''' တစ္ေခတ္တခါက စိုးလြင္လြင္ '''

 

Music Crazy Te Te Tar Tar

''' တစ္ေခတ္တခါက စိုးလြင္လြင္ '''

=======
က်ေနာ္ ေျပာမယ့္ “စိုးလြင္လြင္” အေၾကာင္းကေတာ ့ က်ေနာ္ နဲ႔ ရင္းႏွီး သိကၽြမ္းခဲ့ရတဲ့ “ပိုပို” ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္ ပိုပို လို႔ပဲ သံုး သြားပါမယ္။ ဒီလို ေခၚ ရတာ ဟာ သူ “စိုးလြင္လြင္” ရယ္လို႔ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့မႈ ကို အသိအမွတ္ မျပဳတာ၊ သူ႕ အႏုပညာ ကို အသိအမွတ္ မျပဳ တာ မ်ိဳး မဟုတ္ေၾကာင္း ႀကိဳ ေျပာပါရေစ။
ပိုပို နဲ႔ စသိခဲ့တာ ၁၉၇၉ ႏွစ္ အေစာပိုင္း ေလာက္မွာပါ။ က်ေနာ္ “Success” အဖြဲ႕၀င ္ျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ကိုင္ဇာ ရဲ႕ “အနမ္းပန္း” အေခြ ကို သြင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ကိုင္ဇာ က ရန္ကင္းမွာ ေနၿပီး က်ေနာ္က ျပည္ေထာင္စု ရိပ္သာ မွာ ေနတယ္။ သီခ်င္းတိုက္တာ ကေတာ့ က်ေနာ့္ အိမ္မွာပါ။ ကိုင္ဇာတို႔ သီခ်င္း လာတုိက္တိုင္း ပိုပို က သူ႕ Mazada ေလးဘီး Taxi ကားေလး နဲ႔ လုိက္ေမာင္း ပို႔ေပးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သီခ်င္းတိုက္ရင္ ထိုင္နားေထာင္ေနတတ္တယ္။ သူ႕မွာ သီခ်င္းဆိုဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွတယ္လို႔ ေျပာဖူးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ “အနမ္းပန္း” က “Success” နဲ႔ မသြင္းျဖစ္ဘဲ “Aces” နဲ႔ သြင္း ျဖစ္သြားတယ္။
“အနမ္းပန္း” သြင္း ျပီး ေတာ့ “အေကာင္းဆံုးက ဂစ္တာတီးေနမယ္” အေခြ ကို Success နဲ႔ သြင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ ၾကျပန္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ပိုပုိ က အႀကိဳ၊ အပို ့တာ၀န္ ယူေပါ့။ သီခ်င္းတိုက္ တရက္မွာ ပိုပိုက အကို တို႔ အသံသြင္းၿပီး သြားရင္ က်ေနာ္ တပုဒ္ ေလာက္ အစမ္း ဆို ၾကည့္ခ်င္တယ္ လို႔ လာေျပာတယ္။ က်ေနာ္က “မင္း overtime ေပး မွာလား” ဆိုေတာ့ ပိုပို က “က်ေနာ္ overtime မတတ္နိုင္ဘူး၊ အကိုတို႔ ဂ်ဴတီခ်ိန္ မတိုင္ခင္ ၿပီး ခဲ့ရင္ က်ေနာ္ အသံစမ္းတဲ့ အေနနဲ႔ ဆိုၾကည့္ ခ်င္တာပါ” လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္း အသံဖမ္းတဲ့ ကိုရဲေခါင္ ကို ေျပာေပးမယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဂ်ဴတီခ်ိန္က မနက္ (၉) နာရီ က ေန ညေန (၇) နာရီ။ အဲဒါ ေက်ာ္ရင္ တနာရီခ်င္း overtime ေပး ရတယ္။
“အေကာင္းဆံုးက ဂစ္တာတီးေနမယ္” ကို ေမ စတူဒီယို မွာ သြင္းခဲ့တယ္။ သြင္းတဲ့ေန႔ မွာ ကိုရဲေခါင္ ကို က်ေနာ္တို႔ ေစာ ၿပီးရင္ တေယာက္ အသံစမ္းမယ္လို႔ က်ေနာ္ ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္။ အသံသြင္းက ဂ်ဴတီခ်ိန္ထဲ မွာ မၿပီး လို႔ overtime ယူခဲ့ရတယ္။
အဲဒီ အေခြသြင္းၿပီး ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ “ေမာ္ႀကီး (ေအာင္ခိုင္ေမာ္)” ရဲ႕ “ေမာင့္မ်က္ရည္၀ိုင္း” အသံသြင္းတယ္။ ဒါလည္း ဂ်ဴတီခ်ိန္မွာ မၿပီးဘဲ overtime ယူခဲ့ ရတယ္။
ေမာ္ႀကီး အေခြၿပီး ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ “ဖိုးရွမ္း” ရဲ႕ “ေနမင္းထဲကလူ” အေခြသြင္းတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အသံသြင္းတိုင္း အသံစမ္း ဖို႔ ကိစၥ ကိုရဲေခါင္ ကို က်ေနာ္ အျမဲ request လုပ္ခဲ့တယ္။ ဖိုးရွမ္း အေခြ အသံသြင္းတာ ဂ်ဴတီခ်ိန္ မျပည့္ခင္ ၅ မိနစ္ ေလာက္ ေစာ ၿပီးခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ အသံဖမ္းတဲ့ အခန္းထဲ ၀င္ လိုက္ေတာ့ ကိုရဲေခါင္ မရိွေတာ့ဘူး။ ကိုရဲေခါင္ကို ကူညီေနတဲ့ ကိုခိုင္ထူးပဲ ရိွတယ္။ ကိုခိုင္ထူး ကို တပုဒ္ေလာက္ အသံစမ္း တဲ့အေနနဲ႔ သြင္းခ်င္တယ္ ေျပာေတာ့ ကိုခိုင္ထူးက သူ တိပ္ေခြကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပန္တပ္ရင္ လည္း ဂ်ဴတီခ်ိန္ ေက်ာ္ေတာ့မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကိုရဲေခါင္ ကို ေျပာထားၿပီး ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုခိုင္ထူးက "ကိုယ္.. mixer ဖြင့္ထားေပးမယ္။ အစမ္းဆိုခ်င္တယ္ ဆို ရင္ ဆို ၾကည့္"လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။
က်ေနာ္လည္း ပိုပို အား အေျခအေနကို ရွင္းျပ၊ “ေနာက္တေခါက္ ေပါ့ ကြာ” လို႔ ေျပာရင္း Vocal ခန္းထဲ၀င္ခိုင္းၿပီး ကိုင္ဇာရဲ႕ “မင္းအလွည့္ ၾကေတာ့မွ ဒီလိုလား” သီခ်င္း နဲ႔ အသံစမ္းလိုက္ၾကတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ပိုပိုနဲ႔ မေတြ႕ ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေဒသ ေကာလိပ္ တက္ေနတယ္လို႔ပဲ အေျဖရခဲ့တယ္။
၁၉၈၁ အေစာပိုင္း ကိုင္ဇာရဲ႕ “သီခ်င္းရွင္ကို ၾကင္နာပါ” အေခြသြင္းဖို႔ လုပ္ေတာ့ ပိုပို ျပန္ ေရာက္လာ ျပန္တယ္။ ကိုင္ဇာ့ အေခြမွာလည္း “စိုးလြင္လြင္” ဆိုတဲ့ နံမည္ နဲ႔ ေရးတဲ့ သီခ်င္း (၂) ပုဒ္ ပါ လာတယ္။ က်ေနာ္ ပိုပို ့ကိုေတြ႕ေတာ့ "ေဟ့… မင္း ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလဲ " လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ ပိုပို က "က်ေနာ္ မိန္းမရ သြား ျပီး အလုပ္ရႈပ္ ေနလို႔ပါ" လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ က်ေနာ္လည္း “မင္း သီခ်င္းဆိုဖို႔ ေကာ” လို႔ ေမး ေတာ့ "ဟာ… ဆိုမွာပါ၊ က်ေနာ္ စိတ္ မေလွ်ာ့ ေသးပါဘူး" လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။
ဒီေနာက္ပိုင္း Success ဆံုရင္ ပိုပို အျမဲ ပါလာခဲ့တယ္။ ကိုင္ဇာ ရဲ႕ “ကစၦပနဒီ” အေခြ သြင္း တုန္းက ထင္ပါတယ္၊ ေမ စတူဒီယို ေနာက္ဘက္က ကင္တင္း မွာ ပိုပို ခံုနဲ႔ ခလုတ္တိုက္ၿပီး ေျခနာ သြားတာေၾကာင့္ ေထာ့က်ိဳး ေထာ့က်ိဳး ေလွ်ာက္လာတယ္။ က်ေနာ္က ၾကည့္ၿပီး "မင္း.. ဖိုးက်ား မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ဖိုးက်ာ ျဖစ္ေနၿပီ" လို႔ ေနာက္လိုက္တယ္။ ပိုပို က်ေနာ့္ လည္ပင္းကိုလိုက္ညွစ္တယ္။ သူ႕ အိမ္ နံမည္က “ဖိုးက်ား” ေလ။ က်ေနာ္တို႔ အဲသည္လိုပဲ ရင္းႏွီး လာခဲ့ၾကတယ္။
က်ေနာ္ ဂုဏ္ထူးတန္းတက္ေနတုန္း ၁၉၈၂ ေလာက္ကပါ။ ပိုပို နဲ ့တရက္ေတြ႕ ေတာ့ သူ က "အကို ့ကို က်ေနာ္ ျပဳစု ခ်င္လို ့... အကို .. ဘယ္ေတာ့ အား မလဲ" လို႔ ေမးတယ္။ က်ေနာ္က “ဘာေၾကာင့္ ျပဳစု မွာလဲ” ဆိုေတာ့ ပိုပို က "အကို.. က်ေနာ့္ ကို ကူညီ ထားေတြ ေၾကာင့္ပါ" လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ က်ေနာ္လည္း " အခု လာမယ့္ ၾကာသပေတးေန႔ မွာ လပတ္ စာေမးပြဲ တခု ရိွတယ္။ အဲဒီ ည ေတြ႕ ၾကတာေပါ့" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ ၿမိဳ႕ ထဲ သြားေတာ့ ဘားလမ္း နားမွာ ပိုပို ့ကို 4-track reel tape ႀကီး ကိုင္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ေတြ႕ရတယ္။
က်ေနာ္ က "ေဟး… တိပ္ေခြႀကီး ကိုင္ၿပီး ဘယ္သြားမလို ့လဲ" လို ့ေမးလိုက္ေတာ့ ပိုပိုက "က်ေနာ္ ဘားလမ္းမွာ ဒီ တိပ္ေခြ သြားေရာင္းမလို ့" လို႔ ေျဖတယ္။ က်ေနာ္က "ဟ..ဒီ အေခြက မင္း အသံသြင္းရင္ သံုးဖို႔ ၀ယ္ထားတာ မဟုတ္လား" လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ ပိုပိုက "ဟုတ္တယ္.. အကို..၊ အကို ့ကို ေကြ်းဖို ့ ပိုက္ဆံ မေလာက္ လို႔ အခု ဒီအေခြကို ေရာင္းမလို႔.." လို ့ျပန္ေျဖတယ္။ က်ေနာ္က "ဟာ… မင္း ဘာမွ ေရာင္း မေနနဲ ့၊ မင္းအိမ္မွာ လုပ္မွာပဲ၊ မင္း က အိမ္စိုက္တယ္လို႔ သာ သေဘာထား၊ လို တဲ့ေငြ ငါ ေပးမယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး ေပ်ာ္ ၾက တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ ့ " လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ ့ အဲဒီေန ့မတိုင္ခင္ တရက္ ဥၾသေမာင္ေမာင္ က်ေနာ ့ဆီကို ဖုန္းဆက္ ၿပီး အဲဒီေန ့သူ “ဒကာခံ” မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ က်ေနာ္ ေငြထည့္ စရာ မလို ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ကံဆိုး ခ်င္ေတာ ့ က်ေနာ့္ စာေမးပြဲ က ေနာက္ တရက္ေရႊ ့သြားတယ္။ အဲဒီ ညက ပိုပို ့အိမ္မွာ စားေသာက္လိုက္၊ ၿပီး ရင္ မီးဖိုခန္းေလး ထဲသြားၿပီး ေနာက္ေန ့ေျဖရမယ့္ စာကို ဖတ္လိုက္..လုပ္ခဲ့တာ သတိရမိတယ္။
ပိုပို ့ အမ်ိဳးသမီး မျဖဴ က မႏၱေလး ခဏ ခဏ သြားတယ္။ မျဖဴ မရိွရင္ ပိုပို ့အိမ္က က်ေနာ္တို ့စု ၿပီး စားေသာက္တဲ့ ေနရာေလးလို ျဖစ္လာခဲ ့တယ္။
ပိုပုိ က သူ ေရးတဲ့ သီခ်င္းေတြနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္ စည္းကမ္း တင္းက်ပ္သူ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္ တယ္။ အဲဒီလို ျမင္ရျခင္းက သူ နံမည္ မႀကီးခင္က သူေရးတဲ ့သီခ်င္းကို နံမည္ႀကီးေတြ အနည္းငယ္ ျပင္ ၿပီး ဆိုခဲ့ တာကို မေက်နပ္ျခင္း ကလည္း တခုပါမယ္ ထင္ပါတယ္။
မွတ္မိတာတခု ေျပာရ ရင္ သူ ကိုလႊမ္းမိုး ကို ေရာင္းလိုက္တဲ ့သီခ်င္းတပုဒ္ က စာသား အနည္းငယ္ကို ကိုလႊမ္းမိုး ျပင္မိတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျပႆနာတက္ တယ္လို ့ၾကားတယ္။ ကိုလႊမ္းမိုး နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ "ေနာက္ဆို.. စိုးလြင္လြင္ ဆီက သီခ်င္း ၀ယ္ရင္ ေရွ႕ေနတင္ မကဘူး၊ တရားသူၾကီး ေရာ၊ သူႀကီး ေရာ၊ ၿမိဳ႕ပိုင္ ေရာ၊ အေရးပိုင္ ေရာ ပါ မွ ရမယ္" လို ့ရယ္ၿပီး ေျပာတယ္။
စုိးလြင္လြင္ ၏ ေတးေရးဆရာ ဘဝ နာမည္ႀကီး သီခ်င္း “ခ်စ္လို႔” ၊
သံစဥ္/စာသား - စိုးလြင္လြင္ ၊ ေတးဆို - ေမာင္ဂဠဳန္ (၁၉၈၄)
Music Video URL: http://youtu.be/cbBtB2cOm_c

က်ေနာ္တို႔ သီခ်င္းသြင္းတုန္း သီခ်င္းကို ဖ်က္ဆို (Parody) လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ရိွၾကပါတယ္။ ဒါကိုလည္း ပိုပို သိပ္ ႀကိဳက္ပံု မရဘူးလို ့ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ တခု ေျပာရရင္ ကိုင္ဇာ “ရာဇူးကမမ” (ကိုင္ဇာ နဲ႔ စိုးလြင္လြင္ တြဲေရး) ဆိုတဲ့ သီခ်င္း သြင္းၿပီး ျပန္နားေထာင္ေနတုန္း က်ေနာ္တို ့က "ရာဂ်ဴး ရဲ႕ မမ ေရ" ဆိုၿပီး ဖ်က္ဆိုၾကတယ္။ ကိုင္ဇာကေတာ့ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ ရယ္တာေပါ့။ ပိုပို ကေတာ့ ေစာင္းငန္း၊ ေစာင္းငန္းနဲ ့က်ေနာ္တို ့နားက ထ ထြက္သြား ခဲ့တယ္။
၁၉၈၅ ေႏြရာသီမွာ ဘူမိေဗဒ ဒုတိယႏွစ္ “Survey Field Trip (ေျမတိုင္းပညာ ကြင္းဆင္းသင္တန္း)” ပုပၸါး ကို သြားေတာ့ က်ေနာ္ လိုက္သြားရတယ္။ က်ေနာ္ တာ၀န္က်ခဲ့တာ ေတာင္မႀကီး စခန္း။ တရက္ ေတာင္မႀကီး ရဲ႕ ေျမာက္ ဘက္မွာ ရိွတဲ့ ပုပၸါး ရြာ မွာ စခန္းခ်ေနတဲ့ ဆရာေတြဆီ က်ေနာ္ သြားလည္ခဲ့တယ္။ ထမင္းစား အၿပီး ညဘက္မွာ အဲဒီ စခန္းက ေက်ာင္းသားေတြက က်ေနာ္တို႔ ကို အဆို၊အတီး နဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖၾကတယ္။ ပုပၸါး မွာ ဆိတ္ ကေပါ ၿပီး ေရက ရွားတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ဆိတ္သားဟင္း ေန ့တိုင္းလိုလို စားရ၊ ေရ ထမ္း ေနရေတာ့ အဲဒီ အေၾကာင္းကို သီခ်င္း လုပ္ဆိုတယ္။ သူတို ့ဖ်က္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းက ပိုပို ရဲ႕ “ငယ္သူမို႔” ဆိုတဲ့ သီခ်င္း။
အကုန္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး အစမွာ ဆိုတဲ့ စာသားက "ဆိတ္ အလိုကို လိုက္ကာ.. အာလူးေလး ေရာခဲ့မိတယ္" ဆိုတာ ရယ္၊ Chorus အပုဒ္ ေရာက္ေတာ့ "ဆိတ္ေတြ ျမင္တိုင္း... မ်က္ရည္လည္၀ိုင္း.. ထမ္းစရာ ေရ အခါခါ ျဖစ္ခဲ့တယ္"ဆိုတာ ရယ္ ပဲ မွတ္မိတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ ေရာက္တဲ့အခါ အဲဒီ အေၾကာင္း ပိုပို ့ကို ေျပာျပေတာ့ သူ မရယ္ဘူး။ ဒါနဲ ့"မင္း အေခြက မင္းထင္တာထက္ ပို ျပန္ ့ေနၿပီေနာ္"လို႔ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။
“ငယ္သူမို႔” ၊ သံစဥ္/စာသား/ဖြဲ႕ဆို - စိုးလြင္လြင္ ၊ ေတးစု - ခ်စ္လူမိုက္ (၁၉၈၄)
Music Video URL: http://youtu.be/WY6bDgw6hzo

“ခ်စ္လူမိုက္” အေခြ သြင္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုပို စာ ပို ဖတ္လာတာကို သတိထားမိတယ္။ သူနႏၵာသိန္းဇံ ရဲ႕ စာအုပ္ေတြ စြဲ ဖတ္ေနတယ္လို ့ေျပာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စံုမိလို ့”ရယ္စရာ၊ ေမာစရာ” ေျပာၾက၊ ရယ္ၾကတယ္ဆိုရင္လည္း သူ သိပ္မပါေတာ့ဘူး။
၁၉၈၅ ထဲမွာပဲ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ပြဲ တခု (ေျမာင္းျမလို ့ ထင္ပါတယ္) က်ေနာ္ “section player” အေနနဲ႔ လိုက္သြားတယ္။ ပိုပိုလည္း အဲဒီပြဲမွာ ပါတယ္။ ခ်စ္လူမိုက္ အေခြ ထြက္သြားၿပီးၿပီ။ အဲဒီ အခ်ိန္ ပိုပို က အဆိုေတာ္ ဆိုတာထက္ ေတးေရးသူ အေနနဲ႔ က ပိုၿပီး နံမည္ ေက်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္။ ေန႔ခင္းဘက္ နားေနတုန္း အဲဒီ အခ်ိန္က နံမည္ ႀကီးေနတဲ ့အဆိုေတာ္ တေယာက္ က ဦးၾကယ္ (ၾကယ္တလံုး) ကို ေနာက္က အၿမီး တပ္လိုက္တယ္။ ဦးၾကယ္လည္း အၿမီးႀကီး တန္းလန္းနဲ ့ေလွ်ာက္သြား ေနတာ ေတြ႕တဲ့ သူေတြ ကလည္း ရယ္ေနေပါ့။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီ ေနရာမွာ မရိွခဲ့ဘူး။ ပိုပို ေလွ်ာက္လာၿပီး ဦးၾကယ္ အေနာက္က အၿမီး ကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္ ေျပာတယ္။ အၿမီး တပ္လိုက္္ တဲ့ အဆိုေတာ္ႀကီး လည္း ရွက္သြားတယ္ထင္တယ္၊ က်ေနာ့္ ကို ေဒါသတႀကီး နဲ ့လာေျပာတယ္။ "ငါတို႔ အခ်င္းခ်င္း စေန၊ ေနာက္ေနတာ.. မင္း ေကာင္ (လူ) က ဘာလို႔ ပဏာ ၀င္ ယူရတာလဲ" ဆို ၿပီး ေတာ့ေပါ့။
ေျမာင္းျမပြဲ က ျပန္လ ၿပီး (၂) လ ေလာက္ ရိွမယ္ ထင္တယ္။ တရက္ ပိုပိုနဲ ့ေတြ႕ေတာ့ "အကို႔ ကို က်ေနာ္ သီခ်င္းတပုဒ္..ေမတၱာ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးခ်င္တယ္" လို ့ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း “လက္ေဆာင္ ေပးမယ္ဆိုရင္ own tune ေတာ့မေပးပါနဲ႔၊ copy ပဲ ေရးေပးပါ" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ပိုပိုက "ရတယ္.. အကို က်ေနာ့္ အိမ္ကို အေခြ ယူၿပီးသာလာခဲ့" လို ့ေျပာတယ္။
က်ေနာ္လည္း Melody နဲ႔ Chord က ရိုးေပမယ့္ “Key (Scale) Transposition” အရမ္း လွတဲ့ “Solitaire (Laura Branigan)” သီခ်င္းကို သေဘာက် ေနတာေၾကာင့့္ အဲဒီ အေခြနဲ႔ ပိုပို ့ အိမ္ ကို မနက္ (၉) နာရီေလာက္ ေရာက္ သြားခဲ့တယ္။ တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ ပိုပို အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ တံခါးလာဖြင့္တယ္။ က်ေနာ္လည္း "ေဟ့.. မင္း အိပ္တုန္းလား" လို ့ေမးေတာ့ ပိုပို က "ဟုတ္တယ္..အကို.. က်ေနာ္ ညက သီခ်င္းေရးရင္း ညဥ့္နက္သြားလို ့..၊ ရတယ္.. လာ. အကို.. ၀င္" လို ့ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္ လက္ထဲက အေခြကို ယူၿပီး အခန္းေထာင့္ နား စာအုပ္ပံု တခုေပၚ တင္ထားတဲ့ ကက္ဆက္နဲ ့ဖြင့္၊ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေစာင့္ ေၾကာင့္ထိုင္ျပီး သီခ်င္း စေရးေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း သူ သီခ်င္းေရးတာကို ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္ပဲ ၾကာမယ္ထင္တယ္။ သူ ့က်ေနာ့္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး "အကို.. က်ေနာ့္ကို.. စာအုပ္ေပးပါ၊ အေခ်ာကူးေပးမလို႔.." ဆိုၿပီးေတာင္းတယ္။ က်ေနာ္ ေပးလိုက္ တဲ့ စာအုပ္မွာ သူျပန္ကူးေရး ၿပီး “စိုးလြင္လြင္မွ ေမတၱာလက္ေဆာင္” ဆိုၿပီး ဆိုင္းထိုးလိုက္တယ္။ သီခ်င္းနံမည္ကုိ “ေစတနာပဲ” လို ့ေရးလုိက္တယ္။ က်ေနာ္က "လာ..လဖက္ရည္ လိုက္ေသာက္" ဆိုေတာ့ ပိုပိုက "ေနပါေစ.. အကို.. က်ေနာ္ ျပန္အိပ္လိုက္ဦးမယ္"လို ့ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူ ့အိမ္ က ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။
သီခ်င္းက ခက္ေတာ့ ဆိုႏိုင္တဲ့လူ မေတြ႕တာေၾကာင့္ အသံမသြင္းျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ၁၉၉၁ ေလာက္မွာ ခင္သီတာခိုင္ရဲ႕ “မင္းသိဖို႔”အေခြလုပ္ ၾက ေတာ့ ခင္သီတာခိုင္ ကိုိ စိုးလြင္လြင္ က်ေနာ့္ ကို လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ ရိွေၾကာင္း၊ ဆိုခ်င္တယ္ဆို ရင္ အဲဒီ အခ်ိန္က စိုးလြင္လြင္ကို မူပိုင္ဆြဲထားတဲ့ “မႏၱေလး ေန၀င္း” နဲ ့ သြားညိွလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ပိုပို လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းကို အသံသြင္း ျဖစ္တယ္။
“ခ်စ္လူမိုက္” ၿပီး ေနာက္တေခြ “သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား” ကို “Aces” နဲ ့သြင္းတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ပိုပုိ Aces က ကိုဗစ္ (ကိုဇာလ်ာန္း) နဲ႔ ရင္းႏွီးသြားခဲ့တယ္။ တရက္ ပိုပို နဲ ့ဆံုေတာ ့ "ကိုဗစ္ က်ေနာ့္ ကို Notes နဲ႔ ဂစ္တာ တီး သင္ေပးေနတယ္" လို ့ေျပာတယ္။ က်ေနာ္က "ကိုဗစ္သင္ေပးတယ္ဆိုရင္. သီအိုရီ ပါသင္ခိုင္း၊ သီအိုရီ နားလည္လာရင္ သီခ်င္း ေရးတဲ့ အခါမွာ ပိုစံနစ္က်လာမယ္" လို႔ ေျပာ လိုက္တယ္။
“သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား” ေတးစု ပါ နာမည္ေက်ာ္ “အေမ” ၊ သံစဥ္/စာသား - ရာျပည့္ ၊ ေတးဆို - စိုးလြင္လြင္
Music Video URL: http://youtu.be/mw1kgfVPLFo

“သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား” ၿပီးေတာ့ “ကၽြန္ေတာ္မသိတဲ့ကၽြန္ေတာ္” အေခြကို Success နဲ႔ လုပ္မယ္ေျပာတယ္။ အဲဒီအေခြမွာ ကိုင္ဇာ ၀င္မတီးဘူး။ ဒါနဲ ့က်ေနာ္တို႔ အားလံုးတိုင္ပင္ျပီး Musical Arrangement ကို တေယာက္ထဲက လုပ္မယ့္ အစား အားလံုး စုေပါင္းၿပီး လုပ္မယ္၊ ၿပီးရင္ Arrangement Fees ကို အားလံုး ခြဲယူၾကမယ္ လို႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို ့အားလံုးလည္း ပိုပို ့ဆီက ႀကိဳ ရထားတဲ့ သီခ်င္းေတြကို တိုင္ပင္ျပီး အသည္းအသန္ Arrange လုပ္ၾက၊ စတူဒီယို ေရာက္ေတာ့ အားႀကိဳးမာန္တက္ တီး ၾကေပါ့ ဗ်ာ။
ဒီလို နဲ႔ အေခြ ၿပီး ခါနီး ေနာက္ဆံုး က်န္ေနတဲ့ သီခ်င္း Body သြင္းဖို႔ ျပင္ေနတုန္း ပိုပို က်ေနာ့္ ဆီလာျပီး "အကို.. က်ေနာ္ သီခ်င္းတပုဒ္ ႀကိဳက္လြန္းလို ့အခု၀ယ္လာတယ္။ အဲဒီ.. သီခ်င္း လည္း သြင္းေပးပါလို႔” ေျပာတယ္။ က်ေနာ္က "ပိုပို.. အခု ေနာက္ဆံုး သီခ်င္း Body သြင္းေတာ့မယ္။ ဒီသီခ်င္းအတြက္ Arrange လုပ္ဖို ့အခ်ိန္မရိွေတာ့ဘူး၊ ဒီ..သီခ်င္း တပုဒ္ အတြက္ Recording တရက္ ထပ္ယူရလိမ့္မယ္ " လို ့ေျပာေတာ့ ပိုပိုက "အကို တေယာက္ထဲပဲ ရိုးရိုးစင္းစင္းေလး Arrange လုပ္ၿပီး ဒီေန ့ပဲျဖစ္နိုင္ရင္ သြင္းေပးပါ" လို ့ေျပာတယ္။ “ဘယ္သူေရးတာလဲ” လို ့ေမးေတာ ့ “ကိုခင္ေမာင္တိုး တို႔ အဖြဲ႕ထဲကပဲ” လို႔ ပိုပို က ေျဖတယ္။
ေမာင္ေမာင္လြင္ လည္း အဲဒီေန႔ က ေန ့ပိုင္းမရိွဘူး။ ရုပ္ရွင္ Dubbing တခု သြားတီးေနတယ္။ ညမွ Multiple ထပ္ဖို႔ လာမွာ။ ေမာင္ေမာင္လြင္ ရိွခဲ ့ရင္ တေယာက္ကတီး၊ တေယာက္က ေရး လုပ္ လို႔ ရတယ္။ က်ေနာ္ အၾကံ အိုက္ ေနတုန္း ေရႊတိုး (ယခင္ Professional က) ေရာက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ေရႊတိုး ကို Body သြင္းတုန္း Backing Chord ၀င္ တီးခိုင္းၿပီး က်ေနာ္ ကေတာ့ ကက္ဆက္ နားေထာင္၊ Chord ခြဲ ၿပီး Notes ထိုင္ ေရးေနခဲ့တယ္။ စတူဒီယိုထဲ မွာ Body သြင္းလို႔ ၿပီး ေတာ့ က်ေနာ္ ၀င္သြားၿပီး "ေဟ့.. ဒီမွာ သီခ်င္းတပုဒ္ အသစ္ ထပ္တိုးတယ္။ Body စသြင္းမယ္။ Arrange က ရိုးရိုးေလး လုပ္ထားတယ္" ေျပာကာ Notes စာရြက္ ေတြ ေ၀ လိုက္တယ္။
ဂစ္တာတီးတဲ့ ဗထူးခ်စ္ ကို "ဗထူး.. ငါ Intro တီးမယ္၊ မင္း Solo တီး။ Intro နဲ ့ Solo မွာ Melody မေရးထားဘူး။ သီခ်င္း နားေထာင္ ၿပီး မင္း စိတ္ထဲေပၚလာတာကို တီး၊ ငါလည္း အဲသည္လိုပဲတီးမယ္ "လို ့ေျပာၿပီး သီခ်င္းစ သြင္းတယ္။ အဲဒီ သီခ်င္း Multiple ထပ္တဲ့ အခါမွာေတာ့ စိတ္ထဲ ေပၚလာတာ ကို စိတ္ႀကိဳက္ရတဲ့ အထိ ထပ္တလဲလဲ တီးၾကည့္၊ နားေထာင္ၾကည့္ လုပ္သြင္းခဲ့ရတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္မသိတဲ့ကၽြန္ေတာ္” အေခြထြက္လာေတာ့ က်ေနာ္တို ့အားႀကိဳးမာန္တက္ တီးထားခဲ့တဲ ့သီခ်င္းေတြထက္ အဲဒီ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ ရိုးရိုးေလးတီးထားတဲ့ “ကိုယ္ခ်င္းစာနာခဲ့ရၿပီေလ” သီခ်င္းက ပို လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့တယ္။
ကိုယ္ခ်င္းစာနာခဲ့ရၿပီ ၊ စာသား - ကိုလတ္ (ျမန္မာစာ) ၊ သံစဥ္ - စိုးလြင္လြင္ ၊ ေတးဆို - စိုးလြင္လြင္ (၁၉၈၈)
Music Video URL: http://youtu.be/xzSsSEr3wHM

•••••••••••
Credit~~ သိန္းေဆြ @ Andrew Sway