ႏိုင္ငံျခားကို သြားခ်င္ေနတဲ့ မမ မ်ား သတိထား (ဖတ္ရန္)

 

ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း)

ႏိုင္ငံျခားကို သြားခ်င္ေနတဲ့ မမ မ်ား သတိထား (ဖတ္ရန္)

အစ္ကိုေမာင္ေမာင္ေရ အစ္မခင္ႏွင္းက ေတြ ့ခ်င္လို ့အိမ္ကို လာခဲ့ပါတဲ့ ခင္နွင္းရဲ ့ေမာင္ျဖစ္သူ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေက်ာင္းသြားရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀င္ေျပာသြားသည္။
ခင္ႏွင္း နိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ သြားလုပ္တာ ၃ နွစ္နီးပါး ၾကာျပီးေနာက္ ေနမေကာင္း သျဖင့့့့္ ျပန္လာသည္ကိုေတာ့ ၾကားသည္။

တေခါက္မွ မေရာက္ျဖစ္ေသး ။ ခုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ ေခၚခိုင္းေနျပီမို ့ ညေနဖက္ အိမ္မွ ထြက္ခဲ့သည္။
အိမ္ေရွ ့တြင္ ခင္နွင္းရ့ဲ ညီမငယ္ေလး စုစု ကစားေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္အေပၚထပ္သို ့တန္းတက္ခဲ့သည္။ ခင္နွင္းက ေျခသံ ၾကားသျဖင့္ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အနား ေရာက္သြားသည္နွင့္။ အကို ေမာင္ေမာင္ ကေတာ့ ငါ့ညီမေလး ဘယ္လို
ျဖစ္ေနသလဲလို ့ သတင္းေေတာင္ လာေမးေဖၚ မရဘူး။ ေခၚခိုင္းမွပဲ ေပၚလာေတာ့တယ္ေနာ္။
မဟုတ္ပါဘူး ခင္ႏွင္းရယ္ အကိုလည္း ဒီရက္မွာ အလုပ္ နဲနဲ မ်ားေနလို ့မလာျဖစ္ေသးတာပါ။ ခင္ႏွင္း ျပန္ေရာက္တာ အကို ၾကားပါတယ္။

ခင္ႏွင္းကို ၾကည့္ရတာ အသားအေရ ျဖဴဖတ္ ျဖဴေရာ္ နွင့္ ေတာ္ေတာ္လဲ ပိန္သြားသည္။ ဟိုတံုးက ခင္နွင္းနွင့္ လံုး၀ မတူေတာ့။ ခင္နွင္းနွင့္ ကၽြန္ေတာ္က ၄ နွစ္ကြာသည္ ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အိမ္နီးခ်င္း ေနလာသည္မို ့ေမာင္ႏွမ အရင္းကဲ့သို ့သံေယာဇဥ္ရွိသည္။
တစ္ခုေတာ့ရွိသည္ ခင္နွင္းက ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္ကို အကိုဟု မေခၚ။ ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ပါ တြဲေခၚသည္။ သူ ့ကိုယ္သူေတာ့ ခင္နွင္းက ညီိမေလးကဟု ေျပာတတ္သည္။

တေန ့တြင္ ခင္နွင္းက ကၽြန္ေတာ့္အား။ အကိုေမာင္ေမာင္ ေျပာစရာရွိလို့။
ေျပာေလ ညီမေလး ဘာေျပာမလို ့လဲ။
အစ္မ ၀မ္းကြဲ မမသက္ကို သိတယ္ မဟုတ္လား။
အင္းသိတယ္ေလ နုိင္ငံျခားမွာ မဟုတ္လား။
ဟုတ္တယ္ သူေခၚလို ့ခင္နွင္းလဲ အဲဒီကို လိုက္သြားျပီး အလုပ္ သြားလုပ္မလို ့။
ျဖစ္ပါ့မလား ခင္နွင္းရယ္ ခုခ်ိန္ထိ ေက်ာင္းတက္တာကလြဲျပီး ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဘူးတဲ့သူက နိုင္ငံျခားမွာေတာင္ အလုပ္သြား လုပ္မယ္ဆိုေတာ့။
ျဖစ္ပါတယ္ အကိုေမာင္ေမာင္ကလဲ ဒီေခတ္မွာ လူတိုင္းပဲ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား သြားလုပ္ေနၾကတာ အထူးအဆန္းမွ မဟုတ္တာ။
ခင္နွင္း ေျပာတာ ဟုတ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ။

ဘာမွဒါေပမဲ့ မေနနဲ ့အကိုေမာင္ေမာင္ အေဖက စက္ရံုလုပ္သား အေမက ေစ်းထဲမွာ ေစ်းရာင္းျပီး ခင္နွင္းတို ့ေမာင္နွမ ၃ ေယာက္ကို လုပ္ေၾကြးလာတာ သူတို ့ပင္ပန္းလွပါျပီ ။ ဒီတစ္ခါ ခင္နွင္းအလွည့္ ေအာက္မွာကလဲ ေမာင္ေလးနဲ ့ညီမေလးကလဲ ရွိေသးတယ္။
ခင္နွင္းဟိုမွာ ၃ နွစ္ ေလာက္ ၾကိဳးစားၿပီး အလုပ္ လုပ္မယ္ ပိုက္ဆံစုမယ္။ ျပီးရင္ ဒီကို ျပန္လာျပီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္း လုပ္မယ္ မေကာင္းဘူးလား။
ခင္နွင္း ေျပာစကားက အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္လံုေနသည္မို ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာသာေတာ့။
အင္းေလ ညီမေလး ေကာင္းမယ္ ထင္တာသာ လုပ္ပါေတာ့ ။ ဒါနဲ ့ကုန္က်စရိတ္ကေရာ။
အဲဒါ ဘာမွ ပူစရာ မလိုဘူး မမ သက္က သူစိုက္ေပးထားမွာ ဟိုေရာက္ေတာ့မွ အလုပ္ လုပ္ျပီး ျပန္ဆပ္ရမွာ။

ခင္နွင္းသြားသည့္ေန ့ မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္တြင္။
ခင္နွင္း ညီမေလး အကိုတစ္ခုေတာ့ေျပာခ်င္တယ္။
တစ္ခုမေျပာနဲ ့ဆယ္ခုေျပာ ။ ခင္ႏွင္းက မ်က္ေစာင္းထိုးယင္း ေျပာသည္။
တကယ္ ေျပာမလို ့မေနာက္နဲ ့။
ကဲပါ အကိုေမာင္ေမာင္ ေျပာတာ ခင္နွင္း နားေထာင္မယ္။ ျပီးေတာ့ လိုက္နာပ့ါမယ္ ဂတိေပးပါတယ္ရွင္။
အင္း ဒါဆိုလဲျပီးေရာ ။ ညီမေလး ဟိုေရာက္ရင္ အလုပ္ကို ၾက်ိဳးၾကိဳး စားစားလုပ္။ ပိုက္ဆံကို ေသေသ ခ်ာခ်ာစု။ သူငယ္ခ်င္း ေပါင္းရင္လဲ သတိထားျပီးေပါင္း။ အားရင္ စာဖတ္။ ျပီိးေတာ့ ဘုရားလဲ ရွိခိုး။ မိဘေတြကိုလည္း ညတိုင္း ကန္ေတာ့ျပီးမွ အိပ္ေနာ္။

ဟုတ္ကဲ့ပါအစ္ကိုၾကီး ဒါပဲလား က်န္ေသးလား။ ခင္နွင္းက ေငါ့ျပီး ေမးသည္။
က်မၼာေရးလဲ ဂရုစိုက္ေနာ္ ဒါပဲ ခင္နွင္း အေမကလဲ ၀င္ေျပာသည္။ သမီးအကို ေျပာတာေတြကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ မွတ္ထားေနာ္။ ကဲသမီး သြားေတာ့ ဟိုမွာ သူမ်ားေတြေတာင္ ၀င္ေနျပီ။
ခင္နွင္းက သူ ့အေဖ နွင့္ အေမအား ထိုင္ကန္ေတာ့ျပီး ကၽြန္ေတာ့္အား။ အကိုေမာင္ေမာင္ အေဖနဲ ့အေမကို ဂရုစိုက္ေပးေနာ္။ ေမာင္ေလးနဲ ့ ညီမေလးကိုေရာပဲ။
ေအးပါ ညီမေလးရယ္ ဒါေတြ ဘာမွ ပူမေနနဲ ့။ အကို ့တာ၀န္ထား ။အကို အားလံုး ကူညီမယ္။ ကဲညီမေလးသြားေတာ့။

ဒီလိုနဲ ့ခင္နွင္း နိုင္ငံျခားသို ့ထြက္သြားေတာ့သည္။။။
အကိုေမာင္ေမာင္ ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ညီမေလးေခၚေနတာ ဆယ္ခြန္းေလာက္ ရွိေနျပီ။ ခင္နွင္း စကားသံၾကားမွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သတိ ျပန္လည္လာျပီး။
ေၾသာ္ ဘာမွ မစဥ္းစားပါဘူး ညီမေလးရယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ပိန္သြယ္ေနေသာ ခင္နွင္း လက္ဖမိုးေလးအား အုပ္ကိုင္ယင္း။ ညီမေလးက ဘာေရာဂါ ျဖစ္တာလဲ လိုအပ္ရင္ ေဆးရံု တက္လိုက္ပါလား။
ခင္နွင္းက ေခါင္းကို ခါရမ္းယင္း ။ အကိုေမာင္ေမာင္ ခင္နွင္း အခုေျပာတာေတြကို အေဖနဲ ့အေမကို ျပန္မေျပာပါဘူးလို ့ဂတိေပးပါလား။

ဘာေတြ ေျပာမွာမို ့လို ့လဲ ညီမေလးရယ္။
မရဘူး အကိုေမာင္ေမာင္ ဂတိ အရင္ေပးျပီးမွ ညီမေလးေျပာမွာ။
ကဲပါ ညီမေလးရယ္ ဂတိေပးပါတယ္ ဘယ္သူ ့ကိုမွ မေျပာပါဘူး။ ကဲ ေျပာေတာ့။
ဒီလို အကိုေမာင္ေမာင္ရဲ ့ ခင္နွင္း အဲဒီကို ေရာက္ေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ စားပြဲထိုး လုပ္ရတယ္။ အားလံုး မိန္းကေလး ၆ ေယာက္ရွိတယ္။ အားလံုးကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စူပါဗိုက္စာ တရုပ္မလဲ ရွိတယ္။ ခင္နွင္းက ေရာက္ခါစဆိုေတာ့ သူတို ့ဆီမွာ ေျပာတဲ့ စကား မတတ္ေသးေတာ့ အဂၤလိပ္လိုပဲ ေျပာရတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ ၆ လေလာက္ ၾကာလာေတာ့ စကားလဲ တတ္လာျပီ ။ လုပ္ငန္းလဲ က်ြမ္းက်င္လာျပီ။ ျပးီေတာ့ ဆိုင္ကို အျမဲ လာစားေနက် ေဖါက္သယ္ေတြနဲ ့လဲ ရင္းနွီးလာျပီ။ ခင္နွင္းက အလုပ္ကို မခိုမကပ္ လုပ္ေတာ့ သူေဌးကလည္း သေဘာက်တယ္။ လာစားတဲ့ ေဖါက္သယ္ေတြကလဲ ခင္ၾကတယ္။

သူေဌးက ခင္နွင္းကို တျဖည္းျဖည္းန ့ဲ လစာ တိုးေပးတယ္ ဒီလိုနဲ ့တစ္နွစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ အဟုန္လို ့ေခၚတဲ့ တရုပ္တစ္ေယာက္နဲ ့ခင္မိတယ္။ ဆိုင္ကို လာရင္လဲ တျခား စားပဲြထိုးေတြကို မေခၚပဲ ခင္နွင္းကိုပဲ ေခၚတယ္ ။ အဲ ဒီအဟုန္ နဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ လာစားရင္ စကားကို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာျပီး ခိုင္းတတ္တယ္။ စားျပီးလို ့ ျပန္ရင္လဲ ေငြရွင္းလို ့ ပိုတ ဲ့ပိုက္ဆံဆိုရင္ ခင္နွင္းကို အျမဲေပးတယ္။ ဒီလိုနဲ ့တေန ့ ေတာ့ ခင္နွင္းနဲ ့အတုူတူ လုပ္တဲ့ အစ္မ မေအးက ခင္နွင္း နင့္ကို အဟုန္က ၾကိဳက္ေနတယ္ ငါ့ကို ေျပာေပးပါလို ့ေျပာတယ္ နင္ဘယ္လို သေဘာရသလဲ။
ဟာ အစ္မကလည္း ဘာျဖစ္လို ့ျပန္ၾကိဳက္ရမွာလဲ ခင္နွင္းတို ့က ပိုက္ဆံ လာရွာတာ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ၾကရမွာ။ အပူ မရွာခ်င္ပါဘူး။

ေအးေလ စဥ္းစားပါဦးဟာ အခ်ိန္ေတြ ရွိေသးတာပဲ။
မေအး ကလဲ အားတိုင္း ခင္ႏွင္းကို အဲဒီ အေၾကာင္းပဲ ေျပာတယ္။ တစ္ေန ့ခင္နွင္းတို ့ဆိုင္ပိတ္လို ့ ျမိဳ ့ထဲသြားဖို ့ကားေစာင့္ေနတံုး အဟုန္ကားနဲ ့ေရာက္လာျပီး။
မေအး တို ့ပါလား ဘယ္သြားမလို ့လဲ။
ကၽြန္မတို ့ျမိဳ ့ထဲသြားလို ့ပါ။

ခင္နွင္းလဲ ပါတာကိုး လာ ကၽြန္ေတာ္လဲ ျမိဳ ့ထဲသြားမွာ လိုက္ခဲ့ပါလား။
ရပါတယ္ ဘတ္စ္ကားနဲ ့ပဲသြားမယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခင္နွင္း ျငင္းလိုက္တယ္ ။
အဟုန္က မေအး ကိုၾကည့္လိုက္ျပီး ။
လာပါ ဘာမွ အားနာေနစရာ မလိုပါဘူး လူရင္းေတြပဲ တစ္ခါတစ္ေလ လမ္းၾကံဳ လို ့ကူညီရတာပါ။
ေအးေလ ခင္နွင္းကလဲ အဟုန္ ကို အားနာစရာၾကီး လာပါဟာ။

မေအး လဲ သူ ့ဘက္ပါသြားျပီမို ့ ခင္နွင္းလဲ အားနာနာ နဲ ့ပဲ အဟုန္ကားနဲ ့ျမိဳ ့ထဲကို လိုက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ျမိဳ ့ထဲ ေရာက္ေတာ့ အဟုန္က တစ္ခုခု ေကၽြးပါရေစဆိုတာနဲ ့ ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ ၀င္စားၾကျပန္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ အဟုန္လည္း ႏႈတ္ဆက္ျပီး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ခင္နွင္းတို ့အျပင္ထြက္တိုင္း အဟုန္ ေရာက္ေရာက္လာတာ ေတြ ့ရတယ္။
ၾကည့္ရတာ မေအးနဲ ့အဟုန္ အဆက္အသြယ္ ရွိပုံ ရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ ့တရုပ္နွစ္သစ္ကူးမွာ ခင္နွင္းတို ့ဆိုင္ ၅ ရက္ပိတ္ပါတယ္။
အဲဒီပိတ္ရက္မွာ အဟုန္က ခင္နွင္းနဲ ့မေအးကို ဟန္းဖုန္း တစ္လံုးစီ ၀ယ္ျပီး လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။
ခင္နွင္းက အတန္တန္ ျငင္းေပမဲ့ မေအး က နွစ္သစ္ကူး လက္ေဆာင္ဆိုတာ မျငင္းေကာင္းဘူးဆိုတာနဲ ့ယူလိုက္ရပါတယ္ ဟန္းဖုန္းလဲရေရာ ညဖက္ ဆိုင္သိမ္းျပီးလို ့အိမ္ေရာက္တာနဲ ့ အဟုန္က ခင္နွင္းဆီ အေၾကာင္း မရွိအၾကာင္းရွာျပီး ဖုန္းဆက္ပါေတာ့တယ္။
မေအး ကလည္း ေျပာတယ္။ ခင္ႏွင္းကလဲ တရုပ္သူေဌး သားက ကိုယ့္ကို ၾကိဳက္ေနတာပဲ ျပန္ၾကိဳက္ပီး ခ်ဴစားေပါ့ ဟ။
ဟာ မေအး ကလဲ ျပန္ၾကိဳက္ရံု ၾကိဳက္လို ့ရမလား ေနာက္ပိုင္း မေတာ္တေရာ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ ႕ကၽြန္မပဲ စိတ္ဆင္းရဲရမွာ။

ခင္ႏွင္းကလဲ အဲဒီအတြက္ မပူပါနဲ ့ဟယ္ ငါကူညီမွာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ခင္နွင္း လူေပါင္းမွားျပီဆိုတာ သတိ မထားမိခဲ့ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ ့ခင္နွင္းနဲ ့အဟုန္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္ဆိုပါေတာ့။
အဟုန္ကားေလးနဲ ့ခင္နွင္းတို ့သြားေလရာ မေအးလဲ ပါတယ္ ။ ခင္နွင္း ကို ဘာပဲ ၀ယ္ေပးေပး အဟုန္က မေအးကိုလည္း ၀ယ္ေပးတယ္။

မေအးလဲ ေပ်ာ္ေနတာေပါ့။ နားနဲ ့မနာ ဖ၀ါးနဲ ့နာပါ အကိုေမာင္ေမာင္ ။ ေနာက္ပိုင္း ခ်စ္သူတို႔ သဘာ၀ လြတ္ ၂ လပ္ ၂ ေတြ ့ၾကေတာ့ ခင္နွင္း အရမ္းေၾကာက္တယ္ ။ အဲဒီမွာပဲ ဆရာမၾကီး မေအးက ေဆးခန္း တစ္ခုကို ေခၚသြားျပီး လိုအပ္တဲ့ အကာအကြယ္ေတြ အားလံုး လုပ္ေပးတယ္ ။ လတိုင္း လဲ အဟုန္က လခ နီးပါးပဲ ပိုက္ဆံေတြေပး လိုခ်င္တာေတြ ၀ယ္ေပးေတာ့ ခင္နွင္းလဲ အဟုန္နဲ ့ ေနရတာေပ်ာ္လာတယ္ အကိုေမာင္ေမာင္။ အိမ္ကိုလဲ လတိုင္း ပိုက္ဆံ မ်ားမ်ားပို ့နိုင္ေတာ့ အေမတို ့ လဲေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ ့ခင္နွင္း အဟုန္နဲ ့တြဲေနတာ တစ္နွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ က်မၼေရး နဲနဲ ခ်ဴခ်ာလာတယ္။ အစကေတာ့ အလုပ္ပင္ပမ္းလို ့ ျဖစ္တယ္လို ့ပဲထင္ထားတာ ။ တစ္ခါ တစ္ခါဆိုရင္ ခ်ည့္နဲ ့ျပီး အားကုန္သြားသလိုပဲ မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

ခင္နွင္း အဲဒီလိုျဖစ္တာ နိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ လုပ္တာ ၃ နွစ္ထဲကို ၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္ပဲ ။ အဲဒီလို ခင္နွင္း ေနမေကာင္းျဖစ္စမွာပဲ မေအးလဲ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သြားတယ္။ အဟုန္လဲ ခင္နွင္း ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေတာ့ ပိုက္ဆံေတြလဲေပးတယ္ ဂရုလဲ စိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ ့ခင္နွင္း ေနမေကာင္းတာ ၾကာလာေတာ့ အဟုန္ မလာေတာ့ဘူး။

ဖုန္းေခၚရင္လဲ မကိုင္ဘူး ေနာက္ဆို ဖုန္းကို ပိတ္ထားေတာ့တယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း ခင္နွင္း ေခ်ာင္းအရမ္းဆိုးလာတာနဲ ့ တီဘီေရာဂါ ျဖစ္မွာစိုးလို ့ေဆးခန္း တစ္ခုမွာ သြားျပလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဆရာ၀န္က ခင္နွင္းကို ေဆးစစ္တယ္။ အဲဒီလို စစ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ခင္နွင္း ဘ၀ ဆံုးသြားျပီဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ အကိုေမာင္ေမာင္။
ဆရာ၀န္ က အမ်ိဳးသမီး ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ခင္နွင္းကိုေမးတယ္။

ညီမေလး ဘာအလုပ္ လုပ္တာလဲ ။

စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားပြဲထိုးပါ ။

ေယာကၤ်ားရွိသလား ။

လက္မထပ္ရေသးတဲ့ ခ်စ္သူေတာ့ ရွိပါတယ္ ။

အတူတူ ေနၾကတာလား ။
ဟုတ္ကဲ့ ။ ၂ရက္ျခား ၃ရက္ ျခားေတာ့ ေတြ ့ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။

အဲဒီလူနဲ ့အတူတူေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ ။
တစ္ႏွစ္ခြဲ ေလာက္ရွိပါျပီ ။
သူ ့ကိုေရာ ဒီေဆးခန္း ကို ေခၚလာလို ့ရမလား ။
အဲ့ဒီလိုေမးေတာ့ ခင္နွင္း မ်က္ရည္စို ့လာျပီး
ေခၚလို ့မရေတာ့ဘူး ေဒါက္တာ ကၽြန္မဆီလဲ မလာေတာ့ဘူး ။ ဖုန္းေခၚရင္လဲ ပိတ္ထားတယ္။
အင္းစိတ္မေကာင္းပါဘူး ညီမေလးရယ္ ေသခ်ာပါျပီ ဒီေရာဂါ အဲ ဒီလူဆီက ကူးတာပဲ ျဖစ္မယ္။
ကၽြန္မဘာျဖစ္တာလဲ ေဒါက္တာ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေျပာပါ ။ ကၽြန္မ လိုအပ္တာ အားလံုး လုပ္ပါ့မယ္။
စိတ္ခိုင္ခိုင္ထားေနာ္ ညီမေလး အရမ္းလဲ အားမငယ္နဲ ့ ညီမေလးေရာဂါက AIDS
ရွင္ ခင္နွင္းေမ့လဲမတတ္ျဖစ္သြားတယ္ ။
ဒါဆိုကၽြန္မ ေသေတာ့မွာေပါ့ေနာ္ ။ အငမ္းမရ ေမးလိုက္တယ္ ။
ခ်က္ခ်င္းေတာ့ မေသနိုင္ေသးပါဘူး ညီမရယ္။
အဲဒီလို သိလိုက္ရေတာ့ ခင္နွင္းေလ ေဒါက္တာေရွ ့မွာ ငိုေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။
ဆရာ၀န္က ခင္နွင္းကို ေနမေကာင္းဘူးလို ့ေျပာျပီး ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လိုက္ပါ ညီမရယ္ အဲဒီလိုျဖစ္မွပဲ ေရွးလူၾကီးေတြ ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ ငါးစာသာျမင္ျပီး ငါးမွ်ားခ်ိတ္ မျမင္ဘူး ဆိုတဲ့ စကားပံုကို သြား သတိ၇မိလိုက္ေတာ့တယ္။ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ ခ်ိတ္မိတ ဲ့ငါးဟာ ျပန္လြတ္ရိုး ထံုးစံ မရွိသလို ခင္နွင္း ဘ၀လဲ အသက္ ေပးရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိိလိုက္ပါျပီ။
ခင္နွင္းကေျပာလဲေျပာ ငိုလဲငို နွင့္မို ့ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ရင္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္ ။
ဘယ္လို အားေပးစကား ေျပာရမွန္းပင္ မသိေတာ့။
ခင္နွင္း ေျပာခဲ့ခ်င္တာက ခင္နွင္းကို ေငြမက္ျပီး ခ်ဴစားခ်င္လာေအာင္ မက္လံုးေပးျပီး ကူညီသလိုနဲ ့စည္း၇ံုးသိမ္းသြင္း ဖ်က္ဆီးတတ္ၾကတဲ့ မေအး လို မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးေတြကို သတိထားေစခ်င္လို ့ပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကိုေမာင္ေမာင္ စကားကို နားမေထာင္ပဲ နားေယာင္ခဲ့မိတဲ့ ခင္္နွင္းကိုယ္တိုင္ရဲ ့အမွားလဲပါ ပါတယ္။
ေတာ္ပါေတာ့ ညီမေလးရယ္ ေရာ့ ေရေသာက္လိုက္ဦး။
ကၽြန္ေတာ္ ေရတစ္ခြက္ ခပ္ေပးလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ခင္နွင္းလဲ ေရေသာက္ျပီး ေမာသြားတာေၾကာင့္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ ၄ လေလာက္ ၾကာေတာ ့ခင္နွင္းလဲ အဲဒီေရာဂါနဲ ့ပဲ လူ ့ေလာက ကေနအျ႔ပီးအပိုင္ ထြက္ခြါသြားပါေတာ့တယ္။
ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္နဲ ့တရား၀င္ လက္မထပ္ပဲ သိုသို သိပ္သိပ္ ေနခဲ့ၾကျပီး ခင္နွင္းလို ဘ၀ ဆံုးသြားေသာမိန္းကေလးမ်ား ဘယ္ေလာက္ ရွိေနဦးမည္ကိုလဲ မမွန္းတတ္ေတာ့ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေၾသာ္ ။။။။။။။။။။။။။။ ဒါလားေဟ့ living together ဟုပင္ ျငီးတြားေနခ်င္ပါေတာ့သည္ ။။

From:ရိုးရာေလး

www.mmdailystar.com မွမွ်ေ၀ေဖၚၿပသည္..

Admin KS