ကြၽန္မကိုခ်စ္ရင္ စာကိုဆံုးေအာင္ဖတ္ပါ
__________________________
သူငယ္ခ်င္း
လူ႔ဘဝဆိုတာ ခဏေလးပါ
အပိုင္ရတယ္ဆိုတာ ဘာမွ မရိွပါဘူး
တခဏတာ ဆုပ္ကိုင္မိတဲ့ ကာလအခိုက္အတန္႔
ေလးမွာ ပိုင္ဆိုင္မူေတြရိွသေယာင္နဲ
ၿပီးေတာ့လည္း ပံုစံအမ်ိဳး မ်ိဳးနဲ႔
သူကမခ်န္ရင္ ကိုယ္ကခ်န္ထားခဲ့ရတာပဲေလ။
မနက္ျဖန္ဆိုတာ လက္ရိွအခ်ိန္ေလာက္ မေသခ်ာ
ပါဘူး။
အခ်ိန္ဆိုတာ လွည္ပတ္ေနတဲ့ ယႏ ၱရားတစ္ခုပါ။
ေနာက္ကိုျပန္ဆုတ္ေပးမွာ မဟုတ္တဲ့ အခ်ိန္ေၾကာင့္ ျဖဳ န္းတီးလိုက္မိတဲ့ ဘဝရဲ႕ စကၠန္႔ နာရီ
ရက္ လ ႏွစ္ေတြ ျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့
ႏွေျမာစရာပဲေနာ္။
ေ႐ွ႕အနာဂတ္ကိုလည္း လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါဦး
ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပဲ
ခုျမင္ ခုေပ်ာက္ေစတဲ့ ဆုတ္ကပ္ေခတ္ႃကီးမွာ
သူက ဘယ္ေလာက္သက္တမ္းထိ ေနထိုင္ခြင့္ရ
မယ္ ကိုယ္က ဘယ္ေန႔အထိ အသက္႐ွင္ခြင့္ ရ
မယ္ ဘယ္သူ႔မွ အတပ္မေျပာႏိုင္ပါဘူး။
ခႏ ၱာဇီဝ လူပ္ေဆာင္ခ်က္အရေတာ့ ခန္႔မွန္းေျခ
သိႏိုင္ေပမဲ့
ကံသီလအက်ိဳဳ ဳးေပးရဲ႕ သက္တမ္းကသာ
အဓိကပါ။
မသိလို႔ မလုပ္တဲ့လူ
သိၿပီး မလုပ္တဲ့လူ
သိလဲမသိ လုပ္လဲ မလုပ္တဲ့လူထဲမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မွန္းသိၿပီး
ဘုရားစကားနားေထာင္ရမွန္းသိေ
သိၿပီး မလုပ္တဲ့လူေတြရဲ႕ ဘဝအကူးဟာ
ေၾကာက္ဖို႔ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
မသိရင္ သိေအာင္လုပ္
သိၿပီးရင္ က်င့္ပါ
ေဝဒနာေတြျပေနၿပီး အခ်ိန္တန္ ပစ္ထားခဲ့ရမဲ့
ကိုယ္မပိုင္တဲ့ ဒီခႏ ၱာကိုယ္ႀကီးကို
ဘာလို႔ သနားညႇာေနမွာလဲ၊
တရားထိုင္ ၁ နာရီကို fb သံုးခ်ိန္ထဲက ေပးလိုက္ပါ
တရားနာ ၁ နာရီကို ဖုန္းေျပာခ်ိန္နဲ႔ Chat ေနခ်ိန္က ေပးလိုက္ပါ
အက်ိဳးမရိွ မထိတထိနဲ႔ ကလိေနတဲ့စကားေတြ
ကတိမတည္တဲ့ စာသားေတြနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမဲ့
အစား ကံငါးပါးထိန္းၿပီး
ညဏ္ပြင့္ေပးမဲ့ မသိတဲ့တရားေတြ ဆည္းပူးပါ
အသိတရားေတြ တိုးပြားပါ
အရိွတရားကို လက္ခံပါ
အျဖစ္ေတြကို ျမဲေနတယ္ မမွတ္ပါနဲ႔
အခ်ိန္တန္ ပ်က္သြားမွာ ႀကီးပါပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္က
ဥပုဥ္တစ္ရက္မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ တစ္ပါး
ေဟာတဲ့ ေသမင္းတရားကို သတိရမိတယ္
သိလား။
လူတစ္ေယာက္က သူေသရမယ္လို႔ သိေနတဲ့
ရက္မွာ ေသမင္းလာေခၚရင္ မ်က္စိလယ္သြား
ေအာင္ ကုတင္ေျခရင္းဘက္ ေခါင္းထားၿပီး
ေျပာင္းျပန္ အိပ္ေနလိုက္တာေပါ့ေနာ္
အခ်ိန္က်လို႔ ေသမင္းက ေရာက္လာေရာ
အဲ့ဒီေန႔က် မွ ေသမင္းကလဲ စိတ္ေကာင္းဝင္ၿပီး
ဒီသူငယ္ေလးခမ်ာ သနားပါတယ္
ေသခ်င္႐ွာဦးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သနားစိတ္ေတြ
ဝင္ၿပီး သူလုပ္ရမဲ့ တာဝန္ကို လုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့
စတိ သေဘာနဲ႔ ေခါင္းရင္းဖက္ တင္းပုတ္နဲ႔မထုေပးပဲ ေျခရင္းကိုဘဲ လွမ္းထုေပးခဲ့သလိုေပါ့၊
အခ်ိန္က်လာရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေ႐ွာင္မရပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္း၊
ေနာက္တစ္ႏွစ္
ဒီတရားေဟာေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ
ေနမေကာင္းျဖစ္ရာမွ ပ်ံလြန္ေတာ္မႈသြားတာ
သိလိုက္ရေတာ့ ေသျခင္းတရားဟာ
က်ြန္မအတြက္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရေတြပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္းရယ္
တကယ္တမ္းက် ေတာ့ေလ
တစ္ကယ့္အေရး တစ္ကယ့္ေဘး
ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ၿပီ
ကိုယ္ထက္ႀကီးသူ ကိုယ့္ေအာက္လူ
ရြယ္တူေသတာ မ်ားလွၿပီ
ခႏ ၱာမစဲ အိုစျမဲ ငါလဲေသဖို႔နီးခဲ့ၿပီ
မေသေသးမွီ ပါရမီ ငါသည္ျဖည့္မွ ေတာ္လိမ့္မည္
ဝိပသနာ ဘာဝနာ ငါဟာပြားမွ ေတာ္ေတာ့မည္။
သူငယ္ခ်င္းေရ
တရားေဟာဆရာ မဟုတ္တဲ့ကြၽန္မ
အမွားေျပာမွာလဲ မဟုတ္ဖူးလို႔ လက္ခံေပးပါ
ေစတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔ မထိုက္တန္ဖူးဆိုေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ေတာ့ ထိုက္တန္တဲ့
အရာ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ခႏ ၱာ အသိ ညဏ္အရိွကို
ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီး
ေမတၱာကမၼဌာန္း စီးကာျဖန္း
ခ်မ္းေျမ့သာယာ ရိွပါေစ။ ။
ယဥ္ေမသက္
__________________________
သူငယ္ခ်င္း
လူ႔ဘဝဆိုတာ ခဏေလးပါ
အပိုင္ရတယ္ဆိုတာ ဘာမွ မရိွပါဘူး
တခဏတာ ဆုပ္ကိုင္မိတဲ့ ကာလအခိုက္အတန္႔
ေလးမွာ ပိုင္ဆိုင္မူေတြရိွသေယာင္နဲ
ၿပီးေတာ့လည္း ပံုစံအမ်ိဳး မ်ိဳးနဲ႔
သူကမခ်န္ရင္ ကိုယ္ကခ်န္ထားခဲ့ရတာပဲေလ။
မနက္ျဖန္ဆိုတာ လက္ရိွအခ်ိန္ေလာက္ မေသခ်ာ
ပါဘူး။
အခ်ိန္ဆိုတာ လွည္ပတ္ေနတဲ့ ယႏ ၱရားတစ္ခုပါ။
ေနာက္ကိုျပန္ဆုတ္ေပးမွာ မဟုတ္တဲ့ အခ်ိန္ေၾကာင့္ ျဖဳ န္းတီးလိုက္မိတဲ့ ဘဝရဲ႕ စကၠန္႔ နာရီ
ရက္ လ ႏွစ္ေတြ ျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့
ႏွေျမာစရာပဲေနာ္။
ေ႐ွ႕အနာဂတ္ကိုလည္း လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါဦး
ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပဲ
ခုျမင္ ခုေပ်ာက္ေစတဲ့ ဆုတ္ကပ္ေခတ္ႃကီးမွာ
သူက ဘယ္ေလာက္သက္တမ္းထိ ေနထိုင္ခြင့္ရ
မယ္ ကိုယ္က ဘယ္ေန႔အထိ အသက္႐ွင္ခြင့္ ရ
မယ္ ဘယ္သူ႔မွ အတပ္မေျပာႏိုင္ပါဘူး။
ခႏ ၱာဇီဝ လူပ္ေဆာင္ခ်က္အရေတာ့ ခန္႔မွန္းေျခ
သိႏိုင္ေပမဲ့
ကံသီလအက်ိဳဳ ဳးေပးရဲ႕ သက္တမ္းကသာ
အဓိကပါ။
မသိလို႔ မလုပ္တဲ့လူ
သိၿပီး မလုပ္တဲ့လူ
သိလဲမသိ လုပ္လဲ မလုပ္တဲ့လူထဲမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မွန္းသိၿပီး
ဘုရားစကားနားေထာင္ရမွန္းသိေ
သိၿပီး မလုပ္တဲ့လူေတြရဲ႕ ဘဝအကူးဟာ
ေၾကာက္ဖို႔ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
မသိရင္ သိေအာင္လုပ္
သိၿပီးရင္ က်င့္ပါ
ေဝဒနာေတြျပေနၿပီး အခ်ိန္တန္ ပစ္ထားခဲ့ရမဲ့
ကိုယ္မပိုင္တဲ့ ဒီခႏ ၱာကိုယ္ႀကီးကို
ဘာလို႔ သနားညႇာေနမွာလဲ၊
တရားထိုင္ ၁ နာရီကို fb သံုးခ်ိန္ထဲက ေပးလိုက္ပါ
တရားနာ ၁ နာရီကို ဖုန္းေျပာခ်ိန္နဲ႔ Chat ေနခ်ိန္က ေပးလိုက္ပါ
အက်ိဳးမရိွ မထိတထိနဲ႔ ကလိေနတဲ့စကားေတြ
ကတိမတည္တဲ့ စာသားေတြနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမဲ့
အစား ကံငါးပါးထိန္းၿပီး
ညဏ္ပြင့္ေပးမဲ့ မသိတဲ့တရားေတြ ဆည္းပူးပါ
အသိတရားေတြ တိုးပြားပါ
အရိွတရားကို လက္ခံပါ
အျဖစ္ေတြကို ျမဲေနတယ္ မမွတ္ပါနဲ႔
အခ်ိန္တန္ ပ်က္သြားမွာ ႀကီးပါပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္က
ဥပုဥ္တစ္ရက္မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ တစ္ပါး
ေဟာတဲ့ ေသမင္းတရားကို သတိရမိတယ္
သိလား။
လူတစ္ေယာက္က သူေသရမယ္လို႔ သိေနတဲ့
ရက္မွာ ေသမင္းလာေခၚရင္ မ်က္စိလယ္သြား
ေအာင္ ကုတင္ေျခရင္းဘက္ ေခါင္းထားၿပီး
ေျပာင္းျပန္ အိပ္ေနလိုက္တာေပါ့ေနာ္
အခ်ိန္က်လို႔ ေသမင္းက ေရာက္လာေရာ
အဲ့ဒီေန႔က် မွ ေသမင္းကလဲ စိတ္ေကာင္းဝင္ၿပီး
ဒီသူငယ္ေလးခမ်ာ သနားပါတယ္
ေသခ်င္႐ွာဦးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သနားစိတ္ေတြ
ဝင္ၿပီး သူလုပ္ရမဲ့ တာဝန္ကို လုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့
စတိ သေဘာနဲ႔ ေခါင္းရင္းဖက္ တင္းပုတ္နဲ႔မထုေပးပဲ ေျခရင္းကိုဘဲ လွမ္းထုေပးခဲ့သလိုေပါ့၊
အခ်ိန္က်လာရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေ႐ွာင္မရပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္း၊
ေနာက္တစ္ႏွစ္
ဒီတရားေဟာေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ
ေနမေကာင္းျဖစ္ရာမွ ပ်ံလြန္ေတာ္မႈသြားတာ
သိလိုက္ရေတာ့ ေသျခင္းတရားဟာ
က်ြန္မအတြက္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရေတြပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္းရယ္
တကယ္တမ္းက် ေတာ့ေလ
တစ္ကယ့္အေရး တစ္ကယ့္ေဘး
ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ၿပီ
ကိုယ္ထက္ႀကီးသူ ကိုယ့္ေအာက္လူ
ရြယ္တူေသတာ မ်ားလွၿပီ
ခႏ ၱာမစဲ အိုစျမဲ ငါလဲေသဖို႔နီးခဲ့ၿပီ
မေသေသးမွီ ပါရမီ ငါသည္ျဖည့္မွ ေတာ္လိမ့္မည္
ဝိပသနာ ဘာဝနာ ငါဟာပြားမွ ေတာ္ေတာ့မည္။
သူငယ္ခ်င္းေရ
တရားေဟာဆရာ မဟုတ္တဲ့ကြၽန္မ
အမွားေျပာမွာလဲ မဟုတ္ဖူးလို႔ လက္ခံေပးပါ
ေစတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔ မထိုက္တန္ဖူးဆိုေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ေတာ့ ထိုက္တန္တဲ့
အရာ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ခႏ ၱာ အသိ ညဏ္အရိွကို
ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီး
ေမတၱာကမၼဌာန္း စီးကာျဖန္း
ခ်မ္းေျမ့သာယာ ရိွပါေစ။ ။
ယဥ္ေမသက္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။