By Lwin Aung Soe on Thursday, November 15, 2012 at 11:32am ·
အက်င့္ပ်က္
ျခစားမႈကို ျဖစ္ေစတဲ့ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ ပေပ်ာက္ေစဖို႔ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြအေပၚ
ႏိုင္ငံမွ ေနာက္ထပ္ တာဝန္ယူ ေထာက္ပံ့တာေတြ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြကို လစာကို လံုေလာက္ေအာင္
ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ဘက္မွာ က်ေနာ္ကေတာ့ အျမဲတမ္း ရပ္တည္ၿပီး ေတာင္းဆိုေပးခဲ့ပါတယ္။
ဥပမာ ဦးေရႊမန္း အဆိုျပဳခ်ိန္တုန္းက ျဖစ္ပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ လစာနဲ႔ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကိစၥကို ေျပာသင့္ေျပာထိုက္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ အမ်ားသိေနၾကတဲ့ လစာတိုးရင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တက္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းၾကတာလည္း ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာတရပ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ လူတဦး အေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ လိုအပ္ခ်က္အတြက္ ဝယ္ယူ သံုးစြဲရတာေတြအေပၚ လံုေလာက္တဲ့ လစာေငြ ရွိေနရပါမယ္။ ပိုလွ်ံတာကို ေနာင္ေရးအတြက္ စုမိေဆာင္းမိတာမ်ဳိးထိ ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးႏိုင္ရပါမယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ ေနာက္ထပ္ျဖစ္ႏိုင္စရာ နည္းလမ္းေတြကို စီမံေပးႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳးပမ္းရပါမယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ..
(၁) အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ ကင္းရွင္းသူေတြကို ႏိုင္ငံအဆင့္ ဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္းတင္ ဆုေၾကးေငြနဲ႔ အျခားခံစားခြင့္ေတြ ေပးဖို႔၊
(၂) ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းအပါအဝင္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ ျပည္သူေတြဟာ အခမဲ့ (သို႔) အဖိုးႏႈန္း ခ်ဳိသာတဲ့ က်န္းမာေရးစရိတ္ က်ခံေစဖို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ စီမံခ်က္မွာ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းနဲ႔ သူတို႔ မိသားစုေတြကပါ အၾကံဳးဝင္ ခံစားႏိုင္ေစဖို႔၊
(၃) အထက္တန္းနဲ႔ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္အဆင့္ေတြမွာ အဖိုးႏႈန္း အခ်ဳိသာဆံုး ျဖစ္ေစဖို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ စီမံခ်က္မွာ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ သားသမီးေတြကို အထူးေလွ်ာ့ေပါ့ခံစားခြင့္ေတြ ေပးဖို႔၊
(၄) ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ တိုက္တာ အိုးအိမ္ေတြကို သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာနအလိုက္ တည္ေဆာက္ေပးၿပီး အဖိုးႏႈန္း ခ်ဳိသာစြာ ထားရွိဖို႔၊ တကယ္လို႔ မေဆာက္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေနထိုင္စရိတ္ သပ္သပ္ ေပးထားဖို႔၊ လစာအနည္းဆံုး ဝန္ထမ္းကို အရင္ဆံုး ဦးစားေပးၿပီး ရာထူးအႀကီးဆံုးလူက ေနာက္ဆံုးေနရာမွာ အခြင့္အေရးခံစားတဲ့ စနစ္မ်ဳိး ထားရွိဖို႔။
(၅) ဝန္ထမ္းေတြ ေန႔စဥ္ အလုပ္အသြားအျပန္ကို အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ေပးဖို႔ (သို႔) ခရီးစရိတ္ ထုတ္ေပးဖို႔။
(၆) ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြက အေရးေပၚအေျခအေန ၾကံဳလာရင္ လစာ ႀကိဳထုတ္ခြင့္ (သို႔) သက္သာတဲ့ အတိုးႏႈန္းနဲ႔ ေခ်းေငြ ထုတ္ယူခြင့္ကို သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာနတိုင္းက စီမံထားရွိေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အထက္ပါ (၆) ခ်က္က မရွိမျဖစ္ အေျခခံအားျဖင့္ မွန္ကန္ေအာင္ စီမံေပးရမယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ကူးေတြ ၾကံဆၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့ႏိုင္တာေတြလည္း ရွိေနဦးမွာပါ။ ဒီလို ျဖစ္လာႏိုင္ေအာင္လည္း က်ေနာ္တို႔အားလံုး ဝိုင္းဝန္း ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွသာ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဆမတန္ ပိုလွ်ံ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာေနသူေတြက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူတာဟာ မေလ်ာ္ကန္တဲ့ ေလာဘျဖစ္ၿပီး အက်င့္ပ်က္ ျခစားတာလို႔ တပ္အပ္ေသခ်ာ ေျပာရပါမယ္။
စားဝတ္ေနေရးကို ဖူလံုႏိုင္ေအာင္ အႏိုင္ႏိုင္ ႀကိဳးစားရေနသူေတြက လာဘ္ယူမိတာဟာ အက်င့္ပ်က္ ျခစားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္မွန္း ေကာင္းစြာ ခြဲျခားနားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူကိုမွ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူတာေတြ မလုပ္ေစခ်င္ပါ။
လြင္ေအာင္စိုး
၁၆-၁၁-၂ဝ၁၂
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။