ဝဋ္ေၾကြးရွိသမ ွ် ေက်သြားပေစ...
************************** **********
.
တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ... လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္.. .
အမ်ဳိးသားဟာ သိပ္ကုိၾကမ္းတမ္းတဲ့ စရုုိက္ရွိတဲ့ အတြက္ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ သူ႔အမ်ဳိးသမီးကုိ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာျပီး ရုုိက္ႏွက္တတ္ပါတယ္။
.
သူအလုုပ္က ျပန္လာျပီဆုုိတာနဲ႔ မ်က္ႏွာက တည္တင္းလုိ႔ အမ်ဳိးသမီးကုိ ဘယ္လုုိ အျပစ္ရွာရမလဲဆုုိတာပဲ ေတြးေနတတ္ပါတယ္... အျပစ္ကေလး တစ္စုံတစ္ရာေတြ႕တာနဲ႔ နီးရာ တုတ္စြဲျပီး ရုိက္ႏွက္ေတာ့တာပါပဲ...။
.
အမ်ဳိးသမီးကလည္း သူ႔ကိုု သိပ္ေၾကာက္ရပါတယ္... သူအိမ္ျပန္လာတာနဲ႔ အျပစ္ရယ္လုုိ႔ ရွာမေတြ႕ႏုုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားျပီး အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ တစ္အိမ္လုံး ေရအုိးေတြကိုု ျပည့္ေအာင္ ခပ္၊ တစ္ျခံလုံး အမႈိက္ေတြရွင္း၊ ထမင္း ဟင္းေတြကုိလည္း အဆင္သင့္ ခူးခပ္ေပးထားပါတယ္... သုုိ႔ေပမယ့္ အျပစ္ကေတာ့ မလြတ္ပါဘူး...။
.
ထမင္းက သူျပန္မလာခင္ ေစာေစာေလး ၾကိဳခူးထားမိရင္လည္း “ဒီေလာက္ အၾကာၾကီးက ထမင္းခူးထားေတာ့ ထမင္းေတြက ေအးကုန္တာေပါ့၊ တစ္ေနကုုန္ ပင္ပန္းေနတာ ဒီထမင္းေအးၾကီး ငါက စားရမလား၊ ဒီေလာက္ေတာင္ နားမလည္တဲ့ မိန္းမ” ဆုုိျပီး ထမင္း ပန္းကန္ကိုု ေမွာက္ျပစ္ျပီး ေတြ႕ကရာနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးကိုု ရုုိက္ႏွက္ေတာ့တာပါပဲ...။
.
သူျပန္လာခါနီး္မွ အေျပးအလႊား ထမင္းခူးထားျပန္ေတာ့လည္း “ေယာက္က်ားက ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ျပန္လာတာ ဒီထမင္းပူၾကီးစားျပီး ငါ့ကိုု ေသေစခ်င္လုုိ႔လား” ဆုုိျပီး ရုုိက္ျပန္တာပါပဲ။
.
အမ်ဳိးသမီးခမ်ာလည္း ထုုိအမ်ဳိးသားက ဘယ္ေလာက္ပဲ ရုုိက္ရုုိက္ သံေယာဇဥ္ကလည္း မကုန္ႏုုိင္၊ စိတ္ကလည္း မျပတ္ႏုိင္၊ ေန႔စဥ္ ရုုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ဒါဏ္ကုုိလည္း ခံရတာ သိပ္ေၾကာက္လွတာမုုိ႔ ဆုတ္လည္း ဆူး၊ စားလည္း ရူးဘဝနဲ႔ ေန႔စဥ္ အမ်ဳိးသား ျပန္လာခါနီးျပီဆုုိရင္ တုန္ေနေအာင္ ေၾကာက္ေနရ ရွာေတာ့တာပါပဲ...။
.
ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာင္ မခံမရပ္ႏုုိင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္
.
“ဒီေလာက္ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ေယာက္်ား နင္ထားခဲ့ပါေတာ့လား” ဆုုိလည္း မထားခဲ့ႏုုိင္ပါဘူး..သူမ မျပတ္ႏုိင္ပါဘူး... ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုုံး ၾကံရာမရေတာ့တဲ့အခါ... ရြာဦးဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္ းက ဆရာေတာ္ၾကီးကုုိ အက်ဳိး အေၾကာင္းသြားျပီး ေလ ွ်ာက္ရရွာပါတယ္...။
.
* ေနာက္ဆုုံးေတာ့လည္း အားကုိးရာက သံဃာရတနာပါပဲ...*
.
အေၾကာင္းစုံကုုိ သိရတဲ့ အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက ေမးပါတယ္...
.
“ဒကာမရဲ႕ ေယာက္က်ားက ဘယ္အခ်ိန္ေတြမွာ အရုိက္မ်ားတတ္သလဲ”
.
“ရုုိက္တာေတာ့ အခ်ိန္တုုိင္းလုိလုိပါပဲ ဘုုရား၊ သုုိ႔ေပမယ့္ သူထမင္းစားခါနီးရင္ ပုုိျပီး ရုုိက္တတ္ပါတယ္ ဘုုရား”
.
ဒါနဲ႔ပဲ ဆရာေတာ္ၾကီးက အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ အုန္းလက္အရုုိးေတြကုိ စုုစည္းျပီး လုုပ္ထားတဲ့ အုုန္းတံျမက္စည္းကုိ ေပးျပီး...
.
“ေရာ႔... နင့္ေယာက္က်ား ထမင္းစားဖုုိ႔ စားပြဲနားမွာ ထုုိင္တာနဲ႔ အဲဒီတံျမက္စည္းကုိ အနားမွာသာ ခ်ထားေပးလုိက္” ဒီလုုိပဲ မိန္႔ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးက က်က္သေရခနး္ထဲကုုိ ၾကြဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
.
အမ်ဳိးသမီးခမ်ာလည္း ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ မသိနားမလည္ေသာ္လည္း “အေၾကာင္းေတာ့ ရွိမွာပဲ” ဆုုိျပီး တံျမက္စည္းေလး ပုိက္လုိ႔ အိမ္ကိုု ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
.
ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔ခဲ့တဲ့ အတုုိင္း သူ႔ေယာက္က်ား ထမင္း စားခါနီးလုုိ႔ အျပစ္တစ္ခုုခုုရွာေတာ့မယ္ ဆုုိတာနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးက တံျမက္စည္းေလးကုုိ မသိမသာ အနားကိုု တုုိးေပးထားလုုိက္တယ္၊ အမ်ဳိးသားကလည္း အနားမွာ အစဥ္သင့္ရွိေနတဲ့ တံျမက္စည္းနဲ႔ ေကာက္ရုိက္ေတာ့တာပါပဲ။
.
ဒီလုုိနဲ႔ တစ္လေလာက္ ၾကာလာတဲ့ အခါမွာ... အမ်ဳိးသားရဲ႔ ရုိက္ပုတ္ႏွိပ္စက္မႈေတြက တျဖည္းျဖည္း နည္းနညး္သြားျပီး ေနာက္ဆုံး လုုံးဝ မရိုုက္ေတာ့ပါဘူး။
.
အမ်ဳိးသမီးက စမ္းသပ္ၾကည့္ပါတယ္ ... ထမင္းကုိ စားလုုိ႔ လုုံးဝ မေကာင္းေအာင္ ေပ်ာ႔ေအာင္ ခ်က္ၾကည့္တယ္၊ မနက္ကတည္းက ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းေအးၾကီး ခ်ေကၽြးၾကည့္တယ္၊ ဘယ္လုုိပဲ စမ္းစမ္း မရိုက္ေတာ့ပါဘူး...။
.
ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆုုံး အမ်ဳိးသမီးက သူ႔အမ်ဳိးသားကုိပါ ေခၚျပီး ေက်းဇူးရွင္ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ၾကီးထံ အေၾကာင္းစုံ သြားျပီးေလ ွ်ာက္ထားတဲ့ အခါမွာေတာ့...
.
ဆရာေတာ္ၾကီးက မိန္႔ပါတယ္...
.
“အဲဒါ ဝဋ္ေၾကြးေက်ေအာင္ လုုပ္ေပးလုုိက္တာ”...တဲ့။
.
ဆ.ရာေတာ္ၾကီး ဆက္ျပီး မိန္႔တာက ...
.
“တုုိ႔ဘုုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္တုန္းကလည္း ဒီလုုိပဲ ဒကာတုုိ႔ ၊ ဒကာမတုုိ႔ ... အတိတ္ဘဝက ႏြားျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ လင္ေယာက္က်ားနဲ႔ ႏြားရွင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတုုိ႔ အၾကင္လင္မယားျဖစ္ ျပန္လည္ ဆုံၾကတဲ့ အခါမွာ ... အတိတ္က ႏြားရွင္ျဖစ္ခဲ့စဥ္က ေန႔စဥ္ရုုိက္နွက္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးကုိ ႏြားျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသားက ေန႔တုုိင္း ရုုိက္ႏွက္ေနတာမုုိ႔ ဘုုရားရွင္က ခုု ဘုုန္းၾကီးေပးတဲ့ နည္းေလး ညႊန္ၾကားေပးေတာ္မူခဲ့တယ္... တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တစ္ခ်က္ျခင္း ရုုိက္ေနေတာ့ ဝဋ္ေၾကြးက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေက်ဘူးေပါ့၊
.
အုန္းလက္ရုုိး တံျမက္စည္းက တစ္ေခ်ာင္းကုိ အုုန္းလက္ေပါင္း ရာခ်ီျပီး စုုစည္းထားတာမုုိ႔ တစ္ခ်က္ရုုိက္တာနဲ႔ အနည္းဆုုံး အခ်က္ ငါးဆယ္ေလာက္ ေၾကပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ ဘုုန္းၾကီးလည္း ဒကာမက လာျပီးေလ ွ်ာက္ထားေတာ့ ဘုုရားေပးတဲ့ နညး္ေလး အတုုိင္းပဲ ေပးလုုိက္တာပါ...
.
“ကဲ...ခုုေတာ့ ဝဋ္ေၾကြးေတြလည္း ေက်သြားၾကျပီမုိ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနၾကေပေရာ့”
.
ဒီေလာက္ပဲ မိန္႔ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးက က်က္သေရခန္းထဲ ၾကြဝင္သြားပါေတာ့တယ္...။
.
ကဲ... စာဖတ္ပရိသတ္လည္းပဲ... ဒီနည္းေလးကုိ နည္းယူျပီး သုုံးၾကမယ္ဆုုိရင္ေတာ့...
.
* တစ္ခါတစ္ရံ ကုိယ့္မွာ အျပစ္မရွိပဲ အျပစ္တင္ခံရတဲ့ အခါ... အျပစ္ျပန္ျပီး မတင္ပါနဲ႔ ... ဝဋ္ေၾကြး မေက်ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... မ်ားမ်ားေလးသာ တင္ပါေစ... ဒါမွ ဝဋ္ေၾကြး ျမန္ျမန္ ေက်လိမ့္မယ္။
.
* ကုိယ္တန္ဘုိးအထားဆုံး ကုိယ့္သိကၡာတရားကုုိ ရစရာ မရွိေအာင္ ႏွိမ္ခ်တဲ့ စကားေတြ အေျပာခံရတဲ့ အခါလည္း ၾကဳံရပါလိမ့္မယ္... ျပန္မေျပာပါနဲ႔... ဝဋ္ေၾကြး မေက်ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္... မ်ားမ်ားေလးသာ ေျပာပါေစ... ဒါမွ ဝဋ္ေၾကြး ျမန္ျမန္ ေက်ပါလိမ့္မယ္...။
.
* ကုိယ္က ေက်းဇူးျပဳဖူးသူက ကုိယ့္ေက်းဇူးကုိ အခါခါ ေစာ္ကားတာမ်ဳိးလည္း ၾကဳံရပါလိမ့္မယ္... ေက်းဇူးရွိလိုု႔ ေက်းစြတ္တယ္လုုိ႔ မေျပာလုုိက္ပါနဲ႔... ဝဋ္ေၾကြး မေက်ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္... မ်ားမ်ားေလးသာ ေစာ္ကားပါေစ... ဒါမွ ဝဋ္ေၾကြး ျမန္ျမန္ ေက်ပါလိမ့္မယ္....။
.
ေမတၱာျဖင့္ ...
.
ေစတနာပန္းခင္း ဆရာေတာ္
**************************
.
တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ... လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္..
အမ်ဳိးသားဟာ သိပ္ကုိၾကမ္းတမ္းတဲ့ စရုုိက္ရွိတဲ့ အတြက္ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ သူ႔အမ်ဳိးသမီးကုိ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာျပီး ရုုိက္ႏွက္တတ္ပါတယ္။
.
သူအလုုပ္က ျပန္လာျပီဆုုိတာနဲ႔ မ်က္ႏွာက တည္တင္းလုိ႔ အမ်ဳိးသမီးကုိ ဘယ္လုုိ အျပစ္ရွာရမလဲဆုုိတာပဲ ေတြးေနတတ္ပါတယ္... အျပစ္ကေလး တစ္စုံတစ္ရာေတြ႕တာနဲ႔ နီးရာ တုတ္စြဲျပီး ရုိက္ႏွက္ေတာ့တာပါပဲ...။
.
အမ်ဳိးသမီးကလည္း သူ႔ကိုု သိပ္ေၾကာက္ရပါတယ္... သူအိမ္ျပန္လာတာနဲ႔ အျပစ္ရယ္လုုိ႔ ရွာမေတြ႕ႏုုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားျပီး အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ တစ္အိမ္လုံး ေရအုိးေတြကိုု ျပည့္ေအာင္ ခပ္၊ တစ္ျခံလုံး အမႈိက္ေတြရွင္း၊ ထမင္း ဟင္းေတြကုိလည္း အဆင္သင့္ ခူးခပ္ေပးထားပါတယ္... သုုိ႔ေပမယ့္ အျပစ္ကေတာ့ မလြတ္ပါဘူး...။
.
ထမင္းက သူျပန္မလာခင္ ေစာေစာေလး ၾကိဳခူးထားမိရင္လည္း “ဒီေလာက္ အၾကာၾကီးက ထမင္းခူးထားေတာ့ ထမင္းေတြက ေအးကုန္တာေပါ့၊ တစ္ေနကုုန္ ပင္ပန္းေနတာ ဒီထမင္းေအးၾကီး ငါက စားရမလား၊ ဒီေလာက္ေတာင္ နားမလည္တဲ့ မိန္းမ” ဆုုိျပီး ထမင္း ပန္းကန္ကိုု ေမွာက္ျပစ္ျပီး ေတြ႕ကရာနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးကိုု ရုုိက္ႏွက္ေတာ့တာပါပဲ...။
.
သူျပန္လာခါနီး္မွ အေျပးအလႊား ထမင္းခူးထားျပန္ေတာ့လည္း “ေယာက္က်ားက ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ျပန္လာတာ ဒီထမင္းပူၾကီးစားျပီး ငါ့ကိုု ေသေစခ်င္လုုိ႔လား” ဆုုိျပီး ရုုိက္ျပန္တာပါပဲ။
.
အမ်ဳိးသမီးခမ်ာလည္း ထုုိအမ်ဳိးသားက ဘယ္ေလာက္ပဲ ရုုိက္ရုုိက္ သံေယာဇဥ္ကလည္း မကုန္ႏုုိင္၊ စိတ္ကလည္း မျပတ္ႏုိင္၊ ေန႔စဥ္ ရုုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ဒါဏ္ကုုိလည္း ခံရတာ သိပ္ေၾကာက္လွတာမုုိ႔ ဆုတ္လည္း ဆူး၊ စားလည္း ရူးဘဝနဲ႔ ေန႔စဥ္ အမ်ဳိးသား ျပန္လာခါနီးျပီဆုုိရင္ တုန္ေနေအာင္ ေၾကာက္ေနရ ရွာေတာ့တာပါပဲ...။
.
ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာင္ မခံမရပ္ႏုုိင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္
.
“ဒီေလာက္ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ေယာက္်ား နင္ထားခဲ့ပါေတာ့လား” ဆုုိလည္း မထားခဲ့ႏုုိင္ပါဘူး..သူမ မျပတ္ႏုိင္ပါဘူး... ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုုံး ၾကံရာမရေတာ့တဲ့အခါ... ရြာဦးဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္
.
* ေနာက္ဆုုံးေတာ့လည္း အားကုိးရာက သံဃာရတနာပါပဲ...*
.
အေၾကာင္းစုံကုုိ သိရတဲ့ အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက ေမးပါတယ္...
.
“ဒကာမရဲ႕ ေယာက္က်ားက ဘယ္အခ်ိန္ေတြမွာ အရုိက္မ်ားတတ္သလဲ”
.
“ရုုိက္တာေတာ့ အခ်ိန္တုုိင္းလုိလုိပါပဲ ဘုုရား၊ သုုိ႔ေပမယ့္ သူထမင္းစားခါနီးရင္ ပုုိျပီး ရုုိက္တတ္ပါတယ္ ဘုုရား”
.
ဒါနဲ႔ပဲ ဆရာေတာ္ၾကီးက အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ အုန္းလက္အရုုိးေတြကုိ စုုစည္းျပီး လုုပ္ထားတဲ့ အုုန္းတံျမက္စည္းကုိ ေပးျပီး...
.
“ေရာ႔... နင့္ေယာက္က်ား ထမင္းစားဖုုိ႔ စားပြဲနားမွာ ထုုိင္တာနဲ႔ အဲဒီတံျမက္စည္းကုိ အနားမွာသာ ခ်ထားေပးလုိက္” ဒီလုုိပဲ မိန္႔ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးက က်က္သေရခနး္ထဲကုုိ ၾကြဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
.
အမ်ဳိးသမီးခမ်ာလည္း ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ မသိနားမလည္ေသာ္လည္း “အေၾကာင္းေတာ့ ရွိမွာပဲ” ဆုုိျပီး တံျမက္စည္းေလး ပုိက္လုိ႔ အိမ္ကိုု ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
.
ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔ခဲ့တဲ့ အတုုိင္း သူ႔ေယာက္က်ား ထမင္း စားခါနီးလုုိ႔ အျပစ္တစ္ခုုခုုရွာေတာ့မယ္ ဆုုိတာနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးက တံျမက္စည္းေလးကုုိ မသိမသာ အနားကိုု တုုိးေပးထားလုုိက္တယ္၊ အမ်ဳိးသားကလည္း အနားမွာ အစဥ္သင့္ရွိေနတဲ့ တံျမက္စည္းနဲ႔ ေကာက္ရုိက္ေတာ့တာပါပဲ။
.
ဒီလုုိနဲ႔ တစ္လေလာက္ ၾကာလာတဲ့ အခါမွာ... အမ်ဳိးသားရဲ႔ ရုိက္ပုတ္ႏွိပ္စက္မႈေတြက တျဖည္းျဖည္း နည္းနညး္သြားျပီး ေနာက္ဆုံး လုုံးဝ မရိုုက္ေတာ့ပါဘူး။
.
အမ်ဳိးသမီးက စမ္းသပ္ၾကည့္ပါတယ္ ... ထမင္းကုိ စားလုုိ႔ လုုံးဝ မေကာင္းေအာင္ ေပ်ာ႔ေအာင္ ခ်က္ၾကည့္တယ္၊ မနက္ကတည္းက ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းေအးၾကီး ခ်ေကၽြးၾကည့္တယ္၊ ဘယ္လုုိပဲ စမ္းစမ္း မရိုက္ေတာ့ပါဘူး...။
.
ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆုုံး အမ်ဳိးသမီးက သူ႔အမ်ဳိးသားကုိပါ ေခၚျပီး ေက်းဇူးရွင္ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ၾကီးထံ အေၾကာင္းစုံ သြားျပီးေလ ွ်ာက္ထားတဲ့ အခါမွာေတာ့...
.
ဆရာေတာ္ၾကီးက မိန္႔ပါတယ္...
.
“အဲဒါ ဝဋ္ေၾကြးေက်ေအာင္ လုုပ္ေပးလုုိက္တာ”...တဲ့။
.
ဆ.ရာေတာ္ၾကီး ဆက္ျပီး မိန္႔တာက ...
.
“တုုိ႔ဘုုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္တုန္းကလည္း ဒီလုုိပဲ ဒကာတုုိ႔ ၊ ဒကာမတုုိ႔ ... အတိတ္ဘဝက ႏြားျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ လင္ေယာက္က်ားနဲ႔ ႏြားရွင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတုုိ႔ အၾကင္လင္မယားျဖစ္ ျပန္လည္ ဆုံၾကတဲ့ အခါမွာ ... အတိတ္က ႏြားရွင္ျဖစ္ခဲ့စဥ္က ေန႔စဥ္ရုုိက္နွက္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးကုိ ႏြားျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသားက ေန႔တုုိင္း ရုုိက္ႏွက္ေနတာမုုိ႔ ဘုုရားရွင္က ခုု ဘုုန္းၾကီးေပးတဲ့ နည္းေလး ညႊန္ၾကားေပးေတာ္မူခဲ့တယ္...
.
အုန္းလက္ရုုိး တံျမက္စည္းက တစ္ေခ်ာင္းကုိ အုုန္းလက္ေပါင္း ရာခ်ီျပီး စုုစည္းထားတာမုုိ႔ တစ္ခ်က္ရုုိက္တာနဲ႔ အနည္းဆုုံး အခ်က္ ငါးဆယ္ေလာက္ ေၾကပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ ဘုုန္းၾကီးလည္း ဒကာမက လာျပီးေလ ွ်ာက္ထားေတာ့ ဘုုရားေပးတဲ့ နညး္ေလး အတုုိင္းပဲ ေပးလုုိက္တာပါ...
.
“ကဲ...ခုုေတာ့ ဝဋ္ေၾကြးေတြလည္း ေက်သြားၾကျပီမုိ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနၾကေပေရာ့”
.
ဒီေလာက္ပဲ မိန္႔ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးက က်က္သေရခန္းထဲ ၾကြဝင္သြားပါေတာ့တယ္...။
.
ကဲ... စာဖတ္ပရိသတ္လည္းပဲ... ဒီနည္းေလးကုိ နည္းယူျပီး သုုံးၾကမယ္ဆုုိရင္ေတာ့...
.
* တစ္ခါတစ္ရံ ကုိယ့္မွာ အျပစ္မရွိပဲ အျပစ္တင္ခံရတဲ့ အခါ... အျပစ္ျပန္ျပီး မတင္ပါနဲ႔ ... ဝဋ္ေၾကြး မေက်ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... မ်ားမ်ားေလးသာ တင္ပါေစ... ဒါမွ ဝဋ္ေၾကြး ျမန္ျမန္ ေက်လိမ့္မယ္။
.
* ကုိယ္တန္ဘုိးအထားဆုံး ကုိယ့္သိကၡာတရားကုုိ ရစရာ မရွိေအာင္ ႏွိမ္ခ်တဲ့ စကားေတြ အေျပာခံရတဲ့ အခါလည္း ၾကဳံရပါလိမ့္မယ္... ျပန္မေျပာပါနဲ႔... ဝဋ္ေၾကြး မေက်ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္... မ်ားမ်ားေလးသာ ေျပာပါေစ... ဒါမွ ဝဋ္ေၾကြး ျမန္ျမန္ ေက်ပါလိမ့္မယ္...။
.
* ကုိယ္က ေက်းဇူးျပဳဖူးသူက ကုိယ့္ေက်းဇူးကုိ အခါခါ ေစာ္ကားတာမ်ဳိးလည္း ၾကဳံရပါလိမ့္မယ္... ေက်းဇူးရွိလိုု႔ ေက်းစြတ္တယ္လုုိ႔ မေျပာလုုိက္ပါနဲ႔... ဝဋ္ေၾကြး မေက်ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္... မ်ားမ်ားေလးသာ ေစာ္ကားပါေစ... ဒါမွ ဝဋ္ေၾကြး ျမန္ျမန္ ေက်ပါလိမ့္မယ္....။
.
ေမတၱာျဖင့္ ...
.
ေစတနာပန္းခင္း ဆရာေတာ္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။