတည္ကာ က်ပ္ငါးေသာင္းမွ သုံးသိန္းအထိ ေစ်းေပါက္ၿပီး အျဖဴအမည္း မွတ္ပုံတင္ ဓာတ္ပုံတစ္ပုံသာ လိုေၾကာင္း အဆိုပါ ေစ်းကြက္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ လုပ္ကိုင္ဖူးသူ ကိုေအာင္ေအာင္က ဆိုသည္။
မွတ္ပုံတင္အတု ဆိုရာတြင္ တကယ့္မွတ္ပုံတင္ အစစ္ကို စကင္ဖတ္၍ ထုတ္ေသာ မွတ္ပုံတင္ႏွင့္ မွတ္ပုံတင္ အစစ္ကို ဓာတ္ပုံကပ္ခြာ ျပဳလုပ္ၿပီး အနည္းငယ္ ျပဳျပင္ေပးျခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး ရွိေၾကာင္း အဆိုပါ ေစ်းကြက္အတြင္း စုံစမ္းသိရွိရသည္။
“ႏိုင္ငံသား မဟုတ္တဲ့သူကို ႏိုင္ငံသားကတ္ မေပးဖို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ ေပးရင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူတယ္။ နမူနာ တစ္ခုအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ျမန္မာစကား မတတ္ဘဲ တ႐ုတ္စစ္စစ္ႀကီးက ႏိုင္ငံသားကတ္ ကိုင္ေဆာင္ ထားတယ္ဆိုတာ မေတြ႕မိေသးဘူး။ ရွိတယ္ဆိုရင္ ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူရမယ္။ ေပးလို႔လည္း မရဘူး” ဟု ဆိုလာသူက မႏၲေလးတိုင္း ေဒသႀကီး လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသား မွတ္ပုံတင္ေရး ဦးစီးဌာန တိုင္းဦးစီးမွဴး ဦးေသာင္းေဇာ္ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မႏၲေလးႏွင့္ ရန္ကုန္ ၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီးရွိ ျမန္မာစကား မတတ္သည့္ ေပါက္ေဖာ္မ်ားက အဘယ္တံခါးက ဝင္လာၾကသနည္း။ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး စည္းကမ္း ဥပေဒမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေမြးဖြားသည့္ ေသြးေႏွာ တ႐ုတ္မ်ားကိုသာ ႏိုင္ငံသားကတ္ကို ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာေသြး ငါးမူး တ႐ုတ္ေသြး ငါးမူးပါသည့္ ေသြးေႏွာ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ၿမဳိ႕နယ္မွ လ.ဝ.က အထိ အဆင့္သုံးဆင့္ခန္႔ ျဖတ္သန္း စစ္ေဆးၿပီးမွ ခြင့္ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔ မဟုတ္ပါက မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသား မွတ္ပုံတင္ေရး ဦးစီးဌာန တိုင္းဦးစီးမွဴး ဦးေသာင္းေဇာ္ကေတာ့ ‘အားလုံးတြင္ တာဝန္ရွိသည္’ ဟူ၍သာ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေရာက္ ေပါက္ေဖာ္မ်ား အေရးက မည္သူ႔တြင္ တာဝန္ရွိသနည္း။ မ်က္ေမွးတို႔ ျပည္ဝင္ခြင့္ ရေရးတြင္ ေသသူလည္း မေနသာ။
ကြယ္လြန္ၿပီးသူမ်ား၊ ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာသြားသူမ်ား၏ မွတ္ပုံတင္ အေဟာင္းမ်ားကို ေရာင္းျခင္း၊ ဝယ္ျခင္း ေစ်းကြက္ကလည္း အဆိုပါ မွတ္ပုံတင္တု ေစ်းကြက္အတြင္း ပါဝင္လည္ပတ္လ်က္ ရွိသည္။
လမ္းမေတာ္ ၿမဳိ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူ ကိုေအာင္ေအာင္သည္ တ႐ုတ္စကားျပန္ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသား အမ်ားအျပား မွတ္ပုံတင္ ျပဳလုပ္ရာတြင္ အဆိုပါ ေစ်းကြက္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ ေပးခဲ့ဖူးသည္ဟု ဆိုသည္။
“အမ်ားစုကေတာ့ ဒီမွာေနလို႔၊ ထိုင္လို႔ရ႐ုံ အတြက္ပဲ မွတ္ပုံတင္ အတုလုပ္ၾကတာ။ အတုနဲ႔အစစ္က ေတာ္႐ုံလူခြဲျခားလို႔ မရဘူး။ ေရစာေတြ ဘာေတြေတာင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လဝက ဝန္ထမ္းေတြ ကိုယ္တိုင္စစ္ရင္ေတာ့ သိသာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပတ္စ္ပို႔တို႔ဘာတို႔ လုပ္လို႔မရဘူး။ ခရီးသြားလို႔ ရတယ္။ ဧည့္စာရင္း တိုင္လို႔ရတယ္” ဟု ၎ကဆိုသည္။
တကယ္ေတာ့ Xiao Yan ကိုင္ေဆာင္သည့္ ပန္းေရာင္ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရး ကတ္ျပားသည္လည္း အဆိုပါ ပန္းဆိုးတန္း ေစ်းကြက္ထြက္ ကတ္ျပားပင္။
အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ နည္းလမ္းကို လူေျဗာင္သြင္းျခင္းကို တားဆီးရန္ နည္းလမ္းအခ်ဳိ႕ တင္ျပဖူးေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ဒုတိယရဲမွဴးႀကီး သက္ေနာင္က ဆိုသည္။ “ကံေကာင္းရင္ ျဖစ္လာမွာေပါ့” ဟု ဒုရဲမွဴးႀကီး သက္ေနာင္က ဆိုသည္။
ထုိသုိ႔ ခုိးဝင္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၄၇ ျမန္မာႏိုင္ငံလူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး လတ္တေလာ ျပ႒ာန္းခ်က္ အက္ဥပေဒႏွင့္အညီ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူၿပီး က်ဴးလြန္ေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ အေရးယူခဲ့ေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးေမာင္ေမာင္သန္းက ဆိုသည္။
“ခိုးဝင္တာေတြ၊ တရားမဝင္ ေနထိုင္တာေတြက ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕ အစရွိတဲ့ မိတ္ဖက္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ေဖာ္ထုတ္ေနပါတယ္” ဟု လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးေမာင္ေမာင္သန္းက ဆိုသည္။
၁၉၄၇ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး လတ္တေလာ ျပ႒ာန္းခ်က္ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃(၁) အရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ဗီဇာ စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္သူ၊ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ ေနထိုင္သူ မည္သူ႔ကိုမဆို ေထာင္ဒဏ္ ေျခာက္လမွ ငါးႏွစ္အထိႏွင့္ ေငြဒဏ္ ၁၅၀၀ ခ်မွတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
Xiao Yan ကဲ့သို႔ မွတ္ပုံတင္အတု ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ား၊ မည္သည့္ အေထာက္အထားမွ် ကိုင္ေဆာင္ထားျခင္း မရွိဘဲ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္း၌ ေပၚေပၚထင္ထင္ ေနထိုင္ၾကသည့္ ေမရီခြၽမ္ကဲ့သို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ား အေရအတြက္ကား မည္မွ်ရွိမည္ကို မခန္႔မွန္းႏိုင္။ တိက်ေသာ စစ္ေဆး အတည္ျပဳမႈမ်ားလည္း မရွိ။
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္၌ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ား ပိုင္ဆိုင္သည့္ အျခားေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မ်ား၊ လက္ကိုင္ဖုန္းဆိုင္ မ်ားသည္လည္း အမ်ားအျပားပင္။
ေနာက္ထပ္၍လည္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း နယ္ေျမသစ္အျဖစ္ ေျခခ် ဝင္ေရာက္လာမည့္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသားသည္လည္း မည္မွ် ရွိေနေသးသည္ မသိ။
“ဘယ္သူေတြလဲ ... ဒီၿမဳိ႕ထဲမွာ ... ဟိုးအေရွ႕ရပ္က ... အိမ္နီးခ်င္းေတြ ...၊ မ်က္လုံးေမွးေမွး ... အၾကည့္နဲ႔ပါ။ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ငါေလေတြးရင္း၊ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားစြာ ငါေလေမးရင္း... နားႏွစ္ဖက္ခ်ည္း ပိတ္ေနမိ၊ တစိမ္းေတြနဲ႔ ဆုံေတြ႕ေနတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ ... ၿမဳိ႕ ...”
ရန္ကုန္ ေဆာင္းေန ပူပူေအာက္တြင္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ တြန္းသြားေသာ ထီတြန္းလွည္းဆီမွ လြင့္ပ်ံ႕လာသည့္ လင္းလင္း၏ “မႏၲေလးၿမဳိ႕ ေသဆုံးျခင္း” သီခ်င္းသံကို Air-Con အခန္း ေအးေအးေလးထဲ၌ ဆံပင္ညႇပ္ေနသူ ေရႊလီသား Xiao Yan တစ္ေယာက္ ၾကားႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။
ၾကားလွ်င္လည္း ထိုသီခ်င္း၏ အဓိပၸာယ္ကိုလည္း သူနားလည္မည္မထင္။ Xiao Yan နားလည္ထားသည္ကား ဘယ္သူေမးေမး သူသည္ ရန္ကုန္သား ေက်ာ္ေက်ာ္လြင္ဟု ေျပာမည္သာ။
ထိုအတိုင္းဆိုပါက အဆိုေတာ္ လင္းလင္းသည္လည္း သူ႔ဇာတိ မႏၲေလးအတြက္သာမက ယခု သူေနထိုင္ရာ ရန္ကုန္ အတြက္လည္း ေနာက္ထပ္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ထပ္စပ္ရမည့္သေဘာ ရွိေနသည္။
ခက္ေဇာ္
The Voice