❝ ဝန အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း ❞

ဂီတအေၾကာင္း ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ added 9 new photos.

❝ ဝန အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း ❞
✲ ေမြးရပ္ဇာတိ ✲
ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိက ျမစ္ႀကီးနားကပါ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာေမြးတဲ့ ရွမ္း၊ ဗမာ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဂီတမ်ဳိး႐ိုးလည္းမရွိဘူး။ ဂီတကိုခ်စ္လြန္းလို႔သာႀကိဳးစားၿပီးလုပ္တာပါ။ အမွန္ကေတာ့ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ႐ူးသြပ္ရင္းနဲ႔ လုပ္မွန္းမသိ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂီတသမားျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္က ျမစ္ႀကီးနားက လယ္ကြင္းထဲမွာဆိုေတာ့ ကြင္းထဲမွာ ေအာ္တာေပါ့။ Practice ပဲေလ။ ဂီတအသိုင္းအ၀ိုင္းလည္းမရွိဘူးသူငယ္ခ်င္း
ေတြကေတာ့ ခရစ္ယာန္ေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ဘုရားေက်ာင္းသြားရင္ကၽြန္ေတာ္လိုက္သြားတယ္။
ငယ္လည္းငယ္ေသးေတာ့၊ အေတြ႔အၾကံဳလည္းမရွိေသးေတာ့ ဆိုလို႔မရဘူး။ သူငယ္ခ်င္း Player ေတြကေတာ့ ကခ်င္လူမ်ဳိး ခရစ္ယာန္ေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ နီပြန္ကေတာ့ ရွမ္းဗမာ ဗုဒၵဘာသာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက ခြဲျခားမႈမရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဂစ္တာစကိုင္တာ အသက္ ၁၃ႏွစ္ ေလာက္မွာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သီခ်င္းေတြကို ေသခ်ာခံစားတတ္ေနၿပီ။ အဲဒီမွာပဲ သူမ်ားသီခ်င္းေတြ နားေထာင္ၿပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သီခ်င္းေတြလုပ္ခ်င္လာတယ္။

✲ ဂီတအစ ✲
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၂လပိုင္း ၂၅ ရက္ေန႔၊ ခရစၥမတ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ နီပြန္ရယ္ Zing ဆိုတဲ့ Band ေလးနဲ႔ “One Hour” ဆိုၿပီးေတာ့ ပထမဆံုးေခြေလး လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ Zing အဖြဲ႔အားလံုးက ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျမစ္ႀကီးနားမွာငယ္ငယ္ကတည္းကငယ္ေပါင္း
ႀကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ ၂၀၀၇မွာ စဖြဲ႔လိုက္တာ။ အဲဒီေခြထဲမွာ အ႐ႈံးနဲ႔လူ၊မဆံုခ်င္ေတာ့ဘူးအဲဒီသီခ်င္း၂ပုဒ္ပါ
တယ္။အဲဒီမွာပရိသတ္ေတြကသီခ်င္းကိုသိတယ္၊ လူကို မသိဘူး။ အဲဒီေခြေလးကေတာ့ ျမစ္ႀကီးနားက ပရိသတ္ေတြ လက္ခံခဲ့တဲ့ ေခြေလးေပါ့။ အဲဒီကေန ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ေကာလာဟလေတြထြက္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီခံစားခ်က္နဲ႔ပဲ အဲဒီလိုေျပာတဲ့သူေတြကိုသေရာ္ထားတဲ့သီခ်င္းေခြ “၂၀၁၂”ဆိုၿပီး ေအာင္းေအာင္နဲ႔ထြက္တယ္။ ဒုတိယေခြမွာက်ေတာ့ အနီးဆံုးလူ သီခ်င္းပါတယ္။ အဲဒီကေန ၂၀၁၃အကုန္ ၂၀၁၄အကူးမွာကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕တစ္ကုိယ္ေတာ္ေခြ “အသင့္ျဖစ္ထားတယ္” ေခြ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။
✲ အနီးဆံုးလူအေၾကာင္း ✲
တစ္ကိုယ္ေတာ္ေခြထြက္ၿပီးေနာက္မွာ Bo Bo Entertainment ကလုပ္တဲ့ ၃ႏွစ္ျပည့္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ၂၀၁၂ ေခြထဲက အနီးဆံုးလူသီခ်င္းကို ျပန္သုံးျဖစ္တယ္။ အဲဒါၿပီးေတာ့ ဦးလွေဌးတို႔ မာစတာကလည္း အနီးဆံုးလူသီခ်င္းကိုပဲ Un-plugged လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ထပ္ထည့္ျဖစ္တယ္။
✲ စိတ္ကူးေလးပါပဲ ✲
ဒီသီခ်င္းကကၽြန္ေတာ္ေခ်ာငယ္အတြက္ေရးေပးတဲ့သီခ်င္းပါ။သူျမစ္ႀကီးနားမွာေခြလုပ္ေနတဲ့အ
ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ သီခ်င္းလာၾကည့္ေတာ့ သူ႔ကိုသီခ်င္း ၃ပုဒ္ေရာင္းလိုက္တယ္။ သူကလည္းျမစ္ႀကီးနားကပဲဆိုေတာ့သူ႔ကိုရန္ကုန္မွာဆင္းၿပီးေခြလုပ္ဖို႔ အၾကံေပးျဖစ္တယ္။ သူ႔ေခြလုပ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုသီခ်င္းလာအပ္ေတာ့ စိတ္ကူးေလးပါပဲသီခ်င္းကို ေနာက္ဆံုးေရးေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါေရးၿပီးကတည္းက သူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္တစ္ခါ
တည္း အဲဒီသီခ်င္းေပါက္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတီးၿပီး ဆိုထားတာကလည္း သူ႔ကိုေရးေပးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အၾကမ္းဆိုျပထားတာကို သူငယ္ခ်င္းက video ႐ိုက္ၿပီး Youtube မွာ တင္လိုက္တာ။
✲ သီခ်င္းေရးျခင္းပညာ ✲
Music နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတတ္ပညာက ပညာသင္အဆင့္ပဲရွိတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဖန္တီးတဲ့သီခ်င္းက အတတ္ပညာပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သိပ္ၿပီးေျပာင္ေျမာက္စြာမရွိေပမဲ့ အႏုပညာကို ႐ူးသြပ္စြာနဲ႔ အ႐ိုးသားဆံုးခံစားၿပီး ခံစားလို႔ရသမွ်ေရးထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကိုသူမ်ားက အပ္ၿပီးေရးတာရွားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးၿပီးသားသီခ်င္းေတြထဲကပဲေပးလိုက္တာမ်ားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Major က သီခ်င္းဆိုတာ၊ Minor က သီခ်င္းေရးတာဆိုေတာ့ေလ။ တခ်ဳိ႕က ကၽြန္ေတာ့္ ဆီလာတယ္။ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာကို ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာျပတယ္။ အဲဒီမွာ သူ႔ vocal ကို ကၽြန္ေတာ္နားေထာင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိတဲ့ သီခ်င္းေတြထဲက ကၽြန္ေတာ့္သီခ်င္းဆိုျပတယ္။ စာအုပ္ကိုျပတယ္။ အဲဒီထဲကေနမွ သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့သီခ်င္းကို ယူတယ္။ သီခ်င္းေရးတာေတြက အခုေတာ့ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး က်ဲသြားတယ္ေျပာရမယ္။ အရင္ကက်ေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွမရွိဘူးေလ။ သီခ်င္းေရးမယ္၊ တီးမယ္၊ ဆိုမယ္ ဒါပဲရွိတာ။ အရင္တုန္းကဆို ကိုယ့္အခန္းထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ဂစ္တာတီးမယ္၊ သီခ်င္းေရးမယ္ ဒါပဲရွိတာေလ။ အခုက်ေတာ့ တျခား Pressure ေတြကလည္းရွိလာၿပီး ပင္ပန္းတာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ားေတာ့ သီခ်င္းေရးတာလည္း နည္းနည္းက်ဲသြားတယ္။
✲ လႊမ္းမိုးခဲ့သူမ်ား ✲
ကၽြန္ေတာ္သီခ်င္းေတြ စခံစားတတ္တဲ့ အခ်ိန္၊ ဂစ္တာကိုင္ၿပီး တီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ အရမ္းႀကိဳက္ခဲ့သူေတြက ၀ိုင္၀ိုင္း၊ ဂေရဟမ္ သူတို႔သီခ်င္းေတြ အရမ္းႀကိဳက္ခဲ့တာ။ အဲဒီတုန္းကဆို ကေလး၀လံုးေရးသလိုပဲ ကိုယ္တီးတတ္တဲ့သီခ်င္းေလးေတြကို တီးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႀကိဳးစားတီးရင္းကေန ကိုေလးျဖဴတို႔သီခ်င္းေတြဘက္ တီးလာတယ္။ ၇တန္း၊ ၈တန္းေလာက္မွာ Rock ကို ခံစားတတ္လာတယ္။
✲ အခက္အခဲမ်ားနဲ႔ ေျခလွမ္း ✲
ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ကို ထြက္လာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ အရင္ဆံုးမိသားစုနဲ႔ အတူေနမႈကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ အဓိကက အေမေပါ့။ အေမ့ရဲ႕ စိတ္ပူပန္မႈေတြ၊ မ်က္ရည္ေတြကို ေက်ာခိုင္းၿပီးေတာ့ ထြက္လာခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကိုလုပ္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္က ရွိေနေတာ့ ရန္ကုန္ကိုလာတယ္၊ ေနစရာ၊ စားစရာ၊ အားကိုးစရာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ဂီတကို ႐ူးသြပ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ပဲရွိတယ္။ ျမစ္
ႀကီးနားမွာပဲေနမယ္ဆိုရင္ ဂီတကိုေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကိုတက္လာတယ္။ ေနာက္ ျပန္လွည့္ခ်င္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ၊ စိတ္ေတြရွိေနရင္ေတာင္ သိကၡာအက်မခံဘူးဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရွ႕ဆက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လွည့္သြားရင္ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ မ်ဳိးနဲ႔႐ိုးန႔ဲ သိကၡာက်မယ္ဆိုတဲ့စိတ္၊ အဲဒီမာနကေတာ့ ရွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အိမ္ကိုကတိေပးခဲ့ဖူးတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုးတန္းနဲ႔ေက်ာင္းထြက္ခဲ့တာ။ အေမက ဘြဲ႔ဓာတ္ပံုကပ္ခ်င္တာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမြးခ်င္း ငါးေယာက္ထဲမွာ ငယ္ငယ္ကဆို ေက်ာင္းမွာဆိုလည္း စာအေတာ္ဆံုး၊ ဥာဏ္အေကာင္းဆံုးဆိုၿပီး မွန္းထားတာ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုးတန္းေက်ာင္းထြက္ေတာ့ အေမငိုတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို ကတိေပးခဲ့တာက အေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဘြဲ႕ဓာတ္ပံုေတြ မကပ္
ရေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အဆိုေတာ္ပံုေတာ့ အေမကပ္ရေစမယ္ေပါ့။ ၂၀၀၇- ၂၀၀၈ ကတည္းက ရန္ကုန္ကိုလာလိုက္၊ လမ္းစမရွိဘူးဆို ျပန္သြားလိုက္လုပ္တာ။ ရန္ကုန္မွာလည္း နာဂစ္ျဖစ္ လိုက္၊ ျပႆနာေတြျဖစ္ လိုက္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေနလို႔မရဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ရင္လည္း အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္အၿပီးျပန္လာတာမဟုတ္ဘူး အလည္လာတာ အဲဒီလိုမ်ဳိးေျပာတာ။ အေမလည္း ဂီတကို ခံစားတတ္တယ္ ဒါေပမဲ့ ဒီအလုပ္ကအာမခံခ်က္မရွိ ဘူးေပါ့။ ကိုယ့္ရဲ႕ပါရမီနဲ႔ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္တတ္လဲ၊ ခံစားတတ္လဲဆိုတာ အေမ မသိဘူးေလ။ ေန႔ရွိသေရြ႕ ဂစ္တာပဲတီးေနတယ္ဆိုေတာ့ အေမက ဆူလာတာေပါ့။ ကိုယ္လည္းခံစားရေတာ့ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္သူမွ အားမေပးရင္ေနပါ အေမအားေပးတာတစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ရၿပီလို႔ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ အေမ့ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ကို တရား၀င္ရသြားၿပီး အေမ့ရဲ႕လက္ခုပ္သံကို ကၽြန္ ေတာ္ၾကားခြင့္ရကတည္းက က်န္တဲ့ ရင္ဆိုင္ရမယ့္အခက္အခဲအားလံုးကို အေမ့ရဲ႕ေမတၱာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့တာပါ။
✲ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ခံစားခ်က္ ✲
ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ အဆိုေတာ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္။ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ပဲရွိတယ္။ အခုက်ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဂီတရဲ႕နက္႐ိႈင္းတဲ့ တန္ဖိုးေတြကို သိလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂီတနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဂီတကၽြန္တစ္ေယာက္လို ျမင္လာတယ္။ ညက်ရင္ ဂစ္တာကို ရွိခိုးၿပီးမွ အိပ္တယ္။ ေျပာင္းလဲလာတာက ဂီတမရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့စိတ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ဂစ္တာႀကီးထမ္းၿပီး လမ္း
ေလွ်ာက္ရတာ၊ လူအထင္ႀကီးတာကို သေဘာက်တယ္။ အခုက်ေတာ့ ဂစ္တာကိုကိုင္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ရမွာ အားနာလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဂစ္တာကိုင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးေလ။ အဲဒီလိုစိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲခံစားလာရတယ္။
✲ ေအာင္ျမင္မႈ ✲
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႐ိႈးဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိသတ္ေက်နပ္တဲ့အထိ အေကာင္းဆံုး ေဖ်ာ္ေျဖႏိုင္ၿပီးေတာ့ ပရိသတ္သတ္လက္ခုပ္သံၾကားရတဲ့အထိ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ကို ပီျပင္စြာအေျပာင္ေျမာက္ဆံုးလုပ္ႏိုင္တဲ့အခါ၊ လုပ္ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ အျမဲဆံုးမတဲ့ စကားတစ္ခြန္းက “၀န ဂီတကို နင္ ခမ္းနားတဲ့ဘ၀အဆင္းနဲ႔ ခပ္ျပင္းျပင္းလက္ခုပ္သံေတြကိုယူၿပီး ျပန္ေပးမယ့္မင္းရဲ႕သီခ်င္း အေမွာင္ေလာက္မွ မလင္းရင္ မင္းစားတဲ့ထမင္း အပင္းပဲ” အဲဒီစကားလိုပဲ ခံယူပါတယ္။
✲မဟုတ္မခံစိတ္နဲ႔ ✲
ကၽြန္ေတာ္က အရမ္းခ်စ္တတ္တယ္၊ အရမ္းလည္းမုန္းတတ္တယ္ ၿပီးရင္အရမ္းလည္း ခံစားတတ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရမ္းခံစားလြန္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အသိတရားရွိရွိ သတိလက္လြတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ လူဆိုတာ အမွားေတြ႔တတ္တယ္ေလ။ အဓိက ကိုယ့္ရဲ႕အမွားကို ကိုယ္ျမင္တတ္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အမွားကိုျမင္မွ အမွန္ကို ျပင္ႏိုင္မွာေလ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အမွားကို အမွားလို႔မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္ ၾကာလာတဲ့အခါမွာ အမွားကိုမွားမွန္းမသိတဲ့ အကန္းတစ္ေကာင္လို ျဖစ္သြားမွာေလ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က မွားမွန္းသိရင္ ေတာင္းပန္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး။ ေတာင္းပန္
ရတာကို မႀကိဳက္လို႔လည္း အစကတည္းက အမွားလည္း မလုပ္ျဖစ္ေအာင္သတိထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အရမ္းေဒါသႀကီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ မဟုတ္မခံေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ကိုယ့္ကိုလုပ္သြားရင္ အဲဒါကိုမွတ္ထားၿပီး ကလဲ့စားေခ်ခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ရက္စက္ခဲ့တဲ့သူေတြကို သိမ္ေမြ႔တဲ့ႏူးညံ့မႈနဲ႔ ကလဲ့စားေခ်တတ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အသက္အရြယ္ရလာတာလည္း ပါတာေပါ့ ေဒါသထြက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီေဒါသကို ထိန္းၿပီးမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္တယ္။ ဒီေန႔ေဒါသကိုထိန္းႏိုင္တဲ့အတြက္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္ အသိတရားနဲ႔ ေနလိုက္ပါတယ္။
✲ ပရိသတ္အေပၚထားတဲ့စိတ္ ✲
ကၽြန္ေတာ္စင္ေပၚတက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ အေၾကာင္းတရားအရသာကၽြန္ေတာ္စင္ေဆာက္ထားတဲ့အေပၚေနေနရတာဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကပရိသတ္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာပါ။ပရိသတ္ေတြဆိုတာကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ထမင္း
ရွင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဘ၀ျဖစ္တဲ့ အေမ့ကိုလုပ္ေကၽြးခြင့္ရတဲ့ ဘ၀ကိုလည္း သူတို႔ပဲေပးထားတာပါ။ကၽြန္ေတာ့္ကိုတီးတဲ့
လက္ခုပ္သံကဘယ္ေတာ့မွသိကၡာမက်ေစရဘူးဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အ႐ိုးသားဆံုးနဲ႔ သီခ်င္းေတြေရး၊ သီခ်င္းေတြဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕၀နဆိုတဲ့ဘ၀ကို ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ရွင္သန္သြားမွာပါ။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေနာက္ထပ္တစ္ကုိယ္ေတာ္ေခြ“တရားသျဖင့္”အတြက္ လုပ္ေနတာကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေမြးေန႔ႏို၀င္ဘာ
ထြက္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ေပမဲ့ၾကားထဲမွာေရေဘးအတြက္လုပ္ျဖစ္သြားေတာ့ေခြဘက္ကိုမလွည့္ျဖစ္ဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္အက်ဆံုး ၂၀၁၆ မွာထြက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမွာပါ။
Credit - People Magazine
×××××××××××××××××××××××××××
ZING - ONE HOUR
https://my.pcloud.com/publink/show…
ဝန+ ေအာင္းေအာင္ (2012)
https://www.dropbox.com/s/pxxiuv1qjcy…/2012%20%28ZING%29.zip
အသင့္ျဖစ္ထားတယ္
https://www.mediafire.com/…/1v5ppc6gvqv…/ဝန_-အသင့္ျဖစ္ထားတယ္
#ဂီတအေၾကာင္း_ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ