၂၆ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၅ေန႔ထုတ္ Friday Time အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။
ဒင့္မွာခင္နဲ႔ေဝးခဲ့တာျဖင့္ ၾကာပါျပီေကာကြယ္
(မင္းဒင္)
(တစ္)
“တုိ႔ၾဆာကပ္ေစးနည္းခ်က္ကေတာ ့ကမ္းကုန္တယ္ေဟ့။လုိင္းကားေ ပၚမွာ
လူေတြျပည့္က်ပ္ျပြတ္သိပ္ျပီ း၊ေခၽြးနံ႔ ေရာ၊အီးနံ႔ပါမႊန္ထူေနတာပါပဲ ကြာ”
“ေအးကြ။ဖူးခက္မွာတုန္းကေတာ့ ဂုိက္ဆုိက္က၊မုိက္ခရုိေဆာ့ဖ ္သူေဌး
ဘီလ္ဂိတ္အုိက္တင္နဲ႔။တကၠစီေ လးဘာေလးငွားေတာ့စည္းစိိမ္ျပ ဳတ္သြားမွာ
က်ေနတာပဲ။ဒီမွာတပည့္ေတြအရွင ္လတ္လတ္ငရဲျပည္က်ေနရတဲ့အျဖစ ္ကုိ
မ ျမင္ေလေရာ့သလား”
“ဟုတ္ပါ့ကြာ။ေရွးေခတ္ကက်ပ္ေ စ့အေဟာင္းကိုႏွစ္ျပားတြဲေနတ ယ္ထင္ျပီး၊
အခ်ိန္ရတုိင္းေဆာက္ျပားပါးပ ါးေလးနဲ႔ခြာခြာၾကည့္ေနတယ္ဆု ိတာ
ငတုိ႔ၾဆာလုိလူစားထင္ပါရဲ့။တ ြန္႔တုိတဲ့ေနရာမွာေတာ့ကာတြန ္းေအာင္ရွိန္ရဲ့
ဇာတ္ ေကာင္ဦးကပ္စီးကေတာင္အဘေခၚရ မွာ။
ဟင္း…၊ပူခ်က္ေလာင္ခ်က္ကေတာ့ ကြာ”
“နင္တုိ႔ပါးစပ္ေတြအသာပိတ္ထာ းၾကစမ္းကြာ။ဥစၥာကံေစာင့္၊
အသက္ဥာဏ္ေစာင့္သတဲ့။ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ၾကီးဟာဘယ္ေနရာမွ
မလံုျခံဳေတာ့ဘူးဟ။တကၠစီကားေ မာင္းသူကပါခရီးသည္ကုိ
ရုိက္လုတာ၊ခရီးသည္ေယာင္ေဆာင ္ျပီးတကၠစီယာဥ္ေမာင္းကုိဓား နဲ
႔ထုိးေငြလုတာ၊လူျပတ္တဲ့ေနရာ မွာလမ္းေလွ်ာက္ေနမိလုိ႔ရွိစ ုမဲ့ေလးရုိက္အလုခံရတာ၊ အုိကြာ၊ကုိယ့္အိမ္ထဲမွာကုိယ ္ေနတာေတာင္ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာ င္ဝင္လာျပီး
ဓားျပတုိက္တာေတြရွိသတဲ့ကြ။မ ုဒိန္းမွဳလူသတ္မွဳတာၾကားရဖန ္မ်ားလုိ႔
ထူးဆန္းတယ္လုိ႔ေတာင္မထင္ရေတ ာ့ဘူးကြလဒေတြရ။ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ၾကီး
တြင္မက၊တတုိင္းျပည္လံုးမွာရ ာဇဝတ္မွဳေတြအဆမတန္ထူေျပာလာလ ုိ႔၊
နင္တုိ႔ေဘးကင္းရာေဘးကင္းေၾက ာင္း၊အုိၾကီးအုိမနဲ႔လုိင္းက ားဘတ္စ္ကားတုိးျပီး
သြားေနရတာလဟ။ေခြးမသားေလးေတြ ရ။ဒီမွာပူလြန္းရတဲ့ဒင္းတုိ႔ က တစ္ေမွာင့္”
ကၽြႏု္ပ္၊ေလမင္းသား၊ေဖၾကည္ႏ ွင့္ကပၸလီတည္းဟူေသာတပည့္ေက် ာ္သံုးဦး
အပါအဝင္ၾဆာတပည့္ေလးဦးသား၊ရ န္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုေသာလို င္းကား
ဘတ္စ္ကားၾကီးေပၚဝယ္၊အျပန္အလ ွန္စကားစစ္ထုိးလ်က္ရွိၾကသည္ ကုိ၊
တစ္ခရီးတည္းလုိက္ပါေနသူ၊ခရီ းသည္အေပါင္းတုိ႔က၊မ်က္ေမွာင ္ကုိယ္စီက်ဳံ႕ရင္း
အရူးအႏွမ္းတုိ႔စဖြယ္ၾကည့္လ် က္ရွိ ၾက၏။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပည့္တသုိက္ စီးနင္းလုိက္ပါလာသည့္အႏွီဘတ ္စ္ကားသည္
အဘယ္အရပ္တြင္အစျပဳထြက္ခြာ၍၊ မည္သည့္အရပ္တြင္ဂိတ္ဆံုးမည္ မွန္းမသိၾကေလ။
ယင္းျဖစ္ရပ္၏ေနာက္ခံမွာေအာက ္ပါအတုိင္းျဖစ္ေလသည္။
(ႏွစ္)
ယုိးဒယားျပည္တြင္အာဏာသိိမ္္ းစစ္မင္းတုိ႔၏သူမတူေသာစြမ္း ေဆာင္ရည္
မ်ားေၾကာင့္၊တုိင္းျပည္စီးပ ြားေရးသည္ဦးစုိက္ေဇာက္ထုိး တဟုန္ထုိး
က်ဆင္းလ်က္ရွိရာ၊ႏွစ္စဥ္ကမၻ ာလွည့္ခရီးသြားဦးေရသန္းခ်ီ လာေရာက္
လာေရာက္လည္ပတ္လ်က္ရွိေသာဖူး ခက္လုိျမိဳ႕ၾကီး၌၊(High-Sea son)ေခၚခရီးသြားရာသီမွာပင္၊ ခရီးသည္လာေရာက္မွဳမွာ၊ ကာကာဆိုင္မွလက္ဖက္ရည္ကဲ့သုိ ႔က်ဲက်ဲေတာက္ေတာက္ရွိဘိ၏။
ထုိင္းႏုိင္ငံအႏွံ႔ံအျပားတြ င္စစ္တပ္အႏြယ္ ေတာ္မ်ား၏လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳမ ်ား
အဆမဆန္တုိးပြားလာရုံမက၊ရာဇဝ တ္မွဳတုိ႔လည္းပုိမုိထူေျပာလ ာ၏။
သုိ႔ေၾကာင့္က်ီးႏွင့္ဖုတ္ဖု တ္ျဖစ္ေနေသာကၽြႏု္ပ္၏ေစ်းဆု ိင္ကုိပိတ္ကာ၊
အလုပ္လက္မဲ့တပည့္ေက်ာ္သံုးဥ ီးျခံရံလ်က္ဇာတိႏိုင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီေခတ္သစ္ၾကီးတြင္၊ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းတစံု တရာကုိ
ရွာစိမ့္ေသာငွာ၊ရန္ကုန္ျမိဳ ႕ ၾကီးဆီသုိ႔ ၊ေရာက္ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္ေလ သည္။ၾကားသိရေသာသတင္းစကားတို ႔အရရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးသည္
ရာဇဝတ္မွဳအလြန္ထူေျပာေနျပီဟ ုဆုိ၏။
“အင္း..၊ၾဆာေျပာသလုိဆုိေတာ့ လည္းဟုတ္တုတ္တုတ္ပဲ။ေမာ္လျမ ိဳင္ဘက္မွာ
ဆုိလား၊သံုးႏွစ္အရြယ္ခေလးမ ေလးကုိအသက္ခုႏွစ္ေက်ာ္သက္ၾက ားအုိက
၊မေတာ္တေရာ္လုပ္တဲ့အမွဳကုိရ ံုးခ်ိန္းဆယ့္ငါးခ်ိန္းျပီး တာေတာင္၊ အမွဳစမစစ္ရေသးဘူးဆုိလား။တရာ းခံကုိေတာ့အာမခံနဲ႔လႊတ္ထားသ တဲ့။
တရားဥပေဒဆုိတာ၊ဘယ္ခရီးလြန္ေ နပါလိိမ့္လုိ႔ေတာင္ျငီးရမလု ိလုိပါလား”
ခုိညည္းသံကဲ့သုိ႔တပည့္ငယ္ကပ ၸလီထံမွအသံထြက္လာေလေသာ္
ကၽြႏု္ပ္၏ႏွဳတ္မွေအာက္ပါစာသ ားတုိ႔ခုနစ္သံခ်ီဟစ္၍ေရရြတ္ သြားမိခဲ့ေလသည္။
“သင္ေပါင္း႐ိုးရွည္၊ ခုိင္ေျမာက္စည္၍႕၊ အမည္ေခၚမွန္း၊ နိမိတ္ပန္းႏွင့္၊ လန္းလန္းေရာက္ေအာင္၊လွထြတ္ ေခါင္ ကုိ၊၊ေက်းေမာင္ယူေခ်၊ ဆက္ပို႔ေလေလာ့၊ေဆာင္းေႏြျပန ္ခါ၊အတာႏွစ္ဦး၊လတန္းခူးကို ၊ပိုက္ၾကဴးေရႊရင္၊
ရေဝခြင္ဝယ္၊ႏဲႊလွ်င္လမည္၊မွ ာသည္ယုယ၊ေရႊခြန္းကလည္း၊မ်ား လွမေဝး
၊ေခၚေမး႐ံုသာ၊ေတာင္လက္ယာက၊ရ ံကာမစ၊ ထိန္းယေရြေပါင္း၊
ခေနေညာင္းသည္။ ။ရွင္ေႏွာင္းမ်ိဳးမည္ ျမင့္တကား”
(သံုး)
သည္တၾကိမ္တြင္အရူးအႏွမ္းသဖြ ယ္အၾကည့္ခံရသူမွာကၽြႏု္ပ္တစ ္ဦးတည္းျဖစ္၏။
ဘတ္စ္ကားစီးခရီးသည္တုိ႔၏အံ့ ၾသစူးစမ္းသည့္အၾကည့္မ်ားသာမ က၊
လက္ရင္းတပည့္ေက်ာ္တုိ႔၏“တကယ ့္အူေၾကာင္ေၾကာင္အဘုိးၾကီးပ ါကလား”
ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ပါသည့္အၾကည့္တုိ႔လည ္းအားျဖည့္ပါဝင္၏။
သင္းတုိ႔အား၊အေလးတယူျပဳ၍ဖြင ့္ဆုိရွင္းျပ ရန္မွာလည္း ၊မူလတန္းေက်ာင္းသားသည္အုိင္ းစတုိင္း၏ရီဗီလတီသီအုိရီကုိ ၊
အသုိ႔လွ်င္နားလည္ႏုိင္ပါအံ့ နည္း။
ကၽြႏု္ပ္ဆိတ္ဆိတ္သာေနခဲ့ေလသ ည္။
သုိ႔ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပ ည့္တသုိက္ဆူးေလမွတ္တုိင္တြင ္ဆင္းၾကျပီး၊
ထုိမွသည္ကြမ္းျခံဘူတာၾကီးတြ င္ရထားစီး ၾကျပန္၏။ ဗဟုသုတအလုိ႔ငွာစီးနင္းၾကသည္ ျဖစ္၍ခရီးဦးတည္ရာကား၊ရထား
စက္ေခါင္းေမာင္းေလရာအရပ္ျဖစ ္ေလသည္။တပည့္ေက်ာ္တုိ႔ကား၊
ကၽြႏု္ပ္အားလူအုိစာရင္းသြင္ းလ်က္ပူပင္ၾကဟန္ရွိ၏။
“ေငြတစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္မပါတ ဲ့ၾဆာ့ဧရာမပုိက္ဆံအိတ္ၾကီးက ုိလည္း
ေသခ်ာစစ္ၾကည့္ပါဦးၾဆာ။ဘတ္စ ္ကားေပၚမွာခါးပုိက္ႏွဳိက္က၊
အထင္တၾကီးနဲ႔ထုိးခြဲသြားျပီ လား။ေငြပါသြားတာကအေရးမၾကီးဘ ူးေန
တာ္ၾကာ၊ၾဆာမေနႏုိင္မထုိင္ႏု ိင္ထေအာ္မိလုိ႔၊မ်က္ႏွာကုိဘ ရိတ္ဓားနဲ႔
လွီးသြားမွာကုိတပည့္တုိ႔ကစု ိးရိမ္တာ”
“ဟုတ္တယ္ၾဆာေရ။တပည့္တုိ႔တုိ င္းျပည္မွာဥပေဒမဲ့ခ်က္ကေတာ့ ၊
ဖားကန္႔၊ဆုိင္းေတာင္၊လံုးခင ္းဆုိတဲ့ေဒသေတြမွာ၊ေျမတူးကာ းေပါင္းေသာင္းခ်ီျပီး
သံုးလအတြင္းအျပတ္ရွင္းေနလုိ က္ၾကတာ၊တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာတြင ္းေတြခ်ဳိင့္ေတြ
နက္လြန္းလုိ႔ငရဲျပည္ကုိေတာင ္လွမ္းျမင္ရေတာ့မယ္တဲ့ၾဆာ”
ကြမ္းျခံဘူတာမွစတင္ထြက္ခြာသ ည္ျဖစ္၍ထုိင္ခံုေနရာကားရပါ၏ ။
သုိ႔ေသာ္အဲယားကြန္းမီးရထားဟ ုအမည္ခံထားေသာ္ျငား၊မလာတစ္ခ ်က္၊
ပိတ္တစ္ခ်က္အေျခအေနေၾကာင့္ပ ူေလာင္ရသည့္အထဲဒင္းတုိ႔ကတေမ ွာင့္။
ကၽြႏု္ပ္စိတ္အုိက္လွ၏။သုိ႔ေ ၾကာင့္ကၽြႏု္ပ္စိတ္ထြက္ေပါက ္ရွာသည့္အေနႏွင့္
ဆုိလက္စ၊စာသားလက္က်န္ကုိဆက္ ၍ဆုိလုိက္မိျပန္သည္။
“ရွင္ေႏွာင္းမ်ိဳးမည္၊ ျမင့္လွသည္သို႔၊ ေနျခည္မဝင္၊ ေရာက္ေလလွ်င္ေသာ္၊ သဘင္ထြတ္ႀကိဳက္၊ ႏွစ္ၿခိဳက္ရႊင္ေပ်ာ္၊ မယ္ေတာ္ ဘမင္း၊သားခ်င္းကစ၊ ထိန္းယရံေစာင္၊လွထြတ္ေခါင္က ို၊လက္ေဆာင္ပန္းခက္၊ကၽြႏု္ပ ္ဆက္၍၊ ခ်န္ဝွက္ မထား၊မွာသည္မ်ားကို၊ေလွ်ာက္ ၾကားေပလွ်င္၊ပ်ံ႕ရႊင္လိုလို ၊ ေနာင့္ကိုရည္လ်က္၊
လွဴဘို႔ဆက္သည္၊ အထက္စူဠာ၊ စြယ္လက္ယာကို၊ ရွိၾကာစံုေပါင္း၊
လ်င္ဆုေတာင္းသည္။ ။ ၾကင္ေၾကာင္းက်ိဳးသည္ ခြင့္တကား။
(ေလး)
ဤတစ္ခ်ီတြင္ကား၊တပည့္ေက်ာ္တ ုိ႔၏သည္းခံစိတ္သည္ဂိတ္ဆံုးသ ြားဟန္ရွိေၾကာင္း၊
သင္းတုိ႔ထံမွထြက္ေပၚလာေသာမေ က်မခ်မ္းသံမ်ားကသက္ေသခံလ်က္ ရွိေလသည္။
“ဘာေတြလဲၾဆာ၊ရာဇဝတ္မွဳေတြမ် ားလြန္းတယ္ဆုိကာမွ၊ဘာစာေတြလ ာရြတ္ေန
တာတုန္း။ေရာမျမိဳ႕ၾကီးမီးေလ ာင္ေနတုန္းတေယာထုိးေနတဲ့နီရ ုိးဘုရင္ကိုမ်ား
အားက်ေနေရာ့သလား”
“လူေတြၾကားမွာအူေၾကာင္ေၾကာင ္လုပ္တာေတြေလွ်ာ့ေတာ့ၾဆာရဲ့ ။
ၾကီးေကာင့္ၾကီးမားနဲ႔လူေတြက ုိအရူးမွတ္ျပီးလွမ္းၾကည့္မွ ာမရွက္ဘူးလားၾဆာ”
“ၾဆာ့ၾကည့္ရတာ၊ရန္ကုန္မွာရည ္းစားေဟာင္းရွိတယ္ထင္ပါရဲ့။
ဘာဇာတ္လမ္းထြင္ဦးမလုိ႔ပါလိ ိမ့္။စြတ္မလုပ္နဲ႔ေနာ္။ေတာ္ ၾကာဟုိေနာက္ဆံုးေပၚ
ဟုိဥပေဒနဲ႔တုိးေနမွျဖင့္၊ဒီ အရြယ္ၾကီးေရာက္မွအင္းစိန္ေတ ာရမွာရက္ရွည္တရား စခန္းဝင္ေနရမွဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေန မယ္”
တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းခုတ္ေမာင္းလ်က ္ရွိေသာမီးရထားၾကီးသည္၊လမ္း ေဘးဝဲယာျမင္ကြင္း
တုိ႔ကိုတရိပ္ရိပ္ျဖတ္ေက်ာ္လ ်က္ရွိ၏။ထုိ႔အတူကၽြႏု္ပ္၏ရင ္ထဲတြင္လည္း
ခံစားခ်က္မ်ဳိးစံုတုိ႔၊ရိပ္ ကနဲရိပ္ကနဲေပၚထြက္လ်က္ရွိ၏။ အႏွီခံစားခ်က္တုိ႔ကုိ
စင္စစ္သင္းတုိ႔လုိျဖဳတ္ဦးေ ႏွာက္ပုိင္ရွင္တုိ႔နားလည္စိ မ့္ေသာငွာ၊
စကားအဖက္လုပ္၍ရွင္းခ်က္ထုတ္ ရန္ ခက္လွပါ၏။
သုိ႔ေသာ္..၊ဘုိထုိင္အိမ္သာတ ြင္အီးအီးပါသည့္နည္းမွအစ၊ကၽ ြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္
ကန္႔ကူလက္လွည့္သင္ေပးမွတတ္ ၾကေလသည့္၊ခၽြတ္တားတပည့္မ်ား က၊ စံုစီနဖာပညာရွိကၽြႏု္ပ္အား၊ အထင္အျမင္ေသးလြန္းလွစြာမွဳိ ခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိး၊
ဆုိလာသည္တြင္မူ၊ကၽြႏု္ပ္ဆုိ ေရးရွိလာခဲ့ေလျပီ။
“ဒီမယ္ကြဲ႔။ေမာင္ေဖၾကည္ရဲ့။ ျပည္နဝေဒးၾကီးကုိေမာင္ရင္ၾက ားဖူးတယ္ေနာ္”
“မဟုတ္မွလြဲေရာ့။ၾဆာ့အမ်ဳိး ပဲျဖစ္ရမယ္။နာမည္ကလည္းအဆန္း ၾကီးပါကလား”
နားရင္းကိုအခ်က္တစ္ေထာင္ခန္ ႔ရုိက္၍မီးရထားေပၚမွကန္ခ်ခ် င္စရာေကာင္းလွေသာ၊ဤလုိတပည့္ မ်ဳိးႏွင့္ကၽြႏု္ပ္အဘယ္သုိ႔ လွ်င္စကားဆက္ပါအံ့နည္း။တပည့ ္ေက်ာ္ေလမင္းသား၏မ်က္ႏွာကုိ ကၽြႏု္ပ္လွမ္း၍ၾကည့္လုိက္ရ၏ ။
(ငါး)
“ဒီမယ္ေလမင္းသားရဲ့။ျပည္နဝေ ဒးၾကီးဆုိတာ၊ေတာင္ငူေခတ္ကထင ္ရွားခဲ့တဲ့
စာဆုိေတာ္ကြဲ႔။ေစာေစာကၾဆာရြ တ္ေနတာဟာ၊ျပည္နဝေဒးရဲ့
”လ်င္ေၾကာင္းက်ဳိးရည္”အစခ်ီ ေက်းေစရတုဆုိပါေတာ့ကြယ္”
“ဟုတ္ကဲ့။ဒါနဲ႔၊သူက၊အခု၊ဘယ္ ဂ်ာနယ္ေတြမွာေရးေနတုန္းၾဆာ”
“အာ..။ဆုိးပါ့ကြာ။ေတာင္ငူေခ တ္ကပါဆုိမွ။အခုေသျပီေပ့ါဟ၊မ ေအေပးရ”
“ကဲပါၾဆာရယ္။ဒီလုိငတံုးေကာင ္ေတြဆက္ရွင္းမေနပါနဲ႔ေတာ့ၾဆ ာ။ၾဆာအဲဒီေက်းေစ
ရတုကုိဆုိရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ိုသာ၊တပည့္တုိ႔ကုိသနားသျဖင္ ့ရွင္းပါေတာ့ၾဆာ”
အကင္းပါးလွေသာကပၸလီငယ္၏ၾကား ဝင္ျဖန္ေျဖစကားေၾကာင့္သာ၊
ထြက္လုဆဲဆဲလိပ္ေခါင္းႏွင့္တ ူေသာကၽြႏု္ပ္၏ေဒါသစိတ္သည္ဆတ ္ကနဲျပန္ဝင္
သြားကာ၊သာယာညွင္းေပ်ာင္းေသာ ေလသံျဖင့္၊သင္းတုိ႔ကုိရွင္း ျပႏုိင္ေလ ေတာ့သည္။
“စိတ္တုိလြန္းလုိ႔ပါကြာ။တုိ ႔တုိင္းတုိ႔ျပည္မွာတရားဥပေဒ စုိးမုိးေရးဆုိတာ၊
လံုးလုံးလ်ားလ်ားေဝးကြာေပ်ာ က္ကြယ္ ေနတာၾကာလွပါျပီကြာ။တက္လာသမွ ်
အစုိးရမင္းကလည္း၊ဒင္းတုိ႔ၾက ီးပြားရင္ျပီးေရာဆုိတဲ့စိတ္ ထားနဲ႔၊ဘက္လုိက္မွဳေတြ၊
မေတာ္မတရားမွဳေတြ၊အဂတိလုိက္ စားမွဳေတြနင္းကန္လုပ္ခဲ့ၾကသ ကုိး။
ဒင္းတုိ႔ေၾကာင့္ရန္ကုန္ျမိဳ ႕ၾကီးမွာေတာင္၊က်ီးလန္႔စာစာ းျဖစ္ေနရတဲ့ဘဝမုိ႔၊ျဖစ္ႏုိင ္ရင္
ဒင္းတုိ႔ကုိေမာင္းေထာင္းတဲ့ ဆံုထဲထည့္ျပီး၊အမွဳန္ၾ႔ကိတ္ ပစ္ခ်င္တာေဟ့၊ ဒါေပသိ၊ေခတ္ၾကီးကမၾကာခင္ေျပ ာင္းေတာ့မွာမုိ႔၊ရေသ့စိတ္ေျ ဖေျဖေနတာ။ ငတုိ႔ျမန္မာစာေပမွာ ဥပမာအလကၤာတုိ႔၊ရူပကအလကၤာတုိ ႔ဆုိတာရွိတာေၾကာင့္ တရားဥပေဒစုိးမုိးေရးကုိမိန္ းမပ်ဳိေလးနဲ႔ပမာတင္စားျပီးအ ျမန္လာပါေတာ့လုိ႔
တမ္းတတဲ့သေဘာေပါ့။ဗုဒၶဝင္ဇာ တ္လမ္းေတြမွာတရားလက္လြတ္မွဳ ေတြမ်ားလာ
တဲ့အခါထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီး ေပၚလာျပီးေျဖရွင္းရတာ၊ေျဖာင ့္မတ္ေသာ
တရားစီရင္ေရးကုိခ်ိန္ခြင္ကု ိင္ထားတဲ့မိန္းမပ်ဳိနဲ႔ပံုေ ဖာ္ၾကတာကုိေတြးမိရင္း၊
ေဒါသကုိမ်ဳိခ်ျပီးတရားနတ္သမ ီးေပၚလာမဲ့အေရးသိဂၤါရရသပါတဲ ့ေက်းေစ
ရတုေလးကုိရြတ္ဆုိေျဖသိမ့္ေန လိုက္ရတာဆုိပါေတာ့”
(ေျခာက္)
“ဟာ၊အုိင္ဒီယာျမင့္လွခ်ည္လာ းၾဆာ”
“ၾဆာ့ထက္ေတာ္တဲ့သူေတာင္ၾဆာေ လာက္မေတာ္တာေသခ်ာတယ္”
“ၾဆာကၾဆာပါပဲၾဆာရယ္”
ကၽြႏု္ပ္၏ေလးနက္လွေသာအေျဖစက ားကုိၾကားၾကေလကုန္ေသာတပည့္တ ုိ႔သည္၊
အာေမဋိတ္သံကုိယ္စီျပဳလ်က္ကၽ ြႏု္ပ္အားမ်က္လံုးရြဲၾကီးမ် ားျဖင့္ရႊန္းရႊန္းစားစား
အထင္ၾကီးေလးစားစြာ၊ျပိဳင္တူ ၾကည့္လုိက္ၾကေပရာ၊ကၽြႏု္ပ္မ ွာေက်နပ္အားလွ
သည္ျဖစ္၍၊ၾကက္သီးဝွန္လုိက္အ ျမိဳက္ပီတိျဖင့္၊အရွိန္ျပင္ းစြာခုတ္ေမာင္းေနေသာ
မီးရထားတြဲေပၚမွဒုိင္ဗင္ထုိ း၍ဆင္းလုိက္ခ်င္စိတ္ကုိ၊အေတ ာ္ပင္ျမိဳသိပ္ထားရေခ်သည္။
ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္ထဲတြင္ကုိယ့္ေ က်ာကုိယ္သပ္၍၊ကိုယ့္ကုိယ္ကု ိအထပ္ထပ္
ခ်ီးမႊမ္းေနမိခ်ိန္္တြင္မီး ရထားၾကီးသည္၊အ ရွိန္ပုိ၍ျမန္လာဟန္ရွိ၏။ ဂ်ဳံးဂ်ဳံးဂ်က္ဂ်က္၊ဂ်ဳံးဂ် ဳံးဂ်က္ဂ်က္ဟူေသာအသံတုိ႔ပုိ ၍က်ယ္ေလာင္လာသည္။
တခ်ိန္တည္းမွာပင္၊ရုတ္ျခည္း ျပန္ေကာင္းလာေသာမီးရထားအဲယာ းကြန္းမွ
ေလႏုေအး၏အထိအေတြ႔ကုိခံစားလာ ရ၏။
ရထားျပဴတင္းမွလွမ္းေမွ်ာ္ၾက ည့္ေသာ္၊သစ္လြင္ေသာဘူတာရံုတ စ္ခုကုိ
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ထင္ရွားစြာျမင္ ေနရေလျပီ ။
ဒင့္မွာခင္နဲ႔ေဝးခဲ့တာျဖင့္
(မင္းဒင္)
(တစ္)
“တုိ႔ၾဆာကပ္ေစးနည္းခ်က္ကေတာ
လူေတြျပည့္က်ပ္ျပြတ္သိပ္ျပီ
“ေအးကြ။ဖူးခက္မွာတုန္းကေတာ့
ဘီလ္ဂိတ္အုိက္တင္နဲ႔။တကၠစီေ
က်ေနတာပဲ။ဒီမွာတပည့္ေတြအရွင
မ ျမင္ေလေရာ့သလား”
“ဟုတ္ပါ့ကြာ။ေရွးေခတ္ကက်ပ္ေ
အခ်ိန္ရတုိင္းေဆာက္ျပားပါးပ
ငတုိ႔ၾဆာလုိလူစားထင္ပါရဲ့။တ
ဇာတ္ ေကာင္ဦးကပ္စီးကေတာင္အဘေခၚရ
ဟင္း…၊ပူခ်က္ေလာင္ခ်က္ကေတာ့
“နင္တုိ႔ပါးစပ္ေတြအသာပိတ္ထာ
အသက္ဥာဏ္ေစာင့္သတဲ့။ရန္ကုန္
မလံုျခံဳေတာ့ဘူးဟ။တကၠစီကားေ
ရုိက္လုတာ၊ခရီးသည္ေယာင္ေဆာင
႔ထုိးေငြလုတာ၊လူျပတ္တဲ့ေနရာ
ဓားျပတုိက္တာေတြရွိသတဲ့ကြ။မ
ထူးဆန္းတယ္လုိ႔ေတာင္မထင္ရေတ
တြင္မက၊တတုိင္းျပည္လံုးမွာရ
နင္တုိ႔ေဘးကင္းရာေဘးကင္းေၾက
သြားေနရတာလဟ။ေခြးမသားေလးေတြ
ကၽြႏု္ပ္၊ေလမင္းသား၊ေဖၾကည္ႏ
အပါအဝင္ၾဆာတပည့္ေလးဦးသား၊ရ
ဘတ္စ္ကားၾကီးေပၚဝယ္၊အျပန္အလ
တစ္ခရီးတည္းလုိက္ပါေနသူ၊ခရီ
အရူးအႏွမ္းတုိ႔စဖြယ္ၾကည့္လ်
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပည့္တသုိက္
အဘယ္အရပ္တြင္အစျပဳထြက္ခြာ၍၊
ယင္းျဖစ္ရပ္၏ေနာက္ခံမွာေအာက
(ႏွစ္)
ယုိးဒယားျပည္တြင္အာဏာသိိမ္္
မ်ားေၾကာင့္၊တုိင္းျပည္စီးပ
က်ဆင္းလ်က္ရွိရာ၊ႏွစ္စဥ္ကမၻ
လာေရာက္လည္ပတ္လ်က္ရွိေသာဖူး
ထုိင္းႏုိင္ငံအႏွံ႔ံအျပားတြ
အဆမဆန္တုိးပြားလာရုံမက၊ရာဇဝ
သုိ႔ေၾကာင့္က်ီးႏွင့္ဖုတ္ဖု
အလုပ္လက္မဲ့တပည့္ေက်ာ္သံုးဥ
ရွာစိမ့္ေသာငွာ၊ရန္ကုန္ျမိဳ
ရာဇဝတ္မွဳအလြန္ထူေျပာေနျပီဟ
“အင္း..၊ၾဆာေျပာသလုိဆုိေတာ့
ဆုိလား၊သံုးႏွစ္အရြယ္ခေလးမ ေလးကုိအသက္ခုႏွစ္ေက်ာ္သက္ၾက
၊မေတာ္တေရာ္လုပ္တဲ့အမွဳကုိရ
တရားဥပေဒဆုိတာ၊ဘယ္ခရီးလြန္ေ
ခုိညည္းသံကဲ့သုိ႔တပည့္ငယ္ကပ
ကၽြႏု္ပ္၏ႏွဳတ္မွေအာက္ပါစာသ
“သင္ေပါင္း႐ိုးရွည္၊ ခုိင္ေျမာက္စည္၍႕၊ အမည္ေခၚမွန္း၊ နိမိတ္ပန္းႏွင့္၊ လန္းလန္းေရာက္ေအာင္၊လွထြတ္ ေခါင္ ကုိ၊၊ေက်းေမာင္ယူေခ်၊ ဆက္ပို႔ေလေလာ့၊ေဆာင္းေႏြျပန
ရေဝခြင္ဝယ္၊ႏဲႊလွ်င္လမည္၊မွ
၊ေခၚေမး႐ံုသာ၊ေတာင္လက္ယာက၊ရ
ခေနေညာင္းသည္။ ။ရွင္ေႏွာင္းမ်ိဳးမည္ ျမင့္တကား”
(သံုး)
သည္တၾကိမ္တြင္အရူးအႏွမ္းသဖြ
ဘတ္စ္ကားစီးခရီးသည္တုိ႔၏အံ့
လက္ရင္းတပည့္ေက်ာ္တုိ႔၏“တကယ
ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ပါသည့္အၾကည့္တုိ႔လည
သင္းတုိ႔အား၊အေလးတယူျပဳ၍ဖြင
အသုိ႔လွ်င္နားလည္ႏုိင္ပါအံ့
ကၽြႏု္ပ္ဆိတ္ဆိတ္သာေနခဲ့ေလသ
သုိ႔ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပ
ထုိမွသည္ကြမ္းျခံဘူတာၾကီးတြ
စက္ေခါင္းေမာင္းေလရာအရပ္ျဖစ
ကၽြႏု္ပ္အားလူအုိစာရင္းသြင္
“ေငြတစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္မပါတ
ေသခ်ာစစ္ၾကည့္ပါဦးၾဆာ။ဘတ္စ
အထင္တၾကီးနဲ႔ထုိးခြဲသြားျပီ
တာ္ၾကာ၊ၾဆာမေနႏုိင္မထုိင္ႏု
လွီးသြားမွာကုိတပည့္တုိ႔ကစု
“ဟုတ္တယ္ၾဆာေရ။တပည့္တုိ႔တုိ
ဖားကန္႔၊ဆုိင္းေတာင္၊လံုးခင
သံုးလအတြင္းအျပတ္ရွင္းေနလုိ
နက္လြန္းလုိ႔ငရဲျပည္ကုိေတာင
ကြမ္းျခံဘူတာမွစတင္ထြက္ခြာသ
သုိ႔ေသာ္အဲယားကြန္းမီးရထားဟ
ပိတ္တစ္ခ်က္အေျခအေနေၾကာင့္ပ
ကၽြႏု္ပ္စိတ္အုိက္လွ၏။သုိ႔ေ
ဆုိလက္စ၊စာသားလက္က်န္ကုိဆက္
“ရွင္ေႏွာင္းမ်ိဳးမည္၊ ျမင့္လွသည္သို႔၊ ေနျခည္မဝင္၊ ေရာက္ေလလွ်င္ေသာ္၊ သဘင္ထြတ္ႀကိဳက္၊ ႏွစ္ၿခိဳက္ရႊင္ေပ်ာ္၊ မယ္ေတာ္ ဘမင္း၊သားခ်င္းကစ၊ ထိန္းယရံေစာင္၊လွထြတ္ေခါင္က
လွဴဘို႔ဆက္သည္၊ အထက္စူဠာ၊ စြယ္လက္ယာကို၊ ရွိၾကာစံုေပါင္း၊
လ်င္ဆုေတာင္းသည္။ ။ ၾကင္ေၾကာင္းက်ိဳးသည္ ခြင့္တကား။
(ေလး)
ဤတစ္ခ်ီတြင္ကား၊တပည့္ေက်ာ္တ
သင္းတုိ႔ထံမွထြက္ေပၚလာေသာမေ
“ဘာေတြလဲၾဆာ၊ရာဇဝတ္မွဳေတြမ်
တာတုန္း။ေရာမျမိဳ႕ၾကီးမီးေလ
အားက်ေနေရာ့သလား”
“လူေတြၾကားမွာအူေၾကာင္ေၾကာင
ၾကီးေကာင့္ၾကီးမားနဲ႔လူေတြက
“ၾဆာ့ၾကည့္ရတာ၊ရန္ကုန္မွာရည
ဘာဇာတ္လမ္းထြင္ဦးမလုိ႔ပါလိ
ဟုိဥပေဒနဲ႔တုိးေနမွျဖင့္၊ဒီ
တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းခုတ္ေမာင္းလ်က
တုိ႔ကိုတရိပ္ရိပ္ျဖတ္ေက်ာ္လ
ခံစားခ်က္မ်ဳိးစံုတုိ႔၊ရိပ္
စင္စစ္သင္းတုိ႔လုိျဖဳတ္ဦးေ
စကားအဖက္လုပ္၍ရွင္းခ်က္ထုတ္
သုိ႔ေသာ္..၊ဘုိထုိင္အိမ္သာတ
ကန္႔ကူလက္လွည့္သင္ေပးမွတတ္ ၾကေလသည့္၊ခၽြတ္တားတပည့္မ်ား
ဆုိလာသည္တြင္မူ၊ကၽြႏု္ပ္ဆုိ
“ဒီမယ္ကြဲ႔။ေမာင္ေဖၾကည္ရဲ့။
“မဟုတ္မွလြဲေရာ့။ၾဆာ့အမ်ဳိး
နားရင္းကိုအခ်က္တစ္ေထာင္ခန္
(ငါး)
“ဒီမယ္ေလမင္းသားရဲ့။ျပည္နဝေ
စာဆုိေတာ္ကြဲ႔။ေစာေစာကၾဆာရြ
”လ်င္ေၾကာင္းက်ဳိးရည္”အစခ်ီ
“ဟုတ္ကဲ့။ဒါနဲ႔၊သူက၊အခု၊ဘယ္
“အာ..။ဆုိးပါ့ကြာ။ေတာင္ငူေခ
“ကဲပါၾဆာရယ္။ဒီလုိငတံုးေကာင
ရတုကုိဆုိရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက
အကင္းပါးလွေသာကပၸလီငယ္၏ၾကား
ထြက္လုဆဲဆဲလိပ္ေခါင္းႏွင့္တ
သြားကာ၊သာယာညွင္းေပ်ာင္းေသာ
“စိတ္တုိလြန္းလုိ႔ပါကြာ။တုိ
လံုးလုံးလ်ားလ်ားေဝးကြာေပ်ာ
အစုိးရမင္းကလည္း၊ဒင္းတုိ႔ၾက
မေတာ္မတရားမွဳေတြ၊အဂတိလုိက္
ဒင္းတုိ႔ေၾကာင့္ရန္ကုန္ျမိဳ
ဒင္းတုိ႔ကုိေမာင္းေထာင္းတဲ့
တမ္းတတဲ့သေဘာေပါ့။ဗုဒၶဝင္ဇာ
တဲ့အခါထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီး
တရားစီရင္ေရးကုိခ်ိန္ခြင္ကု
ေဒါသကုိမ်ဳိခ်ျပီးတရားနတ္သမ
ရတုေလးကုိရြတ္ဆုိေျဖသိမ့္ေန
(ေျခာက္)
“ဟာ၊အုိင္ဒီယာျမင့္လွခ်ည္လာ
“ၾဆာ့ထက္ေတာ္တဲ့သူေတာင္ၾဆာေ
“ၾဆာကၾဆာပါပဲၾဆာရယ္”
ကၽြႏု္ပ္၏ေလးနက္လွေသာအေျဖစက
အာေမဋိတ္သံကုိယ္စီျပဳလ်က္ကၽ
အထင္ၾကီးေလးစားစြာ၊ျပိဳင္တူ
သည္ျဖစ္၍၊ၾကက္သီးဝွန္လုိက္အ
မီးရထားတြဲေပၚမွဒုိင္ဗင္ထုိ
ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္ထဲတြင္ကုိယ့္ေ
ခ်ီးမႊမ္းေနမိခ်ိန္္တြင္မီး
တခ်ိန္တည္းမွာပင္၊ရုတ္ျခည္း
ေလႏုေအး၏အထိအေတြ႔ကုိခံစားလာ
ရထားျပဴတင္းမွလွမ္းေမွ်ာ္ၾက
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ထင္ရွားစြာျမင္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။