ထူးျခားတဲ့ မိဘဆရာ အစည္းအေ၀း တစ္ခုု
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxx
တရုုတ္ျပည္ေတာင္ပိုုင္းၿမိဳ ႕ တစ္ၿမိဳ႕ မွာရိွတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွ ာပါ။ မူလတန္း အတန္းလိုုက္ က်င္းပတဲ့ မိဘဆရာ အစည္းအေ၀းမွာပါ။
မနက္ ( ၉ ) နာရီ၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားေရာ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားပါ တစ္ဖြဲဖြဲ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္သူမ်ားအားလံုုး လွွလွပပ ၀တ္ဆင္လာၾကတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။
ေက်ာင္းသားမိဘအမ်ားစုုဟာ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား တက္ေရာက္ေၾကာင္းလက္မွတ္ေရးထ ိုုးၾကရပါတယ္။
အခ်ဳိ႕ မိဘမ်ား ေက်ေက်နပ္နပ္ ထိုုးၾကသလိုု အခ်ဳိ႕ မိဘမ်ားလည္း ဆရာမကိုု
တစ္ခြန္းစ နွစ္ခြန္းစ ျပစ္တင္ၿပီးမွ ထိုုးၾကတာလည္း ရိွပါတယ္။
“ ကြ်န္မသား ဘာလိုု႔ ဒီတစ္ႏွစ္မွာ အဆင့္က်သြားတာလဲ၊ အဲဒါ ဆရာမတိုု႔ ရွင္းျပဖိုု႔လိုုပါလိမ့္မယ္ ။”
မိဘတစ္ဦးထံမွ စတင္လိုုက္တဲ့ ျပစ္တင္မူပါ။
ဆရာမ ဘာမွ ျပန္မေျပာပါ။
လာေရာက္တဲ့မိဘမ်ားကိုု ဆက္လက္မွတ္ထိုုးခိုုင္းပါတယ ္။
မနက္ ( ၉ ) နာရီခြဲ၊ အစည္းအေ၀း စတင္ခါနည္းေလးမွာ၊
အ၀တ္အစားေဟာင္းႏြမ္းၿပီး၊ ဖုုန္မ်ားေပေတေနတဲ့၊ အလုုပ္ၾကမ္း၀တ္စံုု
၀တ္ထားတဲ့ လူလတ္အမ်ဳိးသားတစ္ဦး ၀င္လာပါတယ္။
ေနာက္က်လိုု႔ အားနာအၿပံဳးၿပံဳးၿပီး
“ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္မွာ ထိုုင္ရမလဲ ဆရာမ”
လိုု႔ ေမးလိုုက္ပါတယ္။
ဆရာမက ၾကည့္လိုုက္တာနဲ႔ ေဆာက္လုုပ္ေရးခြင္ကေန ေရာက္လာတဲ့ အလုုပ္သမားမွန္း ရိပ္မိပါတယ္။
“ ဒါနဲ႔ ဒီမိဘက....”
၊ ဆရာမက ယဥ္ေက်းစြာေမးလိုုက္ပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းသား “က်ိေဟာက္” ရဲ႕ အေဖပါ။”
ဆရာမက ထိုုင္ခံုုစီစဥ္ေပးဖိုု႔ နည္းနည္းခက္သြားပံုုရပါတယ္။
“ ေအာ…ဟုုတ္ကဲ့ ဟိုုေဒါင့္မွာ လြတ္တဲ့ခံုု ေနရာမွာ ထုုိင္ပါရွင့္၊ တက္ေရာက္ေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုုးပါရွင့္” ဆရာမက လက္မွတ္စာအုုပ္ ကမ္းေပးလိုုက္ပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္ စာမတတ္ဘူးဗ်၊ လက္မွတ္မထိုုးတတ္ဘူး”
လူလတ္က အားနာနာနဲ႔ ေျဖလိုုက္ပါတယ္။
“ ေအာ၊ ကိစၥမရိွပါဘူးရွင့္၊ ဦးသားကိုု ထိုုးခိုုင္းလိုုက္ပါ႔မယ္။ ”
၉ နာရီခြဲမွာ အစည္းအေ၀း စျဖစ္ပါတယ္။ အတန္းပိုုင္ ဆရာမက ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား မအားလပ္တဲ့ ၾကားထဲကေန အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရိွပါေၾကာင္း ၊
စာသင္ႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုုး အစည္းအေ၀းျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာမအေနနဲ႔ ေထြေထြထူးထူး
ေျပာစရာမရိွေၾကာင္း၊ မိဘမ်ား၊ အထူးသျဖင့္၊ အဆင့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔
ေအာင္ျမင္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ မိဘမ်ားကိုု အိမ္မွာ
သားသမီးရဲ႕ ပညာေရး ဘယ္လိုုအားေပးတယ္ဆိုုတာ အေတြ႔ အႀကံဳ ဖလွယ္ရန္ ေမတၱာရပ္ခံ
ေၾကာင္း ေျပာၾကားပါတယ္။
အစည္းအေ၀း လုုပ္လုုပ္ရြရြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဆရာမက ေက်ာင္းသူ
“ လီပင္း” ရဲ႕ ဖခင္ကိုု ထူးခြ်န္တဲ့ သားသမီး ပ်ဳိးေထာင္တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳကိုု စတင္စကားေျပာခိုုင္းပါတယ္။
“ လီပင္း” ရဲ႕ ဖခင္က အိမ္မွာ စည္းကမ္းဘယ္လိုု ႀကီးေၾကာင္း၊ စာေတာ္ဖိုု႔အတြက္ အခ်ိန္ပိုု ဘယ္လိုုသင္ေပးရေၾကာင္း၊ အိမ္စာလုုပ္ဖိုု႔ Guide ဘယ္လိုုေခၚ ေပးရေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကားပါတယ္။ ဆြဲေဆာင္စရာ ေထြေထြထူးထူး မရိွပါ။
ေနာက္မိဘ တစ္ဦးေျပာပါေသးတယ္။ အေၾကာင္းအရာ သိပ္မကြာပါဘူး။ ဆရာမက အတန္းထဲမွာ “ က်ိေဟာက္” စာအရမ္းထူးခြ်န္တဲ့အတြက္ က်ိေဟာက္ရဲ႕ အေဖကိုု တစ္ခုုခုု ေျပာျပဖိုု႔ ဖိတ္ေခၚလိုုက္ပါတယ္။ အစေတာ့ ျငင္းပါေသးတယ္။ သားကလည္း
“ တက္ပါအေဖ” လိုု႔ေျပာေတာ့မွ မ၀န္႔မရဲနဲ႔ အတန္းေရွ႕ စင္ေပၚ ကိုုတက္သြားပါတယ္။ ေခ်ာင္းႏွစ္ခ်က္ ဟန္႔လိုုက္ပါတယ္။ ဘာေျပာရမလဲ လိုု႔ စဥ္းစားေနပံုုရပါတယ္။
ဆရာမက “က်ိေဟာက္ရဲ႕ ဖခင္ အားေပးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ေခါင္းၿငိမ့္ ၿပံဳးျပပါတယ္။ “ ေက်ာင္းသားေမာင္က်ိေဟာက္ဟာ အတန္းထဲမွာ ဘာသာစံုု အထူးခြ်န္ဆံုုးေက်ာင္းသားထဲ မွာ
ပါပါတယ္။ တစ္ခါမွလည္း ေက်ာင္းပ်က္တာမ်ဳိး၊ ေက်ာင္းေနာက္က်တာမ်ဳိး
မရိွခဲ့ပါဘူး၊ အခုု သူ႔ဖခင္က အိမ္မွာဘယ္လိုု ပ်ဳိးေထာင္သင္ၾကားေပးသလဲ
ဆိုုတာကိုု ေျပာျပမွာျဖစ္တယ္။ အားလံုုးအားေပးၾကပါ။ ”
အားလံုုး အားေပးၾကပါတယ္။
က်ိေဟာက္ ဖခင္က အဲလိုု စေျပာပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သားဟာ အေဖတစ္ခုု သားတစ္ခုု ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေဆာက္လုုပ္ေရး အလုုပ္သမားပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ပညာမသင္ခဲ့ေတာ့ စာမတတ္ပါဘူး၊”
“ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့မွာ ေျပာျပဖိုု႔ အေတြ႔အႀကံဳဆိုုတာလည္း မရိွပါဘူး၊ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့သား အိမ္စာလုုပ္တာကိုု ၾကည့္တာကိုု အရမ္း၀ါသနာပါတယ္။ ေန႔တိုုင္းအိမ္ျပန္လိုု႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုုပ္ေမာေမာ သူအိမ္စာလုုပ္တာကိုု ထိုုင္ၾကည့္ပါတယ္။ တစ္ရက္က်ေတာ့ သားကေမးတယ္။"
“ ေဖေဖက နားလည္းမလည္ပဲနဲ႔ ဘာလိုု႔ထိုုင္ၾကည့္ေနတာလဲ၊ သြားအိပ္ေတာ့ေလ” တဲ့၊
ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ကိုု ျပန္ေျပာပါတယ္။"
“ ေဖေဖက နားမလည္တာမွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သားစာလုုပ္တတ္လား၊ မလုုပ္တတ္ဘူးလားဆုုိတာေတာ့ သိတယ္။ သားေရးတာျမန္ရင္၊ သားစာလုုပ္တာ ေျဖာင့္ျဖဴးရင္ သားစာရတယ္ဆိုုတာ ေဖေဖသိတယ္။ အဲ..သားက ပန္ကာထဖြင့္လိုုက္၊ ေရထေသာက္လိုုက္ဆိုုရင္ သားအခက္အခဲေတြ႔ၿပီဆိုုတာ ေဖေဖသိတယ္။”
အခန္းတစ္ခုုလံုုး အပ္က်တာေတာင္မွ ၾကားရေလာက္တဲ့အထိ ၿငိမ္သက္သြားပါတယ္။ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္က အလုုပ္သမားဆိုုေပမဲ့ အလုုပ္မ်ားတယ္။ သားကိုု အခ်ိန္ေပးၿပီး မသင္ေပးတတ္ဘူး၊ သင္လည္း မသင္တတ္ဘူး၊ အားတဲ့အခါက်ရင္ စကားေျပာေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုု အၿမဲတမ္း တစ္ခုုခုု ေမးတယ္။
“ သား၊ တီဗြီထဲက ႏိုုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ လိုု ႏိုုင္ငံျခားခဏခဏ မထြက္ခ်င္ဘူးလား”
“ ထြက္ခ်င္တာေပါ႔ အေဖ” သားကအဲလိုုေျဖပါတယ္။
“ ေအး၊ ထြက္ခ်င္ရင္ စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား”
ကြ်န္ေတာ္က ေမးပါတယ္။ “ သားသူမ်ားလိုု အိမ္ႀကီးႀကီး မေနခ်င္ဘူးလား”
“ ေနခ်င္တာေပါ႔” လိုု႔ သားက ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး ေျဖပါတယ္။
“ အဲလိုုဆိုု စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား”
လမ္းမမွာ ေျပးလႊားေနတဲ့ အမဲေရာင္၊ အရမ္းလွတဲ့ကားေတြ႔ရင္ ကြ်န္ေတာ္ကသူ႔ကိုုေမးတယ္။
“ သား အဲဒီကားမ်ဳိး စီးခ်င္သလား”
စီးခ်င္တယ္လိုု႔ သူေျဖပါတယ္။
“ စီးခ်င္ရင္ စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား”
ကြ်န္ေတာ္က ပညာမတတ္ေတာ့ ေလးနက္တဲ့ဆံုုးမစကားမေျပာတတ ္ဘူးေလ၊ ေတြ႔တဲ့ဟာနဲ႔ပဲ သားကိုု အားေပးရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းေက်နပ္ရင္ သားဦးေခါင္းေလးကိုု ကိုုင္တာလည္း အရမ္း၀ါသနာပါပါတယ္။"
" သားက ကြ်န္ေတာ့နားမွာ ဖင္ထိုုင္ထိုုင္ေနတတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အလုုပ္လုုပ္တာကိုု ထိုုင္ၾကည့္ေနတတ္တယ္။ တစ္ခုုခုုေျပာလိုုက္၊ သူ႔ေခါင္းေလးကိုုကိုုင္လိုု က္နဲ႔
အခ်ိ္န္ကုုန္ေနတတ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ သူက ကြ်န္ေတာ့ကိုု ေသာက္ေရ ခတ္ေပးတယ္။
အ၀တ္ေလွ်ာ္ေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုု မူန္႔ဖိုုးမေပးသေလာက္ပါပဲ၊
အဲဒါေၾကာင့္သူ အင္တာနက္ မေဆာ့တတ္ဘူး၊ အင္တာနက္ ကေဖး မသြားတတ္ဘူး၊
မူန္႔မ၀ယ္စားတတ္ဘူး၊ အားရင္ အိမ္အလုုပ္ကူလုုပ္ေပးပါတယ္။ "
"ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ ေဆာက္လုုပ္ေရးသမားေတြဟာ မတည္ၿငိမ္တတ္ပါဘူး၊ အေတြ႔အႀကံဳလည္း တကယ္မရိွပါဘူး၊ သားနဲ႔ အတူေနရတာေပ်ာ္တယ္။ သူအိမ္စာလုုပ္တာ ထိုုင္ၾကည့္တာ ေပ်ာ္တယ္။ သူ႔ေခါင္းကေလး ကိုုင္ရတာ ေပ်ာ္တယ္။ သူနဲ႔ စကားေျပာရတာ ေပ်ာ္တယ္။ အၿမဲတမ္းသူ႔ကိုုေမးတယ္။ “
"ငါ႔သားကိုု ဒီလိုုထူးခြ်န္ေအာင္သင္ေပးတ ဲ့
ေက်ာင္းကိုု ေက်းဇူးတင္ၿပီးၿပီလား၊ ဆရာဆရာမေတြကိုု ေက်းဇူးတင္ၿပီးၿပီလား၊
ဆရာဆရာေတြအားလံုုးကိုုေရာ ေက်ာင္းကိုုေရာ ေက်းဇူးအထူးတင္ရိွပါတယ္။”
အဲလိုုေျပာရင္း က်ိေဟာက္ရဲ႕ ဖခင္ဟာ အရိုုအေသေပး အေလးျပဳလိုုက္ပါတယ္။
က်န္တဲ့မိဘမ်ား စိတ္ေတာ္ေတာ္ခိုုက္သြားပံုု ရပါတယ္။
ပံုုမွန္အားျဖင့္ ထူးခြ်န္ရင္၊ အိမ္က ပမ့္ပိုုးလိုု႔၊ မထူးခြ်န္ရင္ ေက်ာင္းမေကာင္းလိုု႔၊ ဆရာဆရာမ ညံ႔ဖ်င္းလိုု႔ အျပစ္တင္တတ္တဲ့မိဘမ်ားဟာ က်ိေဟာက္ဖခင္ရဲ႕ စကားနဲ႔ အျပဳအမူေၾကာင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ကုုန္ၾ ကပါတယ္။
က်ိေဟာက္ဖခင္စကားအဆံုုးမွာ အစည္းအေ၀းတစ္ခုုလံုုး လက္ခုုပ္သံညံသြားပါတယ္။ ေထာက္ခံျခင္း၊ အားက်ျခင္း၊ အားေပးျခင္း အျပင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ဆန္းစစ္ျခင္းလည္း ပါေကာင္းပါႏိုုင္ပါလိမ့္မယ္ ။
သင္ေကာ ကေလးနဲ႔အတူ အိမ္စာလုုပ္ပါသလား၊
သင္ေကာ ကေလးဦးေခါင္းကိုု မၾကာခဏ ပြတ္သပ္ေပးပါသလား၊
သင္ေကာ ကေလးနဲ႔ စိတ္ခ်င္းဖလွယ္ စကားေျပာျဖစ္ပါသလား၊
Ref: WeChat
Credit # ဆရာ ေအာင္ကိုလတ္
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
တရုုတ္ျပည္ေတာင္ပိုုင္းၿမိဳ
မနက္ ( ၉ ) နာရီ၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားေရာ
ေက်ာင္းသားမိဘအမ်ားစုုဟာ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား တက္ေရာက္ေၾကာင္းလက္မွတ္ေရးထ
“ ကြ်န္မသား ဘာလိုု႔ ဒီတစ္ႏွစ္မွာ အဆင့္က်သြားတာလဲ၊ အဲဒါ ဆရာမတိုု႔ ရွင္းျပဖိုု႔လိုုပါလိမ့္မယ္
မိဘတစ္ဦးထံမွ စတင္လိုုက္တဲ့ ျပစ္တင္မူပါ။
ဆရာမ ဘာမွ ျပန္မေျပာပါ။
လာေရာက္တဲ့မိဘမ်ားကိုု ဆက္လက္မွတ္ထိုုးခိုုင္းပါတယ
ေနာက္က်လိုု႔ အားနာအၿပံဳးၿပံဳးၿပီး
“ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္မွာ ထိုုင္ရမလဲ ဆရာမ”
လိုု႔ ေမးလိုုက္ပါတယ္။
ဆရာမက ၾကည့္လိုုက္တာနဲ႔ ေဆာက္လုုပ္ေရးခြင္ကေန ေရာက္လာတဲ့ အလုုပ္သမားမွန္း ရိပ္မိပါတယ္။
“ ဒါနဲ႔ ဒီမိဘက....”
၊ ဆရာမက ယဥ္ေက်းစြာေမးလိုုက္ပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းသား “က်ိေဟာက္” ရဲ႕ အေဖပါ။”
ဆရာမက ထိုုင္ခံုုစီစဥ္ေပးဖိုု႔ နည္းနည္းခက္သြားပံုုရပါတယ္။
“ ေအာ…ဟုုတ္ကဲ့ ဟိုုေဒါင့္မွာ လြတ္တဲ့ခံုု ေနရာမွာ ထုုိင္ပါရွင့္၊ တက္ေရာက္ေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုုးပါရွင့္” ဆရာမက လက္မွတ္စာအုုပ္ ကမ္းေပးလိုုက္ပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္ စာမတတ္ဘူးဗ်၊ လက္မွတ္မထိုုးတတ္ဘူး”
လူလတ္က အားနာနာနဲ႔ ေျဖလိုုက္ပါတယ္။
“ ေအာ၊ ကိစၥမရိွပါဘူးရွင့္၊ ဦးသားကိုု ထိုုးခိုုင္းလိုုက္ပါ႔မယ္။ ”
၉ နာရီခြဲမွာ အစည္းအေ၀း စျဖစ္ပါတယ္။ အတန္းပိုုင္ ဆရာမက ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား မအားလပ္တဲ့ ၾကားထဲကေန အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရိွပါေၾကာင္း
အစည္းအေ၀း လုုပ္လုုပ္ရြရြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဆရာမက ေက်ာင္းသူ
“ လီပင္း” ရဲ႕ ဖခင္ကိုု ထူးခြ်န္တဲ့ သားသမီး ပ်ဳိးေထာင္တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳကိုု စတင္စကားေျပာခိုုင္းပါတယ္။
“ လီပင္း” ရဲ႕ ဖခင္က အိမ္မွာ စည္းကမ္းဘယ္လိုု ႀကီးေၾကာင္း၊ စာေတာ္ဖိုု႔အတြက္ အခ်ိန္ပိုု ဘယ္လိုုသင္ေပးရေၾကာင္း၊ အိမ္စာလုုပ္ဖိုု႔ Guide ဘယ္လိုုေခၚ ေပးရေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကားပါတယ္။ ဆြဲေဆာင္စရာ ေထြေထြထူးထူး မရိွပါ။
ေနာက္မိဘ တစ္ဦးေျပာပါေသးတယ္။ အေၾကာင္းအရာ သိပ္မကြာပါဘူး။ ဆရာမက အတန္းထဲမွာ “ က်ိေဟာက္” စာအရမ္းထူးခြ်န္တဲ့အတြက္ က်ိေဟာက္ရဲ႕ အေဖကိုု တစ္ခုုခုု ေျပာျပဖိုု႔ ဖိတ္ေခၚလိုုက္ပါတယ္။ အစေတာ့ ျငင္းပါေသးတယ္။ သားကလည္း
“ တက္ပါအေဖ” လိုု႔ေျပာေတာ့မွ မ၀န္႔မရဲနဲ႔ အတန္းေရွ႕ စင္ေပၚ ကိုုတက္သြားပါတယ္။ ေခ်ာင္းႏွစ္ခ်က္ ဟန္႔လိုုက္ပါတယ္။ ဘာေျပာရမလဲ လိုု႔ စဥ္းစားေနပံုုရပါတယ္။
ဆရာမက “က်ိေဟာက္ရဲ႕ ဖခင္ အားေပးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ေခါင္းၿငိမ့္ ၿပံဳးျပပါတယ္။ “ ေက်ာင္းသားေမာင္က်ိေဟာက္ဟာ အတန္းထဲမွာ ဘာသာစံုု အထူးခြ်န္ဆံုုးေက်ာင္းသားထဲ
အားလံုုး အားေပးၾကပါတယ္။
က်ိေဟာက္ ဖခင္က အဲလိုု စေျပာပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သားဟာ အေဖတစ္ခုု သားတစ္ခုု ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေဆာက္လုုပ္ေရး အလုုပ္သမားပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ပညာမသင္ခဲ့ေတာ့ စာမတတ္ပါဘူး၊”
“ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့မွာ ေျပာျပဖိုု႔ အေတြ႔အႀကံဳဆိုုတာလည္း မရိွပါဘူး၊ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့သား အိမ္စာလုုပ္တာကိုု ၾကည့္တာကိုု အရမ္း၀ါသနာပါတယ္။ ေန႔တိုုင္းအိမ္ျပန္လိုု႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုုပ္ေမာေမာ သူအိမ္စာလုုပ္တာကိုု ထိုုင္ၾကည့္ပါတယ္။ တစ္ရက္က်ေတာ့ သားကေမးတယ္။"
“ ေဖေဖက နားလည္းမလည္ပဲနဲ႔ ဘာလိုု႔ထိုုင္ၾကည့္ေနတာလဲ၊ သြားအိပ္ေတာ့ေလ” တဲ့၊
ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ကိုု ျပန္ေျပာပါတယ္။"
“ ေဖေဖက နားမလည္တာမွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သားစာလုုပ္တတ္လား၊ မလုုပ္တတ္ဘူးလားဆုုိတာေတာ့ သိတယ္။ သားေရးတာျမန္ရင္၊ သားစာလုုပ္တာ ေျဖာင့္ျဖဴးရင္ သားစာရတယ္ဆိုုတာ ေဖေဖသိတယ္။ အဲ..သားက ပန္ကာထဖြင့္လိုုက္၊ ေရထေသာက္လိုုက္ဆိုုရင္ သားအခက္အခဲေတြ႔ၿပီဆိုုတာ ေဖေဖသိတယ္။”
အခန္းတစ္ခုုလံုုး အပ္က်တာေတာင္မွ ၾကားရေလာက္တဲ့အထိ ၿငိမ္သက္သြားပါတယ္။ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။
“ ကြ်န္ေတာ္က အလုုပ္သမားဆိုုေပမဲ့ အလုုပ္မ်ားတယ္။ သားကိုု အခ်ိန္ေပးၿပီး မသင္ေပးတတ္ဘူး၊ သင္လည္း မသင္တတ္ဘူး၊ အားတဲ့အခါက်ရင္ စကားေျပာေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုု အၿမဲတမ္း တစ္ခုုခုု ေမးတယ္။
“ သား၊ တီဗြီထဲက ႏိုုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ
“ ထြက္ခ်င္တာေပါ႔ အေဖ” သားကအဲလိုုေျဖပါတယ္။
“ ေအး၊ ထြက္ခ်င္ရင္ စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား”
ကြ်န္ေတာ္က ေမးပါတယ္။ “ သားသူမ်ားလိုု အိမ္ႀကီးႀကီး မေနခ်င္ဘူးလား”
“ ေနခ်င္တာေပါ႔” လိုု႔ သားက ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး ေျဖပါတယ္။
“ အဲလိုုဆိုု စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား”
လမ္းမမွာ ေျပးလႊားေနတဲ့ အမဲေရာင္၊ အရမ္းလွတဲ့ကားေတြ႔ရင္ ကြ်န္ေတာ္ကသူ႔ကိုုေမးတယ္။
“ သား အဲဒီကားမ်ဳိး စီးခ်င္သလား”
စီးခ်င္တယ္လိုု႔ သူေျဖပါတယ္။
“ စီးခ်င္ရင္ စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား”
ကြ်န္ေတာ္က ပညာမတတ္ေတာ့ ေလးနက္တဲ့ဆံုုးမစကားမေျပာတတ
" သားက ကြ်န္ေတာ့နားမွာ ဖင္ထိုုင္ထိုုင္ေနတတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အလုုပ္လုုပ္တာကိုု ထိုုင္ၾကည့္ေနတတ္တယ္။ တစ္ခုုခုုေျပာလိုုက္၊ သူ႔ေခါင္းေလးကိုုကိုုင္လိုု
"ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ ေဆာက္လုုပ္ေရးသမားေတြဟာ မတည္ၿငိမ္တတ္ပါဘူး၊ အေတြ႔အႀကံဳလည္း တကယ္မရိွပါဘူး၊ သားနဲ႔ အတူေနရတာေပ်ာ္တယ္။ သူအိမ္စာလုုပ္တာ ထိုုင္ၾကည့္တာ ေပ်ာ္တယ္။ သူ႔ေခါင္းကေလး ကိုုင္ရတာ ေပ်ာ္တယ္။ သူနဲ႔ စကားေျပာရတာ ေပ်ာ္တယ္။ အၿမဲတမ္းသူ႔ကိုုေမးတယ္။ “
"ငါ႔သားကိုု ဒီလိုုထူးခြ်န္ေအာင္သင္ေပးတ
အဲလိုုေျပာရင္း က်ိေဟာက္ရဲ႕ ဖခင္ဟာ အရိုုအေသေပး အေလးျပဳလိုုက္ပါတယ္။
က်န္တဲ့မိဘမ်ား စိတ္ေတာ္ေတာ္ခိုုက္သြားပံုု
ပံုုမွန္အားျဖင့္ ထူးခြ်န္ရင္၊ အိမ္က ပမ့္ပိုုးလိုု႔၊ မထူးခြ်န္ရင္ ေက်ာင္းမေကာင္းလိုု႔၊ ဆရာဆရာမ ညံ႔ဖ်င္းလိုု႔ အျပစ္တင္တတ္တဲ့မိဘမ်ားဟာ က်ိေဟာက္ဖခင္ရဲ႕ စကားနဲ႔ အျပဳအမူေၾကာင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ကုုန္ၾ
က်ိေဟာက္ဖခင္စကားအဆံုုးမွာ အစည္းအေ၀းတစ္ခုုလံုုး လက္ခုုပ္သံညံသြားပါတယ္။ ေထာက္ခံျခင္း၊ အားက်ျခင္း၊ အားေပးျခင္း အျပင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ဆန္းစစ္ျခင္းလည္း ပါေကာင္းပါႏိုုင္ပါလိမ့္မယ္
သင္ေကာ ကေလးနဲ႔အတူ အိမ္စာလုုပ္ပါသလား၊
သင္ေကာ ကေလးဦးေခါင္းကိုု မၾကာခဏ ပြတ္သပ္ေပးပါသလား၊
သင္ေကာ ကေလးနဲ႔ စိတ္ခ်င္းဖလွယ္ စကားေျပာျဖစ္ပါသလား၊
Ref: WeChat
Credit # ဆရာ ေအာင္ကိုလတ္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။