ပူရ္နိမာ

 

by Zay Ya on Tuesday, October 30, 2012 at 1:03pm

The Moon said tonight, "Let me in!"

“ပူရ္နိမာ” ဆိုတာ “လျပည့္ည” ကို ေျပာတာ..။ ခ်မ္းေျမ့စရာေကာင္းတဲ့ လျပည့္ညကို ဆိုလိုတာ..”

လ- ဟာ ကမၻာ ေလာကဓာတ္တစ္ခြင္ အတြက္ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အေကာင္းဆံုး အလွပဆံုး ျပယုဂ္..။ ဆြတ္ပ်ံ႕ ၾကည္ႏူးစရာ ျဖစ္ေစ လြမ္းဆြတ္ ေငးေမာစရာပဲ ျဖစ္ေစ ညအခါမွာ သာတဲ့ လ- တစ္စင္းတည္းနဲ႔ ဒီခံစားခ်က္ အားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳေပး ႏိုင္တယ္..။ လရိပ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ ရွိတယ္..။

လေရာင္ဟာ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ႏွလံုးကို လႊမ္းၿခံဳထားၿပီးသား ရွိတယ္..။

“လဝန္းကို က်ေနာ္တို႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ သိမ္းထားႏိုင္ခြင့္ ရွိတယ္..”

အဲ့သလို လဝန္းကို စိတ္ႏွလံုးထဲ သိမ္းေခၚႏိုင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အေကာင္းဆံုးနဲ႔ အထူးျခားဆံုး ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္..။ လေရာင္ကို ဖိတ္ေခၚႏိုင္တယ္..။ မိမိရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ အိမ္ရွင္အျဖစ္ အဆင္သင့္ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္- လမင္းဟာ ဧည့္သည္ျဖစ္ဖို႔ အခ်ိန္မေရြး အဆင္သင့္ ရွိတယ္..။

“က်ေနာ္တို႔သာ အဆင္သင့္ျဖစ္ - သူ အဆင္သင့္ ဝင္လာလိမ့္မယ္..”

“က်ေနာ္တို႔သာ လက္ကမ္းၿပီး ႀကိဳ - သူလည္း ဆန္႔တန္းေထြးပိုက္ လိမ့္မယ္..”

တကယ္စင္စစ္ လဝန္းဟာ ညခ်မ္းအခါ ေကာင္းကင္ျပင္ရဲ႕ အေဝး တစ္ေနရာမွာ ရွိပါတယ္..။ လဝန္း က ေဝးေနေပမယ့္ လရိပ္က က်ေနာ္တို႔ အနားမွာပဲ ရွိတယ္..။ အားလံုးကို ျဖန္႔က်က္ မိုး၊ အေဝးတစ္ေနရာက စိုးမိုးေနေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္ အတြင္းမွာ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ခိုေအာင္း ေနရာယူထားျပန္တယ္..။ ဒါ့ေၾကာင့္ စိတ္ႏွလံုး ေရးရာ အထင္ကရ ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားစု ဟာ လျပည့္ည- မွာ ျဖစ္ေပၚေလ့ ရွိတယ္..။ လုပ္ရမွာ တစ္ခုတည္းပါ..။

“က်ေနာ္တို႔့ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္ တံခါးကို ဖြင့္ၿပီး လေရာင္ကို ဝင္ခြင့္ေပးလိုက္ယံုေလး..”

“က်ေနာ္တို႔ စိတ္ဘဝင္မွာ လ- အရိပ္ကို ထင္ခြင့္ ေပးလိုက္ယံုေလး..”

ဒါဟာ ဘာဝနာ တစ္ခုလံုးရဲ႕ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ျဖစ္စဥ္ပါပဲ..။ အဲ့ဒီအခါ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အတၱ ဥခြံ ၿပိဳကြဲလာတယ္..။ တစ္ဒဂၤခဏရဲ႕ ထာဝရ အျဖစ္ကို သိျမင္လိုက္ရ လိမ့္မယ္..။ မၿမဲျခင္းတို႔ရဲ႕ ၿမဲျခင္းတရားကို သိျမင္လာတယ္..။ အေမွာင္ကမၻာ တစ္ခုလံုးၾကားက ျဖဴဝင္း လွပေနတဲ့ “လျပည့္ည” ကို က်ေနာ္တို႔ က်က်နန ခံစား လိုက္လိမ့္မယ္..။

“က်ေနာ္တို႔အတြက္ လေရာင္ရႊန္းျမ ဝင္းပႏိုင္ဖို႔ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး အေမွာင္ခ် ေပးခဲ့တာကို ေကာင္းေကာင္း ေက်းဇူးတင္သြား ပါလိမ့္မယ္..”

.................................

Oct 30th 2012 at 7:45 AM

.................................

Edited: My beloved Lin Lin Latt

Photo: Jagdish Bharti