က်ေနာ္နဲ႔ ၾကယ္ပြင့္ကေလး - ၁ {သြန္းေနစိုး}

by Thorn Nay Soe on Sunday, October 21, 2012 at 8:43am

ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ပြင့္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့ထဲက ၾကယ္ကေလး တစ္ပြင့္ေပါ့။

ညညဆို ၾကယ္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔အတူ သူ ထြက္ထြက္လာတတ္တယ္။

ဒီလိုပဲ သူ႔အလင္းစူးစူးကေလးနဲ႔ ညလႊာရံုၿခံဳထားတဲ့ ကမၻာေျမႀကီးကို ငံု႔ငံု႔ၾကည့္။

ဘာမွ လုပ္စရာမရွိ ပ်င္းေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ငံု႔ငံု႔ၾကည့္ေနတာေပါ့ေနာ္။

***********

ကမၻာေျမေပၚမွာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။

သူက ညညဆိုမွ လမ္းေတြ ထြက္ထြက္ေလွ်ာက္တတ္တာ။

ေကာင္ေလးက ဆိုးေပေလးပါ။

စာလည္း ေကာင္းေကာင္းမက်က္ဘူး။

ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ကိုင္လို႔။

ညဆိုတာနဲ႔ ဓာတ္မီးတိုင္ေအာက္ ထြက္လာ။

ကဗ်ာေတြဖတ္။ ညေကာင္းကင္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ေငးေမာ စိတ္ကူးေတြယဥ္ ... လို႔။

************

ၾကယ္ပြင့္ကေလးက တစ္ရက္ ညကမၻာေျမကို ငံု႔ၾကည့္ရင္း ေကာင္ေလးကို စေတြ႕သြားတယ္။

ေနာက္ ညစဥ္ဆိုေတာ့လည္း သူ သတိထားမိသြားတာေပါ့။

ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းက သူ ေဒါသေတြ ထြက္လာတယ္။

`ၾကည့္စမ္း၊ ဒီေကာင္ေလး တယ္ခက္ပါလား၊ စာလည္း မက်က္ဘူး၊ တစ္ည တစ္ည ဓာတ္တိုင္ေအာက္ ကဗ်ာစာအုပ္ကိုင္ၿပီး ေရာက္ေရာက္လာ၊ ဟိုေငးလိုက္ ဒီေတြးလိုက္နဲ႔၊ ခက္ေတာ့တာပဲ၊ ငါ့မွာသာ ႀကိမ္လံုးတစ္လံုးေလာက္ရွိရင္ ခပ္စပ္စပ္ေလး ေဆာ္ခ်င္လိုက္တာဟယ္´

ေကာင္ေလးကေတာ့ ၾကယ္ပြင့္ေလး စိတ္ကို ဘယ္နားလည္မလဲ။ သူ႔ဖာသာ ဆက္ ေငးေမာ စိတ္ကူးယဥ္လို႔ ေကာင္းတုန္း။

ၾကယ္ကေလးကလည္း ေဒါမနႆေတြ ျဖစ္ေကာင္းတုန္းေပါ့။

`ဟင္း ဒီပံုနဲ႔ေတာ့ စာေမးပြဲေအာင္ပါလိမ့္မယ္ အားႀကီး´

************

ဒါေပမဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေလး အဲဒီတစ္ခုေတာ့ အထင္မွားသြားတယ္။

ေကာင္ေလးက ဥာဏ္အရမ္းေကာင္းတာကိုး။ အဲဒီႏွစ္ ဆယ္တန္းေအာင္သြားတယ္။

အမွတ္လည္း မဆိုးလွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လိုင္းေကာင္းေကာင္းေတာ့ ဘယ္ရမလဲေနာ္။

ရိုးရိုး ၀ိဇၹာသိပၸံ တကၠသိုလ္ပဲ တက္ရတာေပါ့။

ေကာင္ေလးမေအက ၿငီးတယ္။

`သားရယ္ နင္က ဥာဏ္ေကာင္းရက္နဲ႔ ဘာေတြ ေလွ်ာက္စိတ္၀င္စားေနမွန္း မသိပါဘူး´

ဒီလိုဆိုေလ ၾကယ္ပြင့္ကေလးက ေဒါသ ျဖစ္ေလပဲ။

`ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး၊ ငါ ဆံုးမဦးမွပါပဲ´

ဒီလိုနဲ႔ ၾကယ္ပြင့္ကေလး လူ႔ျပည္ဆင္းဖို႔ျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။

************

[ည ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ကေလးရဲ႕စကား]

သိလား။

က်ေနာ့္မွာ ၾကယ္ေလး တစ္ပြင့္ရွိတယ္။

သူက အလင္းစူးစူးကေလးနဲ႔။

သိလား။

က်ေနာ္ ညဘက္ေတြ သိပ္မြန္းၾကပ္လာတဲ့အခါ သူ႔ကို ေငးၾကည့္ေနရင္

စိတ္ထဲ ခ်မ္းေျမ႕သြားသလိုပဲ။

သိလား။

က်ေနာ့္ၾကယ္ပြင့္ကေလးက က်ေနာ္နဲ႔ အေ၀းႀကီးမွာ

ဒါေပမဲ့ သူရွိေနတာ သိတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ေပ်ာ္တယ္။

သိလား။

က်ေနာ္ဖတ္တဲ့ ကဗ်ာေတြအားလံုး

က်ေနာ္ေရးျဖစ္သမွ် ကာရန္ေတြအားလံုးဟာ

ၾကယ္ပြင့္ကေလးအေၾကာင္း ညႊန္းေနသလိုပဲ။

သိလား။

က်ေနာ့္မွာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးရွိတဲ့အေၾကာင္းကို

အထူးလ်ဳိ႕၀ွက္ထားတယ္။

သူမ်ားေတြ ခိုးသြားမွာစိုးလို႔

သူရွိတဲ့ေနရာအတိအက်ကို

က်ေနာ္ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာျပမွာ မဟုတ္ဘူး။

သိလား။

က်ေနာ့္ ၾကယ္ပြင့္ကေလးဟာ

အထူးၾကယ္ပြင့္ကေလး မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အထူးတလည္ျဖစ္တယ္။

ညစဥ္ သူနဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆက္သြယ္ခ်က္ကေလးက

ကမၻာေပၚမွာ အထူးဆံုးအရာေလ

က်ေနာ့္အတြက္ ဆိုရင္ေပါ့။

သိလား။

က်ေနာ့္ ၾကယ္ပြင့္ကေလးကို က်ေနာ္

အရမ္းခ်စ္တယ္။

သြန္းေနစိုး Thorn Nay Soe