ျမန္မာငပုေတြ ဘယ္ေတာ့ သန္မာထြားက်ိဳင္းမွာလဲ
**************************
ေသးေကြးႀကံဳလွီၿပီး အရပ္ပုေနတာဟာ ဆုတ္ယုတ္မႈသာ ျဖစ္သည္
ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ဆိုတာကိုေျပာတိုင္း မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းစဥ္းစားလာရတဲ့ ကိစၥတခုကေတာ့ လူသား ရင္းျမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတာကို ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ဖို႔ လိုလာပါတယ္။ လူသားရင္းျမစ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာဖို႔ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ လည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပထမတမ်ိဳးကေတာ့ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာဆိုတဲ့ ပညာေတြကို တတ္ေျမာက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယတခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ကာယအားျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္းဆိုတာလည္း တခ်ိန္ တည္းမွာ ကပ္ပါေနပါတယ္။
ဒီတပတ္မွာ ေျပာခ်င္တဲ့ ကိစၥကေတာ့ ဒုတိယ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ကာယ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ျခင္း၊ က်န္းမာ သန္စြမ္းျခင္း အေၾကာင္းပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ကာယဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ
လူလံုးလူဖန္ ေသးေသးေကြးေကြး ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္တဲ့ မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ လူငယ္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ေထာင္ေထာင္
မိတ္ေဆြတဦးရဲ႕ တူမေလး တေယာက္က စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အလုပ္ကခြင့္ယူၿပီး ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မိတ္ေဆြရဲ႕အိမ္မွာ ဆံုလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီ မိန္းကေလးက ေခတ္ပညာတတ္ မိန္းကေလး တဦးပါ။ ၿပံဳးၿပံဳး ရႊင္ရႊင္ ခ်က္ခ်က္ခ်ာခ်ာရွိပါတယ္။ စကားေျပာၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အဲဒီကေလးမေလးဟာ Óဏ္လည္း အေတာ္ေကာင္းပံုရပါတယ္။ သမီးအသက္ဘယ္ ေလာက္ရွိၿပီ လဲေမးေတာ့ သံုးဆယ္လို႔ေျပာ ပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီမိန္းကေလးဟာ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ သံုးဆယ္ဆို တာ မငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္ပါ။ အိမ္ေထာင္သားေမြး ျပဳမယ္ဆိုရင္ အရြယ္ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။ သို႔ေသာ္ ကေလးမေလးဟာ အေတာ္ေလးအရပ္ ပုပါတယ္။ ငါးေပေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ရွိလွမွ ေလး ေပကိုးလက္မေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္က လည္း ပါးပါးလွပ္လွပ္ေလး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခု ေခတ္မွာေတြ႕ရတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ အမ်ားစုဟာ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးလို ေသးေသး ေကြးေကြးေလးေတြျဖစ္ေနတာ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ျမင္ ေနရပါတယ္။
အဲဒါဆိုရင္ ေယာက်ာ္းေလးေတြက ေကာ အရပ္ျမင့္သလားဆိုတာ့ ဒီဘက္ေခတ္မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ အရပ္မျမင့္တဲ့အျပင္ အရပ္ပုလာတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသိုလ္က ဗိုလ္ေလာင္းေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြ အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေလာင္းအမ်ားစုဟာ အရပ္ပုေနၿပီး ခႏၶာကိုယ္ တည္ ေဆာက္ပံုကလည္း ေသးေသးေကြးေကြးပါ။ ေနာင္မွာ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း စစ္သားႀကီးေတြ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရွိပါဦးမလားလို႔ရင္ေလးမိျပန
ျမန္မာေတြ ဘယ္အခ်ိန္ ေလာက္ကတည္းက အရပ္အေမာင္း ပုလာေနပါသလဲ။ အရပ္ျမင့္တာ အရပ္ပုတာ ခႏၶာကိုယ္ထြားက်ိဳင္း တာကို သုေတသနျပဳေနတဲ့ ပညာရွင္မဟုတ္ေတာ့ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ သုေတသနဆန္ဆန္ စနစ္တက်တင္ျပဖို႔ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာေတြ အမ်ိဳးသားေရာ အမ်ိဳးသမီးပါ အရပ္အေမာင္း ပုလာတယ္ဆိုတာကေတာ့ အားလံုးအျမင္ပါပဲ။ သမိုင္းစာအုပ္မ်ားထဲက မွတ္မိေနတာတခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။ ၁၈ ရာစုေခတ္တုန္းက အေလာင္းမင္းတရားႀကီး ဦးေအာင္ေဇယ်နဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရခဲ့တဲ့ အေနာက္တိုင္း သံတမန္တဦးက သူရဲ႕မွတ္တမ္းထဲမွာ ဒီလိုေရးထား ပါတယ္။ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးဟာ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ၿပီး အရပ္အရွည္ ငါးေပဆယ့္တလက္မခန္႔ ရွိတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ တခါ ျမန္မာမွတ္တမ္းမ်ားအရ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးရဲ႕ ျမင္းရည္တက္ ေျခာက္က်ိပ္ရွစ္ ေယာက္ဟာ ထြားထြားက်ိဳင္းက်ိဳင္း သန္သန္မာမာရွိသူမ်ား ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ဗိုလ္တြန္လို႔ေခၚတဲ့ မင္းေခါင္ေက်ာ္ထင္ ေနာ္ရထာဟာ အရပ္အျမင့္ “ေလးေတာင္” ရွိၿပီး လက္ေမာင္းရင္း အတုတ္ဟာ “သံုးထြာ” လံုးပတ္ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ျမန္မာအတိုင္းအထြာ ေလးေတာင္ဟာ အဂၤလိပ္ အတိုင္းအထြာ ေျခာက္ေပနဲ႔ ညီမွ်ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္ ျမန္မာေတြအမ်ားစုဟာ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ အေနာက္တိုင္း သံတမန္ရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာ ျမန္မာေတြဟာ သိသိသာသာႀကီး အရပ္ပုလွ တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ထားမ်ိဳး မေတြ႕ရပါဘူး။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ရဲ႕ ဒုတိယေနာက္ဆံုးဘုရင္ျဖစ္တဲ့
သို႔ေသာ္ အာရွတိုက္ သားမ်ားထဲမွာေတာ့ ျမန္မာေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပုတယ္လို႔ေျပာမရပါ။ ၁၉ ရာစုနဲ႔ ၂၀ ရာစု အလယ္ ေလာက္အထိ ပုတယ္လို႔ အမ်ားကသတ္မွတ္ထားတဲ့ လူမ်ိဳးကေတာ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ ေတြနဲ႔ႏိႈင္းစာရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ အရပ္ ရွည္ပါေသးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္း က ဂ်ပန္ေတြကို ျမန္မာေတြက ငပုေတြလို႔ ေခၚခဲ့တာ အားလံုးမွတ္မိၾကမွာပါ။ ဂ်ပန္စစ္သား အမ်ားစုဟာ အရပ္ပုပါတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္ကိုမီလိုက္တဲ့လူႀက
အခုေခတ္မွာ ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ အရပ္ရွည္လာပါတယ္။ စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ေမြးလာခဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္ သစ္ ဂ်ပန္ေတြဟာ အရပ္ရွည္လာပါတယ္။ အခု ၂၁ ရာစုထဲမွာေတာ့ ပိုလို႔ ေတာင္ အရပ္ျမင့္လာၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္ေယာက်ာ္း ေတြရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးပ်မ္းမွ်အရပ္ဟာ အခုဆိုရင္ ငါးေပ ခုႏွစ္လက္မ၊ ငါးေပရွစ္လက္မျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ ဂ်ပန္လူငယ္ေတြရဲ႕ အရပ္အေမာင္းဟာ ငါးေပ ဆယ္လက္မ၊ ေျခာက္ေပအထိ ရွိလာေနပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြမပုေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ပါ လဲ။ စားေသာက္ပံုစနစ္ကို ျပင္လိုက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးတုန္းက ဂ်ပန္ေတြဟာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘဝ ကတည္းက ငါးကိုသာ အစားမ်ားခဲ့ပါတယ္။ အမဲ သားတို႔၊ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို မစားသံုးခဲ့ပါဘူး။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို ေမြးဖြားကတည္းက ေကြ်းေမြးလာတာမို႔ အရပ္အေမာင္း ေတြျမင့္၊ လူေကာင္ေတြႀကီးလာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလိုမ်ိဳး ေကြ်းေမြးလာႏိုင္တာ ကလည္း စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္လာတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲတြင္းနက္နက္ထဲမွာ ေနထိုင္ရတာမ်ိဳး မရွိတာက အဓိက အေၾကာင္းလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အရပ္ရွည္တဲ့ လူမ်ိဳးထဲမွာ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္တခုက
ေနာက္ထပ္အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တဲ
တကယ္တမ္းေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ၁၉ ရာစု ဝန္းက်င္ကတည္းက တျဖည္းျဖည္း အရပ္ပုတဲ့ဘက္ ကို ေရာက္လာေနပါတယ္။ ၂၀ ရာစုအလယ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ နပန္းလံုး၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ အုပ္ခ်ဳပ္၊ အဲသလို အက်ိဳးဆက္ေတြေၾကာင့္ ဆင္းရဲတြင္းက နက္သ ထက္ နက္လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံသား အမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲၾကတာမို႔ ေမြးဖြားလာတဲ့ မ်ိဳးဆက္အဆင့္ဆင့္ဟာ အာဟာရျပည့္ဝစြာ စားသံုးေနထိုင္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြဟာ ေသးေကြးပိန္လွီလာ ပါတယ္။ အရပ္ျမင့္ရာကေန အရပ္ပုတဲ့ဘဝကိုေရာက္ လာပါေတာ့တယ္။
အခုလို ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတာဟာ ၾကာသထက္ ၾကာေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ လာမယ့္မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ အခု အရပ္ပုေနတယ္ဆိုတဲ့ မ်ိဳးဆက္ထက္ ထပ္ၿပီးပုဖို႔ရာပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္အမ်ိဳးကို ကိုယ္ကိုတိုင္ ကာကြယ္လိုတယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုးလုပ္ရမွာက ဆင္းရဲတြင္းက ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲတြင္းက ႐ုန္းထြက္ဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ တရားမွ်တတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ စီးပြားေရးစနစ္မ်ိဳး က်င့္ သံုးဖို႔ ထြန္းကားဖို႔လိုပါတယ္။ အမ်ိဳးကိုကာကြယ္ဖို႔ စာရြက္ေပၚမွာ ဥပေဒျပဳ႐ံုနဲ႔ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ဆင္းရဲတြင္းက ထြက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို၊ သန္မာထြားက်ိဳင္း ျမင့္မားလာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သတိခ်ပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေသးေကြးႀကံဳလွီၿပီး အရပ္ပုေနတာဟာ ဆုတ္ယုတ္မႈသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
(စာေရးသူသည္ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕တြင္ေနထိုင္လ်
**************************
ေသးေကြးႀကံဳလွီၿပီး အရပ္ပုေနတာဟာ ဆုတ္ယုတ္မႈသာ ျဖစ္သည္
ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ဆိုတာကိုေျပာတိုင္း မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းစဥ္းစားလာရတဲ့ ကိစၥတခုကေတာ့ လူသား ရင္းျမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတာကို ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ဖို႔ လိုလာပါတယ္။ လူသားရင္းျမစ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာဖို႔ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ လည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပထမတမ်ိဳးကေတာ့ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာဆိုတဲ့ ပညာေတြကို တတ္ေျမာက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယတခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ကာယအားျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္းဆိုတာလည္း တခ်ိန္ တည္းမွာ ကပ္ပါေနပါတယ္။
ဒီတပတ္မွာ ေျပာခ်င္တဲ့ ကိစၥကေတာ့ ဒုတိယ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ကာယ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ျခင္း၊ က်န္းမာ သန္စြမ္းျခင္း အေၾကာင္းပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ကာယဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ
လူလံုးလူဖန္ ေသးေသးေကြးေကြး ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္တဲ့ မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ လူငယ္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ေထာင္ေထာင္
မိတ္ေဆြတဦးရဲ႕ တူမေလး တေယာက္က စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အလုပ္ကခြင့္ယူၿပီး ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မိတ္ေဆြရဲ႕အိမ္မွာ ဆံုလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီ မိန္းကေလးက ေခတ္ပညာတတ္ မိန္းကေလး တဦးပါ။ ၿပံဳးၿပံဳး ရႊင္ရႊင္ ခ်က္ခ်က္ခ်ာခ်ာရွိပါတယ္။ စကားေျပာၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အဲဒီကေလးမေလးဟာ Óဏ္လည္း အေတာ္ေကာင္းပံုရပါတယ္။ သမီးအသက္ဘယ္ ေလာက္ရွိၿပီ လဲေမးေတာ့ သံုးဆယ္လို႔ေျပာ ပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီမိန္းကေလးဟာ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ သံုးဆယ္ဆို တာ မငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္ပါ။ အိမ္ေထာင္သားေမြး ျပဳမယ္ဆိုရင္ အရြယ္ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။ သို႔ေသာ္ ကေလးမေလးဟာ အေတာ္ေလးအရပ္ ပုပါတယ္။ ငါးေပေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ရွိလွမွ ေလး ေပကိုးလက္မေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္က လည္း ပါးပါးလွပ္လွပ္ေလး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခု ေခတ္မွာေတြ႕ရတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ အမ်ားစုဟာ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးလို ေသးေသး ေကြးေကြးေလးေတြျဖစ္ေနတာ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ျမင္ ေနရပါတယ္။
အဲဒါဆိုရင္ ေယာက်ာ္းေလးေတြက ေကာ အရပ္ျမင့္သလားဆိုတာ့ ဒီဘက္ေခတ္မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ အရပ္မျမင့္တဲ့အျပင္ အရပ္ပုလာတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသိုလ္က ဗိုလ္ေလာင္းေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြ အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေလာင္းအမ်ားစုဟာ အရပ္ပုေနၿပီး ခႏၶာကိုယ္ တည္ ေဆာက္ပံုကလည္း ေသးေသးေကြးေကြးပါ။ ေနာင္မွာ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း စစ္သားႀကီးေတြ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရွိပါဦးမလားလို႔ရင္ေလးမိျပန
ျမန္မာေတြ ဘယ္အခ်ိန္ ေလာက္ကတည္းက အရပ္အေမာင္း ပုလာေနပါသလဲ။ အရပ္ျမင့္တာ အရပ္ပုတာ ခႏၶာကိုယ္ထြားက်ိဳင္း တာကို သုေတသနျပဳေနတဲ့ ပညာရွင္မဟုတ္ေတာ့ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ သုေတသနဆန္ဆန္ စနစ္တက်တင္ျပဖို႔ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာေတြ အမ်ိဳးသားေရာ အမ်ိဳးသမီးပါ အရပ္အေမာင္း ပုလာတယ္ဆိုတာကေတာ့ အားလံုးအျမင္ပါပဲ။ သမိုင္းစာအုပ္မ်ားထဲက မွတ္မိေနတာတခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။ ၁၈ ရာစုေခတ္တုန္းက အေလာင္းမင္းတရားႀကီး ဦးေအာင္ေဇယ်နဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရခဲ့တဲ့ အေနာက္တိုင္း သံတမန္တဦးက သူရဲ႕မွတ္တမ္းထဲမွာ ဒီလိုေရးထား ပါတယ္။ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးဟာ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ၿပီး အရပ္အရွည္ ငါးေပဆယ့္တလက္မခန္႔ ရွိတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ တခါ ျမန္မာမွတ္တမ္းမ်ားအရ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးရဲ႕ ျမင္းရည္တက္ ေျခာက္က်ိပ္ရွစ္ ေယာက္ဟာ ထြားထြားက်ိဳင္းက်ိဳင္း သန္သန္မာမာရွိသူမ်ား ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ဗိုလ္တြန္လို႔ေခၚတဲ့ မင္းေခါင္ေက်ာ္ထင္ ေနာ္ရထာဟာ အရပ္အျမင့္ “ေလးေတာင္” ရွိၿပီး လက္ေမာင္းရင္း အတုတ္ဟာ “သံုးထြာ” လံုးပတ္ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ျမန္မာအတိုင္းအထြာ ေလးေတာင္ဟာ အဂၤလိပ္ အတိုင္းအထြာ ေျခာက္ေပနဲ႔ ညီမွ်ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္ ျမန္မာေတြအမ်ားစုဟာ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ အေနာက္တိုင္း သံတမန္ရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာ ျမန္မာေတြဟာ သိသိသာသာႀကီး အရပ္ပုလွ တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ထားမ်ိဳး မေတြ႕ရပါဘူး။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ရဲ႕ ဒုတိယေနာက္ဆံုးဘုရင္ျဖစ္တဲ့
သို႔ေသာ္ အာရွတိုက္ သားမ်ားထဲမွာေတာ့ ျမန္မာေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပုတယ္လို႔ေျပာမရပါ။ ၁၉ ရာစုနဲ႔ ၂၀ ရာစု အလယ္ ေလာက္အထိ ပုတယ္လို႔ အမ်ားကသတ္မွတ္ထားတဲ့ လူမ်ိဳးကေတာ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ ေတြနဲ႔ႏိႈင္းစာရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ အရပ္ ရွည္ပါေသးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္း က ဂ်ပန္ေတြကို ျမန္မာေတြက ငပုေတြလို႔ ေခၚခဲ့တာ အားလံုးမွတ္မိၾကမွာပါ။ ဂ်ပန္စစ္သား အမ်ားစုဟာ အရပ္ပုပါတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္ကိုမီလိုက္တဲ့လူႀက
အခုေခတ္မွာ ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ အရပ္ရွည္လာပါတယ္။ စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ေမြးလာခဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္ သစ္ ဂ်ပန္ေတြဟာ အရပ္ရွည္လာပါတယ္။ အခု ၂၁ ရာစုထဲမွာေတာ့ ပိုလို႔ ေတာင္ အရပ္ျမင့္လာၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္ေယာက်ာ္း ေတြရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးပ်မ္းမွ်အရပ္ဟာ အခုဆိုရင္ ငါးေပ ခုႏွစ္လက္မ၊ ငါးေပရွစ္လက္မျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ ဂ်ပန္လူငယ္ေတြရဲ႕ အရပ္အေမာင္းဟာ ငါးေပ ဆယ္လက္မ၊ ေျခာက္ေပအထိ ရွိလာေနပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြမပုေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ပါ လဲ။ စားေသာက္ပံုစနစ္ကို ျပင္လိုက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးတုန္းက ဂ်ပန္ေတြဟာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘဝ ကတည္းက ငါးကိုသာ အစားမ်ားခဲ့ပါတယ္။ အမဲ သားတို႔၊ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို မစားသံုးခဲ့ပါဘူး။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို ေမြးဖြားကတည္းက ေကြ်းေမြးလာတာမို႔ အရပ္အေမာင္း ေတြျမင့္၊ လူေကာင္ေတြႀကီးလာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလိုမ်ိဳး ေကြ်းေမြးလာႏိုင္တာ ကလည္း စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္လာတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲတြင္းနက္နက္ထဲမွာ ေနထိုင္ရတာမ်ိဳး မရွိတာက အဓိက အေၾကာင္းလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အရပ္ရွည္တဲ့ လူမ်ိဳးထဲမွာ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္တခုက
ေနာက္ထပ္အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တဲ
တကယ္တမ္းေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ၁၉ ရာစု ဝန္းက်င္ကတည္းက တျဖည္းျဖည္း အရပ္ပုတဲ့ဘက္ ကို ေရာက္လာေနပါတယ္။ ၂၀ ရာစုအလယ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ နပန္းလံုး၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ အုပ္ခ်ဳပ္၊ အဲသလို အက်ိဳးဆက္ေတြေၾကာင့္ ဆင္းရဲတြင္းက နက္သ ထက္ နက္လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံသား အမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲၾကတာမို႔ ေမြးဖြားလာတဲ့ မ်ိဳးဆက္အဆင့္ဆင့္ဟာ အာဟာရျပည့္ဝစြာ စားသံုးေနထိုင္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြဟာ ေသးေကြးပိန္လွီလာ ပါတယ္။ အရပ္ျမင့္ရာကေန အရပ္ပုတဲ့ဘဝကိုေရာက္ လာပါေတာ့တယ္။
အခုလို ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတာဟာ ၾကာသထက္ ၾကာေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ လာမယ့္မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ အခု အရပ္ပုေနတယ္ဆိုတဲ့ မ်ိဳးဆက္ထက္ ထပ္ၿပီးပုဖို႔ရာပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္အမ်ိဳးကို ကိုယ္ကိုတိုင္ ကာကြယ္လိုတယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုးလုပ္ရမွာက ဆင္းရဲတြင္းက ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲတြင္းက ႐ုန္းထြက္ဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ တရားမွ်တတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ စီးပြားေရးစနစ္မ်ိဳး က်င့္ သံုးဖို႔ ထြန္းကားဖို႔လိုပါတယ္။ အမ်ိဳးကိုကာကြယ္ဖို႔ စာရြက္ေပၚမွာ ဥပေဒျပဳ႐ံုနဲ႔ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ဆင္းရဲတြင္းက ထြက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို၊ သန္မာထြားက်ိဳင္း ျမင့္မားလာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သတိခ်ပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေသးေကြးႀကံဳလွီၿပီး အရပ္ပုေနတာဟာ ဆုတ္ယုတ္မႈသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
(စာေရးသူသည္ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕တြင္ေနထိုင္လ်
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။