အသက္၄၀မွစာအုပ္လက္ေပြ႔ေရာင္
၁၉၄၀ တြင္ေမြးသည္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ လက္ယာ အေတြးအေခၚ လႊမ္းမိုးသည္ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းထုတ္ခံရသည္။ ေနာက္ သံုးႏွစ္အၾကာတြင္ အရင္းရွင္ ဝါဒ ကိုင္းၫြတ္သည္ ဆိုကာ ေထာင္ ၉ လ ခ်ခံရသည္။ အသက္ ၂၃ ေရာက္ေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူကို အေမရိကန္ သြားႏိုင္ရန္ ကူညီမိ ေသာေၾကာင့္ သစၥာေဖာက္ဟု တံဆိပ္ တပ္ၿပီး အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ ခ်ခံရျပန္သည္။ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ တြင္ ေထာင္မွ လြတ္လာသည္။
ေထာင္မွ လြတ္လာခ်ိန္တြင္ ဝန္ထမ္းလုပ္ရန္ စစဥ္းစားသည္။ တိန္႔ အာဏာရသြားၿပီး စီးပြားေရး မူဝါဒ ေျပာင္းလဲမည္ ဟု သတင္းၾကား၍ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျဖစ္ကာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္း ထူေထာင္ရန္ ၾကံစည္သည္။ အစိုးရဆီမွ အေသးစား ေခ်းေငြ ေခ်း၍ စာအုပ္လက္ေပြ႕ ေရာင္းသည္။ ဝန္ထမ္း ဘဝထက္ ဝင္ေငြပိုရ လာသည္။ မၾကာမီ စာအုပ္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ ျဖစ္လာသည္။ စာအုပ္ဆိုင္ ထိုင္ရင္း အသြားအျပန္ လုပ္ေနေသာ လူမ်ားကို ၾကည့္ကာ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္ ေရာင္းရင္ ေကာင္းမလား ဟု အေတြး ေပၚလာသည္။ ထိုေနာက္ ၁၀ ႏွစ္နီးပါး လုပ္ကိုင္ ခဲ့ေသာ စာအုပ္ဆိုင္ကို ေရာင္းခ်ကာ ဆိုင္ကယ္ စတင္ ထုတ္လုပ္ရန္ စီစဥ္သည္။
အသက္ ၅၂ အရြယ္ ၁၉၉၂ တြင္ ယင္ သည္ ဝန္ထမ္း ၉ ေယာက္ငွားကာ ခ်ံဳကင္း ၿမိဳ႕တြင္ ဆိုင္ကယ္ ထုတ္လုပ္ရန္ စတင္သည္။ ကနဦး ရင္းနွီးေငြ (ေဒၚလာ ၃၆၀၀၀) ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ ဟြန္ဒါ (Honda) ကို သေဘာက်၍ သူဆိုင္ကယ္ကို (Hongda) ဟု ဆင္တူယိုးမွား နာမည္ေပးသည္။ မၾကာမီ ျပည္တြင္း ေစ်းကြက္တြင္ ေအာင္ျမင္ လာသည္။ ထိုေနာက္ ေစ်းကြက္ ကို မခန္႔မွန္းဘဲ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲၿပီး ဆိုင္ကယ္ ၁၅ သန္း ထုတ္လိုက္ရာ ၅ သန္းသာ ေရာင္းထြက္ ၿပီး က်န္ ဆိုင္ကယ္ ၁၀ သန္းကို သံရည္က်ိဳ ေစ်းျဖင့္ ေရာင္းလိုက္ရသည္။ စီးပြားပ်က္မလို ျဖစ္ သြား ခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္ ကုမၸဏီ ဟြန္ဒါမွ ဆင္တူယိုးမွား နာမည္ သံုးသျဖင့္ တရားစြဲခံရသည္။
ယင္ သည္ ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ ဆက္ႀကိဳးစား ျပန္သည္။ မၾကာခင္ ျပည္တြင္းတြင္ ဆိုင္ကယ္ ထုတ္လုပ္ သည့္ စက္ရံုေပါင္း တစ္ေထာင္ ေက်ာ္ ျဖစ္လာ ျပန္ရာ ေစ်းကြက္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ျပင္းထန္ လာသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္ ေစ်းကြက္ သို႔ ဝင္ရန္ ျကိဳးစားသည္။ ဗီယက္နမ္ တြင္ ဂ်ပန္ကုမၸဏီ ဟြန္ဒါက ေစ်းကြက္ အုပ္ထားသည့္ အျပင္ ယင္၏ Hondga နာမည္ကို တရားစြဲ ထားေသာေၾကာင့္ နာမည္သစ္ လီဖန္း (Lifan) ကို သံုးကာ ဝင္ၿပိဳင္ရာမွ မထင္မွတ္ဘဲ ေစ်းကြက္သစ္ ရရွိ ေအာင္ျမင္ ခဲ့သည္။
ယခုအသက္ ၇၅ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ ယင္ သည္ တ႐ုတ္ ၏ အခ်မ္းသာဆံုး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး ဝန္ထမ္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ကို အလုပ္ခန္႔ ေပးထားႏိုင္ခဲ့သည္။ လက္ရွိ ခ်ံဳကင္း ျပည္နယ္ အစိုးရအၾကံေပး အဖြဲ႕၏ ဒုဥကၠဌ လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၂ မွ စ၍ ယေန႔ထိ လူမႈအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္း မ်ား အတြက္ ယြမ္ (၆၄၁၃) သန္း လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စာရင္း အရ လီဖန္း ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ လယ္ယာ သံုး စက္မ်ား၊ ကားမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပ သို႔ ယြမ္ (၁၂.၁၆) ဘီလီယံဖိုး ေရာင္းခ်ခဲ့ရသည္။
ငယ္ဘဝ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ကို အျပစ္မရွိဘဲ ေထာင္ထဲ တြင္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရေသာ၊ အသက္ ၄၀ မွ စီးပြားေရး စလုပ္ခဲ့ရေသာ၊ အရႈံးမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရသည့္ စာအုပ္ လက္ေပြ႕ ေရာင္းသူ သည္ ေနာင္ ၂၅ ႏွစ္ အၾကာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ တြင္ေတာ့အစိုးရသို႔ အခြန္ ေဒၚလာ ၁၅ သန္း ေဆာင္ႏိုင္ သည့္ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္လာ သည္။ သူသည္ မိခင္တိုင္းျပည္ အတြက္ အရႈံးမေပး တတ္ေသာ က်ားကုတ္ က်ားခဲ ဇြဲႀကီးလွသည့္ စိတ္ဓာတ္ ပိုင္ရွင္ သားေကာင္း တစ္ဦး လည္း ျဖစ္ပါသည္။
Credit – Tin Maung Hlaing
၁၉၄၀ တြင္ေမြးသည္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ လက္ယာ အေတြးအေခၚ လႊမ္းမိုးသည္ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းထုတ္ခံရသည္။ ေနာက္ သံုးႏွစ္အၾကာတြင္ အရင္းရွင္ ဝါဒ ကိုင္းၫြတ္သည္ ဆိုကာ ေထာင္ ၉ လ ခ်ခံရသည္။ အသက္ ၂၃ ေရာက္ေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူကို အေမရိကန္ သြားႏိုင္ရန္ ကူညီမိ ေသာေၾကာင့္ သစၥာေဖာက္ဟု တံဆိပ္ တပ္ၿပီး အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ ခ်ခံရျပန္သည္။ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ တြင္ ေထာင္မွ လြတ္လာသည္။
ေထာင္မွ လြတ္လာခ်ိန္တြင္ ဝန္ထမ္းလုပ္ရန္ စစဥ္းစားသည္။ တိန္႔ အာဏာရသြားၿပီး စီးပြားေရး မူဝါဒ ေျပာင္းလဲမည္ ဟု သတင္းၾကား၍ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျဖစ္ကာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္း ထူေထာင္ရန္ ၾကံစည္သည္။ အစိုးရဆီမွ အေသးစား ေခ်းေငြ ေခ်း၍ စာအုပ္လက္ေပြ႕ ေရာင္းသည္။ ဝန္ထမ္း ဘဝထက္ ဝင္ေငြပိုရ လာသည္။ မၾကာမီ စာအုပ္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ ျဖစ္လာသည္။ စာအုပ္ဆိုင္ ထိုင္ရင္း အသြားအျပန္ လုပ္ေနေသာ လူမ်ားကို ၾကည့္ကာ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္ ေရာင္းရင္ ေကာင္းမလား ဟု အေတြး ေပၚလာသည္။ ထိုေနာက္ ၁၀ ႏွစ္နီးပါး လုပ္ကိုင္ ခဲ့ေသာ စာအုပ္ဆိုင္ကို ေရာင္းခ်ကာ ဆိုင္ကယ္ စတင္ ထုတ္လုပ္ရန္ စီစဥ္သည္။
အသက္ ၅၂ အရြယ္ ၁၉၉၂ တြင္ ယင္ သည္ ဝန္ထမ္း ၉ ေယာက္ငွားကာ ခ်ံဳကင္း ၿမိဳ႕တြင္ ဆိုင္ကယ္ ထုတ္လုပ္ရန္ စတင္သည္။ ကနဦး ရင္းနွီးေငြ (ေဒၚလာ ၃၆၀၀၀) ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ ဟြန္ဒါ (Honda) ကို သေဘာက်၍ သူဆိုင္ကယ္ကို (Hongda) ဟု ဆင္တူယိုးမွား နာမည္ေပးသည္။ မၾကာမီ ျပည္တြင္း ေစ်းကြက္တြင္ ေအာင္ျမင္ လာသည္။ ထိုေနာက္ ေစ်းကြက္ ကို မခန္႔မွန္းဘဲ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲၿပီး ဆိုင္ကယ္ ၁၅ သန္း ထုတ္လိုက္ရာ ၅ သန္းသာ ေရာင္းထြက္ ၿပီး က်န္ ဆိုင္ကယ္ ၁၀ သန္းကို သံရည္က်ိဳ ေစ်းျဖင့္ ေရာင္းလိုက္ရသည္။ စီးပြားပ်က္မလို ျဖစ္ သြား ခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္ ကုမၸဏီ ဟြန္ဒါမွ ဆင္တူယိုးမွား နာမည္ သံုးသျဖင့္ တရားစြဲခံရသည္။
ယင္ သည္ ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ ဆက္ႀကိဳးစား ျပန္သည္။ မၾကာခင္ ျပည္တြင္းတြင္ ဆိုင္ကယ္ ထုတ္လုပ္ သည့္ စက္ရံုေပါင္း တစ္ေထာင္ ေက်ာ္ ျဖစ္လာ ျပန္ရာ ေစ်းကြက္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ျပင္းထန္ လာသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္ ေစ်းကြက္ သို႔ ဝင္ရန္ ျကိဳးစားသည္။ ဗီယက္နမ္ တြင္ ဂ်ပန္ကုမၸဏီ ဟြန္ဒါက ေစ်းကြက္ အုပ္ထားသည့္ အျပင္ ယင္၏ Hondga နာမည္ကို တရားစြဲ ထားေသာေၾကာင့္ နာမည္သစ္ လီဖန္း (Lifan) ကို သံုးကာ ဝင္ၿပိဳင္ရာမွ မထင္မွတ္ဘဲ ေစ်းကြက္သစ္ ရရွိ ေအာင္ျမင္ ခဲ့သည္။
ယခုအသက္ ၇၅ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ ယင္ သည္ တ႐ုတ္ ၏ အခ်မ္းသာဆံုး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး ဝန္ထမ္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ကို အလုပ္ခန္႔ ေပးထားႏိုင္ခဲ့သည္။ လက္ရွိ ခ်ံဳကင္း ျပည္နယ္ အစိုးရအၾကံေပး အဖြဲ႕၏ ဒုဥကၠဌ လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၂ မွ စ၍ ယေန႔ထိ လူမႈအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္း မ်ား အတြက္ ယြမ္ (၆၄၁၃) သန္း လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စာရင္း အရ လီဖန္း ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ လယ္ယာ သံုး စက္မ်ား၊ ကားမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပ သို႔ ယြမ္ (၁၂.၁၆) ဘီလီယံဖိုး ေရာင္းခ်ခဲ့ရသည္။
ငယ္ဘဝ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ကို အျပစ္မရွိဘဲ ေထာင္ထဲ တြင္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရေသာ၊ အသက္ ၄၀ မွ စီးပြားေရး စလုပ္ခဲ့ရေသာ၊ အရႈံးမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရသည့္ စာအုပ္ လက္ေပြ႕ ေရာင္းသူ သည္ ေနာင္ ၂၅ ႏွစ္ အၾကာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ တြင္ေတာ့အစိုးရသို႔ အခြန္ ေဒၚလာ ၁၅ သန္း ေဆာင္ႏိုင္ သည့္ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္လာ သည္။ သူသည္ မိခင္တိုင္းျပည္ အတြက္ အရႈံးမေပး တတ္ေသာ က်ားကုတ္ က်ားခဲ ဇြဲႀကီးလွသည့္ စိတ္ဓာတ္ ပိုင္ရွင္ သားေကာင္း တစ္ဦး လည္း ျဖစ္ပါသည္။
Credit – Tin Maung Hlaing
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။