ရာသီခြင္ ႏွင္႔ သိပၸံအျမင္

The Ladies News Journal

 

ရာသီခြင္ ႏွင္႔ သိပၸံအျမင္

|| ေငြစန္းေရာင္ ||

“ဝသန္ကာလ မိုးေတြက်ေတာ႔ တို႔ေျမကို တ ပါလို႔၊ ပါး ပါးကြက္ ထားအသားညက္ မျငင္းပါဘု ကန္သင္းမွာလာလို႔ ေပြ႔ပါေရာ႔ ေမ။ ” လို႔ ဟိုတေန႔ကမွ ေကာက္စိုက္ သမေတြနဲ႔ ဖက္လွဲတကင္း အရင္းႏွီးႀကီး ရင္းႏွီးျပတဲ႔ ဘဘႀကီးဟာ ေကြးေသာ လက္မဆန္႔မီ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးမီမွာပဲ မတည္ၿမဲေသာ အနိစၥတရားအရ တာဝန္မွ အနားယူ လိုက္ရတယ္။ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း သတင္းထူး သတင္းဆန္းႀကီး ျဖစ္ေနေပမယ္႔လည္း အရိပ္အကဲ အေၾကာင္းသုံးပါး နားလည္သူေတြအတြက္ေတာ႔ ဒါဟာ ဘာမွ မအံ႔ၾသေလာက္ တဲ႔၊ သည္ဖဲမွ မတက္ရင္ တျခားဖဲ တက္စရာမရွိတဲ႔၊ ေဗဒင္ မေမးနဲ႔ ဆန္ကုန္တယ္ အတတ္ေဟာစာတမ္းႀကီးပါပဲ။ 

စပါးေမႊးစူးေနတာကေတာ႔ ၾကာၿပီ မဟုတ္လား။ ၄၃၆ အဆိုတင္သြင္းကတည္းက “တပ္မေတာ္ အေပၚ သစၥာေဖာက္သူႀကီးပါ” လို႔ လူသိရွင္ၾကား စြပ္စြဲျပစ္တင္လာ ခဲ႔ၿပီ။ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ရွိသူႀကီးက သမၼတႀကီးမွာ ခရိုနီသားသမီး မရွိတဲ႔အေၾကာင္း၊ သူ႔အရွိန္အဝါ သုံးၿပီး လုပ္ပိုင္ခြင္႔ေပးထားတာမ်ဳိးလည္း မရွိတဲ႔ အေၾကာင္း ေစာင္းကာေျမာင္းကာ ေလာ္ဘီလုပ္သြားကတည္းက သူတို႔အၾကားက အက္ရာႀကီးက လူတကာျမင္ခဲ႔တာေလ။

တယ္လီဖုန္းေလး ကားေပၚေမ႔က်န္ရင္ေတာင္ ျပန္မရတဲ႔တိုင္းျပည္မွာ သိန္းသန္းကုေဋ မေရႏိုင္ေသာ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားကို ပိုင္ရွင္မဲ႔ကားေပၚက ဖမ္းမိသတဲ႔။ ကား နံပတ္ႀကီး ျပဴးေနေအာင္ ပါတာေတာင္မွ အဲ႔ဒါႀကီးက ပိုင္ရွင္ရွာမရဘူး။ ယိုးစြပ္တာကေတာ႔ ခမည္းခမက္ သူေဌးမင္းႀကီးဆိုေတာ႔ အဲသည္ကတည္းက ဘိန္းပစ္ဖမ္းဖို႔ ၾကံေနၿပီလား မသိဘူး လို႔ ကိုယ္ေတြေတာင္ သကၤာမကင္း ျဖစ္ေနရတဲ႔အထဲ သူကေတာ႔ “စီးပြားေရးရယ္ ႀကီးပြားေရးရယ္ သမီးရည္းစားအေရးလည္း ေအာင္ပါေစ” လုပ္ေနလို႔ ၾကက္ကေလး ငွက္ကေလး ကင္သလို အကင္ခံလိုက္ရသလား မသိပါဘူး။ တုတ္တုတ္မွေတာင္ မလႈပ္ႏိုင္ဘူး။

အင္မတန္မွကို ဝန္တိုမေစၦရိယအားႀကီးတဲ႔ ကိုယ္ေတြဟာလည္း သူမ်ားဟာသူမ်ား သူ႔ အကုသိုလ္နဲ႔သူ အဝွာျဖစ္တာကို ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘူး။ ျပဳံးစိျပဳံးစိနဲ႔ မ်က္ႏွာပိုးေတာင္သတ္မရ။ ယပ္ေလအပင္႔မွာ ဓါတ္ေတြပြင္႔ကုန္တုန္းကလည္းပဲ ဟဲဟဲ ဟဲဟဲ နဲ႔။ အခုတခါ “အရင္ မိန္းမဖို႔ေရႊ သည္ေရႊ ေနာက္မိန္းမဖို႔ေရႊ သည္ေရႊ” နဲ႔ အရူးကြက္နင္းကုန္ေတာ႔လည္း လက္ခုပ္ လက္ဝါးတီးမတတ္။ တကယ္ဆို ကိုယ္နဲ႔ ဘာမွဆိုင္တာလည္း မဟုတ္။ အလကားေနရင္း အကုသိုလ္အတက္ခံတယ္။ “ငါ ဘာလို႔မ်ား စိတ္ပုတ္ စိတ္ယုတ္ေတြ ေမြးေနမိပါလိမ္႔ေနာ္” လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္တရားခ်ပါတယ္။

ရဘူးဗ်။ တသက္လုံး ကိုယ္ခ်ည့္ပဲ ခံလာရတာ။ အခု ကိုယ္ကျပန္မလုပ္ႏိုင္ေသာ္ျငား
သူ႔စားရိတ္နဲ႔သူသြားတာမ်ားေတာ႔ အရိယာပုဂၢဳိလ္မွ မဟုတ္ပဲ။ ဝမ္းမသာ ခံနိုင္ရိုးလား။
သူတို႔ျပဳသမွ် ႏုခဲ႔ရေသာ ကိုယ္အပါအဝင္ သန္း ၅၀ ေသာ ျမန္မာနိုင္ငံသားမ်ား အားလုံး ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားၾကရတာပါ။ လယ္သူမႀကီးေတြနဲ႔ ေပြ႕ဖက္ျပလို႔လည္း “က်ဳပ္ေမာင္ႀကီးေတာ္” ျဖစ္မသြားဘူး။ မယ္ဖ်ားနဲ႔ ဆြယ္တရားေတြေဟာေနတုန္းကလည္း ဒါႀကီးကို ကိုယ္႔လူပါလို႔ ခံစားမရခဲ႔ဘူး။ ဘာမွလာ မ်က္လွည့္မျပနဲ႔။ ဒင္း ဟိုပုတ္ထဲက ဟိုပဲစစ္စစ္။

တတ္သိနားလည္သူ နိုင္ငံေရးပေရာဟိတ္ႀကီးမ်ားကေတာ႔ ဦးေရႊမန္းကို အခုလို ထိန္းခ်ဳပ္ လိုက္တာဟာ ဘ်င္မႀကီးကို Check Mate လုပ္လိုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ အတြင္းေတာ္ကလာသူမ်ား စကားအရလည္း အဲသည္ႏွစ္ေယာက္ဟာ အင္မတန္ရင္းႏွီးလို႔ ဆိုသကိုး။ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းလို႔ ေလာင္းေက်ာ္သြားရင္ ဟိုဘက္ကထိပ္သီးႀကီးေတြကို ပလစ္သြားမွာစိုးလို႔ မယ္မာယာ အားယူစရာ အင္ၾကင္းကိုင္းကေလးကိုပါ ခ်ဳိင္ပလိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိပုံရပါတယ္။

အေစာႀကီးကတည္းက ေျပာဖူးပါတယ္။ သူတို႔တေတြ ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတဲ႔ အထဲက ဘြားေတာ္ဘက္ပါသြားတဲ႔သူ ရွိရင္ အကုန္မ်ဳိးကန္းကုန္မွာစိုးလို႔ တစ္ပြင္႔ခ်င္းမဆိုင္စတမ္း သစၥာေရေတြ ေသာက္ထားတာ။ ေျခာက္ပြင္႔ မ်က္ႏွာဆိုင္ထား တာေတာင္ ေနေကာင္းလား အျပင္ ပိုမေျပာဝံ႔။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ တန္းစီညာညွိ လုပ္ရင္း မိုးလင္းၾကရတာပါ လို႔။ အခုေတာ႔ သစၥာေဖာက္ကို ဘာလုပ္သလဲ သိၿပီ မဟုတ္လား။ ေနာက္ထပ္ သူတို႔ထဲက ဓါးရိုးကမ္းရဲ ကမ္းၾကည့္။ ဒိုမိုး ဒိုမိုး ျဖစ္ကုန္မယ္ လို႔ သင္ခန္းစာေပးခ်င္တာလည္း ပါမယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အခု သည္လို လက္ဦးမႈ အရယူလိုက္ေတာ႔ “မင္း ဘာတတ္ႏိုင္ေသးသတုန္း မျမဝင္း။ ညွင္းညွင္းညွင္းညွင္း” လို႔ မေျပာရုံတမယ္ပါပဲ။

သူတို႔အခင္းအကြက္ေတြဟာ “ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ေၾကာင္း” စာအုပ္ေရးထုတ္ လာခဲ႔တဲ႔ တို႔ေမႀကီးအတြက္ေတာ႔ မေျခာက္ျခားေလာက္ပါဘူး။ စကတည္းက ယုံမွတ္လို႔ ပုံအပ္ထားမယ္႔ထဲမွာ သူ မပါဘူး။ သူက သူ႔ဟာသူေနရင္း သည္ဘက္ကလူေတြ အလကားေန ထသတ္ကုန္ၾကတာ ဝမ္းသာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သာလို႔ရေနၿပီ။ ရယ္ၿပီးေတာ႔ေနမယ္။ ျပဳံးၿပီးေတာ႔ေနမယ္။ က်က္သေရရွိေအာင္ေနမယ္ေပါ႔။ ဟုတ္ဘူးလား။

နဂိုကတည္းက သူတပါးအေပၚ အမွီသဟဲလုပ္ၿပီးေနတာမွ မဟုတ္တာ။ ေညာင္ေထာက္ ဝါးလုံးကေလး က်ဳိးသြားရုံနဲ႔ ေညာင္ပင္ႀကီး ၿပဳိမသြားဘူး။

အာဏာရပါတီ ႀကီး ထီကနဲ ကြဲထြက္သြားတာ အတိုက္အခံက ကမေနသင္႔ဘူးလား ေျပာ။ ဒီ႔ထက္ပိုၿပီး ေသခ်ာတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ႔ ဘြားေတာ္က သူ႔အတၱ သူ႔ကိုယ္ က်ဳိးစီးပြားအတြက္ ကုလားထိုင္ အငမ္းမရေမွ်ာ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ႔ဒါေၾကာင္႔ လြဲေခ်ာ္ သြားခဲ႔ရင္ ဝမ္းနည္းစရာ အေၾကာင္း သူ႔မွာ မရွိ။ “If တစ္လုံးေလာက္မ်ား ရလိုက္လို႔ ကေတာ႔ေလ ပဲရစ္ၿမဳိ႕ႀကီးကိုေတာင္ တစ္ညအတြင္း ပုလင္းထဲသြပ္ပလိုက္လို႔ရတယ္” ဆိုတဲ႔စိတ္။ “With an if, one night can put Paris in a bottle.” တဲ႔။

ဟိုဘက္မွာက “မေတာ္လို႔မ်ား…” လို႔ ေတြးလိုက္ရင္ကို အိပ္မေပ်ာ္စားမဝင္ ေသလွ်င္မေျဖာင္႔ အပယ္ေၾကာင္႔က်ႀကီးတဲ႔စိတ္။ “Until and Unless” ေတြနဲ႔ ေလထဲ တိုက္ အိမ္ေဆာက္ထားတာ။ ဘယ္သူက အသာစီးလဲ ျမင္ေအာင္ၾကည့္။

ဆင္ေသကို ဆိတ္ေရနဲ႔ ဖုံးဖို႔ တာဝန္ေပးထားခံရသူမ်ားကေတာ႔ “ေနျပည္ေတာ္မွာ သည္ကေန႔ မနက္ သာသာယာယာပဲ” တို႔။ “သူတို႔ဟာသူတို႔ ပါတီ ခို္င္မာေတာင္႔တင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကေလးေတြ လုပ္တာပါ” တို႔။ ေလေျပေလး ထိုးၿပီး “တိုင္းျပည္ၿမဳိ႕ သာယာေစသား” လို႔ အထဲကလူေတြ အဝတ္လဲခ်ိန္ရေအာင္ ပရိကံေလးေတြ ေျပာေပးေနၾကသား။ ေနာက္ကေပၚသြားတာက ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြ အကုန္ဆြဲစိခံရတာ။ ယူနီယံသတင္္းစာတိုက္ႀကီး ရပ္ပလိုက္ရတာ။ ခ်ယ္ရီ FM ႀကီး အသံမထြက္ေတာ႔တာ။ သူေရးထားတဲ႔ ေျခဥကို သူကိုယ္တိုင္ မလိုက္နာနိုင္ေတာ႔ပဲ ပြဲၾကမ္းပလိုက္ရတာေတြပါပဲ။

ပါတီ တြင္းအေျပာင္းအလဲမွာ စစ္တပ္က ပါရတာၾကည့္ရင္ တပ္မေတာ္ဟာ ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မကင္းတာ ဖုံးမရေတာ႔ဘူး။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကို ဘယ္ဥပေဒနဲ႔ ျဖဳတ္ခ်မလဲ မသိေပမယ္႔ ဟိုလူႀကီးစကားအရဆိုရင္ေတာ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ ကိုင္မယ္႔ဟန္ ရွိပါတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ေနာက္ တရက္နွစ္ရက္ဆို သိရေတာ႔မယ္႔ဟာ။ ကာယကံရွင္ကို မုိက္ခြက္ တစ္ခ်က္ကမ္းေပးႏိုင္ရင္ကို သိရပါတယ္။ ဦးဆန္းဆင္႔ႀကီး ရုံးထုတ္တုန္းကပုံေတြ မ်က္စိ ထဲကေတာင္ မထြက္ေသး။ ေခတ္ကာလ ကာလဝိဘက္မ်ား ျမန္ခ်က္။

တိုင္းျပည္စီးပြားေရးရဲ႕ အခ်က္အခ်ာ အကြက္အကြင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး နို္င္ငံေရးပါတီ တစ္ခုရဲ႕ ထိပ္တန္းအႀကီးအကဲလုပ္ေနတဲ႔ ဘဘႀကီးဟာ သူကိုယ္တိုင္က သူမ်ားကို သည္အကြက္ေတြ ခင္းလာခဲ႔တာမို႔ သူ႔အလွည့္က်ရင္ ဘာေတြျဖစ္ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မယ္ လို႔ အစီအစဥ္ေတြ မရွိဘူးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေရႊ႕လာခဲ႔တဲ႔ အကြက္ေတြ အရ သူ႔ကို ကင္ေတာ႔မယ္ဆိုတာ မသိပဲ ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိ။ ထားပါေလ။ တုန္႔ျပန္တာ မတုန္႔ျပန္တာကေတာ႔ သူ႔အပိုင္းပါ။

ကိုယ္ေတြ သိလိုက္ရတာက တို႔နို္င္ငံမွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ေလာက္ တက္ျဖစ္ေနလည္း ဘာမွ လုံျခဳံစိတ္ခ်မႈ မရွိဘူး။ “ဦးဦးေဒၚေဒၚ အခ်ိန္မေတာ္ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ ေအာ္ဟစ္ကာသာ ဆိုၾကပါဗ်။ ထြန္းညြန္႔ အရီးညြန္႔ ခံတက္ညြန္႔” ဆို ပါသြားေရာ။ ေအာင္ေဖ မားကို႔စ္ ေခတ္ ကတည္းက ခုထက္ထိလည္း သည္အတိုင္းရွိေသး။ ကိုယ္႔အသက္ကေလး သည္ကေန႔ထိ ရွင္ခြင္႔ေပးထားတာေတာင္ ေမတၱာရွင္ ဂရုဏာရွင္ႀကီးမ်ားကို ညတိုင္း ဦးသုံးႀကိမ္ေတာင္ ခ်အိပ္သင္႔တာ။ အင္တာနက္ေလး ဖုန္းေလး ေပးပြတ္ထားလို႔ အဟုတ္မွတ္ေန။ တကယ္ေတာ႔ ေျမာက္ကြီးယားနဲ႔ ဘာမွ မထူးဘူး။

ဘဘႀကီးဆီမွာ ရွိတဲ႔ နိုင္ငံေရးပါဝါက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္တပ္ကိုလည္း အင္မတန္မီးေသခဲ႔တဲ႔သူ၊ ပါတီ မွာလည္း သမၼတႀကီးျပန္လာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဖယ္မေပး ပဲ ေနမယ္ဆိုေနဝံ႕ေလာက္တဲ႔သူ၊ စီးပြားေရးအရဆို အခုလာမယ္႔ သက္တမ္းတစ္ထိုင္စာ မဲေတြကို တစ္နို္င္ငံလုံး ပတ္ဝယ္ႏိုင္ေလာက္တဲ႔ သူပါ။ ကံမခိုင္ သံတိုင္အိမ္ေဆာက္ေသာ္ လည္း ကံေမွာက္လွ်င္ က်ဳိးသတဲ႔။ သူ႔ေလာက္ ပဲြသိမ္းေကာင္းတဲ႔ မင္းသားႀကီး ဇာတ္သိမ္း မလွရတာကေတာ႔ သူ႔လက္ထဲက မီးေသတယ္ထင္ထားတဲ႔ စစ္တပ္ဟာ သူ႔မီးကို မေသေတာ႔ပဲ တျခားမီးကို လွမ္းေသပလိုက္တဲ႔အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသေရးရွင္ေရး အမိန္႔ေပးလာခဲ႔တဲ႔ Commander ေဟာင္းႀကီးေတြအေပၚမွာ ဘယ္သူ႔ကို ၾသဇာခံရမလဲဆိုတဲ႔ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာဟာ အက်ဳိးစီးပြားတူရာဘက္ကို ယိုင္သြားတာ မဆန္းပါဘူး။

နဂိုကတည္းက ေလွေမွာက္ရင္ နင္လည္းပါသေနာ္ လို႔ ေျခခ်င္းလက္ခ်င္း ပူးခ်ည္ထားတဲ႔ စည္းလုံးညီညြတ္မႈမ်ဳိးေလ။ ကိုယ္နဲ႔ တစ္ေလွတည္း မဟုတ္ေတာ႔ဘူးလို႔ သိလိုက္တာနဲ႔ ငနီပါရင္ ေလွေမွာက္သကြဆို ထိုးခ်ဖို႔ အဆင္သင္႔ျဖစ္ၿပီးသားပါပဲ။ ဦးေစာေမာင္မွအစ၊ ဦးထြန္းၾကည္ ဦးေက်ာ္ဘ၊ ဦးျမင္႔ေအာင္အလယ္၊ ဦးခင္ညြန္႔နွင္႔ အေပါင္းအပါမ်ား အေနွာင္း ထား၊ အခု ေလာေလာလတ္လတ္ကေလး ဆဲြႏုတ္ခံလိုက္တဲ႔ ဦးေရႊမန္းအဆုံး အရပ္သား လက္ခ်က္ တစ္ေယာက္မွ မပါလိုက္ပါဘူး။ ဘယ္ပါမလဲ သူမ်ားကဆို လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ အရြယ္ခံတာလိုက္လို႔။ အခ်င္းခ်င္းသာ လည္မ်ဳိတက္နင္းရနင္းရ။

သည္အခါမွာ ဘာကသိသာလာသလဲဆိုေတာ႔ ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ ဘယ္ေလာက္ အေရးပါသလဲဆိုတာပါ။ ဒါက လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာ တာ။ အနက္ျပန္လိုက္ရရင္ အာဏာဆိုတာ ေသနတ္ေျပာင္းဝက လာတယ္ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္။ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ လုပ္ခ်င္ရင္ တပ္မေတာ္ကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထား ရလိမ္႔မယ္။ အဲ႔ဒါကိုပဲ ကာကြယ္ေရးအျမင္လို႔ ေခၚခ်င္ေခၚ တိုင္းျပည္ႀကီးကို ကာကြယ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္႔အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ကာကြယ္ဖို႔။ ကိုယ္႔အသက္ကိုယ္႔အာဏာမွ မကာကြယ္နိုင္ရင္ တိုင္းျပည္ႀကီး စကားထဲထည့္မေျပာေတာ႔ဘူး။

ေဟာ ေျပာရင္းေျပာရင္း နဲ႔ ေမးခြန္္း ထြက္လာျပန္တာက တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္လား။ သမၼတႀကီး တပ္မေတာ္လား၊ ကာခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ တပ္မေတာ္လား၊ ဆိုတာေပါ႔။ ကိုယ္႔ဘာသာေမးၿပီး ကိုယ္႔ဘာသာပဲ ေျဖၾကည့္ၾက။ သားဆီမွာ ေတာ႔ အေျဖမရွိဘူး။ တိဝူး တိဝူး။

ထူးေတာ႔ပါဘူးေလ။ ေနာက္ဆို ေျခဥထဲသာ တခါတည္း ထည့္ဆြဲ ထားလိုက္ ပါေတာ႔။ “သမၼတဆိုတာ ကာခ်ဳပ္ ျဖစ္ဖူးရမည္” တို႔၊ “ကာခ်ဳပ္မွ အမိန္႔နာခံႏိုင္မည့္ သူသာ ျဖစ္ရမည္” တို႔၊ ဒါပဲ လိုရင္းဟုတ္ဘူးလား။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကာခ်ဳပ္ေတြက သမၼတ တက္လုပ္၊ ေနာက္တက္မယ္႔ ကာခ်ဳပ္က အရင္လက္ရွိ သမၼတကို ျပန္ ထိန္းသိမ္း၊ အဲ႔လို အထိန္းသိမ္းမခံႏိုင္လို႔ ေနာက္ လူကို ေနရာေပးမယ္ၾကံရင္ အရည္အခ်င္းေတြ ဘာေတြ မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ႔။ ကိုယ္႔ေနာက္ေက်ာ ဒါးနဲ႔မထိုးေလာက္ဖူးထင္ရသူ တူေတာ္ေမာင္ ဘရူးတပ္စ္ကိုသာ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ၾကေပါ႔ေနာ။

သည္ဓါတ္ျပားေဟာင္းႀကီး အပ္ေၾကာင္းထပ္မတတ္ဖြင္႔ေနတာ ၿပီးမၿပီးနိုင္ေတာ႔။ ေဈးထဲက ဝက္သားသည္ေတာင္ စိတ္မဝင္စားေတာ႔ဘူး။ သူတို႔ ဒါမ်ဳိး လုပ္ေနက်။ မထူးဆန္းဘူး။ ခနေန ဆင္သတ္ၿပီး အရပ္ေဝလိမ္႔မယ္။ နတ္ကရာ က်ီးမေမာနဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ ကိုယ္႔အတြက္ပါတာ မဟုတ္ဘူး။ ေခါစာပစ္မွ ျပန္လာၾက။

ျမန္မာျပည္ဟာ သည္အတိုင္းပဲ သြားခဲ႔တယ္။ သည္အတိုင္းပဲ သြားေနတယ္။ ေနာင္ကိုလည္း သည္အတိုင္းပဲ ဆက္သြားေနဦးမွာ။ လူေတြ ေျပာင္းေျပာင္းသြားတာပဲ ရွိတယ္။ ျဖစ္ရပ္ေတြ ကေတာ႔ အတူတူပဲ။ ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္လွည့္စရာကို မလိုဘူး။ ကရြတ္ ကင္းေလွ်ာက္ေန တာ။ သည္ဘူတာတင္ ဘယ္ႏွစ္ခါဆိုက္ခဲ႔ပတုန္း ကိုယ္႔အသက္နဲ႔မီသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္။ သည္ကရြတ္ေခြေပၚက ဆင္းခ်င္ရင္ စက္ေခါင္းထဲ ထိုင္ေနတဲ႔ ဂတ္ဘိုႀကီးကို ခနဖယ္ခို္င္းလိုက္ဦး။ မ်ားမ်ားမဟုတ္ဘူး။ အခု ငါးနွစ္သက္တမ္းကေလးတစ္ခါပဲ။ လမ္းေၾကာင္းကေလး ခနေျပာင္းခြင္႔ေပးပါ။ ၿပီးမွ ျပန္တက္ေမာင္းရင္ေမာင္းေပါ႔။ သည္အဖြားႀကီးလက္ ၅ နွစ္အပ္လိုက္လို႔ တိုင္းျပည္ႀကီး စုတ္ျပတ္သပ္သြားမွာ မပူပါနဲ႔။ သည့္ထက္လည္း စုတ္ျပတ္သတ္စရာ မရွိေတာ႔ပါဘူူး။

“ေနပါဦးကြယ္။ ငါက တသက္လုံး ဖင္ေရာေခါင္းေရာ အရင္းတည္ထားရတာ။ အခုမွ စားမလို႔ ပါးစပ္ျပင္ရုံရွိေသး။ ” ဆိုလည္း တစ္စီးေလာက္ တစ္စီးေလာက္ နဲ႔ ျဖတ္ဝင္တဲ႔ ကားေတြလိုပဲ သေဘာထားၿပီး သည္တစ္ခါ သည္းခံေပးေနာ္။ လိမ္မာသားနဲ႔။ အခုဟာက အၿမီးလည္း မက်က္ေသးလို႔ပါ။ ေခါင္းလည္း မက်က္ေသးလို႔ပါ။ ဘြားေတာ္ႀကီးက ႏွဴးနွပ္ၿပီးမွ ၿမိန္ေရယွက္ေရ သုံးေဆာင္ေတာ္မူ။ ဟုတ္ၿပီလား။

ေျပာမယ္႔သာ ေျပာရတာပါေလ။ အတတ္ေဟာ အာတပၸန ေဗဒင္ၾဆာႀကီးက တခါတည္း ေရွ႕ျဖစ္ပါ ေဟာခ်လိုက္ခ်င္ပါေသး။ တကယ္လို႔မ်ား ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ လုပ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္၊ ဆယ္ေရးတစ္ေရး ကိုးေရးတစ္ရာ ဆိုသလို တုိ႔ေမႀကီး ဘက္က ေတာင္ၿပိဳ ကမ္းၿပဳိ ႏိုင္လာမယ္ဆိုရင္ သူတို႔လက္ထဲက အာဏာႀကီးကို လြယ္လင္႔တကူ ေရာ႔ဟဲ႔ အင္႔ဟဲ႔ လို႔ ေရႊေဘာေတာ္ေကာင္းၿပီး လႊဲေျပာင္းေပးလိမ္႔မယ္ လို႔ လုံးဝ အယုံအၾကည္ မရွိပါေၾကာင္း အသက္နဲ႔ ေလာင္းေၾကးထပ္ဝံ႔ပါသဗ်ား။ အဲသည္ အခါက် ေနာက္ထပ္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈအဆင္႔ဆင္႔ လာျပန္ဦးမွာေပါ႔။

အဲသည္ ဘူတာလည္း မဆိုက္ဖူးတာမွ မဟုတ္ပဲ။ အဟုတ္ေျပာတာ။ ဘြားေတာ္ႀကီး ကို သူတို႔က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးအပ္ လိုက္တယ္ဆိုရင္ေလ “ေဟ်ာင္႔ ေမာင္စံဖား။ မင္းေဟာတဲ႔ ေဗဒင္ မွားသကြ” ဆို လည္ပင္းသာ လာျဖတ္လွည့္။ သည္လူေတြလက္က (ခဏျဖစ္ျဖစ္) တိုင္းျပည္ႀကီး လြတ္ေျမာက္ခြင္႔ရတဲ႔ တေန႔ ေသမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီေလ။

(မမွားလည္း ေသာက္ျမင္ကပ္လို႔ လာျဖတ္ၾကေတာ႔မယ္။ လစ္ဦးမွ။ ဝွစ္ ဝွစ္။ )

ေငြစန္းေရာင္

The Ladies News Journal ပါ သေရာ္စာေဆာင္းပါး