မိမိေမ်ာက္ကိုထိန္းသိမ္းပါ

ၿဖိဳး သုတ

 

မိမိေမ်ာက္ကိုထိန္းသိမ္းပါ
+++++++++++++++++
တစ္ခါက နယ္တကာကိုလွည့္လည္ၿပီး ေျမြလမၸာယ္ျပၿပီး အသက္ေမြးရသူတစ္ဦး ရွိပါသတဲ့..။ သူဟာ ေျမြလမၸာယ္တင္မက တခါတရံမွာလည္း ေမ်ာက္ပြဲျပေလ့ရွိတာေၾကာင့္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ကိုပါ ေမြးျမဴထားခဲ့တယ္..။ သူဟာ ေမ်ာက္နဲ႕ ေျမြတင္မက ဆိတ္ တစ္ေကာင္ကိုပါ ပိုင္ဆိုင္တာေၾကာင့္ သြားေလရာအရပ္ကို ေျမြ၊ ေမ်ာက္၊ ဆိတ္ တို႕ကို ေခၚေဆာင္သြားေလ့ရွိတယ္..။

သူခရီးသြားလာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာေတာ့ ေျမြကို အဖံုးပါတဲ့ ျခင္းေတာင္းတစ္ခုထဲကိုထည့္ၿပီးေခါင္းေပၚမွာရြက္၊ ေမ်ာက္ကို ပုခံုးေပၚမွာတင္ၿပီး၊ ဆိတ္ကို ႀကိဳးနဲ႕ဆြဲခါ ခရီးသြားလာေလ့ရွိတယ္..။ အဲဒီလိုနဲ႕သူဟာ နယ္တကာလွည့္ၿပီး ေမ်ာက္ပြဲတစ္လွည့္၊ ေျမြလမၸာယ္တစ္လွည့္စီျပၿပီးအသက္ေမြးတယ္...။

တစ္ေန႕ေတာ့ သူဟာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖဖို႕ ခရီးထြက္လာခဲ့ျပန္တယ္..။ အဲသလို ခရီးထြက္လာရင္း လမ္းခုလတ္မွာေတာ့ အင္မတန္ေရစီးၾကမ္းတဲ့ ေခ်ာင္းတစ္ခုကို ျဖတ္သန္းဖို႕ျဖစ္လာတယ္..။ ေခ်ာင္းဟာ ေရစီးသန္ေပမယ့္.. ေရကေတာ့ ခါးလယ္ေလာက္သာ ရွိတဲ့အတြက္သူဟာ ေခ်ာင္းကို ဒီအတိုင္းပဲ ေျခက်င္ျဖတ္ကူးဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္..
ေျမြလမၸာယ္ဆရာဟာ ေျမြထည့္ထားတဲ့ျခင္းေတာင္းကို ေခါင္းေပၚရြက္လိုက္တယ္၊ ေမ်ာက္ကို ပုခံုးေပၚတင္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႕ဆြဲလာတဲ့ ဆိတ္ကိုေတာ့ ေပြ႕ပိုက္ၿပီးသယ္ေဆာင္လာတယ္..။

"ဒီအတိုင္းဆို အဆင္ေျပၿပီ"

လို႕ သူ႕ကိုယ္သူေျပာေနခဲ့ျပန္တယ္..။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေျမြလမၸာယ္ဆရာဟာ ေခ်ာင္းကို စတင္ျဖတ္ကူးတယ္..။
အေတာ္အတန္ျဖတ္ကူးမိတဲ့အခါမွာေတာ့ ေခ်ာင္းေရဟာ သူထင္ထားတာထက္ပိုၿပီးေရစီးသန္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္..။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ေပြ႕ပိုက္လာတဲ့ ဆိတ္ကို ပိုမိုၿပီး ခပ္တင္းတင္း ေပြ႕ဖက္ထားျပန္တယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျပႆနာတစ္ခု စျဖစ္လာခဲ့တယ္..။

ေမ်ာက္ဟာ ဘာသာဘာ၀အေလ်ာက္ စပ္စုတတ္တဲ့အတြက္ ေျမြျခင္းေတာင္းကို ဖြင့္ၾကည့္တယ္..။ ျခင္းေတာင္းကို ဖြင့္လိုက္တဲ့အတြက္ ေျမြဟာ ျခင္းေတာင္းထဲက ေခါင္းျပဴထြက္လာတယ္..။ တရွဴးရွဴးနဲ႕ ႏွာမႈတ္ၿပီး ေမ်ာက္ကို ရန္ရွာျပန္တယ္..။ ေမ်ာက္ဟာ ေၾကာက္လန္႕တၾကားနဲ႕ ပုခံုးေပၚကေန ဆိတ္ေပၚကို ခုန္ဆင္းတယ္.. ဆိတ္က ရုန္းကန္တဲ့အခါ.. ေမ်ာက္ ေရထဲကို ျပဳတ္က်သြားျပန္တယ္..။ ေျမလမၸာယ္ဆရာဟာ ေမ်ာက္ကို ဆယ္ယူဖို႕အတြက္.. ဆိတ္ကိုေပြ႕ထားတဲ႕လက္တစ္ဖက္ကိုလႊတ္လိုက္တဲ့အခါ.. ရုန္းကန္ေနတဲ့ဆိတ္ပါ ေရထဲကို ျပဳတ္က်သြားျပန္တယ္..။ ေျမြလမၸာယ္ဆရာလည္း.. ဆိတ္ကိုလွမ္းအဆြဲမွာ ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး ေခါင္းေပၚက ေျမြေတာင္းပါ ေရစီးထဲကို ေျမာသြားခဲ့ရတယ္..။

ေခ်ာင္းတစ္ဘက္ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့..သူရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြျဖစ္တဲ့ ေျမြ၊ ေမ်ာက္၊ နဲ႕ ဆိတ္တို႕ မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ .. သူဟာ ငိုေၾကြးခဲ့ေတာ့တယ္..။
-----------------------
တကယ့္လက္ေတြ႕ဘ၀မွာေတာ့.. က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ "စိတ္" ဟာ ေမ်ာက္နဲ႕ တူတယ္လို႕ဆိုတယ္..။ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ ေရစီးၾကမ္းတဲ့ေခ်ာင္းနဲ႕တူတဲ့ ဘ၀ရဲ႕ ေရစီးၾကမ္းကို ျဖတ္ကူးေနရတဲ့ ေျမြလမၸာယ္ဆရာေတြပဲျဖစ္တယ္..။ စား၀တ္ေနေရးေတြကို ပုခံုးေပၚမွာထမ္းလို႕တဖံု၊ ရင္ခြင္မွာပိုက္လို႕တသြယ္သယ္ေဆာင္ရင္း.. ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘ၀ေရစီးေၾကာင္းကို အန္တု ျဖတ္သန္းေနၾကသူမ်ားပဲျဖစ္တယ္..။ အဲဒီေလးလံတဲ့ စား၀တ္ေနေရးေတြေၾကာင့္ပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ဘ၀ခရီးလမ္းဟာ ဟန္ခ်က္ညီဖို႕အတြက္ အလြန္ပဲခက္ခဲေနျပန္တယ္..။

အဲဒီလို ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲတဲ့..ဘ၀ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ႀကိဳးစားျဖတ္သန္းရင္းနဲ႕.. က်ေနာ္တို႕ရဲ႕စိတ္အစဥ္ဟာ.. အၿငိမ္မေနတဲ့ ေမ်ာက္လို.. လွည့္လည္က်က္စားျပန္တယ္..။ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႕၊ အရသာ၊ အေတြ႕အထိ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္..တစ္မ်ိဳးကို စမ္းသပ္ခ်င္၊ ခံစားေပ်ာ္ေမြ႕ခ်င္ၾကျပန္တယ္..။ အဲဒီလို ေမ်ာက္နဲ႕တူလွတဲ့ စိတ္အစဥ္ကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့.. ကိုယ္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳးေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္းနဲ႕အတူ.. ေရစုန္ေျမာၾကမယ္လို႕ဆိုတယ္..။

Mind is restless and difficult to predict. ဆိုတဲ့စကားလို က်ေနာ္တို႕ရဲ႕စိတ္ဟာ ဂနာမၿငိမ္တဲ့အျပင္ ႀကိဳတင္မွန္းဆရလည္း ခက္ခဲေသးတယ္.. ။ အဲဒီလိုဂနာမၿငိမ္ျခင္းနဲ႕ တြယ္ညိတတ္ျခင္းသေဘာကို ဆင္ျခင္းသံုးသပ္ရင္း. တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းခ်ဳပ္ေစာင့္စည္းၾကရမွာပဲျဖစ္တယ္...။ ေကာင္းေသာအရာမ်ားမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္ေအာင္.. ေလ့က်င့္ယူၾကရမွာပဲျဖစ္တယ္..။

တကယ္လို႕ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ ဂနာမၿငိမ္တဲ့စိတ္ရဲ႕ လိုအင္တိုင္းကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့.. ဟန္ခ်က္ညီေနတဲ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ မိသားစုအေရးေတြဟာ ဟန္ခ်က္ညီမႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၿပီး ေရစုန္ေျမာၾကရမွာပဲျဖစ္တယ္..။

ဒါတင္မကေသးဘဲ ေခ်ာင္းရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းျဖစ္တဲ့ ေနာင္သံသရာဘ၀ေတြမွာလည္း ေျမြလမၸါယ္ဆရာရဲ႕ ငိုေၾကြးခ်င္းနဲ႕တူတဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြသာ ေစာင့္ႀကိဳေနမွာပဲျဖစ္တယ္..

ေမ်ာက္မ်ားကို ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္ၾကပါေစ..
(ၿဖိဳးသုတ)