ေမာင္ေလးရဲ႕ခရစၥမတ္
-----------------------
တကယ္လို႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လို႔ရ ရင္ ပံုျပင္ဆိုတာ စိတ္ကူးသက္သက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕လွပမႈကေတာ့ တကယ္ပါဆိုတာ ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မေျပာျပခ်င္မိတယ္။
.
(၁)
“ခရစၥမတ္”ဆိုတာကို ကၽြန္မ အသက္ ၁၁ႏွစ္ ၁၂ ႏွစ္အ႐ြယ္ေရာက္မွ ပထမဦးဆံုး သိလိုက္ရတယ္။ အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ထဲကေန သိခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအ႐ြယ္က ခရစၥမတ္ဘုိးဘိုး တကယ္႐ွိတယ္ဆိုတာကို မယံုတတ္ေတာ့တဲ့အ႐ြယ္ဆိုေပမယ ့္ ဒါဟာ ထူးျခားဆန္းၾကယ္တ့ဲပဲြေတာ္တ စ္ခုလို႔ေတာ့
ထင္ခဲ့တယ္။ ႏွင္းက်တဲ့ရာသီမွာ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးက အိတ္ႀကီးတစ္အိတ္ကိုလြယ္၊
ဒရယ္ေတြဆဲြတဲ့ စြတ္ဖားလွည္းကိုစီးၿပီး ဟိုးအေဝးလွ်ဳိ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ တဲ့ ေျမာက္အရပ္ကေန လူေတြရဲ႕မီးခိုးေခါင္တိုင္ေ ပၚ
ေရာက္လာခဲ့တယ္။ စြမ္းအင္ေတြ ေခတ္မီနည္းပညာေတြ မဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့ေခတ္မွာ
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္က ကၽြန္မႏွလံုးသားထဲမွာ ေဖာ္မျပတတ္တဲ့စိတ္ကူးယဥ္ခံစ ားမႈတစ္မ်ဳိး အစပ်ဳိးေပးခဲ့တယ္။
.
ဒီလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ အသက္ငယ္႐ြယ္ေသးတဲ့ေမာင္ေလးက ို ခရစၥမတ္ပဲြတစ္ခုက်င္းပေပးဖိ ု႔ ကၽြန္မစိတ္ကူးရလိုက္တယ္။
.
ခရစၥမတ္မတိုင္ခင္ညေနခင္းတစ္ ခုမွာ ေမာင္ေလးကို ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးရာဇဝင္အေၾကာ င္း
ကၽြန္မေျပာျပလိုက္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြကို ခရစၥမတ္ဘုိးဘိုး
လက္ေဆာင္ေပးတဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာျဖစ္တယ္။ ေမာင္ေလးကိုလည္း
ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာ ေျခအိတ္႐ွည္တစ္ခုထားထားရင္ မနက္ႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္
ေျခအိတ္ထဲမွာ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကိုရႏိုင္ေၾကာင္း
ေျပာျပလိုက္တယ္။
.
ကၽြန္မေျပာတဲ့ရာဇဝင္ကို ေမာင္ေလး အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ၿပီး သူ႔ေျခအိတ္ေတြထဲကေန အ႐ွည္ဆံုးေျခအိတ္ကို ႐ွာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ေဖေဖေမေမတို႔အတူအိပ္တဲ ့ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာ
ေသခ်ာခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မေျပာခဲ့သလို ပီျပင္ေအာင္
ေျခအိတ္တစ္ခု႐ွာၿပီး ကိုယ့္ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ခ်ိတ္ဆဲြလိ ုက္တယ္။ ေမာင္ေလး အိပ္ရာေစာေစာဝင္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မက အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ႐ွိတဲ့ စာၾကည့္စားပဲြေ႐ွ႕အျမန္သြား ၿပီး အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ခရစၥမတ္ကတ္ကို ထုတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးတဲ့ အဂၤလိပ္စာလံုးလွေတြနဲ႔ ပို႔စကတ္တစ္ခုလုပ္လိုက္တယ္။ သေဘာက ဒီေနရာကို ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးေရာက္လာခဲ့ၿ ပီး လိမ္မာတဲ့ကေလးကို လက္ေဆာင္လာေပးသြားတယ္ေပါ့။
.
ပို႔စကတ္လုပ္ၿပီးသြားတဲ့အခါ ကၽြန္မရဲ႕မုန္႔ပံုးထဲဝွက္ထာ းတဲ့ ေခ်ာကလက္တစ္ခု၊ ခ်ဳိခ်ဥ္တစ္ဆုပ္ကိုထုတ္ၿပီး ကုတင္ေဘးက အံဆဲြတစ္ခုထဲ အဆင္သင့္ထည့္ထားလိုက္တယ္။ ေဖေဖေမေမတုိ႔ျမင္ရင္ ကၽြန္မေလွ်ာက္လုပ္ေနတယ္ဆိုၿ ပီး ဆူမွာစိုးလို႔ ဒီလက္ေဆာင္ေတြကို ေမာင္ေလးရဲ႕ေျခအိတ္ထဲ ကၽြန္မသြားမထည့္ရဲခဲ့ေသးဘူး ။
.
(၂)
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ေဖေဖေမေမတို႔ မနက္ေစာေစာထၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနခ်ိန္ ေမာင္ေလးက အိပ္ေမာက်ေနတုန္းပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ကုတင္ေပၚက ကၽြန္မတိတ္တဆိတ္ဆင္းၿပီး ေမာင္ေလးေျခအိတ္ထဲ ခ်ဳိခ်ဥ္ေတြထည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ေမာင္ေလးကိုႏႈိးလိုက္တယ္။
.
ေမာင္ေလးက အိပ္မႈန္စုန္မြားနဲ႔ ကၽြန္မကိုၾကည့္တယ္။ ေျခအိတ္ကိစၥကို သူသတိမရေတာ့မွန္း သိသာတယ္။ သူ႔ကို ကၽြန္မအသိေပးမွ ေခါင္းရင္းကေျခအိတ္ကို သူသြားၾကည့္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ကိုယ့္ကုတင္ဆီျပန္ၿပီး ခ်ိတ္ထားတဲ့ေျခအိတ္ကို စစ္တယ္။ တေအာင့္ေနေတာ့ ေမာင္ေလးရဲ႕ေအာ္သံကို ေနာက္ေက်ာကေန ကၽြန္မၾကားလိုက္တယ္။
.
“မမ.. မမ.. ေျခအိတ္ထဲမွာ လက္ေဆာင္႐ွိတယ္”
.
“ဟုတ္လား…” အံ့ၾသဟန္နဲ႔ ကၽြန္မလွည့္ၾကည့္ၿပီး သူ႔ဆီေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္။
.
ေမာင္ေလးဟာ စိတ္လႈပ္႐ွားစြာနဲ႔ ေျခအိတ္ထဲကေန ခ်ဳိခ်ဥ္ေတြကို ထုတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟုိပို႔စကတ္ပါထုတ္လိုက္တယ္။
ပို႔စကတ္ေပၚမွာ ဘာေတြေရးထားမွန္း သူမဖတ္တတ္ေသးဘူး။ ကၽြန္မက ယူၿပီး ဒါဟာ
ႏိုင္ငံျခားစာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကၽြန္မလည္း သိပ္မဖတ္တတ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္။
အဲဒီေနာက္ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္စာအုပ္ယူလာၿပ ီး
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္နဲ႔ စာလံုးစစ္လိုက္ဖတ္လိုက္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္
ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မရဲ႕ေျခအိတ္ျပၿပီး “ၾကည့္စမ္း.. ေမာင္ေလး..
စရစၥမတ္ဘိုးဘိုးက ေမာင္ေလးကိုပဲ လက္ေဆာင္ေပးတယ္”လို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
ေျပာလိုက္တယ္။
.
ေမာင္ေလးအရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္ ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီး ေဖေဖေမေမတို႔ကို ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ျပလိုက္တယ္။
ေဖေဖေမေမတို႔က အလုပ္႐ႈပ္ေနတာမို႔ ၿပီးၿပီးေရာ ေအး… ေအးပဲ လုပ္လိုက္ၾကတယ္။
မနက္စာစားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေမာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသြားၾကတယ္။
ရြာရဲ႕မူလတန္းေက်ာင္းမွာ ေမာင္ေလးမူႀကိဳတက္ေနပါၿပီ။
.
(၃)
ညေနေက်ာင္းဆင္း အိမ္ျပန္ခ်ိန္ မနက္ကအျဖစ္ကို ကၽြန္မေမ့ေနခဲ့ပါၿပီ။ ေမာင္ေလးက ကၽြန္မဆီအေျပးလာၿပီး မေက်မနပ္ရင္ဖြင့္ပါတယ္။ သူ႔အတန္းထဲက အတန္းေဖာ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးအေၾကာင္း သူအျငင္းပြားခဲ့တယ္လို႔ဆိုတ ယ္။
.
ကၽြန္မသိလိုက္ရတာက…. အတန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ေမာင္ေလးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ညက “ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုး” သူ႔ကုတင္ေခါင္းရင္းေရာက္လာခ ဲ့ၿပီး
သူ႔ကို လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေၾကာင္း အလ်င္စလိုေျပာျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ သက္ေသအျဖစ္
ပို႔စကတ္ကို သူထုတ္ျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြက မယံုၾကဘူး။ သူတစ္ခြန္း
ငါတစ္ခြန္းနဲ႔ ျငင္းေနခဲ့ၾကတယ္။ ဒီကိစၥကို ကေလးတခ်ဳိ႕က
ဆရာမဆီတိုင္လိုက္တယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေမာင္ေလးကိုလည္း “လူလိမ္”လို႔ အရင္
တံဆိပ္ကပ္လိုက္ၾကတယ္။ ဆရာမက ေမာင္ေလးကို နားေနခန္းထဲေခၚၿပီး ေမးေတာ့တယ္။
ေမာင္ေလးကလည္း မတုန္မလႈပ္ ဆရာမကို ပို႔စကတ္ထုတ္ျပၿပီး
အေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္တယ္။
.
နားေနခန္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ ဆရာမေလးေယာက္က တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ပို႔စကတ္ကိ ု
ယူၾကည့္ၾကတယ္။ ေမာင္ေလးကိုေတာ့ သူတို႔ အျပစ္မဆိုၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္
“ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးဆိုတာ တကယ္မ႐ွိပါဘူး။ ဒါ သားအစ္မေရးတဲ့
ပို႔စကတ္ပဲျဖစ္ရမယ္။ သားကိုေနာက္လိုက္တာေနမွာ” လို႔ေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။
.
(၄)
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေမာင္ေလးကစိတ္တိုတိုနဲ႔ ကၽြန္မကို “မမ… သူတို႔က ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးဆိုတာကို မသိၾကဘူး။ ဆရာမလည္း မယံုဘူး။ ဒါဟာ မမေရးတာျဖစ္ၿပီး ေမာင္ေလးကို လိမ္တာလို႔ေတာင္ေျပာၾကတယ္”
.
ေမာင္ေလးမ်က္ႏွာက မေက်မနပ္နဲ႔.. သူ႔ကို မယံုရေကာင္းလားဆိုၿပီး မေက်နပ္သလို… ငါ့အစ္မကို မင္းတို႔ဒီလိုေျပာရသလားဆိုၿ ပီး
မေက်နပ္တာလည္းျဖစ္တယ္။ အစကေနအဆံုးထိ ကိုယ့္အစ္မကို သူသံသယမဝင္ခဲ့ဘူး။
မယံုၾကည္သူေတြကို ကိုယ့္အစ္မဘက္ကေနပါၿပီး ရန္ေစာင္းေနခဲ့တယ္။
.
ဒါေပမယ့္ တစ္ဘက္ကလည္း သူစိတ္ခ်ရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မဆီကေန ဒီကိစၥကို အတည္ျပဳေျပာၾကားမယ့္စကားတစ္ ခုခုကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ သူေစာင့္ေနခဲ့တယ္။
.
ကၽြန္မေတြေဝသြားမိတယ္။ ေမာင္ေလးရဲ႕ဆရာမေတြက ကၽြန္မကိုသင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာမေတြပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕အၾကည့္ထဲမွာ ကၽြန္မက ေက်ာင္းသားေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ ။
ေမာင္ေလးေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းကို သူတို႔သိသြားၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္မကို
သူတို႔ဘယ္လိုထင္ၾကေတာ့မလဲ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔က တစ္႐ြာတည္းေနသူေတြပါ။
လမ္းမွာေတြ႔ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မလိမ္လိုက္တာေတာ့
တကယ္ပါ။ ကၽြန္မအၾကာႀကီးေတြးေတာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အသံတိုးတိုးနဲ႔
ေမာင္ေလးကို ေျပာျပလိုက္တယ္။
.
“ပို႔စကတ္က မမေရးထားတာ… လက္ေဆာင္ကိုလည္း မမပဲထည့္ထားတာ”
.
“ဟင္… မမလည္း ႏိုင္ငံျခားစာကို မဖတ္တတ္ဘူး မဟုတ္လား”
.
ေမာင္ေလးအံ့ၾသသြားတယ္။
.
“မမ…. တမင္လုပ္လိုက္တာ”
.
ပို႔စကတ္လုပ္၊ ခ်ဳိခ်ဥ္ထည့္တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြအ ားလံုး ေမာင္ေလးကုိ ကၽြန္မေျပာျပလိုက္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေျပာခ်င္စိတ္မ႐ွိတဲ့အတြက္ေၾ ကာင့္လား မသိ ကၽြန္မရဲ႕႐ွင္းျပမႈေတြက စိတ္ဝင္စားဖို႔မေကာင္းသလို ေ႐ွ႕တစ္ရက္က ေမာင္ေလးကို ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးပံုျပင္ေျပာ ျပတုန္းကေလာက္ စိတ္အားထက္သန္ျဖစ္မေနခဲ့ဘူး ။
.
ေမာင္ေလးမ်က္ႏွာေပၚက အလင္းရိပ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေမွာင္က်လာခဲ့တယ ္။ လူတကာနဲ႔သူ အတိုက္အခိုက္လုပ္ခဲ့တဲ့ အစ္မျဖစ္သူေျပာျပတဲ့ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးအေၾကာင္းဟာ တကယ္ေတာ့စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ဆိ ုတာကို သူေတြးမိခဲ့ပံုမရဘူး။ သူ႔ပံုစံက စိတ္ပ်က္ဝမ္းနည္းလာၿပီး “မမ ဘာျဖစ္လို႔ ေမာင္ေလးကို လိမ္တာလဲ” ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းကိုပဲေျပ ာၿပီး အျပင္ကို သူထြက္သြားခဲ့တယ္။
.
တေအာင့္ေနေတာ့ သူနဲ႔ တျခားကေလးေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေဆာ့ကစားေနတာကို ကၽြန္မျမင္လိုက္တယ္။ စိတ္ညစ္စရာနဲ႔ သူ႔ကိုအ့ံၾသေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ တဒဂၤေပးခဲ့တဲ့ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးရဲ႕“လွည့္စာ းမႈ”ေတြကို သူလံုးလံုး စြန္႔ပစ္ေမ့လိုက္ပါၿပီ။
.
(၅)
ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ ဘာကိုမွ အမွတ္မရေတာ့ဘဲ “အဲဒီတုန္းက အသက္ငယ္ေသးေတာ့ မမရဲ႕လွည့္စားမႈကို ေမာင္ေလးခံခဲ့ရတာေပါ့” လို႔ပဲ ရယ္ၿပီးေျပာတယ္။
.
ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မအားနာခဲ့မိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူဟာ ငယ္ရြယ္တဲ့ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာ က္ပါ။ သူ႔ကို ကၽြန္မေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ကိုးကြယ္မႈကိုယံုၾကည္သက္ဝင္ သူတို႔ေစာင့္ထိန္းယံုၾကည္သလ ိုမ်ဳိး သူထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ ့တယ္။ သူရဲ႕ထိန္းသိမ္းမႈကို ကၽြန္မက အလြယ္တကူ တြန္းၿဖိဳခဲ့မိတယ္။ အခ်ိန္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ကုန္ဆံုးေနခဲ့ပါတယ ္။ တကယ္လို႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လို႔ရ ရင္ ေမာင္ေလးရဲ႕ခရစၥမတ္အတြက္ ပိုျပည့္စံုမယ့္ေျဖ႐ွင္းခ်က ္ကို ကၽြန္မ႐ွာေတြ႔ခဲ့ႏိုင္မလား… .
ကၽြန္မ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ ပံုျပင္က စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ပါ ...
ပံုျပင္ရဲ႕လွပမႈကေတာ့ တကယ္ပါဆိုတာ ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မ ေျပာျပျဖစ္မွာပါ။
.
ဒီလို လွပတဲ့ခံစားမႈက ကေလးအ႐ြယ္မွာ အခ်ိန္ၾကာၾကာေလး ႐ွိေနသင့္ခဲ့ပါတယ္ေလ…
.
---------
မူရင္းလင့္ --- http://www.85nian.net/ chengzhang/58670.html
.
#NineNineSaNay (The Chic မဂၢဇင္း ဒီဇင္ဘာ ၂ဝ၁၆)
-----------------------
တကယ္လို႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လို႔ရ
.
(၁)
“ခရစၥမတ္”ဆိုတာကို ကၽြန္မ အသက္ ၁၁ႏွစ္ ၁၂ ႏွစ္အ႐ြယ္ေရာက္မွ ပထမဦးဆံုး သိလိုက္ရတယ္။ အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ထဲကေန သိခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအ႐ြယ္က ခရစၥမတ္ဘုိးဘိုး တကယ္႐ွိတယ္ဆိုတာကို မယံုတတ္ေတာ့တဲ့အ႐ြယ္ဆိုေပမယ
.
ဒီလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ အသက္ငယ္႐ြယ္ေသးတဲ့ေမာင္ေလးက
.
ခရစၥမတ္မတိုင္ခင္ညေနခင္းတစ္
.
ကၽြန္မေျပာတဲ့ရာဇဝင္ကို ေမာင္ေလး အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ၿပီး သူ႔ေျခအိတ္ေတြထဲကေန အ႐ွည္ဆံုးေျခအိတ္ကို ႐ွာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ေဖေဖေမေမတို႔အတူအိပ္တဲ
.
ပို႔စကတ္လုပ္ၿပီးသြားတဲ့အခါ
.
(၂)
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ေဖေဖေမေမတို႔ မနက္ေစာေစာထၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနခ်ိန္ ေမာင္ေလးက အိပ္ေမာက်ေနတုန္းပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ကုတင္ေပၚက ကၽြန္မတိတ္တဆိတ္ဆင္းၿပီး ေမာင္ေလးေျခအိတ္ထဲ ခ်ဳိခ်ဥ္ေတြထည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ေမာင္ေလးကိုႏႈိးလိုက္တယ္။
.
ေမာင္ေလးက အိပ္မႈန္စုန္မြားနဲ႔ ကၽြန္မကိုၾကည့္တယ္။ ေျခအိတ္ကိစၥကို သူသတိမရေတာ့မွန္း သိသာတယ္။ သူ႔ကို ကၽြန္မအသိေပးမွ ေခါင္းရင္းကေျခအိတ္ကို သူသြားၾကည့္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ကိုယ့္ကုတင္ဆီျပန္ၿပီး ခ်ိတ္ထားတဲ့ေျခအိတ္ကို စစ္တယ္။ တေအာင့္ေနေတာ့ ေမာင္ေလးရဲ႕ေအာ္သံကို ေနာက္ေက်ာကေန ကၽြန္မၾကားလိုက္တယ္။
.
“မမ.. မမ.. ေျခအိတ္ထဲမွာ လက္ေဆာင္႐ွိတယ္”
.
“ဟုတ္လား…” အံ့ၾသဟန္နဲ႔ ကၽြန္မလွည့္ၾကည့္ၿပီး သူ႔ဆီေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္။
.
ေမာင္ေလးဟာ စိတ္လႈပ္႐ွားစြာနဲ႔ ေျခအိတ္ထဲကေန ခ်ဳိခ်ဥ္ေတြကို ထုတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟုိပို႔စကတ္ပါထုတ္လိုက္တယ္။
.
ေမာင္ေလးအရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္
.
(၃)
ညေနေက်ာင္းဆင္း အိမ္ျပန္ခ်ိန္ မနက္ကအျဖစ္ကို ကၽြန္မေမ့ေနခဲ့ပါၿပီ။ ေမာင္ေလးက ကၽြန္မဆီအေျပးလာၿပီး မေက်မနပ္ရင္ဖြင့္ပါတယ္။ သူ႔အတန္းထဲက အတန္းေဖာ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးအေၾကာင္း သူအျငင္းပြားခဲ့တယ္လို႔ဆိုတ
.
ကၽြန္မသိလိုက္ရတာက…. အတန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ေမာင္ေလးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ညက “ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုး” သူ႔ကုတင္ေခါင္းရင္းေရာက္လာခ
.
နားေနခန္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ ဆရာမေလးေယာက္က တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ပို႔စကတ္ကိ
.
(၄)
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေမာင္ေလးကစိတ္တိုတိုနဲ႔ ကၽြန္မကို “မမ… သူတို႔က ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးဆိုတာကို မသိၾကဘူး။ ဆရာမလည္း မယံုဘူး။ ဒါဟာ မမေရးတာျဖစ္ၿပီး ေမာင္ေလးကို လိမ္တာလို႔ေတာင္ေျပာၾကတယ္”
.
ေမာင္ေလးမ်က္ႏွာက မေက်မနပ္နဲ႔.. သူ႔ကို မယံုရေကာင္းလားဆိုၿပီး မေက်နပ္သလို… ငါ့အစ္မကို မင္းတို႔ဒီလိုေျပာရသလားဆိုၿ
.
ဒါေပမယ့္ တစ္ဘက္ကလည္း သူစိတ္ခ်ရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မဆီကေန ဒီကိစၥကို အတည္ျပဳေျပာၾကားမယ့္စကားတစ္
.
ကၽြန္မေတြေဝသြားမိတယ္။ ေမာင္ေလးရဲ႕ဆရာမေတြက ကၽြန္မကိုသင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာမေတြပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕အၾကည့္ထဲမွာ ကၽြန္မက ေက်ာင္းသားေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ
.
“ပို႔စကတ္က မမေရးထားတာ… လက္ေဆာင္ကိုလည္း မမပဲထည့္ထားတာ”
.
“ဟင္… မမလည္း ႏိုင္ငံျခားစာကို မဖတ္တတ္ဘူး မဟုတ္လား”
.
ေမာင္ေလးအံ့ၾသသြားတယ္။
.
“မမ…. တမင္လုပ္လိုက္တာ”
.
ပို႔စကတ္လုပ္၊ ခ်ဳိခ်ဥ္ထည့္တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြအ
.
ေမာင္ေလးမ်က္ႏွာေပၚက အလင္းရိပ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေမွာင္က်လာခဲ့တယ
.
တေအာင့္ေနေတာ့ သူနဲ႔ တျခားကေလးေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေဆာ့ကစားေနတာကို ကၽြန္မျမင္လိုက္တယ္။ စိတ္ညစ္စရာနဲ႔ သူ႔ကိုအ့ံၾသေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ တဒဂၤေပးခဲ့တဲ့ ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးရဲ႕“လွည့္စာ
.
(၅)
ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ ဘာကိုမွ အမွတ္မရေတာ့ဘဲ “အဲဒီတုန္းက အသက္ငယ္ေသးေတာ့ မမရဲ႕လွည့္စားမႈကို ေမာင္ေလးခံခဲ့ရတာေပါ့” လို႔ပဲ ရယ္ၿပီးေျပာတယ္။
.
ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေလးကို ကၽြန္မအားနာခဲ့မိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူဟာ ငယ္ရြယ္တဲ့ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာ
.
ဒီလို လွပတဲ့ခံစားမႈက ကေလးအ႐ြယ္မွာ အခ်ိန္ၾကာၾကာေလး ႐ွိေနသင့္ခဲ့ပါတယ္ေလ…
.
---------
မူရင္းလင့္ --- http://www.85nian.net/
.
#NineNineSaNay (The Chic မဂၢဇင္း ဒီဇင္ဘာ ၂ဝ၁၆)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။