ပရဟိတႏွလံုးသား

Nine Nine Sanay @ ႏိုင္းႏိုင္းစေန

 

ပရဟိတႏွလံုးသား
----------------------
၂ဝဝ၇ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၆ရက္ေန႔... အဲဒီေန႔မွာ အၿငိမ္းစားယူစျဖစ္တဲ့ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးကိုဖီအာနန္ဟာ တကၠဆက္ျပည္နယ္က ၿခံဝင္းႀကီးတစ္ခုထဲမွာ charity dinnerတစ္ခုျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ပရဟိတညစာစားပဲြက အာဖရိကမွာ႐ွိတဲ့ ဆင္းရဲသားကေလးသူငယ္ေတြအတြက္ အလွဴေငြထည့္ဝင္တဲ့ပဲြျဖစ္တယ္။ ညစာစားပဲြမွာ ဖိတ္ၾကားခံရသူေတြက သူၾကြယ္ကုန္သည္ႀကီးေတြနဲ႔ အထင္ကရပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္တယ္။ ညစာစားပဲြစတင္ခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ကေလးငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ အဲဒီၿခံဝင္းဝနားေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ကေလးငယ္ရဲ႕လက္ထဲမွာ ၾကည္လင္ေကာင္းမြန္တဲ့ ေၾကြဗူးေလးတစ္လံုးပါတယ္။

ၿခံဝင္းထဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဝင္မယ္လုပ္ေတာ့ ၿခံေစာင့္လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းအန္ေထာ္နီက ၿခံဝမွာတားၿပီး “ႀကိဳဆိုပါတယ္… ေက်းဇူးျပဳၿပီးဖိတ္စာထုတ္ပါ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”လို႔ဆိုတယ္။

“ဖိတ္စာဟုတ္လား… ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ကၽြန္မတို႔ကို ဖိတ္မထားပါဘူး။ သမီးေလးလာမယ္ဆိုလို႔ ကၽြန္မအေဖာ္လိုက္ခဲ့တာပါ”လို႔ အမ်ဳိးသမီးက ကေလးငယ္ရဲ႕ေခါင္းကိုပြတ္သပ္ရင္း အန္ေထာ္နီကိုေျပာပါတယ္။

“ေတာင္းပန္ပါတယ္… ဝန္ထမ္းေတြကလဲြလို႔ ဖိတ္စာမပါတဲ့လူ ဝင္ခြင့္မ႐ွိပါဘူး” လို႔ အန္ေထာ္နီက ျပန္ေျဖတယ္။

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. အထဲမွာ ပရဟိတညစာစားပဲြက်င္းပေနတာ မဟုတ္လား။ ကၽြန္မတို႔က ေစတနာနဲ႔လာခဲ့တာပါ။ ဒါလည္း မရဘူးလား၊ ဒီသနားစရာလူစီေလးက ဒီေနရာမွာ အာဖရိက,က ကေလးငယ္ေတြအတြက္ အလွဴခံပဲြတစ္ခုလုပ္မယ္လို႔ တီဗီြမွာၾကည့္ခဲ့ရလို႔ သူလည္း အဲဒီသနားစရာကေလးငယ္ေတြအတြက္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ သူ႔စုဗူးထဲက ေငြေတြအားလံုးကိုလွဴမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီး လာခဲ့တာပါ။ ကၽြန္မ မဝင္ရလည္း ရပါတယ္.. သူ႔ကို တကယ္ပဲဝင္ခြင့္မေပးဘူးလား”

“ဟုတ္ပါတယ္.. အထဲမွာ အလွဴပဲြတစ္ခုျပဳလုပ္ေတာ့မွာပါ။ ဒီပဲြမွာပါဝင္တဲ့သူေတြက အေရးပါတဲ့လူေတြျဖစ္တယ္။ အာဖရိက,က ကေလးငယ္ေတြအတြက္ သူတို႔ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးကမ္းၾကေတာ့မယ္။ ခ်စ္ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီကိုေရာက္လာခဲ့တဲ့အတြက္ အရမ္းဝမ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပဲြထဲ ခင္ဗ်ားတို႔ဝင္ဖို႔မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္”

“ဦးဦး…. ပရဟိတဆိုတာ ေငြေၾကးမဟုတ္ဘူး.. ႏွလံုးသားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား” စကားတစ္ခြန္းမွဝင္မေျပာခဲ့တဲ့ လူစီရဲ႕စကားေၾကာင့္ အန္ေထာ္နီတစ္ခ်က္ေတြေဝသြားပါတယ္။

“အဖိတ္ၾကားခံရတဲ့သူေတြမွာ ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္ဆိုတာကို သမီးသိပါတယ္။ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီး သူတို႔လွဴၾကလိမ့္မယ္။ သမီးမွာ ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးမ႐ွိပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလည္း သမီးမွာ႐ွိတဲ့ပိုက္ဆံအကုန္လံုးပါပဲ။ တကယ္လို႔ သမီးကိုေပးမဝင္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဒီပိုက္ဆံကို ဦးဦးယူၿပီး သြားလွဴေပးပါ” လူစီက ေျပာေျပာဆိုဆို အန္ေထာ္နီကို စုဗူးေလးကမ္းေပးလိုက္တယ္။

ယူရမလား၊ မယူရဘူးလား အန္ေထာ္နီမသိေတာ့ပါဘူး။ သူ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ “မလိုပါဘူး သမီးေလး… သမီးေျပာတာမွန္တယ္… ပရဟိတဆိုတာ ေငြေၾကးမဟုတ္ဘူး.. ႏွလံုးသားျဖစ္တယ္၊ သမီးေလး အထဲကိုဝင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေမတၱာစိတ္႐ွိသူေတြအားလံုး ဝင္ႏိုင္ပါတယ္” လို႔ လူစီေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာအၿပံဳးနဲ႔အဘိုးအိုတစ္ဦးက ႐ုတ္တရက္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဘိုးအိုဟာ ခါးညႊတ္ၿပီး လူစီနဲ႔ စကားခဏေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ခါးျပန္မတ္ၿပီး ဖိတ္စာတစ္ေစာင္ကို အန္ေထာ္နီစီကမ္းေပးလိုက္ရင္း “သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္အထဲေခၚသြားလို႔ ရႏိုင္မလား”လို႔ အန္ေထာ္နီကို ေမးလိုက္တယ္။

အန္ေထာ္နီက ဖိတ္စာကိုလွမ္းယူၿပီး ၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ အဘိုးအိုကို ခါးညႊတ္အ႐ုိအေသျပဳၿပီး “ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္.. Mr. Warren Buffett” လို႔ဆိုတယ္။

အဲဒီည ညစာစားပဲြမွာ မ်က္ႏွာအရဆံုးလူက ညစာစားပဲြက်င္းပတဲ့ ကိုဖီအာနန္လည္းမဟုတ္သလို ေဒၚလာ ၃သန္းလွဴဒါန္းတဲ့ Buffett၊ ေဒၚလာ ၈သန္းလွဴဒါန္းတဲ့ ဘီဂိတ္လ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေဒၚလာ ၃ဝနဲ႔ ၂၅ျပားလွဴဒါန္းတဲ့ လူစီေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားရဲ႕ေႏြးေထြးၾကင္နာတဲ့ လက္ခုပ္သံကို သူရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီည ညစာစားပဲြရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကလည္း “ဟရဟိတဆိုတာ ေငြေၾကးမဟုတ္ဘူး.. ႏွလံုးသားျဖစ္တယ္” လို႔ ေျပာင္းသြားပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အေမရိကန္မီဒီယာအမ်ားစုက အဲဒီစကားလံုးကိုအသံုးျပဳၿပီး ညစာစားပဲြအေၾကာင္းကို သတင္းမွာေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ သတင္းဖတ္႐ႈမိၾကတဲ့ အေမရိကန္သာမန္မိသားစုအမ်ားကလည္း အာဖရိက,က ဆင္းရဲသားကေလးငယ္ေတြအတြက္ သူတို႔တတ္စြမ္းသေလာက္ ပါဝင္လွဴဒါန္းခဲ့ၾကပါတယ္။
---------

မူရင္းလင့္-- http://blog.85nian.net/archives/37031.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Aug. 6. 2015)