အတြင္းတန္ဖုိး
|| ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ ||
ကၽြန္ေတာ္ အဂၤလန္မွာ ပညာသင္ေနစဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာကေျပာတယ္။
“မင္းတုိ႔ကုိ စေကားလားရွစ္ေပးၿပီး ပညာသင္ေပးတာ ဘာေၾကာင့္လဲသိလား။ မင္းတုိ႔ထဲကေန ကမၻာႀကီးကုိအက်ဳိးျပဳတဲ့ လူတစ္ေယာက္တေလ ထြက္လာဖုိ႔ပဲ” တဲ့။
“ဆရာတုိ႔ဆီက လူေတာ္ေတြ အေတာ္ထြက္တယ္ေနာ္”
“တကယ္ေတာ့ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ လူေတာ္ ေတြရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕လူေတြဟာ ေမြးကတည္းက အင္မတန္ေတာ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ျခင္းမခံရဘူ
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံကုိ တုိးတက္ဖုိ႔ လူေတာ္ေတြ ဘယ္လုိရေအာင္ ရွာရမလဲ”
“မင္းတုိ႔ ေတြ႕လာမွာပါ” လုိ႔ ဆရာက ေျပာခဲ့ပါတယ္။
လူေတာ္ေတြရဖုိ႔ ႏွစ္အၾကာႀကီး ေစာင့္ရတယ္။
ဆရာက “၀စၥတန္ခ်ာခ်ီလ္ကုိ မင္းသိမွာပါ။ သူဟာ အင္မတန္အေျပာေကာင္းတယ္။ သူ႕ မိန္႔ခြန္းေတြေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ ဒုတိယကမၻာစစ္မွာ ေအာင္ျမင္မႈကုိ မင္းေတာ့ေတြ႕မွာပဲ”
“သိပါတယ္ဆရာ။ သူဟာ စာေပႏုိဘယ္ ဆုကုိလည္း ရခဲ့ပါတယ္”
ခ်ာခ်ီလ္ဟာ နာဇီဂ်ာမနီေတြကုိ ႏုိင္ေအာင္ တုိက္ႏုိင္တဲ့ ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တယ
“တကယ္ေတာ့ ခ်ာခ်ီလ္ဟာ ပါလီမန္မွာ စကားေျပာတဲ့အခါ အၿမီးအေမာက္မတည့္တဲ့အတြက္ အမတ္ေတြက ခံုေပၚဖိနပ္ေတြနဲ႔ေခါက္ၿပီး
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ လူေတာ္ေတြကုိ အားေပးတာထက္ ပ်က္စီးေစဖုိ႔ ႀကဳိးစား သူေတြမ်ားတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။
ဒါကုိ ဣႆာမစၦရိယလုိ႔ေခၚတဲ့ မနာလုိ၀န္တုိျခင္းေတြက မ်ားေနတယ္။
ဥပမာ ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ႕ မစၦရိယစိတ္ေတြ ေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ လုပ္ႀကံျခင္းမ်ဳိးပါပဲ။ ဒါဟာ အင္မတန္ဆုိးရြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ႏုိင္ငံလံု
အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ အင္မတန္ေတာ္တဲ့ ဦးတင္ထြဋ္ အလုပ္ႀကံခံရတာလည္း ဆုိးပါတယ္။
စာေပပညာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သိပၸံေမာင္၀ အသတ္ခံရတာလည္း ဆံုး႐ံႈးမႈျဖစ္တယ္။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြကုိ ေရွာင္ဖုိ႔လုိတယ္။
ယေန႔ ေရေဘးကိစၥျဖစ္တဲ့ကာလမွာ လူအမ်ားဟာ ကူညီ႐ုိင္းပင္းၾကတယ္။ လွဴဒါန္းၾကတယ္။
လူေတြမွာ စိတ္ေကာင္းေတြရွိၾကပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကဳိးစားႏုိင္တာကေတာ့ သူ႕ရဲ႕အတြင္းတန္ဖုိးေၾကာင့္
ၾကက္ကုိ ၾကက္ဥကပဲရ
အတြင္းတန္ဖုိးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ေက်ာ္မင္းဦးဟာ ကၽြန္ေတာ္ရြာေလးတစ္ ရြာမွာေနစဥ္က မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့တဲ့ အိမ္နီးနားခ်င္း မင္းသူရရဲ႕သားပါ။ ေက်ာ္မင္းဦးတုိ႔အိမ္မွာ ၾကက္မႀကီးတစ္ေကာင္ရွိတယ္။
ၾကက္မႀကီးက ဥေတြဥၿပီး၀ပ္ရင္ ေက်ာ္မင္းဦးက သူ႕ရဲ႕ပင္ေပါင္ေဘာလံုး (စားပြဲတင္တင္းနစ္ေဘာလံုး)ေ
သူ႕ရဲ႕ေဘာလံုးေလးက အေကာင္ဘယ္ေတာ့မွေပါက္မလာဘူး
သူအႀကိမ္ႀကိမ္စမ္းေပမယ့္မရဘ
“အေဖ ... အေဖ၊ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာလံုးေလးဟာ ၾကက္ဥနဲ႔တူတာပဲ။ ၾကက္မႀကီးက အေကာင္ေပါက္ေအာင္ မ၀ပ္ေပးဘူး”
ဒီေတာ့ သူ႕ေဖကေျပာတယ္။
“ၾကက္မတစ္ေကာင္ဟာ ဥေတြကုိ၀ပ္တယ္။ ၾကက္ဥကုိပဲ၀ပ္၀ပ္၊ ဘဲဥကုိပဲ၀ပ္၀ပ္ အခ်ိန္တန္ရင္ အေကာင္ေပါက္လာမွာပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ၾကက္ဥအတြင္းမွာ ၾကက္ကေလးေပါက္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားရွိလုိ႔ပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မင္းေဘာလံုးက ၾကက္ကေလးေပါက္ႏုိင္တဲ့ ဟာမွမဟုတ္တာပဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ ၾကက္ကေလးေပါက္မွာလဲ”
ဒါအမွန္ပါပဲ။ လူတုိင္းသိၾကတဲ့ သေဘာတရားပါပဲ။
တကယ္လုိ႔ အဲဒီၾကက္ဥေနရာမွာ ပလတ္စတစ္တစ္ခုကုိ ပံုသဏၭာန္တူလုပ္ ထည့္ထားရင္ ၾကက္ကေလးေပါက္မွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ဒါဟာ တန္ဖုိးနဲ႔ဆုိင္တာပါပဲ။ အတြင္းမွာ ဘာမွမရွိရင္ ဘာမွထြက္မလာဘူးပဲ။
အတြင္းတန္ဖုိးမရွိတဲ့သူေတြ ေခါင္းေဆာင္ တက္လုပ္ေနသမွ် ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္တဲ့ သေဘာပါပဲ။
ပညာကုိခံယူ
ပညာသင္တဲ့အခါမွာ အတြင္းတန္ဖုိးကုိ ခံခြက္နဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္တတ္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ပညာသင္ရင္ အေျခအေနေတြကုိ သိရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြက္ကဘယ္လုိႀကီးႀကီး ေရမခံရင္ေရမရသလုိ ေမွာက္ထားရင္ ေရမရဘူး။
ၿပီးေတာ့ မုိးမရြာတဲ့အရပ္မွာ ေရခံရင္ေတာ့လည္း ေရမရဘူးေပါ့။ ရတဲ့မုိးေရေတြဟာ မုိးခါးေရ (Acid Rain) ျဖစ္ေနရင္ ေသာက္သံုးလုိ႔မရျပန္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ လူမႈေရးရာေတြဟာ ဥပမာျပလုိ႔မရေအာင္ ႐ႈပ္ေထြးလွတယ္။
ဆရာေတာ္တစ္ပါးကေတာ့ “အ႐ႈပ္ေတြ မရွိေစဘဲ၊ ရွင္းေအာင္ေနတတ္တာဟာ မဂၤလာတစ္ပါးပါ” လုိ႔ဆုိတယ္။ မွန္ပါတယ္။ လူေတြအေနနဲ႔ မ႐ႈပ္ေအာင္ေနဖုိ႔ ခက္ခဲတယ္။ မိတ္ ေဆြတစ္ဦးကေတာ့ “တာ၀န္မဲ့ေနတတ္မွသာ မ႐ႈပ္မွာပဲ” လုိ႔ ျငင္းခ်က္ထုတ္သြားတယ္။
လူမႈေရးဟာ ႐ႈပ္ေထြးလွတယ္။ ျပႆနာေပါင္းစံုရွိတယ္။ အ႐ႈပ္ထဲမွာ ရွင္းေအာင္ေနတတ္ဖုိ႔ ခက္လွတယ္။ ဒါဟာ ေလ့က်င့္ထားမႈနဲ႔ဆုိင္တယ္။
စိတ္ရွင္းရင္ ဘ၀ရွင္းမလား
အခ်ဳိ႕ကေတာ့ စိတ္ရွင္းမွ ဘ၀ရွင္းမယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆုိတာမရွင္းႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဗုဒၶျမတ္စြာေသာ္မွ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ဗုဒၶအျဖစ္ေရာက္ရွိတဲ့ ဘ၀မွာေသာ္မွ အေတာ္႐ႈပ္ေထြးတဲ့ လူမႈေရးေတြကုိ ရင္ဆုိင္ရတယ္။
“သားေတာ္ရာဟုလာ အေမြေတာင္းတယ္”
“စိဥၥမာနက မတရားစြပ္စြဲတယ္”
“အဂၤုလိမာလက လက္ညိႇဳးျဖတ္ဖုိ႔ လုိက္တယ္”
ေျမာက္ျမားစြာေသာ ျပႆနာေတြရွိတာပဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶက ဘ၀ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကုိ ဒုကၡနဲ႔ျပတာပဲ။ သစ္ၥာေလးပါးမွာ “ဒုကၡဆုိတာ ဘ၀ရဲ႕ျပယုဂ္” လို႔ဆုိထားတာပဲ။
- ဒုကၡျဖစ္တည္ရာ (ဇာတိ)
- ဒုကၡကုိလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔လမ္း (မဂ္ၢ)
- ဒုကၡကုိလြတ္ေျမာက္ေသာေနရာ (နိဗၺာန္) တုိ႔ကုိ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ဘ၀ကုိရင္ဆုိင္ဖုိ႔အတြက္ အတြင္းတန္ဖုိး ျမင့္မားေအာင္ ျဖည့္ထားဖုိ႔လုိတယ္။ တကယ္တမ္းမွာ လူတုိင္းမွာ တန္ဖုိးရွိပါတယ္။ ဒီတန္ဖုိးကုိ က်သြားေအာင္ ကုိယ္ပဲလုပ္တတ္သလုိ ဒီတန္ဖုိးကုိျမင့္ေစဖုိ႔ ကုိယ္တုိင္လုပ္ၾကရပါတယ္။ အတြင္းတန္ဖုိးရွိဖုိ႔ေတာ့ ေလ့က်င့္ယူရပါတယ္။
ပါရမီရင့္က်က္လာဖုိ႔ လူေတြ အတြင္းတန္ ဖုိးျမင့္မားေအာင္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ရတာပဲ။ ေလ့က်င့္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖုိးကုိ ဒီအတုိင္းေတာ့ မျမင္ရဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကဳံေတာ့ ျမင္ရတယ္။
တန္ဖုိးရွိတဲ့သူ
မၾကာေသးမီက ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဒါ႐ုိက္ တာေမာင္တင္ဦးကုိ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ႏွေျမာတသျဖစ္ၾကရတယ္။ သူ႕မွာ အႏုပညာ တန္ဖုိးႀကီးမားလုိ႔ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အႏုပညာအတြင္းတန္ဖုိးကုိ လူတုိင္းမရႏုိင္ဘူး။
ဒါကုိ Aesthetic Value လုိ႔ ေခၚတယ္။ အႏုပညာဆုိင္ရာ တတ္သိမႈပဲ။ သူ႕ကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆည္းပူးရတယ္။ ေလ့က်င့္ရတယ္။ (ေလ့က်င့္တုိင္းလည္း မျဖစ္ေျမာက္သူေတြရွိသလုိ မေလ့က်င့္ဘဲ ေအာင္ျမင္သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ)
အားကစားထူးခၽြန္သူေတြလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ထူးခၽြန္မႈကုိေတာ့ Talent လို႔ေခၚတယ္။ လူတုိင္းမရႏုိင္ပါဘူး။ ပညာရပ္အေတာ္ မ်ားမ်ားကုိ ေလ့က်င့္ၿပီးရယူႏုိင္ေပမယ့္
တကယ္ေတာ့ သိပၸံပညာေရာ၊ ၀ိဇၨာပညာမွာပါ အတြင္းတန္ဖုိး ျမင့္မားတဲ့သူေတြအတြက္ အလုပ္မရွားဘူး။ ခ်မ္းသာဖုိ႔လည္း လြယ္ကူပါတယ္။ ဒီလုိတန္ဖုိးျမင့္တဲ့လူေတြဟ
မီးခံေတေသတ္ၱာထဲမွာ သိမ္းထားတဲ့ ေရႊေငြေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာဟာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ အတြင္းတန္ဖုိးျပည့္၀ေအာင္ ႀကဳိးစားဖုိ႔လုိတယ္။ ဒါမွလည္း လူျဖစ္ရက်ဳိး နပ္မယ္။ တန္ဖုိးရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ
နိဂံုး
အခ်ဳပ္ကေတာ့ ေလာကမွာ မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒီလုိရွိတဲ့အနက္ လူ႕အသက္ကုိ လုပ္ႀကံတာမ်ဳိးဟာ အဆုိးဆံုးဆုိတာကုိ သတိျပဳသင့္တယ္။ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အားမေပးၾကပါနဲ႔။ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံမွာ ေအာက္တန္းအက်ဆံုး လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေအာင္ႀကဳိးစားပါ။
ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ
The Ladies News Journal ပါ ေဆာင္းပါး
|| ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ ||
ကၽြန္ေတာ္ အဂၤလန္မွာ ပညာသင္ေနစဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာကေျပာတယ္။
“မင္းတုိ႔ကုိ စေကားလားရွစ္ေပးၿပီး ပညာသင္ေပးတာ ဘာေၾကာင့္လဲသိလား။ မင္းတုိ႔ထဲကေန ကမၻာႀကီးကုိအက်ဳိးျပဳတဲ့ လူတစ္ေယာက္တေလ ထြက္လာဖုိ႔ပဲ” တဲ့။
“ဆရာတုိ႔ဆီက လူေတာ္ေတြ အေတာ္ထြက္တယ္ေနာ္”
“တကယ္ေတာ့ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ လူေတာ္ ေတြရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕လူေတြဟာ ေမြးကတည္းက အင္မတန္ေတာ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ျခင္းမခံရဘူ
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံကုိ တုိးတက္ဖုိ႔ လူေတာ္ေတြ ဘယ္လုိရေအာင္ ရွာရမလဲ”
“မင္းတုိ႔ ေတြ႕လာမွာပါ” လုိ႔ ဆရာက ေျပာခဲ့ပါတယ္။
လူေတာ္ေတြရဖုိ႔ ႏွစ္အၾကာႀကီး ေစာင့္ရတယ္။
ဆရာက “၀စၥတန္ခ်ာခ်ီလ္ကုိ မင္းသိမွာပါ။ သူဟာ အင္မတန္အေျပာေကာင္းတယ္။ သူ႕ မိန္႔ခြန္းေတြေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ ဒုတိယကမၻာစစ္မွာ ေအာင္ျမင္မႈကုိ မင္းေတာ့ေတြ႕မွာပဲ”
“သိပါတယ္ဆရာ။ သူဟာ စာေပႏုိဘယ္ ဆုကုိလည္း ရခဲ့ပါတယ္”
ခ်ာခ်ီလ္ဟာ နာဇီဂ်ာမနီေတြကုိ ႏုိင္ေအာင္ တုိက္ႏုိင္တဲ့ ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တယ
“တကယ္ေတာ့ ခ်ာခ်ီလ္ဟာ ပါလီမန္မွာ စကားေျပာတဲ့အခါ အၿမီးအေမာက္မတည့္တဲ့အတြက္ အမတ္ေတြက ခံုေပၚဖိနပ္ေတြနဲ႔ေခါက္ၿပီး
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ လူေတာ္ေတြကုိ အားေပးတာထက္ ပ်က္စီးေစဖုိ႔ ႀကဳိးစား သူေတြမ်ားတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။
ဒါကုိ ဣႆာမစၦရိယလုိ႔ေခၚတဲ့ မနာလုိ၀န္တုိျခင္းေတြက မ်ားေနတယ္။
ဥပမာ ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ႕ မစၦရိယစိတ္ေတြ ေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ လုပ္ႀကံျခင္းမ်ဳိးပါပဲ။ ဒါဟာ အင္မတန္ဆုိးရြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ႏုိင္ငံလံု
အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ အင္မတန္ေတာ္တဲ့ ဦးတင္ထြဋ္ အလုပ္ႀကံခံရတာလည္း ဆုိးပါတယ္။
စာေပပညာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သိပၸံေမာင္၀ အသတ္ခံရတာလည္း ဆံုး႐ံႈးမႈျဖစ္တယ္။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြကုိ ေရွာင္ဖုိ႔လုိတယ္။
ယေန႔ ေရေဘးကိစၥျဖစ္တဲ့ကာလမွာ လူအမ်ားဟာ ကူညီ႐ုိင္းပင္းၾကတယ္။ လွဴဒါန္းၾကတယ္။
လူေတြမွာ စိတ္ေကာင္းေတြရွိၾကပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကဳိးစားႏုိင္တာကေတာ့ သူ႕ရဲ႕အတြင္းတန္ဖုိးေၾကာင့္
ၾကက္ကုိ ၾကက္ဥကပဲရ
အတြင္းတန္ဖုိးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ေက်ာ္မင္းဦးဟာ ကၽြန္ေတာ္ရြာေလးတစ္ ရြာမွာေနစဥ္က မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့တဲ့ အိမ္နီးနားခ်င္း မင္းသူရရဲ႕သားပါ။ ေက်ာ္မင္းဦးတုိ႔အိမ္မွာ ၾကက္မႀကီးတစ္ေကာင္ရွိတယ္။
ၾကက္မႀကီးက ဥေတြဥၿပီး၀ပ္ရင္ ေက်ာ္မင္းဦးက သူ႕ရဲ႕ပင္ေပါင္ေဘာလံုး (စားပြဲတင္တင္းနစ္ေဘာလံုး)ေ
သူ႕ရဲ႕ေဘာလံုးေလးက အေကာင္ဘယ္ေတာ့မွေပါက္မလာဘူး
သူအႀကိမ္ႀကိမ္စမ္းေပမယ့္မရဘ
“အေဖ ... အေဖ၊ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာလံုးေလးဟာ ၾကက္ဥနဲ႔တူတာပဲ။ ၾကက္မႀကီးက အေကာင္ေပါက္ေအာင္ မ၀ပ္ေပးဘူး”
ဒီေတာ့ သူ႕ေဖကေျပာတယ္။
“ၾကက္မတစ္ေကာင္ဟာ ဥေတြကုိ၀ပ္တယ္။ ၾကက္ဥကုိပဲ၀ပ္၀ပ္၊ ဘဲဥကုိပဲ၀ပ္၀ပ္ အခ်ိန္တန္ရင္ အေကာင္ေပါက္လာမွာပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ၾကက္ဥအတြင္းမွာ ၾကက္ကေလးေပါက္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားရွိလုိ႔ပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မင္းေဘာလံုးက ၾကက္ကေလးေပါက္ႏုိင္တဲ့ ဟာမွမဟုတ္တာပဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ ၾကက္ကေလးေပါက္မွာလဲ”
ဒါအမွန္ပါပဲ။ လူတုိင္းသိၾကတဲ့ သေဘာတရားပါပဲ။
တကယ္လုိ႔ အဲဒီၾကက္ဥေနရာမွာ ပလတ္စတစ္တစ္ခုကုိ ပံုသဏၭာန္တူလုပ္ ထည့္ထားရင္ ၾကက္ကေလးေပါက္မွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ဒါဟာ တန္ဖုိးနဲ႔ဆုိင္တာပါပဲ။ အတြင္းမွာ ဘာမွမရွိရင္ ဘာမွထြက္မလာဘူးပဲ။
အတြင္းတန္ဖုိးမရွိတဲ့သူေတြ ေခါင္းေဆာင္ တက္လုပ္ေနသမွ် ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္တဲ့ သေဘာပါပဲ။
ပညာကုိခံယူ
ပညာသင္တဲ့အခါမွာ အတြင္းတန္ဖုိးကုိ ခံခြက္နဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္တတ္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ပညာသင္ရင္ အေျခအေနေတြကုိ သိရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြက္ကဘယ္လုိႀကီးႀကီး ေရမခံရင္ေရမရသလုိ ေမွာက္ထားရင္ ေရမရဘူး။
ၿပီးေတာ့ မုိးမရြာတဲ့အရပ္မွာ ေရခံရင္ေတာ့လည္း ေရမရဘူးေပါ့။ ရတဲ့မုိးေရေတြဟာ မုိးခါးေရ (Acid Rain) ျဖစ္ေနရင္ ေသာက္သံုးလုိ႔မရျပန္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ လူမႈေရးရာေတြဟာ ဥပမာျပလုိ႔မရေအာင္ ႐ႈပ္ေထြးလွတယ္။
ဆရာေတာ္တစ္ပါးကေတာ့ “အ႐ႈပ္ေတြ မရွိေစဘဲ၊ ရွင္းေအာင္ေနတတ္တာဟာ မဂၤလာတစ္ပါးပါ” လုိ႔ဆုိတယ္။ မွန္ပါတယ္။ လူေတြအေနနဲ႔ မ႐ႈပ္ေအာင္ေနဖုိ႔ ခက္ခဲတယ္။ မိတ္ ေဆြတစ္ဦးကေတာ့ “တာ၀န္မဲ့ေနတတ္မွသာ မ႐ႈပ္မွာပဲ” လုိ႔ ျငင္းခ်က္ထုတ္သြားတယ္။
လူမႈေရးဟာ ႐ႈပ္ေထြးလွတယ္။ ျပႆနာေပါင္းစံုရွိတယ္။ အ႐ႈပ္ထဲမွာ ရွင္းေအာင္ေနတတ္ဖုိ႔ ခက္လွတယ္။ ဒါဟာ ေလ့က်င့္ထားမႈနဲ႔ဆုိင္တယ္။
စိတ္ရွင္းရင္ ဘ၀ရွင္းမလား
အခ်ဳိ႕ကေတာ့ စိတ္ရွင္းမွ ဘ၀ရွင္းမယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆုိတာမရွင္းႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဗုဒၶျမတ္စြာေသာ္မွ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ဗုဒၶအျဖစ္ေရာက္ရွိတဲ့ ဘ၀မွာေသာ္မွ အေတာ္႐ႈပ္ေထြးတဲ့ လူမႈေရးေတြကုိ ရင္ဆုိင္ရတယ္။
“သားေတာ္ရာဟုလာ အေမြေတာင္းတယ္”
“စိဥၥမာနက မတရားစြပ္စြဲတယ္”
“အဂၤုလိမာလက လက္ညိႇဳးျဖတ္ဖုိ႔ လုိက္တယ္”
ေျမာက္ျမားစြာေသာ ျပႆနာေတြရွိတာပဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶက ဘ၀ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကုိ ဒုကၡနဲ႔ျပတာပဲ။ သစ္ၥာေလးပါးမွာ “ဒုကၡဆုိတာ ဘ၀ရဲ႕ျပယုဂ္” လို႔ဆုိထားတာပဲ။
- ဒုကၡျဖစ္တည္ရာ (ဇာတိ)
- ဒုကၡကုိလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔လမ္း (မဂ္ၢ)
- ဒုကၡကုိလြတ္ေျမာက္ေသာေနရာ (နိဗၺာန္) တုိ႔ကုိ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ဘ၀ကုိရင္ဆုိင္ဖုိ႔အတြက္ အတြင္းတန္ဖုိး ျမင့္မားေအာင္ ျဖည့္ထားဖုိ႔လုိတယ္။ တကယ္တမ္းမွာ လူတုိင္းမွာ တန္ဖုိးရွိပါတယ္။ ဒီတန္ဖုိးကုိ က်သြားေအာင္ ကုိယ္ပဲလုပ္တတ္သလုိ ဒီတန္ဖုိးကုိျမင့္ေစဖုိ႔ ကုိယ္တုိင္လုပ္ၾကရပါတယ္။ အတြင္းတန္ဖုိးရွိဖုိ႔ေတာ့ ေလ့က်င့္ယူရပါတယ္။
ပါရမီရင့္က်က္လာဖုိ႔ လူေတြ အတြင္းတန္ ဖုိးျမင့္မားေအာင္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ရတာပဲ။ ေလ့က်င့္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖုိးကုိ ဒီအတုိင္းေတာ့ မျမင္ရဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကဳံေတာ့ ျမင္ရတယ္။
တန္ဖုိးရွိတဲ့သူ
မၾကာေသးမီက ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဒါ႐ုိက္ တာေမာင္တင္ဦးကုိ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ႏွေျမာတသျဖစ္ၾကရတယ္။ သူ႕မွာ အႏုပညာ တန္ဖုိးႀကီးမားလုိ႔ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အႏုပညာအတြင္းတန္ဖုိးကုိ လူတုိင္းမရႏုိင္ဘူး။
ဒါကုိ Aesthetic Value လုိ႔ ေခၚတယ္။ အႏုပညာဆုိင္ရာ တတ္သိမႈပဲ။ သူ႕ကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆည္းပူးရတယ္။ ေလ့က်င့္ရတယ္။ (ေလ့က်င့္တုိင္းလည္း မျဖစ္ေျမာက္သူေတြရွိသလုိ မေလ့က်င့္ဘဲ ေအာင္ျမင္သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ)
အားကစားထူးခၽြန္သူေတြလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ထူးခၽြန္မႈကုိေတာ့ Talent လို႔ေခၚတယ္။ လူတုိင္းမရႏုိင္ပါဘူး။ ပညာရပ္အေတာ္ မ်ားမ်ားကုိ ေလ့က်င့္ၿပီးရယူႏုိင္ေပမယ့္
တကယ္ေတာ့ သိပၸံပညာေရာ၊ ၀ိဇၨာပညာမွာပါ အတြင္းတန္ဖုိး ျမင့္မားတဲ့သူေတြအတြက္ အလုပ္မရွားဘူး။ ခ်မ္းသာဖုိ႔လည္း လြယ္ကူပါတယ္။ ဒီလုိတန္ဖုိးျမင့္တဲ့လူေတြဟ
မီးခံေတေသတ္ၱာထဲမွာ သိမ္းထားတဲ့ ေရႊေငြေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာဟာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ အတြင္းတန္ဖုိးျပည့္၀ေအာင္ ႀကဳိးစားဖုိ႔လုိတယ္။ ဒါမွလည္း လူျဖစ္ရက်ဳိး နပ္မယ္။ တန္ဖုိးရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ
နိဂံုး
အခ်ဳပ္ကေတာ့ ေလာကမွာ မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒီလုိရွိတဲ့အနက္ လူ႕အသက္ကုိ လုပ္ႀကံတာမ်ဳိးဟာ အဆုိးဆံုးဆုိတာကုိ သတိျပဳသင့္တယ္။ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အားမေပးၾကပါနဲ႔။ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံမွာ ေအာက္တန္းအက်ဆံုး လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေအာင္ႀကဳိးစားပါ။
ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ
The Ladies News Journal ပါ ေဆာင္းပါး
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။