ျပင္မရ ဖ်က္မရ ဖတ္စာ

By Nay Zaw on Sunday, November 18, 2012 at 9:27am ·

ေအာင္ျမင္သူတို႕ရဲ႕သမုိင္းကုိ ဘယ္လုိတံတိုင္းနဲ႔ကာကာ ရာဇ၀င္ရိုးသြားရိုး ထုံးစံမရွိပါဘူး။ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုေက်ာ္သြားေပမယ့္ ကိုးဆယ္ခုႏွစ္ ( ၁၉၉၀ ) အေျဖဟာ လူထုနဲ႕ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ၾကားမွာ ေပ်ာက္ဆုံးမသြားခဲ႔ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ လဲၿပိဳမသြားတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားက တစ္မ်ိဳးသားလုံးရဲ႕ လူေနမႈ ဘ၀ ၿပီးျပည့္စုံေရးနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရးအတြက္ ေပးဆပ္ေနရတာလား အေမ . . .။

အေမ . . .၊ အစြန္းေရာက္သမားနဲ႔အာဏာ ဒြန္တြဲေနတဲ႔အခါ တိုင္းျပည္ကႏြံနစ္၊ ျပည္သူက ေလာကဓံကၽႊန္ျဖစ္ေနသမွ် ဘယ္လိုတင့္တယ္မလဲ။ ေကာင္းေသာအမူအက်င့္နဲ႔ ေျဖာင့္မတ္တဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မႈမရွိတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကို အႏၱရာယ္ေပးမယ့္ သားေကာင္ပါ။ နားေထာင္ရတဲ႔စကားလုံးေတြက ကၽႊန္ေတာ္တို႔ အနာဂတ္ကို ေဆးမတုိးေတာ့တဲ႔ စကားလုံးေတြပါ။ ဆင္းရဲတဲ႔ ေ၀ဒနာကို ၀ိုင္းအုံခံစားေနရတာ လူအတုေတြမဟုတ္ပါဘဘူး။ အေမ . . . ။

ကၽႊန္ေတာ္တို႔ဟာ ႏွစ္ငါးဆယ္ေန႕ရက္မ်ားစြာ က်ီးလန္႔စာစားေနရတဲ႔ဘ

၀၊ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးခ၀ါခ်မႈေတြနဲ႔ ေထာင္ဆိုတဲ႔အဓိပၸယ္ ဘယ္အရာကိုေရြးမလဲလို႕ ေမးတဲ႔အခါ၊ အမွန္တရားအတြက္ အသက္ကိုစေတး၊ အရိုးေဆြးတဲ႔အထိ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ႔ သူရဲေကာင္းေတြဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ သယံဇာတပစၥည္းေတြ

လား။ အျမင္မေတာ္မႈေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ေထာင္ကုိ ျခင္ေထာင္လုပ္၊ အေျဖထုုုတ္ၾကည့္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးကို လူေတြမလုပ္ရဘူးဆိုရင္ ဘယ္သူေတြလုပ္မွာလဲ အေမ . . ။

ေက်နပ္ပါတယ္ အေမ…၊ ေရႊထက္ရွားတဲ႔ ေမတၱာတရားဆိုတာ သူေတာ္ေကာငး္တရားနဲ႔ညီတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ိဳးေတြမွာသာရွိတာပါ။ အလူးအလဲခံရတဲ႔အခ်ိန္ကာလမ်ားစြာမွာအေမတို႔လိုဦးေဆာင္သူေတြမရွိဘူးဆိုရင္ဘယ္အေျခအေနထိ အလိမ္ခံေနရဦးမလဲဆိုတာ အေျဖရွာမရပါဘူး။ မစြန္႔လႊတ္ေသးတဲ႔ ၀ါဒဆိုးေတြနဲ႔ သားသတ္သမားကို ဘုရားတကာ ေက်ာငး္တကာလို႔ ကမၼည္းထုိး၊ ေလာေလာဆယ္ ငရဲအိုးက ေဒ၀ဒတ္လိုလူမ်ိဳးေတြအတြက္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္ အေမ…။

အေျဖရွာၾကည့္ေတာ့ တိုင္းျပည္နဲ႔လူထုဟာ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္၀န္းက်င္ အာဏာရွင္ခံတြင္းထဲမွာ ဗုန္းဗုန္းလဲ၊ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕အာသီသကို အေကာက္ႀကံခဲ႔တာ ဘယ္သူေတြလဲ၊ သမိုင္းစာမ်က္နွာေတြလွန္ၾကည့္ရင္ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ လြတ္လပ္ေရးကို ပ်က္စီးသြားေအာင္ ၀ိုင္းၿပီးက်င့္ႀကံလိုက္တာ ဘယ္သူေတြလဲ။ စည္းလံုးခဲ႔တဲ႔ ညီညြတ္မႈတရားေလးကို ကာယိေျႏၵပ်က္ေအာင္ ေစာ္ကားလုိက္တာ ဘယ္သူေတြလဲ။ အဘိုးေျပာသြားတဲ႔ စကားလိုပဲလား “အလြန္မြန္ျမတ္တဲ႔ႏိုင္ငံေရးထဲမွာ တစ္ခါတစ္ရံ လူယုတ္မာေတြ ပါလာေကာင္းပါလာမယ္၊ လူယုတ္မာေတြ ပါလာေကာင္း ပါလာလုိ႔ ႏုိင္ငံေရးကို မေကာင္းဘူးလို႔ ဆုိရေတာ့မွာလား၊ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးဟာလည္းဒီလုိပဲ၊ အင္မတန္မြန္ျမတ္ပါတယ္၊ ဒီအေဆာက္အဦးႀကီးေပၚမွာ ေခြးတက္အိပ္သလုိ လူယုတ္မာေတြလည္း အလစ္မွာ ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲ ၀င္လာတတ္ပါတယ္၊ အဲဒီလို၀င္လာတဲ႔အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးသမား စစ္စစ္ေတြက ဒီလူယုတ္မာေတြကို မ်က္ေျခမျပတ္ ဟန္႔တား၀ိုင္းပယ္မွသာ ႏုိင္ငံေရးေလာကႀကီးဟာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ မြန္ျမတ္လာလိမ့္မယ္” တဲ႔ အေမ….။ ဟိုတုန္းကတည္းက ႏုိင္ငံေရးမသမာသူေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား၊ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလအထိ လူထုအေပၚ ျခစားေနတဲ႔ က်ိဳင္းေကာင္းေတြလား။ ၿပိတၱာေတြက အဂတိတရားကို ၿမိန္ေရယွက္ေရစားသံုးေနၾကတယ္ အေမ…။

အဲဒါေၾကာင့္ မေကာင္းဆုိး၀ါးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ၊ တေစၦတရဲနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး၊ နာနာဘာ၀နဲ႔ တရားမွ်တမႈ၊ ေယာင္၀ါး၀ါးၿပိတၱာေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတာ ဘုရားေဟာတဲ႔ တရားသေဘာနဲ႔ ေဒ၀ဒတ္ရဲ႕ သေဘာမေနာလိုကြာျခားေတာ့ ဘယ္သူက ဒီမုိကေရစီကို ကိုးကြယ္ခ်င္ပ့ါမလဲ။ ရိုးတြင္းျခင္ဆီထဲစြဲေနတဲ႔ အယူအဆနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘ၀ကို ေကာင္းစားေနပါၿပီလို႔ေျပာတာ နတ္သံေႏွာထားတဲ႔ နတ္ကေတာ္ေလသံနဲ႔႔ပါ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာေလးကို ေသြးသြင္းကုသေနရတာ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ခ်င္တဲ႔က်ီးကို ထံုးသုတ္ေပးလိုက္ရတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ လူထုဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ အက်ိဳးမျပဳႏိုင္ေတာ့တဲ႔ ၀ါဒကို ခြဲစိတ္ကုသရင္း သမုိင္းနဲ႔ခ်ီမွားသြားတဲ႔ ကမၻာ႔အာဏာရွင္ေတြဟာ ေမတၱာတရား ဘယ္ေလာက္လွမွာလဲ အေမ…။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားေတြဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ဖ်က္ဆီးလုိသူေတြလား၊ သေဘာမတူဘူး အေမ၊ ေဟာ့ဒီလူထုဟာ အစိုးရရန္သူမဟုတ္ဘူး။ ေဟာ့ဒီလူထုဟာ ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးတစ္ခုကို ဖန္တီးေနတဲ႔ ဒုစ႐ုိက္ေကာင္ေတြမဟုတ္ဘူး၊ ေဟာ့ဒီလူထုဟာ တုိင္းျပည္ပ်က္စီးေစဖုိ႔ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္ေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ယံုၾကည္မႈအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးမားစြာနဲ႔ တုိက္ပြဲ၀င္ေနတဲ႔ ေလာကဓံအက်ဥ္းသားေတြပါ၊ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီးတုိက္ယူခဲ႔တဲ႔ လြတ္လပ္ေရးဟာ လူနညး္စု ေကာင္းစားေရးအတြက္ လူအမ်ားစုက ယူေပးခဲ႔ရတာလား၊ လူထုအေပၚ တစ္ခါေလာက္ ရိုးသားၾကည့္စမ္းပါလုိ႔ေျပာလုိက္ပါ အေမ….။

မေနာကုသုိလ္စရုိက္နဲ႔ တည္ေဆာက္တဲ႔မူ၀ါဒေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တိုိ႔ႏိုင္ငံနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးဟာ ကမၻာ့လူတန္းစားထဲမွာ အရည္မရ အဖတ္မရျဖစ္ခဲ႔ရတာလား၊ ျမန္မာဆို ကမၻာကမၾကည္ျဖဴေအာင္ ဘယ္သူအေမွာင္ခ်တာလဲ၊ ဘယ္သူ႕ပေယာဂေၾကာင့္ ေအာက္တန္းက်ခဲ႔ရတာလဲ၊ ဘယ္လို၀ါဒေၾကာင့္ ေနာက္တန္းေရာက္ခဲ႔ရသလဲဆိုတာ ရာဇ၀င္သမိုင္းစစ္စစ္ေတြကို လွန္ၾကည့္ရင္ေတြ႕ရမွာပါ။ အေျဖရွာမရေသးတဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္မီးအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ မီးသတ္သမားဘယ္ႏွေယာက္၊ မီးသတ္ကား ဘယ္ႏွစီးလုိမလဲ၊ အစြန္းေရာက္သမားေတြလက္ထဲမွာ အစြန္းေရာက္တရားရွိတာ မဆန္းပါဘူး၊ ႏုိင္ငံေရးမသမာသူေတြလက္ထဲမွာ နိုင္ငံေရးမသမာမႈတရားရွိေနတာ မဆန္းပါဘူး အေမ…။

ေနာက္ထပ္ တရား၀င္သံုးစြဲရမယ့္ေန႔ေတြသာ အေမွာင္မဖံုးလႊမ္းဖုိ႔ ဆုေတာင္းပြဲေတြျပဳလုပ္ရမွာပါ။ ေန၀င္ၿပီဆုိ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရားကို ငံ့လင့္ေနမယ့္ အဘိုးအဘြားနဲ႔ သားသည္မိခင္၊ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ရွင္သန္ေရးကို ႏုိင္ငံတကာေဘာလံုးပြဲေလာက္ ဘယ္သူကစိတ္၀င္စားမွာလဲ။ တကယ္ေတာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားဆိုတာ ေသြးသြင္းကုသရမယ့္ ေရာဂါမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားဆိုတာ တစ္ဖက္သတ္မူ၀ါဒေတြနဲ႔ ကိုယ္လုိခ်င္တာကို အဓမၼျပဌာန္းရတာမဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ လူထုအတြက္ အက်ဳိးမရွိတဲ႔ စနစ္မ်ဳိးဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္လည္း အက်ဳိးယုတ္ေစတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား အေမ….။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေမွာင္မုိက္မီးက တစ္မ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ အေရျပားေပး စြဲျငိေလာင္ကြ်မ္း၊ ေဖာက္ျပန္မႈတရားနဲ႔ ႏွစ္ကာလမ်ား ေက်ာသတ္ခံထားရတာ အသိုက္ဖ်က္ခံရမွာ ဆိုးလို႔တဲ႔လား သသက္တမ္းရင့္၀ါဒဆိုးႀကီးထဲမွာ ငါးပြက္ရာငါးစာခ်ေနတဲ႔ လူတန္းစားေတြသာ အေရာင္ေျပာင္းသြားၾကတာပါ။ စနစ္သစ္ ၀ါဒသစ္ ဖြားဖက္ေတာ္မူခန္းထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြကို စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔ လမ္းျဖတ္ကူးသူေတြတဲ႔လား။ ေဆးမတိုးေတာ့တဲ႔ စီးပြားေရးက်ဆံုးခန္းထဲမွာ ရမ္းကုေနရတဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္စီးပြားေရးမူက ျပည္သူေတြျဖဴခါျပာခါျဖစ္သြားရတဲ႔ ဇာတ္၀င္ခန္းပါ။ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ဆငး္ရဲမြဲေတမႈဆိုတာ လူထုအတြက္ အရွင္လတ္လတ္ငရဲပဲ မဟုတ္ဘူးလား အေမ…။

မၿမဲတဲ႔တရားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ကမၻာ၊ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ အစိုးရဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႔ တရားေသ၀ါဒေအာက္က လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္ကေလးနဲ႔ ငါအာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္လား။ ပေဒသရာဇ္အာဏာကို အေမြစား အေမြခံလူတန္းစားက ေရလုိသံုးစြဲေနခဲ႔လို႔ ျမန္မာ့သမိုင္းဟာ ကမၻာ့သမုိင္းရာဇ၀င္ထဲမွာ အရိုင္းစိုင္းဆံုးကာလကို ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္။ ျပည္သူေတြမွာလည္း ထြက္ေပါက္မရွိတဲ႔ တံတိုင္းေနာက္မွာ လူတန္းစားေနာက္က် အလင္းမဲ႔ခဲ႔ရတယ္ အေမ….။

အရင္းအႏွီးမဲ႔ျပည္သူကို လူ႔အခြင့္အေရးေပးတယ္ဆုိတာ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈအတြက္ ကာကြယ္ေဆးပဲမဟုတ္ဘူးလား။ အစိုးရထုတ္ကုန္ဆုိတာလညး္ တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာမွန္တဲ႔မူပဲ မျဖစ္သင့္ဘူးလား။ ရိုးသားၾကည့္စမ္းပါ… လူသားဆန္တဲ႔ ခံစားမႈစိတ္နဲ႔ ရိုးသားၾကည့္စမ္းပါ။ တုိင္းျပည္ က်န္းမာေရးေကာင္းလာၿပီို လူထုဟာစီးပြားေရးနာလန္ထေလး ျဖစ္လာမယ္၊ ျပည္သူေတြဘ၀အေရာင္ေျပာင္းသြားရင္ အစုိးရေကာင္းတစ္ခုရဲ႕ ေစတနာေကာင္းတစ္ခုက သမိုင္းတြင္မွာေပါ့ အေမ…။

ေျပာရတာ ေမာတယ္ အေမ..။ လူမို္က္တို႔အလွတရားက လူထုအတြက္ ဘယ္ေလာက္သန္႔စင္မွာလဲ၊ ဒီမုိကေရစီဆိုတာ အေနာက္တုိင္းရဲ႕ ေရာဂါဆိုးႀကီးလို႔ ပေဒသရာဇ္လက္က်န္ေတြက ယူဆထား၊ ဒါကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖ်က္သမားတဲ႔လား။ စား၀တ္ေနေရးက်ပ္တည္းေနတဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖဳိးလာတဲ႔ ေတာင္ကိုရီးယားဟာ လူခ်င္းတူၿပီး မူခ်င္းမတူလိုိ႔ ျပည္သူေတြက ဆုိရွယ္လစ္ေဘးဥပါဒ္ေ၀ဒနာကို ခံစားေနရတာလား အေမ..။

ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ အေမ…။ အာဖရိကေဒသတြင္းမွာ သူတစ္မူ ငါတစ္မင္း၊ စစ္ခင္းေနတဲ႔ၾကားထဲက ျပည္သူေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ အသက္ထက္ အာဏာတည္ၿမဲေရးကို အေလးထားသြားတဲ႔ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ထက္ အီရတ္ႏိုင္ငံၿပိဳကြဲသြားျခင္းနဲ႔ ျပည္သူကုိကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ အာရပ္ကမၻာမွာ ေႏြဦးေတာ္လွန္ေရးကာလ လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို စေတးခဲ႔ရတဲ႔ အာဏာရွင္ၿပိဳကြဲေရးမူကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ ေျမဇာပင္အျဖစ္ခံသြားရတဲ႔ ျပည္သူေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ ကဒါဖီရဲ႕ေန၀င္ခ်ိန္ကို ကို္ယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ ဘာရွာအာဆတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ကို ကို္ယ္ခ်င္းစာပါတယ္ အေမ…။

အေမ . . .။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ပူပူေႏြးေႏြးကေလးအေပၚမွာ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးဆမ္းလိုက္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔အရသာကို ခံစားရမယ္။ တန္းစီၿပီးေစာင့္ေနတဲ႔ အနာဂတ္ျပသာ

နာေတြက စီတန္းၿပီးေလွ်ာက္ရေတာ့မယ့္ လူတန္းစားအတြက္ ဘယ္လိုအ

ေျဖေပးမလဲ။ ဒုလႅဘေလာကမွာ ႏိုင္ငံေရးမဟာဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္းေတြ

ကို က်ည္ဆံေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔မရေတာ့ဘူး။ ကလဲ႔စားေခ်ျခင္းအဃာတ

ထားျခင္း၊ ရန္လုိမုန္းတီးျခင္း ႏုိင္ငံေရးစီးခ်င္းဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္၀ါဒနဲ႔ တည္

ေဆာက္ နင္းမုိင္းပဲမဟုတ္လား အေမ . . .။

ကြယ္လြန္သြားတဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္တုိ႔အဘုိးအဘြားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရး

ရၿပီးကတည္းက အသားတန္းထဲမွာ ဒီမိုကေရစီ သြား၀ယ္ခဲ႔ေပမယ့္ ႏိုင့္

ထက္စီးနင္းေ၀ဒနာေတြ ထိုးေရာင္းခံခဲ႔ရတယ္။ ေမာင္းျဖဳတ္လႊတ္လိုက္တဲ႔ တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္႔မွာ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ႔ရတဲ႔ေခာတ္၊ ကိုယ္

ပိုင္အစိုးရလက္ထဲမွာ ေဘးဥပါဒ္ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ဘိုးဘြားေတြဟာ

လူ႔အခြင္႔အေရးမဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြသာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရတယ္။ အႏိုင္ရဖုိ႔

သူရဲေကာင္းကို ေမြးဖြားရမယ့္ေခာတ္၊ စနစ္တစ္ခုရဲ႕ေတာင္းဆုိမႈအရ လူ

ထုအတြက္ စီးဆင္းေပးေနရတဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ဟာ အေမျဖစ္ေနမလား အ

ေမ . .။

ကၽႊန္ေတာ္တုိ႔ရင္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေသတဲ႔ အေမ . .။ သမုိင္းမွာ ၿပိဳင္ဘက္ေကာင္းေတြကို ေမတၱာတရားနဲ႔ အႏိုင္ယူခဲ႔တဲ႔ အေမ . . ။ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို မ်က္ႏွာဖုံးခြာခဲ႔တဲ႔ အေမ . .။ အေမ . . အေမ . .၊ ႏိုဘယ္ဆုဆိုတာ စိတ္ဓာတ္အတုနဲ႕ လူထုမေလးစားတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးကို ေပးတာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ကၽႊန္ေတာ္ယုံတယ္ အေမ . .။

စိတ္ဓာတ္အေျခခံေကာင္းမွ လုပ္ေဆာင္မႈေကာင္းမယ္။ ဘီလူးေခါင္းေဆာင္းထားၿပီး လူေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ဒသာဂီရိလိုလူဟာ

(၂၁)ရာစုရဲ႕ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ျဖစ္သင့္သလား။ အရိုင္းေခာတ္ကေန ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္ဆင့္ တုိးတက္လာတဲ႔ေခာတ္။ သမိုင္းဆိုတာ ဘီယာဘူးခြံလို ေသာက္ၿပီးလႊင့္ပစ္လို႔ရမလား။ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး နည္းပါးလာတဲ႔ လူေတြရဲ႕စိတ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးကုထုံးသစ္ကို ရွာေတြ႕ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး အေမ . .။

တကယ္ေတာ့ ပစၥဳပၸန္ေရွ႕တည္႔တည့္မွာ ပစၥည္းမဲ႔သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ရဲ႕ ရက္ရာဇာက ေရေမ်ာကမ္းတင္ပါ၊ လမ္းျမင္ေအာင္ ေခၚေဆာင္ေနတဲ႔အေမ့ကို လူတစ္ခ်ိဳ႕က အေခ်ာင္းသမား၀ါဒနဲ႔ စိဥၹမာနာလုိျမင္၊ အာဏာရွင္ခရီးမွာ အေမက လူထုကို ဒီမုိကေရစီေဆး၀ါးနဲ႔ ကုသေပးတာ ေဖာက္ျပန္ေရးသမားေတြအတြက္ေတာ့ အႏၱရာယ္ေပါ့ အေမ…။

ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ေတြအတြက္ ဇရပ္ေတာင္ပံမက်ဳိးေပးႏုိင္တာ၊ ဘုန္းႀကီး႐ူးအတြက္ ေလွလူးမေပးႏိုင္တာ၊ ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုးပုပ္ခြင့္မေပးခဲ႔တာ အတၱ၀ါဒီေတြအတြက္ ႏိုင္ငံေရး အႏုတ္လကၡဏာဆိုတာသိေတာ့ အဇၥ်တၱေျမျမဳပ္မိုင္းေတြနဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ခဲ႔တာေပါ့ အေမ…။ အမွန္တရားကို အိမ္ဦးခန္းမွာ ဘယ္သူက ခ်ိတ္ဆြဲခ်င္ငါ့မလဲ။ ေနာင္တနဲ႔ေ၀းတဲ႔ မာရ္နတ္ကို ဘုရားရွင္ေတာင္ လက္ေလ်ာ့သြားမယ္ အေမ…။

အဘိုးရဲ႕ေက်းဇူးကို ေျခနဲ႔နင္းဖုိ႔ႀကိဳးစားတဲ႔လူေတြဟာ အာဏာရွင္အလုိေတာ္ရိေတြလား။ ေဆးဆုိးပန္းရိုက္၀ါဒေတြက ပေသသရာဇ္အာဏာစက္မလြတ္ေသးတာလား။ ေဒသတြင္း သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္ အျမစ္တြယ္ဖို႔ မသမာသူေတြ ေရေသာက္ဆင္းတာ ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီ ခ၀ါခ်မႈဆိုတာ ျပည္သူေတြဘ၀ ေလေဘးသင့္တာနဲ႔ မတူဘူးလား။ လူထုမၾကည္ျဖဴရင္ ဘာမဆုိ ဘာမဆုိ ျပဳျပင္ယူရမယ္ဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ဓာတ္ကေလး ခန္းေျခာက္ေနတာ ေသြးဆံုးေရာဂါရွိတဲ႔ ေယာက္်ားေတြမုိ႔လို႔ပါ အေမ….။

မိေခ်ာင္းမငး္ ေရခင္းျပေနရတာ၊ ကြ်ဲပါးေစာင္းတီးျပေနရတာ၊ ႏြားပလာတာေကြ်းေနရတာ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်တယ္။ ေညာင္ျမစ္တူးရင္း ပုတ္သင္ဥေပၚသြားတဲ႔ ေခတ္၊ အဂတိလိုက္စားမႈေတြ ထူေျပာခဲ႔တာ ဘယ္သူ႔လက္ထက္မွာလဲ။ ျပည္သူကုိခ်စ္လို႔ အဂတိေတြလိုက္စားၾကတယ္၊ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္လို႔ အဂတိေတြလိုက္စားၾကတယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရွိလို႔ အဂတိေတြလိုက္စားၾကတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲမွာစိုးလို႔ အဂတိေတြလုိက္စားၾကတယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အဂတိေတြလိုက္စားၾကတယ္။ အဂတိေတြ….အဂတိေတြ လုိ္က္စားေနၾကတယ္ အေမ….။

ဒါနဲ႔ပဲ တုိင္းျပည္ဟာ ေ၀ေလေလေယာင္စိန္ဘ၀နဲ႔ ေသာင္ျပင္မွာလႊတတ္တဲ့ ဟုိအေကာင္လုိ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမဲ႔ခဲ႔ရတယ္။ တစ္လမ္းေမာင္း၀ါဒနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးဟြန္းမတီးရ ေၾကညာခ်က္ေတြ ျပဌာန္းထား

တယ္။ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းအယူအဆနဲ႕ အေရးေပၚဥပေဒေတြ ထုတ္ျပန္

တယ္။ အာမခံခ်က္မရွိတ႔ဲစနစ္နဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက အၿမဲတမ္းငိုက္မ်ဥ္းေနတယ္။ မတရားစီရင္တဲ႔ တရားစီရင္မႈမ်ိဳးထဲမွာ အေမပါ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကဟာ ေသြးသြင္းကုသခဲ႔ရတာပဲ မဟုတ္လား အေမ . . ။

တကယ္လို႔သာ ( ၁၉၄၈ )ခုႏွစ္ေနာက္ ႏုိင္ငံေရးမဂၢါ၀ပ္တစ္သိန္းခြဲ( ၁၅၀၀၀၀ )ေလာက္သာ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ႔မယ္ဆုိရင္ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔ တရားမွ်တမႈက ေစ်းကြက္၀င္မယ္။ က်ည္ဆံေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ၤ ီ

၀တ္ၿပီးလာမယ္၊ ဘိုးဘြားပိုင္လြတ္လပ္ေရးဟာ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ဒါမွမဟုတ္ ( H1 N1 )ေရာဂါမ်ိဳး ကူးစက္ခံရမွာမ်ိဳး မဟုတ္သလို အမ်ိဳးသားျပည္လည္သင့္ျမတ္ေရးဟာလည္း တန္းဆင္ဇုံထဲေရာက္သြားမွာမ

ဟုတ္ဘူး အေမ . . ။

အဲဒါပဲ အေမ . . ။ အခြံႏြာၾကည့္ရင္ ဘာမွမရွိတဲ႔ဘ၀ကို ဘယ္အေပါင္ဆုိင္က လက္ခံမွာလဲ။ မနက္ျဖန္ဆို ခံတြင္းစိုဖို႔ ေဖာက္ျပန္မႈ

တရားေတြ သန္႕စင္ဖုိ႕လိုမယ္။ ေသြးစုပ္ျခယ္လွယ္ ဖိႏွိပ္မႈေတြေျပာင္းလဲသြားမွ ပစၥည္းမဲ႔ဘ၀ေတြ အသက္ရႈေခ်ာင္မယ္။ ေခာတ္ေနာက္က်တဲ႔ စနစ္ေတြထဲမွာ ရွင္သန္ေနထိုင္ရတဲ႔ ႏုိင္ငံနဲ႕လူမ်ိဳးဟာ သမိုင္းေအာင္ပြဲဆုိတာ ဘယ္မွာရွိမွာလဲ အေမ . .။

က်စ္လ်စ္ခိုင္မာတဲ႔ ျပည္ေထာင္စုစနစ္လိုခ်င္ရင္ တန္းတူရည္တူအခြင့္အေရးက သာတူညီမွ်ျဖစ္ရမယ္။ အဆုိးဆုံးကာလကုိ

အေကာင္းဆုံး၀ါဒနဲ႕ အစားထုိးကုရမယ္။ တရားေသ၀ါဒနဲ႕ အျငင္းပြားမႈေတြကို အဆုံးသတ္ရမယ္။ ဆရာစားအတြက္ တပည့္ေမြး ႏိုင္

ငံေရးအယူအဆေတြ စြန္႕ရမယ္။ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးေနတဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးမွာ အလုံးစုံရိုးသားသန္႕စင့္ရမယ္ အေမ . .။

ေနဘုန္းေ၀

၁၃ - ၄ -၂၀၁၂

ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း အမွတ္ ( ၄၇ )