နဂါးမ်ား..။

Yan Aung

 

နဂါးမ်ား..။
=======

လိႈင္သာယာ ရွိ လံုးခ်င္းအိမ္ရာတစ္ခုအနီး ဖြင့္ထားေသာ ..Beauty Saloon တစ္ခုအတြင္းတြင္ျဖစ္သည္.။
အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ရစ္မပါသူမ်ား အုပ္စုလုိက္ ၀င္လာၾကသည္..။ 

ထို အလွျပင္ဆုိင္မွ အ၀မွ စကပ္တိုတို၊ ့
ဆံပင္ကို အေရာင္ဆိုးထားေသာ
တုိင္းရင္းသူ မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ိုင္း မ်က္လံုးျပဴးျပဳး ေကာင္မေလးမွ
ေခါင္းေလွ်ာ္မလား ...ေထာင္ကဲဒီဖက္လာ..ဒီဖက္လာ ဟု ..ခရီးဦးႀကိဳျပဳသည္.။
ထို႔ေနာက္ .. အထဲသို႔ လွမ္းေအာ္ကာ..
အမေရ ..ေျခာက္ေယာက္ေနာ္..။ အေလွ်ာ္မိန္းကေလးေျခာက္ေယာက္ အသင့္ျပင္ပါဟု....။

ထိုအုပ္စုအတြင္းမွ ေခါင္းေဆာင္ျဖင္ဟန္တူသူက ... ေကာင္မေလးနားမလည္သည့္စကားျဖင့္..
သူ႔လူမ်ားကို ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ရယ္ေမာေျပာၾကားရင္း ...
ေကာင္မေလးေခါင္းကို ..ဆတ္ကနဲ႔ပုတ္ကာ..
အတြင္းသို႔၀င္သြားသည္..။

ထိုအခ်ိန္ ...အတြင္းမွ ထြက္လာေသာ ..ေဘာင္းဘီပြပြ၀တ္ အမ်ဳိးသမီး အုပ္စုတစ္စုႏွင့္ တိုးသည္..။
ဟီးဟီးဟားဟားျဖင့္ ဆိုင္အလုပ္သမေလးမ်ား နားမလည္ေသာ စကားမ်ားျဖင့္ ေျပာဆိုရယ္ေမာၿပီး..
ႏႈတ္ဆက္ခါ .အသီးသီး ဦးတည္ရာသို႔ ..ထြက္ခြာသြားၾကသည္..။

ထိုျမင္ကြင္းမ်ဳိးကား ...ထိုေဒသတြင္ ..နိစၥဓူ၀ ..ေတြ႕ျမင္ေနက်...။

===============================================================

က်န္စစ္သားအိမ္ရာ ေစ်းတြင္ျဖစ္သည္...။

ကန္စြန္းရြက္ငါးစည္းအား သံုးရာျဖင့္ ဆစ္ေနေသာ.. အသား၀ါ၀ါ ေဘာင္းဘီတိုတိုျဖင့္ လူတစ္ဦးအား..။
ေစ်းသည္မွ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနသည္..။ ခါးထစ္ခြင္ထဲမွ ကေလးငယ္ကလည္း ေအာ္ငိုေနသည္..။

လံုး၀မေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူး .... အရင္းေတာင္မရွိဘူး..။

ထိုအသား၀ါ၀ါျဖင့္လူက မပီမသေရရြတ္ရင္း ..ဘာမွမေျပာပဲ ရာတန္သံုးရြက္ကို ခ်ေပးကာ..
ကန္စြန္းရြက္ငါးစည္းကို ယူၿပီး စက္ဘီးကို စီးကာ ထြက္ခြားသည္..။

ေစ်းသည္ခမ်ာ မေက်မနပ္ ပြစိပြစိျဖင့္ ေရရြတ္ရင္း ...

ေဖာက္သည္မို႔လို႔ေပါ့ ..ႏို႔မို႔ဆို မေလ်ာ့ဘူး ဟု...။

======================================
ေကတီဗီ တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္...

ဗမာစကားမေျပာတတ္ေသာ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္
မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္း ၀ဖိုင့္ဖိုင့္ ခႏၵာကိုယ္ႏွင့္လူက...

ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲမွ ...ေထာင္တန္အုပ္ကို ...မိုက္ျဖင့္ ..သီခ်င္းဆိုေနေသာ ..

ေပါင္ေပၚ စကပ္တိုႏွင့္ တုိင္းရင္းသူေကာင္မေလး တစ္ေယာက္အား ..လွမ္းေပးသည္...

ထိုမိန္းကေလးက ...အံ့အားသင့္သြားသျဖင့္ ..ဆတ္ကနဲ႔ လွည့္အၾကည့္...

ဗမာစကားမပီမသျဖင့္ ...

နက္ဖန္ မနက္ ....လာေခၚမယ္......

============================================

ေအးစက္ေနေသာ ..အဲယားကြန္းအျပည့္ျဖင့္ ရံုးခန္းတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္..

ေခၽြးစမ်ားျဖင့္ စိုရႊဲေနေသာ စက္ရံုယူနီေဖာင္း၀တ္ထားသည့္လူႏွစ္ေယာက္
လက္ေနာက္ပစ္ခါ ရပ္ေနသည္...။

ေရွ႕မွ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနေသာ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းလူက ေမာသြားဟန္ျဖင့္ ...
ေဘးမွ စကားျပန္ကို စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ..လွည့္ၾကည့္သည္.. ...

စကားျပန္က ...

ေသာက္သံုးမက်ဘူး ...Cutting ေတြ ..လြဲကုန္ၿပီ ....
ခင္ဗ်ားတို႔ ..တစ္ေယာက္ကို ႏွစ္လစာ ျဖတ္ၿပီး ေလ်ာ္ရပါမယ္....ဟု..

============================================

လ၀က ရံုးတစ္ရံုးေရွ႕တြင္ျဖစ္သည္...။

ေဘာင္းဘီတို၀တ္ အသား၀ါ၀ါ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းလူမ်ား ...ထြက္လာၾကသည္...

လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားေသာ ပန္းေရာင္ကတ္မ်ားကို ....ကိုယ္စီ အိပ္ထဲထည့္လိုက္ၾကသည္...။

ၿပီးေနာက္ ..ျမန္မာမ်ား နားမလည္ေသာ စကားမ်ားျဖင့္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေျပာဆိုကာ..

ကားတစီးေပၚ တက္ကာ ေမာင္းႏွင္သြားၾကေလသည္..။

================================================

၄င္းတို႔သည္...

ျမန္မာႏိုင္ငံသား ကေလးငယ္မ်ားအား .... အဂၤလိပ္စာ သင္ေပးရန္လည္းမဟုတ္..

ျမန္မာ့ အႏုပညာ ယာဥ္ေက်းမႈမ်ားအား ေလ့လာရန္လည္းမဟုတ္...

ျမန္မာ့ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားအား ထိန္းသိမ္းရန္လည္းမဟုတ္..

ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားအား တန္ဖိုးတက္ေအာင္ ျဖတ္ေတာက္သန္႔စင္ရန္လည္းမဟုတ္..။

ျမန္မာ လူငယ္ ဘြဲ႕ရမ်ားအားလည္း အသိပညာ အတတ္ပညာမ်ား ေစတနာျဖင့္ လာေရာက္သင္ၾကားေပးရန္လည္းမဟုတ္..။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ..ေနထုိင္ေသာ ..ျမန္မာျပည္ေပါက္ လူမ်ဳိးျခားမ်ားလည္းမဟုတ္...။

သို႔ေသာ္..

၄င္းတို႔သည္..

ဦးေမာင္ေမာင္၀မ္းကဲ့သို႔ေသာ
ျပည္ပေန .. ...ျမန္မာတုိင္းရင္းသားတစ္ဦးလို ..

ယေန႔အထိ..ျမန္မာႏိုင္ငံမွ .. ႏွင္မထုတ္ခံရေပ.....

==========================

ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ....

၄င္းတို႔သည္ ...

ျမန္မာႏုိင္ငံကို ......

တေျဖးေျဖး ရစ္ပတ္ကာ ..

တေျမ့ေျမ့ ..မီးေလာင္တုိက္သြင္း ၀ါးမ်ဳိမည့္ ...

နဂါးမ်ားသာျဖစ္သည္...။

(ငရဲသား)