ဗြက္ထေနတဲ့ ေ၀ေလေလ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေကာက္ေၾကာင္း

The Ladies News Journal

 

ဗြက္ထေနတဲ့ ေ၀ေလေလ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေကာက္ေၾကာင္း
-------
ေဆာင္းပါးရွင္ - ေဆာင္း၀င္းလတ္
-------

စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာႀကီး ေအာင္ဗလေခၚ ေၾကးမံုဦးေသာင္းဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္မသြားခင္မွာပဲ ကြယ္လြန္သြား ခဲ့တယ္လို႔ သိလိုက္ရပါတယ္။ ဆရာႀကီးနဲ႔ ဆက္သြယ္ခြင့္၊ ေတြ႕ဆံုခြင့္ မရခဲ့တာ ၀မ္းနည္းစရာပါ။ ျမန္ မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးမရခင္မွာ ဂ်ပန္ေတြ စစ္ေရး အသာစီးရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ဖက္ ဆစ္စနစ္နဲ႔ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ဗိုလ္ လုပ္ေနၾကတုန္းက၊ ဂ်ပန္ကင္ေပတို္င္ စစ္ဘက္၀ါဒ ျဖန္႔ ခ်ိေရးဌာနက “ဂရိတ္တား ေအးရွား” လို႔ အမည္ ရတဲ့ သတင္းစာတစ္ေစာင္ကို ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါ တယ္။ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့တာပါ။ ဘာလို႔ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀လဲဆို ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာစာကို တတ္တဲ့ သူတခ်ဳိ႕ ရွိ တယ္။ ျမန္မာလို ဖတ္တတ္တဲ့သူ တခ်ဳိ႕ရွိတယ္။ အဲဒီ့လိုပဲ အဂၤလိပ္လို ေရးတတ္ ဖတ္တတ္ ေျပာတတ္တဲ့သူတခ်ဳိ႕လည္း ရွိတယ္။ ဂ်ပန္စာ၊ ဂ်ပန္စကားကို လူတိုင္း မတတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ဂ်ပန္စစ္အရာရွိေတြက သူတို႔ရဲ႕ “ဂရိတ္တားေအးရွား သတင္းစာ” ကို အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ပဲ ထုတ္ေ၀ႏိုင္ခဲ့ၾကတာပါ။ 

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိပတိရာထူး ရထားတဲ့၊ ေခတ္ပညာ တတ္ ေဒါက္တာဘေမာ္ရဲ႕ အစိုးရကလည္း သတင္းစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ေ၀ လိုက္ပါတယ္။ “ဗမာ့ေခတ္”သတင္း စာပါ။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာ တိုင္းရင္းသားေတြက စုေပါင္းၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြ ကို ေမာင္းထုတ္ေတာ္လွန္ ပစ္ခဲ့ၾကတယ္။ မတ္လ မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မတ္လေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ သမိုင္း၀င္ ခဲ့တယ္။ စာေရးဆရာႀကီး၊ ကဗ်ာ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာက မတ္လ ေတာ္လွန္ေရး ကဗ်ာကို ေရးခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္တပ္ေတြ ကလည္း မဟာမိတ္ဖြဲ႕ၿပီး နာဇီဂ်ာမနီတပ္ေတြ နဲ႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တပ္ေတြကို အျပင္းအထန္ တိုက္ၾကသလို၊ ႐ုရွားတပ္ေတြ ကလည္း နာဇီေတြကို တိုက္ထုတ္ပစ္ၾကတယ္။ ေနာက္ ဆံုးမွာေတာ့ နာဇီေတြနဲ႔ ဖက္ဆစ္ေတြ စစ္႐ႈံး သြားၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ျမန္မာျပည္သူ လူထုကို ရက္ရက္စက္စက္ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ေနၾကတဲ့ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္စစ္တပ္ဟာလည္း ထြက္ခြာ ထြက္ေျပးသြားခဲ့ၾကရတယ္။

ဖက္ဆစ္ေတြမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ထဲ ေရာက္ေတာ့ “တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ ပံုႏွိပ္တိုက္”လို႔ေခၚတဲ့ ပံုႏွိပ္တိုက္ရဲ႔ ပိုင္ရွင္ ဦးအုန္းခင္က “ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ” ကို ကိုယ္ပိုင္ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္။ တျခား သတင္းစာေတြလည္း ထြက္လာၾကတယ္။ ဒီေနရာမွာ စာနယ္ဇင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ဟာ အေရးပါတဲ့အ ေၾကာင္း ေျပာခ်င္တယ္။ ဂ်ပန္တပ္ေတြ စစ္႐ႈံးသြားေတာ့ အဂၤလိပ္တပ္ေတြက ျမန္မာျပည္ ထဲ ျပန္၀င္လာၾကၿပီး အဂၤလိပ္အစိုးရ ကလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကို ျပန္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။ အဂၤလိပ္ အစိုးရ က ျမန္မာႏိုင္ငံကို စစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ အရင္ဆံုး ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။

အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ပထမအဆင့္ ရည္မွန္းခ်က္ က “၃”ႏွစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မလို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ စာနယ္ဇင္း သမားေတြ စာနယ္ဇင္းေတြ အားလံုးက စစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မလိုခ်င္ဘူး။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အျမန္ဆံုး ႐ုပ္သိမ္းေပးပါလို႔ အဂၤလိပ္အစိုးရ ကို ေတာင္းဆိုလိုက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္အစိုးရက စာနယ္ဇင္းေတြကို ေလးစား တဲ့အေနနဲ႔ ၂၇ .၉ .၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ႏိုင္ငံေရးအာဏာ ေပးအပ္ခဲ့ ရတာ စာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ႕ ေအာင္ပြဲလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ နာမည္ ကိုလည္း “ဘုရင္ခံရဲ႕ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ”လို႔ ေခၚခဲ့ တယ္။ သတင္းစာေတြ ထဲမွ “ဗမာ့ေခတ္”သ တင္းစာရဲ႕ အဲဒီ့ေခတ္က ထူးျခားခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ “ဘီအိုေအဒီ”လက္ နက္တိုက္ကေနၿပီး ျမန္မာလို စက္ေသနတ္ အဂၤလိပ္လို ဘရင္းဂန္းေသနတ္ စုစုေပါင္း ၂၀၀ ေပ်ာက္ဆံုး သြားတဲ့သတင္းကို သတင္း ထူး သတင္းဦးအေနနဲ႔ ေဖာ္ျပေရးသားႏိုင္ခဲ့တာ ပဲ ျဖစ္တယ္။

ဒီကိစၥကို ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို သတိေပးခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီလို သတင္းမ်ဳိးေတြကို သတင္းေထာက္ လုပ္ၿပီး ႀကိဳးစားေရးသားခဲ့တဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး ေတြထဲမွာ ဆရာႀကီးေအာင္ဗလ ေခၚ ဦးေသာင္းလည္း ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ဆရာႀကီးဟာ အဲဒီ့တုန္းက ငယ္ရြယ္တဲ့ သတင္းေထာက္ဘ၀နဲ႔ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာမွာ အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္လုပ္ခဲ့ တယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ သတင္းစာေလာကနဲ႔ စာနယ္ဇင္း ေလာက ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကလည္း စံုလင္ မ်ားျပားလွတယ္။ အလုပ္သင္သတင္းေထာက္၊ မႈခင္းသတင္းေထာက္၊ တရား႐ုံး သတင္းေထာက္၊ အေထြေထြသတင္းေထာက္၊ ႏိုင္ငံေရးသတင္းေထာက္၊ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္၊ အားကစား သတင္းေထာက္၊ ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္ စသျဖင့္ ဘ၀ေတြက စံုလင္လြန္းလွတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ ဗမာ့ေခတ္ သတင္းစာ ကေနၿပီး ေၾကးမံုသတင္းစာကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္အစြမ္း အစနဲ႔ တည္ေထာင္ သြားႏိုင္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လို႔ ေၾကးမံုဦးေသာင္း ရယ္ လို႔ ထင္ရွားခဲ့သူ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီးရဲ႕ သတင္းစာဆရာဘ၀ ျဖတ္သန္းမႈ အေတြ႕အႀကံဳေတြထဲမွာ ဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆ ရာႀကီးမကြယ္လြန္ခင္က စာအုပ္ တစ္အုပ္ေရး သြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းဇာတ္လမ္း႐ႈပ္ သမွ်ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေၾကးမံုဦးေသာင္း (ေအာင္ဗလ) နာမည္နဲ႔ ေရးသြားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ့ စာအုပ္ထဲမွာ စိတ္၀င္စား စရာေတြ အမ်ားႀကီး ပဲပါခဲ့ပါတယ္။ ဗုိလ္ေန၀င္းဟာ ႏိုင္ငံေရးအစဥ္အလာ မရွိ။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး သခင္ အဖြဲ႕ႏွစ္ခုထဲမွာလည္း မွတ္ပံုတင္စာရင္း သြင္းၿပီး အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ခဲ့တာ လံုး၀မရွိ၊ အဂၤလိပ္ အစိုးရအက်ဳိးအတြက္ လွ်ဳိ႕၀ွက္စံုေထာက္ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္စံုေထာက္ အဖြဲ႕ရဲ႕ သူလွ်ဳိလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သခင္ အဖြဲ႕က ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရတဲ့ သခင္ဗစိန္ဆီမွာေတာ့ တ ပည့္ခံခဲ့တယ္။ အဲဒီ့တုန္း က သခင္ဗစိန္ရဲ႕ဇနီး ေဒၚခင္ခင္ရဲ႕ ပံုႏွိပ္တိုက္မွာ ဗိုလ္ေန၀င္း အလုပ္လုပ္ခဲ့ ဖူးသလို ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕နာမည္ရင္း ဟာ ႐ႈေမာင္ျဖစ္ၿပီး၊ စာတိုက္စာေရးေလး လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ စစ္ႀကီးၿပီးေတာ့မွ သခင္နာ မည္ကို သူ႔ဘာသာသူ တပ္ခဲ့တဲ့ လူလို႔လည္း သိရတယ္။

ဖ .ဆ .ပ .လ အဖြဲ႕ႀကီး “၂” ျခမ္းကြဲၿပီး၊ တည္ၿမဲနဲ႔ သန္႔ရွင္း ပ .ထ .စ ျဖစ္ခဲ့ရ တာလည္း ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ သူလွ်ဳိဥာဏ္ေၾကာင့္လို႔ သိရတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ ဆိုရွယ္ လစ္အင္အားစုနဲ႔ သူက ထဲထဲ၀င္၀င္ စိမ့္၀င္ ဆက္ဆံၿပီး တစ္ဖက္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု အထင္မွားအျမင္မွားျဖစ္ေအာင္သတင္းေတြသူေပးလို႔၊ ဖ .ဆ .ပ .လ အဖြဲ႕ႀကီး စိတ္၀မ္းကြဲခဲ့ရတာကိုလည္း သိလိုက္ရပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ဟာ အာဏာနဲ႔ရာထူးအတြက္ အဲဒီ့ေခတ္က အရပ္သား အစိုးရအဖြဲ႕ အေပၚမွာ အၾကပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးျဖစ္ေတာ့ သူ႕ကို ကာကြယ္ ေရး၀န္ႀကီးတာ၀န္နဲ႔ ဒုတိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာ ထူးေပးပါ။ ဒါမွသာ သူ တာ၀န္ယူထားတဲ့ စစ္ တပ္က ရန္သူေတြကို တိုက္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ အၾကပ္ကိုင္ တာနဲ႔ ဖ .ဆ .ပ .လ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက ဗိုလ္ေန၀င္းကို ဒုတိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရာထူး ေပးလိုက္ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူထုဆႏၵ လူထုရဲ႕ မဲမပါဘဲနဲ႔ အေရးေပၚ ေပးလိုက္ရတဲ့ ရာထူးပဲျဖစ္တယ္။

ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ အဲဒီ့ေခတ္ ကာလေတြကတည္းက စာနယ္ဇင္းသမားေတြ ကိုလည္း ေစာ္ကားခဲ့သူ ျဖစ္ တယ္။ စာနယ္ဖင္းသမားေတြကို ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္ဆံခဲ့တာကေတာ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္က ပါပဲ။

အဲဒီ့တုန္းက ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာဘသန္း ရဲ႕ သမီး ေဒၚခင္ေမသန္းဟာ ကာမပိုင္လင္ ေယာက္်ားရွိခဲ့ပါရက္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းက သူတစ္ပါး သားမယား ကို စည္း႐ုံးျမဴဆြယ္၊ သိမ္းသြင္းျဖားေယာင္း လက္ထပ္လိုက္ၿပီဆို တဲ့သတင္း စာနယ္ဇင္းသမားေတြ ၾကားၾက ရတယ္။ ေဒါက္တာဘသန္း အိမ္ၿခံ၀င္းထဲက သတို႔သားနဲ႔သတို႔သမီးထြက္လာတာကို ေစာင့္ၿပီး စာနယ္ဇင္း သမားေတြက ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းက ေဒၚခင္ေမသန္းကို ကားထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး၊ ေနးရွင္း သတင္းစာရဲ႕ ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္ မစၥတာ လာဇဂိုး လက္ထဲက ကင္မရာကို ဆြဲလုလိုက္တယ္။ ကင္မရာကို ႐ိုက္ခြဲ ဖ်က္ဆီးတယ္။ ကင္မရာထဲက ဖလင္လိပ္ကိုလည္း ပံုေတြ ပ်က္သြားေအာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္ မစၥတာလာ ဇဂိုးကို အၾကမ္းဖက္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားဆဲဆိုၿပီး ထိုးႀကိတ္႐ိုက္ႏွက္ ခဲ့တယ္။ မစၥတာလာဇဂိုးဟာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဆရာ၀န္ေတြဆီမွာ ေဆး ကုသမႈခံယူခဲ့ရတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းဟာ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဏာကို အိမ္ေစာင့္ အစိုးရ ဆိုၿပီး၊ “ပထမအႀကိမ္”စစ္အာဏာတည္ေထာင္ ခဲ့တယ္။ အဲဒီ့ကတည္း က ႀကံ႕ခိုင္ေရးအဖြဲ႕ဆို တာကို အုတ္ျမစ္ခ် အစပ်ဳိးေပး ခဲ့တယ္။ အဲဒီ့ေခတ္မွာပဲ စစ္တပ္က ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ၾကီးတို႔ ဖြင့္တဲ့ “အင္း၀ဘဏ္” မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းဟာ ေျမကြက္ကို အေပါင္ပစၥည္းအေန နဲ႔အပ္ႏွံၿပီး အင္း၀ဘဏ္မွာ ေပါင္တယ္။ အိတ္ထဲက ကိုယ္ပိုင္ေငြတစ္ျပား တစ္ခ်ပ္မွ မပါဘဲ တိုက္အိမ္ႀကီးေဆာက္လို႔ မိသားစုေနထိုင္ခဲ့ၾကတာကိုလည္း ဆရာႀကီးက လူထုေတြ သိၾက ျမင္ႏိုင္ၾကဖို႔ သူ႕စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ သြားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းတို႔ရဲ႕ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ဖက္ဆစ္စနစ္ ကာလကတည္းက ျမန္မာျပည္ သူလူထုရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းစ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတာေတြကိုလည္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာအျဖစ္ ဆရာ ေအာင္ဗလ က မွတ္တမ္းတင္သြား ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြဟာလည္း ကြယ္လြန္သြားရွာၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာႀကီးလို ၀ါရင့္သဘာရင့္ သတင္းစာဆရာႀကီး စာေရးဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စာေပဂုဏ္ေက်းဇူးလို႔ပဲ မွတ္ယူမိ ပါတယ္။ ဆရာႀကီးက စာေပအေရးအသားေတြနဲ႔ မီးေမာင္းထိုးျပသြားခဲ့လို႔လည္း အတၱ၊ မာန၊ ပကာသန၊ အာဃာတ၊ ေလာဘ၊ ေဒါ သ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ ဗြက္ထေန တဲ့ ေ၀ေလေလ အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႐ုပ္ပံုေကာက္ေၾကာင္း အမွန္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သိခြင့္ရလိုက္ၾကေၾကာင္းပါ။ ။

( ေဆာင္း၀င္းလတ္ ေရးသားသည္။ )