#အစြမ္းကုန္_အားထုတ္ၿပီးျပီ
သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ေတာအုပ္ေလးတစ္ခုကို ျဖတ္ရင္း အိမ္ျပန္လာၾကတယ္။ ေတာလမ္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္လာရာက သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ရဲ႕ အကိုင္းႀကီးတစ္ခုဟာ က်ိဳးက်ၿပီး လမ္းေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ပိတ္ေနတယ္။ အေဖက သားကို ေျပာတယ္။ သူတို႔ သစ္ကိုင္းႀကီးကို ေရွာင္ကြင္းၿပီး သြားလို႔ရေပမယ့္ ျမင္းလွည္း၊ ႏြားလွည္းသမားေတြအတြက္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔သားကို ေျပာလိုက္တယ္။
"ငါ့သား သစ္ကိုင္းႀကီးကို လမ္းေဘးေရာက္ေအာင္ ဖယ္လိုက္ကြာ"
"ဟာ အေဖကလဲ။ သစ္ကိုင္းက အႀကီးႀကီး ကၽြန္ေတာ္မဖယ္ႏိုင္ဘူးထင္တယ
"မင္းရဲ႕ အစြမ္းကို အကုန္ထုတ္သံုးရင္ ဖယ္ႏိုင္ပါတယ္"
သားဟာ အားစိုက္ၿပီး သစ္ကိုင္းႀကီးကို တြန္းတယ္။ သစ္ကိုင္းဟာ လႈပ္ရံုပဲ လႈပ္တယ္။ မေရြ႕ဘူး။ ဒီေတာ့ သူက အေဖကို ေျပာျပန္တယ္။
"အေဖ သစ္ကိုင္းႀကီးက ေရြ႕ေတာင္မေရြ႕ဘူး"
"မင္းရဲ႕ အစြမ္းကို အကုန္မထုတ္သံုးလို႔ပါ။ ထုတ္သံုးပါအံုး"
ဒီတခါ သားဟာ သစ္ကိုင္းႀကီးကို ပိုၿပီး အားစိုက္တြန္းတယ္။ သစ္ကိုင္းဟာ နည္းနည္းေလးပဲ ေရြ႕တယ္။ လမ္းေဘးကို မေရာက္ပါဘူး။ သူဟာ ေမာပန္းလြန္းလို႔ စိတ္ဆိုးသြားၿပီး အေဖကို သစ္ကိုင္းႀကီးကို မဖယ္ေတာ့ဘဲ ကြင္းေရွာင္သြားၾကရေအာင္လို
"သစ္ကိုင္းႀကီး မင္း ဘယ္ဖယ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ မင္းရဲ႕အစြမ္းကို အကုန္မွ မသံုးတာကိုး"
"အေဖျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေလ။ သား အစြမ္းကုန္အားစိုက္လို႔ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေခၽြးေတြ ရႊဲနစ္ေနၿပီ"
"မင္းအစြမ္းထဲမွာ ငါလည္းပါတယ္ေလ။ ငါ့ကို ဘာလို႔ အကူအညီ မေတာင္းတာလဲ"
အလုပ္တစ္ခုကို အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားလို႔ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ေလွ်ာ့ေတာ့မယ္လိ
- မိဘ၊ ေမာင္ႏွစ္မ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၾကည့္ၿပီးၿပီလား
- အေတြ႕အၾကံဳရွိတဲ့ လူႀကီးေတြကို ေျပာျပအကူအညီေတာင္းၿပီးၿပီလ
- တတ္သိနားလည္တဲ့ ဆရာေတြဆီက အၾကံဉာဏ္ေတာင္းၿပီးၿပီလား
- စာအုပ္စာတမ္း အင္တာနက္ေတြမွာ အေျဖကို ရွာၾကည့္ၿပီးၿပီလား
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၁၉-၀၁-၂၀၁၇
သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ေတာအုပ္ေလးတစ္ခုကို ျဖတ္ရင္း အိမ္ျပန္လာၾကတယ္။ ေတာလမ္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္လာရာက သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ရဲ႕ အကိုင္းႀကီးတစ္ခုဟာ က်ိဳးက်ၿပီး လမ္းေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ပိတ္ေနတယ္။ အေဖက သားကို ေျပာတယ္။ သူတို႔ သစ္ကိုင္းႀကီးကို ေရွာင္ကြင္းၿပီး သြားလို႔ရေပမယ့္ ျမင္းလွည္း၊ ႏြားလွည္းသမားေတြအတြက္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔သားကို ေျပာလိုက္တယ္။
"ငါ့သား သစ္ကိုင္းႀကီးကို လမ္းေဘးေရာက္ေအာင္ ဖယ္လိုက္ကြာ"
"ဟာ အေဖကလဲ။ သစ္ကိုင္းက အႀကီးႀကီး ကၽြန္ေတာ္မဖယ္ႏိုင္ဘူးထင္တယ
"မင္းရဲ႕ အစြမ္းကို အကုန္ထုတ္သံုးရင္ ဖယ္ႏိုင္ပါတယ္"
သားဟာ အားစိုက္ၿပီး သစ္ကိုင္းႀကီးကို တြန္းတယ္။ သစ္ကိုင္းဟာ လႈပ္ရံုပဲ လႈပ္တယ္။ မေရြ႕ဘူး။ ဒီေတာ့ သူက အေဖကို ေျပာျပန္တယ္။
"အေဖ သစ္ကိုင္းႀကီးက ေရြ႕ေတာင္မေရြ႕ဘူး"
"မင္းရဲ႕ အစြမ္းကို အကုန္မထုတ္သံုးလို႔ပါ။ ထုတ္သံုးပါအံုး"
ဒီတခါ သားဟာ သစ္ကိုင္းႀကီးကို ပိုၿပီး အားစိုက္တြန္းတယ္။ သစ္ကိုင္းဟာ နည္းနည္းေလးပဲ ေရြ႕တယ္။ လမ္းေဘးကို မေရာက္ပါဘူး။ သူဟာ ေမာပန္းလြန္းလို႔ စိတ္ဆိုးသြားၿပီး အေဖကို သစ္ကိုင္းႀကီးကို မဖယ္ေတာ့ဘဲ ကြင္းေရွာင္သြားၾကရေအာင္လို
"သစ္ကိုင္းႀကီး မင္း ဘယ္ဖယ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ မင္းရဲ႕အစြမ္းကို အကုန္မွ မသံုးတာကိုး"
"အေဖျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေလ။ သား အစြမ္းကုန္အားစိုက္လို႔ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေခၽြးေတြ ရႊဲနစ္ေနၿပီ"
"မင္းအစြမ္းထဲမွာ ငါလည္းပါတယ္ေလ။ ငါ့ကို ဘာလို႔ အကူအညီ မေတာင္းတာလဲ"
အလုပ္တစ္ခုကို အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားလို႔ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ေလွ်ာ့ေတာ့မယ္လိ
- မိဘ၊ ေမာင္ႏွစ္မ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၾကည့္ၿပီးၿပီလား
- အေတြ႕အၾကံဳရွိတဲ့ လူႀကီးေတြကို ေျပာျပအကူအညီေတာင္းၿပီးၿပီလ
- တတ္သိနားလည္တဲ့ ဆရာေတြဆီက အၾကံဉာဏ္ေတာင္းၿပီးၿပီလား
- စာအုပ္စာတမ္း အင္တာနက္ေတြမွာ အေျဖကို ရွာၾကည့္ၿပီးၿပီလား
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၁၉-၀၁-၂၀၁၇
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။