ညံ့ဖ်ဥ္းေသာေနအိမ္မ်ား

 

ၿဖိဳး သုတ

 

ညံ့ဖ်ဥ္းေသာေနအိမ္မ်ား
============

တစ္ခါက အင္မတန္ေတာ္တဲ့ လက္သမားဆရာတစ္ေယာက္ရွိပါသတဲ့..။ လက္သမားဆရာဟာ အလုပ္ကို အားႀကိဳးမာန္ထက္နဲ႕ စိတ္၀င္တစားျပဳလုပ္ေလ့ရွိတာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ လက္ရာဟာ အင္မတန္ ေကာင္းမြန္တယ္..။ သူ႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး လူေနအိမ္အလံုးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာကိုလည္း လွပ ခိုင္ခန္႕ေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေပးလိုက္ႏိုင္တယ္..။ လက္သမားဆရာႀကီးရဲ႕အလုပ္ႀကိဳးစားမႈနဲ႕ ေစ့စပ္ေသခ်ာမႈေတြကို သူ႕ရဲ႕ ကန္ထရိုက္တာကလည္း အင္မတန္မွ သေဘာက် ခ်ီးက်ဴးေလ့ရွိတယ္။

အဲဒီလိုနဲ႕ ႏွစ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကုန္ဆံုးလာခဲ့တယ္။ လက္သမားဆရာႀကီးဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း အိုမင္းလာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ လက္သမားအလုပ္ကေန အနားယူမယ္လုိ႕ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ ကန္ထရိုက္တာကို အိုမင္းလာတဲ့အတြက္ အနားယူေတာ့မယ့္အေၾကာင္း လက္သမားအလုပ္ကို စြန္႕လႊတ္ၿပီး ေအးခ်မ္းစြာေနေတာ့မယ့္အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့တယ္။

ကန္ထရိုက္တာဟာလည္း အင္မတန္မွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္သမားဆရာႀကီးကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ အိမ္တစ္လံုးကို ေဆာက္ေပးဖို႕အတြက္ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႕ ေျပာခဲ့တယ္။

ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးလက္တြဲလုပ္ကိုင္လာတဲ့ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ရႈၿပီး လက္သမားဆရာႀကီးက ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ အိမ္တစ္လံုးကိုေဆာက္ေပးဖို႕ သေဘာတူလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူအနားယူဖို႕ ဆံုးျဖတ္ၿပီးခါမွ လက္ခံရတဲ့အလုပ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္အားထက္သန္မႈေတာ့မရွိခဲ့ဘူး။

အဲဒီလိုနဲ႕လက္သမားဆရာႀကီးဟာ အိမ္ကို စိတ္မပါလက္မပါနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အားစိုက္ထုတ္မႈမလုပ္ေတာ့ပဲ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းပဲျပဳလုပ္ျပစ္ခဲ့တယ္။ ပစၥည္းေကာင္းေတြကို ရွာေဖြ၀ယ္ယူျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ ရရာ အညံ့စား သစ္နဲ႕၊ အျခားအိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြကိုသာ အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ လက္သမားဆရာႀကီးဟာ အလုပ္အျမန္ၿပီးေျမာက္ေရးတစ္ခုကိုသာဦးတည္ၿပီး ေနာက္ဆံုးအိမ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။

အဲဒီလိုနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအိမ္ကို ၿပီးဆံုးသြားတဲ့အခါ ကန္ထရိုက္တာႀကီးဟာ ေနအိမ္ကို လာေရာက္ၾကည့္ရႈခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေနအိမ္ရဲ႕ေသာ့ကို လက္သမားဆရာႀကီးကို ကမ္းေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေျပာတယ္

"ဒီအိမ္က ခင္ဗ်ားအတြက္... က်ေနာ့္ရဲ႕လက္ေဆာင္ပါ.မိတ္ေဆြႀကီး"

လက္သမားဆရာႀကီးဟာ အလြန္အံ့ၾသသြားခဲ့တယ္။ ရွက္ရြံ႕မႈနဲ႕အတူ ေနာင္တတရားပါ ရခဲ့ျပန္တယ္။ တကယ္လို႕ သူ႕အိမ္မွန္းသာသိခဲ့ရင္.. သူေဆာက္လုပ္ခဲ့သမွ်အိမ္ေတြထက္ပိုၿပီး ထူးျခားေကာင္းမြန္ေအာင္ သူလုပ္ခဲ့မွာပဲျဖစ္တယ္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူေဆာက္လုပ္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ေနအိမ္မွာ သူကိုယ္တိုင္ ေနထိုင္ရေတာ့မွာပဲျဖစ္တယ္...။

ဒီပံုျပင္ေလးဟာ က်ေနာ္တို႕ကို သတိေပးထားတာေတြရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဟာ လက္သမား ဆရာလို ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းေနၾကရသူေတြသာလ်င္ျဖစ္တယ္။ ဘယ္အလုပ္ေနရာမွာမဆို.. အလုပ္အကိုင္တိုင္းဟာ မိမိတို႕အတြက္ေနအိမ္ေတြသာလ်င္ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ေဆာက္လုပ္တဲ့အိမ္မွာ ကိုယ္တိုင္ ေနထိုင္ရမွာျဖစ္သလို..ကိုယ့္ရဲ႕နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႕သာ ကိုယ့္ဘ၀ ေတာက္ေျပာင္လာမွာပဲျဖစ္တယ္။

သူတပါးလက္ေအာက္မွာလုပ္ေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းပဲျဖစ္ေနပါေစ... ကိုယ္ႀကိဳးစားမႈဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းေနအိမ္ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ေနရတာပဲျဖစ္တယ္။ "အားျပည့္အင္ျပည့္ စိုက္ထုတ္မႈမရွိလဲ.. ျဖစ္ပါတယ္ေလ..ငါ့အတြက္အက်ိဳးမရွိလွပါဘူး" ဆိုတဲ့ လူဖ်ဥ္းလူညံ့ေတြရဲ႕စိတ္ဟာ... လက္သမားဆရာရဲ႕ အိမ္ညံ့လို မေအာင္ျမင္တဲ့ဘ၀ကို ဦးတည္ေနမွာပဲျဖစ္တယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ က်ေနာ္တို႕ဟာ အျခားသူရဲ႕အလုပ္လို႕ထင္ျမင္ၿပီး ၿပီးစလြယ္ ျပဳလုပ္လိုက္တာေတြဟာ.. ကိုယ့္ကို တစ္စံုတစ္ရာ မထိခိုက္ေစဘူးလို႕ ထင္ျမင္ေနတတ္ၾကျပန္တယ္။ ဒါေပမယ္ "ကိုယ္စိုက္ပ်ိဳးတဲ့အပင္ကို ကိုယ္တိုင္ရိတ္သိမ္းရမယ္" ဆိုတဲ့စကားလို ကိုယ့္ရဲ႕အလုပ္အရည္အေသြးဟာ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို ကိုယ္စားျပဳတာသာျဖစ္တယ္။ ညံ့ဖ်ဥ္းတဲ့စိတ္ဓါတ္ဟာ၊ ညံ့ဖ်ဥ္းတဲ့ အရည္အေသြးကို ပံုေဖာ္တဲ့အတြက္၊ မေအာင္ျမင္တဲ့ ေသးသိမ္းတဲ့ ဘ၀ေနအိမ္ကိုသာ ျဖစ္ေပၚေစမွာပဲျဖစ္တယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ Profession ေတြဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေနအိမ္ေတြပဲျဖစ္တယ္။ အလုပ္ဟူသမွ်ကို အရည္အေသြးအျမင့္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္း.. မိမိတို႕ရဲ႕ ေနအိမ္ကို လွပခိုင္ခန္႕၊ ေသသပ္စြာ ေဆာက္လုပ္သင့္လွတယ္။

The amount of effort you put in is the amount of results you end up with.
ဆိုတဲ့စကားလို.. ကိုယ္ရဲ႕အားထုတ္မႈတဲ့တန္တဲ့ ရလဒ္ကိုသာရရွိမွာကို သတိမူသင့္လွတယ္.။

ဘ၀ေနအိမ္ကို လွပခိုင္ခန္႕စြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကပါေစ..
(ၿဖိဳးသုတ)