စင္ကာပူျခြင္းခ်က္

ေရးသူ-စည္သူ

က်န္ရာစုႏွစ္တစ္၀က္အတြင္း ဆက္လက္ႀကီးပြားေအာင္ျမင္မႈရရွိႏိုင္ေစရန္အတြက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ အ့ံအားသင့္ဖြယ္ရာမွာ ၿမိဳ႕ျပ ၊ ႏိုင္ငံသည္ ၎င္းတို႔၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲပစ္ရန္လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္၏။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၅၀ ဆီက George Orwell  ၏အလုိအရ လူ တိုင္းသည္ ၎င္းတို႔၏ထိုက္တန္မႈမ်ားအတိုင္း ျပန္လည္ရရွိခဲ့ၾက သည္ဟုဆိုႏိုင္သည္။ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္တြင္က်ေရာက္ေသာ ေရႊ ရတုအခမ္းအနားသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္အမ်ဳိးသား ေန႔ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ၎င္းတု႔ိ၏ပ်ဳိျမစ္ေသာအားမာန္အတြက္ဂုဏ္ ယူဖြယ္ရာေန႔တစ္ေန႔လည္းျဖစ္သည္။

အဆံုးအစမဲ့လို႔ထင္ရေလာက္ ေအာင္က်ယ္ေျပာတဲ့ ေခါင္မိုးထိပ္ေရကူးကန္မွ Marina ကမ္းေျခ သဲေသာင္ျပင္ကို႐ႈေငးရတဲ့ျမင္ကြင္း၊ ခန္႔ညားသပ္ရပ္လွတဲ့အထပ္ ျမင့္ဟိုတယ္သံုးစင္းပါဟိုတယ္၊ ကာစီႏို႐ံုႀကီးႏွင့္ညီလာခံအေဆာက္ အအံုတို႔သည္ သာယာေသာအနာဂတ္တို႔ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနသကဲ့သို႔ပင္။ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လက္လ်က္ရွိေသာ မိုးေမွ်ာ္တိုက္တာႀကီးသည္ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ေတာက္ပလ်က္ရွိၿပီး ကမၻာအႏွံ႔ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ေရးဘုရားေက်ာင္းႀကီးမ်ားတြင္လည္း ၎င္းတို႔၏တမန္ ေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ HSBC၊ USB ၊ Allianz၊ Citi အစ ရွိသည္ျဖင့္ အမည္နာမေရးထိုးခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္၏။ ညင္ညင္သာသာေရြ႕လ်ားေနေသာ အလုပ္မ်ားသည္ လမ္းမ်ားအေပၚတြင္ ၎င္းတို႔လႊမ္းမိုးေနၾကသည္။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကိုတားဆီးထားသည့္ စင္ကာပူ ျမစ္၏အဆံုးတြင္တည္ေဆာက္ထားေသာေရေလွာင္ကန္ႀကီး (Marina Barrage) ၏ ေအာက္ဘက္တြင္  အဘယ္ကဲ့သို႔ေသာေလမ်ဳိး သည္ ကိုလိုနီေခတ္ေဟာင္းၿမိဳ႕လည္ေနရာ၏အေငြ႕အသက္ကို သယ္ေဆာင္လာႏိုင္အံ့နည္း။ ထိုေနရာမွေန၍ ေခတ္မီအထပ္ျမင့္ တိုက္ခန္းမ်ား၊ ႐ံုးခန္းမ်ားစုေ၀းေနသည့္ အေဆာက္အအံုကြက္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လာပါက စင္ကာပူလူမ်ဳိးတို႔ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ရာေနရာ သို႔ေရာက္ရွိလာမည္။ ပင္လယ္ျပင္သည္လည္း Tanker ႀကီးမ်ား၊ ကူးတို႔မ်ားအျပင္ ကြန္တိန္နာသေဘာၤႀကီးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္၍ေဖြးေဖြးလႈပ္လ်က္ရွိေနသည္။ အေနာက္ဘက္ကိုၾကည့္ပါက အာရွတိုက္၏ အလုပ္အမ်ားဆံုးဟုဆိုႏိုင္သည့္ ကြန္တိန္နာသေဘာၤဆိပ္ ကမ္းမ်ားႏွင့္ အလြန္ႀကီးမားလွသည့္ ေရနံႏွင့္ဓာတုပစၥည္းခ်က္ စက္႐ံုႀကီးမ်ားတည္ရွိေနသည္။ စင္ကာပူ၏အေနာက္ဘက္ထိပ္ တြင္မူ ကမၻာ့အက်ဳိးထိေရာက္မႈအမ်ားဆံုးေပးသည္ဟုဆိုႏိုင္သည့္ ေလဆိပ္ကိုေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပမည္။ သို႔ရာတြင္ ျမင္ကြင္းကေတာ့ အံ့ အားသင့္ဖြယ္ရာစိမ္းလန္း၍ေနသည္။ ဥယ်ာဥ္အတြင္းမွၿမိဳ႕ေတာ္ ဟူ၍ အစိုးရ၏ၾကြားလုံးသည္ စိတ္ကူးယဥ္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မဟုတ္ သည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္။

          စင္ကာပူကို ၎င္းတုိ႔၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွစ္သက္သည့္ စကားႏွင့္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုေသာ္ ကမၻာ့ထူးျခားေသာေနရာတစ္ခု၊ ကမၻာ၏တစ္ခုတည္းေသာ အျပည့္အ၀အသံုး၀င္သည့္ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတာ္၊ ကမၻာ့ေရာင္း၀ယ္ေရး၊ ဘ႑ာေရး၊ ေရေၾကာင္းကူးသန္းပို႔ ေဆာင္ေရးႏွင့္ ခရီးသြားလာေရးတုိ႔၏မ႑ိဳင္၊ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ အာဏာရပါတီအား အေျပာင္းအလဲလုပ္ရန္မလိုအပ္ေသာ တစ္ခုတည္းေသာႏိုင္ငံေတာ္မွာ စင္ကာပူသာျဖစ္သည္။ ေမေဒးအခမ္းအနားတြင္ စင္ကာပူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီရွန္လြန္း ရဲရဲ   ေတာက္ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ “ရွင္သန္လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ထူးျခားေနရမည္” ဟူ၏။ ယခု Spcial Report သည္ စင္ကာပူထူးျခား၀ါဒီတို႔အေပၚ ကြဲျပားျခားနားေနသာ႐ႈ ေထာင့္မွစူးစမ္းေလ့လာထားျခင္းျဖစ္သည္။ စင္ကာပူတို႔သည္ ၎င္း တို႔အေပၚအမွန္တကယ္ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားမွေန၍ လြတ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကမည္လား။ ရွင္သန္ေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ စင္ကာ ပူသည္ ေနရာေကာင္းတစ္ခုျဖစ္သည္မွာမွန္၏။ သို႔ေသာ္ ေနာင္လာ မည့္ရာစုႏွစ္၀က္အတြင္းႀကံဳေတြ႕ရႏိုင္သည့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား သည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၅၀ ဆီကႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရေသာအေတြ႕အႀကံဳမ်ားကဲ့သို႔မဟုတ္၊ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားမႈမရွိ၊ ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလိုေတြ႕ႀကံဳရ ႏိုင္သည့္အခက္အခဲမ်ားျဖစ္၏။ စင္ကာပူအေနျဖင့္ လြန္စြာကြဲျပား ေသာတံု႔ျပန္မႈမ်ားလိုအပ္ေစမည္ဟု ယခု ွစနခငေူ ြၽနစသမအ တြင္ ျငင္းဆိုလိုပါသည္။ စင္ကာပူအေနျဖင့္ရင္ဆိုင္ရႏိုင္မည့္ အႀကီးမား ဆံုးေသာအႏၲရာယ္မွာ မိမိကိုယ္ကိုအားရေက်နပ္မႈျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေအာင္ျမင္မႈရရွိခဲ့ေသာမူ၀ါဒ မ်ားသည္ ကမၻာသစ္အား ညိႇႏႈိင္းေဆြးေႏြးရာတြင္ အကူအညီရရွိ ႏိုင္သည္ဟူေသာယံုၾကည္မႈပင္ျဖစ္သည္။

          ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူသည္ ႏိုင္ငံ၏ေျမာက္ဘက္ တြင္တည္ရွိၿပီး တံတားျဖင့္ေရာ တာ႐ိုးလမ္းျဖင့္ပါဆက္စပ္တည္ရွိ ေသာ မေလးရွားဗဟိုအစိုးရထံမွထြက္ခြာရန္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ သာအင္အားသံုး၍ေပးျခင္းခံခဲ့ရသည္။ လက္ရွိစင္ကာပူ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ျဖစ္သူ လီရွန္လြန္း၏ဖခင္ျဖစ္ၿပီး ၁၉၅၉ ခုႏွစ္က ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိုေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာခဲ့သူလီကြမ္ယူသည္ စင္ကာပူ၏အနာဂတ္သည္ မေလးရွား ၏အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုအျဖစ္ျမင္ေယာင္ခဲ့ကာ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ၏ဗဟိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္သို႔ ႏိုင္ငံကိုဦးေဆာင္ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ မေလးရွားဗဟို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွျပန္လည္ထုတ္ခံရေသာအခါတြင္လည္း ဦးေဆာင္ ခဲ့သူမွာ လီကြမ္ယူပင္။ ထိုစဥ္ကတည္းက လီကြမ္ယူလက္ခံယံုၾကည္ ခဲ့သည္မွာ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးအမ်ားစုျဖင့္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ စင္ကာပူ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းသည္ မေလးရွားႀကီးစိုးေသာအစိုးရပံုစံႏွင့္ လုပ္ငန္း စဥ္အတြက္ မည္သည့္အခါမွ်အံ၀င္မည္မဟုတ္ဟုဆို၏။

          ယခုႏွစ္မတ္လပိုင္းတြင္အသက္ ၉၁ ႏွစ္အရြယ္မစၥတာ လီကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ကမၻာတစ္၀န္းမွအထူး၀မ္းနည္း၊ ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳျခင္းခံခဲ့ရသည္။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ မစၥတာလီ၏လုပ္ ေဆာင္ခဲ့မႈမ်ားသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံအတြက္ ထိုထက္ပို၍ဂုဏ္ယူ စရာေကာင္းလွသည္မွာ အမွန္ပင္။ ပူေလာင္အိုက္စပ္ေသာအပူ ခ်ိန္ေအာက္ႏွင့္ သည္းမည္းေသာမိုးစက္မ်ားေအာက္တြင္ နာရီ ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္န္းစီေစာင့္ဆိုင္း၍ မစၥတာလီ၏ေခါင္းတလားအား ေလးစားလြမ္းဆြတ္စြာျဖင့္ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ၾကေသာ လူေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာပါ၀င္ေသာလူတန္းႀကီးမွာ မစၥတာလီ၏ ဂုဏ္အဂၤါအားေဖာ္ျပရာလည္းေရာက္ခဲ့ေပသည္။ တက္ေရာက္ လာၾကေသာလူထုႀကီးတြင္ အျခားအံ့ၾသဖြယ္ရာအခ်င္းအရာတစ္ ခုရွိေနခဲ့ေသးသည္။ စင္ကာပူသည္ လူမ်ဳိးေရးအရလြန္စြာကြဲျပား သည့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်ေနထိုင္သူ (တ႐ုတ္လူမ်ဳိး အမ်ားစု ၇၄ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ အျခားအေရးပါသည့္လူနည္းစုအျဖစ္ မေလးလူမ်ဳိး ၁၃ ရာခုိင္ႏႈန္းႏွင့္ အိႏၵိယလူမ်ဳိး ၉ ရာခိုင္ႏႈန္း)       စင္ကာပူႏိုင္ငံသားအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခံထားရၿပီးသူ အမ်ား အျပားေနထိုင္ၾကေသာႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း မစၥတာလီ၏အသုဘအခမ္းနားကိုတက္ေရာက္ၾကေသာလူအုပ္ႀကီးသည္ မစၥတာ လီအတြက္ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းပူေဆြးရန္သာမဟုတ္ခဲ့ဘဲ ၎င္းတို႔၏ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ကို ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္မရွိစရာေဖာ္ျပရာအခမ္းအနားတစ္ခု လည္းျဖစ္ခဲ့ရသည္။

          လီကြမ္ယူသည္ စင္ကာပူ၏ထူးျခားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ဆို ျပ႒ာန္းခဲ့သူျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ ျပည္ႏွစ္အထိရွည္ၾကာေသာ သူ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္တမ္းအတြင္းမစၥတာလီသည္ သူ၏ပံုရိပ္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့သူျဖစ္၏။ “ကဗ်ာဆိုတာ ငါတို႔ မတတ္ႏိုင္တဲ့ဇိမ္ခံပစၥည္းပဲ” ဆိုေသာနီတိႏွင့္ မစၥတာလီ၏အၾကင္ နာကင္းမဲ့ေသာလက္ေတြ႕၀ါဒီတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ျခင္းသည္ သူ႔အားအက်ဳိး ျပဳေသာအာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္သူတစ္ဦး ျဖစ္လုနီးနီးျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ထက္ကက်င့္သံုးခဲ့ေသာ အတြင္းစဥ္းလံုၿခံဳ ေရးဥပေဒသည္ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းအတိုက္အခံမ်ားကို နင္း ေျခရာတြင္ အကူအညီေပးခဲ့သည္။ ပါလီမန္သည္လည္း စီမံခန္႔ ခြဲခြင့္ၾသဇာအာဏာကိုေလ့လာဆန္းစစ္ျခင္းထက္ ပဲ့တင္သံမ်ား ထုတ္လႊတ္ရာ လႊတ္ေတာ္ခန္းမတစ္ခုသဖြယ္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တိုင္ မည္သည့္ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ အတိုက္အခံကိုယ္စား လွယ္ေလာင္းမွ ကိုယ္စားလွယ္လူႀကီးေနရာ မရရွိခဲ့ၾကေပ။ ျပည္ တြင္းသတင္းစာမ်ားကလည္း ပါတီ၏ဦးေဆာင္မႈကို ေျမ၀ယ္မက် နာယူခဲ့ၾကၿပီး အသေရဖ်က္ျခင္းတရားမမႈကအဓိကၿခိမ္းေျခာက္ လ်က္ရွိခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႕အခ်ိန္မ်ားတြင္ အတိုက္ခံႏိုင္ငံေရးသမား မ်ားကို ေငြေရးေၾကးေရးခြၽတ္ၿခံဳက်ေစၿပီး ႏိုင္ငံျခားသတင္းစာမ်ား ကိုလည္း စိုးရိမ္ေရအမွတ္အထိက်ေရာက္သြားေစေအာင္ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ၾကသည္။

          အခ်ဳိ႕ေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္ ျပက္လံုးကဲ့သို႔ျဖစ္ေနေသာ္ လည္း အာရွအငယ္စားျဖစ္ေသာ စင္ကာပူသည္ အာရွတိုက္၏ ပထ၀ီ၀င္သေဘာတရားအရ အခ်က္အျခာက်ေသာေနရာတြင္ တည္ရွိေနေသာႏိုင္ငံျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ပရမ္းပတာအေျခအေန၊ အညစ္အေၾကး၊ ေသာက္ဖို႔ရန္သင့္ေတာ္ေသာေရမရွိျခင္းႏွင့္ အႀကီး အက်ယ္ပိတ္ဆို႔လ်က္ရွိၾကေသာကားလမ္းမ်ားမရွိပါက ပို၍ေကာင္း မြန္မွန္ကန္ဖြယ္ရာရွိေန၏။ အာရွအငယ္စားတြင္ ဒီမိုကေရစီအငယ္ စားကိုလည္း က်င့္သံုးလ်က္ရွိေနၾကေသးသည္။ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒကို အေျခခံေသာၿပိဳင္ဆိုင္မႈႀကီးပံုစံ အလံုးစံုကိုက်င့္သုံးထားေသာ္လည္း ပြက္ေလာ႐ိုက္ေလာက္ေအာင္ အတိုက္အခံျပဳျခင္းကိုမူ အႏွစ္သာရ မဲ့စြာတားျမစ္႐ုပ္သိမ္းထား၏။ စင္ကာပူ၏ထူးျခားမႈအစိတ္အပိုင္း တစ္ခုမွာ ဆႏၵမဲေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ တစ္ပါတီတည္းကႀကီးစိုး ခြင့္တရား၀င္ေပးထားေသာစနစ္ျဖစ္ၿပီး မစၥတာလီ၏ျပည္သူ႔လႈပ္ရွားမႈပါတီ (PAP) အာဏာရရွိၿပီးေနာက္ပိုင္း (၅၆) ႏွစ္အတြင္း အဆိုပါအာဏာအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈအနည္းငယ္ကိုသာရင္ဆိုင္ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏လက္ရွိက်င့္သံုးေနေသာစနစ္ အရ ျပည္တြင္းတြင္ေရာ ျပည္ပ၌ပါကာကြယ္သူအမ်ားအျပားပိုင္ ဆိုင္ထား၏။ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ရာဇ၀တ္မႈမေျပာပေလာက္သည့္ ပမာဏသာျဖစ္ပြားလ်က္ရွိၿပီး တရား၀င္အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမွာ လည္း မရွိသေလာက္နီးနီးပင္။ ပွ်မ္းမွ်လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏သက္တမ္း၊ ေမြးကင္းကေလးေသဆံုးမႈႏႈန္းႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏၀င္ေငြအစရွိ သည့္ၫႊန္းကိန္းမ်ားအရ လူသားဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဟူေသာ      ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ စင္ကာပူသည္ ထိပ္ဆုံးေနရာသို႔တစ္ရွိန္ ထိုးတက္လ်က္ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ မစၥတာလီတစ္ေယာက္ မည္ သည့္စနစ္ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ ထိုစနစ္သည္ နဂိုမူလပံုစံအတိုင္း ေအာင္ျမင္မႈကိုဆက္လက္ရရွိႏိုင္မည္လားဆိုသည္မွာ အျငင္းပြားဖြယ္ပုစၦာတစ္ခုပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

          စင္ကာပူအေနျဖင့္ သီးျခားစီျဖစ္ေသာစိန္ေခၚမႈႏွစ္ရပ္ ႏွင့္ေတြ႕ႀကံဳေနရသည္။ ပထမတစ္ခုမွာ ခိုင္မာေတာင့္တင္းေသာ အတိုက္အခံပါတီ၏သဏၭာန္အတြက္ အေထာက္အပံ့ေပးစြမ္းႏိုင္ ေသာေငြေၾကးမရွိျခင္းျဖစ္၏။ အက်င့္ပ်က္ျခစားျခင္းအလ်င္း ကင္းေသာ မစၥတာလီႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၏ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ ေအာက္တြင္ သန္႔ရွင္းေသာ၊ လ်င္ျမန္စြာအက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစေသာ၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းမြန္ေသာ အစိုးရတစ္ရပ္က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ မူလလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ရွိေနမေန ေသခ်ာစြာစမ္း စစ္ရန္လိုအပ္ေနၿပီး ေျခေျချမစ္ျမစ္ရိွၿပီး ထိေရာက္ေသာဒီမို        ကေရစီသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္၍ေနေသး သည္။ ဒုတိယအခ်က္မွာ PAP အေပၚယံုၾကည္မႈပင္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ အေတာ္ေလးသိသာေနေပ သည္။ ပါတီသည္ ၎င္းတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ေအာင္ျမင္မႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ ထိခိုက္မႈႏွစ္ခုရရွိခဲ့သည္။ ပထမထိခိုက္မႈမွာ လူအမ်ားေလးစားရ ေလာက္သည့္ေက်ာင္းမ်ားရွိေသာ အဆင့္ျမင့္ပညာတတ္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္သည့္ ေကာလိပ္ႏွင့္တကၠသိုလ္မ်ားကိုပိုင္ဆိုင္ထား ေသာ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ပညာေရးတြင္ျဖစ္သည္။ ထိုပညာေရးမွ ေပါက္ဖြားလာေသာကမၻာ့ႏိုင္ငံသားမ်ားအျဖစ္ကို သက္ေသာင့္ သက္သာရရွိခဲ့ၾကေသာသူမ်ားသည္ ဏဗဏ ၏အေကာင္းဆံုးမိ႐ိုး ဖလာအုပ္ခ်ဳပ္မႈပံုစံအေပၚတြင္ လက္ခံႏိုင္မႈပမာဏနည္းပါးသြား ခဲ့ၾကၿပီ။ ဇြန္လ ၁၃ ရက္တြင္က်င္းပခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသမီးခ်င္းလိင္တူ ဆက္ဆံလိုသူ၊ အမ်ဳိးသားခ်င္းလိင္တူဆက္ဆံလိုသူ၊ အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသားႏွစ္မ်ဳိးစလံုးျဖင့္ လိင္ဆက္ဆံခ်င္သူႏွင့္ လိင္အဂၤါေျပာင္း လဲလိုသူမ်ား (LGBT) အတြက္ ျပဳလုပ္က်င္းပေသာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေကာင္းသည့္ ႏွစ္ပတ္လည္စည္း႐ံုးလံႈ႔ေဆာ္ပြဲအခမ္းအနားတြင္ ခန္႔ မွန္းေျခအားျဖင့္ ၂၈ç၀၀၀ ခန္႔ရွိေသာလူအုပ္သည္ PAP မွျပ႒ာန္း ခဲ့ေသာ သေဘာထားႀကီးသည့္ စကားလံုးမ်ားအေပၚတြင္ အထင္ ျမင္ေသးျခင္းျဖင့္ ႐ႈတ္ခ်ေလွာင္ေျပာင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ငယ္ရြယ္ေသာစင္ကာပူသားမ်ားသည္ ဆင္ဆာလုပ္စိစစ္ျဖတ္ ေတာက္ျခင္းမ်ားအေပၚတြင္စိတ္ပ်က္လာၿပီး PAP ၏ဆန္႔က်င္ ဘက္တြင္ေန၍ခံစားရသည့္ အက်ဳိးဆက္မ်ားအေပၚတြင္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကင္းမဲ့လာၾကသည္။

          PAP  ၏ေအာင္ျမင္မႈမွေပးေသာဒုတိယဒဏ္ရာမွာ ပ်မ္းမွ် လူ႔သက္တမ္း ႀကီးမားစြာတိုးတက္လာျခင္းျဖစ္၏။ ယေန႔အခ်ိန္   တြင္ ကမၻာ့ပ်မ္းမွ်လူ႔သက္တမ္းအရွည္ဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ေနေလၿပီ။ သက္ႀကီးရြယ္အိုကိန္းဂဏန္းမ်ားျမင့္မားလာျခင္းႏွင့္အတူ အခ်ဳိ႕ ေသာသူမ်ားသည္ PAP မွေပးသည့္သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားအတြက္ အဓိက ကတိစကားမ်ားကို ခ်ဳိးဖ်က္ေနၾကသည္ဟုခံစားေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကရရွိေသာလုပ္အားခ၏ႀကီးမားသည့္  ပမာဏကိုစုေဆာင္းခံထားရသူမ်ားအဖို႔ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အနားယူမႈကိုလိုအပ္သည္မွာ ဆန္းၾကယ္သည့္အရာ တစ္ခုေတာ့မဟုတ္ေပ။ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ PAP ၏မူ၀ါဒ မ်ားကိုေမးခြန္းထုတ္ၾကသူမ်ားမွာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားသာမဟုတ္ ၾကေတာ့။ စင္ကာပူလူမ်ဳိးအမ်ားစုသည္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွလာေရာက္ အေျခက်လုပ္ကိုင္သူမ်ား အဆမတန္မ်ားျပားလာျခင္းအေပၚတြင္ စိတ္ညစ္လာၾကၿပီျဖစ္၏။ အဆိုပါေနရာလြတ္ရွားပါးျခင္းႏွင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူ လူဦးေရ႐ုတ္ျခည္းျမင့္တက္လာျခင္းဟု ဆိုႏိုင္ေသာစိုးရိမ္ဖြယ္အခ်က္ႏွစ္ခ်က္သည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံအတြက္ အႀကီးမားဆံုးႏွင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုခ်ိတ္ဆက္ေနေသာ ျပႆနာႀကီး မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ေျမႏွင့္လူ

လူဦးေရခုနစ္သန္းရွိ မ်ားျပားသည့္လူထု

          ကြၽန္းေပၚရွိေနရာလြတ္မွာ တျဖည္းျဖည္းက်ဥ္းေျမာင္း၍ လာသည္။ စင္ကာပူသားတို႔၏အေၾကာက္တရားမွာ ႏိုင္ငံျခားသား တို႔၏ မ်ားျပားေသာေနရာယူမႈပင္။

          လီကြမ္ယူျပည္သူ႔မူ၀ါဒေက်ာင္းတြင္ စီးပြားေရးပညာရွင္ အျဖစ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ  Tan Kong Yam စင္ကာပူသည္ မေလးရွားမွခြဲထြက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ အဆုတ္ႏွင့္ ေျခေထာက္ထက္ ဦးေႏွာက္ကို ပိုမိုအလုပ္ေပးထားသူကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနခဲ့သည္ဟု ေျပာဆို ထားသည္။ ေရအတြက္ မေလးရွားႏိုင္ငံကိုမွီခိုေနရၿပီး အစား အေသာက္အတြက္ ျပင္ပကမၻာကိုမီွခိုေနရေသာႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ ၿမိဳ႕လည္ေကာင္ ကုန္းတြင္းပိုင္းသည္နတၳိပင္။ ထိုကဲ့သုိ႔ ေသာႏိုင္ငံအတြက္ ေနရာလြတ္ရွားပါးျခင္းမွာလည္း အဆန္း တၾကယ္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ အဆိုပါျပႆနာ၏အေျဖတစ္ခုအျဖစ္ စင္ကာပူႏိုင္ငံဧရိယာ၏ ငါးပံုတစ္ပံုပိုမိုက်ယ္၀န္းလာေစရန္အတြက္ အက်ယ္အ၀န္းအားျဖင့္ ဟတ္တာ ၅၈,၀၀၀ မွ ၇၂,၀၀၀ (စတုရန္း မိုင္ ၂၂၄.၅) ခန္႔ရွိေသာပင္လယ္ျပင္ကို ႏိုင္ငံျခားမွတင္သြင္းေသာ သဲမ်ားျဖင့္ဖို႔၍တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကရသည္။ Marina ကမ္းေျခမွသဲ မ်ားကိုမူလအတုိင္းထားရွိၿပီး မ်ားျပားလွေသာ႐ံုးခန္းမ်ား၊ ေဂါက္ ကြင္းမ်ားကို တစ္ခ်ိန္ကပင္လယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာကုန္းေျမေပၚတြင္တည္ ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။ အစိုးရအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံ၏အက်ယ္အ၀န္းအား ၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္မတိုင္မီေနာက္ထပ္ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၅,၆၀၀ ဟတ္ကာ ထပ္မံတိုးျဖည့္ရန္ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ထိုသို႔တိုး ျမႇင့္ႏိုင္ရန္အတြက္ သဘာ၀၏ကန္႔သတ္ခ်က္ကေတာ့ ရွိေနမည္သာ ျဖစ္၏။

          အျခားအခြင့္အလမ္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ကုန္းတြင္းပိုင္းေန ရာကို အျခားတစ္ေနရာမွရွာေဖြရန္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရန္မွာ ပရိယာယ္အနည္းငယ္လိုအပ္ေပမည္။ စင္ကာပူအမ်ဳိးသား တကၠသိုလ္စီးပြားေရးေက်ာင္းမွ စီးပြားပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ Wong Poh Kam ေထာက္ျပခဲ့သည္မွာ ေရလက္ၾကားကိုျဖတ္ကူး ႐ံုျဖင့္ေရာက္ရွိႏိုင္သည့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ျပည္နယ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ Johor ကို တ႐ုတ္ျပည္မႀကီး၏ ေတာင္ဘက္အျခမ္းကို ေဟာင္ ေကာင္ႏိုင္ငံကအသံုးျပဳသကဲ့သို႔ ေျမေနရာႏွင့္အလုပ္သမားမ်ားကို သက္သာေသာေစ်းႏႈန္းျဖင့္ကမ္းလွမ္း၍ ရႏိုင္စရာရွိေနျခင္းျဖစ္၏။ Johor ျပည္နယ္ႏွင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ စီးပြားေရးအရ နီးစပ္ သည့္ခ်ိတ္ဆက္မႈကိုတည္ေထာင္ၿပီးလည္းျဖစ္၏။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း  တြင္ ျပည္နယ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ Johor Bahru မွ ခန္႔မွန္းေျခ အားျဖင့္ မေလးလူမ်ဳိးငါးေသာင္းခန္႔သည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံႏွင့္လာ ေရာက္ခ်ိတ္ဆက္အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေနၾကသည္။ ေနရာလြတ္ ပိုမိုလိုအပ္ျခင္းႏွင့္ ငွားရမ္းခေစ်းႏႈန္းသက္သာျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်ၾကသည့္စင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ျပည္ေျပး တို႔၏ပမာဏမွာလည္း တိုးတက္လာလ်က္ရွိေနသည္။ ထို႔ထက္ပို၍ ယခုႏွစ္မ်ားအတြင္းတြင္ စင္ကာပူႏွင့္ မေလးရွားႏွစ္ႏိုင္ငံၾကား ဆက္ဆံေရးမွာလည္း အေကာင္းဆံုးအေနအထားတြင္ရွိေနသည္။ ထို႔ျပင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ားျဖင့္ ေကာင္းေသာစိတ္ထားျဖင့္အမီွ အခိုမဲ့ေနထိုင္လိုျခင္းအခ်ိန္ကာလမ်ားမွာလည္း ေျပာင္းလဲဖို႔လိုအပ္ ေၾကာင္း သက္ေသျပၿပီးျဖစ္၏။

          အနီးအနားတြင္ရွိေသာ အင္ဒိုနီးရွားကြၽန္းမ်ားသည္လည္း စင္ကာပူ၏ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားအေပၚတြင္ ေနရာလြတ္ျဖင့္    အေထာက္အပံ့ေပးလ်က္ရွိသည္။ အေကာင္းဆံုးေမွ်ာ္လင့္စရာရွိ သည့္ေနရာတစ္ခုမွာ စင္ကာပူႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ငါးပံုတစ္ပံုမွ်သာရွိ ၿပီး စင္ကာပူႏိုင္ငံအက်ယ္အ၀န္းခန္႔ရွိေသာ Riau ကြၽန္းစုအတြင္းရွိ Batam ျဖစ္၏။ ထိုကြၽန္းေပၚတြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာစီးပြားေရး ကုမၸဏီေပါင္းေလးရာေက်ာ္ကလည္း အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစကာမူ Batam အေပၚအေကာင္းျမင္ထား မႈတို႔သည္ အင္ဒိုနီးရွားတို႔၏ အလုပ္သမားအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား တစ္ရွိန္ထိုးျမင့္တက္လာျခင္းႏွင့္အတူ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရသည္။ လြန္ ခဲ့ေသာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားဆီက စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ၏ကုန္ထုန္လုပ္မႈစြမ္းအားကိုပံုတူယူ၍ တစ္ဟုန္ထိုးတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳး ရန္အျမင္ကို တ႐ုတ္ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ Suzholu ၏ အျပင္ဘက္ ေျမရွစ္ေထာင္ဟတ္တာေပၚတြင္ စက္မႈဇုန္မ်ားတည္ ေဆာက္၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၾကေသးသည္။ သို႔ရာတြင္ စင္ကာပူတို႔၏စီမံကိန္းထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ကို Suzhou  အာဏာပိုင္မ်ား အားေပးအပ္လိုက္ရျခင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္လိုက္ရေသာ အဆိုပါ အေတြ႕အႀကံဳသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာအေတြ႕အႀကံဳ တစ္ခုေတာ့မဟုတ္ခဲ့ေပ။

          ေနရာလြတ္ရွားပါးျခင္းဆိုသည္မွာ အစိုးရ၏မူ၀ါဒအရ မည္သို႔အသံုးျပဳပံုအသံုးျပဳနည္း ဆိုသည့္အေပၚတြင္ ေပါင္းစပ္မူ တည္ေနသည္။ ႏိုင္ငံ၏ငါးပံုတစ္ပံုရွိအဓိကမက်ေသာ ေတာအုပ္ အား စစ္တပ္အတြက္သီးသန္႔ထားရွိထားသည့္ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုမ်ား၊ ေရေလွာင္ကန္မ်ား၊ အိမ္မ်ား၊ လမ္းမ်ားႏွင့္ပန္းၿခံမ်ား (ႏိုင္ငံ အက်ယ္အ၀န္း၏ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေဂါက္ကြင္းပါရိွသည္) ကို ေနရာ လြတ္တစ္ေနရာအျဖစ္ခြဲေ၀ေပးျခင္းျဖင့္ ညႇစ္ထုတ္ထားမႈအားကို သိသာလွေစသည္။ ယေန႔စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏လူဦးေရမွာ ၅.၅ သန္း ရွိေနၿပီး ေနာင္ႏွစ္ ၃၀ အတြင္း ႏွစ္ဆတိုးတက္ဖြယ္ရာရွိေနေသာ လူဦးေရသိပ္သည္းမႈမွာ ဆက္လက္တိုးတက္ေနလ်က္ရွိသည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ စင္ကာပူအစိုးရ စာရြက္ျဖဴခန္႔မွန္းခ်က္အရ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံ၏လူဦးေရမွာ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ၅.၈ သန္းမွေျခာက္သန္း အထိတိုးလာဖြယ္ရွိၿပီး ၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ၆.၅ သန္းမွခုနစ္သန္း အထိတိုးလာဖြယ္ရာရွိေနသည္။

လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအက်ပ္႐ိုက္ျခင္း

          မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ အေျခစိုက္ရန္၀င္ေရာက္လာသူႏႈန္းမွာ ႀကီးမားေသာပမာဏႏွင့္ ျမင့္တက္လာမည္သာျဖစ္သည္။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္လွ်င္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ သားသစ္အျဖစ္ လူဦးေရ ၁၅,၀၀၀မွ ၂၅,၀၀၀ အထိလက္ခံလ်က္ ရွိေနေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခားသား၀င္ေရာက္မႈကိန္းဂဏန္းမွာ ထို ထက္ပို၍မ်ားျပားလ်က္ရွိေနသည္။ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အၿမဲတမ္း ေနထိုင္ခြင့္ (Permanent Residents) ရရွိထားၿပီး ၂၀၃၀  ျပည့္ႏွစ္တြင္ ထိုပမာဏသည္ ေျခာက္သိန္းခန္႔အထိျမင့္တက္သြား ဖြယ္ရွိ၏။ ထို႔ျပင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္အေျခစိုက္ေနထိုင္ျခင္းမရွိ ေသာႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားပမာဏမွာလည္း ဥပမာအား ျဖင့္ လုပ္ချမင့္အေနာက္တိုင္းကြၽမ္းက်င္သူမ်ားႏွင့္ လုပ္ခနည္း ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အဓိကလုပ္ကိုင္လ်က္ရွိၾကေသာ ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားမ်ားႏွစ္မ်ဳိးစလံုးအား ကာမိေစရန္ အတြက္ လက္ရွိ ၁.၆ သန္းမွသည္ ၃.၃-၂.၅ သန္းအထိတက္ လာဖြယ္ရွိသည္။

          အဆိုပါခန္႔မွန္းခ်က္သည္ သတိေပးႏႈိးေဆာ္မႈမ်ားပင္။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည္မွာ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ေနထိုင္ေနၾကသည့္ လူဦး ေရ၏ထက္၀က္ေက်ာ္မွာ စင္ကာႏိုင္ငံတြင္ေမြးဖြားလာသူမ်ားမ ဟုတ္ၾကေတာ့ေပ။ ၎င္းအခ်ဳိးအစားသည္ ျမင့္တက္ဖြယ္ရာရွိေနေပ သည္။ စင္ကာပူသည္ အၿမဲတမ္းလူသစ္မ်ားကို အလ်င္အျမန္ လက္သင့္ခံသည့္ ႏိုင္ငံျခားအေျခစိုက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္။ သို႔ ရာတြင္ အဆိုပါပြင့္လင္းမႈႏွင့္ လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိမႈတို႔သည္ အခ်ဳိ႕ ေသာစင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ လူထူထပ္သည္ဟူ၍ စိတ္က သိကေအာင့္ျဖစ္စရာျဖစ္ေနသည့္အျပင္ လာေရာက္အေျခစိုက္ေန ထိုင္သူ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအေနျဖင့္လည္း အိမ္၊ ၿခံ၊ ေျမေစ်းႏႈန္းျမင့္ တင္ထားျခင္းႏွင့္လုပ္အားခမ်ား ႏွိမ့္ခ်ထားမႈအေပၚအျပစ္တင္ လ်က္ရွိေနၾကသည္။

          စင္ကာပူအစိုးရက စင္ကာပူလူမ်ဳိးတို႔၏ေမြးဖြားႏႈန္းမွာ နည္းေနျခင္းေၾကာင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို႔လာေရာက္အေျခစိုက္လုပ္ ကိုင္ၾကသည့္အလုပ္သမားပမာဏအဆိုျပဳခ်က္မွာ သင့္တင့္    ေလွ်ာက္ပတ္ေသာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ညီၫြတ္မွ်တမႈရွိသည္ ဟုျငင္းဆိုထားခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္ကေမြးဖြားေသဆံုးမႈဇယားတြင္ စုစု ေပါင္းေမြးဖြားမႈႏႈန္း (TFR) ၂.၁ (အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးသည္ သူမ၏ ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေမြးဖြားခဲ့ေသာ ကေလးခန္႔မွန္းေျခ ေတြးဆခ်က္) ရွိခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္ကမူ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ TFR မွာ ၁.၂၅ သာရွိခဲ့သျဖင့္ အလြန္မင္းက်ဆင္းခဲ့သည္ဟုဆိုႏိုင္ေပသည္။ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္တြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေသာ အသက္ အရြယ္ရွိစင္ကာပူလူမ်ဳိးအေရအတြက္မွာ က်ဆင္းသြားဖြယ္ရွိေနၿပီး ၿပီးခဲ့ေသာေျခာက္ႏွစ္စာႏိႈင္းယွဥ္တြက္ဆခ်က္အရ ၂၀၃၀ ျပည့္ ႏွစ္တြင္ အသက္ ၆၄ ႏွစ္အထက္ စင္ကာပူလူမ်ဳိးတစ္ဦးခ်င္းစီ အတြက္ အလုပ္သမား ၂.၁ ေယာက္သာက်န္ရွိႏုိင္ေတာ့မည္ျဖစ္ သည္။

          အထက္ေဖာ္ျပပါႏႈန္းမ်ားမွ ေဒသအတြင္း အျခားႏိုင္ငံ မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေဟာင္ေကာင္၊ မကာအို၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊   ထိုင္၀မ္ႏွင့္ ရွန္ဟိုင္းကဲ့သို႔ေသာ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီး၏ၿမိဳ႕ေတာ္  အခ်ဳိ႕တြင္ရွိေနေသာႏႈန္းမ်ားအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ပိုမိုသိသာေစ ေသာဥပမာတစ္ခုမွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ေမြးဖြားႏႈန္းမွာ အားလံုးထက္ အနည္းငယ္ပိုမ်ားျခင္းပင္ျဖစ္၏။ စင္ကာပူ  TFR ၏ ထူးျခားခ်က္ တစ္ခုမွာ အစိုးရသည္ အဆိုပါႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္ေသာ ျပႆနာကိုေျပာင္းလဲပစ္ရန္ ေခါင္းမာစြာတင္းခံေနျခင္းျဖစ္ၿပီး အစိုးရ၏အာ႐ံုစိုက္ျခင္းခံရေသာ အျခားက႑မ်ားႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါ က လြန္စြာသိသာေစသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံ၏တ႐ုတ္လူမ်ဳိး ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ဥပမာအားျဖင့္ ၎င္းတို႔၏ပထမစကားေျပာ ဘာသာစကားအျဖစ္ မန္ဒရင္း (တရား၀င္ တ႐ုတ္ဘာသာစကား) သာသာစကားကိုခက္ခက္ခဲခဲသင္ယူခဲ့ၾကရသည္။ စင္ကာပူကေလး ငယ္အမ်ားစုသည္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ မန္ဒရင္းႏွစ္ဘာသာကိုကြၽမ္းကြၽမ္း က်င္က်င္ေျပာဆိုႏုိင္ၾကေသာ္လည္း အျခားေသာေဒသသံုးတ႐ုတ္ စကားေျပာအဘိုးအဘြားမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေျပာဆိုရာတြင္မူ အခက္ အခဲမ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။

          လက္သင့္ခံခ်င္စဖြယ္ေျပာဆိုတတ္ေသာ အစိုးရတစ္ရပ္ အေနျဖင့္ ေမြးဖြားႏႈန္းျမင့္မားေစရန္အတြက္ လႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ံုးမႈ မေအာင္ျမင္ရျခင္း၏အေၾကာင္းအရင္းမွာ ဆႏၵနည္းပါးျခင္း ေၾကာင့္ဟုအႀကံျပဳၾကသည္။ မိဘျဖစ္ျခင္းစီမံကိန္းအား ပိုမိုဆြဲ ေဆာင္အားေကာင္းမြန္ေစရန္အတြက္ ကေလးေမြးဖြားျခင္းအပိုဆု အျပင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏွင့္ကေလးေမြးဖြားျခင္းဆိုင္ရာ မိခင္၏အလုပ္အားလပ္ခြင့္ႏွင့္ ဖခင္၏အလုပ္အားလပ္ခြင့္တို႔ကို ထပ္မံတိုး ျမႇင့္ျခင္းအားျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အကယ္၍ မိဘ ျဖစ္ျခင္းအတြက္စရိတ္စကသည္ ကေလးမလိုခ်င္မႈအတြက္ အဓိက ရင္းျမစ္ျဖစ္ခဲ့ပါက ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာတရားအားျဖင့္ ကေလး ငယ္အားႀကီးျပင္းသည္အထိေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအေပၚ ႏိုင္ငံ၏အေထာက္အပံ့တိုးျမႇင့္ေပးျခင္းႏွင့္ စိတ္ခံစားမႈဆိုင္ရာအက်ဳိးသက္ ေရာက္မႈအရေသးငယ္၍ လူဦးေရတစ္ဆတစ္ဆ ထူထပ္မ်ားျပား လာေသာကြၽန္းေပၚတြင္ေနထိုင္ရျခင္းတို႔သည္ မူရင္းျပႆနာကို ဆက္လက္တည္တံ့ေစေသာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ား ျဖစ္ေစလိမ့္မည္။ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံျခားသား၀င္ေရာက္မႈႏႈန္း ျမင့္မားျခင္းသည္ စင္ကာပူအစိုးရအတြက္ ယေန႔ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အႀကီးမားဆံုးႏိုင္ငံေရးအခက္အခဲမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ေနသည္မွာ အမွန္ပင္။ ထိုျပႆနာသည္ အဓိကႀကီးမားသည့္မေက်နပ္ခ်က္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္လာမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုတိယအစီအစဥ္ဆို သည္က ရွိမေနေပ။

ႏိုင္ငံေရး

တရား၀င္ျခင္း စြမ္းေဆာင္ရည္

          ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ PAP ပါတီအားထြက္ခြာသြားေစ ရန္အခြင့္အလမ္း အနည္းငယ္ထက္ပို၍နည္းေသာပမာဏသာရွိ သည္။

          ႏိုင္ငံျခားသား၀င္ေရာက္မႈႏႈန္းအေပၚ မေက်နပ္ခ်က္ ျဖင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္က်င္းပခဲ့ေသာေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အေရးပါေသာအေျပာင္းအလဲျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု ထင္ျမင္စရာရွိ ခဲ့ေသာ္လည္း PAP ပါတီသည္ ပံုမွန္ရေနက်ျဖစ္ေသာလူအမ်ားက ႏွစ္သက္ၾကသည့္မဲအေရအတြက္ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ အာမခံခ်က္ အျပည့္ရရွိခဲ့ၾကၿပီး ပါလီမန္တြင္ ေနရာ ၉၃ ရာခိုင္ႏႈန္းရရွိခဲ့ၾက သည္။ ရာစုႏွစ္ထက္၀က္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္ေသာ ႐ံုးခန္းအတြင္း တြင္ဆက္လက္တာ၀န္ယူေသာအစိုးရသည္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အာဏာရပါတီအေနျဖင့္ ဆက္လက္တည္ၿမဲေရးအတြက္ မတည္ ၿငိမ္ေသာဆႏၵမဲမ်ားရရွိေစရန္ ေထာက္ခံခ်က္ကြင္းဆက္မ်ားရွာေဖြ ေနရျခင္းအတြက္ ပခံုးတြန္႔၍ ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကသည့္အသြင္ သဏၭာန္ရွိေပသည္။ ရလဒ္အေပၚတြင္ေက်နပ္လက္ခံေနၾကမည့္ အစား ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း အဆိုးဆံုးျဖစ္ခဲ့ရေသာျပစ္တင္မႈ မ်ားကို တေလးတစားရွိသင့္လွသည္။

          ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီရွန္လြန္းသည္ ျပည္သူမ်ား၏လူ႔က်င့္၀တ္ ႏွင့္ဆိုင္ေသာအေတြးအေခၚမ်ားကို ေလးေလးနက္နက္အာ႐ံုစိုက္ သြားမည္ဟုကတိျပဳခဲ့ၿပီး အမွန္တကယ္အားျဖင့္လည္း အစိုးရ အေနျဖင့္ စင္ကာပူသားတို႔၏ႀကီးမားသည့္ဆႏၵျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံျခား သားအလုပ္သမားထိန္းခ်ဳပ္ေရးစတင္မႈႏွင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ သူမ်ားႏွင့္ ေငြေၾကးၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈနည္းပါးေသာသူမ်ားအတြက္ အက်ဳိးခံစားခြင့္ျမႇင့္တင္ေစမႈတို႔အား ေလးနက္စြာအာ႐ံုစိုက္နား ေထာင္သင့္လွသည္။ အဆိုပါၾကားနာမႈသည္ ၂၀၁၇ အေစာပိုင္း တြင္ျပဳလုပ္မည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ရသည္ထက္ေစာေသာ ယခုႏွစ္က်င္းပ မည့္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အကူအညီရရွိႏိုင္ဖြယ္ရာတစ္ခုပင္။ PAP ပါတီအေနျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္စရာတစ္ခုျဖစ္ဖြယ္ရာအျဖစ္ ွြ၅၀ ဟုအမည္ေပးထားေသာ PAP ပါတီ၏ခမ္းနားထည္၀ါသည့္အမွတ္ တရေမြးေန႔ပြဲအခမ္းအနားတြင္ လူတိုင္းလူတိုင္းတြင္ အလုပ္ေကာင္း ရရွိေစမႈၿပီးေျမာက္ျခင္းက်န္ရွိေစၿပီး မတ္လအတြင္း လီကြမ္ယူ ကြယ္လြန္မႈ၏မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္မ်ား မေပ်ာက္မပ်က္ဆက္လက္ တည္ရွိေစေရးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

          ဆႏၵမဲေပးျခင္းသည္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ၿပီးမျဖစ္မေနလုပ္ေဆာင္ရ မည့္အလုပ္ျဖစ္ကာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ မဲပံုးကဲ့သို႔ေသာတည္တံ့ ေစသည့္ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားမပါ၀င္ဘဲ ေျဗာင္ဆႏၵမဲ၀ယ္ယူမႈမ်ား ႏွင့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားသည္ PAP ပါတီကိုႀကီးမားေသာပမာဏ ျဖင့္ အစဥ္အၿမဲအႏိုင္ရရွိျခင္းျဖစ္ေစသည္ဟု ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကသည္။ လီကြမ္ယူတစ္ခ်ိန္ကေျပာခဲ့ဖူးသည္မွာ လူတစ္ေယာက္ မဲတစ္မဲ စနစ္သည္ အေကာင္းဆံုးဟု သူ၏စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈျဖင့္ ယံုၾကည္ လက္ခံထားျခင္းမရွိဟုျဖစ္၏။ (ရလဒ္သည္ စိတ္ခ်ႏိုင္ဖြယ္မရွိဟု ဆက္လက္ရွင္းျပထားသည္)။ ထိုအေၾကာင္းျခင္းရာသည္ ၿဗိတိသွ် တို႔ထံမွ စင္ကာပူရရွိခဲ့သည့္အေမြျဖစ္ၿပီး အတိုက္အခံတို႔ဘက္မွ အႏိုင္ရသည္ဆိုေသာ ထူးထူးျခားျခားရလဒ္အေပၚတြင္ေၾကာက္ ရြံ႕ေသာ္လည္း သိမ္ေမြ႕ေသာျပဳျပင္မြမ္းမံမႈမ်ားမွအပ တစ္သေ၀ မတိမ္းလိုက္နာခဲ့ၾကသည္။

          ဆႏၵမဲေပးသူမ်ားသည္ PAP ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈမွယူေဆာင္ လာေသာ ထူးကဲလွသည့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာတုိးတက္မႈအေပၚ ေကာင္းမြန္စြာသတိျပဳမိၾကသည္။ အစိုးရ၏ႏွစ္ရွည္ငွားရမ္းမႈမ်ားမွ ၀ယ္ယူေနထုိင္ၾကသည့္ လူဦးေရအမ်ားစုရွိေသာႏိုင္ငံတြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ဆဲအစိုးရသည္ တိုးျမင့္လာေသာအိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္း တြင္ ၎င္းတို႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈအင္အားျဖင့္ အက်ဳိး အျမတ္မ်ားရရွိလ်က္ရွိသည္။ ထို႔ထက္ပို၍ PAP ပါတီ၏အျပည့္ အ၀အားသာခ်က္တစ္ခုမွာ ငါးႏွစ္သက္တမ္းရွိေသာပါလီမန္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမည့္အစိုးရ၏ေန႔ကို ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိျခင္း ပင္။ ဆက္လက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျခင္းတြင္ အျခားေသာနည္း လမ္းမ်ားျဖင့္လည္း အကူအညီရရွိလ်က္ရွိသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ မဲ ဆႏၵနယ္မ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္သည့္ေကာ္မတီအေနျဖင့္ PAP ပါတီအသာစီးရရွိေစရန္အတြက္ ဆႏၵမဲေကာက္ခံရာနယ္ပယ္မ်ား တြင္ ဥာဏ္ကစားမႈမ်ားရွိေနသည္ဟု သကၤာမကင္းျခင္းခံထားရသည္။ အဆိုပါအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီအထိ စည္းေ၀းတိုင္ပင္ေျဖရွင္းျခင္းမရွိျခင္းေၾကာင့္ တစ္ပိုင္းတစ္စစီျဖစ္ ေနေသာအတိုက္အခံပါတီမ်ားအေနျဖင့္ မဲဆႏၵနယ္မ်ားခြဲေ၀သတ္ မွတ္မႈကို စည္း႐ံုးလံႈ႕ေဆာ္ေရးကာလအထိျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။ ထို႔ျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးေရးကာလတို ေတာင္းျခင္း (၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ စုစုေပါင္းကိုးရက္သာအခ်ိန္ရရွိ ခဲ့သည္) ကလည္း အခက္အခဲတစ္ခုျဖစ္ေနသည္။

          ၁၉၈၈ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ တစ္ဦးခ်င္းလႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ေနရာစနစ္မွေန၍ အဖြဲ႕လိုက္ကိုကိုယ္စားျပဳေသာမဲဆႏၵ ကိုယ္စားလွယ္စနစ္ (GRCS) သို႔ေနရာေပးျဖည့္တင္းၿပီး လူနည္း စုလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ကိုယ္စားလွယ္ေနရာမ်ား လိုအပ္ခ်က္ကိုခိုင္မာေသ ခ်ာေစခဲ့သည္။ ၎င္းျပ႒ာန္းၿပီးဥပေဒအရဆိုလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ မည့္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းသည္ အနည္းဆံုးလူနည္းစုအဖြဲ႕၏အဖြဲ႕ ၀င္တစ္ဦးျဖစ္ရမည္ျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုကဲ့သို႔ျပဳျပင္ခဲ့ျခင္းသည္ ေသးငယ္ေသာအတိုက္အခံပါတီတို႔အတြက္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရဖြယ္ ေကာင္းေသာေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းကိုရွာေဖြရန္ ပိုမုိခက္ခဲေစသည့္အျပင္ PAP ပါတီအေနျဖင့္လည္း အေတြ႕အႀကံဳ ႏုနယ္ေသးေသာလူသစ္မ်ားကိုပါလီမန္သို႔ထည့္သြင္းရာတြင္ အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္၀န္ႀကီးမ်ားကိုကပ္၍ တက္လမ္းရွာၾကသူမ်ားအျဖစ္ကို ျဖစ္ ေစေသးသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ အားလံုးမဟုတ္ေသာ္လည္း လႊတ္ ေတာ္ေနရာ ၁၂ ေနရာအား ေနရာေလးေနရာမွ ေျခာက္ေနရာ အထိရွိေသာ GRCS  ၏လက္ေအာက္သို႔ထည့္သြင္းဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾက သည္။ အဆိုပါေရြးေကာက္ပြဲ၏ ေျပာင္းလဲျခင္းဟုထင္ျမင္စရာရွိ ေသာ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုမွာ အတိုက္အခံ ပါတီတစ္ခုျဖစ္ေသာအလုပ္သမားပါတီ (Worker's Party) သည္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး George Yeo က ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အျဖစ္၀င္ေရာက္အေရြးခံခဲ့ေသာ Aljunied ဒိစႀတိတ္တြင္ ပထမ ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္အႏုိင္ယူ၍ GRC ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းပင္။

          အႏိုင္ရရွိခဲ့ၾကသူမ်ားအတြက္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းစရာ အျခားအေရးကိစၥမ်ားကေစာင့္ႀကိဳေနေပသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အတြင္းကလည္း အစိုးရသည္ အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းတြင္လုပ္ကိုင္ လည္ပတ္ေနေသာ အေျခခံထိန္းသိမ္းျပဳျပင္မႈကဲ့သို႔ေသာလုပ္ငန္း စဥ္အခ်ဳိ႕အား ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္း MPS ၏ဦးေဆာင္ မႈႏွင့္အတူ အိမ္ၿခံေျမတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘုတ္အဖြဲ႕ (HDB) မွၿမိဳ႕ ေကာင္စီအသစ္ႏွစ္ခုလက္ထဲသို႔ ေပးအပ္ခဲ့ဖူးသည္။ ဗူျကညငနိ တြင္ အလုပ္သမားပါတီသည္ ေငြေၾကးဆိုင္ရာအ႐ႈပ္အရွင္းကို ပါတီ အတြင္းေတြ႕ရွိစြပ္စြဲမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး အမွားအယြင္းမ်ားျပဳလုပ္ ခဲ့ၾကေၾကာင္း၀န္ခံၾကသည္။ ပါတီအားေထာက္ခံသူတို႔သည္ ပါတီ အေနျဖင့္ ေထာင္ေခ်ာက္အတြင္းက်ေရာက္ခဲ့ျခင္းအျဖစ္ခံစား ခဲ့ၾကရသည္ဟုဆိုခဲ့ၾကသည္။

          အစိုးရသည္ ၎င္းတုိ႔ႏွင့္ယဥ္ပါးလ်က္ရွိၿပီး ေခတ္ေရစီး ေၾကာင္းအတြင္းရွိ စာနယ္ဇင္းမ်ားထံမွလည္း အတိုက္အခံပါတီမ်ား အေပၚ ျပင္းျပင္းထန္ထန္႐ႈတ္ခ်ျခင္းႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကာလမ်ား အတြင္း အနည္းငယ္မွ်သာအကာအကြယ္ေပးျခင္းျဖင့္ အက်ဳိး အျမတ္မ်ားရရွိလ်က္ရွိေနေသးသည္။ စာနယ္ဇင္းတို႔သည္၎င္းတို႔ ၏စည္း႐ံုးလံႈ႔ေဆာ္ပြဲမ်ားတြင္းမွာပင္ အစိုးရအေပၚ သဘာ၀အား ျဖင့္ ေထာက္ခံတတ္ၾကသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္းထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ လူၿပိန္းႀကိဳက္သတင္းစာတစ္ခုျဖစ္သည့္ New Paper  ၏ ေခါင္း ႀကီးပိုင္းတြင္ အတိုက္အခံပါတီ၏ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ကိုယ္စားလွယ္ ေလာင္းအား “စင္ကာပူသည္ လိင္တူခ်င္းႏွစ္သက္ေသာပါလီမန္ အဖြဲ႕၀င္ (MP) အတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီလား” ဟုထည့္သြင္းေဖာ္ ျပခဲ့ဖူးသည္။

          မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံေရးစကားစစ္ထုိးပြဲ ပကတိအေန အထားမွာ အြန္လိုင္းႏွင့္လူမႈေရးမီဒီယာတို႔ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲခဲ့ ၾကၿပီျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံသည္ အင္တာနက္ႏွင့္ အထူးသျဖင့္ စမတ္ ဖုန္းမ်ား (လူတစ္ဦးစီတြင္ ဖုန္းတစ္လံုးထက္ပိုေသာ) ျမင့္မားေသာ ပမာဏျဖင့္ ထိုးေဖာက္အသံုးျပဳလာၾကျခင္းအေပၚတြင္ ၀ံ့ၾကြားလ်က္ရွိသည္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ကဲ့သို႔ေသာေနရာတြင္ေတြ႕ရွိရႏိုင္   သည့္ လူမႈေရးမီဒီယာတြင္လည္း အသံုးျပဳသူေပါင္းေလးသန္းနီးပါး ရွိ၍ေနသည္။ ေႏွာင္းေခတ္လူငယ္အမ်ားစုသည္ သတင္းမ်ားကို လူမႈေရးမီဒီယာမ်ားမွတစ္ဆင့္ဖတ္႐ႈလာၾကသည္။ တရား၀င္ထုတ္ ေ၀ေသာစာနယ္ဇင္းတို႔သည္ ေရွး႐ိုးဆန္လွၿပီး႐ိုးစင္းလြန္းျခင္းႏွင့္ ဟိတ္ဟန္မ်ားျခင္းတို႔ျဖစ္လာၾကၿပီး အင္တာနက္အြန္လိုင္းမ်ား အေပၚတြင္ေတာ့ ‘Gahmen’ ဟုေခၚတြင္ေသာအစိုးရအေပၚ မေလးမစား ေဒါသတႀကီးရွည္လ်ားစြာေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားႏွင့္ ေထ့ေငါ့မႈမ်ားေဖြးေဖြးလႈပ္လ်က္ရွိလာသည္။ ထုိအျခင္းအရာသည္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း မီဒီယာအရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ျဖစ္သည့္ အေျပာင္း အလဲဟုဆိုဖြယ္ရာရွိ၏။

          စင္ကာပူအစိုးရအေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားေနာက္ ပိုင္း အင္တာနက္၏အေရးႀကီးပံုႏွင့္ သတင္းမ်ားကိုထိန္းခ်ဳပ္ရာတြင္ အႏၲရာယ္ျဖစ္လာႏိုင္စရာရွိပံုႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေတြ႕ ျမင္လာခဲ့ၾကသည္။ အေစာပိုင္းႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအေနႏွင့္ ကာမ ရာဂစိတ္ကိုျဖစ္ေပၚေစသည့္အရာမ်ားကိုပိတ္ဆို႔ရန္ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အင္တာနက္လမ္းေၾကာင္းကိုကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ ရာတြင္ မည္မွ်ခက္ခဲေၾကာင္းသိရွိလာခဲ့ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အစိုးရ ၏ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ႀကိဳးပမ္းမႈသည္ရပ္တန္႔၍မသြားဘဲ အင္တာနက္ အသံုးျပဳျခင္းတြင္ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားရွိေနဆဲျဖစ္၏။ ဥပမာအား ျဖင့္ စကားကိုေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာေျပာတတ္ေသာ ေက်ာင္းသား တစ္ဦးျဖစ္သည့္ Amos Yee သည္ သူ၏  You Tube အေကာင့္ တြင္ လီကြမ္ယူေသဆံုးျခင္းအခမ္းအနားႏွင့္ မၾကားမ၀ံ့မနာသာ တနင့္တပိုးအာေပါင္အာရင္းသန္သန္ဆဲဆိုမႈမ်ားကို ေပါင္းစပ္၍ တင္လိုက္ရာ ေထာင္က်ျခင္းျဖင့္အဆံုးသတ္ခဲ့ရသည္။ သိမ္ေမြ႕ သည့္ဟန္ပန္အမူအရာရွိေသာ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္  ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေျပာင္းလဲေရး၀ါဒီတစ္ေယာက္ျဖစ္သူ Roy

Ngerng  သည္လည္း ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္က  Blogs မ်ားတြင္ အသေရ ပ်က္ေစေသာ Post မ်ားတင္ျခင္းေၾကာင့္ စီးပြားပ်က္ေလာက္သည္ အထိ အႏၲရာယ္ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ေက်ာ္ၾကားသည့္လူၿပိန္းႀကိဳက္   သတင္းစာတစ္ေစာင္တစ္ခုမွထုတ္ျပန္ထားေသာ အင္တာနက္ သတင္းဌာနတစ္ခုျဖစ္သည့္ The Real Singapore သည္လည္း ‘ႏိုင္ငံျခားသားဆန္႔က်င္ေရးသေဘာထား’ ေဆာ္ၾသမႈအျပစ္ေၾကာင့္ ေမလအတြင္းကပိတ္သိမ္းခဲ့ရသည္။ အသေရဖ်က္ျခင္းႏွင့္ တရား႐ံုး ၏ ဥပေဒအားမလိုက္နာျခင္း ဥပေဒမ်ားသည္ အြန္လိုင္းအသံုးျပဳျခင္း အတြက္ပါ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ ဘေလာ့ဂါမ်ားအေန ျဖင့္ ၎င္းတို႔၏ဘေလာ့မ်ားတြင္ ဖတ္႐ႈသူမ်ားကေပးေသာထင္ျမင္ခ်က္ (Comment) မ်ားအေပၚ၌ပါ တာ၀န္ယူၾကရသည္ဟုယူဆ စရာရွိသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ ႏွင့္ပတ္သက္ေသာသတင္းမ်ားကိုေဖာ္ျပရန္အလို႔ငွာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ လိုင္စင္ႏွင့္အတူ စင္ကာပူေဒၚလာငါးေသာင္း (အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃၇,၀၀၀) အထိစေပၚတင္၍ ခံ၀န္ကတိလက္မွတ္ထိုးၾက ရသည္။

          စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္၏ သက္ေမြးမႈလုပ္ငန္းမွာ မည္သည့္အခါတြင္မွ်စြဲမက္စရာ မရွိေပ။ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္အတြင္းက ႏိုင္ငံ၏လႊတ္ေတာ္အတြင္း ပထမ ဆံုးအတုိက္အခံကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ  J.B. Jeyaretnam သည္ တရားစြဲဆိုမႈမ်ားအတြဲလိုက္ခံခဲ့ရကာ ၀တ္လံုေတာ္ရအျဖစ္ မွ ႐ုပ္သိမ္းျခင္းခံခဲ့ရသည့္အျပင္ ေထာင္က်ၿပီး လူမြဲစာရင္းအသြင္း ခံခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ျပင္ သူသည္ အတိုက္အခံပါတီကိုႀကိဳဆိုပါသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေသာ လီကြမ္ယူက အတိုက္အခံပါတီတစ္ခုျဖစ္သည့္ စင္ကာပူဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (SDP) ၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾက သည့္ Jeyaretnam ႏွင့္ Chee Soon Juan တို႔အေပၚ ‘ပ်က္စ ေနတာေတြကိုငါတို႔မလိုခ်င္ဘူး’ ဟုေျပာဆို၍ အထင္အျမင္ေသး ျခင္းကိုလည္းခံစားခဲ့ရေသးသည္။ ထူးျခားေသာအခ်က္တစ္ခုမွာ Mr. Chee တစ္ေယာက္သည္လည္း PAP ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေပၚ အသေရပ်က္မႈနစ္နာေၾကးေပးေဆာင္ရန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္တြင္ လူမြဲစာရင္းအသြင္းခံခဲ့ရသည္။ “တကယ္လို႔ ငါတို႔ဟာ သူတို႔ကို ေလးနက္တဲ့ႏိုင္ငံေရး အသြင္သဏၭာန္အျဖစ္သံုးသပ္ဆင္ ျခင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ငါတုိ႔အရင္မြဲသြားႏိုင္တယ္” ဟုလီကြမ္ယူက ၂၀၀၃ ခုႏွစ္အတြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၿပိဳင္ဘက္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား အေပၚ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း၏ဆက္ဆံပံုမွာ ၾကမ္းတမ္းစူးရွလွ၏။ အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးမရမီက သက္ေသမခိုင္လံုဘဲစြပ္စြဲခံထား ရေသာကြန္ျမဴနစ္မ်ားကိုေထာင္ထဲထည့္ခဲ့ျခင္းအေပၚ ယေန႔တိုင္ အျငင္းပြားစကားစစ္ထိုးေနၾကေသးသည္။ အမ်ားစုမဟုတ္ေသာ္ လည္း ႏိုင္ငံေရးအရ႐ံႈးနိမ့္သူမ်ားႏွင့္စေတးခံရသူမ်ားသည္ ဆိုးဆိုး ရြားရြားခံခဲ့ၾကရသည္။ သို႔ရာတြင္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါက စင္ကာပူႏိုင္ငံသားတို႔၏အာဏာရွင္ဆန္ၿပီး အထက္အမိန္႔ၾသဇာကို မျဖစ္မေနလိုက္နာမည္ဟုယံုၾကည္လက္ခံသူ လူ႔တန္ဖိုးပမာဏမွာ နည္းပါးေနေသးသည္။

          PAP ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ျပန္လည္ေတာင္းပန္သူမ်ားမဟုတ္ၾကေပ။ ၎င္းတို႔က အျခားမည္ သည့္ေနရာမ်ားတြင္မဆို မသိက်ဳိးကြၽန္ျပဳႏိုင္သည့္ဗလံုးဗေထြးစြပ္ စြဲေျပာဆိုပုတ္ခတ္မႈမ်ားအေပၚ အသေရပ်က္မႈျဖင့္တရားစြဲဆိုခဲ့ၾက ရျခင္းမွာ အတိုက္အခံမ်ားကို ႏွိမ္နင္းျခင္းမည္သည္သာမက အစိုးရ၏ဂုဏ္သတင္းကို ကာကြယ္ရာလည္းေရာက္ေပသည္ဟုျပန္လည္ ျငင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ဥပေဒႏွင့္ အညီ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ေပးခဲ့ျခင္းလည္းမရွိေပ။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ PAP အေနႏွင့္ ေဖာ္ျပပါတရားစြဲဆိုခဲ့ျခင္းမ်ားသည္ သေဘာထား ေသးငယ္၍ အၿငိဳးအာဃာတႀကီးမားသည့္သဖြယ္ျဖစ္ေစသည့္ အျပင္ ၿပိဳင္ဘက္ကိုလည္း ကူညီရာေရာက္သျဖင့္ အမႈပိတ္ခဲ့ၾကျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔မဟုတ္ အသေရဖ်က္မႈအတြက္ အေရး ယူေဆာင္ရြက္မႈ ေလ်ာ့က်ျခင္း မွတ္တမ္းအလုပ္ျဖစ္လာျခင္းေၾကာင့္ လည္းျဖစ္ႏိုင္၏။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ PAP ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၏ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဂုဏ္သိကၡာအား သံသယ၀င္၍မရေၾကာင္း သိလာၾကေတာ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ေဆြမ်ဳိးေကာင္းစားေရး၀ါဒ အဆုိျပဳခ်က္သည္သာလွ်င္ပင္ အဆိုပါတရားစြဲဆိုမႈမ်ား၏ရလဒ္ သဖြယ္ျဖစ္လာသည္။ လီကြမ္ယူဆိုလွ်င္ပင္ ေအာင္ျမင္ေသာ မိသားစုကိုေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ျခင္းက သက္ေသျပေနသည္မွာ စနစ္ ကို စနစ္တက်အကြက္ခ်ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္းႏွင့္ ထက္ျမက္ေသာပင္ကို စြမ္းရည္ပါရမီကို အေမြဆက္ခံေစျခင္းပင္။ ယုတၱိတန္စြာျဖင့္     လီကြမ္ယူက ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ယူခဲ့ေသာဂိုေျခာက္ေတာ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္တမ္း ၁၄ ႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွ အျမင့္ဆံုးအလုပ္ကို ရရွိခဲ့သည့္သူ႔သားအေပၚတြင္ မိသားစုအဆက္အႏႊယ္ေၾကာင့္သာ ထိုမွ်ေနာက္က်ခဲ့သည္ဟုဆိုခဲ့သည္။

          အတိုက္အခံမ်ားအတြက္ အျခားအတားအဆီးမ်ားမွာ သိသာထင္ရွားေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ျခင္းကိုျဖစ္ေပၚေစျခင္းႏွင့္ ပါတီရွစ္ခုထက္မနည္းေသာပါတီမ်ားအတြက္ အလြန္ေသးငယ္ က်ဥ္းက်ဳပ္ေသာေနရာသာေပးထားျခင္းျဖစ္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားထက္ အနည္းငယ္ သာပိုမိုက်ယ္၀န္းေသာေနရာကိုရရွိခဲ့ၾကသည္။ Mr. Jeyaretnam ၏သားျဖစ္သူဘေလာ့မ်ားတြင္ “အသံုးမက်သူ၏သား” ဟုခ်စ္ခ်င္ စဖြယ္ေဖာ္ျပျခင္းခံရသူ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ Kenneth သည္ သူ၏ဖခင္တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ က်႐ံႈး သြားရသည့္  Worker's Party  ကိုျပန္လည္တည္ေထာင္ထားေသာ Reform Party ကိုဦးေဆာင္လာသည္။ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးေသာဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ႏွင့္ ဥကၠ႒၏ကိုယ္ စားလွယ္ျဖစ္သူ  Tan Jee Say သည္ SDP မွထြက္ၿပီး  Singaporeans First Party  ကိုတည္ေထာင္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာပါတီ မ်ားစြာထြက္ေပၚလာျခင္းသည္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ PAP ကိုဆန္႔က်င္ေသာပါတီမ်ားၾကား ကြဲလြဲမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ၿပီး ယွဥ္ ၿပိဳင္မႈမွာ ဘက္ႏွစ္ဖက္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဘက္သံုးဖက္ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္အႏၲရာယ္ရွိလာႏိုင္ေပမည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္း သည္ အလုပ္သမားပါတီအား ယံုၾကည္ေလးနက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အတိုက္အခံပါတီႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ထြက္ေပၚလာေရးမွ ဟန္႔တားေန သကဲ့သို႔ရွိေတာ့သည္။

အစြန္းေရာက္ျခင္းတို႔၏ဆံုမွတ္အတိုက္အခံအားရွာေဖြျခင္း

          ထုတ္ျပန္ခ်က္အတိုင္း ထပ္ေလာင္းတင္ျပရလွ်င္ အစိုးရ သည္ အတိုက္အခံ (ေဖာ္ျပခဲ့ပါအတိုက္အခံမ်ားကိုမဆိုလို) မ်ားကို ႀကိဳဆိုလ်က္ရွိသည္။ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္းက အစိုးရသည္ ပါလီမန္အတြင္းေရြးေကာက္ျခင္းမခံထားရေသာ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားကိုေနရာေပးသည့္စနစ္တစ္ခုအား စတင္မိတ္ဆက္ခဲ့ၿပီး ယေန႔ အခ်ိန္တြင္လည္း ‘အေကာင္းဆံုးအ႐ံႈးသမား’ ဟုေခၚတြင္သည့္ အတိုက္အခံသံုးေနရာအား ေနရာေပးေနဆဲျဖစ္၏။ တြဲဖက္၍ ဥကၠ႒မွအဆိုျပဳထားသည့္ဘက္မလိုက္ေသာ MPS ခုနစ္ေနရာကို လည္းေပးထားဆဲျဖစ္သည္။ လီရွန္လြန္းသည္လည္း အစဥ္အလာ ကိုဆန္႔က်င္သည့္အဓိပၸာယ္အားျဖင့္ PAP ပါတီကို အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ခြဲ၍ အတိုက္အခံအျဖစ္ဖန္တီးထားရွိသည့္ အေပၚတြင္ မၾကာခဏထုတ္ ေဖာ္ေျပာၾကားေနသည္။ သို႔ရာတြင္လီရွန္လြန္းက စင္ကာပူသည္ ႏွစ္ဖက္ျဖာသည့္လိုအပ္ခ်က္အတြက္ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးေသာ ေၾကာင္ PAP က အဆံုးသတ္ခဲ့သည္ဟူ၍ဆိုခဲ့သည္။

          လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္စြာျဖင့္ PAP ပါတီသည္ အေကာင္း ဆံုးႏွင့္ အေတာက္ပဆံုးမ်ားကိုဆြဲေဆာင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္သင့္ေပ၏။ ပါတီသည္ အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းအတြင္းတြင္ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းအျမစ္ တြယ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိၿပီး ကာလတိုအတြင္းအႏိုင္ရရွိေစမႈကို ေသ ခ်ာေစသည့္အျပင္ ၀န္ႀကီးအဆင့္အလုပ္အတြက္လည္း အခြင့္ အေရးမ်ားရွိထားၿပီးျဖစ္၏။ ၎င္းတို႔၏ေငြေၾကးခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈ ႏွင့္ လူ႔အလႊာအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ စြမ္း ေဆာင္ရည္အေပၚမူတည္၍ လူထုကေရြးခ်ယ္ထားေသာအခ်ဳပ္ အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္ျခင္းမူ၀ါဒ (Meritocratic) ဒႆနအစိတ္ အပိုင္းအျဖစ္ ပညာရွင္ပီသစြာ ကိုယ့္လည္ပင္းကိုယ္ႀကိဳးကြင္းစြပ္ ျခင္းႏွင့္ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ား ေလ်ာ့က်ျခင္းျဖစ္ေစရန္အတြက္ စင္ကာပူႏိုင္ငံက၎င္းတို႔၀န္ႀကီးမ်ား၏လစာကို အဆင့္ျမင့္ပုဂၢလိက က႑အျဖစ္ ရက္ရက္ေရာေရာ၊ အျမင့္ဆံုးအဆင့္ေပးအပ္ထားရွိၿပီး အႀကံေပးခ်က္မ်ားအရ ထပ္မံတိုးျမင့္လာရန္ရွိသည္။ ၀န္ႀကီးအမ်ား စုမွာ စစ္ဘက္ႏွင့္ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းမ်ားမွ တက္လာၾကျခင္းျဖစ္၏။ မည္သူမွ် ထိုထက္ပို၍ထပ္မံမသိရွိၾကသလို ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းအမ်ား စုမွာလည္း အစိုးရႏွင့္အတူ အာဏာရပါတီအေပၚတြင္ ႐ႈပ္ေထြး ေနၾကသည္။ PAP ပါတီအတြက္ဆိုလွ်င္ ၿပီးခဲ့ေသာႏိုင္ငံေရးဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈမွေန၍ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည့္စိုးရိမ္ဖြယ္ရာအေကာင္းဆံုးအခ်က္မွာ ပါလီမန္အတြက္ထိုက္တန္ေသာယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ရွာေဖြရသည့္ဒုကၡသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

          ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဆက္စပ္စဥ္းစား   ၾကည့္ပါက ဆႏၵမဲေပးမႈ၏ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ အမွန္တကယ္ပင္ အႏိုင္ရရွိႏိုင္ဖြယ္ရွိေနေပသည္။ ဏဗဏ ၏အေရးကိစၥမွာလည္း နား လည္ရန္လြယ္ကူပါ၏။ ပါတီ၏ေအာင္ျမင္မႈသည္ ႏိုင္ငံေရးအရ ၿပိဳင္ဘက္မ်ားအေပၚ ေကာင္းမြန္စြာရင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္းဟူေသာအႏွစ္ သာရရွိျခင္းႏွင့္ ပါတီအတြင္းစည္းကမ္းေသ၀ပ္မႈရွိျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံ ေတာ္၏အက်ဳိးစီးပြားကိုပါ ႐ိုးသားစြာေဆာင္ရြက္ၿပီး ခုိင္မာမႈရရွိေစ ျခင္းတုိ႔အေပၚတြင္ အေျခခံထားပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အက်ဳိးစီးပြား ဟူသည္ နည္းပါးလာခ်ိန္တြင္ အင္အားက်ဆင္းတတ္စၿမဲပင္။ ထို႔ ေၾကာင့္ စင္ကာပူတို႔၏အျမင္တြင္ ဥေရာပစီးပြားေရးအားေကာင္း တက္<ကျခင္း၊ က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေႏွးေကြးလာ ျခင္းႏွင့္ လူေနမႈဘ၀ဖူလံုမႈသက္သာေခ်ာင္ခ်မႈနည္းပါးလာျခင္း အေပၚ လူအမ်ားစုမွေ၀ဖန္လာၾကျခင္းတို႔အေပၚတြင္ သာမန္လူထု ၏အက်ဳိးကိုရည္ေမွ်ာ္သည္ဆိုေသာ ၀ါဒီတို႔၏ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ကိုျဖည့္ဆည္းျခင္းျဖင့္ ေတာင့္ခံထားႏိုင္ဖြယ္ရာရွိေပသည္။

          ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ရလဒ္မွေဖာ္ျပေနသည္မွာ ယခုရရွိခဲ့ၿပီး    သည့္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာဟန္ခ်က္ညီျခင္းသည္ ေနာင္လာမည့္ေရြး ေကာက္ပြဲတို႔ထက္ပို၍ ေနာက္ထပ္ေနာင္လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ မျဖစ္လာႏိုင္ေသာ္လည္း အႏၲရာယ္ကေတာ့ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ အစိုးရ၏မူဒ၀ါဒပိုင္းဆိုင္ရာကို အနည္းႏွင့္အမ်ားေတာ့ အက်ဳိး သက္ေရာက္ေစခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေျပာင္းလဲျခင္း  တို႔သည္ ေရြးေကာက္ပြဲစတင္စဥ္ကတည္းက ထုထည္ျဒပ္ထုႏွင့္ ေရာ သေဘာသြားႏွင့္ပါ အေျခခံက်က်ေနရာယူထားခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စင္ကာပူတို႔၏အဓိကအခ်က္အခ်ာအေရးကိစၥအသစ္ ျဖင့္ စင္ကာပူအစိုးရသည္ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ေသာေက်ာင္းအုပ္ ႀကီးေနရာကို အနည္းငယ္ေလွ်ာ့၍ မိမိတုိ႔၏ထိန္းေက်ာင္းရခက္ခဲ ေသာသားသမီးတို႔အေပၚမွာပင္လွ်င္ သဒၶါအားေကာင္းေသာမိဘ မ်ားသဖြယ္ျပဳမူက်င့္ႀကံသင့္သည္ဟုေဖာ္ျပေနေတာ့သည္။

စီးပြားေရး

ၾကြယ္၀ေသာႏွစ္မ်ား

          ဆင္ျခင္ေျမာ္ေတြးခဲ့ရေသာဆယ္စုႏွစ္မ်ားကိုေက်ာ္လြန္ ခဲ့ၿပီးေနာက္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရာ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေသာအေျခအေနဆိုးအမ်ားစုအတြက္ ေကာင္းမြန္ စြာျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။

          အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္ေလာက္ေသာျမန္ႏႈန္းမ်ဳိးျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၅၀ ကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးသည္ အားက်ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေသာအင္အား မ်ဳိးကိုပိုင္ဆိုင္ထားႏိုင္သည့္အေနအထားတြင္ ရွိလာခဲ့ေလၿပီ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွစတင္၍ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏  GDP (ျပည္တြင္းထုတ္ လုပ္မႈစုစုေပါင္း) တန္ဖိုးသည္ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၆.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ကမၻာ့စီးပြားေရးခြၽတ္ၿခံဳက်ခဲ့ေသာအက်ပ္အတည္းႏွင့္အတူ စီးပြား ေရးက်ဆင္းမႈအနည္းငယ္ခံစားခဲ့ရၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံ၏အဓိကျဖစ္ ေသာကုန္သြယ္မႈကိုမွီခိုသည့္စီးပြားေရးတြင္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္  GDP  ကို ၁၅.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိခုန္တက္သြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့  သည့္ ၿပီးခဲ့ေသာဆယ္စုႏွစ္သည္ မူးေနာက္ခ်င္စရာေကာင္းေသာ ခုန္ေက်ာ္မႈဟူ၍သာယူဆရေပမည္။ ထိုအခ်ိန္မွစတင္၍ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံ၏တစ္ႏွစ္စီးပြားေရးတုိးတက္မႈႏႈန္းသည္ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းအတြင္းတည္ၿငိမ္ေနခဲ့ၿပီး အစိုးရအေနျဖင့္ ေနာင္လာ  မည့္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း အဆုိပါတည္ၿငိမ္ေသာတိုးတက္မႈ    ကိုဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိသည္။ ႏိုင္ငံ၏အလုပ္လက္မဲ့ပမာဏမွာလည္း ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္နည္းပါး ေနၿပီး ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ျခင္းကိုလည္း ေကာင္းမြန္စြာထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ သျဖင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ျခင္းအတြက္ပူစရာမလိုသလို ကုန္ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေစရန္အတြက္ အစိုးရ၏အသံုးစရိတ္ကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးရန္မလိုေသာအေနအထားပင္။ ေျပာၾကစတမ္းဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံ၏ဘ႑ာေရးသည္ အေကာင္းႀကီးရွိေနေပသည္။ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံသည္ GDP ၏ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနီးပါးရွိေသာ ျမင့္မားသည့္ ပမာဏရွိသည့္စုေငြမ်ားကို စုေဆာင္းထားႏိုင္ရွိသည့္အတြက္ CPF

(Central Provident Fund)  ဗဟိုအနာဂတ္ႀကိဳတင္စီမံရန္ပံုေငြ ကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ၾကရမည္။ ႏိုင္ငံ၏ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈပမာဏမွာ တစ္ ႏွစ္ GDP ၏ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိရွိေနေသာေၾကာင့္ အထင္ႀကီး ေလာက္သည့္ပမာဏတြင္ရွိ၍ေနသည္။ ႏိုင္ငံ၏ဖြဲ႕စည္းတည္  ေဆာက္မႈအပိုင္းတြင္ ေငြပိုေငြလွ်ံမ်ားရွိေနၿပီး ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္ လက္ရွိ ေငြစာရင္းအရ  GDP ၏ ၁၉ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိရွိေနေသာေၾကာင့္ အျခားေသာဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ား၏စီးပြားေရးႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါက ျမင့္မားေသာပမာဏတစ္ခုဟုဆို၍ရေပသည္။ ၎င္းေငြပိုေငြလွ်ံမ်ား သည္ ႏိုင္ငံ၏သမား႐ိုးက်စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို တစ္သမတ္ တည္းျဖစ္ေသာ ပိုလွ်ံသည့္ဘ႑ာေရးအရ ေထာက္ပံ့ရာလည္း ေရာက္ေစသည္။ စင္ကာပူ၏ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံုအေျခခံဥပေဒ ၏လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာရ ႏိုင္ငံ၏၀င္ေငြထြက္ေငြစာရင္းသည္ ႏိုင္ငံ ေရးရာလည္ပတ္မႈယႏၲရားအတြက္ ညီၫြတ္မွ်တေနေနရန္ မျဖစ္ မေနလိုအပ္ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ သီးသန္႔လ်ာ ထားေငြမ်ား၏ထက္၀က္ခန္႔သည္ ေရရွည္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၀င္ေငြျဖစ္ ေနၿပီး အစိုးရအေနျဖင့္ျပန္လည္မရရွိေသးခ်ိန္တြင္ ေဖာ္ျပပါေငြ ပိုေငြလွ်ံမ်ားမွအခ်ဳိ႕ပမာဏကို အရန္အျဖစ္သိုမွီးထားရွိရန္လိုအပ္ သြားေပလိမ့္မည္။  IMF (ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကးထိန္းခ်ဳပ္ေရးရန္ပံု ေငြအဖြဲ႕) ၏ခန္႔မွန္းထားခ်က္မ်ားအရ စင္ကာပူႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ျပန္လည္ရရွိရန္ရွိေသာေငြေၾကးမ်ားကို ျပန္လည္ရရွိၿပီးခ်ိန္တြင္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မတ္လတြင္ကုန္ဆံုးမည့္ဘ႑ာေရးႏွစ္အတြက္ ႏိုင္ငံ၏ ေငြပိုေငြလွ်ံပမာဏသည္ GDP ၏ ၅.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိရွိလာမည္ ျဖစ္၏။

          စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ သီးသန္႔ထားရွိသည့္ေငြပမာဏ   အျပည့္အစံုကို လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္အျဖစ္ထိန္းသိမ္းထားရွိၿပီး ၎င္းတို႔ကို စင္ကာပူေငြေၾကးထိန္းခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္အဖြဲ႕ (MAI စင္ကာပူ ဗဟိုဘဏ္) ႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္ၿပီး ၾကြယ္၀ေသာအဖြဲ႕ အစည္းႏွစ္ခုျဖစ္သည့္ စင္ကာပူအစိုးရရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေရးေကာ္ပိုေရး ရွင္း (GIC) ႏွင့္ Temasek ဦးပိုင္ကုမၸဏီတို႔မွကိုင္တြယ္စီမံလ်က္ ရွိသည္။ စင္ကာပူအစိုးရက အဆိုပါလွ်ဳိ႕၀ွက္ထားေသာဖြဲ႕စည္း တည္ေဆာက္ထားပံုႏွင့္ပတ္သက္၍ လိုအပ္မႈဟူ၍ကာကြယ္ေျပာ ဆိုထားသည္။ စင္ကာပူေဒၚလာသည္ မၾကာခဏတိုက္ခိုက္ျခင္း ခံရသည္ဟုမွန္းဆစရာလည္းရွိေနသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အနည္းဆံုးေတာ့ အဆိုပါလွ်ဳိ႕၀ွက္ထားခ်င္သည့္အခါအားေလ်ာ္စြာ ေကာလာဟလေျပာဆိုျခင္းမ်ားကိုျမင့္တက္ေစၿပီး သီးသန္႔ဖယ္ ထုတ္ထိန္းသိမ္းထားေသာေငြပမာဏသည္ နည္းသည္ျဖစ္ေစ (ပိုမိုျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည္မွာ) မ်ားသည္ျဖစ္ေစ သံသယကေတာ့ရွိေန မည္သာျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုေငြပမာဏပိုမိုမ်ားျပားလာသည္ဟု ထင္ရပါက မ်ားျပားေသာသံသယမ်ားကိုရင္ဆိုင္ရဖြယ္သာရွိ   ေတာ့သည္။

          စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံ၏ျပင္ပႏိုင္ငံတကာတြင္ျဖစ္ ပြားခဲ့ေသာေငြေၾကးအက်ပ္အတည္းကို ႀကံ့ႀကံ့ခံခံေတာင့္ခံထား ႏိုင္သည့္ေနရာေကာင္းတစ္ခုျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံ၏အမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲျပားေန ေသာစီးပြားေရးသည္ အားေကာင္းေသာထုတ္လုပ္မႈကိုအေျခခံ ထားသည့္အျပင္ အျခားေသာ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းအမ်ားအျပား သည္လည္း ေကာင္းမြန္ေသာအေျခအေနတြင္ တည္ၿငိမ္ေနၾက သည္။ သို႔ရာတြင္ တရား၀င္အသံုးအႏႈန္းျဖင့္ သံုးႏႈန္းပါက ယေန႔ အခ်ိန္သည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံအတြက္ေျပာင္းလဲျခင္းအမွတ္သို႔ေရာက္ ရွိေနၿပီဟုဆိုရမည္ပင္။ အေျခအေနမ်ားသည္ ယခင္ကအတိုင္း ဆက္လက္သြားႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ လြယ္ကူျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႏိုင္ငံ၏ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈပံုစံသည္ ဆက္လက္ထိန္း သိမ္းရန္ခက္ခဲသည့္ႏိုင္ငံ၏ ျပင္ပမွလာေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္လုပ္ ကိုင္ၾကေသာအလုပ္သမားအမ်ားအျပားအေပၚတြင္မွီခိုေနရျခင္း ႏွင့္ႏိုင္ငံေရးအရ ျပႆနာအခ်ဳိ႕ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အစိုးရ အေနျဖင့္မူ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း အလုပ္သမားထုတ္လုပ္မႈ အဓိကက႑အတြက္ အထူးအာ႐ံုစူးစိုက္ၿပီး အေျပာင္းအလဲ အတြက္ျပင္ဆင္ရန္ ႀကိဳးစားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

          ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏အနာဂတ္အစီအစဥ္အစီရင္ခံစာ စာရြက္ျဖဴအရ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြက္လိုအပ္ေသာလူဦးေရအေရ အတြက္ကို ႏိုင္ငံျခားသားမည္မွ်လိုအပ္မည္ကိုတြက္ခ်က္ခဲ့ၾကၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားလူဦးေရမည္မွ်အထိ ရရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ရမည္ကို ေသခ်ာေသာကိန္းဂဏန္းမ်ား ျဖင့္ တြက္ထုတ္လက္ခံယူဆခဲ့ၾကသည္။ အဆုိပါစီမံကိန္းအရ အျငင္းပြားဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႏုိင္ငံျခားသား၀င္ေရာက္ မႈ မ်ားျပားခဲ့သည့္တိုင္ အလုပ္ေကာင္းစြာျဖစ္ခဲ့ေသာအစီအစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့၏။ စင္ကာပူႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ယေန႔ကာလမ်ားမွ ၂၀၃၀ ၾကား ႏိုင္ငံ၏ GDP ကို တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ တိုးတက္ေစလိုပါက တစ္စထက္တစ္စ ေလ်ာ့က်လာလ်က္ရွိေသာ ထုတ္လုပ္မႈကိုျပန္လည္ေျပာင္းလဲေအာင္ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ မည္မွာအမွန္ပင္။ ထုတ္လုပ္မႈပမာဏသည္ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ား အတြင္းက ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၅.၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ား အတြင္းက ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၃.၁ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၀၀ ျပည့္ လြန္ႏွစ္မ်ားအတြင္းမူ ၁.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ က်န္ရွိေတာ့သည္။ စာရြက္ျဖဴအစီရင္ခံစာအရ ၂၀၁၀ မွ ၂၀၃၀ ျပည့္အတြင္းပ်မ္းမွ် ထုတ္လုပ္မႈသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ ၃ ရာခုိင္ႏႈန္း အတြင္းတိုးျမႇင့္သြားရန္ ရည္မွန္းထားၾကသည္။ အကယ္၍ စင္ကာ ပူႏိုင္ငံအေနျဖင့္ အဆိုပါရည္မွန္းခ်က္ကိုျပည့္မီေအာင္ မေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ခဲ့ပါက စီးပြားေရးတိုးတက္္မႈႏႈန္း ေႏွးေကြးလာမည္ျဖစ္သလို ႏိုင္ငံျခားသား၀င္ေရာက္မႈႏႈန္းလည္း ပို၍မ်ားျပားလာမည္သာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

          ေသးငယ္ေသာအေနအထားတြင္ရွိခဲ့စဥ္က လူသားတို႔၏ စဥ္းစားေတြးေခၚပံုမ်ားကို အျပဳသေဘာသို႔ေျပာင္းလဲျခင္းအား ျဖင့္ ပိုမိုအက်ဳိးထိေရာက္ျဖစ္ထြန္းေစခဲ့သည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိခဲ့ေသာ္ လည္း အလြန္ႀကီးမားေသာအေရအတြက္ရွိေသာထုတ္လုပ္မႈ   အတြက္ေတာ့မဟုတ္ပါဟု MAS (Monetary Authority of Singapore) ၏ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္  Ravi Menon ကေျပာၾကား ခဲ့သည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ထုတ္လုပ္မႈပမာဏသည္ ၀.၃ ရာခုိင္ႏႈန္းတိုး တက္လာခဲ့ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္ထုတ္လုပ္မႈပမာဏသည္ ၀.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းက်ဆင္းခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာဖြဲ႕စည္းတည္ ေဆာက္ပံုမ်ားကိုပိုမိုတိုးတက္ေစရန္ ေျပာင္းလဲခဲ့ၾကသည္။ ထင္ရွား ေသာေျပာင္းလဲမႈမ်ားမွာ ပညာေရးစနစ္တြင္ အသက္ေမြးမႈႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္မႈတို႔အေပၚေလ့က်င့္ျခင္းႏွင့္ တီထြင္ဆန္းသစ္ျခင္းအေပၚ ပိုမိုအေလးထားျခင္းတို႔ၾကား ျပန္လည္ခ်ိန္ညႇိမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ကြဲျပားျခားနားမႈကိုသိသာေစရန္ ႏွစ္အနည္းငယ္အခ်ိန္ယူ ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ တီထြင္ဆန္းသစ္ျခင္းႏွင့္ လူအစား စက္ကိုအစားထိုးအသုံးျပဳျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားကို အကူအညီျဖစ္ေစ ရန္အတြက္ စင္ကာပူေဒၚလာ ႏွစ္ဘီလီယံရန္ပံုေငြမတည္ေပးျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားစည္းၾကပ္ခြန္ကို ျမႇင့္တင္ျခင္းကဲ့သို႔ေသာ တိုင္းတာမႈမ်ားအရ ပိုမိုတိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားအတြက္အေထာက္ အပံ့ေပးသြားရန္ေမွ်ာ္လင့္စရာပင္။

          စင္ကာပူႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား၊   သို႔မဟုတ္ ႀကီးမားေသာေျဖရွင္းခ်က္၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုမွာ Cyberspace တြင္တည္ရွိေနသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ အင္တာနက္အေ ျခခံအေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္မႈအေပၚတြင္ အရင္း အႏွီးအေျမာက္အမ်ားထည့္၀င္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ကြၽန္းေပၚတြင္တည္ ရွိေသာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး Broadband အင္တာနက္စနစ္ကို အလြယ္တကူ အသံုးျပဳႏိုင္ေအာင္စီမံထားခဲ့ၿပီး ပင္လယ္ေရေအာက္ႀကိဳးမ်ား ျဖင့္လည္း စင္ကာပူကိုျဖတ္သန္း၍ ဂ်ပန္ႏွင့္ဥေရာပၾကား အင္တာ နက္ပတ္လမ္းမ်ားကိုတည္ေဆာက္ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ ျမင့္မားေသာအင္တာနက္အသံုးျပဳျခင္းႏွင့္ စမတ္ဖုန္းတို႔ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာျခင္း အမ်ားအျပားရွိေနသည့္တိုင္ BCG (Boston Consulting Group)  အတိုင္ပင္ခံလုပ္ငန္းမွထုတ္ျပန္ေသာ e-intesnity Index (တစ္ဆက္တည္းျဖစ္ေသာသတ္မွတ္ႏွစ္ငါး ႏွစ္အတြင္းျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာအင္တာနက္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စီးပြား ေရးအေပၚတြင္ ျဖစ္ေျမာက္ေစျခင္း၊ ဆက္စပ္ပတ္သက္မႈႏွင့္ ကုန္ က်စရိတ္ဟူေသာ အေျခခံအခ်က္သံုးခ်က္အေပၚတြင္တိုင္းတာ၍ အမွတ္ေပးေသာ) ၫႊန္းကိန္းမ်ားအရ စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ ေတာင္ ကိုရီးယား၊ ဒိန္းမတ္ႏွင့္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ႏိႈင္းစာပါက နည္း၍ေန ေသးသည္။ ထိုအၫႊန္းကိန္းကတိုင္းတာသည့္အခ်က္မ်ားမွာ ဒစ္ဂ်စ္တယ္အေျခခံအေဆာက္အအံု မည္မွ်အထိအသုံးျပဳႏိုင္ပံု၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အင္တာနက္မည္မွ်အသံုးျပဳပံု၊ အစိုးရ ႏွင့္ စားသံုးသူမ်ား၊ အြန္လိုင္းကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ေၾကာ္ျငာမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးအသံုးျပဳပံုတို႔ပါ၀င္သည္။ BCG မွေျပာေရးဆိုခြင့္ရသူ Michael Meyer က စင္ကာပူႏုိင္ငံသည္ e-Commerce ကို စတင္လက္ခံအသံုးျပဳမႈ၊ အေသးစားႏွင့္ အလတ္စားအရြယ္အစား ရွိစီမံကိန္းလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အင္တာနက္အသံုးျပဳမႈႏွင့္ အင္တာ နက္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာေၾကာ္ျငာက႑မ်ားတြင္ ေငြေၾကးအသံုးျပဳ မႈဟူေသာအေျခခံသတင္းအခ်က္အလက္သံုးေနရာတြင္ အားနည္း ခဲ့သည္ဟုဆိုခဲ့သည္။

          အေျပာင္းအလဲအားအကူအညီေပးႏိုင္သည့္ ပဏာမေျခ လွမ္းတစ္ခုျဖစ္သည့္ အစိုးရ၏  ‘Smart Nation’ ဆီသို႔သယ္ ေဆာင္ရာလမ္းတြင္ အင္တာနက္ဆက္သြယ္ေရးပိုမိုတိုးတက္လာ ေစေရးႏွင့္ အာ႐ံုခံကိရိယာမ်ား တစ္ကြၽန္းလံုးျပန္႔ႏွံ႕ေအာင္ေဆာင္ ရြက္ၿပီး ထုိမွတစ္ဆင့္ပိုမိုမ်ားျပားစံုလင္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို သိုမွီးျခင္းႏွင့္ ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို ပိုမိုတိုးတက္ေခတ္မီေအာင္ က်င့္သံုးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းတို႔ပါ၀င္ေပသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာစိတ္၀င္ စားဖြယ္ေကာင္းသည့္အႀကံအစည္တို႔သည္ အလုပ္မ်ားထဲတြင္ရွိ၍ ေနသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအပိုင္းတြင္ Point to-Point ဘတ္စ္ကား (ဆံုမွတ္မ်ားကိုအေသထားရွိ၍ ျဖတ္သန္း ျခင္းမျပဳဘဲ ဦးတည္ရာႏွစ္ခုကိုတိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ထားေသာ) လမ္းေၾကာင္းမ်ားကိုေတာင္းဆိုမႈအနည္းအမ်ားကိုလိုက္၍ ဆက္ သြယ္ေျပာင္းလဲေစျခင္း၊ ေမာင္းသူမဲ့အငွားေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားကို အဆံုးမွတ္တိုင္အျဖစ္ ေျမေအာက္ရထားဘူတာ႐ံုမ်ားသို႔ထားရွိေျပး ဆြဲေစျခင္း၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈအပိုင္းတြင္လည္း အေရး ေပၚျဖစ္ရပ္မ်ားအတြက္ အနီးစပ္ဆံုးေသာကြၽမ္းက်င္ၿပီးျဖစ္သည့္ ေရွးဦးသူနာျပဳအဖြဲ႕မ်ားထံသို႔အခ်က္ေပးေသာ App (Application) ရွိၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ားကို ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းမ်ားအတြက္အခ်က္ေပးမူသည္ မိသားစုႏွင့္အိမ္ နီးခ်င္းမ်ားထံသို႔ ေရာက္ရွိအခ်က္ေပးေစသည့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ားအား အသံုးျပဳေစျခင္း အစရွိသည္ျဖင့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာပင္။ လက္လီ အေရာင္းဆိုင္မ်ား၊ ဟိုတယ္ႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ ေဆာက္ လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အထူးသျဖင့္ ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာသည့္ႏိုင္ငံ ျခားအလုပ္သမားမ်ားသည္ ေလွ်ာ့ခ်ရန္အတြက္မူ မလြယ္ကူလွ ေပ။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္ ေလေၾကာင္းလုိင္းမ်ားတြင္    အြန္လိုင္းမွတစ္ဆင့္ အမည္စာရင္းသြင္းျခင္း၊ စားေသာက္ဆိုင္ မ်ားတြင္ စားပြဲထိုးမ်ားအစား iPad ကိုအသံုးျပဳ၍ စားေသာက္ဖြယ္ ရာမ်ားမွာၾကားျခင္း၊ စူပါမားကက္မ်ားတြင္၀ယ္ယူစားသံုးသူမ်ားမွ မိမိတို႔ဘာသာေငြရွင္းျခင္းစနစ္မ်ားကိုအသံုးျပဳျခင္း၊ လံုၿခံဳေရး အေစာင့္အေရွာက္မ်ားေနရာတြင္ ကင္မရာမ်ားကိုအစားထိုးျခင္း အစရွိသည့္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ားအေပၚတြင္ တရား၀င္ၫႊန္းဆိုကတိ ျပဳေျပာဆိုထားသည္။ သို႔ရာတြင္ တစ္ခ်ိန္က မိမိကိုယ္တိုင္ မိနစ္ ၃၀ ၾကာလုပ္ရေသာအလုပ္တစ္ခုကို သီရိလကၤာမွ အလုပ္သမား ႏွစ္ဦးကိုအလုပ္ေခၚယူ၍လုပ္ကိုင္ေစရာ တစ္နာရီၾကာျမင့္သြား သည္အစရွိသည္ျဖင့္ တန္ျပန္ဥပမာတို႔သည္လည္း မ်ားျပားလွေပ သည္။ အစိုးရ၏တရား၀င္မွတ္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ၎င္းအရာတို႔သည္ အေျပာင္းအလဲအမွတ္တစ္ခု၏ အဂၤါရပ္မ်ားသာျဖစ္ၾကၿပီး အေကာင္းအဆိုးႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကိုရွိ၍ေနမည္ဟုျဖစ္ေလသည္။

နိဂံုးလကၤာကိုရြတ္ဆိုေသာအခါ

          ယခုအစီရင္ခံစာတြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏အနာဂတ္စီးပြား ေရးကိုအေကာင္းျမင္ေစရန္အတြက္ မ်ားျပားလွေသာအေၾကာင္း ျပခ်က္မ်ားျဖင့္ေထာက္ျပထားခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ကမၻာ့ အေကာင္းဆံုးေနရာမ်ားထဲမွတစ္ခုမွေန၍ အာရွတိုက္၏ျမင့္တက္ လာမည့္လိႈင္းလံုးကိုစီးနင္းႏိုင္ရန္ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံ၏ ေကာင္းမြန္စြာပညာတတ္ၾကေသာ ႏိုင္ငံတကာမွသတိမူမိၾကသည့္ လူငယ္မ်ားအတြက္ျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ႏွင့္ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ တို႔အတြက္ မည္သည့္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအမ်ဳိးအစားကိုအလိုရွိၾက သည္ကိုမူ ၎င္းတို႔ကိုယ္တိုင္သာဆံုးျဖတ္ၾကရေပမည္။ အႏၲရာယ္ တစ္ခုမွာ အေျခခံအားျဖင့္ သဟဇာတျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုထက္ ထိမွ်တမႈမရွိေသးေသာလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ထိပ္တြင္ တက္ထိုင္ေန သည့္ အရည္အခ်င္းဦးစားေပးအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ဆက္လက္မျဖစ္ ႏိုင္ေတာ့ျခင္းပင္။ ထို႔ျပင္ အေကာင္းဆံုးလူ႔အဖြဲ႕အစည္းကိုပိုင္ ဆိုင္ထားေသာတုိင္းျပည္သည္ ေလးစားမႈအနည္းငယ္သာေပး၍ ဆက္ဆံၾကေသာ္လည္း အေရအတြက္အားျဖင့္ အလြန္မ်ားျပား လာသည့္အခ်ိန္တိုေနထိုင္ၾကေသာ ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားမ်ား ကိုမွီခိုေနရျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ဓာတ္က်၍ စိတ္အခ်ဥ္ ေပါက္ေနၿပီး အနည္းငယ္သာပညာသင္ၾကားခြင့္ရရွိခဲ့ၾကေသာ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ အက်ပိုင္းသို႔ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ေနာက္ လိုက္ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္လည္းေကာင္း ရွိေနၾကေသး၏။

          ကမၻာ့အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အဆုိပါပံုစံတူအႏၲရာယ္ မ်ားကိုရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေနၾကရသည္။ သို႔ေသာ္ စင္ကာပူႏုိင္ငံ အတြက္ဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံ၏အရြယ္အစားႏွင့္ ၎င္းတို႔၏ျပင္းထန္လွ ေသာ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈျပႆနာတို႔ေၾကာင့္ ထင္ရွားသိသာ စြာအတိုင္းသားျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ယခုအစီရင္ခံစာကို စင္ကာပူ ႏိုင္ငံသည္ အဆိုးဆံုးရလဒ္မ်ားကိုေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္အတြက္ အျခား မည္သည့္ႏိုင္ငံႏွင့္မဆို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာအသင့္ျပင္ဆင္ထားသည္ ဟူ၍ အျငင္းပြားစရာပင္။ အျငင္းပြားစတမ္းဆိုလွ်င္ စင္ကာပူသည္ ပရမ္းပတာမ်ားကိုေသြဖည္၍ ႏိုင္ငံေရးအရသက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစရန္တတ္ႏိုင္၏။ စင္ကာပူသည္ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ျခင္းမရွိေသာ စိတ္ပင္ပန္းစိုးရိမ္မႈမ်ားကိုမျဖစ္ေစဘဲ လူမႈေရးအရ သက္ေသာင့္ သက္သာေနႏိုင္ရန္တတ္ႏိုင္၏။ စင္ကာပူသည္ ၎င္းတို႔အတြက္လို အပ္ေသာသက္ႀကီးရြယ္ႀကီးပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုမွီခိုသူမ်ား လူမႈဘ၀ဖူလံု ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံ၏အေနအထား အထူးတလည္က်ဆင္းသြားျခင္း မရွိေစဘဲ အျပည့္အ၀တတ္ႏိုင္၏။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ စင္ကာပူ သည္ အျခားပံုမွန္ႏိုင္ငံမ်ားထက္ ျခြင္းခ်က္မ်ားကိုနည္းပါးသြားေစ ရန္ပင္တတ္ႏိုင္ေပသည္။ မွန္၏။ ယခုအခ်ိန္သည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ သည္ ကဗ်ာလကၤာရြတ္ဆိုမည္ဆိုလွ်င္ပင္ တတ္ႏိုင္ေနေသးေတာ့ သည္။

Ref: The Economist

Credit...myanmarb2bmagazine