စံႏႈန္းေတြထဲက ေဖာက္ထြက္သူ အမ်ိဳးသမီးတကၠစီဆရာမေလး
|| ခင္စႏၵာျမင့္ ||
■ လူမႈပံုစံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြထဲက
အမ်ိဳးသမီးလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အားႏြဲ႕သူ၊ ေယာက်ာ္းေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ ႏိုင္သူေတြရယ္လို႔ လူမႈဝန္းက်င္က ပံုစံတက် သတ္မွတ္ ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုသတ္မွတ္ ယူဆထားျခင္းဟာ လူ႔စြမ္းအား အရင္း အျမစ္ေတြထဲက တခုျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ စြမ္းအားကို ဆံုး႐ံႈးေစတဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲက တခုပဲျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီလိုအမ်ိဳးသမီးေတြကို အားႏြဲ႕ သူေတြရယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ လက္ေတြ႔မွာ အမွန္တကယ္ မွားယြင္းေနတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပေနသူ တေယာက္ရွိပါတယ္။ သူကေတာ့ အငွားယာဥ္ေမာင္းသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး မမိုးမိုးလြင္ပဲျဖစ္ပါ တယ္။
မမိုးမိုးလြင္ဟာ လူေနထူထပ္လြန္းလွတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ေမာ္လၿမိဳင္ဆိုတဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေလးကေန ၂၀ဝ၄ ခုႏွစ္က ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ခဲ့ သူတေယာက္ပါ။ သူဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီးကို စေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိေသးဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကိုလာၾကတဲ့ အျခားသူေတြ လိုပဲ သူဟာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ သင္တန္းေတြကိုသာ တခုၿပီးတခု တက္ရင္း တဖက္မွာလည္း အလုပ္ တခုခုရႏိုင္ဖို႔ ရွာေဖြေနခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲ မွာမွ သူဟာ သူမ်ားနဲ႔မတူ ထူးျခားစြာပဲ တက္ခဲ့တဲ့သင္တန္း တခုကေတာ့ ကားေမာင္းသင္တန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ကားေမာင္းသင္တန္းကို တက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကုမၸဏီတခုမွာ ယဥ္ေမာင္းသူ တေယာက္ အျဖစ္ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ရာကေန အဆင့္ဆင့္ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္
အငွားယာဥ္ေမာင္းသမားအေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္ဖို႔ မမိုးမိုးလြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ တဲ့အခ်ိန္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလကျဖစ္တာေၾကာင့္ အငွားယာဥ္ေလာ ကမွာ အမ်ိဳးသမီးယာဥ္ေမာင္းဆိုတာ မရွိေသးတဲ့ကာလလို႔ေျပာရမွာပ
ငယ္ရြယ္ႏုနယ္တဲ့ သူမအဖို႔ ေယာက်ာ္းေတြႀကီးစိုးရာ အငွားယာဥ္ ေမာင္းနယ္ ပယ္မွာ အေျခခ်လုပ္ကိုင္ဖို႔ဆိုတာဟာ
သူေမာင္းတဲ့ကားကိုတားၿပီး မစီးတာဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက်္ား ေလးေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႔က သူ႕ကို ျပန္ေၾကာက္ေနၾကတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေတြျပၾကေၾကာင္း မမိုးမိုးလြင္က သူ႔ရဲ႕အငွားယာဥ္ေမာင္း သမားဘဝအစက ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေျပာျပပါတယ္။
တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသားေတြဆိုရင္ ကားကိုတားၿပီး မစီးတဲ့အျပင္ ခါးခါးသီးသီး ေမာင္းထုတ္တာကိုပင္ သူဟာခံခဲ့ ရပါေသးတယ္။ "ဒီအလုပ္ လုပ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမ်ားႀကီး စေတးၿပီးလုပ္ရတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခြးေမာင္းႏြားေမာင္းသလို ေမာင္းထုတ္ခံရေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္မိတယ္" လို႔ မမိုးမိုးလြင္က ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မမိုးမိုးလြင္ဟာ စိတ္ဓာတ္မက်ခဲ့သလို သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မႈရွိရွိနဲ႔ သူေမာင္းတဲ့အငွားယာဥ္ကို မစီးရဲၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြကို သူ႔ကို စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာနဲ႔ စီးခ်င္လာေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပခဲ့ပါသတဲ့။
မမိုးမိုးလြင္ဟာ သူ႔ရဲ႕အငွားယာဥ္ ေမာင္းသမားဘဝမွာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ မယံုၾကည္မႈေတြကို ခံစားခဲ့ရ႐ံုသာမကပါဘူး၊ ဘဝတူ အငွား ယာဥ္ေမာင္း အမ်ိဳးသားတခ်ိဳ႕ရဲ႕ အထင္ျမင္ေသးမႈ၊ ေသြးတိုးစမ္း ႏွိမ့္ခ်လို မႈေတြကိုလည္း ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ တကၠစီကိုေမာင္းလာတာ မိန္းကေလးမွန္း သိလို႔ ဘဝတူ အမ်ိဳးသား အငွားယာဥ္ေမာင္းသူေတြက ဆရာလုပ္ကာ ေၾကာ ေၾကာေမာေမာနဲ႔ ဆက္ဆံခ်င္သူေတြရွိသလို၊ မိန္းကေလးက မိန္းကေလးလို မေနသူ၊ အေနအထိုင္ မတတ္သူလို႔ထင္ျမင္ကာ ႏွိမ့္ခ်တဲ့ အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္တဲ့ သူေတြနဲ႔လည္း သူဟာႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရ ပါတယ္။ ကားေမာင္းေနစဥ္မွာေတာင္ မိန္းကေလးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အႏိုင္က်င့္ခ်င္လိုသူေတြ၊ ဆဲဆိုရန္စခ်င္သူေတြ ကို ကိုယ္ေမာင္းေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေမာင္းျပၿပီး တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ တံု႔ျပန္မႈေတြကိုသာ သူဟာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
အမ်ိဳးသား အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြကိုေတာင္
"ညီမကားထဲမွာ ဘာမွမေဆာင္ထားဘူး။ ကိုယ့္ကို ရန္ျပဳလာမယ့္သူေတြကို တံု႔ျပန္ဖို႔ ညီမမွာ ဘာမွမရွိဘူး။ တခုပဲ၊ ညီမကားကို ငွားစီးတဲ့လူေတြကို ေစတနာထားၿပီး ေမာင္းပို႔ေပးမယ္" လို႔ သူ႔အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္က ေပးတဲ့စိန္ေခၚမႈ အေပၚထားတဲ့ သူ႕ သေဘာထားကို ေျပာျပပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးအငွားယာဥ္ေမာင္း တေယာက္ျဖစ္တဲ့ သူ႔အတြက္ ဒီလိုစိန္ေခၚ မႈေတြလည္း ရွိသလို၊ သာမန္အမ်ိဳးသမီးေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနတဲ့သူ တေယာက္အျဖစ္ ေလးစားအားက်တဲ့ သူေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ သူကေျပာပါတယ္။ သူဟာ ဘဝမွာအငွား ယာဥ္ေမာင္းသမားအျဖစ္ ျဖတ္သန္းရမယ္လို႔ ေတြးထားတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း သူေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ကိ
ဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ အငွားကားကို ေမာင္းေနရတဲ့သူ တေယာက္အျဖစ္ကေန ကိုယ္ပိုင္အငွားကားတစီးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အငွားယာဥ္တစီးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ကားေမာင္းလို႔ရတဲ့ ဝင္ေငြထဲက ျဖည္းျဖည္း ခ်င္းဖဲ့ၿပီး စုတာဟာလည္း သူ႔ရဲ႕အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမႈအေပၚထားတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ ျပင္းျပမႈေတြကို ေဖာ္ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသား အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြအတြက္ေတာ
"အငွားယာဥ္ေမာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆင္မေျပဘူး ညည္းၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ကိုသြားၾကည့္၊ သူတို႔အခ်ိန္ျဖဳန္းတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ညီမကေတာ့ စဥ္းစားတယ္၊ ငါေမာင္းရင္ ဒီေလာက္ Target ရမွျပန္မယ္၊ ရေအာင္ငါ ေမာင္းမယ္ဆိုၿပီး ေမာင္းတယ္။ အဲဒီလိုေမာင္းေတာ့ တေန႔ကို ေလးေသာင္းဆိုလည္း ရတယ္။ ငါးေသာင္း၊ ေျခာက္ေသာင္းဆိုလည္း ရတယ္။ ညီမ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲ တကယ္ေမာင္းတယ္" လို႔ သူရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ သူႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံုကို ေျပာျပပါတယ္။
သူမ်ားကားကို ငွားေမာင္းရတဲ့အတြက္ အျခားအမ်ိဳးသမီးေတြလို လွလွပပေလးနဲ႔ ေနခ်င္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ ဆံုး႐ံႈးခဲ့႐ံု သာမက ကားငွားခအျဖစ္ ပိုင္ရွင္ကို ေန႔စဥ္ေပးႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ကားျပင္ဆင္စရိတ္ ေတြဟာလည္း သူမရဲ႕အိပ္မက္ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အငွားယာဥ္တစီး ဝယ္ႏိုင္ေရးဆိုတာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြပါပဲ။
"ညီမကအရင္က Gas ကားေမာင္းတယ္။ တလကို ၅ သိန္း၊ တရက္ကို ၁၇,ဝ၀ဝ ေပးရတယ္။ ဒီေတာ့ ညီမ စုဖို႔ အတြက္ရယ္၊ Owner ေၾကးရယ္ အတြက္ ၁၇,ဝ၀ဝ အေပါင္း ၁၀,ဝ၀ဝ ရွာရတယ္။ သံုးစြဲတာက အဲဒီထဲက ပိုတာကိုပဲ ညီမသံုးတယ္" လို႔ သူ႔ရဲ႕ အိပ္မက္တခုကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ပကတိ႐ိုးသားတဲ့ အင္အားေတြနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။
ဒီလို႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔ ႀကိဳးစားရွာေဖြေနတဲ့ မမိုးမိုးလြင္အတြက္ စိတ္ဓာတ္ က်ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ခရီးသည္ အရနည္းတဲ့ ရက္ေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူဟာဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ သူရည္မွန္းထားတဲ့အရာကို ရဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
၃ ႏွစ္တာကာလၾကာေအာင္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စုေဆာင္းခဲ့ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွ
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တကၠစီ ေမာင္းတယ္ဆိုတာ ေယာက်္ားေတြသာ လုပ္ႏိုင္တာပါဆိုတဲ့ လူမႈပံုစံ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး၊ သူမ်ားကားကို အငွားေမာင္းရတဲ့သူ ဘဝကေန ကိုယ္ပိုင္ယာဥ္ကို ေမာင္းႏိုင္တဲ့ အငွားကားေမာင္းသူ တေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လက္ေတြ႕ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ မမိုးမိုးလြင္ရဲ႕ ေျပာတဲ့စကားကေတာ့ "မေၾကာက္ပါနဲ႔။ အားမငယ္ပါနဲ႔။ လုပ္ရင္ျဖစ္တယ္" ဆိုတာပါပဲ။
(Education Digest အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မွာ မူလ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။)
ခင္စႏၵာျမင့္
The Ladies News
|| ခင္စႏၵာျမင့္ ||
■ လူမႈပံုစံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြထဲက
အမ်ိဳးသမီးလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အားႏြဲ႕သူ၊ ေယာက်ာ္းေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ ႏိုင္သူေတြရယ္လို႔ လူမႈဝန္းက်င္က ပံုစံတက် သတ္မွတ္ ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုသတ္မွတ္ ယူဆထားျခင္းဟာ လူ႔စြမ္းအား အရင္း အျမစ္ေတြထဲက တခုျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ စြမ္းအားကို ဆံုး႐ံႈးေစတဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲက တခုပဲျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီလိုအမ်ိဳးသမီးေတြကို အားႏြဲ႕ သူေတြရယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ လက္ေတြ႔မွာ အမွန္တကယ္ မွားယြင္းေနတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပေနသူ တေယာက္ရွိပါတယ္။ သူကေတာ့ အငွားယာဥ္ေမာင္းသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး မမိုးမိုးလြင္ပဲျဖစ္ပါ တယ္။
မမိုးမိုးလြင္ဟာ လူေနထူထပ္လြန္းလွတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ေမာ္လၿမိဳင္ဆိုတဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေလးကေန ၂၀ဝ၄ ခုႏွစ္က ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ခဲ့ သူတေယာက္ပါ။ သူဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီးကို စေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိေသးဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကိုလာၾကတဲ့ အျခားသူေတြ လိုပဲ သူဟာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ သင္တန္းေတြကိုသာ တခုၿပီးတခု တက္ရင္း တဖက္မွာလည္း အလုပ္ တခုခုရႏိုင္ဖို႔ ရွာေဖြေနခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲ မွာမွ သူဟာ သူမ်ားနဲ႔မတူ ထူးျခားစြာပဲ တက္ခဲ့တဲ့သင္တန္း တခုကေတာ့ ကားေမာင္းသင္တန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ကားေမာင္းသင္တန္းကို တက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကုမၸဏီတခုမွာ ယဥ္ေမာင္းသူ တေယာက္ အျဖစ္ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ရာကေန အဆင့္ဆင့္ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္
အငွားယာဥ္ေမာင္းသမားအေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္ဖို႔ မမိုးမိုးလြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ တဲ့အခ်ိန္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလကျဖစ္တာေၾကာင့္ အငွားယာဥ္ေလာ ကမွာ အမ်ိဳးသမီးယာဥ္ေမာင္းဆိုတာ မရွိေသးတဲ့ကာလလို႔ေျပာရမွာပ
ငယ္ရြယ္ႏုနယ္တဲ့ သူမအဖို႔ ေယာက်ာ္းေတြႀကီးစိုးရာ အငွားယာဥ္ ေမာင္းနယ္ ပယ္မွာ အေျခခ်လုပ္ကိုင္ဖို႔ဆိုတာဟာ
သူေမာင္းတဲ့ကားကိုတားၿပီး မစီးတာဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက်္ား ေလးေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႔က သူ႕ကို ျပန္ေၾကာက္ေနၾကတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေတြျပၾကေၾကာင္း မမိုးမိုးလြင္က သူ႔ရဲ႕အငွားယာဥ္ေမာင္း သမားဘဝအစက ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေျပာျပပါတယ္။
တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသားေတြဆိုရင္ ကားကိုတားၿပီး မစီးတဲ့အျပင္ ခါးခါးသီးသီး ေမာင္းထုတ္တာကိုပင္ သူဟာခံခဲ့ ရပါေသးတယ္။ "ဒီအလုပ္ လုပ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမ်ားႀကီး စေတးၿပီးလုပ္ရတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခြးေမာင္းႏြားေမာင္းသလို ေမာင္းထုတ္ခံရေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္မိတယ္" လို႔ မမိုးမိုးလြင္က ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မမိုးမိုးလြင္ဟာ စိတ္ဓာတ္မက်ခဲ့သလို သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မႈရွိရွိနဲ႔ သူေမာင္းတဲ့အငွားယာဥ္ကို မစီးရဲၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြကို သူ႔ကို စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာနဲ႔ စီးခ်င္လာေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပခဲ့ပါသတဲ့။
မမိုးမိုးလြင္ဟာ သူ႔ရဲ႕အငွားယာဥ္ ေမာင္းသမားဘဝမွာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ မယံုၾကည္မႈေတြကို ခံစားခဲ့ရ႐ံုသာမကပါဘူး၊ ဘဝတူ အငွား ယာဥ္ေမာင္း အမ်ိဳးသားတခ်ိဳ႕ရဲ႕ အထင္ျမင္ေသးမႈ၊ ေသြးတိုးစမ္း ႏွိမ့္ခ်လို မႈေတြကိုလည္း ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ တကၠစီကိုေမာင္းလာတာ မိန္းကေလးမွန္း သိလို႔ ဘဝတူ အမ်ိဳးသား အငွားယာဥ္ေမာင္းသူေတြက ဆရာလုပ္ကာ ေၾကာ ေၾကာေမာေမာနဲ႔ ဆက္ဆံခ်င္သူေတြရွိသလို၊ မိန္းကေလးက မိန္းကေလးလို မေနသူ၊ အေနအထိုင္ မတတ္သူလို႔ထင္ျမင္ကာ ႏွိမ့္ခ်တဲ့ အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္တဲ့ သူေတြနဲ႔လည္း သူဟာႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရ ပါတယ္။ ကားေမာင္းေနစဥ္မွာေတာင္ မိန္းကေလးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အႏိုင္က်င့္ခ်င္လိုသူေတြ၊ ဆဲဆိုရန္စခ်င္သူေတြ ကို ကိုယ္ေမာင္းေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေမာင္းျပၿပီး တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ တံု႔ျပန္မႈေတြကိုသာ သူဟာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
အမ်ိဳးသား အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြကိုေတာင္
"ညီမကားထဲမွာ ဘာမွမေဆာင္ထားဘူး။ ကိုယ့္ကို ရန္ျပဳလာမယ့္သူေတြကို တံု႔ျပန္ဖို႔ ညီမမွာ ဘာမွမရွိဘူး။ တခုပဲ၊ ညီမကားကို ငွားစီးတဲ့လူေတြကို ေစတနာထားၿပီး ေမာင္းပို႔ေပးမယ္" လို႔ သူ႔အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္က ေပးတဲ့စိန္ေခၚမႈ အေပၚထားတဲ့ သူ႕ သေဘာထားကို ေျပာျပပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးအငွားယာဥ္ေမာင္း တေယာက္ျဖစ္တဲ့ သူ႔အတြက္ ဒီလိုစိန္ေခၚ မႈေတြလည္း ရွိသလို၊ သာမန္အမ်ိဳးသမီးေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနတဲ့သူ တေယာက္အျဖစ္ ေလးစားအားက်တဲ့ သူေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ သူကေျပာပါတယ္။ သူဟာ ဘဝမွာအငွား ယာဥ္ေမာင္းသမားအျဖစ္ ျဖတ္သန္းရမယ္လို႔ ေတြးထားတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း သူေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ကိ
ဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ အငွားကားကို ေမာင္းေနရတဲ့သူ တေယာက္အျဖစ္ကေန ကိုယ္ပိုင္အငွားကားတစီးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အငွားယာဥ္တစီးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ကားေမာင္းလို႔ရတဲ့ ဝင္ေငြထဲက ျဖည္းျဖည္း ခ်င္းဖဲ့ၿပီး စုတာဟာလည္း သူ႔ရဲ႕အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမႈအေပၚထားတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ ျပင္းျပမႈေတြကို ေဖာ္ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသား အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြအတြက္ေတာ
"အငွားယာဥ္ေမာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆင္မေျပဘူး ညည္းၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ကိုသြားၾကည့္၊ သူတို႔အခ်ိန္ျဖဳန္းတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ညီမကေတာ့ စဥ္းစားတယ္၊ ငါေမာင္းရင္ ဒီေလာက္ Target ရမွျပန္မယ္၊ ရေအာင္ငါ ေမာင္းမယ္ဆိုၿပီး ေမာင္းတယ္။ အဲဒီလိုေမာင္းေတာ့ တေန႔ကို ေလးေသာင္းဆိုလည္း ရတယ္။ ငါးေသာင္း၊ ေျခာက္ေသာင္းဆိုလည္း ရတယ္။ ညီမ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲ တကယ္ေမာင္းတယ္" လို႔ သူရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ သူႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံုကို ေျပာျပပါတယ္။
သူမ်ားကားကို ငွားေမာင္းရတဲ့အတြက္ အျခားအမ်ိဳးသမီးေတြလို လွလွပပေလးနဲ႔ ေနခ်င္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ ဆံုး႐ံႈးခဲ့႐ံု သာမက ကားငွားခအျဖစ္ ပိုင္ရွင္ကို ေန႔စဥ္ေပးႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ကားျပင္ဆင္စရိတ္ ေတြဟာလည္း သူမရဲ႕အိပ္မက္ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အငွားယာဥ္တစီး ဝယ္ႏိုင္ေရးဆိုတာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြပါပဲ။
"ညီမကအရင္က Gas ကားေမာင္းတယ္။ တလကို ၅ သိန္း၊ တရက္ကို ၁၇,ဝ၀ဝ ေပးရတယ္။ ဒီေတာ့ ညီမ စုဖို႔ အတြက္ရယ္၊ Owner ေၾကးရယ္ အတြက္ ၁၇,ဝ၀ဝ အေပါင္း ၁၀,ဝ၀ဝ ရွာရတယ္။ သံုးစြဲတာက အဲဒီထဲက ပိုတာကိုပဲ ညီမသံုးတယ္" လို႔ သူ႔ရဲ႕ အိပ္မက္တခုကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ပကတိ႐ိုးသားတဲ့ အင္အားေတြနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။
ဒီလို႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔ ႀကိဳးစားရွာေဖြေနတဲ့ မမိုးမိုးလြင္အတြက္ စိတ္ဓာတ္ က်ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ခရီးသည္ အရနည္းတဲ့ ရက္ေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူဟာဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ သူရည္မွန္းထားတဲ့အရာကို ရဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
၃ ႏွစ္တာကာလၾကာေအာင္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စုေဆာင္းခဲ့ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွ
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တကၠစီ ေမာင္းတယ္ဆိုတာ ေယာက်္ားေတြသာ လုပ္ႏိုင္တာပါဆိုတဲ့ လူမႈပံုစံ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး၊ သူမ်ားကားကို အငွားေမာင္းရတဲ့သူ ဘဝကေန ကိုယ္ပိုင္ယာဥ္ကို ေမာင္းႏိုင္တဲ့ အငွားကားေမာင္းသူ တေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လက္ေတြ႕ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ မမိုးမိုးလြင္ရဲ႕ ေျပာတဲ့စကားကေတာ့ "မေၾကာက္ပါနဲ႔။ အားမငယ္ပါနဲ႔။ လုပ္ရင္ျဖစ္တယ္" ဆိုတာပါပဲ။
(Education Digest အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မွာ မူလ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။)
ခင္စႏၵာျမင့္
The Ladies News
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။