မိသားစု မုန္တိုင္းၾကားက ပါရမီရွင္ေလး

ခန္းထဲမွာ လူမရွိဘဲ အျပင္ ကေလ အရွိန္နဲ႔ပစၥည္း ေတြ၊ စာရြက္ စာတမ္းေတြ လြင့္ေနပါတယ္။ ကုမၸဏီ ႐ံုးခန္းထဲမွာ ဆာဆာကီ႐ူဟီ နဲ႔ ကုမၸဏီ အႀကီးအကဲ တုိ႔ အျပန္အလွန္ စကားမ်ားေနၾက ပါတယ္။ တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသမီး ငယ္ငယ္ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြဟာ ေအာက္ေစ်း နဲ႔သူတုိ႔ ကုမၸဏီကိုဝင္လာေနပါ တယ္။ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ကို ေပးရတဲ့ လစာဟာ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသမီး သံုးေယာက္ကို ခန္႔လို႔ရတဲ့ အေန အထားျဖစ္လာ တာေၾကာင့္ ဆာဆာ ကီ႐ူဟီဟာတာကီတာ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ကုမၸဏီေကာ္ပိုေရး ရွင္းရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဒါ႐ိုက္တာရာထူး ကေနတရားဝင္ အျဖဳတ္ခံလိုက္ရပါ တယ္။
သူသံုးစြဲတဲ့ စာရြက္စာတမ္း ေတြ၊ ဖိုင္ေတြကို အိတ္တစ္ခု နဲ႔ထည့္ယူ လာၿပီး လမ္းေပၚေရာက္တဲ့အခါ အမႈိက္ပံုးထဲ ထည့္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ မွ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ သား အငယ္ေကာင္ ေက်ာင္းကျပန္ လာတာနဲ႔ သြားဆံုပါတယ္။ သားငယ္ ကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း အိမ္ေရွ႕တံခါး ကဝင္ေပမယ့္ သူကေတာ့ ေနာက္ ေပါက္ကေန ခုိးဝင္တာမွာ ဇနီးျဖစ္ သူကေတြ႕သြားပါတယ္။ “ရွင္ အလုပ္ ျပန္လာတာ ေစာတယ္” လို႔ ဆိုေတာ့ “ေအး”တဲ့။ “ဘာျဖစ္လို႔ ဒီီလိုဝင္ တာ လဲ” ဆိုေတာ့ “မင္းတို႔ အိမ္ရဲ႕တံခါး ေတြ လံုၿခံဳရဲ႕လားဆိုတာ ကို စစ္ေဆး တဲ့သေဘာပါ” တဲ့။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေရွ႕ ကဝင္လည္း ရတာပဲေလ ဆိုေတာ့ “ေအး..ဟုတ္တယ္” တဲ့။ ဇနီးျဖစ္ သူကဘာမွ သံသယျဖစ္ဟန္ မရွိပါ ဘူး။ ပံုမွန္အတုိင္း သူမရဲ႕အိမ္မႈ ကိစၥေတြကို ဆက္လုပ္ေနပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာ တဲ့အခါ သူ႔လိုပဲ ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီတစ္ခု ကေန အလုပ္ျပဳတ္ခဲ့ တာ သံုးလေလာက္ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ကူ႐ိုဆု ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေပါင္းမိ သြားတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ လမ္းေပၚမွာ အေျခအေန မဲ့ေတြ အတြက္ ေကြၽးေနတဲ့ ထမင္းထုပ္ ကို ပန္းၿခံထဲ မွာ လူအုပ္ႀကီးနဲ႔အတူ တန္းစီတိုးရင္း စားၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ေတြ ထပ္ေလွ်ာက္၊ ထပ္ရွာၾကတယ္။ အိမ္က ဇနီးမယား နဲ႔ သားသမီးေတြ မရိပ္မိေအာင္ ရွာႀကံ ၿပီး ပိုက္ဆံ အပ္တယ္။

သားအငယ္ေကာင္ (၆) တန္း ေက်ာင္းသား ကင္ဂ်ီဆာဆာကီ က ေက်ာင္းကဆရာ နဲ႔ ျပႆနာျဖစ္လာ ၿပီး ေက်ာင္း မသြားေတာ့ဘဲ အိမ္ က ေပးလုိက္တဲ့ ေက်ာင္းလခကို စႏၵရား ဆရာမ ကိုေပးကာ စႏၵရားတီး သင္ လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းက စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ နဲ႔ျပန္လာ ရင္း လမ္းေဘး ကအမႈိက္ပံုမွာ စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ ေအာ္ဂင္ တစ္လံုးကို ေကာက္ယူ လာခဲ့မိရာက စိတ္ကူးေပၚသြားတာ။ သားႏွစ္ေယာက္ စလံုး ကို စႏၵရားမတီး ရဘူးလို႔ အေဖေရာ၊ အေမေရာက အမိန္႔ထုတ္ ထားတယ္။ ဖခင္ အိမ္ေထာင္ ဦးစီးလုပ္သူ ဆာဆာကီ ႐ူဟီ ကေတာ့ ခါတိုင္းလို ႐ံုးယူနီ ေဖာင္းကို ေၾကာ့ေနေအာင္ ဝတ္ကာ လက္ဆြဲအိတ္နဲ႔ ဟန္မပ်က္ နံနက္ တုိင္း အိမ္က ထြက္တယ္။ အလုပ္ရွာ တယ္။ ရျပန္ေတာ့ ညေစာင့္။ သူ႔ အရင္ရာထူးနဲ႔က မိုးနဲ႔ေျမလိုကြာ ေတာ့ မလုပ္ဘဲျပန္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္မွာေတာ့ အၿမဲတမ္းသူ႔ရဲ႕ အမိန္႔ အာဏာတည္ဖို႔ပဲ ႀကဳိးစားတယ္။

သားအႀကီးက ကုမၸဏီတစ္ခုက ခိုင္းတဲ့ လမ္းေပၚက လူေတြကို ေၾကာ္ျငာေဝရတဲ့ အလုပ္ လုပ္တယ္။ သူကမ္းတဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြကို လူေတြ က မယူေတာ့ ပံုးလုိက္ ျမစ္ထဲသြန္ ခ်ၿပီး အလုပ္က ထြက္လာတယ္။ မက္ဂူမီ ဟာ ေယာက္်ား ရဲ႕ပံုမွန္လစာ ကို တြက္ခ်က္ၿပီး ကား အေရာင္း စင္တာမွာ ကားေလး တစ္စီးေလာက္ ေတာ့ ဝယ္မယ္ ဆိုတဲ့စိတ္ကူးနဲ႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္။

အဲဒီကအျပန္မွာ ေယာက္်ား ျဖစ္သူဟာ ပန္းၿခံထဲက လူအုပ္ႀကီး အတြင္းမွာ ထမင္းထုပ္ တန္းစီေနတာ ကိုျမင္လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမက မသိသလိုပဲ မ်ဳိသိပ္ၿပီးေနေပးတယ္။ ဒီလိုေနေပးျခင္းဟာလည္း မိသားစု အေပၚမွာ သူ႔ေယာက္်ား ၾသဇာ သက္ ေရာက္မႈ ေလ်ာ့က် သြားမွာစိုးလို႔။

သားအႀကီးျဖစ္သူ က တစ္ေန႔ မွာ ဖခင္ရဲ႕ အျဖစ္ကို ျမင္ေတြ႕သြား ၿပီးတဲ့ေနာက္ အေမရိကန္ စစ္တပ္ထဲ ကိုဝင္ဖို႔ အေမကို လက္မွတ္ ထိုးခုိင္း တယ္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္ အျပန္ အလွန္ေဆြးေႏြးေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကီ႐ူဟီဟာ အျပင္မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ကူ႐ိုဆု ေရာက္ မလာ လုိ႔ အိမ္လိုက္ သြားေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စလံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသ သြားၾကတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စစ္ထဲ ဝင္မယ့္သားက ဖခင္ကို လက္မွတ္ထုိး ခိုင္းတာ နဲ႔ႀကံဳရျပန္တယ္။ “မင္း ဘယ္မွသြားစရာ မလိုဘူး။ ဒီအိမ္မွာ မင္းတုိ႔ကို ငါအကာအကြယ္ေပးေန တယ္” ဆိုေတာ့ သားအႀကီးလုပ္သူူ က “အေဖ အျပင္မွာ ထမင္းတန္းစီ တိုးၿပီး စားေနတာ ကို သိပါတယ္” လို႔ ေျပာကာ အထုပ္ဆြဲဆင္းသြားတယ္။

ကီ႐ူဟီဟာ ရရာ အလုပ္လုပ္ ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး မားကက္ႀကီး တစ္ခု ရဲ႕ သန္႔ရွင္းေရး အလုပ္သမား အျဖစ္ ဝင္လုပ္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သား အႀကီးျဖစ္သူက တိုက္ပြဲမွာ က်သလို လို သံသယေတြ နဲ႔ မသဲမကြဲျဖစ္ၿပီး ဇနီးျဖစ္သူ မက္ဂူမီမွာ အတြင္း ႀကိတ္ႀကိတ္ၿပီး ခံစားေနရတယ္။

အိမ္ကို စႏၵရား သင္တန္း ေက်ာင္းက စာေရာက္လာတယ္။ အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ ပါရမီရွင္ေလး မို႔ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အကယ္ဒမစ္ ဂီတ ေက်ာင္းေလးမွာ ဆက္လက္ထားေပး ဖုိ႔ တိုက္တြန္းထားတာကိုဖတ္မိေတာ့ သားအငယ္ ကင္ဂ်ီဆာဆာကီ ေက်ာင္းမတက္ဘဲ စႏၵရား တီးခုိးသင္ ေနတာကိုသိသြားၿပီး ကိုင္ေပါက္လိုက္ တာမွာ ေလွကားေပၚကေလွ်ာက်ၿပီး ေဆး႐ံုေရာက္သြားတယ္။

 ေန႔ဘက္မွာ ဇနီး မက္ဂူမီ တစ္ ေယာက္တည္း ရွိေနတုန္း အိမ္ကို လူတစ္ေယာက္က အထင္တႀကီးနဲ႔ ဓားျပ ဝင္တိုက္တယ္။ အိမ္ ထဲမွာရွာ ေတာ့ ဘာေငြမွ မ်ားမ်ားမေတြ႕ဘူး။ ဓားျပက သူ႔႐ုပ္ကို မွတ္မိသြားလို႔ ဆို ၿပီး မက္ဂူမီကို ဓားစာခံ အျဖစ္ေခၚ သြားတယ္။ ခိုးလာ တဲ့ ကားကိုေမာင္း ခုိင္းတယ္။ အေပါ့သြားခ်င္လုိ႔ ဓားျပ ကိုေတာင္းပန္ၿပီး စတိုးဆိုင္ထဲ ဝင္ ေတာ့ အိမ္သာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေန တဲ့ သူ႔ေယာက္်ား ကိုေတြ႕ရတဲ့အခါ သူမရဲ႕စိတ္ေတြ အႀကီး အက်ယ္ ေခ်ာက္ခ်ားသြားပါေတာ့တယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ “ကဲဟယ္..မထူးေတာ့ ပါဘူး” ဆိုၿပီး ကားထဲမွာေစာင့္ေနတဲ့ ဓားျပဆီျပန္သြား၊ ကားကိုလမ္းဆံုး ထိေအာင္ေမာင္းရင္း ဓားျပနဲ႔အတူ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာ ကာကာမဂုဏ္ အာ႐ံု က်ဴးလြန္မိတဲ့အထိအသိစိတ္ကိုလႊတ္ ေပးၿပီး မိုက္မဲပစ္လုိက္ပါတယ္။

ကီ႐ူဟီလည္း သူ႔ရဲ႕အျဖစ္ကို ဇနီးသည္ ျမင္သြားလို႔ အရွက္ႀကီး ရွက္ၿပီး ေျပးမိေျပးရာ ထြက္ေျပးရင္း လမ္းေဘး တစ္ေနရာ သစ္ရြက္ေတြ ၾကားမွာ ထုိးလဲၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပါ တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သားအငယ္ေလး ကလည္း လမ္းေပၚမွာ ေလလြင့္ေန ၿပီး ေလွ်ာက္သြားရင္း သူ႔ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ စတိုးဆိုင္တစ္ခုထဲ စားစရာ ဝင္ယူမိလုိ႔ ရဲစခန္းမွာ တစ္ည အခ်ဳပ္ ခံရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စႏၵရား ဆရာမနဲ႔ေတြ႕လို႔ ဂီတၿပဳိင္ပြဲ ခန္းမ ႀကီးဆီ ေခၚသြားခံရကာ စႏၵရား ပညာၿပဳိင္ပြဲ ဝင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေဖ နဲ႔အေမေရာက္ လာတယ္ ။ႏွစ္ ေယာက္ စလံုး ယူက်ံဳးမရတဲ့ မ်က္ရည္ ေတြနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ကို အဆံုးသတ္လုိက္ ပါတယ္။

ဒီဇာတ္ကားဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တိုက်ဳိၿမဳိ႕ေပၚမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ မိသားစု ေလးေယာက္ ရဲ႕ဘဝကို ႐ိုက္ ကူးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ သားႏွစ္ ေယာက္ နဲ႔ ဇနီးကို အိမ္ေထာင္ ဦးစီး လုပ္သူ ဖခင္က ကုမၸဏီမွာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဒါ႐ိုက္တာ ဆိုတဲ့ ရာထူး နဲ႔လုပ္ကိုင္ ၿပီး တင့္တင့္ တယ္တယ္ ထားကာ ေနထုိင္ရင္း ကေန ပတ္ဝန္းက်င္က မသိလုိက္ဘဲ ဘဝေတြ အတြင္းေၾက ေၾကကာ တစ္စစီ ျဖစ္သြားၾကရပံု အေၾကာင္းပါ။ ပိုဆိုးတာက ဖခင္ ျဖစ္သူ အိမ္ေထာင္ ဦးစီးဟာ မိသားစု အေပၚမွာ “ငါမႀကဳိက္တာ မလုပ္ရ ဘူး” ဆိုတဲ့ တစ္ေသြး တစ္သံ အာဏာ တည္မႈကို အလိုရွိေနတာပါပဲ။

ဒီဇာတ္ကားကို ကမၻာေက်ာ္ ဒါ႐ိုက္တာႀကီး “အကီရာကူ႐ိုဆာဝါ” (မင္းသားႀကီး ေက်ာ္ေဆြ ဒါ႐ိုက္တာ ပညာ သြားေရာက္ သင္ယူခဲ့တဲ့ ဆရာ ႀကီး) ရဲ႕ တပည့္ ကီယိုရွီ ကူ႐ိုဆာဝါ က ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလမွာ  မင္းသားႀကီး တာ႐ုယူကီကဂ်ဝါ နဲ႔ မင္းသမီး က်ဳိကူဇီမီ တို႔ကို အဓိက ဇာတ္ေကာင္ေနရာ မွာထားၿပီး ႐ိုက္ ကူးထြက္ ရွိခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ ေစ်းကြက္ထဲ ကိုေတာ့ အခုမွေရာက္ လာပါ တယ္။

ဝင္းကိုေမာင္

 http://popularmyanmar.com/afpopular/?p=11103