အခ်စ္စစ္ဆုိတာ
------
အခ်ိန္က မနက္ ၈ နာရီခြဲေလာက္…. နည္းနည္းအလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာေပါ့ဗ်ာ.. အသက္ရွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိတဲ့ လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔လက္က ဒဏ္ရာကို ခ်ဳပ္ရိုးေျဖဖို႔ေရာက္လာပါတ
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ သူ ၉ နာရီမွာ ခ်ိန္းထားတာေလးရွိလို႔ ျမန္ျမန္သြားခ်င္တဲ့အေၾကာင္
အနာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းက်က္ေနပါၿပီ… ဒါနဲ႔ သူ႔ခ်ဳပ္ရိုးေျဖၿပီး ပတ္တီးျပန္စီးေပးဖို႔ လိုတဲ့ပစၥည္းေတြ အကူတစ္ေယာက္ကိုယူခိုင္းလိုက
ဦးေလးႀကီးက မဟုတ္ပါဘူးလို႔ဆုိၿပီး သူ႔ဇနီးနဲ႔တူတူ မနက္စာစားဖို႔ ဘုိးဘြားရိပ္သာကိုသြားရမွာလ
ကၽြန္ေတာ္လည္း သိခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတာနဲ႔ သူနည္းနည္းေနာက္က်ရံုနဲ႔ သူ႔ဇနီးက ဝမ္းနည္းေနမွာမုိ႔ အလ်င္လိုေနတာလားလို႔ ေမးၾကည့္လိုက္တယ္…သူ႔ဇနီးက သူဘယ္သူလဲဆုိတာေတာင္မသိေတာ့
ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ သူ႔ကိုေမးလိုက္တယ္…
“ဦးေလးဘယ္သူလဲဆုိတာကို သူမသိေတာ့တာေတာင္ ဦးေလးက မနက္တုိင္းသြားေနတုန္းပဲလား
သူကၿပံဳးလိုက္တယ္…. ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့လက္ကို အသာပုတ္ၿပီး ေျပာတယ္…
“ငါ့ကိုသူမသိပါဘူး… ဒါေပမဲ့ ငါကေတာ့ သူ႔ကိုသိေနတုန္းပဲေလ…”
ကၽြန္ေတာ္သူနဲ႔အတူမ်က္ရည္မက
“လူေတြလိုခ်င္ေနၾကတဲ့ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေပါ့….”
တကယ့္အခ်စ္စစ္ေတြဟာ လက္ေတြ႔မက်သလို စိတ္ကူးယဥ္လည္းမဆန္ပါဘူး… အခ်စ္စစ္ဆိုတာဟာ ျဖစ္တည္မႈအားလံုး… ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြအားလံုး… ျဖစ္လာႏုိင္စရာအားလံုးနဲ႔ မျဖစ္လာႏုိင္တဲ့အရာအားလံုးအ
ႏႈိင္းရင့္ေႏြ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။