အေမကုိ ထမင္းတစ္နပ္ေကြ်းရုံနဲ႔ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ (သုိ႔မဟုတ္) ဦးသုခ

သိမွတ္ဖြယ္ရာ ဗဟုသုတရြာ

 

အေမကုိ ထမင္းတစ္နပ္ေကြ်းရုံနဲ႔ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့
လူတစ္ေယာက္ (သုိ႔မဟုတ္) ဦးသုခ
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
(ဒီစာေလးကိုဖတ္ၿပီး မိမိမိခင္ႀကီးကို
သတိရသြားရင္ ပင္ပန္းခံရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ)

.

ကုိလုိနီေခတ္တုန္းက ဧရာဝတီတုိင္းေဒသႀကီး
က်ိဳက္လတ္ၿမိဳ႕မွာ သိန္းေမာင္ဆုိတဲ့ စာေပဝါသနာရွင္
လူငယ္တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။

သိန္းေမာင္မွာ အေမတစ္ခု သားတစ္ခုျဖစ္လုိ႔
အုိမင္းမစြမ္းျဖစ္ေနတဲ့ မိခင္အုိႀကီးကုိ လုပ္ေကြ်း
ျပဳစုေနခဲ့ရတယ္။ နယ္ၿမိဳ႕မွာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေပမယ့္လည္း တစ္ေန႔မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့
စာေရးဆရာျဖစ္ရမယ္လုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးမားမား
ရွိခဲ့တယ္။

ရည္မွန္းခ်က္ကုိ မစြန္႔လႊတ္ႏုိင္တဲ့အဆုံး သိန္းေမာင္ဟာ
ရန္ကုန္ကုိ သြားခ်င္တဲ့အေၾကာင္း မိခင္ဆီကုိ
အသိေပးလာတယ္။

“အေမ သားတုိ႔လုိ အႏုပညာဝါသနာပါသူေတြအတြက္
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဟာ ေအာင္ေျမျဖစ္လုိ႔ ရန္ကုန္ကုိ
သြားခ်င္တယ္”
“ဘယ္လုိေျပာလုိက္တာလဲ ငါ့သားရယ္
ၾကံၾကံဖန္ဖန္ကြယ္ တုိင္းျပည္ႀကီးကမွ ေခတ္အခါ
မေကာင္းေသးတာ၊ အေမကလည္း ရွစ္ဆယ္နားကပ္ေနၿပီ
အေမက သားကုိ အားကုိးေနတာ၊ ငါ့သားေလး
ရန္ကုန္ကုိသြားရင္ ဘယ္သူ႕ကုိ အားကုိးရမလဲ”

“ဟာ . . . နားမလည္ဘူး အေမရယ္၊ သားကေတာ့
ရန္ကုန္ကုိ သြားျဖစ္ေအာင္ သြားမွာပဲ။ ရည္မွန္းခ်က္ေတာ့
အပ်က္မခံႏုိင္ဘူး သြားၿပီ အေမေရ . . သြားၿပီ၊
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္
မျဖစ္မခ်င္း သား က်ိဳက္လတ္ကုိ ျပန္မလာေတာ့ဘူး”

အေမ့ဆီကုိ အားရပါးရ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီးေတာ့
သိန္းေမာင္ ရန္ကုန္ကုိ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္မွာ
သုံးႏွစ္သုံးမုိးၾကာခဲ့ေပမယ့္ သိန္းေမာင္ခမ်ာ
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေရးဆရာျဖစ္ဖို႔
ေနေနသာသာ စားဖုိ႔ေသာက္ဖုိ႔ေတာင္ အႏုိင္ႏုိင္။
ေဆာင္းပါးေတြ၊ ဝတၳဳတုိေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေရးၿပီး
မဂၢဇင္းေတြမွာ ပုိ႔ခဲ့ေပမယ့္ အေရြးမခံရ။
သူငယ္ခ်င္းအိမ္ ကပ္ေန၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကပ္ေန
ကပ္စားခဲ့ရတယ္။

ေရႊတိဂုံဘုရားအေရွ႕ဘက္မုဒ္မွာရွိတဲ့ ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာ
ထမင္းစားေနတုန္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ သိန္းေမာင္
ၾကားခဲ့လုိက္တယ္။

“ေအး . . ေအး . . . အုိ ေတးဆိုေပးကာ အိပ္ပါလူေလး
မယ့္ရင္ေသြး စိတ္ေအးခ်မ္းသာ အိပ္ပါေတာ့လား . . .
သိပ္ပါေသာ္မွ အိပ္ခါေပ်ာ္သပါ့ သားလွေလးရဲ့
မ်က္နာ မိခင္မာတာ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္းသာ
ႏွလံုးအိမ္တြင္းခ်စ္ျခင္းေမတၱာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္
ရိုက္ခတ္ေပၚလာျပန္တာ သီတာေရစင္ပမာ
တသြင္သြင္ စီးက်ေလတာ”

ေကာင္းလုိက္တဲ့ သီခ်င္းေနာ္။ ဘယ္သူေရးလုိ႔
ဘယ္သူဆုိတာပါလိမ့္။ “သီတာေရစင္”
သီခ်င္းအေၾကာင္းကုိ ေတြးေနရင္း သိန္းေမာင္ရဲ႕
မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာတယ္။

ေၾသာ္ . . အေမ့အသက္အရြယ္ ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လုိ႔
ရွစ္ဆယ္နားကပ္၊ မ်က္စိကလည္း မႈန္၊ နားကလည္း
ထုိင္း၊ ခါးကလည္း ကုိင္းလုိ႔ ပါးရည္နားရည္ကလည္း
တြန္႔ေနပါၿပီ အေမရယ္ အခုခ်ိန္မွာ အေမတစ္ေယာက္
ဘယ္လုိေနလုိ႔ ဘယ္လုိစားပါလိမ့္။

အေမ့ကုိ စြန္႔ခြာၿပီး ရန္ကုန္ကုိထြက္လာလုိက္တာ
သားမွားလုိက္တာ အေမ။ သားမုိက္နဲ႔ေဝးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
အေမတစ္ေယာက္ ဘယ္သူ႕ကုိ အားကုိးလုိ႔
ဘယ္လုိေနတာလဲ အေမ။ သားမုိက္ကုိ ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔
အေမ။ အေမရယ္ အေမမေသခင္မွာ စိန္ေရႊပတၱျမား၊
အိမ္ေျမျခံကားေတြနဲ႔ တင့္ေတာင့္တင့္တယ္မထား
ႏုိင္ရင္ေတာင္ ထမင္းတစ္နပ္ကုိ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ
ေကြ်းႏုိင္ရင္ သားေက်နပ္ပါၿပီ အေမ။

“သီတာေရစင္” သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေၾကာင့္ အႏွစ္ႏွစ္အလလ
ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ အေမ့ကုိ သိန္းေမာင္ သတိရလာၿပီး
က်ိဳက္လတ္ကုိ ျပန္သြားခဲ့တယ္။

သိန္းေမာင္ ဒုလႅဘရဟန္းဝတ္ၿပီး အေမမုဆုိးမႀကီးကုိ
ဆြမ္းခံေကြ်းခဲ့တယ္။ လူထြက္ၿပီး အေမ့ကုိ
လုပ္ေကြ်းတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိခင္ျဖစ္သူက
သိန္းေမာင္ကုိ ေမးတယ္။

“ ငါ့သား သိန္းေမာင္ ရန္ကုန္ကုိ သြားခ်င္ေသးလား”

“ ေၾသာ္ အေမရယ္ အေမခြင့္ျပဳရင္ သြားခ်င္တာေပါ့။
အေမ ခြင့္မျပဳဘဲနဲ႔ေတာ့ သားမသြားေတာ့ပါဘူး
အေမရယ္”

“ကဲ . . သား အေမ့ဆီ လာ။ အေမ့ရဲ႕ေျခဖမုိးကုိ
သားရဲ႕နဖူးနဲ႔ ဦးသုံးႀကိမ္တုိက္ၿပီး ကန္ေတာ့”

သိန္းေမာင္ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ မိခင္ကုိ
ကန္ေတာ့လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိခင္ျဖစ္သူက
သိန္းေမာင္ရဲ႕နဖူးျပင္မွာ လက္ဝါးတင္ၿပီးေတာ့
ဆုေပးလုိက္တယ္။

“အေမ့ရဲ႕ေျခဖမုိးကုိ ဦးသုံးႀကိမ္တုိက္ၿပီး
ကန္ေတာ့တဲ့ ငါ့သား၊ အေမ့ကုိ ဆြမ္းခံေကြ်းတဲ့ ငါ့သား၊
အေမ့ကုိ ျပဳစုလုပ္ေကြ်းတဲ့ ငါ့သား အခုခ်ိန္ကစၿပီး
ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ တုိက္မယ့္ခလုတ္ ဆုတ္ပါေစ၊
တုိးမယ့္ကန္သင္း ရွင္းပါေစ၊ ေတြ႕မယ့္ေဘး ေဝးပါေစ၊
ငါ့သားသိန္းေမာင္ ၾကံတုိင္းေအာင္လုိ႔
ေဆာင္တုိင္းေျမာက္ပါေစ လုိရာဆႏၵေတြ
ျပည့္ဝပါေစေတာ္”

ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက ေမတၱာေတြ၊
ဆုေတြ အျပည့္အဝေပးလုိက္တယ္။ သိန္းေမာင္
ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေအဝမ္း
ဦးတင္ေမာင္နဲ႔ေတြ႕ဆုံၿပီး “ခ်စ္အႏုျမဴ”
ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကေန စတင္ၿပီး
ဒါရုိက္တာသိန္းေမာင္ဆုိၿပီး နာမည္ေက်ာ္လာခဲ့ပါတယ္။

စာေရးဆရာတစ္ပုိင္း ဒါရုိက္တာတစ္ပုိင္းျဖစ္လုိ႔
ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရးေတြ စာအုပ္တုိက္ေတြရဲ႕
ကမ္းလွမ္းမႈေတြေၾကာင့္ အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာ
ႏုိင္ငံေက်ာ္သိန္းေမာင္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

အခုေရးသားခဲ့တဲ့ က်ိဳက္လတ္သား သိန္းေမာင္ဆုိတာ
တျခားလူ မဟုတ္ပါဘူး။ စာေရးဆရာ ဒါရုိက္တာ
အကယ္ဒမီမ်ားရွင္ ဘဘဦးသုခပဲျဖစ္ပါတယ္
ဗဟုသုတရြာပရိတ္သတ္ႀကီးခင္ဗ်ာ။

“Mother’s Day” မွာေတာ့ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာ
ဘဘဦးသုခေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ
နိဂုံးခ်ဳပ္ခ်င္ပါတယ္။

“ကမၻာႀကီး ကမၻာႀကီးေတြကို အာဒံနဲ႔ဧဝကပဲ
စတယ္လို႔ေျပာေျပာ . . . ျဗဟၼာႀကီးေလးဦးက
စတယ္ပဲေျပာေျပာ . . .
သူတုိ႔ထဲမွာ အေမဆိုတဲ့ ဣတၳိလိင္ပါလာလုိ႔သာ
ကမၻာႀကီးက အဆက္မျပတ္ဘဲနဲ႔
ဒီေန႔အထိက်ေနာ္တို႔အထိ သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြ
ျဖစ္လာတယ္မဟုတ္လားအေမ . . .
အေမမွန္သမွ် ဘာသာျခားလူမ်ဳိးျခားရယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာမရွိဘူးအေမ . . .
သားသည္အေမတစ္ေယာက္ဟာ အေမပါပဲအေမ . . .
သူကယုတ္ညံ့လို႔ . . . . သူကလူမ်ဳိးျခားမို႔လို႔ . . . .
သူက ဘယ္ဘာသာမို႔လို႔ မဟုတ္ပါဘူးအေမ မဟုတ္ပါဘူး
ကြ်န္ေတာ္ျမင္တာျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာဦးမယ္ ကြ်န္ေတာ္လြန္သြားမလား . .မလြန္ပါဘူးအေမ
ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားထားျပီးမွ ေျပာတာပါ
အေမမွန္ရင္ေလ နားနဲ႔မနာဖဝါးနဲ႔နာ ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့
. . . အေမဟာ ကြ်န္ေတာ့္လက္ထက္ထဲမွာ
ကြ်န္ေတာ့္မ်က္စိေအာက္မွာပဲ မိန္းမရႊင္ျဖစ္ေနပါေစ . . .
အေမဟာ အေမပါပဲ အေမ”

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

🗿🗿(#သိမွတ္ဖြယ္ရာ_ဗဟုသုတရြာ)
www.facebook.com/knowledgevillage11
အကုိးအကား – “ဘယ္သူၿပိဳင္လုိ႔ လွပါႏုိင္”တရားေတာ္
ဦးသုခအထုပၸတၱိ