ေဆးဖက္၀င္ အသြင္ဆန္း အံ့မခန္းတဲ့ ရတနာ

 Thant Zin Aung added 5 new photos.

ေဆးဖက္၀င္ အသြင္ဆန္း အံ့မခန္းတဲ့ ရတနာ
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®
မပူလြန္းမေအးလြန္းေသာ မွ်တသည့္ ရာသီဥတုေအာက္ တြင္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕သည္ ဣေျႏၵရစြာ လွပလ်က္ရွိသည္။ ယခင္ႏွင့္မ်ားစြာ ထူးျခားျခင္းမရွိဘဲ လုပ္ငန္းခြင္ သြားေရာက္ သူ၊ ေစ်းေရာင္း ေစ်းဝယ္ သူ၊ ေက်ာင္းတက္သူမ်ားျဖင့္ စည္ကားသက္ဝင္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အျမင္အာ႐ံုကိုဖမ္းစားႏုိင္ေသာ ထူးျခားမႈတစ္ခုကိုေတာ့ သတိျပဳမိသည္။ ေဒသခံလူႀကီး လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ပယင္းပုတီး၊ ပယင္းလည္ဆြဲႏွင့္ လက္ေကာက္မ်ားကို ယခင္ကထက္ပို၍ ဝတ္ဆင္သံုုးစြဲလာၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

လက္ငုတ္လက္ရင္း အလုပ္အကုိင္အျပင္ ပယင္း ေသြးျခင္း၊ ေရာင္းခ်ျခင္းကို တြဲဖက္လုပ္ကိုင္လာသူ လည္း မ်ားျပားလာသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။ ပယင္း ပန္းပုလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူ ဦးခ်စ္ကိုက ၄င္းျပဳလုပ္ထား သည့္ မက္မြန္သီးပံု၊ ဗုဒၶပံု၊ ငါး႐ုပ္ပံု ပယင္းမ်ားကို ျပသခဲ့ၿပီး ပယင္းတူးေဖာ္ပံုအဆင့္ဆင့္ႏွင့္ ေဆးဖက္ဝင္ ပံုကို ေျပာျပခဲ့ပါသည္။
''ပယင္းအစ သစ္ေစးက'' ဟူ၍ ဆုိရေပမည္။ ႏွစ္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာက ေပါက္ေရာက္ခဲ့ၾကေသာ ထင္း႐ွဴး မ်ဳိးႏြယ္သစ္ပင္ႀကီးမ်ားမွ သစ္ေစးမ်ားသည္ ကမၻာေျမ၏ အပူခ်ိန္ႏွင့္ဖိအားေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာ သည့္အခါ ပယင္းဟူေသာ ရတနာအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲ ေရာက္ရွိ လာေၾကာင္း မွတ္သားခဲ့ရပါသည္။
''ပယင္းအေရာင္အေသြးအမ်ဳိးမ်ိဳးရွိတယ္။ ေစ်းကြက္ အဝင္ဆံုးကေတာ့ ခုိေသြးေရာင္၊ လက္ဖက္စိမ္းေရာင္၊ အဝါၾကည္၊ ဝက္ဆီ၊ အဲဒါပထမတန္းစားပယင္းေတြ ပါ။ ဒီဇယ္၊ ဒီဇယ္ဝါနဲ႔ အပိတ္သားေတြက ေစ်းသိပ္ မရဘူး။ အပိတ္သားဆိုတာက မီးထိုးၾကည့္လုိ႔မရဘူး။ အလင္းမေပါက္ႏုိင္ဘူး'' ဟု ၄င္းက ေျပာရင္း အဝါ ၾကည္ေရာင္ပယင္းကို ေနေရာင္ထဲ၌ ေထာင္ျပသည္။
သဘာဝေနေရာင္ေအာက္တြင္ ပယင္း၏ လကၡဏာရပ္ မ်ား ေပၚလြင္လ်က္ရွိေနသည္။ ေအးျမသည့္ရာသီ မ်ားတြင္ အျခားေသာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ ပယင္းသည္ ဝတ္ဆင္ထားသူ၏ အေရျပားႏွင့္ ထိေတြ႕သည့္အခါ ပူေႏြးေနသည္ကပင္ ႏွစ္ၿခိဳက္စရာဟု ထင္မိသည္။
ေက်ာက္မ်က္ရတနာတစ္ပါးျဖစ္သည့္ ပယင္းသည္ အင္ေအာ္ဂဲနစ္မဟုတ္ဘဲ သစ္ပင္မွရသည့္ ေအာ္ဂဲနစ္ ေက်ာက္မ်က္ျဖစ္ပါသည္။
အလင္းေပါက္ႏုိင္စြမ္းရွိၿပီး အေပါ့ပါးဆံုးေသာ ေက်ာက္မ်က္ျဖစ္သည္။ ပြတ္တုိက္ ၾကည့္ပါက လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေပါ့ပါးေသာ အရာဝတၳဳမ်ားကို ဆြဲငင္ႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂရိလူမ်ဳိးမ်ားက ပယင္းကို (Elektron )ဟု ေခၚဆုိၾက သည္။ ေသြးလည္ပတ္မႈ အားေကာင္းေစၿပီး အနာ ေရာဂါမ်ားကို သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစသျဖင့္ ေဆးမ်ား ေဖာ္စပ္ရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ ေရေမႊးမ်ားေဖာ္စပ္ရာ တြင္လည္းေကာင္း အသံုးျပဳၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။
ကမၻာေပၚတြင္ အေမရိကန္၊ ပိုလန္၊ ႐ိုေမးနီးယား ႏွင့္ ကေနဒါႏုိင္ငံမ်ားသည္ ပယင္းထြက္ရွိေသာ ႏုိင္ငံ မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ဟူးေကာင္းခ်ဳိင့္ ဝွမ္း၊ တႏုိင္းေဒသတြင္ ပယင္းအေျမာက္အျမား ထြက္ရွိ ပါသည္။
''ျမန္မာ့ပယင္းက သက္တမ္းမလြန္ေသးဘူး။ သက္ တမ္းလည္းမႏုဘူး။ အေနေတာ္ပဲ။ ေရ၊ ေျမ၊ ရာသီ ဥတုေတြနဲ႔လည္း အဆင္ေျပ တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာင္ တႏုိင္းေဒသကထြက္တဲ့ ပယင္းက အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုးပဲ။ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေက်ာက္မဲ)မွာလည္း ပယင္းထြက္တယ္။ ေယာကလည္းထြက္တယ္။ ေယာပယင္းက သက္တမ္းနည္းနည္း လြန္သြားတယ္။ ဒီအတုိင္းအၾကမ္းထည္ကို ခြဲလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အနီေရာင္၊ အေရာင္တင္လိုက္တဲ့အခါ နီပုပ္ပုပ္ အေရာင္ေျပာင္းသြား တယ္။ ခႏီၲးကထြက္တဲ့ ပယင္းက်ေတာ့ သက္တမ္းႏုလြန္းလို႔ အေပါက္ေဖာက္တဲ့အခါ အဆင္မေျပဘူး''ဟု ျမန္မာ့ ေျမေပၚမွထြက္ေသာ ပယင္းမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့သည္။
ပယင္းပန္းပု လုပ္ငန္းမွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္း လွသည္။ ဦးစြာ ေျမသားမ်ား ကပ္ၿငိေနေသာ ပယင္း တံုး အၾကမ္းထည္ကို အခြံခြၽတ္လိုက္ၿပီး အမည္းစက္၊ အမႈန္မ်ား၊ အနာမ်ား ပါေနသည့္အပိုင္းကို ေမာ္တာျဖင့္ သန္႔စင္ဖယ္ရွားလုိက္သည္။ ထိုသို႔ ဖယ္ရွားၿပီးေနာက္ အေကာင္းဆံုးရွိေနသည့္အပိုင္းကို အနီးစပ္ဆံုးတူသည့္ ပံုသဏၭာန္အတုိင္း အ႐ုပ္ထြင္းလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
''ဘူးသီးနဲ႔တူသလား၊ နဂါးနဲ႔တူသလားၾကည့္တယ္။ ထြင္းတဲ့အခါ ခက္ခ်ိန္သိပ္ေလ်ာ့မသြားေအာင္၊ အမ်ား ႀကီး ကေလာ္တဲ့ပံုမျဖစ္ရေအာင္ အနီးစပ္ဆံုးပံုေဖာ္သြား တာ။ ပယင္းကို တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြအမ်ားဆံုး စိတ္ဝင္စား ၾကတဲ့အတြက္ သူတို႔ရာဇဝင္ထဲမွာရွိတဲ့ပုံေတြ ဥတည္ ဘြား၊ ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ပံုေတြ ထြင္းတယ္။ ပယင္းက အနီ ေရာင္ဆိုရင္ မက္မြန္သီးပံု၊ အစိမ္းဆို ေစာင္းလ်ားသီးပံု ထြင္းတယ္။ အေရာင္တင္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေက်ာက္ေတြ ေခ်ာေအာင္တုိက္တဲ့ အမႈန္႔ေတြ နံပါတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္။ ပယင္းတုိက္တဲ့ အျဖဴမႈန္႔ကေတာ့ အႏုဆံုးပါပဲ။ အဲဒီ အျဖဴ မႈန္႔ကို အေမြးဘီးေလးနဲ႔ သံုးတာ။ ပယင္းမျဖစ္မီ ေစးကပ္ တဲ့ သဘာဝ၌ရွိေနတုန္း လာေရာက္ကပ္ၿငိၾကတဲ့ ပ်ား၊ ပိတုန္းႏွင့္ လိပ္ျပာလို အေကာင္ငယ္ေလးေတြ သစ္ေစး အတြင္း ကပ္ၿငိပိတ္မိရာက မာေက်ာလာတဲ့ သစ္ေစးႏွင့္ အတူ အခ်ိန္ကာလမ်ားစြာ ၾကာလာတဲ့အခါ ႐ုပ္ၾ<ြကင္းငယ္ ပါရွိေသာ ပယင္းရတနာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ပုစဥ္း႐ုပ္ၾကြင္းပါေသာ ပယင္း၊ သစ္ျမစ္၊ သစ္ရြက္ ကေလးမ်ားဝင္ေနေသာ ပယင္းစသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးစံုကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
''ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္က အဝါၾကည္မွာ ဝင္ေန တာဆိုရင္ ေစ်းပိုရမယ္။ ဆုိက္ခ်င္းတူရင္ေတာင္ ဒီဇယ္ က အမ်ဳိးအစားနိမ့္ေတာ့ ဒီဇယ္မွာဝင္ရင္ ေစ်းသိပ္မရ ဘူး။
လက္ဖက္စိမ္းလို ေက်ာက္သားအလြန္ေကာင္းတဲ့ အထဲမွာ ပိုးေကာင္ဝင္ရင္ ၾကည္ေပါက္ၿပီး လင္းၿပီး အျမင္ သိပ္လွတယ္။ ထူးျခားမႈပိုသြားတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာက္သားေကာင္းလု႔ိ အဆင့္ျမင့္တဲ့ေနရာမွာ အေကာင္ ဝင္ရင္ အဲဒီေက်ာက္သားရဲ႕ မူလတန္ဖုိးထက္ ေလးငါးဆ ပိုသြားတယ္။ အပိတ္သားထဲမွာသြားဝင္ရင္ အျမင္မွာ ဆြဲေဆာင္မႈမရွိတဲ့အတြက္ေစ်းလည္းမရေတာ့ဘူး'' ဟု ပယင္းအမ်ဳိးအစားႏွင့္ ေစ်းႏႈန္းကြာျခားပံုကို ရွင္းျပသည္။
''ရွဝါနန္'' ဟု ႐ိုးရာအေခၚျဖင့္ ေခၚေဝၚၾကေသာ ပယင္းျဖင့္ စီရင္ထားသည့္ လည္ဆြဲတစ္မ်ဳိးရွိပါသည္။ ရွဝါနန္သည္ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကတည္းက ရွိလာ ခဲ့ေသာ သတို႔သားက သတို႔သမီးအား အျမတ္တႏိုး တင္ေတာင္းသည့္ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား၏႐ိုးရာပစၥည္းျဖစ္ပါသည္။ ရွဝါနန္အစစ္တစ္ခုသည္ ပယင္း၊ ဆင္စြယ္၊ ေငြႏွင့္ ေက်ာက္မ်ားျဖင့္ျပဳလုပ္ထားၿပီး တန္းဖိုးႀကီးျမင့္လွသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတုိင္းျပဳလုပ္ရန္ မလြယ္ကူသည့္အတြြက္ ေရွးေဟာင္း ပစၥည္းကိုအတုခိုးကာ ပယင္းမ်ားထည့္ၿပီး ဆင္စြယ္ေနရာတြင္ ဆင္စြယ္ႏွင့္အလားတူေစမည့္အျခား ပစၥည္းမ်ားထည့္ကာျပဳလုပ္ၾကသည္။
''ကခ်င္လူမ်ဳိးေတြ သတို႔သမီးေတာင္းရမ္းတဲ့အခါ ေမာင္းပါရတယ္၊ ကြၽဲပါရတယ္၊ ရွဝါနန္ပါရတယ္၊ ကြမ္းဖိုးလို႔ေခၚတယ္။ ရွဝါနန္ဆြဲထားတာကို ၾကည့္ၿပီး အျမတ္တႏုိးေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ျခင္းခံရတဲ့ အမ်ဳိး သမီးအျဖစ္ ဂုဏ္ယူၾကပါတယ္'' ဟု ေျပာသည္။
ေနာက္ထပ္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ ပယင္းအမ်ဳိးအစားမွာ ''မီးက်န္'' ဟုေခၚေသာ ပယင္း ျဖစ္သည္။ ထုိပယင္းေပၚတြင္ ဓာတ္မီးျဖင့္အဝိုင္းပံုထုိး လိုက္လွ်င္ အဝိုင္းပံုေလးအတိုင္း က်န္ေနတတ္သည္။ ညဘက္တြင္ ပိုမိုထင္ရွားသည္။ ဂငယ္ပံုထိုးလွ်င္ ထုိပံု အတုိင္း ၾကာၾကာလင္းေနၿပီး ၿပီးမွ ျပန္မွိန္သြားသည္။ အလင္းေရာင္ကုိ စုပ္ထားႏုိင္ေသာ ပယင္းျဖစ္သည္။
ပယင္းသည္ ေဂါက္ေရာဂါ၊ လည္ေခ်ာင္းနာ၊ သြားနာ၊ အစာအိမ္နာေရာဂါမ်ားကို ေပ်ာက္ကင္းေစ သည့္အျပင္ ေသြးလည္ပတ္မႈကိုပါ ေကာင္းေစသည္ဟု ဆုိပါသည္။ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားက ပယင္းျဖင့္အသားကို ေပါင္းစားၾကၿပီး အသက္ရွည္ ေဆးအျဖစ္ မွီဝဲၾကသည္။ ပယင္းအမႈန္႔သန္႔သန္႔ကို ဖက္ၾကမ္းျဖင့္ လိပ္ၿပီးေနာက္ မီး႐ိႈ႕၍ အေငြ႕ကို႐ွဴ႐ိႈက္လွ်င္ သစ္ေမႊးနံ႔ထြက္ေပၚလာၿပီး အမူးအေမာ္ေျပေပ်ာက္ကာ ေပါ့ပါး လန္းဆန္းေစပါသည္။ ထို႔ျပင္ စိတ္ခြန္အားကို ျမႇင့္တင္ေပးႏုိင္စြမ္းရွိေသာ ရတနာအေဆာင္လည္း ျဖစ္သည့္အတြက္ လူႀကီးမ်ားကမူ က်န္းမာေရးအတြက္ ဝတ္ဆင္ၾကသည္။
ပယင္းေရာင္းဝယ္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူတစ္ဦးထံ စူးစမ္းၾကည့္ရာ ပယင္းတူးေဖာ္ရာတြင္ ေပအနက္ ၃ဝ၊ ၄ဝ မွ ေပ ၅ဝဝ ေက်ာ္ ၆ဝဝ အထိ နက္ေအာင္ တူးေဖာ္ရသည္လည္း ရွိပါသည္။ ပယင္းထြက္ေသာေျမ သည္ ေက်ာက္စိမ္းေျမကဲ့သို႔မမာေပ။ သတိအထားရဆံုး အခ်ိန္္မွာ ပယင္းကို ေျမသားထဲမွာ ခြာယူခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ပယင္းသည္ မာျခင္းအဆင့္ ၂ ဒသမ ၅ ရွိၿပီး သိပ္ သည္းဆ ၁ ဒသမ ဝ၇ သာရွိသည့္အတြက္ ၾ<ြကပ္ဆတ္ ၿပီး ကြဲအက္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သံတိုင္ျဖင့္ ဖြတူးၿပီးေနာက္ လက္ျဖင့္ႏႈိက္၍ ရေလာက္သည့္ အေျခ အေနေရာက္လွ်င္ လက္ျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကုပ္ယူ လုိက္ရသည္။
တြင္းထဲဆင္းသည့္အခါ အေပၚမွေန၍ ေအာက္ဆီ ဂ်င္ေပးရာတြင္ တြင္းအနက္ ေပ ၁ဝဝ ရွိလွ်င္ ေပ ၇ဝ ေလာက္အထိေရာက္ေအာက္ ေလပိုက္ ကို ခ်ရသည္။ လူႏွင့္ ကြက္တိျဖစ္ေနလွ်င္ ဓာတ္ေငြ႕ျပန္႐ိုက္ၿပီး မြန္းက်ပ္ႏိုင္သည္။ ေျမႀကီးစုပ္ယူမႈ၊ လူကစုပ္ယူမႈကို ပံုမွန္အေနအထားျဖစ္ေစရန္ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ကို အနည္းငယ္ခြာထားၿပီး ေပးရသည္။ ေအာက္ဆီဂ်င္ ျပတ္လွ်င္ အသက္အႏၲရာယ္ရွိႏုိင္ၿပီး တြင္းၿပိဳႏုိင္သည္ ကိုလည္း သတိထားရပါသည္။
''တခ်ဳိ႕က ေျမေအာက္မွာ ပယင္းကိုေတြ႕တဲ့အခါ အဝတ္နဲ႔ပတ္ၿပီးမွ အေပၚကို တင္ရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ရင္ အနာပါသြားတတ္တယ္ဆိုၿပီးေျပာတယ္။
တကယ္ ေတာ့ အရည္အေသြး ေကာင္းၿပီး ပယင္းစစ္ရင္ အဲလုိ လုပ္ဖုိ႔မလိုပါဘူး။ ဒီတုိင္းတင္႐ံုပဲ'' ဟု ပယင္းလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္သူက ဆိုသည္။ ၄င္းေျပာျပခ်က္မ်ားအရ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတြင္ ပယင္းကို အထည္ထုတ္၍ ရသည့္ အဆင့္တြင္ အထည္ထုတ္ၿပီး အထည္ထုတ္၍ မရသည့္ အဆင့္တြင္ ေကာ္ေလာင္း၍ ေၾကျြပားကဲ့သို႔ကပ္ၿပီး စက္ျဖင့္ ညႇိလိုက္သည္။ ပန္းခ်ီ ပန္းပုအျဖစ္လည္း ထြင္းထုသည္။ ကေနဒါႏုိင္ငံတြင္ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသူမ်ား၏ ေနအိမ္၌ ပယင္းအေရာင္မ်ဳိးစံုကို နံရံတြင္ကပ္၍ အလွဆင္ၾကသည္။ ခန္းဆီးကန္႔လန္႔ကာ အျဖစ္လည္း အသံုးျပဳၾကသည္ဟု သိရသည္။
''ေစ်းႏႈန္းသတ္မွတ္တာက်ေတာ့ အလံုးအဖန္ ကြာတယ္။ ႀကီးတဲ့ပယင္းက ခက္ခ်ိန္၊ အေလးခ်ိန္ပိုမ်ား သြားမယ္။ ေသးရင္ ခက္ခ်ိန္ေလ်ာ့မယ္၊ ခက္ခ်ိန္လည္း မ်ားမယ္၊ အတံုးလည္းႀကီးမယ္ဆုိရင္ ေစ်းျမင့္မယ္။ လက္ဖက္စိမ္းခ်င္းတူရင္ေတာင္ အတံုးေသးရင္ တီထြင္မႈ အရ ေစ်းကြက္သိပ္မဝင္ေတာ့ဘူး။ အသားလွလုိ႔သာ ဝယ္တာ။ လက္ေကာက္ေဖာက္ခ်င္တယ္ဆို လက္ေကာက္ ဆုိက္မရရင္ ေစ်းမရဘူး။ ဥပမာ လက္ဖက္စိမ္း လက္ေကာက္တစ္ကြင္းကို ကြင္းႀကီးဆိုက္ဆို ေငြက်ပ္ သိန္း ၅ဝဝ ရမယ္။ ကြင္းလတ္ဆုိ ေငြက်ပ္ သိန္း ၃ဝဝ ပဲရမယ္။ ကြင္းေသးဆို ေငြက်ပ္ သိန္း ၁၅ဝ ရမယ္။ သူ႔ခြင္မိမွ သူ႔ေစ်းပံုေသသတ္မွတ္လို႔ရတာ '' စသျဖင့္ ေစ်းႏႈန္းသတ္မွတ္ပံုကို သိရသည္။
ပယင္းလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္သူမ်ားျပားလာခ်ိန္တြင္ ေစ်းကြက္ကို မထိန္းၾကသူမ်ားေၾကာင့္ ေရာင္းဝယ္ရာ တြင္ အခက္အခဲႀကံဳရသည္မ်ားလည္းရွိေၾကာင္း ၄င္းက ေျပာျပသည္။ '' ေငြက်ပ္ ၅ဝဝဝဝ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပယင္း ကို အျခားတစ္ေယာက္က ေငြက်ပ္ ၃ဝဝဝဝနဲ႔ ေရာင္း လုိက္တယ္။ အခ်င္းခ်င္းသစၥာမရွိဘူး၊ မညီညြတ္ဘူး၊ ေစ်းကြက္ကို မထိန္းဘူးဆိုရင္ ပါးနပ္တဲ့ အခ်ဳိ႕စီးပြား ေရးသမားေတြက တက္နင္းသြားတာ ခံရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေစ်းကြက္မွာ စည္းကမ္းရွိၾကဖို႔ အလြန္အေရး ႀကီးပါတယ္။''
မည္သို႔ဆုိေစ အရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး ေဆး ဖက္ဝင္ ေအာ္ဂဲနစ္ေက်ာက္မ်က္ရတနာျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့ ပယင္းသည္ သယံဇာတတစ္ခုအေနျဖင့္ ျမန္မာ့ေျမေပၚ မွ ထြက္ရွိျခင္းကို မ်ားစြာဂုဏ္ယူမိပါသည္။
သတင္းေဆာင္းပါး-ကလ်ာမိုးျမင့္
ဓာတ္ပံု-ေရႊစာ
Credit to MOI Webportal Myanmar