ပန္းေတြကိုခ်ည္တဲ႔ျကိုး
__________________
2012
__________________
တဖိတ္ဖိတ္လက္ ေနတဲ႕ ကားမီးေရာင္ေတြကိုတြန္းအဖယ္
ညီမေလး နင္းေျခထားခဲ႕တဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာေတြဟာ..ကို
အသြားအျပန္မွ်ားဦးေတြဟာ ဒီေခတ္ဒီအခါမွာ ရွဳပ္ေထြးလိမ္ေကာက္ေနတယ္မဟု
ေျခတစ္လွမ္းရဲ႕တန္ဖိုးက သက္လံုအားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေပါက္ကြဲဆူပြက္မွဳေတြ အေပၚမူတည္ျပီး..အလ်ားလိုက္.
ဘ၀ေတြဟာတုံးတိုက္တိုက္...က်
သစ္ရြက္ေၾကြတယ္ဆိုတာ..ရယ္ေမ
ကိုယ္တို႕ဟာ အပ်ံသင္စ ဘ၀ေတြကို တစ္ပါးသူေတြကို ခ်ေကၽြးတတ္ရမယ္တဲ႕လား......
ေလာက ပရိယာယ္ဆိုတာ...ကိုယ္႕ကိုယ္
လူငယ္ေတြမို႕...ရယ္သံေတြရဲ႕
အျမစ္တြယ္ေနတဲ႕ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ဆြဲႏွဳတ္ စုတ္ျဖဲမိတာ မ်ိဳးလဲရွိမယ္....။
အနာဂတ္ရဲ႕ အသံတိတ္ပစ္မွတ္ ေတြကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လြဲေခ်ာ္သြားတာလဲရွိမယ္။
အဲဒီအခါ ကိုယ္ေတာ႕ကိုယ္ရင္ဘတ္ကိုဖိ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည္႕တယ္ ။
သံသယေတြနဲ႕ႏြယ္တက္ေနတဲ႕ အတိတ္ကိုျဖတ္ခင္းထားတဲ႕အမွတ
ကိုယ္တို႕ဟာ..ျပိဳက်မဲ႕အမို
ကိုယ္တို႕ကို ေထာက္ကန္ေပးထားမဲ႕ သံတိုင္ေတြဟာ နိမ္႕က်မွဴတစ္ခု ေအာက္မွာ...ခ်ိနဲ႕ ေကြးလိမ္လို႕ရယ္ေပါ႕...။
ဒါေၾကာင္႕ ကိုယ္တို႕(လူငယ္ေတြအားလံုးဟ
ကိုယ္႕အနာဂတ္ ကိုယ္ ထုဆစ္သင္႕တယ္မဟုတ္လား..။
ျပင္ပကမၻာရဲ႕ စီးနင္း၀င္ေရာက္မွဳေတြကိုလဲ
တစ္ဖက္ပိတ္ေလာကရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင္႕ေနတတ္ရမယ္...ညီမေလး
တစ္ခါတရံ ျဖစ္ေပၚလာမဲ႕ လမ္းကူးလမ္းျဖတ္ သတိကပ္ ပါညီမေလး....
အဲ႕ဒီအခါ...ယိုဖိတ္က်လာတတ္တ
ဘယ္ၾကည္႕..ညာၾကည္႕.....ဘယ္ျ
သံသယ ေတြကင္း...စိတ္ထဲရွင္းမွ အသိဥာဏ္ကိုခင္း...ကိုယ္႕လမ္
ျဖတ္ကူးသြား ညီမေလး........ ။
ေခတ္ေရစီးမွာ ေမ်ာေနရတဲ႕ ကိုယ္တို႕မင္းတို႕လူငယ္ေတြအ
တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေလးမ်ားဆို ဖန္သားအတိျပီးတဲ႕ျပတင္း...ေ
အဲဒီလို...အေျခ ကို ကိုယ္တို႕သိရမယ္.....ကိုယ္တ
ကိုယ္တို႕ လူငယ္ေတြခင္းရမဲ႕လမ္းဟာ..ေသ
လူငယ္ေတြရဲ႕ဟန္..သီခ်င္းသံ ျပန္႕က်ဲေနရမယ္ ညီမေလး ။
ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ကိုးကြယ္မွဳရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားကို ကိုယ္တို႕ဆန္တက္ေကာင္းဆန္တက
ဒါမွလဲ..ကိုယ္တို႕...လူငယ္ေ
ေႏြဦးေလ
2012
__________________
2012
__________________
တဖိတ္ဖိတ္လက္ ေနတဲ႕ ကားမီးေရာင္ေတြကိုတြန္းအဖယ္
ညီမေလး နင္းေျခထားခဲ႕တဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာေတြဟာ..ကို
အသြားအျပန္မွ်ားဦးေတြဟာ ဒီေခတ္ဒီအခါမွာ ရွဳပ္ေထြးလိမ္ေကာက္ေနတယ္မဟု
ေျခတစ္လွမ္းရဲ႕တန္ဖိုးက သက္လံုအားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေပါက္ကြဲဆူပြက္မွဳေတြ အေပၚမူတည္ျပီး..အလ်ားလိုက္.
ဘ၀ေတြဟာတုံးတိုက္တိုက္...က်
သစ္ရြက္ေၾကြတယ္ဆိုတာ..ရယ္ေမ
ကိုယ္တို႕ဟာ အပ်ံသင္စ ဘ၀ေတြကို တစ္ပါးသူေတြကို ခ်ေကၽြးတတ္ရမယ္တဲ႕လား......
ေလာက ပရိယာယ္ဆိုတာ...ကိုယ္႕ကိုယ္
လူငယ္ေတြမို႕...ရယ္သံေတြရဲ႕
အျမစ္တြယ္ေနတဲ႕ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ဆြဲႏွဳတ္ စုတ္ျဖဲမိတာ မ်ိဳးလဲရွိမယ္....။
အနာဂတ္ရဲ႕ အသံတိတ္ပစ္မွတ္ ေတြကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လြဲေခ်ာ္သြားတာလဲရွိမယ္။
အဲဒီအခါ ကိုယ္ေတာ႕ကိုယ္ရင္ဘတ္ကိုဖိ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည္႕တယ္ ။
သံသယေတြနဲ႕ႏြယ္တက္ေနတဲ႕ အတိတ္ကိုျဖတ္ခင္းထားတဲ႕အမွတ
ကိုယ္တို႕ဟာ..ျပိဳက်မဲ႕အမို
ကိုယ္တို႕ကို ေထာက္ကန္ေပးထားမဲ႕ သံတိုင္ေတြဟာ နိမ္႕က်မွဴတစ္ခု ေအာက္မွာ...ခ်ိနဲ႕ ေကြးလိမ္လို႕ရယ္ေပါ႕...။
ဒါေၾကာင္႕ ကိုယ္တို႕(လူငယ္ေတြအားလံုးဟ
ကိုယ္႕အနာဂတ္ ကိုယ္ ထုဆစ္သင္႕တယ္မဟုတ္လား..။
ျပင္ပကမၻာရဲ႕ စီးနင္း၀င္ေရာက္မွဳေတြကိုလဲ
တစ္ဖက္ပိတ္ေလာကရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင္႕ေနတတ္ရမယ္...ညီမေလး
တစ္ခါတရံ ျဖစ္ေပၚလာမဲ႕ လမ္းကူးလမ္းျဖတ္ သတိကပ္ ပါညီမေလး....
အဲ႕ဒီအခါ...ယိုဖိတ္က်လာတတ္တ
ဘယ္ၾကည္႕..ညာၾကည္႕.....ဘယ္ျ
သံသယ ေတြကင္း...စိတ္ထဲရွင္းမွ အသိဥာဏ္ကိုခင္း...ကိုယ္႕လမ္
ျဖတ္ကူးသြား ညီမေလး........ ။
ေခတ္ေရစီးမွာ ေမ်ာေနရတဲ႕ ကိုယ္တို႕မင္းတို႕လူငယ္ေတြအ
တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေလးမ်ားဆို ဖန္သားအတိျပီးတဲ႕ျပတင္း...ေ
အဲဒီလို...အေျခ ကို ကိုယ္တို႕သိရမယ္.....ကိုယ္တ
ကိုယ္တို႕ လူငယ္ေတြခင္းရမဲ႕လမ္းဟာ..ေသ
လူငယ္ေတြရဲ႕ဟန္..သီခ်င္းသံ ျပန္႕က်ဲေနရမယ္ ညီမေလး ။
ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ကိုးကြယ္မွဳရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားကို ကိုယ္တို႕ဆန္တက္ေကာင္းဆန္တက
ဒါမွလဲ..ကိုယ္တို႕...လူငယ္ေ
ေႏြဦးေလ
2012
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။