ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား

 

မွတ္စုၾကမ္း

 

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား
**************************************
၁- အလုပ္ကို ႀကိဳးစားလုပ္မႈ
ဂ်ပန္ေတြဟာ အလုပ္ကို ႀကိဳးစားလုပ္တဲ့ေနရာမွာ (၂)ေယာက္မရွိဘူးေျပာရေလာက္ေအာင္ကို အလုပ္လုပ္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ ဂ်ပန္အလုပ္သမားေတြရဲ႕ တစ္ႏွစ္ကို အလုပ္လုပ္ခ်ိန္နာရီေပါင္းဟာ (၂၄၅၀)နာရီျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကမာၻမွာ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္လို႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ (၁၉၅၇) နာရီ၊ အဂၤလန္ရဲ႕ (၁၉၁၁) နာရီ၊ ဂ်ာမဏီေတြရဲ႕ (၁၈၇၀)နာရီ နဲ႔ ျပင္သစ္ေတြရဲ႕ (၁၆၈၀)နာရီေတြထက္ မ်ားစြာေက်ာ္လြန္ေနတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ကမာၻမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပံုမွန္အလုပ္လုပ္နႈန္းစံေတြအရ အလုပ္သမားတစ္ဦးဟာ ကားတစ္စီးတည္ေဆာက္ဖို႔ (၄၇)ရက္ေလာက္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္အလုပ္သမားေတြကေတာ့ ကားတစ္စီးကို (၉)ရက္နဲ႔ အၿပီးတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဒီစစ္တမ္းအရ ဂ်ပန္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕လုပ္အားဟာ က်န္ႏိုင္ငံေတြက အလုပ္သမား (၅)ေယာက္ရဲ႕လုပ္အားနဲ႔ညီတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။

၂- အရွက္တရားႀကီးျခင္း
အရွက္တရားႀကီးျခင္းဟာ မိ႐ိုးဖလာအရေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံအရပါ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြကို မ်ားစြာလႊမ္းမိုးေနတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲမွာ ႐ွဳံးနိမ့္ခဲ့ရင္ ဟာရာကိရိလို႔ေခၚတဲ့ အစာအိမ္ကို ဓားျဖင့္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ျဖတ္ကာ မိမိကိုယ္ကိုအဆံုးစီရင္ျခင္း ဟာလည္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဆာမူ႐ိုင္းေတြေခတ္ကတည္းက ထြန္းကားခဲ့တဲ့ အရွက္တရားကို အသက္နဲ႔သက္ေသျပတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္မွာေတာ့ အရွက္တရားနဲ႔ တာဝန္ယူမႈဟာမိမိကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္ျခင္းပံုစံကေန ရာထူးမွ တရားဝင္နႈတ္ထြက္ျခင္းစတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးကို ေျပာင္းလဲလာခဲ့တယ္။ မိမိယူရတဲ့ တာဝန္ကိုလစ္ဟင္းတဲ့အခါ ေအာင္ျမင္ေအာင္မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ ရာထူးမွတရားဝင္ႏွဳတ္ထြက္ၾကတယ္။ ဒီလိုတာဝန္ယူမႈနဲ႔ အရွက္တရားႀကီးမားမႈဟာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားအရြယ္ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ထဲထိေတာင္ေရာက္ရွိေနတာျဖစ္ၿပီး အဆင့္မေကာင္းလို႔ တိုးတက္မႈမရွိလို႔ဆိုၿပီး ကိုယ္ကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္ၾကတဲ့ ကေလးေတြေတာင္ရွိပါတယ္။ မိမိတို႔ေနထိုင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အေႏွာက္အယွက္ျပဳမိျခင္း၊ ဖ်က္ဆီးမိျခင္း၊ စည္းကမ္းေတြကို မလိုက္နာႏိုင္ျခင္းဟာ အလြန္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးျဖစ္တယ္လို႔ အားလံုးရဲ႕အသိစိတ္ကေန ခံယူထားႏိုင္ျခင္းကလဲ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြအေပၚေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖစ္လို႔ေနျပန္ပါတယ္။

၃- ေခြ်တာတတ္ျခင္း
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေခြ်တာတတ္တဲ့စိတ္ဟာ ေန႔စဥ္လူမႈဘဝထဲမွာကို ကိန္းေအာင္းေနတာျဖစ္ပါတယ္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ နည္းနည္းပဲဝယ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဟာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အလႊာအသီးသီးမွာ စိမ့္ဝင္ေနဟန္ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဂ်ပန္ကို စေရာက္ေတာ့ ဂ်ပန္အမ်ားစုဟာ ည ၇:၃၀နာရီဆိုရင္ ေရွာ့ပင္းစင္တာေတြဆီထြက္ကာ ေစ်းဝယ္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိလာရတာက ေရွာ့ပင္းစင္တာေတြဟာ မပိတ္ခင္နာရီဝက္အလိုမွာ ေစ်းက္ု ထက္ဝက္ေလ်ာ့ခ်ၿပီး ေရာင္းၾကတယ္။ ဒီလိုည ၇:၃၀မွာ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ေစ်းလိုက္ၾကတဲ့အေၾကာင္းက ေရွာ့ပင္းစင္တာေတြဟာ ည ၈:၀၀နာရီမွာ ပိတ္တာေၾကာင့္ပါပဲ။

၄- သစၥာရွိျခင္း
ဂ်ပန္အလုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ အလုပ္သမားေတြဟာ သူတို႔ကုမၸဏီကို သစၥာရွိမႈေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္တည္ေဆာက္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပက အလုပ္သမားေတြနဲ႔မတူတာက သူတို႔ဟာ ေတာ္ရံုတန္ရံုနဲ႔ အလုပ္မေျပာင္းၾကဘူး။ သူတို႔ဘဝမွာ ပင္စင္ယူတဲ့အထိအလုပ္တစ္ခု ႏွစ္ခုထက္ ပိုေျပာင္းတာမ်ိဳး ေတြ႕ရခဲပါတယ္။ ဂ်ပန္ကုမၸဏီဟာ သူတို႔ရဲ႕အရည္အေသြးျပည့္ အလုပ္သမားေတြကို ထိုက္သင့္တဲ့ရာထူးလစာကိုလဲေပးတယ္။ ပညာကိုလဲ ဆက္လက္သင္ေပးတယ္။ ဒီအတြက္ အလုပ္သမားေတြကလဲ ကုမၸဏီကို ျပန္လည္သစၥာရွိတယ္။ ဒါဟာ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားတို႔ရဲ႕ ခိုင္မာမွန္ကန္တဲ့ ဆက္ဆံေရးကို တည္ေဆာက္ထားႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

၅- ဆန္းသစ္ တီထြင္ျခင္း
တကယ္ေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ ေရွ႕ဦးတီထြင္မႈေတြအစျပဳတဲ့ ႏိုင္ငံမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ေတြဟာ ေစ်းကြက္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ရွာေဖြတတ္ၿပီး အဲဒီေစ်းကြက္ကို ဆန္းသစ္တဲ့နည္းပညာေတြနဲ႔ လႊမ္းမိုးတတ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ဘတစ္ဖက္ကမ္းခတ္ေအာင္ကို ကြ်မ္းက်င္ၾကပါတယ္။

ဥပမာေျပာရရင္ ကက္ဆက္တိပ္ေလာကရဲ႕ ေရွးဦးဖန္တီးသူေတြထဲ မပါဝင္ခဲ့တဲ့ အာကီယို မိုရီတာရဲ႕ ဆိုနီကုမၸဏီဟာ နားၾကပ္ကက္ဆက္ ေလာကမွာေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္မရွိတဲ့ သမိုင္းဝင္ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ဘကက္ဆက္တိပ္ေလာကကို ဖန္တီးဦးေဆာင္ခဲ့သူက ဖီးလစ္ကုမၸဏီပါ။ ဆိုနီကုမၸဏီဟာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြင္းမွာပဲ ဖီးလစ္ ကိုေက်ာ္တက္ႏိုင္မယ့္ နားၾကပ္ကက္ဆက္ ေမာ္ဒယ္ေပါင္း (၃၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ကို ဖန္တီးျပဳလုပ္ကာ ေစ်းကြက္မွာ နားၾကပ္ကက္ဆက္ေပါင္း သန္း ၁၅၀ေက်ာ္ေလာက္ကို ေရာင္းခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေလးဘီးကားေတြကို စတင္ထုတ္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံဟာလဲ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္က စတင္ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခဲ့တာပါ။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္မွာေတာ့ ဂ်ပန္ေတြဟာ ပိုမိုဆန္းသစ္ၿပီး ေစ်တန္တဲ့ ကားေတြနဲ႔ ေစ်းကြက္ကို လႊမ္းမိုးထားလိုက္ေတာ့တယ္။

၆- အလြယ္တကူ အ႐ႈံးမေပးတတ္ျခင္း
ဂ်ပန္ေတြဟာ အလြယ္တကူအ႐ႈံးေပးတတ္သူေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သမိုင္းေတြက သက္ေသျပေနပါတယ္။ တိုကုဂါဝါ ေခတ္က အလံုပိတ္စနစ္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့အတြက္ ဂ်ပန္ေတြဟာ နည္းပညာမွာ ေခတ္ေနာက္က်ခဲ့ရတယ္။ပြင့္လင္းတဲ့ မီဂ်ီေခတ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သင္ယူတတ္လြယ္တဲ့ဂ်ပန္ေတြဟာ ေနသားက်ျမန္လာတယ္။ သဘာဝသယံဇာတနည္းပါျခင္းဟာ ဂ်ပန္ေတြကို အလဲမထိုးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ၈၅ရာခိုင္နႈန္းေသာစြမ္းအင္ဟာ တျခားႏိုင္ေတြက တင္သြင္းတဲ့ ဓာတ္ဆီ၊ ေက်ာက္မီးေသြးစတဲ့ သြင္းကုန္ပစၥည္းေတြကေန ရယူထားတာပါ။
ကပ္ေရာဂါက်ေရာက္မႈ၊ ဟီ႐ိုရွီးမားနဲ႔ နာဂါဆာကီၿမိဳ႕ေတြမွာ အႏုျမဴဗံုးအႀကဲခံရမႈ၊ စစ္ရႈံးမႈနဲ႔ ႀကီးမားတဲ့ တိုက်ိဳငလ်င္လႈပ္မႈ စတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ဆိုးက်ိဳးနဲ႔ က်ရႈံးမႈေတြဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ေအာက္ဆံုးထိဆြဲခ်ခဲ့ေပမယ့္ ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ အလြယ္တကူ အရႈံးမေပးခဲ့ဘူး။ ေႏွာက္ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာပဲ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြျပန္လည္တိုးတက္လာၿပီး ရွင္ကန္ဆန္က်ည္ဆန္ရထားကို ပထမဆံုးထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့အထိ ျပန္လည္ႏိုးထလာႏိုင္ခဲ့တယ္။

၇- စာဖတ္ျခင္းဓေလ့
သင္ဂ်ပန္ကိုေရာက္သြားလို႔ ရထားတို႔ ကားတို႔ စီးသြားရတဲ့အခါ ႀကီးသည္ငယ္သည္မေရြး ဂ်ပန္လူမ်ိဳးအားလံုးဟာ မဂၢဇင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ သတင္းစာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ဖတ္႐ႈေနတာကို ေတြ႕ခဲ့ရမယ္ဆိုရင္ အံ့ၾသမေနပါနဲ႔။ ထိုင္ခံုရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ ရထားေပၚကလူေတြအားလံုးဟာ ေဘးဘီကိုဂ႐ုမစိုက္ပဲ စာကိုသာ သည္းသည္းမည္းမည္းဖတ္ေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ၾကရမွာပါ။ ဂ်ပန္ေတြဟာ သူတို႔ကေလးေတြကို စာဖတ္ျခင္းအက်င့္ရွိလာေစဖို႔ "မန္ဂ"လို႔ ေခၚတဲ့ နာမည္ႀကီး႐ုပ္ျပပန္းခ်ီေတြကို ဖန္တီးၿပီး မူလတန္းနဲ႔ အလယ္တန္းသင္႐ိုးၫႊန္းတန္းမွာ ထည့္သြင္းျပဌါန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ထပ္စာဖတ္ျခင္းအေလ့အထကို ျမႇင့္တင္ေပးတဲ့အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာက စာအုပ္ေတြကို အစိုးရအေနနဲ႔ အလ်င္အျမန္ဘာသာျပန္ၿပီး ထုတ္ေဝေပးႏိုင္ျခင္းပါပဲ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ စာဖတ္ျခင္းကို ဘယ္ေလာက္အားေပးသလဲဆိုရင္ မူရင္းစာအုပ္ထုတ္ေဝၿပီးတစ္ပတ္ ႏွစ္ပတ္အတြင္းမွာတင္ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြကို စတင္ျဖန္႔ခ်ိႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ထားပါတယ္တဲ့။

၈- အစုအဖြဲ႕စိတ္ဓာတ္
ဂ်ပန္ေတြရဲ႕လူေနမႈပတ္ဝန္းက်င္ဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းေဆာင္ရြက္မႈကို သိပ္အားမေပးထားပါဘူး။ လုပ္ငန္းကိစၥမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သုေတတနကိစၥမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အစုအဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ေဆာင္တတ္ၾကပါတယ္။
ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ အသင္းအဖြဲ႕နဲ႔ လုပ္ေဆာင္တတ္မႈရဲ႕ စြမ္းအားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့ ဆို႐ိုးေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္ ပါေမာကၡတစ္ေယာက္နဲ႔ အေမရိကန္ပါေမာကၡတစ္ေယာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္ ဂ်ပန္ပါေမာကၡရႈံးေကာင္း ႐ႈံးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ပါေမာကၡ ဆယ္ေယာက္နဲ႔ အေမရိကန္ပါေမာကၡဆယ္ေယာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေမရိကန္ပါေမာကၡဆယ္ေယာက္ ႐ႈံးဖို႔ေသခ်ာပါတယ္တဲ့။

၉- အမွီအခိုကင္းစြာေနထိုင္ျခင္း
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႔ကေလးေတြကို အမွီအခိုကင္းစြာေနတတ္ ထိုင္တတ္ဖို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက လမ္းျပသင္ၾကားေပးေလ့ရွိတယ္။ ယိုခ်ိန္းလို႔ေခၚတဲ့ ဂ်ပန္မူႀကိဳေက်ာင္းေတြဟာ သူတို႔ေက်ာင္းကိုလာတက္တဲ့မူႀကိဳကေလးေတြကို အိတ္ႀကီး(၃)လံုး ယူေဆာင္သယ္လာေစပါသတဲ့။ ကေလးေတြဟာ အဲဒီအိတ္ထဲကို သူတို႔ရဲ႕အသံုးအေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ အဝတ္၊ ထမင္းဘူး၊ တဘက္၊ ေျခအိတ္၊ စာအုပ္စတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုထည့္ၿပီး ေက်ာင္းကိုလာၾကရတယ္။ မူႀကိဳေက်ာင္းေတြဟာ ကေလးေတြကို သူတို႔ရဲ႕ေဝယ်ာဝစၥကို ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ႏိုင္ဖို႔ သင္ၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ အထက္တန္းေက်ာင္းၿပီလို႔ တကၠသိုလ္တက္တဲ့ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ မိဘကို ေက်ာင္းလခအေၾကာင္း တစ္ခြန္းတစ္ေလမွေတာင္ ေျပာခြင့္မရွိပါဘူး။ ဒီလို အမွီအခိုကင္းစြာေနထိုင္ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေလ့က်င့္ေပးတတ္တဲ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၀- ႀကီးသူကို႐ိုေသၿပီး ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ကို ထိန္းသိမ္းျခင္း
နည္းပညာနဲ႔ စီးပြားေရးေတြ အလြန္တိုးတက္ေနေပမယ့္ ဂ်ပန္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ကိုေတာ့ လြန္စြာမွ ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ စက္ဘီးစီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္က လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ဝင္တိုက္မိရင္ စက္ဘီးစီးသူကမေတာင္းပန္ခင္မွာတင္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့လူက သေဘာထားႀကီးစြာထားၿပီး ျပန္ေတာင္းပန္တတ္ၾကပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္ေတြစာ သူတိုဆီလာတဲ့ စာသံုးသူေတြ အမွာတင္သြင္းမႈေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ျငင္းပယ္လိုက္တယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ကို အေလ်ာ့ေပးၿပီး လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ဆက္ဆံေရာင္းဝယ္တတ္ၾကတယ္။ မာနကို ႏွိမ့္ခ်တတ္ၾကတယ္။ ယဥ္းေက်းစြာဆက္ဆံတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဂ်ပန္ေတြဟာ ယဥ္ေက်းမႈအျမင့္မားဆံုးႏိုင္ငံေတြထဲမွာ နံပါတ္တစ္ေနရာကို ရယူထားႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္ေနရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မွတ္စုၾကမ္း #nayaung