အျမင့္ဆံုးပ်ံသန္းပါ

ၿဖိဳး သုတ

 

အျမင့္ဆံုးပ်ံသန္းပါ
-------------------
တစ္ခါက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးဟာ အင္မတန္လွပသန္စြမ္းတဲ့ သိန္းငွက္ ႏွစ္ေကာင္ကို လက္ေဆာင္ပ႑ာအျဖစ္ ရရွိခဲ့ပါသတဲ့...။ သိန္းငွက္ႏွစ္ေကာင္ဟာ အမဲလိုက္သိန္းငွက္ေတြျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕တစ္သက္တာလံုးမွာ အဲသည္ေလာက္လွပတဲ့ငွက္မ်ိဳး မရွိဘူးလို႕ ထင္ရတဲ့အထိ သိန္းငွက္ေတြဟာ လွပလြန္းခဲ့တယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ အဖိုးထိုက္တန္လွတဲ့ သူ႕ရဲ႕ သိန္းငွက္ ႏွစ္ေကာင္အတြက္ အလြန္ေတာ္တဲ့ တိရစၦာန္ေလ့က်င့္ေပးသူ တစ္ေယာက္ကိုပါ ခန္႕အပ္ခဲ့ပါသတဲ့..။

ဒီလိုနဲ႕လအနည္းငယ္ ၾကာျမင့္တဲ့အခါ သိန္းငွက္ ေလ့က်င့္ေပးသူက ဘုရင္ႀကီးကို ဒီလိုတင္ေလွ်ာက္ပါသတဲ့

"အရွင္မင္းႀကီး၊ အရွင့္ရဲ႕သိန္းငွက္ ႏွစ္ေကာင္အနက္ တစ္ေကာင္သည္သာ လွပထည္၀ါစြာ ပ်ံသန္းပါတယ္ဘုရာ့၊ အျခားတစ္ေကာင္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕အကိုင္းမွာသာ ဒီကေန႕အထိ နားေနလ်က္ ရွိပါတယ္ဘုရား"

ဘုရင္ႀကီးဟာ အင္မတန္စိုးရိမ္သြားခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕သိန္းငွက္တစ္ေကာင္ဟာ ေနထိုင္မေကာင္း ျဖစ္ေနလို႕သာ ပ်ံသန္းျခင္း မရွိတာလို႕ ထင္ေနခဲ့ျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္သူဟာ နန္းတြင္းသမားေတာ္ေတြ၊ အထက္လမ္း/ေအာက္လမ္းေမွာ္ဆရာေတြ အကုန္လံုးကို ဆင့္ေခၚလိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕သိန္းငွက္ ပ်ံသန္းေစဖို႕အတြက္.. ကုစားေစတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ သိန္းငွက္ကို ပ်ံသန္းဖို႕ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရျပန္တယ္။ လေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ကုသႏိုင္မယ့္သူမရွိဘဲ.. ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ သိန္းငွက္ဟာလည္း သစ္ကိုင္းေပၚမွာ နားျမဲနားေနခဲ့ျပန္တယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ.. သူ႕ရဲ႕ တိုင္းႏိုင္ငံမွာလွည့္လည္ၿပီး သိန္းငွက္ကို ပ်ံသန္းေအာင္လုပ္ႏိုင္သူကို ရွာေဖြေစတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ငယ္သားေတြလည္း ႀကိဳးစားပမ္းစားရွာေဖြၾကတယ္။ တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ သူတို႕ဟာ "သာမန္လယ္သမား" တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။

အဲဒီလယ္သမားက

"အရွင္တို႕၊ ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးရဲ႕ သိန္းငွက္ကို ပ်ံသန္းသြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေၾကာင္းပါ"

လို႕ ေျပာခဲ့တယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ငယ္သားေတြဟာ လယ္သမားကို ဘုရင့္ဥယ်ာဥ္ကိုေခၚေဆာင္လာတယ္။ အဲဒီေနာက္ မပ်ံသန္းတဲ့သိန္းငွက္ကို ျပသၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ ပ်ံသန္းေနတာကို ျမင္ခ်င္ေၾကာင္း၊ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါက ကြက္မ်က္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာဆိုထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေလသာျပဴတင္းကေန ဥယ်ာဥ္ေတာ္ကို ေငးေမာ ၾကည့္ရႈခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ငွက္ႏွစ္ေကာင္လံုးဟာ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ေပၚမွာ လွပစြာ ပ်ံ၀ဲေနတာကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ အံ့ၾသႀကီးစြာနဲ႕ အပါးေတာ္ျမဲအမတ္ကို ဒီလိုေျပာတယ္

"ေမာင္မင္းတို႕ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိန္းငွက္ကို ပ်ံသန္းေစသလဲ"

အဲဒီအခါ အမတ္က

"မွန္ပါ့၊ ေက်းေတာသားလယ္သမားတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ပါဘုရာ့"

လို႕ ေလွ်ာက္တင္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးက

"လယ္သမားကိုေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သြင္းေစ"

လို႕မိန္႕ၾကားခဲ့တယ္။

အဲသည္လိုနဲ႕ လယ္သမားဟာ မင္းႀကီးရဲ႕ေရွ႕မွာ ခစားေရာက္ရွိလာတယ္။ ဘုရင္ႀကီးက

"လယ္သမား၊ အဘယ္သို႕ေသာ အတတ္နဲ႕ သိန္းငွက္ကို ပ်ံသန္းေစပါသနည္း"

လို႕ေမးျမန္းတယ္။ လယ္သမားက

"အရွင္မင္းႀကီး ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတြင္ ထူးျခားေသာအစြမ္းတစ္စံုတစ္ရာမွ မရွိပါဘုရား။ သိန္းငွက္ရဲ႕ နားေနက် သစ္ကိုင္းကိုသာ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား"

လို႕ေျဖၾကားခဲ့ပါသတဲ့..။
---------------------------------
ဒီပံုျပင္ေလးဟာ..က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ပ်ံသန္းခ်င္စိတ္ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုစိတ္ အေၾကာင္းကို ေျပာျပေနခဲ့တယ္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ စာရႈသူတို႕ဟာ ပ်ံသန္းႏိုင္ၾကသူမ်ားသာလ်င္ျဖစ္တယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕သိန္းငွက္ဟာ နားေနက် သစ္ကိုင္းမွာသာ စြဲျမဲထိုင္ေနတတ္သလို၊ က်ေနာ္တို႕ဟာလည္း လက္ရွိ အေျခအေနမွာ မိန္းေမာ သာယာေနတတ္ၾကသူမ်ားသာလ်င္ျဖစ္တယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လက္ရွိအေျခအေနကို ေရာင့္ရဲဖက္တြယ္ေနသူမ်ားဟာ ေအာင္ျမင္သူမ်ားျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႕ဆိုလိုရင္းျဖစ္တယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ လူေတြဟာ သိန္းငွက္ရဲ႕သစ္ကိုင္းနဲ႕တူတဲ့ ဘ၀ေပးအေျခအေနတစ္ခုကို မွီတြယ္ၿပီး ရွိရင္းစြဲ အစြမ္းအစ၊ အရည္အခ်င္းေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတတ္ေသးတယ္လို႕ဆိုတယ္။ တစ္စံုတစ္ရာေသာ ေလာကဓံရဲ႕ ရိုက္ပုတ္မႈေၾကာင့္ ရရွိထားတဲ့ ကံေကာင္းျခင္းေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ၿပီဆိုရင္ေတာ့ .. သိန္းငွက္ရဲ႕ပ်ံသန္းျခင္းလို.. စတင္ႀကိဳးစားရုန္းကန္ ရမွာပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုရုန္းကန္ရင္းနဲ႕ အျမင့္ဆံုးေနရာကို ေရာက္ႏိုင္မွာပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ကယ္လို႕မ်ား.. နားစရာမွီခိုစရာသစ္ကိုင္းလည္းမရွိ၊ ပ်ံသန္းျခင္းလည္း မလုပ္ဘဲ ေနခဲ့ရင္ေတာ့.. ေျမျပင္နဲ႕တူတဲ့ ဒုကၡတြင္းထဲကို သက္ဆင္းရမွာပဲျဖစ္တယ္..။

ေလာကဓမၼတာအရ.. ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါးဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕သစ္ကိုင္းေတြပဲျဖစ္ၾကျပန္တယ္.. ။ က်ေနာ္တို႕ဘ၀ရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသဟာ သစ္ကိုင္းနဲ႕တူတဲ့ မိဘေတြကို မွီခိုရင္းေနထိုင္ခဲ့ၾကတာပဲျဖစ္တယ္။ လံုေလာက္တဲ့စြမ္းပကား နဲ႕ အရည္အေသြးရွိလာတဲ့ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဟာ သစ္ကိုင္းကိုမွီခိုမေနသင့္ေတာ့ပဲ ကိုယ့္ခြန္ကိုယ့္အားနဲ႕ ပ်ံသန္းသင့္လာၿပီျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ပ်ံသန္းသင့္ပါလ်က္ မပ်ံသန္းပဲ အကိုင္းကိုသာ ဆက္လက္ မီခိုေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့.. ေအာင္ျမင္ျခင္းေကာင္းကင္ဟာ.. ေ၀းကြာေနဦးမွာပဲျဖစ္တယ္။

“Believe in yourself! Have faith in your abilities! Without a humble but reasonable confidence in your own powers you cannot be successful or happy.”

ဆိုတဲ့စကားလို.. မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္ပါ။ မိမိရဲ႕အရည္အခ်င္းကို ကိုးစားပါ။ မိမိကိုယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္းမရွိဘဲ၊ မိမိအရည္အခ်င္းကို မွန္ကန္စြာယံုၾကည္ျခင္းလည္းရွိမယ္ ေနာက္တြန္႕တဲ့စိတ္ဓါတ္ကို ခြာခ်ၿပီး ယံုၾကည္မႈနဲ႕ ပ်ံသန္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့.. လွပစြာပ်ံ၀ဲႏိုင္မွာပဲျဖစ္တယ္...။

အျမင့္ဆံုးပ်ံသန္းႏိုင္ၾကပါေစ...
(ၿဖိဳးသုတ)