သစ္သားခြက္ကေလး
~~~~~~~~~~~~~~
တစ္ခါတုန္းက အဖိုးအိုတစ္ဦး ဟာ ရြာမွာ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဆန္စြာ
တစ္ေန ႔ေတာ့အဖိုး အိုက သူ႔ သားနဲ႔ သူ႔ေခၽြးမ
သူ႔ေျမးေလးေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ
ဒီလိုနဲ႔ ခရီးရွည္ၾကီးကိုျဖတ္သန္းျပီ
ပါတယ္ ။
စစေရာက္ျခင္းမွာ သားျဖစ္သူတို႔မိသားစုက ၀မ္းပမ္းတသာၾကိဳဆိုၾကတယ္ ။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ေနရာေပးၾက
တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အဖိုးအိုဟာ သူ႔သားမိသားစုနဲ႔အတူ
ေနထိုင္ရင္း တစ္ပတ္တိတိ အခ်ိန္ကိုေရာက္ လာခဲ့တယ္ ။ ေန႔တိုင္းေန႔တုိင္းမွာ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းမွာ
အားလံုးအတူ၀ိုင္းစားၾကတယ ္။ အဖိုးအိုရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ မႈန္ရီေနပါျပီ ။
အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေတြက အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ တုန္ယင္
ေနခဲ့တယ္ ။
တခါတခါ ဇြန္းနဲ႔ ခက္ရင္းေတြလြတ္က်သလို ..
တခါတခါမွာလည္း ပန္းကန္ထဲက ထမင္းေတြဟာ ေဘး
နားကိုဖိတ္လို႔ဖိတ္ၾကမ္းျပင
“ အေဖ့ရဲ႕ ထမင္းစားတဲ့အခါ ဟိုဖိတ္ဒီဖိတ္ဒါဏ္ကိုမခံႏုိ
ေတာ့ဘူး အေဖက ထမင္းစားရင္ လည္းအ သံျမည္တယ္
ညစ္ပတ္ေနတာပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလဲ ေပပြေနေရာ ငါတို႔
တစ္ခုခုလုပ္ရေအာင္ ” လို႔ မိန္းမျဖစ္သူ ကိုတိုင္ပင္တယ္ ။
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ အဖိုးအိုကို ထမင္းတစ္၀ိုင္းတည္းအတူ
စားခြင့္မေပးေတာ့ပဲ အခန္းေထာင့္ေလးမွာ စားပြဲခံုေသး
ေသးေလးနဲ႔ ေကၽြးပါေတာ့တယ္ ။
အဖိုးအိုဟာ ေၾကြပန္းကန္နဲ႔စားတဲ့အခါ မွာလည္း ခဏခဏ
ပန္းကန္ေတြက်ကြဲတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူက သစ္သားခြက္
ကေလးလုပ္ျပီး အဖိုးအိုကိုေကၽြးတယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔
အဖိုးအိုဟာ တိတ္ဆိတ္စြာပဲ အခန္းေထာင့္ေလးက ထမင္း
စားပြဲေလးမွာ စားရပါတယ္ ။ တခါတခါ သားျဖစ္သူနဲ ႔ေခၽြးမျဖစ္ သူရဲ႕ ေဒါသတၾကီးဆူပူၾကိမ္းေမာင္းသ
ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔သားကေလးျဖစ္သူဟာ အိမ္ေရွ႕
မွာ ျငိမ္ျငိမ္ကေလးထုိင္ျပီး တစ္ခုခုကို စိတ္၀င္တစားလုပ္ေန
တာေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ ဒီေတာ့ သားျဖစ္သူဆီသြားျပီး မိဘ
ေတြကခ်ိဳ သာတဲ့စ ကားနဲ႔ေမးလိုက္တယ္ ။
“ သား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဟင္ ”
သားျဖစ္သူက သူ႔ဖခင္နဲ႔မိခင္ကို ျပံဳးျပီးၾကည့္လိုက္တယ္
ျပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္ ..။
“ သားလည္း အေဖ့တို႔အေမတို႔လိုပဲ အေဖအေမတို႔ၾကီးလာ
ရင္ေကၽြးဖို႔ သစ္သားခြက္ကေလးလုပ္ေနတာပါ ”
အဲဒီလိုေျပာျပီး သားျဖစ္သူက သူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ေနခဲ့
တယ္ ။မိဘေတြဟာ သားျဖစ္သူစကား ကိုၾကားျပီးအလြန္ပဲ
ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားခဲ့ရတယ
မွ မေျပာႏုိင္ဘူး တုန္ လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားျပီး ပါးျပင္ေပၚက
ေန မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာခဲ့ရတယ္ ။ သူတို႔အမွားကို သူတို႔
ထင္းကနဲ ျမင္သြားခဲ့ရတယ္ ။
အိမ္ထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတ
သူတို႔ကို ေငးေန တာေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။
သင္လည္းတစ္ေန႔ အဖိုးအိုျဖစ္လာမွာပါပဲ ။
မိဘေတြကို
ခ်စ္ခင္ၾကင္နာယု ယျပီး ကိုယ့္မ်ိဳး ဆက္ေတြအတြက္
ေမတၱာတရားကိုျပသပါ ။ ကေလးေတြဟာ သင္တို႔အျပဳ
အမႈေတြကို ျမင္တယ္ .. ၾကား တယ္ ..လိုက္မွတ္သား
တယ္ ..။ သင္တို႔ျပဳသမွ်ဟာ သင္တို႔ထံျပန္လာပါလိမ့္မယ္ ။
တစ္ေန႔ေန႔မွာ ကိုယ္ဟာ သားတစ္ေယာက္ ျပီးေတာ့ ဖခင္
တစ္ေယာက္ျပီးေတာ့ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ လာဦးမွာ
ပါပဲ ။ မေသခင္ေလး ေကၽြးရတဲ့ မိဘအတြက္ ထမင္းဟာ
သူတို႔ျမိဳခ်လိုက္တိုင္း မနင္ ..ပါေစနဲ႔ ။ ေလ်ာေလ်ာရွူရွု၀င္
ပါေစ ..။
“ မိဘေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစ ”
( သက္တန္႔ခ်ိဳ ဘာသာျပန္ေရးဖြဲ႔သည္ )
မူရင္း - "The Wooden Bowl"
တစ္ခါတုန္းက အဖိုးအိုတစ္ဦး ဟာ ရြာမွာ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဆန္စြာ
တစ္ေန ႔ေတာ့အဖိုး အိုက သူ႔ သားနဲ႔ သူ႔ေခၽြးမ
သူ႔ေျမးေလးေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ
ဒီလိုနဲ႔ ခရီးရွည္ၾကီးကိုျဖတ္သန္းျပီ
ပါတယ္ ။
စစေရာက္ျခင္းမွာ သားျဖစ္သူတို႔မိသားစုက ၀မ္းပမ္းတသာၾကိဳဆိုၾကတယ္ ။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ေနရာေပးၾက
တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အဖိုးအိုဟာ သူ႔သားမိသားစုနဲ႔အတူ
ေနထိုင္ရင္း တစ္ပတ္တိတိ အခ်ိန္ကိုေရာက္ လာခဲ့တယ္ ။ ေန႔တိုင္းေန႔တုိင္းမွာ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းမွာ
အားလံုးအတူ၀ိုင္းစားၾကတယ ္။ အဖိုးအိုရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ မႈန္ရီေနပါျပီ ။
အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေတြက အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ တုန္ယင္
ေနခဲ့တယ္ ။
တခါတခါ ဇြန္းနဲ႔ ခက္ရင္းေတြလြတ္က်သလို ..
တခါတခါမွာလည္း ပန္းကန္ထဲက ထမင္းေတြဟာ ေဘး
နားကိုဖိတ္လို႔ဖိတ္ၾကမ္းျပင
“ အေဖ့ရဲ႕ ထမင္းစားတဲ့အခါ ဟိုဖိတ္ဒီဖိတ္ဒါဏ္ကိုမခံႏုိ
ေတာ့ဘူး အေဖက ထမင္းစားရင္ လည္းအ သံျမည္တယ္
ညစ္ပတ္ေနတာပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလဲ ေပပြေနေရာ ငါတို႔
တစ္ခုခုလုပ္ရေအာင္ ” လို႔ မိန္းမျဖစ္သူ ကိုတိုင္ပင္တယ္ ။
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ အဖိုးအိုကို ထမင္းတစ္၀ိုင္းတည္းအတူ
စားခြင့္မေပးေတာ့ပဲ အခန္းေထာင့္ေလးမွာ စားပြဲခံုေသး
ေသးေလးနဲ႔ ေကၽြးပါေတာ့တယ္ ။
အဖိုးအိုဟာ ေၾကြပန္းကန္နဲ႔စားတဲ့အခါ မွာလည္း ခဏခဏ
ပန္းကန္ေတြက်ကြဲတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူက သစ္သားခြက္
ကေလးလုပ္ျပီး အဖိုးအိုကိုေကၽြးတယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔
အဖိုးအိုဟာ တိတ္ဆိတ္စြာပဲ အခန္းေထာင့္ေလးက ထမင္း
စားပြဲေလးမွာ စားရပါတယ္ ။ တခါတခါ သားျဖစ္သူနဲ ႔ေခၽြးမျဖစ္ သူရဲ႕ ေဒါသတၾကီးဆူပူၾကိမ္းေမာင္းသ
ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔သားကေလးျဖစ္သူဟာ အိမ္ေရွ႕
မွာ ျငိမ္ျငိမ္ကေလးထုိင္ျပီး တစ္ခုခုကို စိတ္၀င္တစားလုပ္ေန
တာေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ ဒီေတာ့ သားျဖစ္သူဆီသြားျပီး မိဘ
ေတြကခ်ိဳ သာတဲ့စ ကားနဲ႔ေမးလိုက္တယ္ ။
“ သား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဟင္ ”
သားျဖစ္သူက သူ႔ဖခင္နဲ႔မိခင္ကို ျပံဳးျပီးၾကည့္လိုက္တယ္
ျပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္ ..။
“ သားလည္း အေဖ့တို႔အေမတို႔လိုပဲ အေဖအေမတို႔ၾကီးလာ
ရင္ေကၽြးဖို႔ သစ္သားခြက္ကေလးလုပ္ေနတာပါ ”
အဲဒီလိုေျပာျပီး သားျဖစ္သူက သူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ေနခဲ့
တယ္ ။မိဘေတြဟာ သားျဖစ္သူစကား ကိုၾကားျပီးအလြန္ပဲ
ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားခဲ့ရတယ
မွ မေျပာႏုိင္ဘူး တုန္ လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားျပီး ပါးျပင္ေပၚက
ေန မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာခဲ့ရတယ္ ။ သူတို႔အမွားကို သူတို႔
ထင္းကနဲ ျမင္သြားခဲ့ရတယ္ ။
အိမ္ထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတ
သူတို႔ကို ေငးေန တာေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။
သင္လည္းတစ္ေန႔ အဖိုးအိုျဖစ္လာမွာပါပဲ ။
မိဘေတြကို
ခ်စ္ခင္ၾကင္နာယု ယျပီး ကိုယ့္မ်ိဳး ဆက္ေတြအတြက္
ေမတၱာတရားကိုျပသပါ ။ ကေလးေတြဟာ သင္တို႔အျပဳ
အမႈေတြကို ျမင္တယ္ .. ၾကား တယ္ ..လိုက္မွတ္သား
တယ္ ..။ သင္တို႔ျပဳသမွ်ဟာ သင္တို႔ထံျပန္လာပါလိမ့္မယ္ ။
တစ္ေန႔ေန႔မွာ ကိုယ္ဟာ သားတစ္ေယာက္ ျပီးေတာ့ ဖခင္
တစ္ေယာက္ျပီးေတာ့ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ လာဦးမွာ
ပါပဲ ။ မေသခင္ေလး ေကၽြးရတဲ့ မိဘအတြက္ ထမင္းဟာ
သူတို႔ျမိဳခ်လိုက္တိုင္း မနင္ ..ပါေစနဲ႔ ။ ေလ်ာေလ်ာရွူရွု၀င္
ပါေစ ..။
“ မိဘေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစ ”
( သက္တန္႔ခ်ိဳ ဘာသာျပန္ေရးဖြဲ႔သည္ )
မူရင္း - "The Wooden Bowl"
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။